)E INNEMENDE LANDLOOPER
5.1. liüElSSEl i Zn.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
DE AARDBEVING IN NICARAGUA.
ToeeALCO
GEMENGD NIEUWS
DINSDAG 7 APRIL 1931.
Nieuwe moeilijkheden over de Londonsche vlooton-
derhandelingen. - De scheuring bij de Duitsche na-
tionaal-socialisten. - De bestrijding van de werkloos
heid in Duitschland. - Een kabinetscrisis in Roemenië.
FEUILLETON
OOST-IN DIE.
Heuvel afgeschoven.
Zoo gemakkelijk te wasschen
Zoo moeilijk te verslijten
Kleur-, wasch- en zon-echt
Ernstig ongeluk.
Kmawiu,w
ERSCHE COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.Heldersche Courant f 1.50voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.,0, f 0.(0,
f 1._. Modebiad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Lossenos. 4 ct.Ir.p.p.6ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. O. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v,'h. C. DE BOER J..,
Bureau; Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412.
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres;
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
Nieuwe moeilijkheden over de Londen
iche vlooiverhoudinqen.
De Fransche minister van buiten-
fendsche zaken, Briand, heeft Vrijdag
namiddag met den Italiaanschen gezant te
parijs, graaf Manzoni, een langdurig
inderhoud gehad over de houding van
Italië ten aanzien van het Duitsch-
Dostenrijksche tolverbond, en over de
Sioeilijkheden, die zich voordoen bij de
jedactie van het Fransch-Italiaansche
ylootverdrag.
Tot het jaar 1933 heerscht tusschen de
Ine mogendheden absolute overeenstem-
hing. Dan treden echter twistpunten op,
svelke hun oorzaak vinden in de voor ver
schillende uitlegging vatbare clausules,
waarbij aan Frankrijk en Italië de kiel
legging van nieuwe eenheden tot aan het
jaar 1936 is toegestaan. Deze nieuwe
lenheden mogen volgens den tekst van
bet Verdrag voor Frankrijk niet meer be-
Jragen dan 136.438 ton, terwijl aan Italië
»elfs slechts 129.615 ton is toegestaan. De
Fransche deskundigen stellen zich nu plot
seling op het standpunt, dat zij op het
find van 1934 hun volle vrijheid van han-
lelen weder zullen hebben teruggekregen,
langezien de bouw van een oorlogsbodem
len minste drie jaar duurt, en de in het
jaar 1934 en later op stapel gezette een
heden eerst na 1936 voltooid zouden wor-
ilen. De afgevaardigden van Engeland en
talië te Londen hebben zich tegen deze
fransche these met kracht verzet. Ook in
frankrijk hoopt men dat het gelukken zal
de moeilijkheden nog vóór de bijeenkomst
tan de deskundigen op 15 April a.s., op te
bssen.
I oud-rijksminister van arbeid, Brauns, be
zig met het ontwerpen van voorstellen
aan de regeering tot bestrijding van de
werkloosheid in Duitschland.
Naar het W.B. meldt, heeft deze com
missie thans een partieel rapport inge
diend, waarin o.a. het probleem van den
werktijd wordt behandeld.
Voor de verkorting van den werktijd
wordt een wettelijke, regeling voor
gesteld, en wel zoodanig, dat de regeering
gemachtigd wordt, eventueel den werktijd
in bepaalde industriëen vast te stellen. De
rijksminister van arbeid zou het zeer op
prijs stellen indien het bedrijfsleven maat
regelen in dien geest zooveel mogelijk vrij
willig zou treffen. Waarschijnlijk zal hij
dadelijk na Paschen onderhandelingen
met verschillende takken van industrie
openen. Men denkt blijkbaar aan de vor
ming van vak-commissies voor de ver
schillende industrieën.
De scheurinq onder de Duitsche natio-
lalisten.
De gisteren verschenen Volkische
leobachter is van meening, dat de mui-
erij van de S.A.-mannen over de geheele
ijn mislukt is. Het blad bevat echter te-
•ens een beroep van Hitier aan alle partij
jenooten, waarin staat dat een aantal der
ttuitende leiders de S.A.-mannen blijven
ophitsen. Hitier ontslaat daarom alle S.A.-
lannen van de verplichting te gehoor-
tamen aan leider, die zelf niet willen ge-
loorzamen. Wie de bevelen van Stennes
Bnvaardt, sluit zich zelf buiten de na-
jonaal socialistische partij: In een uitvoe-
tp opstelt beklaagt Hitier zich over de
atellectueelen en over de officieren, die
Ich eerst bij de beweging hebben aange-
joten, en de moeilijke tijden van het be-
jin niet hebben medegemaakt. Met deze
dementen bedoelt hij Stennes, die ge
pacht heeft de autoriteit van de partij-
eiding te onderwerpen door misverstand
B doen ontstaan in de gelederen der S.A.-
lannen. Stennes heeft gevit over het
Hamer en het brons in het partijgebouw
8 München, hij heeft zich minachtend
'jtgelaten over de nieuw opgerichte
fciaerschool en heeft tenslotte het oude
erschil tusschen Pruisen en Beieren ver-
therpt, alhoewel het Pruisendom geen
geografisch. maar een moreel begrip is.
De bestrijding van de werkloosheid in
)uitschland.
Zooals men weet houdt zich een com
missie, onder leiding van den Duitschen
THE DARK CHAPTER
door
E. J. RATH.
II.
i
„Ik veronderstel, dat jij dezen wagen
tint rijden. Ik kan het in ieder geval
et."
Hy antwoordde met een buiging.
„Ik moest een paar visites maken," zei
„maar
Ze scheen uit kieschheid te zwijgen. Hij
Hg, dat ze naar zyn kleeren keek.
„Dat zou u waarschijnlijk in opspraak
hengen," zei hij.
„Hm waarschijnlijk. Ik wou je niet
hvetsen, maar
Ze zweeg en de jonge man haalde de
th ouders op.
„Het is nu eenmaal zoo," zei hij. „Ik
ten geen kruidje-roer-me-niet".
„Je bent ik bedoel je bent
„Waar ik naar uitzie."
Ze zuchtte zacht Hij verbeeldde zich,
ïen een verheugde flikkering in haar i
ygen te zien. Van het eerste oogenblik
had hij een vermoeden gehad, dat
feeds sterker werd.
Kabinetscrisis in Roemenië.
Het kabinet-Mironescoe is Zaterdag
afgetreden. De koning nam het ontslag
aan en gaf uiting aan den wensch, dat
aüe politieke krachten aan de vorming
der nieuwe regeering zouden deelnemen.
In dien zin heeft Mironescoe besprekin
gen met de partijleiders geopend. De vor
ming van een nationale concentratieregee-
ring is steeds de speciale wensch van ko
ning Carol geweest.
Het kabinet-Mironescoe blijft de loo-
pende zaken afdoen.
De onmiddellijke aanleiding tot het ont
slag van het kabinet vormde het aftreden
van den minister van handel Manoilescu,
die drie dagen geleden bij een stemming
over een wetsontwerp met de regeerings-
partij in conflict geraakte en terstond zijn
voornemen te kennen gaf zijn functie
neer te leggen. Alle pogingen hem tot
andere gedachten te brengen mislukten,
zoodat hij ten slotte aan zijn voornemen
gevolg gaf, waarop het geheele kabinet
zijn voorbeeld volgde.
Mironescoe is steeds een aanhanger
van Koning Carol geweest en bezat het
speciale vertrouwen der Kroon.
Toetoelescoe. de gezant in Engeland,
is, in verband met de crisis, telegrafisch
naar Roemenië teruggeroepen.
UIT DE ENGELSCHE
CONSERVATIEVE PARTIJ.
Churchill heeft het voorzitterschap van
de conservatieve party neergelegd, naar
aanleiding van het feit dat Baldwin in zijn
plaats Neville Chamberlain heeft aange
wezen om de oppositie tegen de begrooting
te leiden.
GANDHI ALLEEN NAAR
LONDEN.
Volgens besluit van het congresbestuur
zal Gandhi als eenige vertegenwoordiger
van het congres afgevaardigd worden
naar de e.k. ronde tafelconferentie te Lon
den te houden.
VERDUN.
De vestingwerken hersteld.
De tydens den oorlog verwoeste ves
tingwerken van Verdun zyn wederom ge
heel hersteld. De vestingen Douaumont en
„Ben je heusch een landlooper?"
vroeg ze.
„Ik kan het niet ontkennen, mevrouw,
zelfs al zou ik willen."
Weer zuchtte ze zacht en innig verge
noegd.
„Hoe heet je?"
„Rawlins." De jonge man aarzelde geen
oogenblik.
„Hoe heet je voluit?"-
„Wade Rawlins."
„Hy klinkt Ze zweeg even en ver
volgde toen: „Hy klinkt een beetje on
gewoon voor
„Een bedelaar."
Mevrouw Kilbourne schudde heftig van
neen.
„Ik houd niet van dat woord," zei'ze.
„Een landlooper hoeft nog geen bedelaar
te zyn. Ik heb er zelfs één gekend, die
dominee was."
Hy voelde een grooten lust een vreugde
kreet te uiten. Alles was nu in orde
dit was het doel van zyn tocht!
„We zyn nogal democratisch," gaf hy
toe. „We laten iedereen toe."
Ze scheen hem niet te hooren, maar was
in diep gepeins verzonken. Met de punt
van haar parasol prikte ze een gaatje in
den weg.
„Rawlins, wil je me naar huis ryden?
vroeg ze plotseling.
„Zeker, mevrouw."
Hy hield het portier open, terwijl ze in
stapte.
„We zullen moeten keeren," legde ze
uit. „Ik woon op den heuvel."
Met moeite verborg hij zyn vreugde.
Wat een bof!
„Ik moet thuis eens met je spreken,
Rawlins."
Vaux, waar de strijd zoo hevig heeft ge
woed, zyn weer gevechtsklaar.
DE JAPANSCHE MARINE.
Uitgebreid met twee schepen.
De Japansche vloot wordt uitgebreid
met twee schepen: het vliegtuigenmoeder
schip „Ruyso" (7600 ton), en den laatsten
toegestanen kruiser van 10.000 ton. De
„Ryuso" wordt heden van stapel gelaten,
de kruiser wordt op 5 April te water ge
laten.
Groote natuurramp op Java.
Een redacteur van het „A. I. D." telefo
neerde uit Tjiamis op 1 Maart:
Een afgeschoven heuvel, genaamd de
Pasir Kiara, behoorende tot het blok Tjoe-
roeng Kali is een dorre berg zonder kam
pongs, langs welks voet de Tjoeboehan
stroomt. Door de afschuiving is een gat
geslagen met een breedte van 400 by een
diepte van 200 m. De Pasir Kiara wordt
door menschen slechts zelden bezocht. Van
bodemscheuren als voorafgaande waar
schuwing is niets bekend. Op den dag van
de ramp werden des middags om 3 uur de
omliggende kampongs opgeschrikt door
hevige knallen, gevolgd door een lang
zaam wegstervenden donder, waarop de
lucht verduisterd werd door verstuivende
zanddeelen, welke spookachtig rood aan
deden.
Het geheele drama speelde zich in vyf-
tien minuten af. De rivier was toen
verdwenen onder geweldige zand- en
steenmassa's. Bij een onmiddellijk inge
steld onderzoek is gebleken dat zes men
schen bedolven waren. Den volgenden
morgen was nog slechts een lyk opge
haald en wel van den 11-jarigen zoon van
een zekeren Moerhawi, wiens vader ook
tot de vermisten behoort. Van de andere
vermisten is nog geen spoor te bekennen.
Het terrein is door honderden menschen
onder leiding van een wedana afgezocht,
hetgedh een zeer gevaarlyk werk is, aan
gezien men niet bekend was met het feit,
of de werking nog verder ging. Waar-
sehynlyk zullen de lijken nooit meer te
voorschyn komen. Tien bouwsawahs zijn
verloren gegaan. De bevolking berust.
HET PROCES OVER DE
SURINAAMSCHE MILLIOENEN.
Sinds tientallen jaren wordt in Duitsch
land een hevige strijd over een beweerde
millioenenerfenis gevoerd, die een zekere
te Paramaribo gestorven König zou ach
tergelaten hebben. Er bestaat echter ver
schil van meening of deze overleden Carl
Dietrich König, geboren te Diersdorf by
Neuwied (Ryn provincie) is, of dat 't hier
om een Anton König Baensch, afkomstig
van Dietsdorf in Silezië gaat. In de laat
ste 10 jaren waren het in het bijzonder 2
vrouwen, Schneider en Hartmann, die de
nasporingen met grooten ijver bewerkstel
ligden, waarby haar een prakticien uit Si
lezië zyn medewerking verleende. Op
grond van de voorgewende erfenis lukte
het den dames, zelfs bij bekende groote
kooplieden te Breslau, zoo groote credie-
ten te verkrygen, dat het ten slotte de aan
dacht der justitieele autoriteiten trok.
Thans zyn de 3 personen wegens bedrog
aangeklaagd en er staat een omvangrijk
proces te Breslau te wachten. In verband
hiermede wordt nu aan De West geschre
ven dat inderdaad in Suriname op 27 Oc-
tober 1839 een Carl Dietrich König, zich
noemende Carel Diederich Koning, gestor
ven is; hy werd op 17 November 1795 te
Diersdorf bij Neuwied geboren. By zyn
dood gedroeg heel z'n vermogen 2.402.04
welke som aan de Curatelenkamer over
ging en later behoorlijk onder de erfge
namen verdeeld is. Van een Dietzdorf,
geboren Anton König Baensch, is in Suri
name niets bekend, nog minder echter iets
van een millioenen-erfenis.
Hy zette zich achter het stuur, keerde
handig en begon den heuvel op te rijden.
„Hier is het," riep ze, nadat ze ongeveer
een myl gereden hadden.
Er was een hek in de hooge heg en in
één van de granieten pilaren was een
bronzen plaat ingelaten, waarop de
woorden „Kilbourne Heights" gegra
veerd stonden.
IV.
Terwyl de limousine langs de slingeren
de oprijlaan reed, zag Rawlins opnieuw
de roode pannen van het dak, dat hy voor
het eerst van uit den trein gezien had.
Het terrein was dicht begroeid met hoo
rnen en hy zag, dat Kilbourne Heights een
groot landgoed was. De naam was waar
schijnlijk een aanwijzing,hoe de familie
was, maar daar hield hij zich nog niet mee
bezig. Mevrouw Kilbourne beviel hem tot
nu toe uitstekend.
Toen ze het huis bereikten, zag hij, dat
het geheel aan zijn verwachtingen beant
woordde. Het was breed gastvrij en ge
zellig. Het was echt een huis om be
woond te worden door een dame, met een
zwak voor landloopers.
Toen hy uitstapte om het portier open
te maken voor mevrouw Kilbourne, werd
hij een gedaante gewaar, die beweging
loos boven aan de stoep stond. Een butler
is altijd gemakkelijk te herkennen, niet
tegenstaande de vele verhalen over gas
ten, die hem bij vergissing de hand druk
ten. Rawlins zag tenminste .in één oogop
slag, wien hij voor zich had en ook,
dat het zijn natuurlijke vijand was.
„Laat den wagen maar zoolang staan,
Rawlins," zei mevrouw Kilbourne. „Voor-
Onbekende feiten uit een onbekend land.
(Onder curateele van de Ver. Staten. Door een byzonderen correspondent.)
Granada, April 1931.
De oude wereld, die zich veel te veel
bezighoudt met zichzelf en haar eigen
nooden, hoort op ontstellende wijze iets
van Nicaragua, een land, dat ons over het
algemeen onverschillig laat. Er moest
eerst een ontzettende aardbeving plaats
vinden, dood en vernieling moesten tot
het toppunt van hun macht stijgen, om
onze aandacht de vestigen op het in
Midden-Amerika gelegen landje Nicara
gua met zyn bevolking van ongeveer
650.000 inwoners, waarvan slechts onge
veer een zesde gedeelte uit blanken be
staat.
De telegrammen hebben ons reeds ge
meld, welke verschrikkelijke tooneelen
zich hebben afgespeeld in de hoofdstad
van het land, het kleine Managua. In een
overigens niet door vulkanische ver-
schynselen bezochte streek heeft een
vreeselyke aardbeving gewoed, die de
stad vrijwel geheel heeft verwoest, een
grooten brand heeft veroorzaakt en vol
gens de laatste berichten het leven van
ongeveer 2500 menschen heeft wegge
rukt. Zoo'n ramp verwekt over de geheele
wereld medelyden met het zwaar ge
troffen land, hoe onbekend en hoe afge
legen het ook is. En in dit geval wordt
he land wel bijzonder zwaar bezocht, om
dat het reeds tevoren arm en in schulden
was. Men kan zich eenvoudig niet voor
stellen, waar president Adolfo Diaz het
geld vandaan kan halen om althans de
eerste nood te verzachten. De dakloos ge
worden bevolking moet worden gevoed
en er zal later nog een groot kapitaal
noodig zijn voor den wederopbouw der
hoofdstad. De materieele schade wordt
thans reeds op 30 millioen dollar geschat.
En dat in een land, waarvoor de totale
naionale schuld ten bedrage van 6x/a
millioen dollar reeds een ondragelijke
last was! Lr een land, dat zich ondanks
voortdurende revoluties en onlusten in
het Oostelijk deel niet eens de weelde kan
veroorloven van een leger of een sterke
politiemacht, maar zich tevreden moet
sellen met 800 beambten onder leiding
van 48 officieren. In een land, dat voor
een schamele 3 millioen dollars drie poli-
iek en economisch uiterst belangrijke
landstreken, n.1. de zone voor het Nica-
ragua-kanaal, de baai van Fonseca en de
Mais-eilanden aan de Vereenigde Staten
moest „verpachten" (om ze nooit meer
terug te krygen).
Dat Nicaragua sinds 't uittreden uit
den „Bond van Vereenigde Staten van
Centraal-Amerika" in 1839 in naam een
Amerikaansche kolonie is, dankt het
alleen aan het feit, dat er geen petro
leum en geen steenkolen binnen zyn
grenzen zyn gevonden. Als dat het geval
was geweest, had de almachtige dollar
allang eens een klein revolutietje geënsce
neerd onder de leus: „Aansluiting by de
Vereenigde Staten. En zou zoo'n revolu
tie soms niet slagen? Maar er zyn in Ni
caragua geen petroleum- of steenkool-
belangen te „verdedigen" en daarom is
Amerika er tevreden mee, „slechts toe
zicht uit te oefenen" op de financiën, niet
minder dan drie sterke militaire posten in
het land te onderhouden, het ook voor de
de wereldpolitiek zeer belangrijke Nica-
ragua-kanaal als zyn eigendom te be
schouwen en overigens alle takken van
den handel aan zich te trekken, die het
slechts eenigermate van belang toeschij
nen.
De uitvoer van koffie (8.1 millioen dol
lar) en de invoer van hout (1.8 millioen)
gaat voor 85 over de Amerikaansche
handelaars, die hun prijzen vrijwel kun
nen dicteeren en binnen niet al te langen
tyd alle plantages van het land hebben
opgekocht. De enkele banken van het
„zelfstandige" land behooren óf geheel
aan Amerikanen óf zij zyn van Ameri-
dat we verder iets besluiten, moet ik
eens met je spreken."
Hy volgde haar de stoep op en de butler
deed een stap achteruit om hem langs te
laten. De major domus verried geen ver
bazing; veeleer kwam er een vermoeide,
wanhopige uitdrukking op zijn gelaat.
Zyn beroep had hem geduld geleerd,
maar er waren grenzen. Nog stond hy
roerloos, terwijl mevrouw Kilbourne
plaats nam in een schommelstoel en
Rawlins een stoel aanbood.
„Ik heb je op het oogenblik niet meer
noodig, Grosvenor," zei ze.
De butler boog en in die buiging lag
meer dan alleen gehoorzaamheid; hij leg
de er medelijden, spijt en minaching in
dit laatste natuurlijk voor den man
met de sjofele kleeren.
Grosvenor was een butler, die zijn ge
voelens wist te uiten. Iedere beweging
verried zyn gedachten. Dit alles wist
Rawlins in twintig minuten beter dan
mevrouw Kilbourne zelf. Hij nam een
stoel en gaf gevolg aan haar uitnoodiging
om plaats te nemen, waarbij het hem ge
lukte noch brutaal, noch al te onderdanjg
te zijn. Geen oogenblik vergat hij zijn
verhouding tot de eigenares van Kil
bourne Heights. Mevrouw Kilbourne
vouwde de handen dat was een ge
woonte van haar, als ze haar gedachten
wilde concentreeren en keek hem
aan met haar vriendelijke grijze oogen.
„Vertel nu eens iets over jezelf,
Rawlins."
Toen weifelde hij voor het eerst. Hij
streek met de hand over zijn stoppelbaard
en keek haar aan.
„Net, wat je wilt," voegde ze er aan toe.
„Wat ik wil," herhaalde hy.
kaansche banken afhankelijk. De staats
spoorwegen zijn voor het grootste deel
verpacht, evenals de ongeveer 2 millioen
dollar per jaar bedragende inkomende
rechten.
Er breken in Nicaragua geen revoluties
en geen opstanden uit zonder medeweten
en medewerken der Amerikanen; er wor
den geen gebouwen opgetrokken zonder
dat de Amerikanen er financieel bij be
trokken zyn. Nicaragua heeft in naam nog
deelgenomen aan den wereldoorlog, omdat
Amerika het wilde. En het is vertegen
woordigd in den Volkenbond eveneens
omdat het in den kraam van Uncle Sam
past. Deze groote belangstelling van de
Amerikanen voor Nicaragua staat recht
streeks in verband met de reeds tientallen
jaren oude plannen voor den aanleg van
het Nicaragua-kanaal. Want de weg van
den Atlantischen naar den Stillen Oceaan
bestaat wel reeds in den vorm van het
Panama-kanaal, doch Amerika kan daar
niet zoo'n sterke militaire basis stichten
om zeker te kunnen zijn, dat elke vijande
lijke vloot, hoe sterk ook, erdoor kan wor
den tegengehouden, terwijl de Amerikaan
sche schepen er toch ongehinderd kunnen
passeeren, ook in oorlogstijd. Amerika
heeft dus ten allen tijde gestreefd naar
een vermeerdering van het aantal steun
punten, zoodat het zonder lange reizen
dadelijk kan ingrijpen, wanneer de om
standigheden het noodig maken. In de
eerste plaats is daarvoor een tweede ka
naal noodig en bovendien moet Amerika
in alle staatjes van Midden-Amerika een
zt?kere machtspositie innemen om op een
groot aantal plaatsen een vloot basis te
kunnen aanleggen. Dit is dan ook ge
schied, niet alleen in Panama en Nicara
gua, maar even goed in Costa Rica en
Mexico. Daardoor beheerscht Amerika nu
zoowel de Caraibische Z»c als den Stillen
Oceaan.
Daarnaast spelen natuurlyk ook de be
langen van den Amerikaanschen handel
een grooten rol. De Amerikaansche ban
ken en kooDlieden hebben altijd graag hun
geld in Midden-Amerika belegd, al was
het maar, omdat de behoefte aan kapitaal
daar zoo groot is, dat zelfs voor kleine be
dragen, die dadelyk opvraagbaar zijn, on
evenredig hooge rente kan worden ge
vraagd. En tenslotte is ook de productie
van koffie, yzerhout en bananen in deze
landen een vry belangrijke factor.
Tenslotte nog enkele bijzonderheden
speciaal over Nicaragua. De 650.000 in
woners bestaan voor 16 pet. uit blanken,
voor 91/» pet .uit negers, voor 69 pet. uit de
z,g. Triguenos (nakomelingen der oude
Inca's, die geheel aan lager wal zijn ge
raakt en een armoedig leven leiden als
arbeiders op de plantages). De rest der be
volking bestaat uit mestiezen en geïmpor
teerde werkkrachten uit Oost-Azië. Het
verkeer is er zeer gebrekkig georgani
seerd. Er zyn 240 K.M. staatsspoorwegen
(grootendeels verpand) en 110 K.M. spoor
wegen in het bezit van Amerikaansche
planters en exporteurs. In het geheele
land zyn 180 postkantoren, waarvan 106
tevens als telegraafkantoor zyn ingericht
Aan het telefoonnet zyn 674 toestellen aan
gesloten.. De vloot van Nicaragua bestaat
uit een oude vrachtstoomboot op het meer
van Managua, twee stoombooten op het
dicht daarbij gelegen meer van Granada,
en één stoomboot, die thuis hoort te Puer-
ta Arenas, een plaatsje aan de Westkust.
De voornaamste havenplaatsen zyn San
Juan del Norte en San Juan del Sur met
elk ongeveer 1000 inwoners.
Dit armelijke land is thans bezocht door
een vernielende ramp. Hoe het dien slag
ooit te boven zal komen, kunnen wy ons
eenvoudig niet voorstellen.
(Nadruk verboden).
Mevrouw Kilbourne keek hem vriende-
ïyk, maar onderzoekend aan.
„Wat je wilt. Ik bedoel, dat je je niet
hoeft te vernederen. Als er iets is Ze
zweeg en haalde de schouders op. „Zie
je, als er zoo iets is, dan wil ik geenszins
onbescheiden zyn; maar toch zou ik graag
zoo ongeveer willen weten, wie je bent.
Denk niet, dat ik nieuwsgierig ben; maar
sedert eenigen tijd stel ik belang in
hm
„Landloopers," hielp hy eerbiedig.
„Juist. En ik doe inyn best onbevoor
oordeeld te zijn."
„Ik geloof, dat ik u begryp, mevrouw.
Om te beginnen ben ik Wade Rawlins."
Mevrouw Kilbourne knikte, als ver<
wachtte ze dat begin. Was ze al sceptisch,
vroeg de jonge man zich af.
„En ik ben bang, dat ik Wade Rawlins
zal moeten blyven."
„Dat hindert niets," was haar eenige
opmerking.
„Ik ben geboren
Weer aarzelde hy. Haar vriendelyk-
heid maakte hem onzeker; ze legde hem
niets in den weg. Weerstand zou hem
nieuwe ideeën hebben gegeven, maar nu
was hij plotseling afgestompt.
Verdraaid! Hierop was hij niet voor
bereid. Twee dagen lang had hij over
alles nagedacht, maar door een onbe-
grypelijke nalatigheid, had hij geen en
kele gedachte gegeven aan zijn levens-
beschryving!
Hij hakkelde en zocht naar woorden.
Langzaam stak hij van wal.
„Ik ben geboren in de Vereenigde
•Staten", zei hij en keek welken indruk
deze woorden maakten.
Hy begreep, dat het nogal vaag was en
Groote sorteering,
in effen en gewerkt,
75 cent per el.
Verkrygbaar by
Let op naam op den zelfkant
Vraagt onze stalen-coilectie
Binnenland.
Vier gewonden.
Zondagmiddag omstreeks 12 uur is een
werkbootje van de machinefabriek De
Maasstad aan de Zalmhaven te Rotterdam,
welk bootje in die haven voor de fabriek
lag, een ernstig ongeluk gebeurd. Eenige
werklieden waren bezig een olietank te
lasschen met behulp van een autogeen-
laschapparaat. De gassen in de tank
hebben vlam gevat, waardoor 4 van de
arbeiders gewond zyn geraakt. De genees
kundigen dienst heeft hen naar het
ziekenhuis aan den Coolsingel gebracht,
waar 3 mannen zyn opgenomen; de vierde
kon naar huis teruggaan. Opgenomen
zyn: de 48-jarige O. H. uit de De Jager
straat, die brandwonden aan handen, ar
men en gezicht heeft, de 28-jarige W.S.
uit de Damstraat, die brandwonden aan
handen en gezicht heeft en de 33-jarige
H. F., uit de Tuinderstraat, die brand
wonden in het gezicht, hoofdzakelijk by
het rechteroog heeft. De 50-jarige J. H.
uit de Calandstraat. die brandwonden in
het gezicht heeft, is naar huis gegaan.
De politie stelt een onderzoek in.
'yv» -
*rkncriFiz*i
Verstopping verstoort
Uw gestel en humeur.
Neem geen sterk pur-
geerende middelen, doch
van tijd tot tijd de
zacht werkende Foster's
Maagpillen, het ideale laxeermiddel.
iKif f 0.65 per flacon.
dat ze hem waarschijnlijk zou verdenken
yan onnauwkeurigheid, maar ze knikte
alleen.
„Ik ben gedeeltelijk buiten gedeel
telijk binnen de stad opgegroeid," ver
volgde hij langzaam. „Toen ik ongeveer
twaalf jaar was
„Hoe oud ben je nu, Rawlins?"
„Een en dertig, mevrouw."
„Ja, dat had ik wel gedacht. Ga door,
als je blieft."
Het was makkelijker voor mevrouw
Kilbourne om te zeggen: „Ga door," maar
Rawlins geraakte hoe langer hoe meer in
het nauw. Hij ergerde zich, dat hy zich
niet beter voorbereid had en dat maakte
het hem niet gemakkelijker. Het was
waarschijnlijk een kritiek oogenblik. Hij
was er van overtuigd, dat mevrouw Kil
bourne zich sterk liet beïnvloeden door
wat haar landloopers haar vertelden.
„Zooals ik zei, was ik een jaar of
twaalf toen ik genoeg kreeg 'van de
school.we woonden destijds buiten.
en toen mijn ouders er op bleven aandrin
gen, dat ik mijn studies zou voortzetten,
liep ik weg van huis."
Mevrouw Kilbourne zuchtte. Ze had liet
verhaal al meer gehoord, maar vond het
telkens weer even tragisch. Jongetjes, die
van huis wegliepen vond ze zielig. Raw
lins hoorde de zucht en zweeg even. Wat
zou hij verder vertellen?
„Ik ging naar dé stad, waar...
(Wordt vervolgd).
