DAMES
SALON MANSHANDEN
TWEEDE EN LAATSTE BLAD.
STADSNIEUWS
Goedkoop stoken
Fa. H- BOOY &ZOON
Na de Wasch
VAN DINSDAG 24 FEBRUARI 1931.
Dinsdag 24 Feb17.56 uur.
Woensdag 25 17.58 M
AANKOMST INDISCHE MAIL.
De speciale trein met poet en passa
giers in aansluiting op bet stoomschip
Johan de Witt, zal Vrijdagmorgen 27
dezer om 10 u. 20 uit Genua vertrekken.
Aankomst Zaterdagmorgen 28 Februari
u. 58 Amsterdam (O.S.).
AUTOBUSDIENST
DEN HELDER—WIERINGEN.
Onze inededeeling inzake bet postver
voer naar en van Wieringen, zonale wij
de vorige week hebben weergegeven, ver»
elsdht eenige nadere toelichting.
De firma W. Prins 'heeft voor vijf jaar
geleden dit postvervoer met gemeentelijke
subsidie aangenomen. Door die subsidie
was het mogelijk het vervoer voor een
zeer laag tarief te aanvaarden. Het resul
taat daarvan ls geweest, dat, dank zij
deze gemeentelijke steun, het postvervoer
via Deni Helder ls geschied, waarbij
tevens een levendig verkeer met die om
liggende gemeenten bereikt is geworden.
Aan de bedoeling, die destijds bij ons
gemeentebestuur voorzat is wel een groo-
tere trek naar Den Helder het gevolg
geweest.
Nu echter de gemeentelijke subsidie
ophoudt kan de post niet meer voor dat
lage tarief vervoerd worden, en heeft de
heer Prins het postbestuiur verzocht voor
een hoogere betaling van dat vervoer in
aanmerking te komen.
Dit klinkt inderdaad anders dan het
zonder meer bedanken voor postvervoer,
integendeel dit zal door dén betrokken
ondernemer gaarne worden voortgezet,
mits de vergoeding daarvoor evenredig
zij aan de vele moeite, welke daaraan ver
bondon is.
BRAND AAN BOORD HR. M8.
„BANCKERT".
Blijkens bij het dep. van Defensie ont
vangen bericht is er Zaterdagavond om
streeks zes uur aan boord van Hr. Ms.
„Banckert", liggende voor Curayao, een
begin van brand ontstaan ln het achter
ste compartiment, vermoedelijk door zelf
ontbranding van daar bewaarde fosfor.
Door krachtig optreden van de beman
ning en assistentie van de drijvende spuit
der Curacaosche Petroleum Mij.., is het
gelukt den brand spoedig te blussohen.
Persoonlijke ongelukken kwamen niet
voor; de materleele schade ls waarschijn
lijk gering.
COMITÉ VOOR ABONNEMENTS
CONCERTEN.
Betreffende het optreden van den ver
maarden Hongaarschen cellist Paul Her-
mann, welke, begeleid door den pianist-
componist Geza Frid ba. Donderdag bij
het 8e en laatste abonnementsconcert op
treed, volgen hieronder de zeer gunstige
critleken der groote bladen.
BABY-Anthraclet
PARELCOKES
THUISBEZORGD 10 CT. MEER.
BESTELKANTOREN
Betreffende entrée buiten abonnement
raadplege men de in dit blad voorkomen
de advertentie. Kal het Heldersdhe publiek
op deze-kunstuiting reageeren I
GEREFORMEERDE ZANVER.
„HALLELUJA".
De Ger. Zangver. „Halleluja" hoopt
Donderdag 26 Maart a,a, een uitvoering te
geven van oratorium: jPaulus" van Felix
Mendelssohn, ter 'gelegenheid van haar
56-jarig bestaan.
Als solisten zullen, dien avond optreden:
mevr. Greta de Knegt—ter Haar, sopraan,
te Delft, mevr. M. C. Günthert—Breet, alt,
Den Helder, de heer Joh. v. d. Ploeg,
tenor, te Rotterdam en de bekende hel-
denbaritotn Joh. Nellsisen, van Bloemen'
daal.
Het strijkorkest is samengesteld uit
eenlgo dames en heereni musici. Aan den
vleugel de heeT J. A. v. d. Vliet, terwijl
de orgelbespeling zal waargenomen wor
den door Felke Aama.
Het geheel istaat onder leiding van den
directeur, den heer Joh. F. Asma.
Het concert zal plaats vinden ln de
Ger. Kerk (Spoorstraat).
VEREENIG ING „KERK EN VREDE".
Rede döor ds. F. Kuiper.
Gisterenavond hield de Heldersche af-
deeling van bovengenoemde Vereeniging
een openbare vergadering ln „Casino",
waar de Krommenleör predikant, ds. F.
Kuiper, een rede hield over het onder
werp: „Mogèn wij meedoen?" Daar aan
militairen verboden was deze bijeenkomst
bij te wonen, stond militaire politie voor
den ingang van „Casino", ter oontrolee-
ring van de naleving van dit gebod.
Desondanks was de zaal goed bezet.
De predikant der Doopsgezinde Ge
meente, ds. Smids, heette de aanwezigen
welkom en drukte over de opkomst zijn
tevredenheid uit. Het heeft eenige moeite
gekost een spreker te vinden, maar ten
slotte is men in ds. Kuiper geslaagd en
spr. heet zhn oollega dan ook welkom.
Spr. rede is getiteld: „Mogen wij mee
doen?" en wellicht heeft men, dien titel
lezende, gedaoht, dat er de kern van de
zuak aan ontbrak, namelijk het woordje
„waaraan". Inderdaad ls dit de alles-
beheerschende vraag: „Waaraan mogen
wij meedoen?" Maar opzettelijk ls deze,
ietwat vage omsohrijvlng, gekozen, ten
einde daardoor het algemeen karakter
der vraag te doen uitkomen.
Het is noodlg de drie woorden, waaruit
zij bestaat, elk afzonderlijk te bezien en
te analyseeren. Vooreerst dan het woord
„mogen". Wut mogen wij, wat mogen wij
niet? In 't algemeen gesproken, heeft
ieder wel iets of iemand, waaraan hij zich
te onderwerpen heeft, waarvan hij iets
niet of wel „mag", 't Schijnt bijvoorbeeld
hedenavond verboden te zijn, dót mili
tairen hier tegenwoordig zijn. Ten on
rechte meenen velen, dat zij groote vrij
heden bezitten; ln onze samenleving zijn
er vele factoren, die ons binden, maat
schappelijke maohten zijn het, die boven
ons staan, maar ook algemeene machten.
De mensch mag, wHt dit betreft, niet
alles. Maar ls die macht, die hen iets
verbiedt, de laatste, of is er een hooger,
eeuwige macht aan wie wij weder gehoor
zamen moeten?
Voor de Vereeniging „Kerk en Vrede"
is dit geen open vraag; het is een ver
eeniging van geloovlge», die zich richt
tot geloovigen van wat richting of kerk
ook.
Nu het tweede woordje: „Mogen wij".
Wie zijn wij? Die hier vanavond samen
gekomen zijn?
Gezamenlijk richten wij onze gedachten
op do vragen die vóór ons liggen. «Wij*
zijn uit allerlei rangen der samenleving
hier bijeen. Het samerdeven der mensoheu
ls zóó verbonden, dat we niet kunnen
zeggen, dat we alleen staan. Bijna altijd
is wel een raensoh met allerlei andere
groepen verbonden door gelijke ideeën.
Wie vertegenwoordigen wij dan Geen
bepaalde groepen. Hen, die, die niet over
tuigd zijn, dat het met de christenheid
de laatste eeuwen den goeden kant uit
gaat.
Zijn wij voor elkander verantwoorde
lijk Ia het niet waar wat de apostel
Paulus gezegd heeft, dat ieder in zijn
eigen gemoed ten volle verzekerd moet
zijn? Zeker, dat is zoo, ieder onzer moet
in eigen gemoed ten volle verzekerd zijn
en beseffen de eigen taak, maar er is
óók het gemeenschappelijke, het gevoel
^'.voor elkander verantwoordelijk
zijn. Wy moeten begrijpen, dat ons voor
beeld voor anderen geldt, dat wij in de
wereld elkanders lasten hebben te dragen.
Het gaat ui 't om ons eigen leven, wij
moeten door onze daad getuigenis afleg
gen.
Ten slotte de vraag: «Mogen wij mee
doen*. Wij hebben in het Hollandsch
een niet zeer fraai synoniem voor mee
doen, n.1. naëpen. Mogen wij naëpen wat
een ander doet? Daar komt het immers
in de practijk dikwijls op neer. Het komt
er evenwel op nan of' men een «men*
wil zijn, dat is de man, die naöapt, dan
wel een »mensch« die zelfstandig denkt
en doet. Wij gaan met den stroom mede,
dagelijks doen wij dat in honderderlei
vormen, in de kleeding, in onze wijze
van doen enz. Het kan niet anders en
het is ook niet verkeerdals wij maar
niet aan eigen hoofd en hart tevens
Door ontvangst van de nieuwste preparaten zijn wij in staat
zelfs het fijnste haar met volkomen suoces te
permanenten
Ook het door een niet vakkundige behandeling
droog geworden haar, kan door deze preparaten
met hetzelfde sueces gepermanent worden
PRIJZEN (tijdelijk)
SYSTEEM WELLA f 5.-
SYSTEEM GALLIA f 10.- (o. a.)
STAKMAN BOSSESTRAAT 65 (n. n.) TEL. 514
daarmee het noodige opleggen.
Waaraan mogen wij wèl moedoen en
waaraan niet? Wij mogen niet meedoen
aan de zonde.
£)al is het algemeene antwoord wat
men geven kan. Maar Indien men niet
aangeeft, wat men daaronder verstaat,
komen wij niet verder. Er zijn bepaalde
dingen waaraan niet mag worden meege
daan, en er Is één dat van de aller
grootste beteekenis is voor den ohristen
en dat ls dat God niet gelasterd mag
worden. Spr. zal over hot a.s. wetsontwerp
thans evenwel niet spreken, In verband
hiermede releveert spr. de politiek der
Russische sovjets tegen den godsdienst,
en bespreekt een vun de uitingen van
dien strijd. Mogen wij daaraan meedoen
vraagt spr. Wij kunnen niet ontkennen,
dat daar, waar het christendom het meest
verspreid is, in West-Europa, waar het
eeuwen en eeuwen zijn invloed heeft ge
had, de volkeren meer gewapend zijn dan
elders.
Natuurlijk zegt gij toch: neen, wij
mogen aan zooiets niet meedoen, maar
er ls nog wat anders: wij mogen niet
meedoen aan de instandhouding van zon
dige gebruiken en ook niet aan lauwheid
eti onverschilligheid. Tot een werkelijk
krachtig protest komt het niet. Noodig
is hartstocht, volkomen toewijding, een
geweten, dat wij nu voor deze dingen
werken moeten en tot inzicht moeten
komen. In dit jaar en hier, in ons vader
land, moet .het gezegd worden, dat de
christelijke gemeente in beweging moet
komen I
Maar, er is nog iets anders noodig
naast hartstocht: de volharding,tegen de
teleurstelling in, die ons natuurlijk niet
bespaard blijft. Volharding en trouw.
„Waaraan mogen wij (Tan wèl mee
doen?" Dat was de vraag, die spr. na
de pauze beantwoordde. Die vraag ls
eenerzijds veel belangrijker da« de andere,
anderzijds voor den ohristen veel moei
lijker te beantwoorden Licht en dulèter
zijn ln deze wereld dooreen gemengd,
omdat er ln den loop der eeuwen telkens
een neiging is geweest zooveel mogelijk
zich aan alles te onttrekken, is be
grijpelijk.
Dit is toch verkeerd, men heeft nu
eenmaal een keuze te doen in de wereld.
Neutraliteit beteekent altijd het helpen
instandhouden van wat thans gangbaar
is. En ais dat guugbare een groote
schsnde is, moet men weten te kiezen.
De vereeniging „Kerk en Vrede"
heeft dat beseft bij haar doelstelling.
Naust de taak die zij zlchzelve zag toe
bedeeld om in de groepen der christenen
voortdurend te protesteeren tegen wat
verkeerd ls, heeft zij eveneens enkele
elschen opgesteld, die mede door haar
worden ondersohreven.
De vereeniging heeft zich gesteld
achter den Volkenbond. De arbeid daar
van wordt gesteld. De Volkenbond is een
organisatievorm waar nog van alles uit
groeien kan. Sommigen waarschuwen er
tegen, dat de organisatie de kleine
volkeren zal verdrukken en slechts op
treden zal voor de belangen der groote
mogendheden, 't Kan evenwel ook zijn,
dat het een organisatie-groep zal worden,
die zioh keert togen oen andere.
Tot nu toe is ae Volkenbond nog niet
vnel anders geweest dan een bepaalde
Ïroep regeeringsvertegenwoordlgers. On-
anks dat alles willen wij tooh onzen
steun geven aan datgene wat mee kan
werken aan de nauwere vereeniging van
volkeren onderling. Er is een eenheid
van geheel het mensohelljk geslacht en
«ij allen, die zoeken naar den wil van
God, spreken ons uit voor het inter
nationale boven het nationale.
Er is een beweging buiten »Kerk en
Vrede* ontstaan, n.1. die van «nationale
ontwapening*. Ook hieraan mogen wij
meedoen. Uitgaande van de vraag of wij
het voor God kunnen verantwoorden of
wij aan een dergelijke uit het volk op
komende beweging moeten meedoen, is
het eeii eisch van waarachtigheid en als
wij ons steeds weer uitspreken dat wij
een vredelievend volk zijn, mogen wij
niet voortgaan met de oorlogstoerustin
gen. Wij moeten een duidelijk teeken
geven, dat wij een anderen weg uit willen.
Spr. verheugt er zioh over, dat de leuze
van ontwapening ingang heeft gevonden
bij ons volk, en dat zij niet meer ingang
vend Juist bij het zioh christenen noe
mende volksdeel is te betreuren. Wij
moeten meedoen die leuze tot gemeen
schappelijk goed te maken.
Tenslottevan elk der leden van K.
en V. wordt geëischt, dat zij een hou
ding aannemen, die aan den ernst hunner
beginselen niet doet twijfelen. Niet de
eisoh van persoonlijke dienstweigering
wordt evenwel gesteld. Die eisch is ook
nl weer niet door ons ontstaan, de per
soonlijke dienstweigering is niet voort
gekomen uit die groepen die zieh het
sterkst verwant gevoele aan het christelijk
jdeel. Maar er zijn wel christenen, die er
mede accoord gaan. Wij beantwoorden
de vraag of men daaraan mag meedoen
bevestigend. In de Grondwet is trouwens
rekening gehouden met gewetensbezwa
ren en in de wet op de dienstweigering
is dit óók omsohreven. Dienstweigering
is niet meer een strafbaar feit, maar zij
gaat wel in tegen wat »men« geoorloofd
aoht. Wij aohten het geoorloofd dat men
mag meedoen nan het antl-mllitarlsme
van de daad. Wij ontkennen geenszins,
dat er allerlei problemen aan verbonden
zijn, maar wij erkennen de groote waarde
van het persoonlijk protest.
Mogen "wij meedoen met «Kerk en
Vrede?* Ik stel het als gewetensvraag
voor u allsn, en het antwoord is: wij
móeten daaraan meedoen, bereid tot taaie
volharding.
Van de gelegenheid tot het stellen van
vragen werd door een tweetal aanwezigen
gebruik gemaakt.
De heer Trap vraagt een verklaring
van het feit, dat, aangezien volgens spr.,
alle gezag van God komt, men zich des
niettemin verzet tegen het militarisme,
dat toch óók van God is gekomen De
spr. begaf zich ter beantwoording hiervan
in een tamelijk diepgaand theologisch
betoog.
Tenslotte dankte Ds. S m i d t s de aan
wezigen en den spr. voor hun opkomst.
Hij drukte er zijn voldoening over uit,
dat Ds. Kuiper in een kalme, heldere en
toch diepgaande rede het standpunt van
Kerk en Vrede heeft uiteengezet, en wees
er op, dat ten opzichte van het werk der
Vereeniging wij het voorbeeld van de
«Eugenia* voor oogen moeten houden,
dié op den dijk was geslagen door den
storm, maar die door taaie volharding
tenslotte weer vlot kwam. Zoo ook kan
volharding sleohts hier naar het doel
voeren.
FILMAVOND A. N. T. B,
Door de afdeeling Den Helder van den
Algem. Nederlandsohen Typografenbond,
was gisterenavond in Musis Sacrum een
filmavond georganiseerd, waarin een film
vertoond werd. welke een overzicht gaf
van het bedrijf der grafische vakken.
De zaai was goed bezet en de film werd
met groote aandacht gevolgd. De Helder
sche Orkestvereeniging onder haar direc
teur, den heer Hertsworm, zorgde voor
muziek voor den aanvang en tijdens de
pauze. Ook e^n gedeelte van |de film
werd door enkele leden van dit orkest
begeleid.
Was het voor ons, die dagelijks met
het typografenbedrijf hebben te maken,
reeds een interessante avond, hoeveel te
meer zal dit dan wel niet geweest zijn
voor hen, die uiteraard er vreemd tegen
over staan. De verschillende onderdeelen
van het bedrijf hadden de volle aandacht,
wij komen hierop nader terug.
De heer Valkenburg, de voorzitter der
afdeeling, opende de bijeenkomst met
een woord van welkom en een woord van
dank aan de leden van het hoofdbestuur,
die den avond zouden leiden en aan de
leden der H. O. V, voor hunne muzikale
medewerking.!
Rodle van dien heer Fonstetn.
De tweede secretaris van het hoofd
bestuur van den A. N. T. B., de heer
Ponstein, hield daarna een korte propa-
ganda-rede, met als onderwerp «Het
gezin en de vakbond*.
Deze film heeft tot doel, aldus de heer
PonBtein, de belangstelling voor het
vakvereenigingsleven gaande te houden,
In de laatste juren is, in het algemeen,
in de werkliedenorganisaties een ver
minderde belangstelling waar te nemen,
men vindt dat de zaak goed marcheert,
alleen wanneer de overeenkomst herzien
moet worden, toont men wat activiteit.
Dat standpunt is niet goed.
Het is nu a. h. w. een opoffering gewor
den, om, nu er 's avonds door de radio
enz. zooveel thuis ie genieten valt, een
vergadering te gaan bezoeken. Deze film
is daarom gemaakt om de belangstelling
aan te wakkeren, om de menschen uit
huis te halen.
Ook om de vrouwen iets te doen zien
van de moderne vakbeweging, is de film
gemaakt, om haar te doen zien, dat de
bond maar niet een contributie-automaat
is, geen soort belastingkantoortje, maar
dat de vakbond is een belangrijk ietsin
haar gezinsleven, die noodig is om een
bepaalden welstand te kunnen bereiken,
om het peil te verhoogen van het gezin,
waarvoor een aantal personen werkt en
leeft voor eikaars welzijn en een soort
van onderlinge solidariteit, gedragen door
liefde en kameraadschap, door plichts
besef en wederzijdsch verantwoordelijk
heidsgevoel, om tot iets beters te komen.
De eenheid die we in het gezin zien,
bemerken we niet in het maatschappelijk
leven, integendeel. Buiten het gezin staat
men in een «haos, waar men werkt en
vecht om een zoo groot mogelijk deel te
krijgen. Dit is zoo eeuw na eeuw door-
fif 6 C/QQQ
In dén loop der eeuwen is de maat
schappij heel veel veranderd, het gezin
niet zooveel.
Door de technische ontwikkeling ls
veel veranderd en zoo stond de enkeling
zwak tegenover hen, waarop zij resul
taten hebben te behalen. Langzaam be
gon het door te dringen, dat wilde men
zijn plicht tegenover het gezin behoorlijk
vervullen, men zich bij elkaar moest aan
sluiten tot het gemeenschappelijk doel.
Langzamerhand werd gebroken met het
oude begrip, dat als iets rechtvaardig
was, dat het er dan ook zou komen.
De menschen werden teruggeroepen
tot de werkelijkheid, het oude idee werd
stuk gemaakt, er moest gestreden wor
den voor de rechten.
De arbeiders die de mooiste hulzen
bouwen, wonen niet in die huizen, dat
is echter niet noodzakelijk, maar zij
krijgen geen profijt van hun werk. Dat
kan echter wel als er een macht bestaat
om dat profijt binnen te halen, en die
macht is de vakbond.
Onze voorgangers hadden evenveel
recht op de sociale voorzieningen, als
ziekengeld, vacantie, enz., als wij, maar
ze kregen ze niet, omdat er geen vak
bond was om er voor te strijden.
De vakbonden zijn eohter nog niet
tegen elk maatsohappelijk euvel opge
wassen. Dat komt omdat velen er nog
niets voor voelen om mee ts strijden, zij
denken, dat het hun tijd nog wel duren
zal. De vrouwen moeten hier ook mede
werken. Als de man werkloos wordt,
wordt het gezin getroffen en daarmede
de kinderen. De moeder heeft in het
maatschappelijk leven een groote plicht
te vervullen. Er ls echter nog een grooter
en moeilijker taak in het gezin voor
haar, die nog niet zoo goed wordt ge
voeld. Als het kind groot is geworden,
dan bemerkt het vaak, dat er eigenlijk
geen plaats voor hem is, dat er geen
behoefte bestaat aan zijn arbeidskracht.
Dan kan zoo'n kind aan de moeder
vragen, waarom hem niets van deze voor
hem nieuwe wereld is geleerd. Dan zijn
wij niet klaar met te antwoorden, dat
we steeds naar het reoht hebben ge
streefd, omdat daardoor het leven eer
lijker en waaraohtlger zou worden.
Een ieder moet zijn verantwoordelijk
heid steeds bewust zijn en wil hij daar
aan uitdrukking geven, dan moet hij met
ons medestrijden voor een gelukkiger
samenleving, waar niet alleen de leuze
van het recht heersoht, maar het waar
achtige recht zelf. Laat het esn aan
sporing zjjn, dat leder naar zijn krachten
medewerkt en medebouwt om in de ar
beidersbeweging zijn aandeel te leveren.
De film.
Hierna werd een aanvang gemaakt met
de vertooning van de film.
Het eerste gedeelte voerde ons in de
fabriek van de N.V. Lettergieterij Amster
dam v/h. Tetterode. Na een aantal
plaatjes uit Haarlem, waar volgens de
Hollanders Laurenpz Jansz. Ooster de
boekdrukkunst uitvond, zagen wij hoe
in ouden tijd de looden letters werden
gegoten met de hand, met een productie
van ongeveer 40 per minuut. Daarna de
moderne fabricage met sen capaciteit
van 7 8000 lettors per minuut.
Verder werd, de fabricage van ver
schillend ander zetmateriaal in beeld ge
bracht. Na een kijkje in de expeditie
komen wij aan een bedrijf waar het letter
materiaal wordt gebruikt, n 1. de Amster-
damsche stadsdrukkerij, de hand- en
machinezetterij passeeren de revue. Dan
komen wij op de drukkerij van Blikman
en Sartorius met de talrijke drukpersen
in verschillende soorten, het automatische
apparaat begint veld te winnen. Een
curiositeit was een drukker die linksch
inlegde,wat eenige hilariteit onder de vak-
mensohen in de zaal tengevolge had, de
drukker had er blijkbaar zelf ook schik in.
Na een kijkje op de groote cylinderpersen
gaan we naar de moderne binderij van
de fa. Wöhrmann te Zutfen. In zeer kor
ten tijd en met de modernste machines
is alles voor expeditie gereed.
Dan wordt ons een blik gegund in de
kraamkamer van de krant, in dit geval
«De Telegraaf*. Wij volgen den weg van
een stuk oopie van de redactie naar de
zetterij door een vernuftig systeem van
buizen en zsilpost; alles wordt daar
machinaal gezet. Er zijn misschien geen
10 zetkasten .meer te vinden bij «De
Telegraaf*. Na verschillende bewerkingen
ls men zoover, dat de krant gedrukt kan
worden. Dan beginnen de drie machines
te daveren en met een gezamenlijke
snelheid van 120.000 exemplaren per uur
wordt de courant gedrukt, terwijl een
legertjes van 60 drukkers er een oog óp
houdt. De verschillende opnamen toonen,
dat een hooge graad van effleiency ls
bereikt.
Hierna volgde nog een gedeelte betref
fende het interne werk van den Bond,
waaruit wij vermelden, dat de Bond in
1866 werd opgerieht met een ledenaantal
van 748 en dat dit aantal in September
1930 10.206 bedroeg, met een bondsver-
mogen van f2.010.546.27, waaruit heel
veel bekostigd wordt. Interessant waren
de opnamen van de jeugddagen, waaruit
bleek', dat. ook de A.N.T.B. groote zorg
heeft voor zijn jongere leden.
De heer Valkenburg sloot met een
dankwoord dezen avond, waarbij hij nog
melding maakte van het feit, dat op
Donderdag 5 Maart a.s. in «Casino* de
N.V.V.-fllm «Triomf* zal worden vertoond.
Licht op
voor alle voertuigen:
Wintertijd.
Zaterdag ln ons land.
Materieel» schade waarschijn
lijk gering; geen persoonlijke
ongelukken.
....zoo deed hij ons met een' Handel kero-
nis maken, die subtieler, gevoeliger en al» ge
wilt ook „moderner" was, d;m de Handel van
tienduizend andere musici. En wanneer, hoe
langer hoe meer, bij den toehoorder den na
druk gaat vallen, op „een persoonlijke kijk",
dan is dit eerst en vooral, omdat persoonlijk
heden zoo uiterst schaarsch zijn onder de velen
die het podium bevolken.
....dit spel, technisch geacheveerd, stijlvol
en erudiet.
De Telegraaf.
.wat ik geheel toeschrijf aan het Intense
en prachtige spel van P, H.
voering van Koday's werk zijn onverdeeld
voering van Kodal's werk zijn onverdeeld
meesterschap als cellist bewezen.
Het Algem. Handelsblad.
Technisch is het wel het „non plus ultra"
op dit cel-solo-terrein1, dat hier bereikt Ls.
P. H. schudde het uit zijn mouw, om zoo te
zeggen. Fameus, wat een cellist!! Kern en
fantasie, élan en geest had zijn spel in 'hooge
mate.
Het Vaderland.
Een techniek, die zeker niet voor die der
besten behoeft onder te doen en een rijpe, be-
heerschte muzikaLiteit van streng, maar ge
voelig karakter
Avondpost.
Doch het voornaamste is, dat P. H. in de
voordracht van heel zijn programma steeds
f 1 60 per H.L.
90 cent per H.L.
Tol. 235 en 479.
Wad. v. VLIET-WICKEL, Hoogstraat 20.
J. SLOT, Van Galenstraat 9. Telefoon 428
B. KRIJNS, Gasstraat 23.
van een eigen zienswijze en een groote fijn
gevoeligheid blijk gaf.
De Maasbode.
De kennismaking met den violoncellist P. A.
was een verrassing van de meest aangename
liet niet den minsten twijfel bestaan
omtrent de bijzondere begaafdheid van dezen
miusicus.
Zijn toon was zeer zangerig en Innig....
die d-en waren kunstenaar kenmerkt.
Nieuwe Rotterd Courant.
P. H. is een cellist, die tot de besten van
den tegenwoordigien tijd moet worden gere
kend. Onvergetelijk mooi heeft hij een sonate
van Handel voorgedragen.
Leidsche Courant.
heeft men vaak last van schrijnende handen.
Dit schrijnen houdt dadelijk op door Purol.