Dcaanhouder wint fyehkado& Cj/u&oGï SeêcAact nu(Lctti. j Heldersche Courant DE JACHT OP DE VEERTIG SCHEDELS Derde Blad. GRATIS. BINNENLAND. Gemeenteraad van Texel| H| VAN DINSDAG 23 SEPTEMBER 1930 Zij, die zich van heden af, voor min stens drie maanden op dit blad abonneeren, ontvangen de tot 1 OCT. verschijnende nummers Het afscheid van Prinses Juliana van Katwijk. Op cle toespraak van den burgemeester,, mr. J. H. Schokking, in hotel Du Rhin, heeft Prinses Juliana al® volgt geant woord: Mijnheer de Burgemeester, Het is mij, een groot voorrecht, heden in de gelegenheid te zijn afscheid van Katwijk te nemen op de wijze, -waarop dit geschiedt. De ontvangst door de Inwoners biji het begin en het einde van den tijd, die ik hier gewoond heb, waren beide zoo hartelijk, dat ik ze nooit genoeg op prijs zal kunnen stellen, evenals hun vriendelijkheid, die ik gedurende imtjjn geheele verblijf heb mogen ondervinden en, overal voelen; een vriendelijkheid, die zich juist vaak uitte in het mij geheel vrij laten en die ik onder dezen vorm ook bijzonder waardeer. U begrijpt den weemoed, waarmede men een plaats verlaat, waaraan men op ale mogelijke wijzen de beste herinnerin gen heeft; ook zelfs al uit zijn kinder jaren, en hoe gaarne en met hoeveel ge negenheid urnen aan die plaats terugdenkt. Het is een gedachte-die veel voldoening, schenkt, bij mijn vertrek een blijk van dankbaarheid te hebben kunnen geven en dat wel in den vorm te hebben mogen doen van het vervullen van don wensch van Katwijk, een monument te hebben, gewijd aan de gedachtenis van hen, die stierven tengevolge van den wereldoorlog. Ik mag u naast mijn hartelijken dank voor al wat ik van de ingezetenen dezer gemeente heb mogen ondervinden, mijn beste wenschen uitspreken voor hert ge luk en welzijn van Katwijk. Salarispositie Rijkspersoneel. Te '&-Gravenhage, Zaterdag hield het comité ter beharti ging van de algemeene belangen van over heidspersoneel (A.C.O.P.) in zestien plaat sen vergaderingen ter bespreking van de sa la ris positie van het rijkspersoneel en de onderwijzers. Te 's-Gravenhage vergader de men in het gebouw Excelsior, waar de h&eren S. N. Posthumus, bestuurslid van den Bond van Nederlandsche Onderwij zers, en W. Luberti, secretaris van den Centralen Nederlandschen Ambtenaars- bond, het woord voerden. De heer Posthumus wees er op, dat in elk der zestien vergaderingen als eerste' spreker een onderwijzer optreedt, waar mee bedoeld is, uitdrukking te geven aan de bijzondere positie,die in dit vraagstuk de onderwijzers innemen. Daarbij wordt het verband met de andere ambtenaren niet uit het oog verloren. Integendeel, tegenover de aaneengesloten macht van de FEUILLETON (THE LURE OF TOTUNDER ESLKNJ3). Utt kut Engalshh door LEO WALMSLtEEC. 9) „Alle menischenl" onderbrak ik mijn lectuur.„Ihoe heeft u den moed gehadl Verduiveld riskant als u 't mij vraagt!" „Welnee", gaf hij kalm ton antwoord. „Absoluut niet. Niets brengt iemand en in dit geval de politie meer in de war dan de waarheid met een kleine variatie. In dit geval is de variatie èn tevens dat gene wat een interessant tintje aan 't ge heel geeft: het geheime genootschap". Hij greep een sigaar uit het kistje naast hem. Ik streek een lucifer aan en hield hem het vlammetje met een: astublieft, dokter, voor. Na eeh paar trekjes liet hij zich ach terover lm zijn stoel vallen em ging voort: „We moeten de geschiedenis niet dra- matiseeren. Tenslotte is de zaak zoo. Er is een poging gedaan om hier in te bre ken. Dengeen die 't geprobeerd heeft, is 't waarschijnlijk om papieren of document- ten die hij dacht dat bestonden te doen ge weest. Dat bewijst, dat de plaats, waar de gezonken dhow zich bevindt niet bekend iv van, mijn zaakgelastigde in ,riztbar, dien ik informaties heb laten ln- a™vh» beFloht Kekregen, dat de drie awaniiis, die de ramp overleefd hebben, een paar dagen na hun aankomst in Zan- regeering moet het rijkspersoneel, dat met 40.000 leden in het A.C.O.P. is georgani seerd, een gesloten eenheid vormen. Het eerste bezoldigingsbesluit voor de ambtenaren kwam onder den druk van 1918; de onderwijzers moesten nog wach ten. Doch hoe verder men van 1918 'af kwam, hoe lichter de druk werd en hoe minder men aan' de onderwijzers dacht. Zij hadden vast gerekend op inwilliging van hun eischen, doch lnplaats van 2200 ƒ4500 kregen zij 1500 8500. Deze (misrekening is niet vergeten en wordt hoewel door de onderwijzers het meest door de georganiseerde andere ambtena ren meegevoeld .De salarisacti© is ann het rollen, ook bi) de anders georganlseerdon en dat ls teekemend voor den toestand, évenals de snelle opeenvolging der salaris- actie teekeniend' is. Spr. vraagt zich af, of de sombere voor stellingen in de Troonrede eenigen indruk kunnen maken. Wil kunnen daarmede in het minst geen rekening houden. De minister van financiën maakt een verschil tusschen zorgwekkend en zorg- eischen en zegt, dat de toestand zorg- eischend, d.i. verzorging eischend, is. Dat neemt spr. over in dien zin, dat een bete re verzorging noodig is van hen, die in zorg verkeeren. (Applaus). Een ongehuwde onderwijzer in een ge meente 8e klas begint met 21 in de week en komt na 28 jaren tot een maxi mum van 42. Rekent men de hoofdakte er bü dan is het 25—46 en" dan zijn er nog kleine verhoogingen voor taai- akten, een marge voor een hoofd der school en eenige andere, maar de hoofd indruk maken de salarissen van 25— 46 per week. De Troonrede wekt geen verwachtingen, verbetering is slechts te krijgen door machtsvorming. De heer Luberti betoogde, dat aan het aantal salarisschalen de economische en politieke toestand kan worden afgelezen. Maakt de democratie veroveringen, dan is het aantal schalen kleiner, wint de reactie veld, dan wordt het aantal grooter. Vóór den oorlog was het ontelbaar, in het eerste bezoldigingsbesluit was het slechts 112, thans bedraagt het weer 261. Hierin komt het streven tot uiting om er op een koopje af te komen. Op het oogenblik staat de salarieering van het rijkspersoneel ver achter bij wat geëisoht kan worden en bij die van het gemeentepersoneel in tal van gemeenten. Het verschil tusschen vergelijkbare groe pen rijks- en gemeentepersoneel in. de zelfde gemeenten bedraagt dikwijls enkele guldens, soms tien twaalf gulden. Wat van de katholieke politici is tf verwachten is gebleken uit de houding van dr. Moller, die niet voor de motie-Tei Laan wilde stemmen, omdat de tijd vai moties voorbij was en de tijd van dadei gekomen was, maar die sliep toén hij met die daden moest komen. Van de regeering is ook niet» te waoh- ten, evenmin als van de christelijke par tijen. Wij moeten dan ook doorgaan mei de agitatie, zorgen, dat er in en buiten de Kamer een stemming komt, dat er iets moet gebeuren. De historie heeft geleerd, dat de regeering welwillend wordt, als de verkiezingen naderen. Na de redevoeringen werd bij aoolama tie de motie aangenomen, die in ons num mer van Zaterdag is afgedrukt. HET CONFLICT TE IJ MUIDEN,, Men schrijft uit IJmuiden aan de N. Rott. Crt.: Na de vergadering van de IJmulder Vischhandelvereeniging van Dinsdag j.1., waarin het besluit wérd genomen om van 29 dezer af geen vlsch meer te koopen, als vóórdien het geschil met het Staats- visschershavenbedrijf niet was opglost, zijn er personen aan het werk gewoest, die gepoogd hebben partijen tot elkander te brengen. Deze pogingen hebban een zoodanig resultaat gehad, dat spoedig een oplossing van het geschil mag wonden verwacht. Uit de Pers. DE TROONREDE. M. (uir. II. P. Marchunt) schrijft In De Vrijz,-Deimocraut: Men kan bezwaarlijk aannemen, dut de steller van deze troonrede, die van stijl fouten wemelt, de verelsohte voorzorgen en den tijd zou hebben genomen voor hot opstellen van dit staatsstuk. Een kabinett, dat een weldoordacht werkplan mist van een. bepaald karakter, beschikt niet'over de gegevens, die aan een troonrede een zoo belangrijken in houd moeten geven. Doch «1 moge de rede aan den inhoud geen waarde bun nen ontleenen, het feit dat zij in plechtige zitting wordt uitgesproken door het Hoofd van den Staat, stelt' zekere eischen aan den vorm, die niet mogen worden verwaarloosd. Er zijn op dit oogenblik tal van vraag stukken aan de orde, voor de oplossing waarvan men van de regeering gaarne leiding zou willen zien uitgaan. Deze wensch vindt in de troonrede geen be vrediging. Hoofdzaak is het vermaan tot uiterste zuinigheid. Onder den druk van dit venmaan zal de Tweede Kamer zich over het voorstel gaan beraden tot uitbreiding van de oor logsvloot, waartoe een kruiser behoort zonder ,;gevechtswaarde''. De troonrede heeft de actie tegen de aanneming van dit voorstel belangrijk versterkt. Texel. Raadsoverzicht Een zeer bijzondere raadsvergadering, iia van Zaterdag jl, in mening opzioht. Vooreerst doordat zij precies op tijd be gon, iets wat ons, in de lange periode, gedurende welke wij de vergaderingen bij wonen, nog nimmer is overkomen. Toen wii, ook al niet volgens o nz e ge woonte, tien minuten na den gestelden ijd de vergaderzaal binnentraden, was de ergadering reeds geopend en had de secretaris reeds een gedeelte der notulen .oorgelezen. Meestal.moeten we in de vachtkamer een half uur tot drie kwartier wachten op de bel, die den aanvang meldt. Bij de telling bleek ons, wat ook al weer ■en uitzondering is, dat drie der raad»- eden afwezig waren, nd. d^ heeren wet- louder Keijzer, E8J> en Bdbn. Wë dachten eéds: „dat wordt een vroegertje vandaag", daar al de afwezige heeren gewoonlijk een groot gedeelte van het gesprokene voor hun rekening nemea De heer De Graaf, die zich ook veelal flink laat hooren, was wel present, doch dte agenda bevatte geen groot aantal punten. De schrik sloeg ons echter om t hart, toen, wat ook al een exceptie ls, de notu len besproken werden. De heer De Graal' was bevreesd voor aanmerkingen van de liooge autoriteiten, aangezien niet op de, volgens 't in 'de vorige vergadering Ije- slotene, en in de notulen weergegeven wjjze, een overeenkomst was aangegaan met de ondernemers der autobusdiensten. Gelukkig wist onze in alle opzichten in gemeentezaken bekwaimo, secretaris, raad en stelde den) voorzitter voor, die mede- deeling in deze vSbgadering te doen, dan kon ze nu genotuleerd worden en was aan de wettelijke voorschriften voldaan. Over de ingekomen stukken werd tame lijk veel gesproken, voornamelijk over een adres van de Directie v. d. legv/edstrijd in de Beemster, waarin om een b'ijdrage verzocht wordlt. Dat de raadsleden hier belangstelling toonden, behoeft geen verwondering te wekken, daar de Pluimveeteelt hier zeer bloeiend ls. Toch waren niet alle raads leden voor 't geven van een bijdrage; de zuinigheid moet getracht worden on 't l^ing liier om oen bedrug van.f 10 ft J 25 per Juur. Bij die goedkeuring van Gemeente, Arm bestuur en Weeshuis, volgde men den ge- bruikelijken weg, zij werden zonder eenige bespreking goedgekeurd. Toon de onderwijzeres voor Middon- Eierland benoemd- zou worden, ging de raad weer averechts tegen zijn gewone wijze van dioen in, we werden nu eens niet, als gewoonlijk, eerst een poosje bul ten de deur gezet, doch we mochten in de zaal blijven en de benoeming volgde direct. Als deze onderwijzeres nu maar niet weer dadelijk voor haar benoeming bedankt I Bij afwezigheid van wethouder Keijzer, mocht voor de controle der stembriefjes, t allerjongste raadslid, de heer Vonk, op den stoel van den len wethouder, aan de rechterzijde van den burgemeester, plaats nemen. Zou de heer Vonk zich niet erg gewichtig gevoeld hebben? Ook de verdere benoemingen gingen er zonder eendge vertraging door, evenals 't voorstel om voor 150 den weg te De Waal te verbroeden, dat blijkbaar aller in stemming had. Zelfs de schetskaart word niet zoo ernstig bekeken, als dit gewoon- 4jk bij dergelijke voorstellen geschiedt. Bij de rondvraag begaf de heer Pisart zich plotseling op gevaarlijk ijs. Hij sprak de woorden Koninklijk Besluit, ep dat is n onze gemeente op 't oogenblik uiterst gevaarlijk, gezien de twee kwesties, die in den laatsten tijd aan de uitspraak van de Kroon zijn onderworpen. De heer Pisart wilde op zijn beurt de raadsleden eens op de vingers tikken, die dit hem deden, toen hij bij de bespreking van t Koninklijk Besluit over de regen- tenverkiezing van 't algemeen weeshuis beweerd had „ik heb lak aan 't Koninklijk Besluit". Op den open brief aan polder Waalenburg komen de namen van een paar dezer raadsleden voor. De heer De Graaf tikte den heer Pisart weer op de vingers, daar deze volgens zijn meening niet aan de' orde der vergadering Meld. De heer Epe kon 't verband van deze twee zaken niet snappen. Gelukkig bleef bij dit kiesche punt de vergadering uiterst kalm. Wethouder Vla ming sprak er sleohts zijn verwondering over uit, dat de voorzitter deze discussie iiad toegestaan en verzocht den heer Pisart, als hij deze zaak wil uitspinnen, dit maar in de krant tq doen. Hiermede was dit gevaarlijk punt omzeild. Even dreigde de voorzitter zijn gewone kalmte te zullen verliezen, toen namelijk de heer Henkes, verkeerd ingelicht zijnde, aanmerking meende te moeten maken over 't niet uitbetalen van 't dagloon aan een der roeiers van de sloep te Do Koog, toon deze zijn zieke vrouw naar Den Helder bracht. Toen de voorzitter hier toelichtte, dat het loon wei betaald was, hoewel Mei- van plichtsverzuim sprake was geweest, daar geen konnis was gegeven van verhinde ring on dat nog wel, terwijl de voorzitter met dezelfde boot reisde als de roeier, gaf de lieer Henkes den voorzitter in allo. op zichten gelijk en liep ook deze kwestie ver der rustig af. Met nog de gewone verzoeken en klach ten was de vergadering spoedig afgeloo- pen en we stonden reeds om even over vijf weer op straat, hetgeen zeker wat de duur der vergadering betreft, een record Niet door één advertentie zal Uw omzet vergroot worden. Slechts' een regelmatige advertentiecampagne zal haar nut afwerpen. Onze regelprijs Is teer billijk. Vraagt conditie». De wordt in Den Helder en om streken huis aan kuis gelezen. een raadsvergadering hier binnen twee uren afgeloopen. Vergadering van den Raad der gemeente Texel, op Zaterdag 20 September 1980. Voorzitter de heer W. B. Oort, burge meester. Secretaris de heer O. Jonker. Tegenwoordig 10 leden, n.1. de heeren De Graaf, Epe, S. Keijzer, Pisart, Henkes, Dros, Leber, Kikkert, Vonk en Vlaming. Afwezig met kennisgeving de heeren Boon, R. P. Keijeer en Lap. Notulen. Na de opening der vergadering worden de notulen der vorige vergadering voorge lezen en onveranderd vastgesteld. De heer D e G r a a f vraagt of het geen bezwaar is, dat de regeling tusschen de gemeente en den ondernemer van den autobusdienst op de Cocksdorp voorshands anders wordt uitgevoerd dan genotuleerd en besloten is, waarop de V oorzitter mededeelt, dat B. en W. zich genoodzaakt hebben gezien kleine wijzigingen in' de regeling te moeten aanbrengen en vertrou wen, dat de Raad voorshands daartegen geen bezwaar zal 'hebben. Wordt goedgevonden. Ingekomen stukken. a. Een schrijven van Gedeputeerde Sta ten, berichtende de sluiting der gemeente rekening over 1928. b. Een brief van het Comité voor de op 8 en 4 September jJ. gehouden landbouw tentoonstelling, waarin wordt medegedeeld, dat het comité met instemming heeft ken nis genomen van de toegezegde financleele medewerking, onder mededeeling, dat de landbouworganisaties in het reservefonds hebben deelgenomen tot een gezamenlijk bedrag van 260. Gemelde stukken worden voor kennis geving aangenomen. c. Een adres van het Kerkbestuur der parocMe van den H. Joannes den Dooper te Den Burg, waarin de besohikbaarstel-- Ling wordt gevraagd van de noodige gelden om het voormalige schoolgebouw aan de Molenstraat te verbouwen tot gymnastiek lokaal, waarvan de kosten met inbegrip van die der inrichting worden begroot op 8600. Het schoolbestuur neemt op zich de on kosten te dragen tegen een© jaariyksdhe vergoeding van 500 en is bereid het go- bouw voor hetzelfde doel ter beschikking te stellen van andere sohoolkinderen. Wordt gesteld in handen van B. en W. om prae-advies. d. Een adres van den Provincialen' Leg- wedstrijd te Beemster, waarin een klein genoemd mag worden. In geen jaren wasRecentelijk subsidie wordt verzocht om zibar gestorven zjjn. Waarschijnlijk zou dr. Sladen. ons wel 't eon en ander yan de manier waarop hebben kunnen vertellen. Hij was een mam, die op dat gebied onge woon. vindingrijk was, Ja, ja, ongewoon vindingrijk, 't Kan zijn dat zo in die drie dagon toch nog wat hebben losgelaten. Want Dusl Klian, schijnt te weten dat de dhow, en mét de dhow de bewuste kist, ge zonken ls. Daarom ls 't goed, dat Dusl Khan het tijdelijke met het eeuwige ver wisseld heeft." 't Duurde nog ruim eon uur, voordat we aan 't einde van onze besprekingen waren. Toon stond ik op om afscheid te nemen. Dr. Flinit deed me uitgeleide tot aan de deur. „Morgenochtend tien uur", zei hij met zijn hiandi op mijn schouder. „Zorg dat Je wut vroeg aan 't station bont en heem vast kaartjes. En reserveer vooral twee plaat sen. Ik houd van mijn gemak. Adieu, beste kerel, tot morgen." De lift was nergens te bekonnen. Ik be sloot geen tijd te verknoeien met op het knopje te drukken on dan geduldig te blijven staan wachten tot de lift boven kwam, maar de trap te nemen. Dus race-de ik de steenen trap om den liftkoker met twee treden tegelijk af. Beneden in 't por taal bij de deur botste ik bijna op tegen een dame, die daar tegen den llftman stond te praten en te gebaren. En blijk baar leed ze niet aan overmaat van vrlenr delijikheid, want bij mijn verschijnen1 licht te het gezicht van den man ziender- oogen op. „Deze meneer hier zal u precies het zelfde vertellen, miss. Niemand wordt bij den dokter toegelaten, als hij geen af spraak heeft." „iBent u met dr. Flintfc bekend?" Ze keer de zich naar me toe en keek ine met haar groot©, donkere oogen recht aan. „Ja.ik ben z'n.z'n secretaris" Hoe moest ik 't anders noemen? ,,'t Is zooals de man hier zegt. Dr. Fllnt ontvangt niemand, die geen afspraak hoort Maar misschien kun ik u helpen?" De liftman had zich zeer bescheiden, dat moet ik zoggoul - omgedraaid on was aan '1 oppoetsen van hol oen of ander ge gaan. Praetisch gesproken waren we alleen. „Ik zou niet weten ho»l Tenzij u 't ge- daun zou kunnen krijgen, dat lill me ont vangt.... Ik wist niet dat hij een secre taris had. ls u al lang.... in die functie bij hem?" „Lang genoeg om te weten dat ik.... mijn betrekking zou verliezen als ik pro beerde u tegen zijn positieve orders in, te helpen." „Hoe heet u?" vroeg ze opeen», kortaf. Haar toon prikkelde ma Wat ging het haar aan hoe Ik heette? Ik zocht naar een ad-rem antwoord. Ze moest goed voelen dat zo niet den liftjongon voorhad. Maar zooals 't gewoonlijk gaat, liet mijn ad-rem- miteit me op 't oogenblik dat ik die het meest rioodlg had, in don steek. Ten einde raad zei ik dus: „Cleveland", zoo barsoh mogelijk. „Oleveland?" herhaalde ze nadenkend. „Tooh Met kapitein Oleveland? Do vlieger die tijdens d© Londen—de Kaap vlucht dat ongeluk bij Luxor gekregen hoeft?" „Ja", zei ik, zoo mogelijk nog barscher. „O!" haar houding werd opeens wat voorkomender. „O! Dan kent u majoor Darlmy ook. Die is toen toch uw passagier geweest, is 't Met? Merkwaardigi En nu bent u secretaris bij dr. Flint. 'n Eigen aardige samenloop van omstandigheden.. Misschien.... Ja, ik 7/>u u graag even willen spreken.... Mer gaat 't Met.... Buiten, op straat misschien?" We gingen de deur uit, staken dwars de straat over en wandelden langs het trottoir aan den anderen kant voort. Ze was Met zoo groot, als ik aanvankelijk gedacht had, maiir ze was hel slank en ze had eon ma nier van loopen, die me tegen mijn wil in bewondering afdwong. „Nu herinner ik me u ook weer", begon ze, „ik heb u een week geleden lil do gang bij de lift gezien.Ik zou wed eens wil len. weten of u dr. Flint goed kent. Bont u al lang bH hem?" Ik gaf Met dadelijk antwoord. Ik had haar te beschouwen als iemand Mt het kamp van, don vijand. Zij schreef mijn aarzelen blijkbaar aan een verkeerde oorzaak toe, want opeens begon ze weer, nu op verontschuldigenden toon: ,,'t Klinkt misschien h©el erg onbe leefd, maar do quaestle is.... ik geloof niet dat u goed begrijpt.Met eon on derzoekenden blik oi> mijn gezicht aarzel de 7,H nu op haar beurt. Dan opeens, be sloten, keek ze me recht in mijn oogen en vroeg: „Wanneer gaat u naar Afrika?" Ik was zoo overrompeld door dien plot- solingen fromtaanval, dat 't een haartje scheelde of ik had haai" vraag stomweg, naar waarheid beantwoord. ,U schijnt zich wel voor mijn aangele genheden te interesseeron", pareerde Ik dan met een schoolmeesters-air. Maar on- dertussehen besefte ik maar al t© goed, dat ik haar door mijn manier van doen precies verteld 'had wat ze wild© weten. ,,'t Was maar radeni", gaf ze kalm-weg ten antwoord. Op dat oogenblik haddon we don hoek van de straat bereikt. Alsof het afgesproken was, bleven we gelijktijdig staan. „Ik geloof wel, dat u te vertrouwen bont, kapitein Oleveland. En daarom, zal ik u precies de waarheid vertellen. Dr. I lint is een slecht mensch. Die reis naar Afrika staat gelijk met eon poging om te Kielen wat rechtens mijn eigendom is.... w ilt u die taxi evoni voor ine aanhouden?" Ik stak gehoorzaam mijn hand in de hoogte. De chauffeur remde en keerde. „Ik wil aannemen, dat u niet weet wat voor soort man hij is.... dat u een ver keerde voorstelling heeft van wat u met hem gaat doen. Ik zeg u dat 't minder waardig positief oneerlijk is. Als u de- geen bent, voor wlen Ik u aanzie, dan ver breekt u allo connectie met 'hem, dan' ver telt u hem, dat u met dit alles Mets t© doen wilt hebben De taxi hield vlak naast ons stil. De chauffeur schoof achter 't stuur vandaan en deed het portier open. Mijn metgezellin keerde zich naar den man toe, gaf hem eon adres in Knights- bridge en stapte in. Dan boog zo zich uit het portierraampje en zei: „Ik zou 't graag nog eens over deze quaestie met u hebben. Zoudt u bijvoor beeld morgen ergens met me kunnen lunchen?" ,,'t Spijt me heel erg, maar., maar.." „Och, natuurlijk! Wat dom van me", viel zo me in do rede. „De Bul ford Oastlle ver trekt morgen om twee uur. Mug ik u een voorspoedige reis toewensclien?" IroMsch glimlachend luukte ze me toe. Dan ging ze verzitten en leunde achter over ln de kussen». De taxi zette zich in beweging. Ik nam mijn hoed af en' keerde me om. En meteen werd mijn aandacht getrokken door een man, die op geen tien meter afstand, met zijn gezicht nmtr nie toe in alle kalmte een sigaret stond op te steken, 't Was de Egyptenaar, met wlen ik, op- dien bewuston avond, precies eon week geleden, voor de hmsdeur van dr. Fllnt die botsing gehad had. (Wordt vervolgd). ADM. HELD. CRT. BW» w w w s w e w 1 i#®«BlBBBBBBBB»BBBBiBB»»®">"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1930 | | pagina 9