HEIOERSGHE COURANT TVIEEDE EN LAATSTE BLAD STADSNIEUWS VAN DINSDAQ 18 NOVEMBER 1930 Licht op voor alle voertuigen: Wintertijd. Diisdag 18 Nov16.84 uur. W>ensdag 19 16.33 De Inspecteur van bet L. O. in de iispectie Den Helder, is verhinderd Voensdag a.s. spreekuur te houden. O. EL VAN WIJNEN. Bti vel© ingezetenen van Den Helder eal de naam van den heetr C. H. van Wij nen nog niet vergeten zijn. Velen zuillen zioh herinneren, dat dit de bekende aan nemer van Zuiderzeewerken is, die jaren lang in zijn ark aan het einde van de Westistraat heeft gewoond. Zijn bekend heid dankt hij vooral aan het feit, dat hij een der bestuursleden van de IJsclub „Het Noorden" was. Thans vertoeft de heer van Wijnen reeds eengie jaren in Indië, te Soerabaya, waar hij aan het hoofd staat van belangr rijke havenwerken. Dikwijls onder zeer moeilijke omstan digheden moest de heer van Wijnen daar zijn werk uitvoeren, doch dit deed hij op een wijze, die de bewondering van de autoriteiten afdwong. Als blijk van waardeering voor zijn werk heeft H.M. de Koningin den heer van Wijnen de gouden medaille van de Oranje Nassau orde verleend. Deze medaille werd den heer van Wij nen op zijn bijna voltooide werk in tegenwoordigheid van vele burgerlijke en militaire autoriteiten, onder hartelijke toespraken uitgereikt. TWEEDE ORGELCONCERT LUTH. KERK, WEEZENSTRAAT 60. A.s. Woensdagavond hoopt Aatje Kamp, orgelist© der Luthersche kerk, ten twee de mal© een orgelbespeling te geven, des avonds van 8.30—9.80. De toegangsprijs bedr.iagt f 0187a (inclusief belasting). Programma's, tevens bewijs van toe gang. zijn des avonds aan de kerk ver- krijgbaar. De volgende nos. zullen ten gehoore worden gebracht: I. Ev. Gez. 151 (trio) J. G. Grootkeugel Toccata en Fuga in D J. S. Bach 3. OTgelsonate in D (3 deden) Dr. W. Volckmar 4. a. Cantilenne Pastorale A. Guilmant b. Vox Céleste E. Batiste 5. Concerto in F (ie deel) Koekoek en Nachtegaal G. F. H&nd'el a. Achter Hem aan Aafje Kamp •b. Voorspel en Koraal Herst. Ev. Luth. Gezang 388 1 (Prijat den Heer met blijde galmen) Aafje Kamp DE INDISCHE MAIL. De boottrein van het ms. „P. C. Hooft", hetwelk 21 November a.s. te Genua zal aankomen, zal Zaterdagmorgen 22 Nov. te 10 u. 1 aan het Maasstation te Rotter dam arriveeren. VERGADERING ANTI-MILITAIR PROP.-COMITE. De vergadering van bovengenoemd co mité wordt hedenavond 8 uur in Casino gehouden. EXPEDITIEBEDRIJF. De heer P. F. v. Koningsbruggen Czn., Kanaalweg 80a, opent heden een expedi tiebedrijf. Tevens zal door den heer Van Koningsbruggen een bestel- en afhaal- dienst voor de T.E.S.O. worden onderhou den. Men zie de advertentie In dit nummer. HELDER S GEMENGD KOOR. Bovengenoemde zangivereeniiging geeft haar eerste uitvoering in dit seizoen op Zaterdag 22 Nov. in Casino met de mede werking van de mandoline vereeniging „Ars Et Labor". Voor verdere bijzonderheden leze men de advertentie voorkomende in dit blad. „DE MAKELAARDIJ DER TOEKOMST". Aldus luidt de titel van een geschriftje, uitgegeven door E. Steendam, redacteur van het Makelaarstijdschrift „Huis en Erve", en Juridisch adviseur der „Nederl. Broederschap van Makelaars", die dit in opdracht van bedoelde broederschap schreef. Het is voorzien van een voor woord van mr. P. Groote Jr., secr. van de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Gooiland te Hilversum, en is blijk baar een voor de radio gehouden lezing. Het is gratis verkrijgbaar bij onzen stad genoot, den heer R. Kootstra, Ruygh- weg 67. „A.V.R.O.-ACTIE-COMITE". Nogmaals aangedrongen op een eigen zender. Door het „A.V.R.O. Aötie-Comité" al hier, werd, in. verband met het feit, dat de Hilversumsche zender practisch niet meer te beluisteren is, het volgende schrijven aan den. Minister van Waterstaat ge zonden: Thans, juist een half jaar na uw besluit van 15 Mei 1980, waarbij de zendtijd der Algemeene Vereeniging Radio Omroep werd gehalveerd, moge het A.V.R.O. Actie comité te Den Helder nogmaals eerbiedig bij Uwe Excellentie aandringen aan de „Algemeene Vereeniging Radio Omroep" machtiging te geven tot het bouwen van eigen zenders, ten einde hare uitzendin gen ten gehoore te brengen harer talrijke luisteraars, te meer nu dagelijks blijkt, dat practisch de geheel e zendtijd aan den „A.V.R.O." werd ontnomen, waar het luisteren op de 298 M. golf in werkelijk heid niet mogelijk is. VOOR DE KINDEREN. De raadsels. Bij het tweede raadsel was Zaterdag vergeten te zetten wat het gevraagde woord was. Nu, dit moest zijn een plaats in Drente. De kinderen van buiten de stad mogen, door dit verzuim, hun raadsels een dag later insturen en dus Donderdag vóór zes uur. De anderen denken er wel om ervoor te zorgen dat de oplossingen voor Woens dagavond zes uur op kantoor zijn. WINKELNIEUWa In het verslag over de opening van de electr. luxe brood- en banketbakkerij, Van Galenstraat 65, ls verzuimd te ver melden dat de aannemer was de heer A. Dienaar, het schilderwerk werd uitge voerd door do firma Polman en Geus en de verlichting aangelegd door den heer 't Hart. „HELDERSCH R. K. GEMENGD TOONEELGEZELSCHAP". Zondagavond 16 November werd door bovengenoemd gezelschap, voor een goed bezette zaal, de eerste donateursavond ge geven van het seizoen 19801931, in het gebouw v. d. R.-K. Volksbond. Opgevoerd werd het tooneelstuk „De Strijd met het Verleden", vrije vertaling naar 't Duitsch „Verlohrene Ehr". De spelleiding berustte bij den heer C. Groenewegen. Waar mil gevraagd werd deze uitvoe ring te recenseeren, kan ik beginnen met een directe scheiding te maken tusschen het stuk zelf en de vertolkers. Wat betreft deze laatsten mogen wel op de eerste plaats genoemd worden de heeren C. H. Wols en E. Ligteringen, alsmede Mej. O. Wittebrood. De heer O. H. Wols, in zijn rol van oude verliefde dwaas, was werkelijk goed. De climax van zijn optreden was wel gelegen in de scène Gustaaf-Frans-Kitty, waarin Frans tevergeefs tracht z'n huwelijksaan zoek af te steken voor zijn Dolcinea in tegenwoordigheid van zijn concurrent. De heer E. Ligteringen speelde voor treffelijk de rol van den ouden in wraak- gedaohten verstarden ontslagen gevan gene. Zeer goed was zijn optreden in het eerste en tweede bedrijf. Minder in het derde, waaraan m. i. niet zoozeer de spe ler, dan wel de schrijver schuld heeft. Mej. C. Wittebrood in haar rol van Kitty was eveneens een der steunpunten van het geheel. Rolvast'en vlot gespeeld, gepaard met ondeugende schalksheid. Een geheel ander genre persoonlijkheid had de heer J. Mahieu te vertegenwoor digen. In z;jn persoon van Robert Wels had de heer Mahieu 'n zware taak op zich ge nomen. Lang niet gemakkelijk zal hem geweest zijn, de verschillende gemoeds veranderingen, waaraan Robert Wels on derhevig is, op de juiste wijze weer te geven. Ik mag zeker zeggen, dat de heer Mahieu hierin goed geslaagd is. Echter past het niet in het kader van zijn rol te overmatig te werken met het fronsen van voorhoofd en wenkbrauwen. Robert Wels had m. i. moeten zijn. het type van een stoeren werker, met een effen, strak en zakelijk gelaat, waarachter zich zijn verle den verbergt. Dit effene is het ook, dat Lize steeds verontrust. Dit effene had wel moeten ontstaan door den dwang welke Robert Wels zioh moest opleggen om zijn verleden te verbergen en te vergeten. Hij moest immers zijn de man zónder verle den, alleen levend in den tegenwoordigen tijd met het kalme, beheerschte gelaat van iemand, die weet met het verleden te heb ben afgedaan. Slechts in de óogenblikken der onthul ling mag dit effene plaats maken voor de groote ontroering en angst, welke hem door de tegenwoordigheid van Baranski heeft bevangen. En dan nog slechts als hij alleen is of in het bijzijn van Baranski. In tegenwoordigheid van anderen moet Robert Wels zich beheersohen en verber gen tot het laatst toe, achter zijn effen masker. Overigens knap spel. De heer E. H. Crabbendam, in de per soon van Gerard van Rens, groot-indus trieel, Prinzipiënreiter van den ouden conservatieven stempel, heeft uit zijn rol gehaald wat er uit te halen is. De stijve, oude heer, met zijn even stijve als eigen wijze theorieën, was zeker geen pret tige rol. Mej. Koppen speelde haar première door de vervulling der rol van Lize, dochter van Gerard van Rens, oogenschijnlijk al even conservatief als papa. Goed was de scène waarin zij Robby terugroept en haar vader zegt, dat zij' hem niet kan laten gaan. Bühnenfieber bleek hier en daar nog te bestaan door het eenigszins onze kere, aarzelende optreden. De heer I. Wittelaar, in zijn rol van Gustaaf, de bloode jongeman, die in zijn concurrentie met „oompje" toch niet van gisteren is, had wellicht ietwat forscher spel kunnen geven. Zelfs een verliefde zeöbonk blijft een bonk. Ook de uitspraak mag iets meer geaccentueerd en langza mer worden. De heer B. Zoon vervulde zijn rol van Johan van' Meeuwen, zwager van Van Rens en oud-president van het gerechts hof, zoo vaderlijk, als alleen een oud-pre sident van een dergelijk instituut zou kunnen doen. Hier en daar bleek echter door al te los en te joieux optreden, dat de oud-president niet 200 oud was als hij wel voorgaf. De heer M. A. Kolster en Mej. O. Wols in de kleinere rollen waren eveneens goed. Alleen de toespraak van De Zeeuw (de heer M. A. Kolster) tot het verloofde paar werd een beetje al te veel „opgedreund". Mis schien wel gewild, doch iets duidelijker was beter. Wat nu betreft het stuk zelf, winnen de twee eerste bedrijven het verre van het derde. Het eerste en tweede bedrijf zijn actievol het derde te „Duitsch", d. w. z. te zoet en te hartroerend gemaakt. Van daar dat Baranski wel plotseling moest omslaan van den wraakzuchtigen schooier in den verlangenden en beminnenden vader. Deze overgang is veel te onverwacht en te gewild. Men zoekt dat niet in den bruten kerel en verwondert zich over de plotselinge wending van zijn gevoelens. Ook papa Van Rens ontkomt niet aan deze plotseling gewilde wending door zijn om mekeer in gedachten* en zijn vergetens- gezindheid betreffende Robby's verleden, Overigens kan gezegd worden, dat het Heldersch R.-K. gemengd Tooneelgezel- sohap hiermede een goede keuze heeft ge daan. De grimeering was goed. Den spelleider, den heer C. van Groene wegen, komt een woord van hulde toe voor de wijze waarop dit stuk werd ingestu deerd. Van begin tot het eind viel de vaste, leidende hand te bespeuren. De regie was uitmuntend. Onder de aanwezigen in de zaal bevon den zich de ZeerEerwaarde Heeren Majoor Alink, Vlootaalmoezenier, Pastoor Koop man en de WelEerw. Heeren Kapelaan Verheugd als Geestelijk Censor en Kape laan Stein, benevens de WelEerw. Pater Verhaar. VIDISTL Weldadigheids-concert. Een avond van vroolljken zang. Wat h«t bezoek betreft, kan het comité, dat den kunstavond ten bate van een onzer noodlijdende musici heeft georga niseerd, tevreden zijn, want èn de Casino zaal èn het balkon waren gisterenavond voor een groot deel gevuld. E11 ook wat het concert zelf be treft, ls men in alle opzichten tevreden geweest, dat bleek uit alles, 't Begon met een tweetal traaie nummers van de staf- muziekeen feestmarsch van Dvorak, een interessant, mooi geïnstrumenteerd nummer, en de van vorige concerten be kende ouverture «Die Fingals-Höhle* van Mendelssohn Bartholdy', 'n fijn nummer, vol sfeer en-stemming. En nadat het Dubbel Mannenkwartet «Inter Nos* was opgetreden, kregen we van de Staf muziek nog de lichtere, zeer bekoarlijke en populaire wals van Waldteuffel «Sirenen- zauber" toe. »Inter Nos* kwam allereerst met de bekende «Bede* van Heinze, en zong daarna het nummer, dat bij de jubileum-uitvoering van »Helder's Man nenkoor* zulk een groot succes oogstte, nl. «Der Fremdenlegionör*. Ook deze nummers, spontaan en vlot gezongen (in «Bede* had onze bariton van Weelde gelegenheid zijn stem weder te doen be wonderen), vielen zeer in den smaak. Toen kwam (na de Waldteufel-wals dan) Arnold Spoel, Arnold Spoel, met het lint van de hem verleende Koninklijke onder scheiding op de borst, 70 jaren oud (of meer l) met een geweldige vitaliteit, een jeugdig enthousiasme als ware hij er 40, en een stem, die, ja wel niet meer de allures heeft van een welks bezitter vijf- en-twintig is, maar die toch nog merk waardig krachtig en welluidend is. En in minder dan geen tijd had Arnold Spoel contact met de zaal. In de mobilisatiejaren hebben we Spoel hier nog eens gehad. We hadden toen volkszangavonden onder leiding van de heeren Brands en Oostveen, men kon tegen betaling van een dubbeltje den ganschen avond zingen met inbegrip van vrij brand en licht. En dat was toen de ouderen weten 't een belangrijke factor. Sinsdien is de volkszang, de ge meenschappelijke zang, verdwenen uit ons leven. Dat evenwel men wel gaarne gemeenschappelijk eens een avond zingt, toonde de avond van gisterèn ondubbel zinnig aan. Alleen er moet een praótje bij, een gemoedelijk, familiair praatje. Spoel, die het al vele jaren doet, kent zijn pappenheimers, en ze zijn, om zoo te zeggen, als was in zijn handen. Hij deed er mee wat hij wilde. De „blauwgeruite kiel" werd meege zongen door ernstige mannen, die in ge wone omstandigheden er niet aan zouden denken dit liedje te zingen; „Limburg mijn vaderland" bleek de heele zaal te kennen, en wat er nog meer ten gehoore werd gebracht is te veel om op te noemen. De heer Spoel had ook nog op andere wijze coiafect met de zaal: hij pikte er hier en craar een paar uit en zij waren niet zoo goed of ze moesten op het podium en ons laten hooren hoe ze zingen konden. Waarlijk, men doet den Nederlander on recht als men hem beschuldigt niet te kunnen zingen, al is het waar, dat de Duitscher ons de baas is. De heer Spoel hield vooraf een kleine causerie, die echter, zooals hij zelf zeide, heel kort zou zijn met het oog op het al tamelijk late uur. En hij zei daarin vele aardige en geestige dingen. Hij wees er bijv. op, dat ons leven zonder muziek niet kon bestaan, en dat het zoo merkwaardig is, dat wij onze meest banale liederen zingen op beroemde en klassieke melo dieën. Zoo bijv. het lied uit Weber'sFrei- schütz „Wir winden dir den Jungfern- kranz". De Nederlander zingt zijn „Geen cent meer in den zak, geen knoop meer aan de broek", Chopin's prachtige treurmarsch „Zoo gaat alles naar den bltoe", een trio van Beethoven „Heb jij je hoed op van de bedeeling", het Ambrosiaansch lofgezang „Moeder, onze kraai is dood", enz. enz. Een melodie zonder woorden, aldus de heer Spoel, is net als een onge lukkig huwelijk, maar het huwelijk is dan alleen harmonisch, als èn woorden èn melodie mooi zijn. Enzoovoort, en we rolden van zelf in den gemeenschaps zang. Dat ging zoo ongemerkt, en het bleek al heel gauw, dat nog heel wat verborgen zangers en zangeressen hun stem (licht) onder de korenmaat houden. Wat een tal van fraaie stemmen hoorden wij, nu er zoo spontaan en met geestdrift werd gezongen. Gauw, naar veler meening te gauw, kwam er aan dit optreden een eind en trad de pauze in. En na de pauze kregen we den heer Pala, met een drietal num mers voor viool. In lang hadden wij en velen met ons den heer Pala niet als solist gehoord en zijn optreden was dan ook een genot, dat merkbaar door het publiek gewaardeerd werd. De heer Pala speelde „Legende" van Ferdinand Laub, „Romanza" Andaluza" van Sarasate (een buitengewoon mooi nummer, dat bovendien getuigenis aflegde van des violisten bekwaamheid) en „Caprice Vien- nois" van Fritz Kreisler, een typisch, eigenaardig nummer. Natuurlijk moest een toegiftje worden gegeven en de heer Pala gaf tot slot Kreisler's „Liebesleid". Hij werd bij deze nummers begeleid door den heer Arie van de Weg. Toen trad nogmaals «Inter nos* op met een tweetal opgewekte nummers, n.1. Olman's «Vrijage* ('t Schipperlnnetje) en het oude, we zouden haast zeggen klassieke «Pepltu*, het buitengewoon gees tige nummer, dat altijd succes heeft, en ook zeer in den smaak viel. Ook «Inter Nos* gaf een extra nummer, n.1. «Muttersegen*. eveneens een oud repertoirenummer. Tot slot van den avond kwam weder de heer Spoel, die na afloop een hartelijk woord van dank van den heer Leewens in ontvangst had te nemen. De heer Leewens riep den heer Spoel niet een «vaarwel*, maar veelmeer een «tot weer ziens* toe. Zoo eiudigde deze aardige avond, die een bevredigend batig saldo, waaromtrent wij nog nader mededeelingen hopen te doen, opleverde. Maar toen was het ook al «over tien*, zooals de heer Spoel zeide, n.1. ruim elf uur. NEDERLANDSCHE VEREENIGING VAN HUISVROUWEN. Demonstratie Levers Zeep Maatschappij. Voor de afdeeling Den Helder van de Nederlandsclie Vereeniging van Huisvrou wen hield1 de Levers Zeep Maatschappij gisterenmiddag en -avond in „Musis Sa- crum" een demonstratie met haar verschil lende artikelen. Ook hedenochtend vond deze demon stratie plaats, terwijl hedenmiddag om drie en hedenavond om acht uur de de monstratie weer plaats vindt, en eveneens des Woensdags om elf, drie en acht uur. Gelegenheid te over dus, om van een der hoofdbezigheden van de huisvrouw, liet wasschen, en meer speciaal van het was- schen van de fijnere kleedingstukken, een groote kennis te vergaren. Dat dit nog niet zoo gemakkelijk is, ondervonden wij op de demonstratie. Dit niet doen, dat wei doen, oppassen dat het water niet te heet of niet te koud is, en. Eerlijk gezegd heb ben wfl er niet veel van onthouden, maar dat zal wel aan ons liggen, voor de dames, die hier bijna dagelijks mee omgaan, zal het natuurlijk wel gesneden koek zijn ge weest. Toen wij de zaal van „Musis Sacrum" binnenkwamen, waren daar vele huiswou wen vergaderd. Een heerlijke lucht van de ve; schillende zeepsoorten drong in onz^ neusgaten. Een gezellig pratende juf frouw, die den dames de geheimen vaa het wasschen ontsluierde. Van haar hoorden we, dat er tusschen wasschen nog een grj^t verschil bestaak Om de verschillende foefjes en manieren te herhalen, dat kunnen wij niet, gaat U cp de hierboven vermelde uren zelf maar eens een kijkje nemen en wij garandeeren u, dat u er vast nog wel iets op zal steken. Wist u b.v., dat fluweel, dat door het lange dragen wat groen of rood is geworden, weer prachtig wordt, als u een hoeveel heid zuurkool in twee of drie liter water doet, dat een uurtje laat staan, en dan de japon in het water zet Niet? Dan weet u het nu. En zoo vertelde die juffrouw op gezel lige, onderhoudende manier, nog heel veel meer. Wanneer u dus Iets wilt weten, be zoekt de demonstratie, of schrijft naar de Levers Zeep Maatschappij in Vlaardingen of Rotterdam, die alle practische wenken in een boekje heeft verzameld, en u dat boekje gratis toestuurt. Op de demonstratie worden u ook waschvoorschriften verstrekt voor ver schillende stoffen, als wollen goed, zijde, kunstzijde, enz. Voor de huisvrouwen een zeer leerzame demonstratie, laten we hopen, dat er heel veel van zullen profiteeren, de klachten van „O, wat is mijn japon door het was schen leelijk geworden" en dergelijke, zul len er stellig door verminderen, zoo niet j geheel verdwijnen. BAL-MASQUE „HELDER'S MANNENKOOR". Men schrijft ons: Helder's Mannenkoor is aan het sparen. Men moet dan weten dat in April 1931 het koor zijn 50-jarig jubileum hoopt te herdenken. Om dit Gouden Feest op eenigszins waardige wijze te vieren, is heel veel geldnoodig. Van de contributie blijft na aftrek onkosten voor zaalhuur, aankoop muziek, belastingen en salaris directeur, niet veel meer over. Het leden tal zou minstens verdubbeld moeten worden, wil het koor In een behoorlijken flnancieelen toestand komen. Vandaar, dat men een ander middel moet aanwenden om aan geld te komen. Men vraagt zich meermalen af hoe het toch komt dat er in deze gemeente zoo weinig animo is voor den mannenzang. Waar blijven de ongeren Moest Helders Mannenkoor n een plaats als deze niet minstens uit 100 a 150 leden bestaan Laat ons hopen dat het nog eens zal gebeuren. Intus- schen komt het koor er niet verder mee. Een gouden jubileum ongemerkt voorbij te doen gaan en wel van een vereeniging die zooveel voor de kunst heeft gedaan Het zal niet gaan, zoo zeggen de leden en is men reeds eenige jaren bezig om tot het gewenschte doel te geraken. Enkele uit voeringen tegen een lage entree zijn reeds gegeven, tombola's zijn gehouden en zoo vond Zaterdag j.1. het aangekon digde balrnasqué plaats. Laat ons maar dadelijk zeggen dat het schitterend is geslaagd. Casino was tot den nok gevuld met kijkers en danslustigen en daartusschen- door zweefden Diet minder dan een 80-tal gemaskerden in heldere en fleurige cos- tuums. Met medewerking der leden van Mannenkoor had de Directie van Casino de zaal aardig aangekleed, hetgeen een feestelijke aanblik gaf. Ook de propaganda voor Helder's Man nenkoor ontbrak niet. Een groep van 10 dames in aardige costuums brachten in gouden letters Hulde aan het Mannenkoor. Dat waren goede supportsters en zij wisten de loot jes voor de tombola op handige wijze aan den man en ook aan de vrouw te brengen. Een aardig paartje vroeg de aandacht der bezoekers om donateur te worden van het koor, terwijl een dame op haar cos- tuum de namen der liederen verkondigde welke in den loop der jaren door Helder's Mannenkoor waren gezongen, waarbij vooral de directeur de heer Leewens glun derde. Zoo zou men door kunnen gaan, het één nog mooier dan het ander. Om het verkeer naar behooren te rege len en orde te houden, had de firma van Baaren geheel belangeloos een toestel afgestaan, waardoor per microfoon (50 Watt versterker) en dc speciaal daarbij behoorende krachtluidspreker «De stem van den Reus*' alles kon worden afge kondigd en tot in de hoeken der zaal duidelijk hoorbaar was. En muziek volop. Hoppenbrouwer's orkest, een jazzband, versterkte gramofoonmu- ziek. der firma van Baaren en het mooie concertorgel van «Casino*. «Helder's Mannenkoor* kan met ge noegen op dit feest terug zien, hetwelk ook in financieel opzicht als geslaagd kan worden beschouwd. Moge de sym pathie voor het koor zioh verder uiten in een flinke toename van leden en dona teurs. Nog zij medegedeeld, dat op 3 Januari a.s. een Soirée Amusante zal plaats vin den, waarvoor van verschillende zijde reeds medewerking is toegezegd. VISSCHERIJ. De vorige week kan voor de visscherü niet als een voordeelige wonden genoteerd. Het onstuimige weer 'belette zoo goed als geheel de bevissching van de Noord zee, terwijl de garnalenvangsten op Texel- stroom beneden het middelmatige bleven en ook voor die visscherij het weer een beletsel gedurende een dag zelfs geheel en al was. De gevischte garnalen op Texelstroom waren van een te geringe grootte dan dat er flinke prijzen voor konden wonden ge maakt, zoodat het grootste deel voor puf een bestemming kreeg. Voor de garnalen van flinke kwaliteit weiden beste prijzen besteed, die schom melden tusschen 50 en 60 cent per kilo. Buitengaats waren deze kwaliteit gar nalen wel te vangen en toen het weer het toeliet, werd door de grootere vaartuigen dan ook daar de visscherij uitgeoefend. Overvloedig was ook daar de vangst niet. De sardien laat nog op zich wachten. Een enkel partijtje werd aangebracht, maar te gering om er eigenlijk melding van te maken, ware het niet, dat men deze gevangen sardien beschouwt als de voor trekkers. Op de Belgische kust toch schijnen goede-vangsten te zijn en men hoopte met den Zuidwestenwind, dat de sardien ook hier spoedig zou arriveeren, maar de wind is naar het Noorden gedraaid en dat geeft stagnatie in het doorkomen van de sardien. Daarom hoopt men al weer op een Zuid wester. In het algemeen schijnen er in het Zui den zeer geringe garnalenvangsten te zijn, zoodat wordt verwacht, dat vlsschers van daar hier hun bedrijf zullen ^aan uitoefe- nem zooals dat een paar jaar terug ook geschiedde, toen Stellendammers, Arne- muiders en Breskenaren hier wekenlang hebben gevischt. Sedert enkele weken vischt 'hier reeds een botter uit Stellendam en schijnbaar met succes. PIET KÖHLER IN „DE VODDEN RAPER VAN PARIJS". Morgen (Woensdag) zal in «Casino*, na het succes van «De Boemelbaron*, onze populaire operette-komiek Piet Köhler optreden in «De Voddenraper van Parijs* Dit wereldberoemd tooneel- spel van Felix Piatt wordt door het be kende gezelschap waarin behalve Piet Köhler optredenCorry Pinksen, Tine v. d. Werf, Mia Peyters, Lina Kemper, Tilly de Jong, Joh. Langenaken, Petro Beukman, H, Kammeijer en WillyFaas- sen opgevoerd geheel in den ouden stijl, zoowel wat costuum, decor, spel enz. betreft. Elk tafereel is een plaatje uit den ouden tijd. Het stuk is geheel op nieuw bewerkt met liedjes, duetten en trio's door Herre de Vos. Overal trekt dit oude stok op dezen manier en met onzen Piet Köhler in de hoofdrol, stampvolle zalen. Een ouderwetsche avond, waarbij gij uw dochters en zonen mee kunt nemen. Zie verder de advertentie in dit blad.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1930 | | pagina 5