DERDE EN LAATSTE BLAD
STADSNIEUWS
I
ku8t-
I
VAN DINSDAQ 23 DECEMBER 1930
Licht op
voor aiie voertuigen:
Wintertijd.
Dinsdag 23 Dec16.19 uur.
Woensdag 24 16.19
Mét het oog op de
Kerstdagen zal het
Held. Advertentieblad van Woens
dag 24 December niet verschijnen.
De Heldersche Courant van
Donderdag 25 December zal
Woensdag 24 Dec. uitkomen.
Onze adverteerders worden be
leefd verzocht advertenties voor
het nummer van Zaterdag 27
December, reeds Woensdag te
bezorgen. oireotie held. crt.
VEREENIGING VAN HUISVROUWEN
Hot marionettentheater op 80 Doe., des
middags te half drie In Casino, wordt niet
geleld door Jaoobus v. d. Velden, maar
door mej. Jacoba v. d. Volden, uit Don
Haag.
KERSTUITVOERING
STEDELIJK MUZIEKKORPS.
Op len Kerstdag, des morgenB 8.80 zal
het Sted. Muziekkorps, zooals de laatste
Jaren gebruikelijk, eenige Kerstliederen
ten gohooro brongen in de muziektent
ln het Jullanapark.
1. Stille nacht.
2. Nu danken allen God.
3. Eere zij God.
4. Sv/eet bettele Mahone.
5. Dankgebed Valerius.
6. Hymne L. v. Beethoven
7. Des Hcrn Einzug Handel
8. Ave Verum W. A. Mozart
9. Schafers Sontaigslied.
PLUTM VEE-VEREENIGIN G
„DEN HELDER EN OMSTREKEN".
Uitslag verloting.
f
e
I
368 1 1840 14 1647 27 128 40
666 2 807 16 961 28 1692 41
1041 8 988 16 326 29 1868 42
368 4 1862 17 808 80 686 48
724 6 851 18 1050 81 1051 44
1099 6 248 19 872 82 1258 45
460 7 915 20 1902 88 818 46
1811 8 1691 21 466 84 418 47
919 9 1120 22 184 85 1168 48
816 10 1787 23 1826 86 290 49
180 11 514 24 1325 87 65 60
751 12 1709 26 1549 88 672 61
70 18 428 26 1279 89 1749 62
Do prijzen1 zijn af te halen bij den
secretaris Nieuwstraat 61.
Het bestuur van bovengenoemde Pluim-
vèever. „Helder en Omstreken" deelt ons
nog mede, dat door haar leden. Thomas—
Kiealing op de Pluimveetentoonstelling te
Broek ln Waterland met 9 nummers ko
nijnen 6 eerste en 8 tweede, benevens 4
eereprijzen zijn behaald.
DE NIEUWE NUMMERPLAATJES.
Niet veilig voor de jeugd?
Men toonde ons heden een nummer
plaatje, dat door de Heldersche Jeugd
van een woning was verwijderd, en vroeg
ons hierop de aandacht te willen vesti
gen. Het blijkt, dat ook deze nieuwe
plaatjes niet veilig zijn voor onze jon
gens en dus zouden wij het publiek wil
len verzoeken er op te letten, dat mon ze
niet van de perceelen afhaalt.
MISTLETOE.
(Vervolg en slot).
Kerstherinneringen.
Maar Muriel was jong en luchthartig
en zij> ze zette de gedachte snel van
zich en keek haar correspondentie in. For-
meele kerstkaarten, formeele brieven,
maar één ln een licht-paar9e envelo'p-
pe, die ze haastig in het lijfje van haar
japon stak, zonder hem, te lezen.
John Grimswell vond hem later op haar
toilettafel liggen, half verborgen onder
een poudre-de-riz-doosje, waar ze hem
blijkbaar vergeten had. Hij koorde hem
achterdochtig om en om. Een lioht-paarse
enveloppe en geparfumeerd van wie
kon die zijn? Nieuwsgierig, maakte hij hem
open:
Hij begon: „Mijn lieve Suusje" en
met een krachtige mannenhand gesohre-
ven ging hij verder over lippen rooder
dan de roode bessen en oogen helderder
TABAKSBELASTING.
Wij maken houders van tabaksvergun
ningen er op attent, dat het recht voor
hun vergunning vóór 10 Januari 1981
moet zijn voldaan, ten kantore van den
Rijksontvanger op het Koningsplein.
ZEEVAARTSCHOOL, TEXELAARS EN
HARINGTREKKERS IN DE TWEEDE
KAMF.R,
Bij de behandeling der Zuiderzeebe-
grooting heeft de heer Van de Bilt onder
meer ©enige opmerkingen gemaakt over
bovenstaande punten.
Wij lezen in de Handelingen:
De heer Van de Bilt: Nog enkele pun
ten wil ik in het kort bespreken. Jonge
lui van Wieringen kunnen worden ge
zonden met subsidie naar de zeevaart
school te Schienmonnikook, althans zoo
luidt de oproep. Mij dunkt, dat de uit
gaven daarvoor -hoogeer zijn dan noodig
is, vooral omdat een zeevaartscnool in de
nabijheid is, die van Den Helder, welke
gemakkelijk kan worden bereikt en
waarbij de jongelui dagelijks met de bus,
die tussohen Wieringen en Den Helder
rijdt, zouden kunnen meegaan, wat dus
veel goedkooper kan uitkomen. Dit laat
ste is niet ln de stukken behandeld. Ik
deel1 het den minister alleen ter notificatie
mee.
Tenslotte, Manheer de Voorzitter, ver
heugt het roü, dat de Minister, die niet
erkent het recht van enkele bewoners van
voor te lijden schade omdat hun perceel
Oude Schild op Texel op vergoeding
waarschijnlijk onder water zal komen te
staan, nu toch overweegt om de billijk
heid tegenover deze imensohen te betrach
ten, als de omstandigheden dat noodig
achten.
En dan nog let», Mijnheer de Voorzit
ter! Het blijkt nu bij de uitvoering der
werken bij: het havenhoofd te Nieuwediep,
dat de aMagpiaats voor de harlngvis-
aoherij in het gedrang komt. Ik heb dat
niet in de stukkon kunnen behandelen,
omdat het eerst thans bij de voorberei
ding van het werk blijkt. Ik hoop, dat de
Minister de plaatsregeling uan die haven
zóó schikken zal, dat die harlngafslag
daar zijn plaats zal kunnen behouden en
dut hij de hnringtrekkers niet in onge
legenheid zal brengen. Meer dan die hoop
uitspreken mag ik nu niet.
De heer Reyrner, Minister van Water
staat: Mijnheer de Voorzitter! De geachte
afgevaardigde heeft gezegd, dat hij
eemge punten ter sprake heeft gebracht,
die niet in het Voorloopig Verslag zijn
behandeld; het spreekt dus vanzelf, dat
ik mij van een antwoord ontslagen acht,
maar dat ik het genoegen zal heben te
lezen wat de geachte afgevaardigde heeft
gezegd en daarna mijn houding zal be
palen.
Wat betreft do quaestle van de schade
vergoeding van de eigenaren van geDou-
wen, staande op het haventerrein te Oude
Schild op Texel, blijf ik het standpunt
innemen, dat er geen recht is op schade
vergoeding, maar dat ik, gezien de bij
zondere omstandigheden, bereid ben te
overwegen in hoeverre aanleiding kan
worden gevonden om aan de belangheb
benden te gemoet te komen.
Visscherij
Nog altijd la er lllnke aanvoer van
garnalen, al is het eenigszins minder dan
de vorige dagen. De groote hoeveelheden
schijnen zich wat te hebben verplaatst
van Texelstroom naar wat noordelijker
gebied, zoo tegen het vaarwater naar
arlingen.
Nochtans was de aanvoer belangrijk.
Zoowel Zaterdag als Maandag liepen de
prijzen weer op tot ongeveer 20 cent per
kilo, hetgeen nog wel een behoorlijk
loonendo prijs is.
Veel klein soort garnalen werd even
eens naar boven gehaald, dat weer als
puf werd verhandeld.
Bot werd ook veelvuldiger gevangen en
de prijs bleef zeer standvastig.
Een doorstaande oostenwind beschouwt
men als een verjager der garnalen naar
diep water en wat minder vangst zou be
vorderlijk zijn aan hoogere prijsstelling,
zoodat toch misschien de opbrengsten nog
wel loonend konden zijn.
De aanstaande feestdagen zullen wat
rust ln het bedrijf brengen en de groote
bedrijvigheid aan den afslag zal een paar
dagen verstommen.
Even óp verhaal komen is voor de vis-
schers en de visch niet ongéwenscht.
dan de sterren met Kerstmis', en eindigde:
„Je trouwe aanbidder".
Het was afschuwelijk ondenkbaar!
Als het Muriel nog geweest was.Maar
Suzanne! Hij bekeek het adres nog eens
nauwkeurig om zièh te overtuigen, dat hij
niet voor Muriel was. Maar neen, hij was
duidelijk aan Suzanne geadresseerd.
John Grimswell, was een beroerte nabij.
Dat Suzanne, die zoo verstandig was, zulk
een hartelijke moeder, en naar het scheen
liefhebbende vrouw was, er een minnaar
op na hield, van wien ze op geparfumeer
de briefjes en in bloemrijke taal een min
nebrief kreeg ze moet wel krankzin
nig zijn.
Én dien onzin van gisteravond, toen ze
ineens in dat korte rokje met mistletoe ln
het haar was versohenen! Zou ze werke
lijk krankzinnig geworden zijn? Toch was
ze verder heel gewoon geweest, had niet
vergeten zijn pantoffels bij het vuur te
zetten, had alles ln huis voor de feest
dagen geregeld en had hem gekust, zoo
nis ze hem de laatste twintig jaar had g£-
Het was vreemd. Hij moest er dadelijk
eens onderzoek naar doen. Een zwarte
schaduw viel over zijn toekomst. Hy
dacht aan het schandaal van een schei
ding, wat de menachen wel zouden zeg
gen, de kinderen, ea zijn oudste dochter
HELDERTS FANFARECORPS.
Eerste wlnterconcert
Het eerste wintercoincert van „Helder'e
Fanfarecorps;" weid Zaterdag 20 Dec. 1980
in „Casino" gegeven.
Een zeer goed inzicht van den direc
teur was, om bjj het programma een toe
lichting te geven der uit te voeren num
mers. De andere corpsen kunnen daar hun
voordeel mee doen! 't Is tevens leerzaam
voor het luisterend publiek, dat krijgt
daardoor een beetje kijk op de nummers.
Alleen dit: er staat in deze toelichting
„Meyerbeer schreef ook verschillende ge
legenheidswerkjes" (sic).
No 1 van het programma: Marche aux
Flambeaux, 4s een beroemd en zelfs ge
liefd werk, zeer zwaar! Dit is toch geen
gelegenheids werk j e, geloof ik?!
De zaal was zeer mooi bezet, zoo ook
het balcon, een bewijs, dat het Fanfare
corps zeer veel vrienden en vereerders
heeft, wat het ten volle verdient. Van den
zomer hebben wij dikwijls van haar con
certen genoten.
Dit concert een krachtproef.
Is zij geslaagd?
De Voorzitter opende om 8.20 uur met
een speech je het concert, en zelde o.a.: dat
dit concert een krachtproef was, die hij
hoopte dat zou slagen. Tot mijn grooten
spijt (want Ik. mag hot Fanfarecorps graag
hooren, er zit spirit in), is deze kracht
proef niiet naar wensch geweest. Alle num
mers (behalve dan 6 en 7) waren veel te
zwaar voor 't corps.
De directeur heeft in ztin jeugdigen
overmoed (wat absoluut ge<n kwaad tee-
ken is) vergeten, dat z'n musici dilettan
ten zijn en geen vaklui!
Als men eens 10 jaar in de allerhoogste
afdeeling concoursen zit, zoo als 't Velzer
Papierfabriek Orchest, geef dan zoo'n
zwaar programma, ge moet rekening hou
den met uw krachten, er zitten nog kin
deren tiiBScheii! Ik dacht bij nummer 6
aanstonds springen er een paar bugelbla
zers uit elkaar, wat gelukkig niet ge
beurd la!
Geen muzikale overwinning:
te zware muziek.
Het ls geen muzikale overwinning ge
weest. Neem wat lichtere muziek, met één,
hoogstens twee zware nummers, dan komt
allee beter tot zijn recht. Want de door u
zoo kranig mooi uitgevoerde „Néron
Ouverture" van den zomer, kwam nu ook
gedeukt uit de bus: Zulke werken hebben
hun onderhoud noodig, en daar heeft men
te weinig aan1 gedacht!
Entfin, t' is jammer, we zullen hopen,
dat de directeur nu ondervinding heeft
opgedaan om niet te zware muziek op te
leggon, want daar beeft mem geen succes
mee! Hier kunnen de leden niets aan
doen, die zijn willig en ijverig genoeg,
en zijn een voorbeeld voor hun andere
collega's!
Het programma.
No. 1Marche aux Flambeaux no 1, van
G. Meyerbeer. Een marsch in 8/4 maat is
voor leeken iets vreemde, maar zoo noemt
inen in Frankrijk deze dansen, 't Klinkt
alles te moeilijk, zoo ook de bassen, bari
tons en trombone's triolenloop niet lenig
genoeg, 't tempo even te langzaam. Ga
eens luisteren naar de Marinekapel of de
Grenadiers, hoe die dit nummer uitvoer-
ren, dat ls zeer leerzaam.
Ge kunt dit nummer best maken, maar
dan flink en hard studeeren!
De mooie ouverture van F. Popy, „Né
ron", van den zomer reeds besproken, was
no. 2.
Inzet 8/4 even zweving, bas zeer mooi
de diepe toom en zuiver, 4/4 andante, ba
riton niet overslaan, de piston moet kalm
blijven, niet bang wezen, trompetten wa
ren actief en zeer mooi. Van de bugel was
de twee gestreepte A te laag, de sopranimo
saxofoon klonk zeer beschaafd. Sopraan
saxofoon en bugel hadden even zweving,
de twee gestreepte G bugel was aan den
hoogen kant, bassen waren zeer goed, pis
ton mooi van» toon en zuiver. In het 2/4
agitato waren de baritons zeer goed, de
zestienden niet te stijf blazen! De sopraan
saxofoon was wat geagiteerd, de syncopen
waren flink op z'n kop, in' 't verminderde
Septime accoord, zweving. 4/4 andante:
piston mooi kalm, bassen heel goed, accent
mooi, rullet overdreven, wat gauw gedaan
wordit. De piston moet goed- luisteren, had
wat zweving. Bassen kranig, sopranino en
Muriel, die eerstdaags met den zoon van
een zijner vrienden zou trouwen. Kreu
nend wischte hij zich het zweet van het
voorhoofd. Wie was de schurk, die zulk
een brief aan zijn vrouw in haar eigen
huis durfde te schrijven? Zeker een of
andere verwijfde vent met het gezicht
van een Adonis, die niets anders te doen
had dan getrouwde vrouwen het hof
maken. Een trilling van woede doorliep
zijn leden. Zijn vingers sloten zich kramp
achtig tot een vuist. Hij zou hem een
flink pak slaag geven, hem half dood ran
selen, hem vermoorden. Het hof maken
aan zijn Suzanne haar een brief stu
ren op Kerstmis nota bene.
Voor het eerst sedert jaren dacht hij
terug aan dien Kerstdag toen Suzanne en
hij zoo jong waren als Muriel en Jaok. En
het gelaat verwrongen van woede vloog
hij naar het salon, waar Suzanne bezig
was een tak mistletoe aan de gaskraan te
binden.
„Van wien, is die brief?" vroeg hij met
donderende stem, haar den brief voor
houdend. „Van wien? Zeg het mij. Ik zal
ik zal hem
Suzanne keek hem verschrikt aan met
haar bruine kinderoogen en plotseling
bedaarde zijn toorn. Hij greep haar bij de
handen.
sopraan saxofoon flink Vflim. tAller-
gando was zeer mooi; beschaafd, het di
minuendo heel goed. 2/4 allegro: sopraan
saxofoon zeer goed! Ook bariton en bas
trombone, echt mooi! Decrescendo schit
terend. Een mooie vertolking, buiten deze
opmerkingen» met flinke directie. Bravo 1
No. 8: La Béruédiction des Ppignards,
van G. Meyerbeer, uit de opera „Les Hu-
genots". Deze opera wordt weinig gege
ven, ze is te kwetsend voor 'beide partijen,
anders een prachtwerk, vooral dit gedeel
te: de samenzwering der Hugenoten, 't Is
altijd gevaarlijk op era-muziek te spelen,
ais men de opera nooit gehoord of gezien
heeft; men grijpt er dikwijls naast, met
zijn tempo. Zoo ook hier, alles was te
langzaam. 4/4 wat onzeker de triolen,
trombone wat te schoolsch, ge moet zingen
en ook niet haperen. Wees toch niet zoo
bang, voor wie? de meeste menachen we
ten van muziek zeer weinig af, hoorl
Sommige partijen lieten de boel weg,
dat mag niet. De bas trombone was zeer
goed, soms even ongelijk, en de bugel
overslaan, de cadenza wat te stijf in het
mineur, de triolen te houterig. Het 8/4
was te langzaam, beluister eens goede
corpsen als die dit nummer maken 1 Het
was wat slordig, de bugels waren er even
uit. De piston was zeer goed: geen triool-
achtste maken als er een zestende staat!
't Klinkt alles te moeilijk en soms onzui
ver, de menschenelachting was niet wat
je noemt. De bassen waren er soms ge
heel uit De chromatische loop van de bas
sen was geheel mis, het nakomen-gedeelte
niet mooi, te scherp. Quintllgging niet zui
ver; over 't geheel klonk alle9 te moeilijk,
te zwaar en lang niet mooi. Wij zijn beter
van u gewend.
Om Hongaarsche of Boheemsche mu
ziek uit te voeren moet men goed op de
hoogte wezen met Fr. Llazt-, en Joh.
Brahms-muziék, en ook den gemoedstoe
stand dier volken kennen. In de film
Hongaarsche Rhapsodie", had men dit
kunnen zien, zoo ook kunnen hooren, in
de „Zigeuner-Baron" van Joh. Strauss.
Zóó zijn ze hoogst verliefd en sentimen
teel, daarna uitgelaten en woest; een
eigenaardig soort mensclien. Dit alles
wondt in de opera „Der Geist des Woi-
woden" van L. Grosmaim gegeven, dus
no. 4.
Het eerste tempo was te vlug genomen
De sopraan saxofoon te zwak, hij blies
wel de noten, maar zonder bezieling. Het
klonk rommelig en zwevend. Piston en
trombone waren zeer goed. De bas was er
uit: 4/4 allegro was te langzaam, niet gril
lig genoeg. De bas was slordig, de een
blies es, en de anderen e naturel, hetgeen
onzuiver klonk. 2/4 presto. Voor de saxo
foon was ailes veel .te zwaar, men kon het
niet meer verstaan, het crescendo werd
leelijk, de syncopen waren ar naast. Num
mer veel te zwaar en geen góede tempo's.
Vraag eens of Nico Treep of Hugo de
Groot deze Czardas voor u speelt, die we
ten het beslist wel! 't Was jammer, de
musici deden toch zoo hun best, dat kon
je zien, maar het was hun te machtig!
Na de pauze kwam als r.o. 5: Divertisse
ment des Erinyes, van J. Massenet. A.
Danse Grèque (Grieksche Dans). Inzet
6/8. De sectolen waren zeer goed, het ver-
leidingagedeelte beschaafd. De piston wat
geforceerd, 6/8 wel eens ongelijk, 't mi
neur goed, soms wat ruw. Tusschen-zang:
baritons zeer goed' en kalm, 't crescendo in
't majeur niet mooi, bas en bariton niet
in orde. Sopraan saxofoon op het laatst
even in de war. 't Laatste gedeelte mineur
was slordig, onvast, in 't octaaf zweving.
Een zeer moeilijk gedeelte, te zwaar.
B. La Troyenne (De Trojaansche dan
seres) sopraan saxxofoon en echo zeer
goed, saxofoon sopraan aan den lagen
kant, deze werd zeker moe. De begelei
ding was zeer beschaafd, wel eens even
zweving. De bugels waren even mis, jam
mer! De triolen-loopjes waren zeer goed.
Een zeer mooi gedeelte, zeer goed uitge
voerd'.
C. SaturniaJes ('n wildie braspartij). 2/4
vivace: de sectolen waren slapjes, de trom
bone goed, trombone en bassen waren
hier zeer goed, maar toen begon de hek
senketel: 't- werd onzuiver. Men. raakte er
uit ,de een na den ander, alles liep mis,
't was niet meer te volgen: Richard
Strauss in woede. *t Klonk demonisch.
Dit deel was veel te zwaar! Applaus
volgde niettemin.
Eindelijk no. 6: „Donausagen", Walzer
J. Fucik. 6/8 andante: een gevaarlijke in
zet voor trombone, maar zeer goed ge
speeld. Sopraan saxofoon en bugel even
zweving, 't Klonk spookachtig, wat zeer
juist is, maar het moet zuiver blijven, al
„Waarom heb je je door zulk een mis
punt het hof laten maken?" vroeg hij ge
broken. „Ben ik dan al die jaren geen
goede echtgenoot voor je geweest? Denk
aan mjj de kinderen, de huishouding".
Ze boog het hoofd en glimlachte, hoewel
de tranen haar in de oogen drongen. „Ik
was Suusje voor hem", was al wat ze kon
uitbrengen en de mistletoe viel haar uit
de vingers en ze begon te schreien.
Maar je bent mijn Suusje", riep hij uit.
„Je was van mij, lang voordat je hem
kende".
„Neen alleen Suzanne, eenvoudig
kortweg Suzanne", snikte ze.
Toen begreep John Grimswell het, ge
deeltelijk tenminste. En hij raapte de ge
vallen mistletoe op en stak die onhandig
ln haar haar, want aan dergelijke dingen
was hij niet gewend. En toen nam hij
haar in zijn armen.
„Denk niet meer aan dien &churk'\ zei
hij met schorre stem, „vergeet hem Suzan
ik bedoel Suusje".
Toen ze dien avond bezig was zich te
kleeden voor het Kerstdiner, dat ze aan
eenige vrienden gaven, kwam Muriel in
eens, gloeiend van opwinding bij haar
binnenstormen.
„Heeft het geholpen, moedertje?" vroeg
m gretig. „Vertel eens gauwl"
is men doodmoe. 2 gestreepte Es was te
laag, bugel 't 2/4 allegro klonk beschaafd.
Bij het 6/8 werd een mannenstem ge
hoord, die meezong! Dat zal er wel niet
gestaan hebben* denk ik! BH 't crescendo
waren de bassen even weg. Bij de Intro
ductie van wals no. 1 was het nap ikke n
der 2e pistons veel te hard; dit mag niet
domineeren. No. 2 was bjj 't repeteeren
rumoerig, in no. 8 niet overslaan, bugels!
Er was wel eens wat zweving, rit. onge
lijk, ff en aocent beschaafd.
No. 4: Inzet onzeker, triangel onhoor
baar, dus was het orchest te hard, maar.
ze werden ook verbazend vermoeid, wat
te begrijpen is. No. 5 bassen en baritons
mooi Coda: crescendo goed, soms wat
ruw. 2e en 8e pistons zijn veel te scherp
in hun napikken, 't laatste 8/4 was even
onzeker.. Over 't geheel een zeer goede
uitvoering, zooals wjj dat van u gewend
zijn.
No. 7, de laatste marsob „Groot Rot
terdam", van W. Schootemeyer, hoorde ik
achter in de zaal en klonk frisch en op
gewekt en werd even als de toegift, mooi
gespeeld. Bravo 1
Eén ding nog: alle leden mijn hulde
voor hun zwaar en ijverig werken, ik hoop
een volgend concert „Helder'a Fanfare
corps" weer te hooren met mooie, niet te
zware nummers, waardoor hun naam ala
goed Fanfarecorps gehandhaafd blijft.
Het na stukje „De man met honderd
kwalen» werd zeer goed gespeeld, vooral
Jaap heeft de zaal doen schudden van het
lachen om z'n grollen. Brand had een las
tige rol, maar was goed op zijn plaats; de
bllrollen, twee dokters en Feidinand,
maakten van hun» rol wat er van te maken
was en niet te vergeten de loopjongen
speelde heel natuurlijk. Brigltta, een aar
dig weeuwtje, speelde heel gemakkelijk
en lenig haar rol!
„VLAMMENDE JEUGD".
Een mooie voorstelling.
Het tooneelstuk „Vlammende Jeugd",
dat Zondagavond hier door „de Vereenig-
de Schouwspelers", directie Pierre Moa,
gegeven werd, mocht zich ih' een vol
doende belangstelling van de zijde van
het publiek verheugen. Het stuk zelf, be
werkt uit den geLijknamigen roman van
Warner Fabiar, is technisch vrij zwak;
hoewel het aardige spelmomenten en ook
wel eenige spanning kent Maar die span
ning staat slechts in verband met dingen,
die ons door de acteurs verteld worden en
dus niet met gebeurtenissen uit het stuk
zelf, zoodat tenslotte de toehoorder onvol
daan blijft. Het „happy eaid" wordt vier
bedrijven lang voorbereid en daarom
trent gelukt het den chrijver wel ons in
onzekerheid te laten. Bij dergelijke zwak
ke stukken moeten de acteurs het goed
maken, en zij slagen daar dan meestal
ook wel in. Enny de Leeuwe, die er de
hoofdrol in vervult van den flapper, de
Amerikaanscjie bakvisch, droeg natuur
lijk het leeuwenaandeel van het succes;
zij speelde in dit stuk wel heel erg op het
publiek. Men zal zich herinneren, dat bij
de vorige opvoering van /Malle Patsy"
vooral haar zang aan de plano, waarbij
ze zichzelf begeleidde, zeer insloeg bij het
publiek. In dit stuk deed mevrouw Mol*
weer hetzelfde, en daarbij had ze gelegen
heid daarenboven nog op andere wijze
haar komisch talent te ontplooien. Als
haar getrouwde zuster haar meedeelt, dat
er een baby moet komen, ia haar vroo-
ljjkheid en uitbundigheid groot, maar
daarbij, vergeet zij toch niet de opmer
king te maken, dat zij veel uien moet
eten, daar het dan een mooi kindje wordt.
Natuurlijk wederom groote vroolijkheid.
Geestig is zij en slagvaardig, en zelfs de
medespelenden konden af en toe een lach
maar. met moeite inhouden. En zij was
dezen avond, mede dank zij het applausje,
waarmede zjj werd ontvangen, uitstekend
op dreef,
Caroline van Dommelen had de moei
lijke rol alleen in het eerste bedrijf
van de ten dóode gedoemde vrouw, een
rol, die zeer veel spel vergde. De dames
Mies van Norden en Betty GritVink
waren de beide zusters van Pat, de bak
visch, en hun rol was, gezien het weinig
samenhangende in het stuk er gebeur
den dingen die feitelijk in geen verband
stonden met den loop van de geschiede
nis evenmin gemakkelijk. Een aller
aardigst negerinnetje was Jetty Kramer;
dit was bepaald een trouvaille van den
regisseur en ook haar wijze van spelen
en zlrih uitdrukken was aardig en geestig.
Het maakte bepaald een komlschen in
druk dit „etische" nikkerlnnetje de
Suzanne bloosde. „Ja", antwoordde ze
zacht. „Vader was vreeselijk jaloersch
het het heeft hem bepaald goed ge
daan".
Muriel knikte voldaan. „Ziet u wel,
moeder, Vader heeft nooit voldoende ge
apprecieerd welk een engel van 'n vrouw
u is. Er is niets beters dan je man ja
loersch te maken, zelfs als je twintig jaar
met hem getrouwd bent, als hij al wat je
voor hem doet, als vanzelfsprekend' be
schouwt en je verwaarloost. Als u ooit
weer reden tot klagen hebt, zeg het mij
dan, en ik zal Jack weer een brief aan je
laten schrijven". Muriel gaf haar moeder
een klinkenden zoen en vloog weg.
Dien avond droeg Suzanne haar groen
en wit rokje en mistletoe in het haar.
„Je ziet er uit om te stelen, Suusje",
verzekerde John haar gretig en voegde
er angstig fluisterend aan toe: „Bil zul je
hem nu vergeten? Kan ik daar op aan?"
„Het is mij reeds, alsof hij nooit be
staan had", zei ze met een gelukkigen
glimlach.
En Muriel die met Jack onder de mistle
toe stond, fluisterde haar moeder toen ze
haar voorbij ging ondeugend toe:
„Er gaat toch niets boven wat jaloezie!"