NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, KANNEWASSER TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA IS ALTIJD SAM EN ZIJN SCHAT HOOFDPIJN Buitenlandsch overzicht. Uw Haar OOK VOOR DAMES-CONFECTIE No, 6865 EERSTE BLAD. DINSDAG 30 SEPTEMBER 1930 De Duitsche financiën. - Nieuwe ingrijpende bezui nigingen. - De toestand in de Engelsche Dominions. - Geen ontwapeningsconferentie voorloopig. - Nieuwe verkiezingen in Oostenrijk. F EUILLETON Salon Manshanden, Ondulation Indéfrisable Ondulatlon Marcel i> vtiak te wijt ca aan constipatie. Alle spijsverterings stoornissen verdwij nen na gebruik van laagpillen. het ideale 1. Alom aangeprezen, acon. Poster's b laxeermidde (0.65 per FOSTER'S MAAGPILIUJ ■psyf 58sve JAARGANG HELDERSCHE COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbetaling: Heldarsche Courant f i.jo; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand en Wleringen f 1,65; binnenland f a.Ned, O. en W. Indië p. zeepost f a.io, id. p, mail en overige landen f3.20. Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.70, f0.70, f 1. Modeblad resp. f 0.95, f 1.35, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.; fr. p p 6 ct, Verschijnt DlnBdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER JR. Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 30 en 41a Post-Qlrorokenlng No. 16066. ADVERTENTIEN. 20 et. d. regel (galjard). Ingez. medod. (kolombreedte ala redaction. tekst) dubbele prijs. Klelno advert. (govraagd, te koop, te huur) v. 1 t/m 8 regels 40 ct„ elke regel meer 10 at. bij vooruitbetaling (adres: Bureau v d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewljsno. 4 ot. In Duitschland te, men weet 'het, de fi nancieels toestand allesbehalve rooskleu rig. Hoe kan het ook anders: hét verdrag van Versa ill'es legt Duiitschlland groteske verpMchtdngem op, waaraan het rijk, zelfs met den besten wil ter wereld, niet kan vol doen. En die beste wil is ook voor een aan zienlijk deel afweziig. Daarbij komt nog, dat het land een aanmerkelijk stuk van zijn vroeger grondgebied heeft moeten af staan, waardoor het natuurlijk daarvan ook weer die inkomsten derft. Van alles en nog wat wordt gedaan om Duitschland tot betalen te nopen, maar zet eens een vuist als je geen hand hebt. We hebben te dezer plaatse al eens uiteengezet, hoe door de weigering van den Rijksdag om een z.g. „onoodloffeir" van de burgerij te heffen ten einde een sluitende begrooting te krijgen, de regeering tot aftreden werd genoopt. Inltussohen komen nu weer de mededeedim gen betreffende het nieuwe regeerings- prognam, waarmede de regeering de tekor ten op de begrooting hoopt te ondervan gen. Vrijdagavond te er ministersvergade ring geweest, en naar luid der eerste be richten hierover zou het thans gaan om een tekort van ongeveer een milliaid mark, ontstaan voor een belangrijk deel door de buiiifcengewoon-groote werkeloosheid. „Dat is beter dan zoo heel weinig", zeiden wij vroeger als jongens tegen elkaar als het om een buitengewoon groot bedrag ging. De „Vossische Zditung" geeft al enkele bizonderheden over het nieuwe regeerings- program; er te opnieuw 160 millioen ge schrapt en nog meerdere uitgaven zuilen^ rand der misdaad, in ztjm midden te heb ben. Wat dit zou beteekenen, kan ieder raden: bolsjewisme. Tot zoover de heer Hittler tegen Engeland!, In Engeland zelf kent men ook de zor gen en moeiten, die een groot huishouden meebrengt. Niet, dat daar tekort aan' huishoud^ geld is, maar daar zijn de jongens en meis jes van een ietwat rumoerig slag. Er ko men althans berichten omtrent een her nieuwde agitatie in Briteoh-Indië. Uit Bombay wordt gemeld: Hoewel de eerste berichten omtrent de botsing tussohen de 25 politieagenten en een groote menigte dorpelingen nabij Fan- wel in het Kolaba-diistrict overdreven zijn gebleken, heeft men hier niettemin' toch te doen met een der ernstigste episodes in de geheel© campagne voor burgerlijke on gehoorzaamheid. Van regeeringszijde zijn er vier dooden gevallen en 17 agenten ge wond, van de zijde der dorpelingen zijn er eveneens vier doodien te betreuren, bene vens 11 gewonden, waarvan een tenslotte nog overleden te. De onmiddellijke aanleiding tot de vijan digheden was de arrestatie van de vier lei ders der menigte, die in totaal op 6000 man wordt geschat. Bij den terugkeer dezer menigte, uit de staatsbosech en, al waar zij op aanstichten der congres-agita toren den jongen aanplant hadden ver- nteld, werden deze leiders gearresteerd. De iw-nigt» Tr. '1 4 7 um-cl uiiaropt^M' agenten 111 n»' 1 een weg uMmt twee ÏWirv,-.*, keloozenverzekering geheel worden bestre den uit de bijdragen van werkgevers en werknemers, zoodlat deze post niet meer op de begroeting voorkomt. Verder wordt gedacht aan verlaging der ambtenaarssa larissen boven de 2000 Mark 1200) met 5 17%. Tenslotte wil men verschillende 'belastingen doen samensmelten, waardoor veel administratieve rompslomp wordt ■voorkomen. Op geen enkele wijze is stij ging van inkomsten mogelijk; men zal de bezuinigingen dus moeten vinden in ver mindering van uitgaven. Deze in waarheid radicale maatregelen worden tot nu toe van officieel© zijde niet bevestigd, maar men neemt algemeen aan, <tat zi1 in hoofdzaak juist zijn. Meneer Hitier, van. de naüonaal-socialisten (fascis ten) heeft intusschen een boodschap tot Engeland gericht, waarin hij zegt, dat men begrijpen moet, dat Duitschland, dat thans 12 jaar in het tuchthuis van Ver sailles heeft doorgebracht, opkomt voor dezelfde rechten ais de andere landen heb ben. Indien men Duitschland' tot levens lange tuchthuisstraf wil veroordeelen, dan moet men ook het gevaar tegemoetzien een verbdltterde natie, vertwijfeld tot den wordt zacht, blijft keurig zitten, krijgt mooier glans en valt niet uit, indien U 1 of 2 maal per week een weinig Purol in het haar weg- wrijft zoodat het daarin wordt opgenomen. en bombardeerde hen daar met steenen. De Indische pollitie-dnspecteurdie de lei ding van de charges op zich had genomen, werd door de congres-vrijwilligers ge wond, die zich, volgens zijn verklaring veilig verborgen hielden, zoolang het vu ren duurde. Twee der gedoode agenten werdten afschuwelijk verminkt; hun hoofd werd ingeslagen en hun armen en beenen gebroken, terwijl hum lichaam geen enkele schotwond vertoonde, hoewel de congres leiders verklaarden, dat de agenten ge troffen waren door kogels van de politie zelve. Men moet evenwel den congres-vrijwil ligers recht laten wedervaren en erkennen, dat zij getracht hebben de politie-agenten te beschermen tegen de menigte, die zij zelve aangezet hadden d© wet te over treden. De geheel© episode te het droevige ge volg van d© voortdurende agitatie, die door de congresleden in 'het geheel e district ge voerd wordt en waarbij speciaal wordt aan gespoord tot vernieling der bosischen. De overzichtschrijver van „Het Volk" spreekt thans van „toet gezin, dat uiteen valt", en hij doelt daarmede op de Britsche rijksconferentie, die de volgende week be gint. De eerste ministers van de dominions komen daar samen met MacDonald en ©enige andere kabinetsleden om te beraad slagen over de verhouding en de gemeen schapsbelangen tussohen de verschillende deelen van het Britsche rijk. In politieleen zin, aldus deze schrijver, kan men nauwe lijks nog van het Britsche rijk spreken. De feitelijke zelfstandigheid van de do minions te zoo groot geworden als die van volwassen zoons, die zelf hun brood ver dienen, maar in het ouderlijk huis zijn blijven wonien. De sterkste band die het rijk bijeen houdt is de familieband; en dan is Ierland nog de jongste, die nooit heeft willen deugen. Voorloopig geen ontwapeningsconfe rentie,'dat te de samenvatting van1 de besprekingen te Genève. De derde oom- missie uit de Volkenbondsvergadering is er, naar uit Genève bericht wordt, opnieuw voor teruggedeinsd te besluiten, dat het volgend' jaar de ontwapeningsconferentie bijeen zal worden geroepen. Er te inder daad geen enkele basis voor zoo'n confe rentie; na de enthousiaste rede van Hen- derson, den Britse1'en minister van bui tenlandsch© zaken w(6r bespoediging van het omtwapening» vak, kwam de verkie zing in Duitschland met haar verbijsteren- den uitslag. Lord Robert Ceoil waarschuw de daarna in een andere rede tegen over ijling ten opzichte van ontwapening en in middels zijn de onderhandelingen tusschen Frankrijk en Italië over beperking der vloten muurvast geloopen. Engeland zal nu probeeren deze twee weer tot elkaar te brengen. De anti-fasoisten die in bet pro ces-De Rosa hebben gesproken, hebben te kennen gegeven, dat Italië 00 oorlog aan stuurt en er zijn reeds te Praag anti-Ita- liaansche incidenten geweest, kortom, er is een geest van verbitterd nationalisme iin vele landen bezig het werk te Genève te belemmeren. Oostenrijk staat aan den vooravond van nieuwe verkiezingen, voor den Nationalen Raad, waarschijnlijk '«schen 9 en 16 No vember. D'* Gpoo<-r \.hers, de Land- band en de sociaal-democraten eisohen deze en de chrtetelij k-socialen zuilen zich noodgedwongen vel bij dien eisch hebben neer te leggen. Vermoedelijk zal dan ook 1 een nieuwe presidentsverkiezing moeten geschieden. Hierover zal wel fel worden gestreden. Misschien worden dr. Seipel en Suhober candidaat gesteld. Oostenrijk van na den oorlog te evenwel geen land van eenlge politieke beteekente meer. HET PROCES-DE ROSA. Tot 8 Jaar veroordeeld. Het Hof te Brussel heeft Zaterdag De Rosa met inachtnemnig van verzachtende omstandigheden veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf, benevens in de kosten van het proces. De Rosa hoorde de uitspraak kalm aan en werd onmiddellijk door veldwachters geboeid weggeleid. Het publiek verliet direct daarop de zaal, zonder dat zich in cidenten voordeden. Velen, ook onder de talrijke advocaten, Coiffeur de Dames. Stakman Bosaestraat 60. Telefoon 514 die zich in de zaal verdrongen, verwacht ten, dat met inachtneming van de ver zachtende omstandigheden de Rosa na een bevestigend antwoord der gezwore nen op de hun gestelde vragen slechts tot drie jaar opsluiting zou zijn veroordeeld, wat dan zijn invrijheidsstelling binnen een maand zou hebben mogelijk gemaakt. Bij de mededeeling, dat de straf vijf jaar be droeg ging in de zaal, waar het ademloos stil was gebleven, een nogal luid gemur mel op, maar tot incidenten kwam het niet. Omtrent het verloop der zitting kan nog worden gemeld, dat de verdediger mr. Spaak aan het slot van zijn pleidooi nog het volgende verklaarde: „I11 Italië wordt thans een geestesge steldheid geschapen, die de erfgenaam te van het voor-oorlogsche plan-Germanis me. In Triest werden enkele weken ge leden vier Slovenen ter dood veroordeeld. Een der verdedigers vroeg, naar hijzelf verklaarde op hoog bevel, de doodstraf voor zijn cliënt. Zij, die dit vonnis vol trokken, werden eervol vermeld. Zijn dat toestanden, die door een beschaafde wereld gelaten kunnen worden aange zien? Komt uw hart niet in opstand, zoo- als het mijne, en zooals dat van De Rosa?" Ontstemming over De Rosa's vonnis. In do ltallaansche pers. Naar uit Rome wordt gemeld, heeft het te Brussel uitgesproken vonnis over De Rosa in Italië groote verontwaardiging en verbazing gewekt Men kan zich hier niet voorstellen, welke verzachtende om standigheden tot zulfc'een lichte straf aan leiding hebben gegeven. De bladen spreken de meening uit, dat het verhoor te Brussel niet zoozeer een proces te geweest tegen De Rosa, als wel een politiek debat over het fascistiscne régime, hetgeen slechts mogelijk is ge feest door een onbegrijpelijke inconipa tentie der reohters. De verklaring dat De Rosa geen medeplichtigen zou hebben, wordt, naar men meent, direct weerlegd door de aanwezigheid van getuigen zoo als Nitti en Salvemini en andere vooraan staande antifascisten en de uitspraak wordt door enkele bladen beschouwd als een blijk van de macht van de vrijmetse laars in België. EEN AANKLACHT TEGEN EEN SERVISCH SCHIP. Dat geen tyd zou hebben ge had om schipbreukelingen te redden- Tengevolge van een hevigen orkaa.i in do Adriatisohe Zee te het zeilschip ZLavotra, dat met een lading van 100 H.L. most en. met 24 imensohen, passagiers en bemanning, aan boord onderweg was van Brevilacqua naar Uliano (Ugüjan) op die reis omgeslagen. Op bet vernemen van de ramp zijn dadelijk verschillende vaartui gen -uit Zar,a uitgevaren om hulp te bie den. De opvarenden van deze schepen vertellen, dat het Zuldslavisohe stoom schip' Lastman, dat de sohipbreuikelingjen om hulp hadden aangeroepen, geantwoord had geen hulp te kunnen bieden, daar het in een geregeilden dienst voer en zioh dus niet opmochtlatenihöuden.Dez.e onmen- sobeldjke weigering beeft het .leven ge kost aan vijf menschen, van wie vier vrou wen. HET DRANKVERBOD IN DE VER. STATEN. Een kentering in aantocht De Repuhldkeinsohe conventie in den Staat New York heeft inderdaad zooala verwacht werd Charles Tutti© aange wezen ate haar candidaat voor het staats- gauverneuiachap. De verkiezing te pas in November. De huidige gouverneur van New York, de democraat R000evelt, zal waarschijnlijk de tegencandldaat zijn. Het zeer merkwaardige van deze ver kiezing zal zijn, dat beide oandidaten zeer sterke voorstanders zijn van een wijzi ging, in liberalen zin, van het drankver bod. Tutfle, de man der Republikeinen, wil de drankwetgeving niet in handen laten van het Congres te Washington, doch haar daar te brengen waar zij z-i. thuis hoort, n.L bij de afzonderlijke staten. In verband hiermede te het volgende bericht van belang.: Reuben Salter te burgemeester van Boston in Engeland, maar hij heeft deelgenomen aan de viering van het 300-jarig bestaan van Boston in Massa- chusetts. Hij maakte van de gelegenheid gebruik oan gelden in te zamelen voor de restauratie van de beroemde kerk met stampen toren In zijn eigen stad; en de Amerikanen gavpn hem voor dat doel 10,000. Bij zijn afsoheld aan de Ver. St, bracht hij een bezoek aan den burgemeester van New York (stad). Hij zeide om „dat hij niet begreep, waarom New York, dat toch zoo'n pientere stad was, zlcih een boeren bedrog als hel drankverbod toet aan leunen". Over het (Amerikaansche) Boston spre kende zeide hij: „In Boston (Mass.) kunt gij in den sterken drank baden. Men bood mij aan er een wagenvracht van voor mijn hotel te brengen, en dat binnen vijf minuten". In het Engelsche Boston wordt de matigheid bevorderd door de beper king dier uren, waarin verkoop van ster ken drank is toegestaan- Reuben Salter te zelf geheelonthouder. Uit het Engelsch door P. G. WÖDEHOUSE. 67) En dat was het ook. Chlmp zou, als de omstandigheden gunstiger waren, er de voorkeur aan hebben; gegeven om met minder lawaai het boudoir van Snert te betreden, miaar in deze onderneming was iedere mifïuut kostbaar en hij hiad geen tijd otmi sloten met een looper te bewer ken. Op den drempel gekomen, gebruikte hij zijn laars als stormram De deuren van voorstedelijke villa's zijn niet gebouwd om geweld te weer staan. Als ze maar op een paar duim na sluiten en niet uit de hengsels vallen als de kat er lang» strijkt, dan zijn de archi tect en de aannemer allebei verrukt en vinden' het een knap stuk werk. E11 Chimp, ofschoon hij kort van stuk was, had een respectabelen voet. Het slot week en de deur sprong open. Hij ging naar binnen en stak het gas op. Toen overzag hij snel de omgeving. Halverwege de tweede trap stond Wil loughby Braddock te luisteren. Zijn ge zicht waf rood en vastberaden. Het kon hem niets meer scheien, al sprong tante •Julia uit haar vel. Diner, of geen diner, deze zaak moest ten einde gebracht. Chimp verloor geen tijd. „De spllnt", had zijn vriend, nu wijlen do heer Edward Flnglass geschreven, „is in de boivonaohterkamer. Je hebt maar de derde plank van het raam af op te liohton en je hand er in te steken, Chimpie, en je bent er." En daarna kwam een hoop onzin, over eerlijk met Glibber Molloy deelen. Die ouwe Vinkie was op zijn sterf bed een beetje sentimenteel geworden, vond Chiimp. En al had hij nog zoo'n haast, toch vond Chimp Twist nog tijd om even te glimlachen bij' de gedachte aan Glibber Molloy. Hij' slaagde er ook in om eenlge ©ogenblikken van rustige overpeinzing te hebben, waarbij h!ij tot de slotsom kwaim, dat als er gehandeld moest wor den, hersens tooh den doorslag gaven. Hij, Chimp Twist, had nu eenmaal her sens en. het resultaat was, dat hij binnen de minuut in het bezit zou zijn van Ame rikaansche taandeelen aan toonder ter waarde van een millioen dollar ongeveer. Terwijl de arme, ouwe Glibber, die mot genoeg verstand had om zijn mond open te doen, als hij eten wilde, dit leven zou moeten doorgaan, moeizaam' tobbend over het dagelljksich1 brood, fictieve |aande©- len verkoopend aan een goedgeloovig pu bliek, dJat nog iets dommer was, dan hij' zelf. Er viel hier een zedeles té leeren, vond Chlmp, maar hij' had helaas geen tijd om die er zelf uit te trekken. Hij greep zijn breekijzer en ging aan het werk. D'e heer Braddock gluurde door do deur met de omzichtigheid van een rood huid, die een1 aangetrouwd familielid mot een tomahawk besluipt, zag, dat de In dringer een plank oplichtte en in de holte grubbelde. Zijn hart sloeg als een motor van een Harley-Davldson. Hij was ver- bausd, dat de onder het niet hoorda Waarschijnlijk was de kerel te gepreoc cupeerd. In leder geval scheen hij, zich geheel aan zijn werk te geven. Na eenige minuten rond gegrabbeld te hebben, uitte hlhijl een geluld, dat het midden Meld tus schen een vloek en een gekreun, en1 alsof hij plotseling bezeten was, begon hij an dere planken los te rokken, eerst een, toen nog een, toen een derde. Het was alsof hij plotseling door een razernij om plankon op te lichten bevangen werd. Op bescheiden wijze met één plank begon nen, scheen hij nu Met imieer ln staat zijn kisten te beteugelen en scheen nu vian plan om den heeilen) vloer los te werken. Maar ongestoord kon hij zijn gang niet gaan. Waarschijnlijk deed deze afbraak van slaapkamers den heer Braddock als huiseigenaar pijnlijk aan. In leder geval vond hij' nu het oogenb!ik gekomen om op te treden. „Zèg, luister eens," zeide hij. Hij was van plan geweest, want hij was een1 geestdriftig lozer van sensatie- romans en kende de formule heel goed, om te roepen: „Handen omhoog!" Maar deze woorden waren hem onwillekeurig ontsnapt Hij verbeterde zich zelf echter onmiddellijk. „Handen omhoog, bedoel ik natuurlijk." Toon liep hij naar het raam,, gooide het opien en brulde: „Hella Sam, holla. Kom gauw." Hl HOOFDSTUK XXVHI. De verdwenen mJllloenon. De vitterige criticus, die altijd op den uitkijk zit om den verrader op een fout te betrappen en' hem er op te wijzen dat er iets niet klopt in zijn verhaal, zal zich zonder twijfel vol vuiur werpen op wat een gebrek aan logica schijnt ln het zoo even medegedeeld© incident! Waar, zoo zal hij vragen, kreeg Willoughby Brad dock de revolver vandaan, zonder welk wapon Momand roepen kan: „Handen omhoog",totdat hij heesch is, zonder eenig. resultaat? Want van alle onmisbare artikolen, die oon welgekleed man bij zich behoort te hebben, 'als hij het grapje van „handen ombioog" wil vertoonen, is een revolver zeker wel het onmisbaarste. Wij willen niets verbergen voor het nageslacht. Wiloughby Braddock bezat geen revolver. Maar hij had vier vingers aan zijn rechterhand on twee daarvan duwde lïij nu ernstig in zijn jaszak. Ont vankelijk als was waren zijn hersenen', als in marmer stond er gegrift! wat er in op genomen was. Willoughby Braddock had niet vergetton op welk een sluwe manier Gibbor Molloy Lord Tilbury geïntimi deerd had eni die list paste 'hij nu op Chlmp Twist toe. „Jou lage schurk", zeide de heer Brad dock. Of deze eenvoudige woorden hun uit werking zonden hebben gehad bij iemand met een woest en onbuigzaam karakter, weten, wij niet; maar gelukkig had Chlmp een geheel anderen aard. Hij had meer verstand dan mood. Hij was iemand', dl© terugdeinsde zelfs voor don schijn van geweld, en ofschoon hij misschien twij felde aan het bestaan van het pistool van Braddock, hiijl twijfelde niet aan diens kracht. Willoughby was geon Hercules, maar hij' was een duim of vier langer en wel zestig pond zwaarder dan Ctoimp, en het was niets voor den heer Twist om* zich' aan zulk een ongelijkcn strijd te wagen. Inderdaad zou Chlmp zich' niet licht gewaagd hebben aan een handgemeen, tenzij1 met een zuigeling of een dwerg. Hij wankelde tegen den miuur en bleef daar met de oogen knippend staan. De plotselinge materialisatie van Willoughby Braddock uit het niets had hem een he vigen schok gegeven, waarvan hij zich nog in het geheel niet hersteld had. „Jij1 ongeiukskind!" zeide de heer Brad dock. De voetstappen vian iemand, die telkens ecm paar treden overslaand do trap op sprong, worden nu gehoord. Sam storradle binnen, „Wat is er?" De heer Braddock wees miet vergeef lijken trots ou zijn gevungene. „Weer een lid van de bende," zeide hij. „Be heb hem gepakt". Sam staarde naar Chlmp en kéék teleurgesteld. „Treurige idioot!" zeldo hij wrevelig. „Dat is mijn „hulleple"." „Wat?" (Wondt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1930 | | pagina 1