K IHNtMENDE UHDIOOPEl
S.A. KAKHEWASSER Zn.
'VflflemuN
Constipatie
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenïandsch overzicht.
DE AARDBEVING IN NICARAGUA.
GEMENGD NIEUWS
DINSDAG 7 APRIL 1931.
Nieuwe moeilijkheden over de Londonsche vlooton-
derhandelingen. - De scheuring bij de Duitsche na-
tionaal-socialisten. - De bestrijding van de werkloos
heid in Duitschland. - Een kabinetscrisis in Roemenië.
FEUILLETON
„Hm waarschijnlijk. Ik wou je niet
Iw-etsen, maar
OOST-IN DIE.
Heuvel afgeschoven.
Zoo gemakkelijk te wasschen
Zoo moeilijk te verslijten
Kleur-, wasch- en zon-echt
Ernstig ongeluk.
_C"g946 EERSTE BLAD
59ste JAARGANG
LDERSCHE COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.Heldersche Courant 1.50voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. I 0.50, f 0.70, f 0.70,
f 1 Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Lossenos. 4 ct.fr.p.p.6et.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER J...
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412.
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres;
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewjjsno. 4 ct.
Nieuwe moeilijkheden over de Londen-1 oud-rijksminister van arbeid, Brauns, be-
lche vlootverhoudingen.
De Fransche minister van buiten'-
tandsche zaken, Briand, heeft Vrijdag
namiddag met den Italiaanschen gezant te
parijs, graaf Manzoni, een langdurig
onderhoud gehad over de houding van
Italië ten aanzien van het Duitsch-
yostenrijksche tolverbond, en over de
moeilijkheden, die zich voordoen bij de
jedactie van het Fransch-Italiaansche
ylootverdrag.
Tot het jaar 1933 heerscht tusschen de
Irie mogendheden absolute overeenstem-
Ihing. Dan treden echter twistpunten op,
tirelke hun oorzaak vinden in de voor ver-
ichillende uitlegging vatbare clausules,
waarbij aan Frankrijk en Italië de kiel
legging van nieuwe eenheden tot aan het
(aar 1936 is toegestaan. Deze nieuwe
tenheden mogen volgens den tekst van
iet Verdrag voor Frankrijk niet meer be
iragen dan 136.438 ton, terwijl aan Italië
ielfs slechts 129.615 ton is toegestaan. De
Fransche deskundigen stellen zich nu plot-
jeling op het standpunt, dat zij op het
find van 1934 hun volle vrijheid van han-
lelen weder zullen hebben teruggekregen,
langezien de bouw van een oorlogsbodem
len minste drie jaar duurt, en de in het
jaar 1934 en later op stapel gezette een
heden eerst na 1936 voltooid zouden wor-
len. De afgevaardigden van Engeland en
jtalië te Londen hebben zich tegen deze
Fransche these met kracht verzet. Ook in
Frankrijk hoopt men dat het gelukken zal
4e moeilijkheden nog vóór de bijeenkomst
lan de deskundigen op 15 April a.s., op te
bssen.
De scheuring onder de Duitsche natio-
ialisten.
De gisteren verschenen Volkische
leobachter is van meening, dat de mui-
Erij van de S.A.-mannen over de geheele
Ijn mislukt is. Het blad bevat echter te-
tens een beroep van Hitier aan alle partij-
jenooten, waarin staat dat een aantal der
Ruitende leiders de S.A.-mannen blijven
iphitsen. Hitier ontslaat daarom alle S.A.-
jannen van de verplichting te gehoor-
men aan leider, die zelf niet willen ge-
iorzamen. Wie de bevelen van Stennes
ianvaardt, sluit zich zelf buiten de na-
tanaal socialistische partij: In een uitvoe-
tp opstelt beklaagt Hitier zich over de
itellectueelen en over de officieren, die
Ich eerst bij de beweging hebben aange-
ioten, en de moeilijke tijden van het be-
n niet hebben medegemaakt. Met deze
ementen bedoelt hij Stennes, die ge-
facht heeft de autoriteit van de partij-
iiding te onderwerpen door misverstand
fe doen ontstaan in de gelederen der S.A.-
lannen. Stennes heeft gevit over het
jtarmer en het brons in het partijgebouw
E München, hij heeft zich minachtend
Ütgelaten over de nieuw opgerichte
fciderschool en heeft tenslotte het oude
ferschil tusschen Pruisen en Beieren ver-
tlierpt, alhoewel het Pruisendom geen
pëografisch. maar een moreel begrip is.
De bestrijding van de werkloosheid in
)uitschland.
Zooals men weet houdt zich een com
missie, onder leiding van den Duitschen
THE DARK CHAPTER
door
E. J. RATH.
II.
„Ik veronderstel, dat .fff dezen wagen
mt rijden. Ik kan het in ieder geval
let."
Hij antwoordde met een buiging.
„Ik moest een paar visites maken," zei
te, „maar
Ze scheen uit kiesohheid te zwijgen. Hij
»g, dat ze naar zijn kleeren keek.
„Dat zou u waarschijnlijk in opspraak
irengien," zei hij.
Ze zweeg en de jonge man haalde de
fchoudere op.
„Het is nu eenmaal zoo," zei hij. „Ik
ten geen kruidje-roer-me-niet".
„Je bent ik bedoel je bent
„Waar ik naar uitzie."
Ze zuchtte zacht Hij verbeeldde zich,
en een verheugde flikkering in haar
sn te zien. Van het eerste oogenblik
'had hij een vermoeden gehad, dat
sterker werd.
zig met het ontwerpen van voorstellen
aan de regeering tot bestrijding van de
werkloosheid in Duitschland.
Naar het W.B. meldt, heeft deze com
missie thans een partieel rapport inge
diend, waarin o.a. het probleem van den
werktijd wordt behandeld.
Voor de verkorting van den werktijd
wordt een wettelijke, regeling voor
gesteld, en wel zoodanig, dat de regeering
gemachtigd wordt, eventueel den werktijd
in bepaalde industriëen vast te stellen. De
rijksminister van arbeid zou het zeer op
prijs stellen indien het bedrijfsleven maat
regelen in dien geest zooveel mogelijk vrij
willig zou treffen. Waarschijnlijk zal hij
dadelijk na Paschen onderhandelingen
met verschillende takken van industrie
openen. Men denkt blijkbaar aan de vor
ming van vak-commissies voor de ver
schillende industrieën.
Kabinetscrisis in Roemenië.
Het kabinet-Mironescoe is Zaterdag
afgetreden. De koning nam het ontslag
aan en gaf uiting aan den wensch, dat
alle politieke krachten aan de vorming
der nieuwe regeering zouden deelnemen.
In dien zin heeft Mironescoe besprekin
gen met de partijleiders geopend. De vor
ming van een nationale concentratieregee-
ring is steeds de speciale wensch van ko
ning Carol geweest.
Het kabinet-Mironescoe blijft de loo-
pende zaken afdoen.
De onmiddellijke aanleiding tot het ont
slag van het kabinet vormde het aftreden
van den minister van handel Manoilescu,
die drie dagen geleden bij een stemming
over een wetsontwerp met de regeerings-
partij in conflict geraakte en terstond zijn
voornemen te kennen gaf zijn functie
neer te leggen. Alle pogingen hem tot
andere gedachten te brengen mislukten,
zoodat hij ten slotte aan zijn voornemen
gevolg gaf, waarop het geheele kabinet
zijn voorbeeld volgde.
Mironescoe is steeds een aanhanger
van Koning Carol geweest en bezat het
speciale vertrouwen der Kroon.
Toetoelescoe. de gezant in Engeland,
is, in verband met de crisis, telegrafisch
naar Roemenië teruggeroepen.
UIT DE ENGELSCHE
CONSERVATIEVE PARTIJ.
Ohurchill heeft het voorzitterschap van
de conservatieve partij neergelegd, naar
aanleiding van het feit dat Baldwin in zijn
plaats Neville Chamberlain heeft aange
wezen om de oppositie tegen de begrooting
te leiden.
GANDHI ALLEEN NAAR
LONDEN.
Volgens besluit van het congresbestuur
zal Gandhi als eenige vertegenwoordiger
van het oongres afgevaardigd worden
naar de e.k. ronde tafelconferentie te Lon
den te houden,
VERDUN.
D© vestingwerken hersteld.
De tijdens den oorlog verwoeste ves
tingwerken van Verdun zijn wederom ge
heel hersteld. De vestingen Douaumont en
„Ben je heustoh een landlooper?"
vroeg ze.
„Ik kan het niet ontkennen, mevrouw,
zelfs al zou ik willen."
Weer zuchtte ze zacht en innig verge
noegd.
„Hoe heet je?"
„Rawlins." De jonge man aarzelde geen
oogenblik.
„Hoe heet je voluit?**
„Wade Rawlins."
„Hij klinkt Ze zweeg even en ver
volgde toen: „Hij klinkt een beetje on
gewoon voor
„Een bedelaar."
Mevrouw Kilbourne schudde heftig van
neen.
„Ik houd niet van dat woord," zei ze.
„Een landlooper hoeft nog geen bedelaar
te zijn. Ik heb er zelfs één gekend, die
dominee was."
Hij voelde een grooten lust een vreugde
kreet te uiten. Alles was nu in orde
dit was het doel van zijn tocht!
„We zijn nogal democratisch," gaf hij
toe. „We laten iedereen toe."
Ze scheen hem niet te hooren, maar was
in diep gepeins verzonken. Met de punt
van haar parasol prikte ze een gaatje in
den weg.
„Rawlins, wil jo me naar huis rijden?
vroeg ze plotseling.
„Zeker, mevrouw."
Hij hield het portier open, terwijl ze in
stapte.
„We zullen moeten keeren," legde ze
uit. „Ik woon op den heuvel."
Met moeite verborg hij zijn vreugde.
Wat een bof!
„Ik moet thuis eens met je spreken,
Rawlins."
Vaux, waar de strijd zoo hevig heeft ge
woed, zijn weer gevechtsklaar.
DE JAPANSCHE MARINE.
Uitgebreid met twee schepen.
De Japansche vloot wordt uitgebreid
met twee schepen: het vliegtuigenmoeder
schip „Ruyso" (7600 ton), en den laatsten
toegestanen kruiser van 10.000 ton. De
„Ryuso" wordt heden van stapel gelaten,
de kruiser wordt op 5 April te water ge
laten.
Onbekende feiten uit een onbekend land.
(Onder curateele van de Ver. Staten. Door een bijzonderen correspondent.)
Groote natuurramp op Java.
Een redacteur van het „A. I. D." telefo
neerde uit Tjiamis op 1 Maart:
Een afgeschoven heuvel, genaamd de
Pasir Kiara, behoorende tot het blok Tjoe-
roeng Kali is een dorre berg zonder kam
pongs, langs welks voet de Tjoeboehan
stroomt. Door de afschuiving is een gat
geslagen met een breedte van 400 bij een
diepte van 200 m. De Pasir Kiara wordt
door menschen slechts zelden bezocht. Van
bodemscheuren als voorafgaande waar
schuwing is niets bekend. Op den dag van
de ramp werden des middags om 3 uur de
omliggende kampongs opgeschrikt door
hevige knallen, gevolgd door een lang
zaam wegstervenden donder, waarop de
lucht verduisterd werd door verstuivende
zanddeelen, welke spookachtig rood aan
deden.
Het geheele drama speelde zich in vijf
tien minuten af. De rivier was toen
verdwenen onder geweldige zand- en
steenmassa's. Bij een onmiddellijk inge
steld onderzoek is gebleken dat zes men
schen bedolven waren. Den volgenden
morgen was nog slechts een lijk opge
haald en wel van den 11-jarigen zoon van
een zekeren Moerhawi, wiens vader ook
tot de vermisten behoort. Van de andere
vermisten is nog geen spoor te bekennen.
Het terrein is door honderden menschen
onder leiding van een wedana afgezocht,
hetgeen een zeer gevaarlijk werk is, aan
gezien men niet bekend was met het feit,
of de werking nog verder ging. Waar
schijnlijk zullen de lijken nooit meer te
voorschijn komen. Tien bouwsawahs zijn
verloren gegaan. De bevolking berust.
HET PROCES OVER DE
SURIN A AMSCHE MILLIOENEN.
Sinds tientallen jaren wordt in Duitsch
land een hevige strijd over een beweerde
millioenenerfenis gevoerd, die een zekere
te Paramaribo gestorven König zou ach
tergelaten hebben. Er bestaat echter ver
schil van meening of deze overleden Carl
Dietrich König, geboren te Diersdorf bij
Neuwied (Rijn provincie) is, of dat 't hier
om een Anton König Baensch, afkomstig
van Dietsdorf in Silezië gaat. In de laat
ste 10 jaren waren het in het bijzonder 2
vrouwen, Schneider en Hartmann, die de
nasporingen met grooten ijver bewerkstel
ligden, waarbij haar een prakticien uit Si
lezië zijn medewerking verleende. Op
grond van de voorgewende erfenis lukte
het den dames, zelfs bij bekende groote
kooplieden te Breslau, zoo groote credie-
ten te verkrijgen, dat het ten slotte de aan
dacht der justitieele autoriteiten trok.
Thans zijn de 3 personen wegens bedrog
aangeklaagd en er staat een omvangrijk
proces te Breslau te wachten. In verband
hiermede wordt nu aan De West geschre
ven dat inderdaad in Suriname op 27 Oc-
tober 1839 een Carl Dietrich König, zich
noemende Carel Diederich Koning, gestor
ven is; hij werd op 17 November 1795 te
Diersdorf bij Neuwied geboren. Bij ziin
dood gedroeg heel z'n vermogen 2.402.04
welke som aan de Curatelenkamer over
ging en later behoorlijk onder de erfge
namen verdeeld is. Van een Dietzdorf,
geboren Anton König Baensch, is in Suri
name niets bekend, nog minder echter iets
van een millioenen-erfenis.
Hij zette zich achter het stuur, keerde
handig en begon den heuvel op te rijden.
„Hier is het," riep ze, nadat ze ongeveer
een mijl gereden hadden.
Er was een hek in de hooge heg en in
één van de granieten pilaren was een
bronzen plaat ingelaten, waarop de
woorden „Kilbourne Heights" gegra
veerd stonden.
IV.
Terwijl de limousine langs de slingeren
de oprijlaan reed, zag Rawlins opnieuw
de roode pannen van het dak, dat hij voor
het eerst van uit den trein gezien had.
Het terrein was dicht begroeid met hoo
rnen en hij zag, dat Kilbourne Heights een
groot landgoed was. De naam was waar
schijnlijk een aanwijzing, hoe de familie
was, maar daar hield hij zich nog niet mee
bezig. Mevrouw Kilbourne beviel hem tot
nu toe uitstekend.
Toen ze het huis bereikten, zag hij, dat
het geheel aan zijn verwachtingen beant
woordde. Het was breed gastvrij en ge
zellig. Het was echt een huis om be
woond te worden door een dame, met een
zwak voor landloopers.
Toen hij uitstapte om het portier open
te maken voor mevrouw Kilbourne, werd
hij een gedaante gewaar, die beweging
loos boven aan de stoep stond. Een butler
is altijd gemakkelijk te herkennen, niet
tegenstaande de vele verhalen over gas
ten, die hem bij vergissing de hand druk
ten. Rawlins zag tenminste in één oogop
slag, wien hij voor zich had en ook,
dat het zijn natuurlijke vijand was.
„Laat den wagen maar zoolang staan,
Rawlins," zei mevrouw Kilbourne. „Voor-
Granada, April 1931.
De oude wereld, die zich veel te veel
bezighoudt met zichzelf en haar eigen
nooden, hoort op ontstellende wijze iets
van Nicaragua, een land, dat ons over het
algemeen onverschillig laat. Er moest
eerst een ontzettende aardbeving plaats
vinden, dood en vernieling moesten tot
het toppunt van hun macht stijgen, om
onze aandacht de vestigen op het in
Midden-Amerika gelegen landje Nicara
gua met zijn bevolking van ongeveer
650.000 inwoners, waarvan slechts onge
veer een zesde gedeelte uit blanken be
staat.
De telegrammen hebben ons reeds ge
meld, welke verschrikkelijke tooneelen
zich hebben afgespeeld in de hoofdstad
van het land, het kleine Managua. In een
overigens niet door vulkanische ver
schijnselen bezochte streek heeft een
vreeselijke aardbeving gewoed, die de
stad vrijwel geheel heeft verwoest, een
grooten brand heeft veroorzaakt en vol
gens de laatste berichten het leven van
ongeveer 2500 menschen heeft wegge
rukt. Zoo'n ramp verwekt over de geheele
wereld medelijden met het zwaar ge
troffen land, hoe onbekend en hoe afge
legen het ook is. En in dit geval wordt
he land wel bijzonder zwaar bezocht, om
dat het reeds tevoren arm en in schulden
was. Men kan zich eenvoudig niet voor
stellen, waar president Adoli'o Diaz het
geld vandaan kan halen om althans de
eerste nood te verzachten. De dakloos ge
worden bevolking moet worden gevoed
en er zal later nog een groot kapitaal
noodig zijn voor den wederopbouw der
hoofdstad. De materieele schade wordt
thans reeds op 30 miilioen dollar geschat.
En dat in een land, waarvoor de totale
naionale schuld ten bedrage van 6V>
miilioen dollar reeds een ondragelijke
last wasl In een land, dat zich ondanks
voortdurende revoluties en onlusten in
het Oostelijk deel niet eens de weelde kan
veroorloven van een leger of een sterke
politiemacht, maar zich tevreden moet
sellen met 800 beambten onder leiding
van 48 officieren. In een land, dat voor
een schamele 3 miilioen dollars drie poli-
iek en economisch uiterst belangrijke
landstreken, n.1. de zone voor het Nica-
ragua-kanaal, de baai van Fonseea en de
Mais-eilanden aan de Vereenigde Staten
moest „verpachten" (om ze nooit meer
terug te krijgen).
Dat Nicaragua sinds 't uittreden uit
den „Bond van Vereenigde Staten van
Centraal-Atnerika" in 1839 in naam een
Amerikaansche kolonie is, dankt het
alleen aan het feit, dat er geen petro
leum en geen steenkolen binnen zijn
grenzen zijn gevonden. Als dat het geval
was geweest, had de almachtige dollar
allang eens een klein revolutietje geënsce
neerd onder de leus: „Aansluiting bij de
Vereenigde Staten. En zou zoo'n revolu
tie soms niet slagen? Maar er zijn in Ni
caragua geen petroleum- of steenkool-
belangen te „verdedigen" en daarom is
Amerika er tevreden mee, „slechts toe
zicht uit te oefenen" op de financiën, niet
minder dan drie sterke militaire posten in
het land te onderhouden, het ook voor de
de wereldpolitiek zeer belangrijke Nica-
ragua-kanaal als zijn eigendom te be
schouwen en overigens alle takken van
den handel aan zich te trekken, die het
slechts eenigermate van belang toeschij
nen.
De uitvoer van koffie (8.1 miilioen dol
lar) en de invoer van hout (1.3 miilioen)
gaat voor 85 over de Amerikaansche
handelaars, die hun prijzen vrijwel kun
nen dicteeren en binnen niet al te langen
tijd alle plantages van het land hebben
opgekocht. De enkele banken van het
„zelfstandige" land behooren öf geheel
aan Amerikanen öf zij zijn van Ameri-
dat we verder iets besluiten, moet ik
eens met je spreken."
Hij volgde haar de stoep op en de butler
deed een stap achteruit om hem langs te
laten. De major domus verried geen ver
bazing; veeleer kwam er een vermoeide,
wanhopige uitdrukking op zijn gelaat.
Zijn beroep had hem geduld geleerd,
maar er waren grenzen. Nog stond hij
roerloos, terwijl mevrouw Kilbourne
plaats nam in een schommelstoel en
Rawiins een stoel aanbood.
„Ik heb je op het oogenblik niet meer
noodig, Grosvenor," zei ze.
De butler boog en in die buiging lag
meer dan alleen gehoorzaamheid; hij leg
de er medelijden, spijt en minaching in
dit laatste natuurlijk voor den man
met de sjofele kleeren.
Grosvenor was een butler, die zijn ge
voelens wist te uiten. Iedere beweging
verried zijn gedachten. Dit alles wist
Rawlins in twintig minuten beter dan
mevrouw Kilbourne zelf. Hij nam een
stoel en gaf gevolg aan haar uitnoodiging
om plaats te nemen, waarbij het hem ge
lukte noch brutaal, noch al te onderdanig
te zijn. Geen oogenblik vergat hij zijn
verhouding tot de eigenares van Kil
bourne Heights. Mevrouw Kilbourne
vouwde de handen dat was een ge
woonte van haar, als ze haar gedachten
wilde concentreeren en keek hem
aan met haar vriendelijke grijze oogen.
„Vertel nu eens iets over jezelf,
Rawlins."
Toen weifelde hij voor het eerst. Ilij
streek met de hand over zijn stoppelbaard
en keek haar aan.
„Net, wat je wilt," voegde ze er aan toe.
„Wat ik wil," herhaalde hij.
kaansche banken afhankelijk. De staats
spoorwegen zijn voor het grootste deel
verpacht, evenals de ongeveer 2 miilioen
dollar per jaar bedragende inkomende
rechten.
Er breken in Nicaragua geen revoluties
en geen opstanden uit zonder medeweten
en medewerken der Amerikanen; er wor
den geen gebouwen opgetrokken zonder
dat de Amerikanen er financieel bij be
trokken zijn. Nicaragua heeft in naam nog
deelgenomen aan den wereldoorlog, omdat
Amerika het wilde. En het is vertegen
woordigd in den Volkenbond eveneens
omdat het in den kraam van Uncle Sam
past. Deze groote belangstelling van de
Amerikanen voor Nicaragua staat recht
streeks in verband met de reeds tientallen
jaren oude plannen voor den aanleg van
het Nicaragua-kanaal. Want de weg van
den Atlantischen naar den Stillen Oceaan
bestaat wel reeds in den vorm van het
Panama-kanaal, doch Amerika kan daar
niet zoo'n sterke militaire basis stichten
om zeker te kunnen zijn, dat elke vijande
lijke vloot, hoe sterk ook, erdoor kan wor
den tegengehouden, terwijl de Amerikaan
sche schepen er toch ongehinderd kunnen
passeeren, ook in oorlogstijd. Amerika
heeft dus ten allen tijde gestreefd naai
den vermeerdering van het aantal steun
punten, zoodat het zonder lange reizen
dadelijk kan ingrijpen, wanneer de om
standigheden het noodig maken. In de
eerste plaats is daarvoor een tweede ka
naal noodig en bovendien moet Amerika
in alle staatjes van Midden-Amerika een
zekere machtspositie innemen om op een
groot aantal plaatsen een vlootbasis te
kunnen aanleggen. Dit is dan ook ge
schied, niet alleen in Panama en Nicara
gua, maar even goed in Costa Rica en
Mexico. Daardoor beheerschi Amerika nu
zoowel de Caraibische Zeo als den Stillen
Oceaan.
Daarnaast spelen natuurlijk ook de be
langen van den Amerikaanschen handel
een grooten rol. De Amerikaansche ban
ken en kooDlieden hebben altijd graag hun
geld in Midden-Amerika belegd, al was
het maar, omdat de behoefte aan kapitaal
daar zoo groot is, dat zelfs voor kleine be
dragen, die dadelijk opvraagbaar zijn, on
evenredig hooge rente kan worden ge
vraagd. En tenslotte is ook de productie
van koffie, ijzerhout en bananen in deze
landen een vrij belangrijke factor.
Tenslotte nog enkele bijzonderheden
speciaal over Nicaragua. De 650.000 in
woners bestaan voor 16 pet. uit blanken,
voor 97a pet .uit negers, voor 69 pet. uit de
z.g. Triguenos (nakomelingen der oude
Inca's, die geheel aan lager wal zijn ge
raakt en een armoedig leven leiden als
arbeiders op de plantages). De rest der be
volking bestaat uit mestiezen en geïmpor
teerde werkkrachten uit Oost-Azië. Het
verkeer is er zeer gebrekkig georgani
seerd. Er zijn 240 K.M. staatsspoorwegen
(grootendeels verpand) en 110 K.M. spoor
wegen in het bezit van Amerikaansche
planters en exporteurs. In het geheele
land zijn 180 postkantoren, waarvan 106
tevens als telegraafkantoor zijn ingericht.
Aan het telefoonnet zijn 674 toestellen aan
gesloten.. De vloot van Nicaragua bestaat
uit een oude vrachtstoomboot op het meer
van Managua, twee stoombooten op het
dicht daarbij gelegen meer van Granada,
en één stoomboot, die thuis hoort te Puer
ta Arenas, een plaatsje aan de Westkust.
De voornaamste havenplaatsen zijn San
Juan del Norte en San Juan del Sur met
elk ongeveer 1000 inwoners.
Dit armelijke land is thans bezocht door
een vernielende ramp. Hoe het dien slag
ooit te boven zal komen, kunnen wij ons
eenvoudig niet voorstellen.
(Nadruk verboden).
Mevrouw Kilbourne keek hem vriende
lijk, maar onderzoekend aan.
„Wat je wilt. Ik bedoel, dat je je niet
hoeft te vernederen. Als er iets is Ze
zweeg en haalde de schouders op. „Zie
je, als er zoo iets is, dan wil ik geenszins
onbescheiden zijn; maar toch zou ik graag
zoo ongeveer willen weten, wie je bent.
Denk niet, dat ik nieuwsgierig ben; maar
sedert eenigen tijd stel ik belang in
hm
„Landloopers," hielp bij eerbiedig.
„Juist. En ik doe mijn best onbevoor
oordeeld te zijn."
„Ik geloof, dat ik u begrijp, mevrouw.
Om te beginnen ben ik Wade Rawlins."
Mevrouw Kilbourne knikte, als ver
wachtte ze dat begin. Was ze al sceptisch,
vroeg de jonge man zich af.
„En ik ben bang, dat ik Wade Rawlins
zal moeten blijven."
„Dat hindert niets," was haar eenige
opmermiiK.
„Ik ben geboren...."
Weer aarzelde hy. Haar vriendelijk
heid maakte hem onzeker; ze legde hem
niets in den weg. Weerstand zou hem
nieuwe ideeën hebben gegeven, maar nu
was hij plotseling afgestompt.
Verdraaid! Hierop was hij niet voor
bereid. Twee dagen lang had hij over
alles nagedacht, maar door een onbe
grijpelijke nalatigheid, had hij geen en
kele gedachte gegeven aan zijn levens
beschrijving!
Hij hakkelde en zocht naar woorden.
Langzaam stak hij van wal.
„Ik ben geboren in de Vereenigde
Staten", zei hij en keek welken indruk
deze woorden maakten.
Hij begreep, dat het nogal vaag was en
Groote sorteering,
in effen en gewerkt,
75 cent per el.
Verkrijgbaar bij
Let op naam op den zelfkant
Vraagt onze staien-collectie
Binnenland.
Vier gewonden.
Zondagmiddag omstreeks 12 uur is een
werKbootje van de machinefabriek De
Maasstad aan de Zalmhaven te Rotterdam,
welk bootje in die haven voor de fabriek
lag, een ernstig ongeluk gebeurd. Eenige
werklieden waren bezig een olietank te
lasschen met behulp van een autogeen-
laschapparaat. De gassen in de tank
hebben vlam gevat, waardoor 4 van de
arbeiders gewond zijn geraakt. De genees
kundigen dienst heeft hen naar het
ziekenhuis aan den Coolsingel gebracht,
waar 3 mannen zijn opgenomen, de vierde
kon naar huis teruggaan. Opgenomen
zijn: de 48-jarige C. H. uit de De Jager
straat, die brandwonden aan handen, ar
men en gezicht heeft, de 28-jarige W.S.
uit de Damstraat, die brandwonden aan
handen en gezicht heeft en de 33-jarige
H. F., uit de Tuinderstraat, die brand
wonden in het gezicht, hoofdzakelijk bij
het rechteroog heeft. De 50-jarige J. H.
uit de Calandstraat. die brandwonden in
het gezicht heeft, is naar huis gegaan.
De politie stelt een onderzoek in.
Verstopping verstoort
Uw gestel en humeur.
Neem geen sterk pur-
geerende middelen, doch
van tijd tot tijd de
zacht werkende Foster's
Maagpillen, het ideale laxeermiddel.
f 0.65 per flacon.
dat ze hem waarschijnlijk zou verdenken
van onnauwkeurigheid, maar ze knikte
alleen.
„Ik ben gedeeltelijk buiten gedeel
telijk binnen de stad opgegroeid," ver
volgde hij langzaam. „Toen ik ongeveer
twaalf jaar was
„Hoe oud ben je nu, Rawlins?"
„Een en dertig, mevrouw."
„Ja, dat had ik wel gedacht. Ga door,
als je blieft."
Het was makkelijker voor mevrouw
Kilbourne om te zeggen: „Ga door," maar
Rawlins geraakte hoe langer hoe meer in
het nauw. Hij ergerde zich, dat hij zich
niet beter voorbereid had en dat maakte
het hem niet gemakkelijker. Het was
waarschijnlijk een kritiek oogenblik. Hij
was er van overtuigd, dat mevrouw Kil
bourne zich sterk liet beïnvloeden door
wat haar landloopers haar vertelden.
„Zooals ik zei, was ik een jaar of
twaalf toen ik genoeg kreeg van de
school.we woonden destijds buiten.
en toen mijn ouders er op bleven aandrin
gen, dat ik mijn studies zou voortzetten,
liep ik weg van huis."
Mevrouw Kilbourne zuchtte. Ze had het
verhaal al meer gehoord, maar vond het
telkens weer even tragisch. Jongetjes, die
van huis wegliepen vond ze zielig. Raw
lins hoorde de zucht en zweeg even. Wat
zou hü verder vertellen?
„Ik ging naar de stad, waar...
(Wordt vervolgd).
