VAN HUIS TOT HUIS
Bontkragen,
Vossen,
Marters enz.
/o Korting.
J. J. H. KOOPMAN,
Weststraat 14.
riEYTr RECLAME
VIERDE EN LAATSTE BLAD
STADSNIEUWS
Pelterijenhandel
VAN ZATERDAG 17 JANUARI 1931
Ervaringen van een Volksteller
«VERHOOGT UW OMZET.
Concert „Kunst aan het Volk"
Maar m'n kaarten wilde ik toch siet ep
PREDIKBEURTEN
DEN HELDER
Ned. Herv. Gem. (Nw. Kerk, Weststraat),
Op- en ondergang van Zon en Maan
en tijd van hoogwater (Texel).
Wintertijd.
Maan Zon Hoogwater
Jan.
Z 18
M 19
D 20
W 21
D 22
V 23
Z 24
opond.
8.32 15.32
8.59 16.47
9.19 18.02
9.38 19.15
9.44 20.26
9.54 21.36
10.03 22.47
op: ond: sm. nam
7.59 16.20 8.40 9.00
7.58 16.21 9.19 9.36
7.56 16.23 9.54 10.11
7.55 16.24 10.27 10.44
7.54 16.26 11.00 11.17
7.53 16.26 11.34 11.50
7.52 16.30 0.07
Lioht op
voor alle voertuigen i
Wintertijd.
Zaterdag 17 Jan16.48 uur.
Zondag 18 16.50
Maandag 19 16.51
Tot voorganger der Hersteld Apos
tolische Zendingsgeimeente, in de Een
heid der Apostelen alhier, is benoemd de
heer J. de Klerk, Hoogstraat 20.
Den J.5en J anuari slaagde te 's-Gra-
venhage voor het machinisten-examen,
diploma A, de heer P. Zaal, alhier.
Benoemd) tot onderwijzer aan de
school met den Bijbel alhier de heer A.
Meeuwsen uit Alkmaar.
Bij het op 9 en 10 December j.1. ge
houden examen in het boekhouden van
de Fed. van Handels- en Kantoorbedien
den-Ver. in Nederland (Mercurius) slaag
den onze plaatsgenooten, mejuffrouw O.
Boon en den heer H. Taekema. Bedden
werden opgeleid door den heer J. Boon.
Op den Nutaavond te Kolhoim,
Woensdag 14 Jan. jj.1., hebben onze plaats
genooten, de 9-jarige violist Luoi van den1
Bogaerde, z'n vadier de heer L. F. v. d.
Bogaerde (cello! en piston), veel suoces
gehad. Viool-solo's, duet en een piston
solo, alle composities van hun vader en
grootvader, tevens hun leermeester, wer
den zeer mooi ten gehoore gebracht.
De vereeniging „De Dageraad" ver
zocht mededeeling, dat de uitnoodiging
tot debat aan den heer Groenendijk is
ingetrokken. Men zie voor bizonder-
heden de advertentie in dit btódl.
Onze stadgenoot, de heer F. Neyts,
reclame- en decoratieschilder, heeft thans
zijn werkplaats ingericht injhet perceel
Hoogstraat 125.
LEZING LUTHERSCHE KERK.
Kristin Lavransdochter.
Men verzoekt ons mede te deelen, dat
ds. P. H. Borgers a.s. Maandag om 8 uur,
in de Luth. Kerk, zijn lezing over dit boek
van Sigrid Undset hoopt te houden.
Voor bijzonderheden wordt naar de ad-
v rtentte in dit nummer verwezen.
DS. J. W. F. WARNERS.
Ds. J. W. F. Wanners, Ned. Herv. pre
dikant te Drachtster-Oompagnie, heeft
volgens „De öt." j.1. Zondag aan zijn ge
meente meegedeeld dat hij er over denkt,
om principieels redenen zijn bediening
neer te leggen.
door
A. C. VAN KAMPEN.
II.
Een ander interessant geval is het vol
gende:
In één van die obscure zijsteegjes van
den Ouden Helder bevond zich ook een
huis, welks inwoners door mij onderhan
den genomen moesten worden. Ik had
echter het vermoeden, dat er niemand
thuis was, daar de luiken potdicht waren.
Met de doortastendheid, slechts „tellers"
eigen rammelde ik aan het geluidsorgaan,
dat ook betere dagen gekend scheen te
hebben; 't was tenminste een bedroefd
stukje oud-roest, dat met den besten wil
ter wereld niet meer op den naam „bel"
aanspraak kon maken.
En ziel M'n moeite werd beloond. In de
verte naderden voetstappen, en even later
opende zich het half vergane afsluitsel,
wat men in normale omstandigheden deur
pleegt te noemen.
Een juffrouw stond voor me. Maar ik
wist niet hoe ik 't eigenlijk had; \vat haar
kleeding betreft zullen we een discreet
zwijgen in acht nemen, daar juffrouw
Jansen waarschijnlijk niet in omstandig
heden was zioh een elegant toilet aan te
schaffen. Maar heur haar! Ze had een
ragebol, die beslist twee jaar geleden voor
het laatst gepermanent, en momenteel in
de grootst mogelijke wanorde was, en .halif
LIEFDADIGHEID NAAR VERMOGEN.
De bewoners van het Tehuis, Jan in 't
Veltstraat, betuigen hunnen hartelijken
dank voor het heerlijke rookvleesch hun
gescho m door den heer J. Korver,
Spoors ut,
VAN SPEYK-HERDENKING.
Op 5 Februari ajs.
Op dten 6en Februari a.s. zal het juist
een eeuw geleden zijn, dat de luitenant
ter zeei van Speyk toonde, de eer van de
hem toevertrouwde vlag hooger te stellen
dan zijn eigen leven en dat van zijn
medeopvarenden, door op de Scheldle
voor Antwerpen de kanonneerboot No, 2
in de lucht te doen springen, ten einde
te voorkomen, dat zijn schip in handen
van de opstandelingen zou vallen.
De Koninklijke Marino pleegt jaarlijks
dit feit op intieme en bescheiden wijze te
herdenken, doch dit jaar zal door haar
aan die herdenking een uitbreiding woer
den gegeven.
De 6e Februari zal door do Koninklijke
Marine als Zondag worden gevierd), ter
wijl Hr. Ms. schepen, zoowel hier te lande
als in de overzeesche bezittingen, van
top zullen vlaggen en van alle Marine
gebouwen de nationale driekleur uitge
stoken zal worden. De commandanten
van Hr. Ms. schepen en inrichingen zul
len een korte toespraak tot de equipage
houden, ten einde de daad van van Speyk
in herinnering terug te roepen.
Kranslegglng In de Nieuwe
Kerk te Amsterdam.
In de Nieuwe Kerk zal op dien dag een
plechtige kranslegging plaats hebben op
het grafmonument van van Speyk. De
plechtigheid is een zuivere Marineiher-
denking, waarvan het programma als
volgt is vastgesteld:
Aanvang der plechtigheid ten111 u. vjm.
a. Wilhelmus van Nassouwen (orgelspel).
b. Lied, gezongen door een1 Nederlandsdh
zangeres.
a Herdenkingsrede, uitgesproken door
den Vioe-admiraal L. J. Quant.
d. Kransiegging bij het grafmonument
van Van Speyk.
e. Lied, gezongen door een Nederüandsch
zangeres.
f. Halleluja van Hflndel (orgelspel).
HET GEMEENTELIJK SUBSIDIE
VOOR ONZE PLAATSELIJKE
MUZIEKCORPSEN.
Wij hebben in het kort vermeld het
geen B. en W. hieromtrent thans aan den
Raad hebben voorgesteld. B. en W. heb
ben een rooster opgemaakt omtrent de te
geven concerten door elk corps afzonder
lijk, welk rooster men opgenomen vindt
in het Algemeen Rapport omtrent de be
grooting. Hieruit blijkt, dat het eerste
concert plaats moet hebben op 30 April,
en gegeven zal worden door het Sted.
Muziekcorps, terwijl het laatste concert
plaats heeft in de week van 13—20 Sep
tember en gegeven wordt door Held. Fan
farecorps. De concerten worden gegeven
gedurende de maanden Mei, Juni en Au
gustus, dus niet in Juli, en elk corps zal
5 concerten moeten geven.
Wij hebben, ter wille van de zaak, ge
meend den heer Van den Bogaerde eens
naar zijn meening te vragen omtrent dit
door B. en W. ontworpen schema. Deze
heer schrijft ons thans het volgende:
Om 5 concerten te eischen per corps is
te veel. Om een behoorlijk concert te
geven, is 4 concerten wel wat gevaarlijk;
daarbij zou er teveel herhaling der
stukken plaats vinden, wat voorkomen
moet worden.
De maand Mei is nog een zeer koude en
nattige maand voor Den Helder: dus zou
1 Juni beter begin zijn.
Waarom men de schoonste maand Juli
muziekloos maakt, begrijp ik niet. Heeft
men geen rekening gehouden met de bad
gasten? De Marinekapel is óók al op reis,
waardoor 2 corpsen hun directeur kwijt
zijn, maar er kan toch wel een hulpdirec
teur voor die 2 corpsen aangenomen wor
den 1 Kom, kom, waar een wil is, is een
weg!
over der jonkvrouw aangezicht bengelde,
dat ook In de grijze oudheid wel eens met
zeep kennis gemaakt zal hebben.
Tenslotte bevonden sohoenen en kousen
zich in een der eerste stadia van ontbin
ding, wat ten gevolge had, dat ik één der
groote teenen van juffrouw Jansen zeer
nieuwsgierig naar buiten zag gluren. De
taal, die de sohoone sprak, was ook juist
niet „gekuischt", want ons interview
opende zich met een „wat mot U?" van
haar kant. Ja, ik kwam met de kaarten
van de volkstelling. Gelukkig, ze wist er
van.! Ik vroeg daarop, of. 't klopte, dat er
vier personen in het perceel huisden, n.1.
twee van 'het mannelijk en twee van 'het
vrouwelijk geslacht. Nee, dat klopte heele-
maal niet, want er waren d'r negen. „Ne
gen.!" riep ik, werkelijk geschrokken uit,
want 't was maar een klein krotje, en ik
kreeg het vermoeden, dat ik hier zou ken-
nis maken met een der schrijnendste toe
standen van onze Oude Heldersche huis
vesting. Welk een wereld van ellende zou
ik misschien te zien krijgen! Enfin, ik zei
juffrouw Jansen, dat ik me persoonlijk
even zou overtuigen, en met haar mee
naar binnen zou gaan. Ja, dat vond ze
goed, „want dan konne de jongens mij de
situasie effetjes bloot legge!" Aldus over
schreed ik den drempel en trok met m'n
Julia naar het kamertje, waar consult ge
geven bleek te worden. Voor ik dit be
reikte had ik bijna nog een ongeluk op-
geloopen, daar ik in 't schemerige por
taaltje een trap niet zag, en deze omver-
schopte. Het ellendige ding plofte met
ontzettend geraas neer, en ontlokte juf
frouw Jansen een zondvloed van karakte-
ristieka Hollandsch# krachttermen, dje
O/
Waarom de „Oranje-Harmoniekapel"
één concert minder moet maken, is ook
raadselachtig. Op concoursen komt zij nu
in de afdeeling Uitmuntendheid uit, ter
wijl „Winnubst" in de le afdeeling uit
komt en toch 4 concerten moet maken.
Dat is onbillijk. De zomer-conoerten zijn
in Nederland overal van 16 Juni tot 16
September!
Er moet meer rekening gehouden wor
den met „Helder's Belang": ons bad
seizoen.
Met belangstelling zien wij het verloop
in den Raad, die a.s. Dinsdag met de be
handeling der begrooting een aanvang
zal maken, tegemoet.
MAATSCHAPPIJ TER BEVORDERING
DER TOONKUNST.
Afdeeling Den Helder.
Directeur A. J. Leewena.
„Das Lied von der Glocke",
Casino, Dinsdag 20 Januari.
Betreffende de solisten welke in boven-
enoemd oratorium zullen optreden, diene
et volgende:
De hoofdpartij, bas-baritonsolo zal wor
den vervuld door de helden-bariton, Jan
van Rijsselberg, te Den Haag, welke bij
gelegenheid van het 40-jarig bestaan,
dezelfde #artij met overgroot succes hééft
gezongen èn door zegging èn door voor
dracht buitengewoon imponeerde.
Voor het eerst, in de omvangrijke tenor
partij, zal hier ter plaatse optreden de
concert- en oratoriumzanger, Jan Hensen,
uit Haarlem; daar deze zanger hier nog
een onbekende is, volgen hieronder eeni-
ge kritieken betreffende zijn optreden
elders:
„Haarlems Dagblad". Concert „Zang en
Vriendschap":
„Le Marins die Kermor" van Saint-Saen3,
waarin onze Haarlemsche tenor Jan Hensen
met fijn gevoel de solo zong. Zijn stem, die
altijd was van de mooiste qualitedt, heeft nog
in draagkracht gewonnen.
„Nieuws van den Dag.' Vercenging „Guido
Gezelle":
In de vertolking der Vlaamscne liederen
heeft de heer Jan Hensen zich voortreffelijk
van zijn taak gekweten.
„Zeitungi Essen1"
„Eine musicalische Ueberaschung bot der
solist des abends Jan Hensen inponierte er.
beiden zuhönern so mehr, als er durch Fein-
heiten im Fortrag eiiner schonen ausgleisch zu
scbeffen wusste.
De beide dames-solisten, mevr. F. Vet
terHendriks en mevr. GtlnthertBreet
hebben een wel niet omvangrijke doch
dankbare taak te vervullen.
Mevr. Fetter debuteerde voor eenige
jaren geleden alhier in „Die Schöpfung"
van Haydn, met groot succes; haar stra-
een kenner zouden hebben doen water
tanden.
Zonder andere incidenten bereikten we
het woonvertrekje, en daar ontrolde zioh
voor mij een tooneel, dat als geknipt
scheen voor de een of andere Wild-west
film.
In 't midden van het zwart berookte
hok, tot overmaat van ramp geparfumeerd
met een zwaar-zwoele etenslucht, met een
aroma van Engelsche cigaretten vermengd,
zat „het gezin". En hoe „zat" het!
Op den vloer van de kamer stond een
groote schotel, waarin ik, onder een vloei
stofoppervlak een aantal aardappelen zag
schemeren, terwijl er ook eenige schelvis-
schen in bleken te zweven- Om die schotel
zat heel broederlijk (en zusterlijk) een
achttal personen, net als Javanen, met ge
kruiste beenen, geschaard. Gelijk kippen
met hun snavel pikten zij met vorken in
den pot en vischten er de aardappels mee
uit het nat; na zoo'n hap werd een brok
schelvisoh afgehakt en eveneens op won
dervlugge manier geconsumeerd. De graat
jes van het laatste werden doodkalm ter
zijde op den vloer gespogen.
Toen ik het gezelschap eens opnam,
bleef m'n oog rusten op een man, die ik
meer gezien' had. En wel op de film. In
't eerst kon ik hem niet thuisbrengen,
maar eensklaps ging mij een licht op. Het
was Al Johnson, of tenminste diens dub
belganger. De incarnatie van Snzen Jazz-
singer was ook pikzwart, had een krul-
leniden haardos een eeni eeuwige grijns op
zn neger-tronie.
Toch bleek Ik me vergist te hebben,
want toen Al, die blijkbaar zeer veel naar
binnen gewerkt scheen ta hebben» zich
lende stem sloeg in en oogstte veel bijval.
Mevr. Gtlnthert eindelijk is hier ter
plaatse een zoo goede bekende dat over
haar stemmiddelen, als altijd warm en ge
voelig van timbre, niet behoeft te worden
uitgewijd.
HET WACHTHUIS VOOR
AUTOBUSPASSAGIERS.
Als verslaggever bij die Heldetrsche
Courant en daardoor pleitbezorger van de
economisch© belangen onzer gemeente,
wa® het mi) een genoegen deze week te
constateeren, dat het wachthuis voor auto-
buspassagiers, naast den ingang van die
Rijkswerf aan de Weststraat, regelmatig
wordt bezocht.
Het juiste optreden van den beheer*
dier, die de menschen even vriendelijk te
woord) staat of ze tets of te wel niets ge
bruiken, zal daiar natuurlijk wel grooten
invloed op uitgeoefend hebben1. Ook de
zindelijke en vriendelijke omgeving zal
haar invloed wel hebben laten geiden-
Van het bezorgen der pakjes, bestemd
voor de autobuspassagiers, wordt, naar
ons bij informatie bleek, nog weinig ge
bruik gemaakt door de winkeliers.
Doortrekkende reizigers, yile belast
aankomen of verder trekken, maken
veel gebruik van de bewaargeving, hun
gratis geboden.
Een en ander is voor ons een bewijs,
dat het wachthuis ln een behoefte begint
te voorzien.
Ter gelegenheid van het 20-jarig
bestaan.
Donderdagavond gaf de Arbeiders
zang vereeniging „Kunst aan 't Volk'
haar eerste uitvoering voor leden en do
nateurs in Casino. Deze uitvoering had
een eenigszins feestelijk karakter doordat
de Vereeniging tevens haar 20-jarig be
staan herdacht.
Alvorens evenwel hierover een en an
der te vertellen, moeten wij eerst even
terugkomen op ons jaaroverzicht. Dat
was onvolledig, doordat wij onder de
concerten, door de verschillende vereeni-
gingen gegeven, deze zangvereeniging
niet hebben genoemd. Het verzuim, dat
geheel onwillekeurig geschiedde, is voor
een deel ook wel hieraan te danken, dat
in het afgeloopen jaar slechts één con
cert gegeven werd. Het onderhavige con
cert was dan ook feitelijk bestemd om
nog vóór Nieuwjaar te worden gegeven,
maar door allerlei omstandigheden kon
dat niet. 25 Maart van het vorige jaar
had het bedoelde, in ons jaaroverzicht
niet gereleveerde, concert plaats, waarbij
de heeren Steinroth, Strobel en Wolters
medewerking verleenden en waarop o.a.
een Russisch volkslied werd uitgevoerd
en een klavier-concert van Mozart ver
tolkt.
20-jarig bestaan der vereeniging.
Voor de herdenking van het twintig
jarig bestaan der vereeniging was een
programma vastgesteld, dat uit den aard
der zaak wat pretentieuser was dan dat
van vorig jaar. In de eerste plaats had men
de medewerking verkregen van een twee
tal solisten, namelijk den heer Albert
Funke Küpper; van Rotterdam (bariton)
en mej. To van der Sluys, van Amster
dam (sopraan), onzen stadgenoot, den
heer Arie van de Weg, benevens een
aantal musici. En kreeg hierdoor het pro
gramma al een meer afwisselend cachet,
na de pauze zou een groot koorwerk van
Olman worden opgevoerd, „Arbeid's
Verrijzenis".
Dit alles, alsmede de huldiging, die
door een aantal vereenigingen geschied
de, stempelde inderdaad dit concert tot
„feestconcert".
Het programma.
Wij zullen bij het begin beginnen, zoo
als dat in een behoorlijk overzicht ge-
met z'n zwarten arm over bet dito-gezicht
veegde, schemerde er van achter het don
ker bedeksel een lichtere teint, en kon het
dus geen geïmporteerde Afrikaner zijn.
De rest van het edel© gezelschap was
ook 't zien wel waard. De oudste vrouw
had tets eigenaardigs in haar oogen, dat
me waarschuwde heel tactisch te werk te
gaan, héél tactisch!
Dus vroeg ik zoo vriendelijk mogelijk:
„Wie te hier 't hoofd van het gezin1?"
Grooter onhandigheid had ik niet kun
nen begaan, want de heele vergadering
schreeuwde, als was 't afgesproken werk:
„ikkkk!"
Mij ging zoo iets boven m'n horizon, en
dus informeerde ik heel onderdanig bij de
vrouw „op rijperen leeftijd", wie hier mo
menteel gezinshoofd was. „Nou meheer,
siet u, me sijne niet allemaal getrout en
wone maar een beetje bij mekaar in; en
ikke zellef ben van me man af, want dat
was een loeder, en nou kook ik ete voor
hullie".
Ik begon iets te begrijpen, en vroeg of
ze geen plaatsje voor me had, waar ik kon
schrijven.
„Wel ja!" riep een der mannelijke „ge
zinshoofden" me joviaal toe, die er te vet
uitzag om aan te pakken, en' in wiens
snor nog minstens een halve schelvisch
verborgen zat: „De vloer is groot genog
hoor, en doe maar offie thuis ben". Er
zat weinig anders op, daar stoeten en
tafels hier overbodige weeldeartikelen
bleken te zijn. Ergo hurkte ook ik maar
op de kale planken meer, en leunde onder-
tusschen met m'n rug tegen den beihang-
selloozen muur.
ZONDAG 18 JANUARI 1031
's Avonds 6.30 u., Ds. F. W. J. v.d. Poel
Onderwerp: „Nabij en toch verre"
Ned. Herv. Gein. (Westerkerk, Westplein)
's Morgens 10.30 uur, Ds. H. J. Witkop
van Schagerbrug. Vae. Helder III.
Geref. Kerk (Julianapaxk).
's Morgens 10 uur, Da. F. Tollenaar
's Avonds 5.30 uur, Ds. H. J. Kouwen-
hoven, van Oegstgeest.
Geref. Kerk (Hulpkerkd. ©hr. Mil. Tehuis)
's Morgens 10 uur, Ds. H. J. Kouwen-
hoven
's Avonds 5.30 uur, Ds. F. Tollenaar
Oud Gerei. Kerk (Hoogstraat),
's Morgens 10 u. en 's middags 5.80 u
de heer N. v. d. Kraats.
Donderdagavond 7.80 uur, de heer
N. v.d. Kraats
Chr Geref. Kerk (Steengracht).
's Morgens 10 u. en 'e avonda 5 uui,
Leesdienst
Herst. Evang. Luth. Gem, (Weezenstr.)
's Morgens 10 u., Da. P. H. Borgers
Donderdag 22 Januari n.m. 8 uur,
Deutscher Verein.
Doopsgez. Gem.
©een dienst
Evangelisatie (Palmstraat).
's Morgens 10 u. en 's avonds 0.80 u.
Ds. R. O. W. J. Hoek.
Evangelisatie (Geb. Middenstraat 117)
Woensdagavond 8 u., Ds. Hoek
Leger des Hells.
's Morgens 7 uur, Bidstond,
's Morgens 10 u. Heiligingssamenk.
's Mid. 8.80 u., Openluchtm. Plantsoen,
's Avonds 7.30 uur, Verlossingsbijeen
komst.
Kerk van Jezus Christus.
(Van de Heiligen der laatste dagen).
Jansen dwarsstraat 8.
's Morgens 9.30 en 's avonds 6 uur
Samenkomsten.
Oud-Katholieke Kerk (Langestraat 78).
's Morgens 10 uur, Godsdienstoefe
nlng met preek. Past. Th. Moleman
Woensdag 21 Januari
's Morgens 9 u., Godsdienstoefening
Ned. Herv. Gem.
Geen dienst.
HUISDUINEN.
bruikelijk is, en dan moeten we al dade
lijk met superlatieven werken. Het concert
werd namelijk geopend met het zingen
van „Morgenrood", en de vertolking
hiervan was zóó buitengewoon subliem,
dat wij niet aarzelen daarvoor het woord
„volmaakt" te gebruiken. Nu moet aan
stonds worden gezegd, dat alle leden van
de vereeniging dit gedicht, dat als het
ware het openingskoraal is voor alle bij
eenkomsten, die van de S.D.A.P. uitgaan,
door en door kennen. Zij kennen het,
zoowel wat de muziek betreft als wat de
woorden aangaat, en meer nog: zij door
leven het, telkens en telkens weer. Daar
enboven is het als compositie schitterend
en „Kunst aan 't Volk" beschikte ten
overvloede nog over een stelletje bassen,
wier warm en vol geluid precies als orgel
muziek door den zang heenklonk. Het
was een in alle opzichten gave en sublie
me vertolking, dit „Morgenrood".
Het was duidelijk, dat niet alles, wat
dezen avond zou worden geboden, op
eenzelfde hooge peil zou staan. Vóór de
pauze werden door het koor gezongen de
navolgende liederen: „Vrijheid van het
lied", van Marchner, „Vrede", door OL
Koop, „de Winter" van Ph. Loots en
tenslotte, na de huldiging, Beethoven's
„Windstilte en gelukkige vaart", compo
sitie op het bekende gedicht van Goethe.
Het eerstgenoemde werd mooi canonisch
ingezet en over 't geheel ook goed ver
den vetten vloer leggen, en vroeg om een
krant of iets dergelijks. „Bè je gek, me
heer" werd me toegeschamperd, „doggie
dè we nog krante hadde ook, maar ik zallle
wellis hellepe", eni met een robust gebaar
schrobde hili met z'n vettigen arm over den
nog vettiger vloer. De uitslag was natuur
lijk nihil, en hoe meer onze vriend wreef,
hoe smeriger de planken werden. Tot
overmaat van ramp kwam „zus" met den
vaatdoek aan, en begon eveneens te boe
nen. Ze waren dus wel van goeden wille,
maar 't hielp geen sikkepit
Toen heb ik den Gordiaanschen knoop
doorgehakt en m'n zakdoek neer gespreid,
en daarop, m'n gegevens neergepend. Al
Johnson ontpopte zioh nu voor mij als een
stoker zooveelste klas, die, zonder de dage-
lijksche reiniging toe te passen, linea recta
van de stookplaat achter de etenspot was
neergestreken, en mij aldus in de war ge
bracht had. De overige „gezinsleden" ble
ken groote voorstanders te zijn van het
„vrije liefde" systeem, en begrepen niet,
dat ik tot tweemaal toe informeerde of ze
soms niet gescheiden waren tusschen
tafel en bed.
Gelukkig had ik eindelijk de kaarten in
orde, en maakte zoo gauw mogelijk dat ik
weg kwam uit dat wonderbaarlijke men
gelmoesje van het oude Heldersche krotje
„Nou, uwé fint de weg sellef wel, hè?"
riep een der dames me achterna, en luid
ruchtig hoorde ik haar een graatje in da
ruimte slingeren.
.,9 wlst de W6K uitstekend; en was
blij dat ik weer bulten stond, in de koude
Duxtönii'uolit.
(Wordt varrol®J).
