HELDER» COURANT
Tweede Blad.
STADSNIEUWS
VissoherlJ.
VAN DINSDAG 4 NOVEMBER 1830.
Lloht op
voor alle voertuigen:
Wintert 10 <1.
Dinsdag 4 Nov16.66 uur.
Woensdag 6 16.64
1 November was bet 80 jaar geleden
dat de beer Barend Prins, Bonselaarsweg
No. 24, als straatmaker in dienst trad bij
den heer F. D. Dienaar, alhier.
KAP. C. HEEMSKERK.
Naar wij vernemen is de WelEerw.
Heer C. Heemskerk, kapelaan bij de pa
rochie van de H.H. Petrus en Paulus
alhier, overgeplaatst naar de parochie
van St* Jeroen te Noord wijk. Tot opvolger
alhier is benoemd de WelEerw. Pater G.
Verhaar, O.FJL, thans .kapelaan te Sas-
seiuheim.
GEWETENSGELD.
Sedert de vorige opgave in dit blad zijn
de navolgende bedragen als gewetensgeld
gestort bü den Inspecteur der belastingen
te Den Helder, te weten:
24.50; 100; f 850; 200.29; 200;
250; 460; 50; 40; 100; f 60;
f 8076.59; 1000; 800; 100; 200.
„MORGENROOD".
Naar wij vernemen, geeft de Zangver-
eenlglng „Morgenrood" haar eerste uit
voering in dit seizoen op Zaterdag 8 No
vember a.s. Medewerking wordt verleend
door mej. Corry Dol, plano, terwijl de
Onderafdeellng van „Morgenrood" even
eens enkele nummers ten gehoor© zal
brengen. Op het programma vinden we
o. m. vermeld „Het Bruidskoor uit Lohcn-
grin" van R. Wagner, voor koor met
pianobegeleiding.
Na de pauze volgt de opvoering van een
blijspel ln één bedrijf.
Voor nadere bijzonderheden verwijzen
we naar de ln dit nummer voorkomende
advertentie.
AUBADE „HELDER'8
MANNENKOOR".
Gisterenavond, ongeveer half 8, bracht
deze liedertafel een serenade aan de wo
ning van eonj harer loden, den heer A. J.
van Woelde, die zijn 25-jarig zangers-
jubileum herdacht en hedenavond als zoo
danig door dit koor en het dubbelkwartet
„Inter Nos", dat op het concert zijne wel
willende medewerking verleent, zal wor
den gehuldigd. Door „H. M." werd onder
leiding van den directeur, den heer A. J.
Lee wens, gezongen „Nimmer Nacht" van
Andrlessen en „De Graver" van Olman.
Ondanks het minder gunstige weer en de
weinige bekendheid, was er veel publiek
aanwezig.
EEN COLLECTE VAN HET
N EDER LAN DSCHE KOODE
KRUIS.
Een mooie opbrengst
Ondanks het minder gunstige weer
van Zaterdag Is de collecte ten bate van
het Nederlandsche Roode Kruis, boven
verwachting goed geslaagd.
De opbrengst der collecte bedraagt
5ö6.9öl/a, voorwaar een mooi bedrag.
De collecte was Zaterdag een week
terug uitgesteld, daar er geen voldoende
dames aanwezig waren. Door het bestuur
is toen ijverig naar jonge dames gezocht,
zoo ijverig aat er van de diensten van
talrijke dames geen gebruik kon worden
gemaakt.
Het bestuur van de afdeellng Den Hel
dor van het Nederlandsche Roode Kruis,
betuigt haar dank aan alle jongedames
die gecollecteerd hebben, aan de Inge
zetenen voor hunne gaven on verder aan
uilen die direct of Indirect hunne mede
werking bij deze collecte verleenden.
TE WATER GEREDEN.
Zaterdagavond is een korporaal van de
marine bij de Keizersbrug te water ge
reden. De man, die waarschijnlijk niet
geheel vrij was van den invloed van ster
ken drank, kwam eerst ln botsing met de
leuning van de brug. Een wielrijder die
achterop reed, bood assistentie aan, doch
deze werd afgeslagen. De korporaal klom
toen weder op 2jjn flets on wilde de Kei
zerstraat inrijden. Hij bleef echter bij het
voornemen, want plotseling zwenkte hU
rechtsaf en reed vla het trottoir van de
Westgracht over de straat en dook
met een salto ln het water. De meerge
noemde wielrijder begaf zloh ook nog tot
zijn knieën te water, doch de onvrijwil
lige drenkeling zwom reeds naar den
kant.
Waarschijnlijk zal het bad in het koude
water wel als een opfrisschertje- hebben
gewerkt. Alleen jammer van de kleeren
van den wielrijder die zich nog te water
heeft begeven.
DOORVAART.
Het verkeer door de Koopvaardera-
schutaluia aan het eind der buitenhaven
neemt van jaar tot jaar toe.
Vooral do aüalultlng der Zuiderzee heeft
dat vetriceer sterk doen toenemen en ook i Makelaars- en Assurantiekantoor
de wijziging van de zeü- ln motorvaart, V/RAAR ciu aanpor"
waardoor het mogelijk is geworden velli- hVKAAU tw aanoüU
ger en gemakkelijker de verbinding tus- Plantsoonstr. 3. Den Helder. Tel. 300
schen het Zuiden en Texel tot stand tal
brengen, heeft dat doorvaartverkeer be-Opdracht koopen van huizen j °/o
vorderd, Opdracht verkoopen van huizen 1 °/o
De doorvoer van materiëeü, zoo als ma- Taxatie huizen 1 oo min. f 6.—
ohinerieën, rijswerk, steen enz., noodig Brstls Insohrljvlng. Bun idvirtintlekoiten,
voor de Zuiderzeewerken is enorm ge
weest. Tjalken; motor booten, eöeepbooten,
aken en rijn schepen waren en zijn de
geregelde doorgangera geworden*
Marlnovnartulgen naar den Onderzee-
dienst, de dageHJksche tocht van Set vaar
tuig van den reinigingsdienst, het door
gaan der motor botters naar do Binnen
haven, zij alle maken het verkeer door
de sluis levendiger.
Eenlgszlns eigenaardig doet het nog
aan, dat Wlerlnger motor-mosseikorders
via de sluis en het Balgzandkanaal naar
het oostelijk deel van Wieringen trekken
om daar hun mossellast af te leveren aan
de daar gevestigde eendenhouderijen.
Eertijds ging dat natuurlijk rechtstreeks
naar het eigen eilandgebied. Nu moet het
langs een grooten omweg.
Ook het vervoer van beetwortelen
(peeën) vanaf Kolhorn uit den Oost-
polder, die verwerkt worden in de beet
wortelsuikerfabriek te Groningen, gaat
via Balgkanaal en onze Koopvaarders-
sluis en.nu en dan ligt er een flink aan
tal dezer schepen op schutting te wach
ten. De meeste dier tjalken zijn nog uit
sluitend zeil vaartuig, zoodat het geheel
vaak een levendige stoffeering door Ka
naal, haven en langs Texelstroom biedt.
De beetwortels van Texel, die verwerkt
worden door do suikerfabriek te Halfweg,
worden uitsluitend per motor verscheept,
doch ook vla de sluis en het N.-H. Kanaal.
Men denkt wel eens, dat er weinig be
drijvigheid is, omdat de koopvaardij op
gedoekt is, maar aan kleine vaart Is er
nog bedrijvigheid in overvloed en zooals
gezegd, het' verkeer neemt van jaar tot
jaar toe en zeer vermoedelijk zal de
totaio Zuiderzeeafshiiting dat verkeer
nog bevorderen, daar er toenemende
vaart door hef Kanaal zal komen, via de
Koopvaarderssluls naar den Oever en
het gebied van den Wieringermeerpolder.
Het mag dan doorvaartverkeer zijn en
er zullen geen gouden tientjes daarvan
voor onze plaats afstuiven, maar stuiver
tjes dan toch wel en vele kleintjes kun
nen ook nog wel eens een groote maken.
WONDERLIJKE BELEVINGEN.
Niet steeds te de liefde be
stendig van duur.
Hoe snel zJJ den boezem deed
Jagen....
Dat ondervond de eegade van een Hel-
dersch staatsburger, welke, in een woor
denwisseling geraakt met den man dien
zij in onbewaakte en zalige oogenblikken
van vroeger zich voor den tocht door het
leven met rijn hindernissen en stroom
versnellingen had uitverkoren, door dezen
echtvriend in figuurlijken zin bU de
haren en in letterlijken beteekenis bü haar
slanke beenen, die, dank zij de korte-
rokkenmode, tegenwoordig gemakkelijk
bereikbaar zijn voor mannenhanden, werd
beetgenomen en over de openbare straat
gesleurd. De bedoeling van deze manoeu
vre des echtgenoots was, zooals de scherp
zinnige lezer zal hebben opgemerkt, niet
zeer vriendschappelijk en kwam, kort ge
zegd, hierop neer, dat de man, om het
verhaal weer te geven zooals het ons ver
teld werd, een poging deed z'n vrouw te
verzHU zou in deze nobele bedoeling
ook zonder eenigen twUfel zUn geslaagd,
ware het niet, dat voorbijgangers de
vrouw uit de klauwen dezes wildemans
redden en haar aan de zUnen teruggaven.
Of dit geheel en al zonder kleerscheuren
geschiedde, vermeldt de historie niet.
Dit alles geschiedde Zaterdagnacht en
de aanwezigheid van den heer Baochus,
die een bezoek had gebracht zoowel bU
de maunelUke als de vrouwelUke helft
van gezegd echtpaar, was aan de gebeur
tenis geenszins vreemd.
Gemarineerd© haring.
Er is een verhaal over twee veohtende
F, NIJPELS, beledigd Makelaar en Taxateur
Roerend- en vaat goed. Aasur. en Hypoth.
Verzekeringen op «Ik gebied.
haring zien oonsumeeren? Ik weet wel, de
huisvrouw maakt bezwaar, vanwege het
zuur, een harer goede tafelmessen daar
voor al te staan teneinde het diertje in
mootJeB te anUden. En zU zal u om die
reden ook al bU voorkeur de zilveren
vork geven, hoewej die wordt gereser
veerd voor den Zon- en Feestdag. Niet
waar, en dan wordt het beestje netjes in
reepjes gesneden, kop en staart worden
terzijde gelegd, de graatjes zorgvuldig
gereinigd. En dan begint het festijn. Lek
ker zuur, druipend, vettig, en met per
missie: stinkend. En extra warm water
met extra geurige zeep is noodig om han
den en mond weer in den gewonen toe
stand te brengen. Lekker is maar een
vinger lang, maar de visch doet, in uw
achtbaar ingewand, zUn goede werking:
zuivert het bloed, voedt en bouwt cellen
op.
Maar zoo was het Diet, lieve lezer, zoo
was het heelemaai niet Hier was het
spreekwoord in praktUk: zoo zie je me en
zoo zie je me niet Zoo was het een zilve
ren, verleidelUk uitziend vischje, liggend
in het etalage-raam van het vischpaleis.
En slechts enkele seconden later: ziedaar!
voorzichtig, met een gebaar van afgrijzen
werd het allerlaatste restantje, het uiterste
puntje van de staart, gedeponeerd op het
bordje. De visch zelf maakte deel uit van
het inwendige des consumenten. In twee
happen, zegge en schrijve twee, was het
vischje, met alle ap- en dependenties,
zUnde een verzameling graten, wegge
werkt.
Toen kwtimen de knipoogjes. De knip
oogjes vanwege de lekkernij. En toen
kwam ook, lieve lezer, het rondje. Nadat
A zUn vischje verschalkt had, kwam ook
B met eenzelfde bestelling, en ook dit dier
ging in twee happen hinunter. En toen
kwam moeder de vrouw, die de kat uit
den boom, in dit geval ae haring uit het
venster, gekeken had, en nu overtuigd
was van de degelUkheld der lekkernij en
hapl in twee happen ging nummer drie
naar binnen.
Hier zucht de lezer en zegt: is dat nou
alles? Dat hebben we zelf ook wel gbdaan.
Moet-ie daar nou zoo'n drukte over
maken!
Wacht even, lezer, ik ben er nog niet.
Het is een wiskunstige waarheid: is één
vischje lekker, dan zijn twee vischjes nog
lekkerder. Hoevéél kan ik, als zUnde on
deskundig op dit terrein, niet berekenen.
Maar binnen enkele seconden, was het
tweede drietal haringen verslonden.
En nu ben ik er, het spUt me wel, nog
niet. Want zUn twee vlssohen lekker, or
is nog steeds een overtreffende trap en
om het maar kort te zeggen: drie maal
drie haringen werden, op dezen regen-
achtigen Zaterdagavond, naar binnen ge
wipt, alsof het even zooveel taartjes waren.
Drie maal drie haringen en drie paar glin
sterende oogen vanwege het genot, dat zij
opleverden. En driemaal twee handen, die
dropen van de vettigheid en die gezainen-
lijk werden gereinigd aan één papiertje.
Daarna de afrekening. Drie gulden vtff-
en-tachtlg cents noemde ik u als het be
drag. Maar dat was zonder de drie rond
jes haring. Rekent u het nu verder maar
zelf uit, lieve lezer.
De vorige week liet gedurende een paar
dagen toe, dat de motorschepen zee kozen
en een paar nachten de kor overboerd
konden zetten. Waa het weer zoodanig ge
weest, dat meerdere naohten gevischt had
kunnen worden, dan zou de totaaluitkomst
nog niet zoo slecht zlln geweest, omdat er
nog al tong te vangen was.
De prijzen hier oesteed waren goed te
noemen, maar toch kon het enkelen niet
verhinderen, toen hot weer tegenwerkte,
om naar IJmuldon te koersen, per vrucht,
auto hun vangst te doen brengen naar den
door hen zoo geliefden vlschafslag van het
groote vlachoentrum. Dat was vergeefache
moeite, want de opbrengst per kilo tong
aldaar waa veel minder bier wera
besteed.
De garnalenvlssdhers hadden helaas,
door het slechte weer, ook niet veel karos
bulten te vlssohen en binnen, op Texel
stroom, was niet zoo'n groote vangst. De
Priizen waren beduidend hooger dan in
de voorafgaande week en bewogen zich
weer rond bet kwartje per kilo. Misschien
wel hierdoor dat ook om de Zuid de
vangsten niet groot waren.
Gepoogd is al iets te bereiken met de
sardienvangst door een span schuiten,
doch het resultaat is zeer gering geweest,
zoodat het anderen niet animeerde ook
daarmee te beginnen.
De palingvangst is zoo goed als afge-
loopen. In het algemeen is de „teelt" een
teleurstelling geweest.
Thans waait het stormsein Zuidwest
met uitwjfking naar rechts. De visscherij
staat op dit moment etop.
CHRIS LANOOY.
Het was in 1923.
Ik was gekampeerd in de omgeving
van Epe, het mooi gelegen Veluwe-
plaatsje aan het kanaal Zwolle—Apel
doorn. BU een mooi gedeelte van den
straatweg naar Hattem ligt een der vele
villa's op een kleine honderd meter van
den we\g verwUderd, half verscholen ach
ter Jong opgaand groen. Twee wegen,
van uit lederen hoek van het landgoed
óén, leiden naar het met riet gedekte
gebouw.
Toon. wjj ons kamp hadden opgebroken
vernam ik, dat dit de woonplaats plus
atelier van Chris Lanooy was.
In Apeldoorn stapte ik in den tredn
richting Amersfoort Even lator kwam
een breedgeschouderde man de ooupd
binnen. Een zeer opvallende figuur. Een
enorme baard, grijzend blond, bedekte
zijn borst Manchester Jas, donker over
hemd, rijbroek en sportkousen. HJJ
zotte een schilderskist en een opvouwbare
veldezel in het met BU die beweging liet
zUn breedo baard eon oogenbllk rijn
prachtig gestikte das rion, maar tevens
zag lk zijn lange haren, blond, die over
zUn schouders tot op rijn rug hingen. Ja,
de .Artiest" van 1900 had lange haren,
dat wist ik. Maar blijkbaar ook de „ar
tiest" van
ping van Jewelste; proppen van men-
eohen, lachend, pratend; gemoedelijk
doen. Alsof Upt halfacht ln plaats van
half negen tras. Binnen ln de hal dito,
nog wat oompacter; alles moest binnen,
door de oontrole.
En ondanks het extra half uurtje nog
een extra Helderaoh kwartiertje er bu,
zoodat eerst te kwart voor negen kon
warden gehaald voor het alleraardigste,
allergeestigste stuk, dat we ln lang had
den gezien.
Vooral het eerst» bedrijf was kostelijk,
een waar juweeltje van regie en spel.
Zoo echt huiselijk en uit het leven ge-
grepen alles, de huilerige, zeurige moe
der, die door Oerolino van Dommelen
allergeestigst werd vertolkt; de onuit
staanbare, drakerige zuster Grace (Mies
van Narden), Tfinrott els „paps", en
dan.Patay, d» malle, de kwajongen,
het veulen, de baby of hoe imen haar
noemen wil: dit alles was levensecht,
smakelijk en smeuïg, Er zou de aanmer
king gemaakt kunnen worden, dat het
derde bedrijf feitelijk overbodig was en
dientengevolge de eituatie onnoodig ge
rekt. Maar daar hadden we weer allerlei
kostelijke andere tooneeltjes, die we dan
zouden hebben gemist
't Verhaal navertellen? Och, het is,
zooals dat zoo (Ukwijle het 'geval is, een
niemendalletje; de geschiedenis draait
om het huwelijk woowel van Graoe als
venJ'atey. Maar dat alles is bijzaak; hoofd
zaak was het echt menschelïjke, be* na.
tuurtflke, en dat het publiek ervan ge
smuld heeft, heeft het ondubbelzinnig be
wezen. Open doekjes in het tweede be-
drijf en bloemen aan het slot voor me
vrouw de Leeuwe komen waaritlk niet
regelmatig voorl Ook do ernst mankeerde
niet en dit was geenszins een sentimen
teels, oneohte gevoeligheid, neen, het
was een scène tusohen vader en dochter,
die, wars van alles wat naar sentimenta
liteit zweemde, den toehoorder diep trof.
Natuurlijk, dat den spelenden zelf een
groot aandeel toekomt in het succes van
den avond. Zonder het kostelijk spel, van
mevrouw Caroline Tan Dommelen, van
de<n) kwajongen Enny de Leeuwe (Patay),
van Harre Moto later als den verliefden
Tony Andoreon, zou zeker het suoces niet
zoo groot rijn geweest.
De nieuwe pet.
ZU is gesignaleerd, de nieuwe pet van
onze brievenbestellers. WU zagen haar .op
het hoofd van een onzer grootste postbo
den en dat hoofd keek glunder onder haar
uit. Hoe kan het ook anders. Inplaats van
het oude eigenwijze petje is het nu een
flinke luitonantapet geworden, wat den
besteller een martiaal uiterlijk geeft.
„Alles bü beetjes", zegt tante Pos hier;
„en net andersom als anders". Beginnen
anderen van onder al aan ie bouwen, wU
Ix'ginnen van bovenaf. Eerst de pet, dan
de jas en dan de broek. Eerst langzamer-
vorst ln de natuur te kunnen werken. Het
was hem om do kleursymphoniën te doen,
om do stemming die boeoh en hedde ln
alle mogelijke omstandigheden hem bo
den. Hij legde ze vast op het doek. ge-
binnen de lekkerste. En met wat uitjes er
bU is het heelemaai godenspUft.
Regen.
De lezer zal zich herinneren, dat het
Zaterdag en Zondag en ook Maandag, min
of meer heeft geregend. Meer meer dan
min lntusschen. Er is Zondag plusminus
10 mm. regen gevallen en van Zondag
avond 7 uur tot Maandagmorgen 8 uur
zelfs 11 mm. Dat is een heele massa, al zou
lk niet kunnen zeggen hoeveel emmers.
Daarenboven hadden wc hier den laagsten
honden, die zichzelf in zoodanige razernU barometerstand van ons land, namelUk
Drie maal drie haringen, vet, zout en ze^n 1° rij11 overdekte wagen. Deze liét
sappig. Waar laat een mensch ze. Maarmorgens door een paard naar het
dat heb Ik alweer geleerd: de kleintjes uitgekozen plekje voeren, een boetr bracht
'29.8, Maandagmorgen te acht uur. Dat is
buitengewoon laag, want de gemiddelde
stand is 760. Gelukkig is hU. nu we dit
schrijven, weder rijzende, dus we zullen
hopen, dat, als dit gelezen wordt, het weer
eenlgszlns Js verbeterd.
Muur van dio Juffrouw moet lk vertel
len. Die naar haar leeftUd te oordoelen
toch ook reeds Zaterdag en Zondag op de
wereld was u weet wel, die dagen,
waarin het zoo regende, en die Maandag
morgen om adht uur overvallen werd door
een gietbui, waarin ze zonder paraplu
huiswaarts had moeten gaan, indien niet
brachten, dat zU het gevecht slechts ein
digden doordat zU. elkander met huid en
haar hadden verslonden. Van beide ver
tegenwoordigers van het ras bleef ten
slotte niets anders over dan het puntje der
wederzUdsche staarten en dit geschiedde
vermoedelUk omdat er de tandon aan ont
braken on ze dus niet konden worden fUn-
gemalen.
Ik heb het nu evenwel niet over hon
den, maar wel over haringen, en het was
inderdaad een wonderlijke belevenis.
Daar stonden, in het vischpaleis, twee
mannen en een vrouw, Uverig bezig met
op
dagavond kan koopen in een wel gesor- denswaard. Veel erger vónden wij het, dat
teerd etablissement? vraagt de lezer. een allerliefst, piepjong verpleegstertje op
Daar waren: gebakken schelvlschjes, haar flets drijfnat regende en dat een paar
smeltend op de tong, gedroogde schar, meisjes den heelen morgen met natte
lekker pittig, gerookte poon, vet en smako- beenen hun werk hebben moeten doen.
lUk, gerookte gul, overheerlUk en verlei- Maar de juffrouw in kwestie dan had geen
delUk, gebakken schol, voedzaam en paraplu meegenomen, omdatu raadt
smakelUa, rolmops, pikant en gezond, en het nooit: zU niet had gedacht, dat het zou
daar was, ha! de gemarineerde haring. gaan regenen, zooals zjj der vriendeUjke
Dat wil zeggen: daar waren de gemari-1 buurvrouw, stom verbaasd over den regen-
neerde haringen, meervoud, of nog val, mededeelde.
Juister gezegd, veelvoud. Ze lagen ln mas- j Wat in dit, overigens flauwe verhaaltje,
sa's opgetast voor do ramen, en doordat zoo weldadig aandoet, dat is het blUkbaar
do zon niet scheen, kan lk niet zeggen, dat onverwoestbare optimisme van gezegde
ze In de zon blikkerden en blonken. Maar juffrouw. Om, na ae periode van Zaterdag
H hard moet het publiek maar wennen aan
Spoedig waren we in een gesprek gewik- den nieuwen dracht. Wanneer alles toge-
kold. Zonder dat ik lange haren droeg, luk zou komen, zou het één oogenbllk een
vroeg hU of ik in de boaaohen had sensatie wezen, doch de aardigheid zou er
gewerkt Tot mUn schande moest ik ont» j ai gauw af zijn. Neen hoor, alles bU beetr
kennend antwoorden. Zelfs de vegen-jeg. Eerst wanneer de b©langstelling voor
achtige Augustus kon lk niet als excuus'de pet uitgestorven is, lanceert men de
aanvoeren* want ik had al mijn schilder- jas. Dat houdt de belangstelling gaande
gerij thuis gelaten. Maar hij had zich er1 en eveneens prikkelt het de nieuwsgierig-
op ingericht om met elk weer, met regen heid. Hoe zal die jas er uit zien? ZUn er
en zon met mist en sneeuw, met hitte en ook korporaals- of sergeantsstrepen op?
Heeft de hoofdbeeteller gouden tressen,
enz., enz.?
De broek schijnt ons evenwel een voor
werp te zUhi waarmede men niet veel eer
zal inleggen. Het is natuurlijk een ge
wone tweopUper met een bies, die er uit-
getomd kan wonden en waarna de broek
dan nog dienst kan doen voor de jongens
van den besteller. Niet ondienstig lijkt
bet ons wanneer men hier ook wat variatie
in bracht. Waarom probeert men het niet
met plus-fours, dat wordt toch de mode
en dan ls de poet een heel eind voor.
Maar alle gekheid op een stokje. De
nieuwe uniform wordt hier ter stede in
gevoerd naar het model, dat men al eeni
gen tijd terug in de dagbladen heeft kun
nen zien. Ongetwijfeld zal het aspect va"
onze stad er door vooruitgaan.
Toch heeft men nog niet alle bestellers
met het nieuwe hoofddeksel uitgerust.
Waarom niet? Is men bang, dat de
straat niet op durven en dat zoodoende de
post niet wordt besteld. Of dat de men-
schen zich bU het kantoor Verzamelen
mn den uittocht van de boden te zien? Of
<lat de een of andere nieuwbakken mili
cien denkt dat er een nieuwe rang is uit
gevonden on ln de houding vliegt, zooals
wjj het oen8 hebben zien gebeuren met
een milicien* die doodgewone muzikanten
van „Winnubst" voor grutters oftewel
officieren van administratie aanzag! Een
mensch kan zich vergissen, nietwaar?
Zoo werden er dan vier nieuwe hoofd
deksels uitgedeeld. En als u nu denkt,
dat die ook gedragen werden, kan hebt u
het paard weer naar stal of weide en op
het afgesproken uur liet hU zich weer
halen. Een rijke oogst had hü dan weer
verzameld. En thuis kon hU die kleur-
stemmingen verwerken in zijn glazuur.
Want dat was zUn werk: Potten bakken,
schotels, borden, vazen. Maar niet met
eeni of ander ornamentje. Neen. ZUn
enorme vaardigheid en langdurige onder
vinding wat betreft glazuur gebruikte hjj
om de opgedane kleur-impressies en stem
mingen op borden, op potten en pullen
vast te leggen in steeds blijvend glazuur.
Achter rijn woning in Epe, waar hij
voor de gezondheid van vrouw en kindo
ren was gaan wonen, had hfj rijn «teller
on de oven* Deze kon hjj precies op dc
juiste temperatuur stellen, zoodat hU
lodtor glazuur op de daarvoor bestemde
hitte kon brengen.
Hot was ln Boe wel wat ver van de „be
woonde" wereld, maar toch wist men hom
daar te vinden. Zoo had ln 1922 een ge
zelschap Amerikanen hem bezocht Hij
had ze meegenomen naar de bosschen,
naar zUn woning, naar zijn atelier
vier maanden later ontving Wj een Ame-
een andere juffrouw zich over haar ont ilkaansche krant Met groote letters
fermd had. Dit nu is geenszins vermei- stond daar de titel van een t*x)fdartikek
„Dutch pottery". „The artlst Chris La-
het mis. Drie kropen er in hun schulp en
nooytisll*"."Een i(frooT®(>&d"g«U3kend "por-1 slonbts één durfde haar op rilr. hoofd te
tart stond erin. HU liet ntij in dan trein ™»,vw»r
het arlkel zien.
Een beetje reclame kan geen kwaad!
Neen, zelfs niet in een trein Apeldoorn
—Amersfoort
Op deze wijze maakte ik kennis met
den man wiens werk ik reeds jaren te
voren had bewonderd.
wel glommen ze als zilver en ze staken u
de oogen uit
Was het dan ook wonder, dat, toen de
inkoopen van moeder de vrouw gestegen
waren tot het exorbitante bedrag van drie
tot Maandagmorgen nog zonder paraplu
de deur uit te gaan. ln vol vertrouwen, dat
de regen zal wegblUven, ls een daad van
zeldzamen moed en van wonderlUk opti
misme, waarvoor wU alle respect hebben.
gulden en vijfentachtig oents Hollandsch En het was alleen maar jammer, dat de
oourant, de hongerige man en vader de juffrouw, doordat ze de beschikbare ruim-
verzoeking niet langer kon weerstaan, en te onder de paraplu deelen moest, hoogst-
een van de glinsterende vischjes aankocht jwanrachUnlijk wel in den drup zal hebben
voor onraiddellUk gebruik? geloopen. Een juffrouw als deze had In-
Heeft u wel eens een gemarineerde1 derdaad oen beter lot verdiend.
Op de a.s. tentoonstelling van den
Noorder Kunstkring zal Chris Lanooy
een mooie inzending sturen. Komt.
L. P.
„MALLE PATST".
Eerste abonnementsvoorstelllng.
De heele Kanaalweg, vanaf Café
Central tot Casino, ongelogen. Geluk
kig was 't een droge bui, want voor Zon-
dagsohe pakken, gala-japonnen e.hg. moet
jo die toch hebben, wil hot een prettige
avond' worden. Vóór Casino een opstop-
zetten (het glundere hoofd, waarover we
het net hadden) en als .eerste de nieuws
gierige, verbaasde, spottende, lachende,
gierende, stomme (vult u maar aan) blik
ken van het Heldereche publiek trotseo
ren. Eén der andere drie kroop nog uit
zUn schulp en deed zUn oude pet het tiide-
lUke met het eeuwige verwisselen, zoodat
toen twee mensohen don volke kond deden
van den modernen geest van Tante Pos.
Eerlijk gezegd waren wij ook een beetje
verbaasd toen we de nieuwe pet zagen.
WU maakten een praatje met den eigenaar
van het glundere hoofd, die ons ©enig
wederwaardigheden, die hU onder en vp
wege zUn nieuwe pet had beleefd,
telde.
Zoo was hem al de benaming van „sa!
kikker" gegeven, terwijl een ander h*.
„gortmajoor" noemde.
Voor mensohen met een kwaad geweten
is hU niet goed. Een juffrouw, die de deur
open deed en dan beambte zag staan, zei:
