DERDE EN LAATSTE BLAD STADSNIEUWS I ku8t- I VAN DINSDAQ 23 DECEMBER 1930 Licht op voor aiie voertuigen: Wintertijd. Dinsdag 23 Dec16.19 uur. Woensdag 24 16.19 Mét het oog op de Kerstdagen zal het Held. Advertentieblad van Woens dag 24 December niet verschijnen. De Heldersche Courant van Donderdag 25 December zal Woensdag 24 Dec. uitkomen. Onze adverteerders worden be leefd verzocht advertenties voor het nummer van Zaterdag 27 December, reeds Woensdag te bezorgen. oireotie held. crt. VEREENIGING VAN HUISVROUWEN Hot marionettentheater op 80 Doe., des middags te half drie In Casino, wordt niet geleld door Jaoobus v. d. Velden, maar door mej. Jacoba v. d. Volden, uit Don Haag. KERSTUITVOERING STEDELIJK MUZIEKKORPS. Op len Kerstdag, des morgenB 8.80 zal het Sted. Muziekkorps, zooals de laatste Jaren gebruikelijk, eenige Kerstliederen ten gohooro brongen in de muziektent ln het Jullanapark. 1. Stille nacht. 2. Nu danken allen God. 3. Eere zij God. 4. Sv/eet bettele Mahone. 5. Dankgebed Valerius. 6. Hymne L. v. Beethoven 7. Des Hcrn Einzug Handel 8. Ave Verum W. A. Mozart 9. Schafers Sontaigslied. PLUTM VEE-VEREENIGIN G „DEN HELDER EN OMSTREKEN". Uitslag verloting. f e I 368 1 1840 14 1647 27 128 40 666 2 807 16 961 28 1692 41 1041 8 988 16 326 29 1868 42 368 4 1862 17 808 80 686 48 724 6 851 18 1050 81 1051 44 1099 6 248 19 872 82 1258 45 460 7 915 20 1902 88 818 46 1811 8 1691 21 466 84 418 47 919 9 1120 22 184 85 1168 48 816 10 1787 23 1826 86 290 49 180 11 514 24 1325 87 65 60 751 12 1709 26 1549 88 672 61 70 18 428 26 1279 89 1749 62 Do prijzen1 zijn af te halen bij den secretaris Nieuwstraat 61. Het bestuur van bovengenoemde Pluim- vèever. „Helder en Omstreken" deelt ons nog mede, dat door haar leden. Thomas— Kiealing op de Pluimveetentoonstelling te Broek ln Waterland met 9 nummers ko nijnen 6 eerste en 8 tweede, benevens 4 eereprijzen zijn behaald. DE NIEUWE NUMMERPLAATJES. Niet veilig voor de jeugd? Men toonde ons heden een nummer plaatje, dat door de Heldersche Jeugd van een woning was verwijderd, en vroeg ons hierop de aandacht te willen vesti gen. Het blijkt, dat ook deze nieuwe plaatjes niet veilig zijn voor onze jon gens en dus zouden wij het publiek wil len verzoeken er op te letten, dat mon ze niet van de perceelen afhaalt. MISTLETOE. (Vervolg en slot). Kerstherinneringen. Maar Muriel was jong en luchthartig en zij> ze zette de gedachte snel van zich en keek haar correspondentie in. For- meele kerstkaarten, formeele brieven, maar één ln een licht-paar9e envelo'p- pe, die ze haastig in het lijfje van haar japon stak, zonder hem, te lezen. John Grimswell vond hem later op haar toilettafel liggen, half verborgen onder een poudre-de-riz-doosje, waar ze hem blijkbaar vergeten had. Hij koorde hem achterdochtig om en om. Een lioht-paarse enveloppe en geparfumeerd van wie kon die zijn? Nieuwsgierig, maakte hij hem open: Hij begon: „Mijn lieve Suusje" en met een krachtige mannenhand gesohre- ven ging hij verder over lippen rooder dan de roode bessen en oogen helderder TABAKSBELASTING. Wij maken houders van tabaksvergun ningen er op attent, dat het recht voor hun vergunning vóór 10 Januari 1981 moet zijn voldaan, ten kantore van den Rijksontvanger op het Koningsplein. ZEEVAARTSCHOOL, TEXELAARS EN HARINGTREKKERS IN DE TWEEDE KAMF.R, Bij de behandeling der Zuiderzeebe- grooting heeft de heer Van de Bilt onder meer ©enige opmerkingen gemaakt over bovenstaande punten. Wij lezen in de Handelingen: De heer Van de Bilt: Nog enkele pun ten wil ik in het kort bespreken. Jonge lui van Wieringen kunnen worden ge zonden met subsidie naar de zeevaart school te Schienmonnikook, althans zoo luidt de oproep. Mij dunkt, dat de uit gaven daarvoor -hoogeer zijn dan noodig is, vooral omdat een zeevaartscnool in de nabijheid is, die van Den Helder, welke gemakkelijk kan worden bereikt en waarbij de jongelui dagelijks met de bus, die tussohen Wieringen en Den Helder rijdt, zouden kunnen meegaan, wat dus veel goedkooper kan uitkomen. Dit laat ste is niet ln de stukken behandeld. Ik deel1 het den minister alleen ter notificatie mee. Tenslotte, Manheer de Voorzitter, ver heugt het roü, dat de Minister, die niet erkent het recht van enkele bewoners van voor te lijden schade omdat hun perceel Oude Schild op Texel op vergoeding waarschijnlijk onder water zal komen te staan, nu toch overweegt om de billijk heid tegenover deze imensohen te betrach ten, als de omstandigheden dat noodig achten. En dan nog let», Mijnheer de Voorzit ter! Het blijkt nu bij de uitvoering der werken bij: het havenhoofd te Nieuwediep, dat de aMagpiaats voor de harlngvis- aoherij in het gedrang komt. Ik heb dat niet in de stukkon kunnen behandelen, omdat het eerst thans bij de voorberei ding van het werk blijkt. Ik hoop, dat de Minister de plaatsregeling uan die haven zóó schikken zal, dat die harlngafslag daar zijn plaats zal kunnen behouden en dut hij de hnringtrekkers niet in onge legenheid zal brengen. Meer dan die hoop uitspreken mag ik nu niet. De heer Reyrner, Minister van Water staat: Mijnheer de Voorzitter! De geachte afgevaardigde heeft gezegd, dat hij eemge punten ter sprake heeft gebracht, die niet in het Voorloopig Verslag zijn behandeld; het spreekt dus vanzelf, dat ik mij van een antwoord ontslagen acht, maar dat ik het genoegen zal heben te lezen wat de geachte afgevaardigde heeft gezegd en daarna mijn houding zal be palen. Wat betreft do quaestle van de schade vergoeding van de eigenaren van geDou- wen, staande op het haventerrein te Oude Schild op Texel, blijf ik het standpunt innemen, dat er geen recht is op schade vergoeding, maar dat ik, gezien de bij zondere omstandigheden, bereid ben te overwegen in hoeverre aanleiding kan worden gevonden om aan de belangheb benden te gemoet te komen. Visscherij Nog altijd la er lllnke aanvoer van garnalen, al is het eenigszins minder dan de vorige dagen. De groote hoeveelheden schijnen zich wat te hebben verplaatst van Texelstroom naar wat noordelijker gebied, zoo tegen het vaarwater naar arlingen. Nochtans was de aanvoer belangrijk. Zoowel Zaterdag als Maandag liepen de prijzen weer op tot ongeveer 20 cent per kilo, hetgeen nog wel een behoorlijk loonendo prijs is. Veel klein soort garnalen werd even eens naar boven gehaald, dat weer als puf werd verhandeld. Bot werd ook veelvuldiger gevangen en de prijs bleef zeer standvastig. Een doorstaande oostenwind beschouwt men als een verjager der garnalen naar diep water en wat minder vangst zou be vorderlijk zijn aan hoogere prijsstelling, zoodat toch misschien de opbrengsten nog wel loonend konden zijn. De aanstaande feestdagen zullen wat rust ln het bedrijf brengen en de groote bedrijvigheid aan den afslag zal een paar dagen verstommen. Even óp verhaal komen is voor de vis- schers en de visch niet ongéwenscht. dan de sterren met Kerstmis', en eindigde: „Je trouwe aanbidder". Het was afschuwelijk ondenkbaar! Als het Muriel nog geweest was.Maar Suzanne! Hij bekeek het adres nog eens nauwkeurig om zièh te overtuigen, dat hij niet voor Muriel was. Maar neen, hij was duidelijk aan Suzanne geadresseerd. John Grimswell, was een beroerte nabij. Dat Suzanne, die zoo verstandig was, zulk een hartelijke moeder, en naar het scheen liefhebbende vrouw was, er een minnaar op na hield, van wien ze op geparfumeer de briefjes en in bloemrijke taal een min nebrief kreeg ze moet wel krankzin nig zijn. Én dien onzin van gisteravond, toen ze ineens in dat korte rokje met mistletoe ln het haar was versohenen! Zou ze werke lijk krankzinnig geworden zijn? Toch was ze verder heel gewoon geweest, had niet vergeten zijn pantoffels bij het vuur te zetten, had alles ln huis voor de feest dagen geregeld en had hem gekust, zoo nis ze hem de laatste twintig jaar had g£- Het was vreemd. Hij moest er dadelijk eens onderzoek naar doen. Een zwarte schaduw viel over zijn toekomst. Hy dacht aan het schandaal van een schei ding, wat de menachen wel zouden zeg gen, de kinderen, ea zijn oudste dochter HELDERTS FANFARECORPS. Eerste wlnterconcert Het eerste wintercoincert van „Helder'e Fanfarecorps;" weid Zaterdag 20 Dec. 1980 in „Casino" gegeven. Een zeer goed inzicht van den direc teur was, om bjj het programma een toe lichting te geven der uit te voeren num mers. De andere corpsen kunnen daar hun voordeel mee doen! 't Is tevens leerzaam voor het luisterend publiek, dat krijgt daardoor een beetje kijk op de nummers. Alleen dit: er staat in deze toelichting „Meyerbeer schreef ook verschillende ge legenheidswerkjes" (sic). No 1 van het programma: Marche aux Flambeaux, 4s een beroemd en zelfs ge liefd werk, zeer zwaar! Dit is toch geen gelegenheids werk j e, geloof ik?! De zaal was zeer mooi bezet, zoo ook het balcon, een bewijs, dat het Fanfare corps zeer veel vrienden en vereerders heeft, wat het ten volle verdient. Van den zomer hebben wij dikwijls van haar con certen genoten. Dit concert een krachtproef. Is zij geslaagd? De Voorzitter opende om 8.20 uur met een speech je het concert, en zelde o.a.: dat dit concert een krachtproef was, die hij hoopte dat zou slagen. Tot mijn grooten spijt (want Ik. mag hot Fanfarecorps graag hooren, er zit spirit in), is deze kracht proef niiet naar wensch geweest. Alle num mers (behalve dan 6 en 7) waren veel te zwaar voor 't corps. De directeur heeft in ztin jeugdigen overmoed (wat absoluut ge<n kwaad tee- ken is) vergeten, dat z'n musici dilettan ten zijn en geen vaklui! Als men eens 10 jaar in de allerhoogste afdeeling concoursen zit, zoo als 't Velzer Papierfabriek Orchest, geef dan zoo'n zwaar programma, ge moet rekening hou den met uw krachten, er zitten nog kin deren tiiBScheii! Ik dacht bij nummer 6 aanstonds springen er een paar bugelbla zers uit elkaar, wat gelukkig niet ge beurd la! Geen muzikale overwinning: te zware muziek. Het ls geen muzikale overwinning ge weest. Neem wat lichtere muziek, met één, hoogstens twee zware nummers, dan komt allee beter tot zijn recht. Want de door u zoo kranig mooi uitgevoerde „Néron Ouverture" van den zomer, kwam nu ook gedeukt uit de bus: Zulke werken hebben hun onderhoud noodig, en daar heeft men te weinig aan1 gedacht! Entfin, t' is jammer, we zullen hopen, dat de directeur nu ondervinding heeft opgedaan om niet te zware muziek op te leggon, want daar beeft mem geen succes mee! Hier kunnen de leden niets aan doen, die zijn willig en ijverig genoeg, en zijn een voorbeeld voor hun andere collega's! Het programma. No. 1Marche aux Flambeaux no 1, van G. Meyerbeer. Een marsch in 8/4 maat is voor leeken iets vreemde, maar zoo noemt inen in Frankrijk deze dansen, 't Klinkt alles te moeilijk, zoo ook de bassen, bari tons en trombone's triolenloop niet lenig genoeg, 't tempo even te langzaam. Ga eens luisteren naar de Marinekapel of de Grenadiers, hoe die dit nummer uitvoer- ren, dat ls zeer leerzaam. Ge kunt dit nummer best maken, maar dan flink en hard studeeren! De mooie ouverture van F. Popy, „Né ron", van den zomer reeds besproken, was no. 2. Inzet 8/4 even zweving, bas zeer mooi de diepe toom en zuiver, 4/4 andante, ba riton niet overslaan, de piston moet kalm blijven, niet bang wezen, trompetten wa ren actief en zeer mooi. Van de bugel was de twee gestreepte A te laag, de sopranimo saxofoon klonk zeer beschaafd. Sopraan saxofoon en bugel hadden even zweving, de twee gestreepte G bugel was aan den hoogen kant, bassen waren zeer goed, pis ton mooi van» toon en zuiver. In het 2/4 agitato waren de baritons zeer goed, de zestienden niet te stijf blazen! De sopraan saxofoon was wat geagiteerd, de syncopen waren flink op z'n kop, in' 't verminderde Septime accoord, zweving. 4/4 andante: piston mooi kalm, bassen heel goed, accent mooi, rullet overdreven, wat gauw gedaan wordit. De piston moet goed- luisteren, had wat zweving. Bassen kranig, sopranino en Muriel, die eerstdaags met den zoon van een zijner vrienden zou trouwen. Kreu nend wischte hij zich het zweet van het voorhoofd. Wie was de schurk, die zulk een brief aan zijn vrouw in haar eigen huis durfde te schrijven? Zeker een of andere verwijfde vent met het gezicht van een Adonis, die niets anders te doen had dan getrouwde vrouwen het hof maken. Een trilling van woede doorliep zijn leden. Zijn vingers sloten zich kramp achtig tot een vuist. Hij zou hem een flink pak slaag geven, hem half dood ran selen, hem vermoorden. Het hof maken aan zijn Suzanne haar een brief stu ren op Kerstmis nota bene. Voor het eerst sedert jaren dacht hij terug aan dien Kerstdag toen Suzanne en hij zoo jong waren als Muriel en Jaok. En het gelaat verwrongen van woede vloog hij naar het salon, waar Suzanne bezig was een tak mistletoe aan de gaskraan te binden. „Van wien, is die brief?" vroeg hij met donderende stem, haar den brief voor houdend. „Van wien? Zeg het mij. Ik zal ik zal hem Suzanne keek hem verschrikt aan met haar bruine kinderoogen en plotseling bedaarde zijn toorn. Hij greep haar bij de handen. sopraan saxofoon flink Vflim. tAller- gando was zeer mooi; beschaafd, het di minuendo heel goed. 2/4 allegro: sopraan saxofoon zeer goed! Ook bariton en bas trombone, echt mooi! Decrescendo schit terend. Een mooie vertolking, buiten deze opmerkingen» met flinke directie. Bravo 1 No. 8: La Béruédiction des Ppignards, van G. Meyerbeer, uit de opera „Les Hu- genots". Deze opera wordt weinig gege ven, ze is te kwetsend voor 'beide partijen, anders een prachtwerk, vooral dit gedeel te: de samenzwering der Hugenoten, 't Is altijd gevaarlijk op era-muziek te spelen, ais men de opera nooit gehoord of gezien heeft; men grijpt er dikwijls naast, met zijn tempo. Zoo ook hier, alles was te langzaam. 4/4 wat onzeker de triolen, trombone wat te schoolsch, ge moet zingen en ook niet haperen. Wees toch niet zoo bang, voor wie? de meeste menachen we ten van muziek zeer weinig af, hoorl Sommige partijen lieten de boel weg, dat mag niet. De bas trombone was zeer goed, soms even ongelijk, en de bugel overslaan, de cadenza wat te stijf in het mineur, de triolen te houterig. Het 8/4 was te langzaam, beluister eens goede corpsen als die dit nummer maken 1 Het was wat slordig, de bugels waren er even uit. De piston was zeer goed: geen triool- achtste maken als er een zestende staat! 't Klinkt alles te moeilijk en soms onzui ver, de menschenelachting was niet wat je noemt. De bassen waren er soms ge heel uit De chromatische loop van de bas sen was geheel mis, het nakomen-gedeelte niet mooi, te scherp. Quintllgging niet zui ver; over 't geheel klonk alle9 te moeilijk, te zwaar en lang niet mooi. Wij zijn beter van u gewend. Om Hongaarsche of Boheemsche mu ziek uit te voeren moet men goed op de hoogte wezen met Fr. Llazt-, en Joh. Brahms-muziék, en ook den gemoedstoe stand dier volken kennen. In de film Hongaarsche Rhapsodie", had men dit kunnen zien, zoo ook kunnen hooren, in de „Zigeuner-Baron" van Joh. Strauss. Zóó zijn ze hoogst verliefd en sentimen teel, daarna uitgelaten en woest; een eigenaardig soort mensclien. Dit alles wondt in de opera „Der Geist des Woi- woden" van L. Grosmaim gegeven, dus no. 4. Het eerste tempo was te vlug genomen De sopraan saxofoon te zwak, hij blies wel de noten, maar zonder bezieling. Het klonk rommelig en zwevend. Piston en trombone waren zeer goed. De bas was er uit: 4/4 allegro was te langzaam, niet gril lig genoeg. De bas was slordig, de een blies es, en de anderen e naturel, hetgeen onzuiver klonk. 2/4 presto. Voor de saxo foon was ailes veel .te zwaar, men kon het niet meer verstaan, het crescendo werd leelijk, de syncopen waren ar naast. Num mer veel te zwaar en geen góede tempo's. Vraag eens of Nico Treep of Hugo de Groot deze Czardas voor u speelt, die we ten het beslist wel! 't Was jammer, de musici deden toch zoo hun best, dat kon je zien, maar het was hun te machtig! Na de pauze kwam als r.o. 5: Divertisse ment des Erinyes, van J. Massenet. A. Danse Grèque (Grieksche Dans). Inzet 6/8. De sectolen waren zeer goed, het ver- leidingagedeelte beschaafd. De piston wat geforceerd, 6/8 wel eens ongelijk, 't mi neur goed, soms wat ruw. Tusschen-zang: baritons zeer goed' en kalm, 't crescendo in 't majeur niet mooi, bas en bariton niet in orde. Sopraan saxofoon op het laatst even in de war. 't Laatste gedeelte mineur was slordig, onvast, in 't octaaf zweving. Een zeer moeilijk gedeelte, te zwaar. B. La Troyenne (De Trojaansche dan seres) sopraan saxxofoon en echo zeer goed, saxofoon sopraan aan den lagen kant, deze werd zeker moe. De begelei ding was zeer beschaafd, wel eens even zweving. De bugels waren even mis, jam mer! De triolen-loopjes waren zeer goed. Een zeer mooi gedeelte, zeer goed uitge voerd'. C. SaturniaJes ('n wildie braspartij). 2/4 vivace: de sectolen waren slapjes, de trom bone goed, trombone en bassen waren hier zeer goed, maar toen begon de hek senketel: 't- werd onzuiver. Men. raakte er uit ,de een na den ander, alles liep mis, 't was niet meer te volgen: Richard Strauss in woede. *t Klonk demonisch. Dit deel was veel te zwaar! Applaus volgde niettemin. Eindelijk no. 6: „Donausagen", Walzer J. Fucik. 6/8 andante: een gevaarlijke in zet voor trombone, maar zeer goed ge speeld. Sopraan saxofoon en bugel even zweving, 't Klonk spookachtig, wat zeer juist is, maar het moet zuiver blijven, al „Waarom heb je je door zulk een mis punt het hof laten maken?" vroeg hij ge broken. „Ben ik dan al die jaren geen goede echtgenoot voor je geweest? Denk aan mjj de kinderen, de huishouding". Ze boog het hoofd en glimlachte, hoewel de tranen haar in de oogen drongen. „Ik was Suusje voor hem", was al wat ze kon uitbrengen en de mistletoe viel haar uit de vingers en ze begon te schreien. Maar je bent mijn Suusje", riep hij uit. „Je was van mij, lang voordat je hem kende". „Neen alleen Suzanne, eenvoudig kortweg Suzanne", snikte ze. Toen begreep John Grimswell het, ge deeltelijk tenminste. En hij raapte de ge vallen mistletoe op en stak die onhandig ln haar haar, want aan dergelijke dingen was hij niet gewend. En toen nam hij haar in zijn armen. „Denk niet meer aan dien &churk'\ zei hij met schorre stem, „vergeet hem Suzan ik bedoel Suusje". Toen ze dien avond bezig was zich te kleeden voor het Kerstdiner, dat ze aan eenige vrienden gaven, kwam Muriel in eens, gloeiend van opwinding bij haar binnenstormen. „Heeft het geholpen, moedertje?" vroeg m gretig. „Vertel eens gauwl" is men doodmoe. 2 gestreepte Es was te laag, bugel 't 2/4 allegro klonk beschaafd. Bij het 6/8 werd een mannenstem ge hoord, die meezong! Dat zal er wel niet gestaan hebben* denk ik! BH 't crescendo waren de bassen even weg. Bij de Intro ductie van wals no. 1 was het nap ikke n der 2e pistons veel te hard; dit mag niet domineeren. No. 2 was bjj 't repeteeren rumoerig, in no. 8 niet overslaan, bugels! Er was wel eens wat zweving, rit. onge lijk, ff en aocent beschaafd. No. 4: Inzet onzeker, triangel onhoor baar, dus was het orchest te hard, maar. ze werden ook verbazend vermoeid, wat te begrijpen is. No. 5 bassen en baritons mooi Coda: crescendo goed, soms wat ruw. 2e en 8e pistons zijn veel te scherp in hun napikken, 't laatste 8/4 was even onzeker.. Over 't geheel een zeer goede uitvoering, zooals wjj dat van u gewend zijn. No. 7, de laatste marsob „Groot Rot terdam", van W. Schootemeyer, hoorde ik achter in de zaal en klonk frisch en op gewekt en werd even als de toegift, mooi gespeeld. Bravo 1 Eén ding nog: alle leden mijn hulde voor hun zwaar en ijverig werken, ik hoop een volgend concert „Helder'a Fanfare corps" weer te hooren met mooie, niet te zware nummers, waardoor hun naam ala goed Fanfarecorps gehandhaafd blijft. Het na stukje „De man met honderd kwalen» werd zeer goed gespeeld, vooral Jaap heeft de zaal doen schudden van het lachen om z'n grollen. Brand had een las tige rol, maar was goed op zijn plaats; de bllrollen, twee dokters en Feidinand, maakten van hun» rol wat er van te maken was en niet te vergeten de loopjongen speelde heel natuurlijk. Brigltta, een aar dig weeuwtje, speelde heel gemakkelijk en lenig haar rol! „VLAMMENDE JEUGD". Een mooie voorstelling. Het tooneelstuk „Vlammende Jeugd", dat Zondagavond hier door „de Vereenig- de Schouwspelers", directie Pierre Moa, gegeven werd, mocht zich ih' een vol doende belangstelling van de zijde van het publiek verheugen. Het stuk zelf, be werkt uit den geLijknamigen roman van Warner Fabiar, is technisch vrij zwak; hoewel het aardige spelmomenten en ook wel eenige spanning kent Maar die span ning staat slechts in verband met dingen, die ons door de acteurs verteld worden en dus niet met gebeurtenissen uit het stuk zelf, zoodat tenslotte de toehoorder onvol daan blijft. Het „happy eaid" wordt vier bedrijven lang voorbereid en daarom trent gelukt het den chrijver wel ons in onzekerheid te laten. Bij dergelijke zwak ke stukken moeten de acteurs het goed maken, en zij slagen daar dan meestal ook wel in. Enny de Leeuwe, die er de hoofdrol in vervult van den flapper, de Amerikaanscjie bakvisch, droeg natuur lijk het leeuwenaandeel van het succes; zij speelde in dit stuk wel heel erg op het publiek. Men zal zich herinneren, dat bij de vorige opvoering van /Malle Patsy" vooral haar zang aan de plano, waarbij ze zichzelf begeleidde, zeer insloeg bij het publiek. In dit stuk deed mevrouw Mol* weer hetzelfde, en daarbij had ze gelegen heid daarenboven nog op andere wijze haar komisch talent te ontplooien. Als haar getrouwde zuster haar meedeelt, dat er een baby moet komen, ia haar vroo- ljjkheid en uitbundigheid groot, maar daarbij, vergeet zij toch niet de opmer king te maken, dat zij veel uien moet eten, daar het dan een mooi kindje wordt. Natuurlijk wederom groote vroolijkheid. Geestig is zij en slagvaardig, en zelfs de medespelenden konden af en toe een lach maar. met moeite inhouden. En zij was dezen avond, mede dank zij het applausje, waarmede zjj werd ontvangen, uitstekend op dreef, Caroline van Dommelen had de moei lijke rol alleen in het eerste bedrijf van de ten dóode gedoemde vrouw, een rol, die zeer veel spel vergde. De dames Mies van Norden en Betty GritVink waren de beide zusters van Pat, de bak visch, en hun rol was, gezien het weinig samenhangende in het stuk er gebeur den dingen die feitelijk in geen verband stonden met den loop van de geschiede nis evenmin gemakkelijk. Een aller aardigst negerinnetje was Jetty Kramer; dit was bepaald een trouvaille van den regisseur en ook haar wijze van spelen en zlrih uitdrukken was aardig en geestig. Het maakte bepaald een komlschen in druk dit „etische" nikkerlnnetje de Suzanne bloosde. „Ja", antwoordde ze zacht. „Vader was vreeselijk jaloersch het het heeft hem bepaald goed ge daan". Muriel knikte voldaan. „Ziet u wel, moeder, Vader heeft nooit voldoende ge apprecieerd welk een engel van 'n vrouw u is. Er is niets beters dan je man ja loersch te maken, zelfs als je twintig jaar met hem getrouwd bent, als hij al wat je voor hem doet, als vanzelfsprekend' be schouwt en je verwaarloost. Als u ooit weer reden tot klagen hebt, zeg het mij dan, en ik zal Jack weer een brief aan je laten schrijven". Muriel gaf haar moeder een klinkenden zoen en vloog weg. Dien avond droeg Suzanne haar groen en wit rokje en mistletoe in het haar. „Je ziet er uit om te stelen, Suusje", verzekerde John haar gretig en voegde er angstig fluisterend aan toe: „Bil zul je hem nu vergeten? Kan ik daar op aan?" „Het is mij reeds, alsof hij nooit be staan had", zei ze met een gelukkigen glimlach. En Muriel die met Jack onder de mistle toe stond, fluisterde haar moeder toen ze haar voorbij ging ondeugend toe: „Er gaat toch niets boven wat jaloezie!"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1930 | | pagina 9