NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS,
KANNEWASSER
TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
IS ALTIJD
SAM EN ZIJN SCHAT
HOOFDPIJN
Buitenlandsch overzicht.
Uw Haar
OOK VOOR DAMES-CONFECTIE
No, 6865 EERSTE BLAD.
DINSDAG 30 SEPTEMBER 1930
De Duitsche financiën. - Nieuwe ingrijpende bezui
nigingen. - De toestand in de Engelsche Dominions. -
Geen ontwapeningsconferentie voorloopig. - Nieuwe
verkiezingen in Oostenrijk.
F EUILLETON
Salon Manshanden,
Ondulation Indéfrisable
Ondulatlon Marcel
i> vtiak te wijt ca
aan constipatie.
Alle spijsverterings
stoornissen verdwij
nen na gebruik van
laagpillen. het ideale
1. Alom aangeprezen,
acon.
Poster's b
laxeermidde
(0.65 per
FOSTER'S MAAGPILIUJ
■psyf
58sve JAARGANG
HELDERSCHE COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbetaling: Heldarsche Courant
f i.jo; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand en Wleringen f 1,65;
binnenland f a.Ned, O. en W. Indië p. zeepost f a.io, id. p, mail en
overige landen f3.20. Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.70, f0.70, f 1.
Modeblad resp. f 0.95, f 1.35, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.; fr. p p 6 ct,
Verschijnt DlnBdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER JR.
Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 30 en 41a
Post-Qlrorokenlng No. 16066.
ADVERTENTIEN.
20 et. d. regel (galjard). Ingez. medod. (kolombreedte ala redaction.
tekst) dubbele prijs. Klelno advert. (govraagd, te koop, te huur) v. 1 t/m 8
regels 40 ct„ elke regel meer 10 at. bij vooruitbetaling (adres: Bureau
v d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewljsno. 4 ot.
In Duitschland te, men weet 'het, de fi
nancieels toestand allesbehalve rooskleu
rig. Hoe kan het ook anders: hét verdrag
van Versa ill'es legt Duiitschlland groteske
verpMchtdngem op, waaraan het rijk, zelfs
met den besten wil ter wereld, niet kan vol
doen. En die beste wil is ook voor een aan
zienlijk deel afweziig. Daarbij komt nog,
dat het land een aanmerkelijk stuk van
zijn vroeger grondgebied heeft moeten af
staan, waardoor het natuurlijk daarvan
ook weer die inkomsten derft. Van alles en
nog wat wordt gedaan om Duitschland tot
betalen te nopen, maar zet eens een vuist
als je geen hand hebt. We hebben te dezer
plaatse al eens uiteengezet, hoe door de
weigering van den Rijksdag om een z.g.
„onoodloffeir" van de burgerij te heffen ten
einde een sluitende begrooting te krijgen,
de regeering tot aftreden werd genoopt.
Inltussohen komen nu weer de mededeedim
gen betreffende het nieuwe regeerings-
prognam, waarmede de regeering de tekor
ten op de begrooting hoopt te ondervan
gen. Vrijdagavond te er ministersvergade
ring geweest, en naar luid der eerste be
richten hierover zou het thans gaan om
een tekort van ongeveer een milliaid mark,
ontstaan voor een belangrijk deel door de
buiiifcengewoon-groote werkeloosheid. „Dat
is beter dan zoo heel weinig", zeiden wij
vroeger als jongens tegen elkaar als het
om een buitengewoon groot bedrag ging.
De „Vossische Zditung" geeft al enkele
bizonderheden over het nieuwe regeerings-
program; er te opnieuw 160 millioen ge
schrapt en nog meerdere uitgaven zuilen^
rand der misdaad, in ztjm midden te heb
ben. Wat dit zou beteekenen, kan ieder
raden: bolsjewisme. Tot zoover de heer
Hittler tegen Engeland!,
In Engeland zelf kent men ook de zor
gen en moeiten, die een groot huishouden
meebrengt.
Niet, dat daar tekort aan' huishoud^
geld is, maar daar zijn de jongens en meis
jes van een ietwat rumoerig slag. Er ko
men althans berichten omtrent een her
nieuwde agitatie in Briteoh-Indië. Uit
Bombay wordt gemeld:
Hoewel de eerste berichten omtrent de
botsing tussohen de 25 politieagenten en
een groote menigte dorpelingen nabij Fan-
wel in het Kolaba-diistrict overdreven zijn
gebleken, heeft men hier niettemin' toch
te doen met een der ernstigste episodes in
de geheel© campagne voor burgerlijke on
gehoorzaamheid. Van regeeringszijde zijn
er vier dooden gevallen en 17 agenten ge
wond, van de zijde der dorpelingen zijn er
eveneens vier doodien te betreuren, bene
vens 11 gewonden, waarvan een tenslotte
nog overleden te.
De onmiddellijke aanleiding tot de vijan
digheden was de arrestatie van de vier lei
ders der menigte, die in totaal op 6000
man wordt geschat. Bij den terugkeer
dezer menigte, uit de staatsbosech en, al
waar zij op aanstichten der congres-agita
toren den jongen aanplant hadden ver-
nteld, werden deze leiders gearresteerd. De
iw-nigt»
Tr. '1 4 7 um-cl uiiaropt^M' agenten 111 n»'
1 een weg uMmt twee ÏWirv,-.*,
keloozenverzekering geheel worden bestre
den uit de bijdragen van werkgevers en
werknemers, zoodlat deze post niet meer
op de begroeting voorkomt. Verder wordt
gedacht aan verlaging der ambtenaarssa
larissen boven de 2000 Mark 1200) met
5 17%. Tenslotte wil men verschillende
'belastingen doen samensmelten, waardoor
veel administratieve rompslomp wordt
■voorkomen. Op geen enkele wijze is stij
ging van inkomsten mogelijk; men zal de
bezuinigingen dus moeten vinden in ver
mindering van uitgaven.
Deze in waarheid radicale maatregelen
worden tot nu toe van officieel© zijde niet
bevestigd, maar men neemt algemeen aan,
<tat zi1 in hoofdzaak juist zijn. Meneer
Hitier, van. de naüonaal-socialisten (fascis
ten) heeft intusschen een boodschap tot
Engeland gericht, waarin hij zegt, dat
men begrijpen moet, dat Duitschland, dat
thans 12 jaar in het tuchthuis van Ver
sailles heeft doorgebracht, opkomt voor
dezelfde rechten ais de andere landen heb
ben. Indien men Duitschland' tot levens
lange tuchthuisstraf wil veroordeelen, dan
moet men ook het gevaar tegemoetzien
een verbdltterde natie, vertwijfeld tot den
wordt zacht, blijft
keurig zitten, krijgt
mooier glans en valt niet uit, indien U 1 of 2
maal per week een weinig Purol in het haar weg-
wrijft zoodat het daarin wordt opgenomen.
en bombardeerde hen daar met steenen.
De Indische pollitie-dnspecteurdie de lei
ding van de charges op zich had genomen,
werd door de congres-vrijwilligers ge
wond, die zich, volgens zijn verklaring
veilig verborgen hielden, zoolang het vu
ren duurde. Twee der gedoode agenten
werdten afschuwelijk verminkt; hun hoofd
werd ingeslagen en hun armen en beenen
gebroken, terwijl hum lichaam geen enkele
schotwond vertoonde, hoewel de congres
leiders verklaarden, dat de agenten ge
troffen waren door kogels van de politie
zelve.
Men moet evenwel den congres-vrijwil
ligers recht laten wedervaren en erkennen,
dat zij getracht hebben de politie-agenten
te beschermen tegen de menigte, die zij
zelve aangezet hadden d© wet te over
treden.
De geheel© episode te het droevige ge
volg van d© voortdurende agitatie, die door
de congresleden in 'het geheel e district ge
voerd wordt en waarbij speciaal wordt aan
gespoord tot vernieling der bosischen.
De overzichtschrijver van „Het Volk"
spreekt thans van „toet gezin, dat uiteen
valt", en hij doelt daarmede op de Britsche
rijksconferentie, die de volgende week be
gint. De eerste ministers van de dominions
komen daar samen met MacDonald en
©enige andere kabinetsleden om te beraad
slagen over de verhouding en de gemeen
schapsbelangen tussohen de verschillende
deelen van het Britsche rijk. In politieleen
zin, aldus deze schrijver, kan men nauwe
lijks nog van het Britsche rijk spreken.
De feitelijke zelfstandigheid van de do
minions te zoo groot geworden als die van
volwassen zoons, die zelf hun brood ver
dienen, maar in het ouderlijk huis zijn
blijven wonien. De sterkste band die het
rijk bijeen houdt is de familieband; en
dan is Ierland nog de jongste, die nooit
heeft willen deugen.
Voorloopig geen ontwapeningsconfe
rentie,'dat te de samenvatting van1 de
besprekingen te Genève. De derde oom-
missie uit de Volkenbondsvergadering is
er, naar uit Genève bericht wordt, opnieuw
voor teruggedeinsd te besluiten, dat het
volgend' jaar de ontwapeningsconferentie
bijeen zal worden geroepen. Er te inder
daad geen enkele basis voor zoo'n confe
rentie; na de enthousiaste rede van Hen-
derson, den Britse1'en minister van bui
tenlandsch© zaken w(6r bespoediging van
het omtwapening» vak, kwam de verkie
zing in Duitschland met haar verbijsteren-
den uitslag. Lord Robert Ceoil waarschuw
de daarna in een andere rede tegen over
ijling ten opzichte van ontwapening en in
middels zijn de onderhandelingen tusschen
Frankrijk en Italië over beperking der
vloten muurvast geloopen. Engeland zal
nu probeeren deze twee weer tot elkaar te
brengen. De anti-fasoisten die in bet pro
ces-De Rosa hebben gesproken, hebben te
kennen gegeven, dat Italië 00 oorlog aan
stuurt en er zijn reeds te Praag anti-Ita-
liaansche incidenten geweest, kortom, er
is een geest van verbitterd nationalisme iin
vele landen bezig het werk te Genève te
belemmeren.
Oostenrijk staat aan den vooravond van
nieuwe verkiezingen, voor den Nationalen
Raad, waarschijnlijk '«schen 9 en 16 No
vember. D'* Gpoo<-r \.hers, de Land-
band en de sociaal-democraten eisohen
deze en de chrtetelij k-socialen zuilen zich
noodgedwongen vel bij dien eisch hebben
neer te leggen. Vermoedelijk zal dan ook 1
een nieuwe presidentsverkiezing moeten
geschieden. Hierover zal wel fel worden
gestreden. Misschien worden dr. Seipel en
Suhober candidaat gesteld. Oostenrijk van
na den oorlog te evenwel geen land van
eenlge politieke beteekente meer.
HET PROCES-DE ROSA.
Tot 8 Jaar veroordeeld.
Het Hof te Brussel heeft Zaterdag De
Rosa met inachtnemnig van verzachtende
omstandigheden veroordeeld tot vijf jaar
gevangenisstraf, benevens in de kosten
van het proces.
De Rosa hoorde de uitspraak kalm aan
en werd onmiddellijk door veldwachters
geboeid weggeleid. Het publiek verliet
direct daarop de zaal, zonder dat zich in
cidenten voordeden.
Velen, ook onder de talrijke advocaten,
Coiffeur de Dames.
Stakman Bosaestraat 60. Telefoon 514
die zich in de zaal verdrongen, verwacht
ten, dat met inachtneming van de ver
zachtende omstandigheden de Rosa na
een bevestigend antwoord der gezwore
nen op de hun gestelde vragen slechts tot
drie jaar opsluiting zou zijn veroordeeld,
wat dan zijn invrijheidsstelling binnen een
maand zou hebben mogelijk gemaakt. Bij
de mededeeling, dat de straf vijf jaar be
droeg ging in de zaal, waar het ademloos
stil was gebleven, een nogal luid gemur
mel op, maar tot incidenten kwam het
niet.
Omtrent het verloop der zitting kan nog
worden gemeld, dat de verdediger mr.
Spaak aan het slot van zijn pleidooi nog
het volgende verklaarde:
„I11 Italië wordt thans een geestesge
steldheid geschapen, die de erfgenaam te
van het voor-oorlogsche plan-Germanis
me. In Triest werden enkele weken ge
leden vier Slovenen ter dood veroordeeld.
Een der verdedigers vroeg, naar hijzelf
verklaarde op hoog bevel, de doodstraf
voor zijn cliënt. Zij, die dit vonnis vol
trokken, werden eervol vermeld. Zijn dat
toestanden, die door een beschaafde
wereld gelaten kunnen worden aange
zien? Komt uw hart niet in opstand, zoo-
als het mijne, en zooals dat van De Rosa?"
Ontstemming over De Rosa's
vonnis. In do ltallaansche pers.
Naar uit Rome wordt gemeld, heeft het
te Brussel uitgesproken vonnis over De
Rosa in Italië groote verontwaardiging
en verbazing gewekt Men kan zich hier
niet voorstellen, welke verzachtende om
standigheden tot zulfc'een lichte straf aan
leiding hebben gegeven.
De bladen spreken de meening uit, dat
het verhoor te Brussel niet zoozeer een
proces te geweest tegen De Rosa, als wel
een politiek debat over het fascistiscne
régime, hetgeen slechts mogelijk is ge
feest door een onbegrijpelijke inconipa
tentie der reohters. De verklaring dat De
Rosa geen medeplichtigen zou hebben,
wordt, naar men meent, direct weerlegd
door de aanwezigheid van getuigen zoo
als Nitti en Salvemini en andere vooraan
staande antifascisten en de uitspraak
wordt door enkele bladen beschouwd als
een blijk van de macht van de vrijmetse
laars in België.
EEN AANKLACHT TEGEN EEN
SERVISCH SCHIP.
Dat geen tyd zou hebben ge
had om schipbreukelingen te
redden-
Tengevolge van een hevigen orkaa.i in
do Adriatisohe Zee te het zeilschip
ZLavotra, dat met een lading van 100 H.L.
most en. met 24 imensohen, passagiers en
bemanning, aan boord onderweg was van
Brevilacqua naar Uliano (Ugüjan) op die
reis omgeslagen. Op bet vernemen van de
ramp zijn dadelijk verschillende vaartui
gen -uit Zar,a uitgevaren om hulp te bie
den. De opvarenden van deze schepen
vertellen, dat het Zuldslavisohe stoom
schip' Lastman, dat de sohipbreuikelingjen
om hulp hadden aangeroepen, geantwoord
had geen hulp te kunnen bieden, daar het
in een geregeilden dienst voer en zioh dus
niet opmochtlatenihöuden.Dez.e onmen-
sobeldjke weigering beeft het .leven ge
kost aan vijf menschen, van wie vier vrou
wen.
HET DRANKVERBOD IN DE
VER. STATEN.
Een kentering in aantocht
De Repuhldkeinsohe conventie in den
Staat New York heeft inderdaad zooala
verwacht werd Charles Tutti© aange
wezen ate haar candidaat voor het staats-
gauverneuiachap. De verkiezing te pas in
November. De huidige gouverneur van
New York, de democraat R000evelt, zal
waarschijnlijk de tegencandldaat zijn.
Het zeer merkwaardige van deze ver
kiezing zal zijn, dat beide oandidaten zeer
sterke voorstanders zijn van een wijzi
ging, in liberalen zin, van het drankver
bod.
Tutfle, de man der Republikeinen, wil
de drankwetgeving niet in handen laten
van het Congres te Washington, doch
haar daar te brengen waar zij z-i. thuis
hoort, n.L bij de afzonderlijke staten.
In verband hiermede te het volgende
bericht van belang.:
Reuben Salter te burgemeester van
Boston in Engeland, maar hij heeft
deelgenomen aan de viering van het
300-jarig bestaan van Boston in Massa-
chusetts. Hij maakte van de gelegenheid
gebruik oan gelden in te zamelen voor de
restauratie van de beroemde kerk met
stampen toren In zijn eigen stad; en de
Amerikanen gavpn hem voor dat doel
10,000.
Bij zijn afsoheld aan de Ver. St, bracht
hij een bezoek aan den burgemeester van
New York (stad). Hij zeide om „dat hij
niet begreep, waarom New York, dat toch
zoo'n pientere stad was, zlcih een boeren
bedrog als hel drankverbod toet aan
leunen".
Over het (Amerikaansche) Boston spre
kende zeide hij: „In Boston (Mass.) kunt
gij in den sterken drank baden. Men bood
mij aan er een wagenvracht van voor
mijn hotel te brengen, en dat binnen vijf
minuten". In het Engelsche Boston wordt
de matigheid bevorderd door de beper
king dier uren, waarin verkoop van ster
ken drank is toegestaan-
Reuben Salter te zelf geheelonthouder.
Uit het Engelsch
door
P. G. WÖDEHOUSE.
67)
En dat was het ook. Chlmp zou, als de
omstandigheden gunstiger waren, er de
voorkeur aan hebben; gegeven om met
minder lawaai het boudoir van Snert te
betreden, miaar in deze onderneming was
iedere mifïuut kostbaar en hij hiad geen
tijd otmi sloten met een looper te bewer
ken. Op den drempel gekomen, gebruikte
hij zijn laars als stormram
De deuren van voorstedelijke villa's
zijn niet gebouwd om geweld te weer
staan. Als ze maar op een paar duim na
sluiten en niet uit de hengsels vallen als
de kat er lang» strijkt, dan zijn de archi
tect en de aannemer allebei verrukt en
vinden' het een knap stuk werk. E11
Chimp, ofschoon hij kort van stuk was,
had een respectabelen voet. Het slot week
en de deur sprong open. Hij ging naar
binnen en stak het gas op. Toen overzag
hij snel de omgeving.
Halverwege de tweede trap stond Wil
loughby Braddock te luisteren. Zijn ge
zicht waf rood en vastberaden. Het kon
hem niets meer scheien, al sprong tante
•Julia uit haar vel. Diner, of geen diner,
deze zaak moest ten einde gebracht.
Chimp verloor geen tijd.
„De spllnt", had zijn vriend, nu wijlen
do heer Edward Flnglass geschreven, „is
in de boivonaohterkamer. Je hebt maar de
derde plank van het raam af op te liohton
en je hand er in te steken, Chimpie, en
je bent er." En daarna kwam een hoop
onzin, over eerlijk met Glibber Molloy
deelen. Die ouwe Vinkie was op zijn sterf
bed een beetje sentimenteel geworden,
vond Chiimp.
En al had hij nog zoo'n haast, toch
vond Chimp Twist nog tijd om even te
glimlachen bij' de gedachte aan Glibber
Molloy. Hij' slaagde er ook in om eenlge
©ogenblikken van rustige overpeinzing
te hebben, waarbij h!ij tot de slotsom
kwaim, dat als er gehandeld moest wor
den, hersens tooh den doorslag gaven.
Hij, Chimp Twist, had nu eenmaal her
sens en. het resultaat was, dat hij binnen
de minuut in het bezit zou zijn van Ame
rikaansche taandeelen aan toonder ter
waarde van een millioen dollar ongeveer.
Terwijl de arme, ouwe Glibber, die mot
genoeg verstand had om zijn mond open
te doen, als hij eten wilde, dit leven zou
moeten doorgaan, moeizaam' tobbend over
het dagelljksich1 brood, fictieve |aande©-
len verkoopend aan een goedgeloovig pu
bliek, dJat nog iets dommer was, dan hij'
zelf. Er viel hier een zedeles té leeren,
vond Chlmp, maar hij' had helaas geen
tijd om die er zelf uit te trekken. Hij
greep zijn breekijzer en ging aan het
werk.
D'e heer Braddock gluurde door do
deur met de omzichtigheid van een rood
huid, die een1 aangetrouwd familielid mot
een tomahawk besluipt, zag, dat de In
dringer een plank oplichtte en in de holte
grubbelde. Zijn hart sloeg als een motor
van een Harley-Davldson. Hij was ver-
bausd, dat de onder het niet hoorda
Waarschijnlijk was de kerel te gepreoc
cupeerd. In leder geval scheen hij, zich
geheel aan zijn werk te geven. Na eenige
minuten rond gegrabbeld te hebben, uitte
hlhijl een geluld, dat het midden Meld tus
schen een vloek en een gekreun, en1 alsof
hij plotseling bezeten was, begon hij an
dere planken los te rokken, eerst een,
toen nog een, toen een derde. Het was
alsof hij plotseling door een razernij om
plankon op te lichten bevangen werd. Op
bescheiden wijze met één plank begon
nen, scheen hij nu Met imieer ln staat zijn
kisten te beteugelen en scheen nu vian
plan om den heeilen) vloer los te werken.
Maar ongestoord kon hij zijn gang niet
gaan. Waarschijnlijk deed deze afbraak
van slaapkamers den heer Braddock als
huiseigenaar pijnlijk aan. In leder geval
vond hij' nu het oogenb!ik gekomen om
op te treden.
„Zèg, luister eens," zeide hij.
Hij was van plan geweest, want hij was
een1 geestdriftig lozer van sensatie-
romans en kende de formule heel goed,
om te roepen: „Handen omhoog!" Maar
deze woorden waren hem onwillekeurig
ontsnapt Hij verbeterde zich zelf echter
onmiddellijk.
„Handen omhoog, bedoel ik natuurlijk."
Toon liep hij naar het raam,, gooide het
opien en brulde:
„Hella Sam, holla. Kom gauw."
Hl
HOOFDSTUK XXVHI.
De verdwenen mJllloenon.
De vitterige criticus, die altijd op den
uitkijk zit om den verrader op een fout
te betrappen en' hem er op te wijzen dat
er iets niet klopt in zijn verhaal, zal zich
zonder twijfel vol vuiur werpen op wat
een gebrek aan logica schijnt ln het zoo
even medegedeeld© incident! Waar, zoo
zal hij vragen, kreeg Willoughby Brad
dock de revolver vandaan, zonder welk
wapon Momand roepen kan: „Handen
omhoog",totdat hij heesch is, zonder
eenig. resultaat? Want van alle onmisbare
artikolen, die oon welgekleed man bij zich
behoort te hebben, 'als hij het grapje van
„handen ombioog" wil vertoonen, is een
revolver zeker wel het onmisbaarste.
Wij willen niets verbergen voor het
nageslacht. Wiloughby Braddock bezat
geen revolver. Maar hij had vier vingers
aan zijn rechterhand on twee daarvan
duwde lïij nu ernstig in zijn jaszak. Ont
vankelijk als was waren zijn hersenen', als
in marmer stond er gegrift! wat er in op
genomen was. Willoughby Braddock had
niet vergetton op welk een sluwe manier
Gibbor Molloy Lord Tilbury geïntimi
deerd had eni die list paste 'hij nu op
Chlmp Twist toe.
„Jou lage schurk", zeide de heer Brad
dock.
Of deze eenvoudige woorden hun uit
werking zonden hebben gehad bij iemand
met een woest en onbuigzaam karakter,
weten, wij niet; maar gelukkig had Chlmp
een geheel anderen aard. Hij had meer
verstand dan mood. Hij was iemand', dl©
terugdeinsde zelfs voor don schijn van
geweld, en ofschoon hij misschien twij
felde aan het bestaan van het pistool van
Braddock, hiijl twijfelde niet aan diens
kracht. Willoughby was geon Hercules,
maar hij' was een duim of vier langer en
wel zestig pond zwaarder dan Ctoimp, en
het was niets voor den heer Twist om*
zich' aan zulk een ongelijkcn strijd te
wagen.
Inderdaad zou Chlmp zich' niet licht
gewaagd hebben aan een handgemeen,
tenzij1 met een zuigeling of een dwerg.
Hij wankelde tegen den miuur en bleef
daar met de oogen knippend staan. De
plotselinge materialisatie van Willoughby
Braddock uit het niets had hem een he
vigen schok gegeven, waarvan hij zich
nog in het geheel niet hersteld had.
„Jij1 ongeiukskind!" zeide de heer Brad
dock.
De voetstappen vian iemand, die telkens
ecm paar treden overslaand do trap op
sprong, worden nu gehoord. Sam storradle
binnen,
„Wat is er?"
De heer Braddock wees miet vergeef
lijken trots ou zijn gevungene.
„Weer een lid van de bende," zeide hij.
„Be heb hem gepakt".
Sam staarde naar Chlmp en kéék
teleurgesteld.
„Treurige idioot!" zeldo hij wrevelig.
„Dat is mijn „hulleple"."
„Wat?"
(Wondt vervolgd.)