,Het Hederlandsche DichtBrswnord"
CURSUS
HET VEEHOUDERSBEDRIJF EN DE THANS HEERSCHENDE
LANDBOUWCRISIS.
Raadsoverzicht
Overbrugging of afsluiting.
ELI PRINS, ALKMAAR.
6 AVONDEN f2.50.
tÏÏLS, a fkwestie betreft: de
ÏL Hfnflte hieromtrent ver-
wijton tot het College en vroeg hoe het
daarmede stond. Uitvoerig werd rWo -m
«Med-ni» van de fcXiw «eSl
gezet en betoogd, dat niet maar In m
handomdraai een dergelijke zaak kan w?£
den .''.gewerkt,En wui het einde der retfts
Ernstige blnneniandsche factoren.
Debat
Hoewel de raadsdebatten, als dit num
mer verschijnt, al weer achter ons liggen
niet alleen, maar voor het overgrote deel
wellicht reeds weder vergeten ook, wij
1 erven snel en elke dag brengt weder
nieuwe afwisseling, zoodat wij niet achter-,
maar vooruit blijven zien, willen wij
toch in het kort nog een samenvatting
geven van hetgeen de begrootlimgsdiscus-
sies opleverden. Wij doen dit ter wille
van hen, die den moed misten aan de lange
en uitvoerige verslagen, opgenomen in
ons blad, te beginnen, en die. toch wel
gaarne iets zouden vernemen omtrent het
gesprokene.
En dan zouden wij, als wij nu onaardig
wilden zijn, die lezers kunnien afschepen
met de woorden: er is niets gebeurd, de
begrooting is ongewijzigd aangenorpen.
Want zoo is inderdaad het geval. Maar
omdat wij in een verkiezingsjaar leven en
omdat iedere party in den Raad gaarne
weer met een schoone lei tegenover haar
kiezers wil komen te staan, is er nog wel
wat meer gebeurd ook: men heeft elkan
der behooriyk den mantel uitgeveegd.
Van die mantel-udtvegery echter wallen
wij óók niets vertellen; het zou ons veel
te ver leiden en wit zouden moeten afdwa
len op allerlei zijwegen, en wü zullen
ons dus bij de begrooting zelve bepalen
en trachten daarvan een samenvatting te
geven.
De eerste begrootingszitting had plaats
de vorige week Dinsdag en daarin 'hield
de burgemeester de gebruikelijke nieuw
jaarsrede. Allereerst een woordje daar
over. Het deed goed den optimistischen
toon daarin te beluisteren.
De burgemeester wees daarin op den
zich gunstig ontwikkelenden toestand der
gemeente; op de toename der bevolking,
de uitbreiding der stad 312 woningen
werden voltooid en er zijn er nog 161 'in
aanbouw de gunstige exploitatie van
het grondbedrijf, de uitbreiding der bloem
bollencultuur in het. Koegras, en andere
zaken, waaromtrent wij verder naar de
rede des Voorzitters, in extensö opgeno
men in1 ons nummer van Donderdag 22
dezer, verwijzen. "Wat dat grondbedrijf
vergaderingen, deelde de burgemeester
mede, dat binnenkort hieromtrent weder
om een vergadering zal worden) belegd.
Het heffingspercenifiage op de ndeuiwe
Fondsbelasting werd vastgesteld op 56, de
gemeente ten aanzien van deze Fondsbe
lasting ingedeeld in de eerste klasse.
(Behalve deze zaken werd ook nog de
afschaffing der pensioenpremie voor hét
gemeentepersoneel besproken. Dit heelt
nu weer het prexnievrij, pensioen terug.
De heer Biersteker had afschaffing be
pleit van de tol nabij de Kooii, maa^ de
heer De Zwart zette uiteen, dat de hier
voor inkomende gelden dringend noodig
zyn wtii men èen sluitende rekening tali
ge n van de brug. Hoewel het hier 'een ver
binding betreft tusschen twee rijkswegen,
aldus de heer De Zwart, heeft het Rijk
nochtans van de gemeente een bydrage
geëischt van 28.000 voor de brug. En
voor rente en aflossing dezer gelden zyn
de tolinkomsten nood'ig.
Ook de kwaliteit van het gas werd over
en weer besproken. Dit is niet zoo'n een
voudige zaak, ent de heer Van Dam zeide
hieromtrent, dat 'het publiek beter moest
worden ingelicht omtrent de wijze waarop
het met het gas moet omspringen.
Bij de eigenlijke begrooting zelf kwa
men een aantal wenschen en verlangens
van verschillehiden aard naar Voren. O. a.
werd den Raad die puzzle voorgelegd hoe
straks de Centrale Boekhouding zal moe
ten word enondergebracht.
Voor het overige verwijzen wij den lezer
naar de verschillende verslagen.
Trouw ls der vrouwen schoonste sie
raad, het onderpand van haar geiuk, de
kroon harer liefde, baar vrouweiyke
adeldom.
Zooals we reeds eerder schreven, groeit
de stryd tusschen de voorstanders van
overbrugging van de laatste door Meter
opening in den afsluitdyk en de voor
standers van geheele afsluiting,
En het is merkwaardig allerlei argu-
van de volgende dagen bleek wel, dat de J t krLen oX dü Uis heid d er
uitgifte van gronden in sneller tempo gaat 1"^en over de juistüeid dier
dan aanvankelijk verwacht werd. De heer
Sdhoef f elenberger noemde een termijn van
80 jaar, wethouder De Zwart zelfs van 18,
na verloop waarvan de gronden alle zou
den zijn uitgegeven. Nu is a prlori niet
aan te nemen, dat deze aanvragen betref
fende erfpacht en koop zich in de komen
de jaren in hetzelfde snelle tempo zullen
voortzetten. Bij den opzet van het grond-
bedryi en de 'berekening van canons en
pryzenv is uitgegaan van een termijn van
60 jaar, en indien inderdaad in 30 jaar
laat ons de taxatie van den heer Schoef-
felenberger maar aanhouden de ge
meente den beschikbaren grond heeft uit
gegeven, 1» dat een niet te miskennen
voordeel.
Omtrent de worilng-uitbreidlng hporden
wy van verschillende zijden meermalen
verwondering uitspreken over 'het feit, dat
argumenten.
In de „Nieuwe Rotterdamsche Courant'
heeft zelfs de directeur der Zuiderzee
werken een artikel gewyd aan deze aan
gelegenheid om te betoogen, dat de totale
ifsluiting het meest gew'enschte plan is.
3n ook in de „Haagsche.Post" wordt de
overbrugging bestreden.
Dit alles aan te halen, dient om aan
te toonen, dat de actie, die thans gnando
is om tot overbrugging te komen, niaai
niet wordt beschouwd als een quantite
nógligeable.
En waar de hoogste autoriteit van de
Zuiderzeewerken, de directie zelf, het
noodig heeft geoordeeld er een beschou
wing tegen te schrijven In één onzer hoofd
organen, kan daaruit wel de conclutie
worden getrokken, dat de actie voor over
brugging aan kracht wint.
Afgescheiden van allerlei argumenten
tegen overbrugging trof onsuithetartikel
in de „Haagsche Post" (dus tegen over
brugging) deze zinsnede:
„Dit Noordzeewater (dat ls dan het
water, dat door de zeegaten tegen den
afsluitdyk wordt gevoerd) van betrek-
keiyk lang zoutgehalte zal, tezamen met
de ongeveer 40 mlllioen kubieke M. zoet
water, die door de sluizen In den afsluit
dyk per etmaal zal worden geloosd, bulten
den afslditdyk een totaal veranderden
toestand scheppen, hierdoor gekenmerkt,
dat het brakwatergebied, hetwelk zich
thans in het zuiden van de Zuiderzee
bevindt, komt te liggen benoorden den
afsluitdyk. Deze toestand ontwikkelt zich
nu al geleideiyk, naar gelang de afsluit
dyk zyn voltooiing nadert. De visch, en
voornameiyk de haring en de ansjovis,
zal zich aan deze geleidelyke verplaat
sing van het brakwatergebied aanpassen
en ten slotte een verbiyfplaats zoeken
in het gebied ten noorden van den af
sluitdyk.
Dit is inderdaad iets, dat voor onze
plaats van beteekenis kah zyn, want
mocht dat argument steekhoudend blij
ken te zyn. dan zou de onzekerheid, die
hier veel plannen beïnvloedt, ten deele
zyn opgeheven, omdat veel, wat hier op
uitvoering wacht, afhankelijk is van het
al of niet doortrekken van haring,
ansjovis, enz., evenals vóór de afsluiting
van de Zuiderzee.
Het zou misschien niet ondienstig zyn
te weten hoe de menschen der weten
schap staan tegenover de in de „Haag
sche Post''in dat opzicht geuite meening
en of het redeiyk aanneembaar is, dat
zóó de toestand van het water en de
Waddenzee zal worden.
Hoe .is de toestand b.v. in den hoek
by het vroegere Amsteldiep? Weet men
iets omtrent het zoutgehalte van het
water in de buurt van het Kornwerder-
zand?
Slechts ten deele zou daaruit eenige
conclusie kunnen.worden getrokken, om
dat dc situatie natuuriyk anders wordt
als eenmaal de afsluitdyk iu zyn geheel
klaar is.
Toch achten wy die vragon nu reeds
van het grootste belang.
door
Eerste avond: Olnadag 10 Fabr.
in de bovenzaal van ,,Het KeQ«lhula
INSCHRIJVING MeJ. d. GRAAFF, Dlrectr.
Bibliothecaresse Openbare Leeszaal, Breuwaterstr.
en Bureau Haldartoha Courant.
Vanwege de afdeeling Den Helder van
de Holl. My. van Landbouw werd gis
terenavond in het café van den heer
mseuusrusr uihs^ws icx*. u.iKo®s®° te Blauw® K®et e®n vergadering
zooveel gebouwd wordt. „Waar komen die' uden> ^aar de beer Ir T. 1 ..Huis
bewoners vandaan?" vroeg en vraagt men. <Pan» secretaris van de Holl. My. van
En by de alg. beschouwingen werd b^|Land^w te Den Haag over bovenge-
toogd, dat er. aan goedkoope arbeiders-noemd ondern erp sprak. Ongeveer 80
woningen nog ateeds tekort is. Wy vinden >erson®n waren ter vergadering aan-
eenigszins ©en antwoord op deze vraag in
's Voorzitters rede, waar hy releveerde,
de toenam© der bevolking met 945 in
woners. En de 'burgemeester voegde daar,
onder eenige hilariteit van den Raad, aan
toe: „Van bijzondere beteekenis acht ik
„het feit, dat het aantal vrouwen met niet
„minder dan 888 is toegenomen. Deze toe-
„neming acht ik daarom van belang, om-
,ydat zij wijst op een sterkere uitbreiding
„van het aantal gezinnen dan in de laatste
„jaren het geval was".
Inderdaad ls dit een symptoom, dat men
Den Helder ook als blijvend domicilie
kiest en de stad als woonplaats meer aan
trekkelijkheden gaat bieden dan vroeger
het geval was.
Omtrent de verdere algemeen© beschou
wingen valt 'te vermeiden, dat deze in
eersten termijn zeer „zoetsappig" waren,
volgens de kwalificatie van den heer Van
Loo. Later, in tweedon termijn, kreeg men
meer geharnaste betoogen. zelfs kwam er
een oogenblik, dat de belde wethouders
De Zwart en Bok elkander in de baren
vezig.
Na een openingswoord door den voor
zitter der afdeeling, den heer Jb. J.
Verfaille, ving de heer Huisman zyn
ede aan.
De crisis op het oogenblfk notg
niet zoo erg In het veehoudersbe
drijf.
Wanneer men de prijzen van het graan
^an voor den oorlog op 100 stelt, dan
riet men, dat thaus de prys lager is.
3et cyter hiervoor is thans 55 tot 70.
Daartegenover is het indexcyfer van het
rrbeidsloon 200. Wanneer men weet, dat
de akkerbouw voor den oorlog een be
staan had, dan voelt men dat er thans
moeiiyke omstandigheden zyn, nu het
loon hooger en de prijs lager is. Ook
andere uitgaven voor het levensonder-
loud zyn veel hooger. Deze toestanden
gelden voor de akkerbouwers, die als
hoofdproduoten granen en suikerbieten
verbouwen. Het indexcyfer is daarvoor
vlogen, Vat er bij de algemeen© besctoou-iöö70. Alleen de teelt van aardappelen
wingent, behalve natuurlijk de politieke steokt gunstig af. Men moet echter niet
haarkloverijen, gesproken H laat zich 'ta' M
samenvatten ln de betoogen van den heer
Biersteker, die „economische" onderwer
pen als onze Uuven-outillage e.d, ter sprake
bracht, en het principieel© onti-kernüe-
betoog van de hoeren Mombemlus oh Van
Dam, Voor eon sluitende 'begrooting was
de post van de kermis nu eenmaal noodig.
Weliswaar hield de heer Van Daan een
betoog voor verlaagde afschrijvingen op
de wlnstreeerve van het Electriciteitslbe-
dryfuit welke gelden men dan dit tekort
kon bestrijden, maar dfit vond bestrijding
by den wethouder, die uiteenzette, dat dit
cijfer moest worden gehandhaafd, omdat
men .dit eerste jaar van 'het vastrechttarief
waarschijnlijk voor extra-kosten van
stro om-Inkoop zou komen te staan.
Ook 'n voorstel om dan althans den laat-
sten Zondag de kermis te sluiten, werd
afgestemd (natuuriyk, want daarmee staat
of valt ook l)et geraamde bedrag, dat ge
baseerd is op een volle week). Daarna
kwam mevrouw Dekker, die voor dit jaar,
gezien de noodzaak, den post wilde hand-
'iav®n' den Raad even*., -al een uitspraak
wilde laten doen de kennis voor volgende
geen instemming* Men. wilde zich hieraan
niet binden en te dien opzichte vrij blijven
om, naar bevind van zaken te handelen.
allen over één kam scheren, de akker
bouw hier in het Noorden van Noord-
Holland, met de gemengde bedrijven,
staat er iets gunstiger voor dan elders.
Waarom ls dat zoo De prijzen van de
veeteeltproduoten zyn niet zoo' verlaagd
nis die van granen en suikerbleten. Het.
Indexcyfer van boter, kaas en rund-
vleesch is van 111 tot 126 gestegen. Deze
bedryven profiteeren van de crisis in
het akkerbedryf. Ze kunnen goedkoope
voederstoffen koopen. Daarnaast geldt
ook nog een andere gunstige factor. Het
arbeidsloon in den akkerbouw is twee
maal zoo belangryk als bedryfsuitgave,
dan by de veeteelt. Het drukt tweemaal
zoo zwaar.
Men moet echter de indexcyfers niet
van één datum vergelyken. Verkoopt
men een varken op een bepaald tydstip
voor een hoogen prys, dan zit daarin
de prys, dien men eenige maanden terug
voor het voedsel heeft betaald en die
toen misschien hooger was dan op den
tijd van verkoop.
Het veehouders bedrijf wordt
twijfelachtig.
De positie van den veehouder is op
hét ooger.blik zeer twyfelachtig gewor
den. Hoewel er een gunstiger tyd is
meegemaakt, leert de geschiedenis, dat
een crisis die zich in het graanbedryf
voordoet, voortvloeit in de land-en tuin
bouw en ook in het veehoudersbedrijf.
De toestand van het veehoudersbedrijf
wordt beheerscht door vraag en aanbod.
Met de vraag hebben wy internationaal
over1 de geheele wereld te maken. Man
heer er een staking in een of ander
ndustrle-centrum uitbreekt, kunnen de
N'ederlandsche veehouders dit aan een
nzinking van den prijs van de boter
merken. Op het oogenblik merken zy
1at er millioenen werkloozen zyn, die
ïatuurlyk minder kunnen koopen. Het
verbruik van onze producten wordt zeer
benadeeld door de malaise en werkloos
heid.-
Van zeer grooten invloed op de crisis,
is de crisis in het graanbedrijf, die thans
.iver de geheele wereld heerseht. In
\merika is de graanteelt thans ook niet
loonend. In 8 jaar tyd zyn 3J millioen
ïrbeidskrachten aan den landbouw ont
rokken en naar de industrie in de ste
len gegaan, wat natuuriyk daar weer
tot malaise aanleiding gaf.
Vyftig procent van alle aardbewoners
even in den landbouw. Het voornaamste
xedrijf daarvan is de graanbouw, wan
neer daar een crisis heerseht, heeft de
ndustrie minder afzetgebied, met als
gevolg ook een crisis. Deze plant zich
>ok voort naar den land- en tuinbouw.
Een crisis in het veehoudersbedrijf
volgt steeds op een crisis in den graan
bouw. Door de goedkoope voederstoffen
romen er hoe langer hoe meer meste-
ijen, zoodat hier een overproductie ont
staat en het product niet meer loonend
s te maken, ondanks het goedkoope
voedsel. Het grasland wordt zoodoende
ook geweldig uitgebreid.
In Duitschl&nd hebben deskundigen
uit verschillende gegevens de conclusie
getrokken, dat de lage varkensprijs zich
minstens tot de herfst Van 1981 zal hand
haven. Met het rundvee en de zuivel-
producten is het niet zoo gesteld.
Het export-vraagstuk inter
nationaal.
Met de streken waar we geen afzet
gebied voor onze producten hebben,
hebben we in tyden van malaise ook te
maken. B.v. in Nieuw-Zeeland komt dan
een overschot aan zuivelproducten, die
men naar Engeland uitvoert en onze
boeren daar beconcurreert.
wy hebben met de geheele wereld te
maken. De toestand in het veehouders-
bedryf ziet er ongunstig uit. De veeteelt
neemt overal ten koste van den akker
bouw toe.
Dan vormt nog een belangrijke factor
de bescherming, die verschillende staten
aan hun inlandsche landbouw geven. Men
beschermt alleen maar zyn producten
wanneer deze niet genoeg produceert
voor eigen gebruik. Zoo zouden wy niets
nebben aan een invoerrecht op kaas
Waar men wel invoerrechten heft, daar
b ij ft voor onze producten maar een klein
plaatsje open.
Met invoerrechten moet men echter
voorzichtig wezen. In geheel Europa nam
de varkensteelt toe, daar de voederstoffen
goedkoop waren.doch in sommige streken,
zoo b.v. in N.W. Duitschl&nd, ging dit
niet goed. Voor de mesterij moest men
graan invopren, dat zwaar belast .was.
D'a mester heeft 5 K.G. graun noodig
om 1 K.G. vleesch te krijgen.
Het invoerrecht op vleesch moet dan
vyfmaal zoo hoog wezen als dat op graan,
wil de veehouder, die ingevoerd gruan
gebruikt, niet ln het nadeel komen tegen
over hen die hun eigen voederstoffen
verbouwen. De Duitsche regeering heeft
dit ook wel gevoeld en daarom het invoer
recht van dat graan verlaagd, onder be
ding dat by het voederen ook een zeker
percentage Duitsche rogge en aardappel-
vlakken wordt gebruikt. De Duitsche
zuivelproducenten staan ook op het
kantje van de rentabiliteit en men wil
het invoerrecht van boter dan ook ver-
hoogen,
Duitschland produceert ongeveer net
genoeg varkens voor eigen behoefte.
Wordt de prijs nu iets duurder, dan gaat
iedereen weer varkens mesten en er ont
staat een overschot, wat men gaat uit
voeren. De Duitsche regeering geeft dan
een uitvoerpremie, waardoor hy weer
vooral op de Fransche markt beconcur
reerd worden. Doch ook de Fransche
'ooer kan het hiertegen weer niet bol
werken, die vraagt zyn regeering om
invoerrecht; dat komt er en nat.uurUjk
ook voor Nederlandsche varkens.
De Nederlandsche boer moet op
zijn hoede zyn.
In Nederland denkt men wel eens dat
men op het punt van organisatie boven
aan staat, maar we moeten oppaBsen.
anders komen we onderaan. In den oorlog
heeft Australië de Indische botermarkt
op ons veroverd. Wy konden er niet
komen, zoodat de Australiërs vrij spel
hadden. Thans biedt Australië de boter
ager aan dan wy, omdat daar de ge
heele boterproductie gecentraliseerd is.
In Ned.-Indië wordt de boter 40 ot. per
K.G. lager verkocht dan in Australië
'.elf, wat concurrentie foor ons moeiiyk
maakt. De uitvoerpremies, al die kunst
matige bescherming, zyn nadeelige fac
toren voor ons veehoudersbedrijf, dat
meer dan de helft van de productie op
de wereldmarkt moet plaatsen.
Naast al die omstandigheden komt er
een zeer belangrijke factor by in ons
eigen land. We worden uitgebuit door
de rest van de bevolking.
De welvaart van een volk hangt af
van de productiviteit van dat volk, in
samenwerking met natuur en kapitaal.
Als een gedeelte erin slaagt een hooger
peil te bereiken, gaat dat ten koste van
de totale hoeveelheid welvaart, wat een
ander gedeelte van het volk inboet. De
gemiddelde prys van alle producten
wordt beheerscht door de verhouding die
bestaat tusschen de hoeveelheid geld
middelen en de omzetten van de hoeveel
heid goederen. Wanneer een bepaalde
groep van de bevolking erin slaagt zyn
prijzen hoog te houden, gaat dat ten koste
van die verhouding, zoodat andere prijzen
moeten dalen, en hiervan wordt altijd de
boerenstand de dupe.
Het voorbeeld vindt men in de sociale
lasten. Elke boer betaalt voor zyn arbeider
ongevallen-, ziekte- eiq invaliditeitsver
zekering. Als iemand zoo'n verzekering
gegund is, dan is het wel den land
arbeider, die op de laagste trap van
loon staat.
De boer betaalt alle sociale lasten.
De boer betaalt ook de premie van den
smidsknecht, dc bakkersknecht enz. Deze
premie is verdisconteerd in de prijzen,
die de boer moet betalen voor de artikelen
die hy van deze menschen betrekt. Deze
prys wordt beheerscht door de vraag:
Wat is een redeiyk inkomen voor b.v.
een bakker en een bakkersknecht?
Deze lieden zyn ook sterk georgani
seerd en er zyn sterke voorbeelden hoe
een onderkruiper geboycot wordt als hij
onder, de prijzen werkt welke door de
organisatie zijn vastgesteld. Niet hem
alleen wordt het leven onmogelyk ge
maakt, doch ook zaken, die hem trachten
te helpen, die op hun beurt geboycot
worden. Alle bedryven, die voor de
plaatselyke markt werken, maken winst
ten koste van den boer. Een boeren
arbeider moet een hooge huur betalen
om de kosten te dekken die zyn ontstaan
doordat zyn huisje door goed betaalde
bouwvakarbeiders is gezet.
Het is een verplaatsing van de wel
vaart hp.v. vermeerdering der welvaart.
Door hun organisatie trekken sommige
groepen een grootere welvaart naar zich
toe, dan waarop zy redeiykerwys recht
hebben. De boer is nu al bly als zyn
inkomen zóó groot is, dat hy zyn huis-
houdelyke uitgaven kan dekken.
De boor het slachtoffer van in
ternationale prijsregelingen.
Ook met de bedryven die niet voorde
plaatseiyke markt werken is dit het geval,
b.v. by de kunstmeststoffen-fabrikantent
die zich vereenigd hebben in een trus-
en wy betalen den vastgestelden wereld
piijs. Neemt men b.v. de kali. Talrijke
kali-myuen liggen stil om den prijs op
peil te houden. De kali gaat nog Bteeds
niet van producent tot boer, er is tusschen.
handel die een voorgesohreven rabat
geniet en de hoer betaalt ook een voor
geschreven prys. De aankoop-coöperaties
ontvangen dit rabat ook en keeren dit
Eeriodiek aan hunne leden uit. Sommige
andelaren ontduiken evenwel de bepa-
lingen door den boer een gedeelte van
het rabat te geven, of een andere, vrye
meststof goedkoop er by te leveren. Het
ls noodzakeiyk dat de boeren bij du
coöperaties koopen, omdat het rabatstelsel
funest is. De coöperaties willen leveren
van producent aan boer.
De industrieën verkeeren by concur-
rentie vrijwel ln dezelfde omstandigheden.
Zij hebben opgoveer dezelfde sociale las
ten, zy zyn altyd gelegen in bevolklngs-
oentra, waar de verschillende omstandig,
heden zich geleideiyk doen gevoelen,
zoodat het hier nog wel gaut, maar onze
landbouw moet coneurreeren met de meest
oohteriyke streken ter wereld; streken
waar men niet de minste sociale lasten
kent, waar paupers wonen, met heele
kleine loontjes. Maar dat zou nog niet
erg wezen, als we maar konden conour-
reeren.
Als onze bietsuiker-industrie vrij kon
coneurreeren zou in versohillende landen
deze industrie verdwynen, omdat wy beter
produceeren dan die landen, doch die
industrie wordt daar beschermd. Ook met
de tarwe is dit het geval. Het unfaire
van de zaak is dat de menschen die het
hardste om den vrijhandel roepen,' dat
voor henzelf uitschakelen.
D© boeren moeten wakker worden.
De Nederlandsche boeren vormen mis
schiet de laagste loongroep van Neder
land, zy dragen de geheele lasten van
de andere groepen. De regeering is daar
ook mede schuldig aan, door de sociale
wetgeving, maar ook door de loonpolitiek
van de ambtenaren, dat ver staat boven
dat van het vrye bedrijf. De regeering
is hier in gebreke, maar wy moeten pro-
beeren daar verandering in te brengen
en dat zal lukken als we allemaal met
de gedachte rondloopen dat we uitgebuit
worden. Het platteland loopt gevaar ont
volkt te worden. We moeten probeerem
de volksvertegenwoordiging te overtuigen
van ons goed recht, om het ontnomen ge
deelte van de welvaart terug te krijgen.
De toestand verergert zichzelf. Zoo sticht
een knecht van een smid een bedrijfje
van zichzelf en hun organisatie zorgt er
wel voor dat zy hun hoofd boven water'
houden. Zulke menschen zyn parasieten,
omdat zy geen economisch nuttige arbeid
verrichten. De positie van het veehou
dersbedrijf, zoo besloot Ir. Huisman, staat
er op het oogenblik zeer somber voor.
De schuld hiervan ligt voor een groot
gedeelte by de regeering en andere groe
pen. Wy moeten zorgen^dat er een einde
aan komt, in het belang van onszelf, van
onze kinderen ea ook in bet belang van
net Nederlandsche volk.
De heer. Kant vraagt wat er met orga
nisatie te bereiken is en hoe msn zioh
het beste kan weren.
De heer Verfallle vraagt hoe men
zioh het beste tegen de komende toestan
den kan wapenen.
De heer I. v. d. Veer vraagt, waarom
er niet minder geproduceerd wordt, aan
gezien de overproductie volgens de stati
stieken 25'/o bedraagt.
De heer Groot vraagt of onze natio
nale luchtstikstof-lndustrle niet iets kan
doen om den prijs van kunstmest op een
lager peil te brengen.
De hser Sleutel zegt dat in Duitsch
land de varkens niet zoo zwaar gemest
worden. Hier in Holland is het groote
bezwaar dat de liohte varkens heel veel
onkosten met zioh meebrengen.
Antwoord van Ir. HulamML
1°. De standsorganisatie van de boeren
heeft als een van de vele eischsn welke
aan de regeering zyn gesteld, gevra&gd
om tydeiyke ontheffing van de sociale
lasten.'Die eisch is niet ingewilligd. De
elgenUjke eisch moest zyn, dat alle sociale
lasten uit de schatkist worden betaald.
Het geld moet dan gehaald worden waar
het het gemakkeiykst te verkrijgen is,
bij de hoogste inkomens. Het is in prin
cipe onjuist deze op de bedryven te leg
gen, omdat deze ze afwentelen op de
onbesohutte bedryven, dat ia dan de boe
renstand. Wanneer de soolale lasten door
de regeorlng worden betaald, verminderen
de huishoudkosten, zoodat het mes van
twee kanten snydt. De regeering moet
deze eisch eohter voortdurend van ons
hooren, en op den duur zal hy ingewilligd
worden, omdat hy redeiyk is. In Genève
worden pogingen gedaan om te komen
tot internationale regeling van de sociale
wetgeving. Ook daar moeten wy ons tegen
verklaren, omdat dit ook weer ten laste
van de boerenstand komt.
Ook wil de regeering de O.A.O. bindend
verklaren voor werknemers en werk
gevers zoodat b.v. een minderheid van
werkgevers zich by de meerderheid heeft
neer te leggen, zoodat niemand onder
den prys kan gaani die door de organi
satie wordt vastgesteld. De regeering
wapent de beschutte bedryven nog sterker.
Wanneer wij eischen stellen, moeten
de volksvertegenwoordigers voelen 'dat
alle boeren er achter, staan. Zoo eischen
wy afschaffing van den vleeschaccyns.
In plaats dat men geld geeft voor
abbattoirs, maakt men er thans winst
mede, dat maakt het vleesch duurdfen
de veehouders betalen daar een klein
gedeelte aan mee. We hebben er belang
de vleeschprys lager wordt. D0
statistiek wyst uit dat toen de prys terug
liep van 100 op 75 de slachtplijzen stegen
van 100 tot 120. We*moeten voortdurend
°P bet aambeeld hameren.
Het onderhoud aan de plattelandswegen
wordt door de boeren gedragen, doch de
vele kosten van den laatsten tyd worden
veroorzaakt door het doorgaand verkeer»
