een bouclé Van *WU TWEEDE EN LAATSTE BLAD. STADSNIEUWS Afscheid Vice-Admiraal Quant. 'Voaf icdm bzWti tfm&ïk, ptacM-dettUaS De zomerdienstregeling der spoorwegen. Tweede Heldersche boomplantdag. Kijkjes uit mijn venster. voor Lioht op alle voertuigen: Wintertijd. Donderdag 16 Apr19.26 uur. Vrijdag 17 19.28 EEN JUBILARIS. Morgen herdenkt de heer Fw. Adriaan- se, koperslager le klasse, op de Marine werf alhier, den dag waarop het 40 jaar geleden is dat hij in 's Rijksdienst trad. BEZOEK VAN Z.D.H. DEN BISSCHOP VAN HAARLEM. Gisteren heeft mgr. Aengenent, de bis schop van Haarlem, onze stad bezocht, ter bediening van het H. Vormsel. Om 9 uur kwam Z.D.H. hier aan, waar op hij zich naar de O.L. Vr. Kerk, in de Jan in 't Veltstraat, begaf, waar ongeveer 400 kinderen door den bisschop werden gevormd. Om half één heeft Z.D.H. onze stad weer verlaten. DE AFSCHEIDSRECEPTIE VAN VICE-ADMIRAAL EN MEVR. QUANT. Rectificatie. De heer S. D. Kikkert, gep. officier M.S.D. verzoekt ons te willen rectificee- ren, dat wij hqm ten onrechte indeelden bij de gep. rijksambtenaren op de af scheidsreceptie van Vice-Admiraal en Mevrouw Quant op Zaterdag j.l. Het „Hbld." schrijft: De vlaggen wapperden Dinsdag van de marinegebouwen te dezer stede: vice-ad- miraal L. J. Quant was gekomen om af scheid van Amsterdam te nemen. Van de hoofdstedelijke autoriteiten maar in de eerste plaats natuurlijk van de marine. Te 11 uur 30 kwam de admiraal bij de marine-kazerne aan. Achter op het exer citie-terrein hadden de officieren, onder officieren en manschappen een carré ge vormd onder bevel van den lsten officier, kapt.-luit. ter zee C. Schlüter. Drie roffels weerklonken toen de admiraal, begeleid door den onderoommandant der marine te Amsterdam, kapt. ter zee H. A. Roms- winckel, het terrein betrad. Van alle of-1 ficieren nam de admiraal met een hand druk afscheid, vervolgens inspecteerde hij voor de laatste maal de troepen. Het carré werd verkleind en de admiraal nam nu voor allen duidelijk verstaanbaar het woord, waarbij de heer Quant er allereerst aan herinnerde, dat hem met ingang van 21 April a.s. eervol onthef fing is verleend van het bevel der marine in Nederland, waarna hij den 30en d.a.v. de zeemacht gaat verlaten, 't Is zeide de admiraal mijn wensch geweest per soonlijk van Amsterdam afscheid te ko men nemen. Ik heb de behoefte u allen, van alle rangen, dank te zeggen voor de medewerking, ondervonden tijdens de vier jaren van mijn bevel. Zonder die me dewerking zou 't niet mogelijk zijn ge weest het bevel zóó te voeren, dat men tevreden afscheid kan nemen. Met opge wektheid, toewijding en plichtsbetrach ting hebben allen medegewerkt en zij, die zoo hun werk doen, dragen er toe bij om te komen tot een krachtig geheel der ma rine, de marine, die een kostbaar doch noodig instituut van de weermacht is. Daarvoor allen my'n besten dank en ook mijn beste wenschen voor uw persoon, uw familie en uw marine-loopbaan. Ieder moet bij deze loopbaan trachten het hoogste eindpunt te bereiken, al twij felt men er bij het begin van zijn loop baan ook aan of men het bereiken kan. Ook ik heb als jong officier nooit gedacht als admiraal afscheid te zullen nemen. Die weg staat voor ieder open, die met toewijding en plichtsbetrachting zijn taak vervult. De marine aldus vervolgde de admi raal is in stijgende lijn om te worden het instituut, dat berekend is voor zijn taak. Dit bewijzen het nieuwe materieel en de personeelsorganisatie. En dat is noodig om onze taak te vervullen en bij te dragen tot het bewaren van de onaf hankelijkheid van ons "land. En als we daarover spreken gaan onze gedachten naar H.M. de Koningin. Met een driewerf door allen herhaald „Leve de Koningin" besloot de admiraal zijn toespraak. Kapt.- ter zee Romswinckel richtte hierna namens allen een woord van af scheid tot den admiraal: De naam van admiraal Quant is bekend bij hoog tot laag en men weet hoe de admiraal steeds voor de belangen van de koninklijk^ ma rine is opgekomen. Uw voorbeeld zal een spoorslag voor ons zijn om ons naar beste krachten te wijden aan de marine. Wij dienen allen onder Hare Majesteit en wij weten hoe H. M. uwe diensten op prijs heeft gesteld. Wij wenschen u en uw ge zin het beste in uw verder leven! Een laatste saluut en admiraal Quant verliet de Amsterdamsche marine-ka zerne. Dinsdagavond werd admiraal Quant ten huize van commandant Romswinckel een afscheidsmaaltijd aangeboden. UITSLAG AANBESTEDING. Door B. en W. van Den Helder werd gisteren in het openbaar aanbesteed, het leveren en aanbrengen van een electri- sche installatie in de nieuwe openbare school aan den Brakkeveldweg. De navolgende biljetten waren inge komen: A. J. Fey 700.G. van Baaren 543.50; fa. G. J. de Jong 535.—; C. J.' Westerbaan 525.—; P. J. B. Puinbroek 350.—; -P. J. van Os 329.50. Alle biljetten waren met de clausule j „plus 10 voor af-montage". Over de gunning zal nader worden beslist. JEUGDLEZING LUTH. KERK. (Weezenstraat 70). Morgenavond acht uur hoopt Ds. P. H. Borgers zijn aangekondigde jeugdlezing te houden in de Luth. Kerk. De bijeen komst is^ voor iedereen toegankelijk. Men zie de advertentie in dit nummer. ORGELAVONDEN FEIKE ASMA. Het 3e programma der orgelavonden in de Ger. Kerk (Julianapark) op Donder dag 16 April 1931, 's avonds 8 u. 159 u. 15, te geven door den heer Feike Asma, bevat werken van Franz Liszt, met ter inleiding een koraal of Geestelijk lied bewerking. TWEEDE WINTERCONCERT „HELDERS FANFARECORPS". Programma van het tweede Wintercon- cert te geven door „Helder's Fanfare corps" op Zaterdag 18 April a.s. des avonds 8 uur in Casino. 1. Aan de strijdersO. de Nobel. arr. J. M. Knyplnga. 2. L'Enfant de Troupe A. Barbe. 3. Terveate, Ouverture Heroique Louis Gasia. 4. Gavotte des Baisers Francis Popy. 5. Le Rocher Fantome lijke bijeenkomst van te maken. Er komen allicht wat introducé's en wie weet: men vangt meer vliegen met honig dan met azijn. Handig, wat? De „officieele" vergadering is dan ook maar kort geweest. Ziehier wat ervan te vermelden valt: De bedoeling is dezen zomer eenige uitstapjes met de leden te maken in de omgeving. Reeds a.s. Zondag zal een be zoek aan de „Boltha" worden gebracht, waar de bloembeplantingen onder de des kundige leiding van den heer Maas zullen worden bezichtigd. De deelnemers gaan ieder op eigen gelegenheid, en ontmoet ten elkander te 10 uur bij „Duinoord". Verleden jaar, aldus de heer Maas, heb ben de leden een bezoek gebracht aan de bollenvelden naar Haarlem, en kwamen met handenvol tulpen terug, die een gulle kweeker geschonken had. Dat kan nu evenwel niet; op de tentoonstelling is h t streng verboden bloemen te plukken, zoo als men trouwens wel begrijpen zal. Als no. 2 staat op het program een be zoek aan de vogelbroedplaatsen te Texel. Deze kunnen Heen bezocht worden met een speciale vergunning, die daarvoor moet worden aangevraagd. De hoofdcom- /an Amsterdam. DE VERHOOGING VAN DE BUITENHAVEN. aan de firma J. Haitsma te Harlingén. Uit de in ons blad gepubliceerde dienst regeling der spoorwegen voor den a.s. zomerdienst blijkt wel, dat er groote ver anderingen in den treinenloop zijn ge komen. Behalve dat er in beide richtin- wordt dit des Zondags vertrek Amster dam 21.20, aankomst alhier 23.05 (vijf min. miés ter secretarie, de heer Daalder, die over elf). In de week: vertrek Amsterdam een Texelaar van geboorte is, heeft zich 21.59, aankomst 23.41 (bijna kwart voor bereid verklaard twee malen als leider op twaalf). De late trein, die hier des nachts te treden. Het hier volgend schema zal Onv arr «ar Franm*0 1 te L12 aankomt en alleen op Zon- en doen zien, dat dit uitstapje zeer interes- 6 Donausanen Wal* T feestdagen rijdt, komt thans reeds te 0.51 sapt belooft te worden. 7* Ie Rovaf vannne fr binnen' dat is dus 9 minuten vóór 1. Het Eerste Pinksterdag, Zondag 24 Mei. 'Ni niii t m verlrek uit Amsterdam heeft nochtans Excursie per rijwiel. Vertrek met de vrii nim mPi' 11, ,Lp nT h .aIf I vijf minuten eerder plaats, zoodat hier Texelsche boot om 7 uur, zoo mogelijk HeldeFs FanTarlnrnè'' u t een mooie verbetering verkregen is. langs den dijk naar de mielanden te Dyk- ders fanfarecorps op het concours. Vatten wij de uitbreiding van den manshuizen. Daar is een groote kok van Amsterdam Postharmonie", dienst dus samen, dan krijgen we voor meeuwenkolonie met eieren en jongen en Aiiisieraam. dg j„n Den Helder_Amsterdam twee wellicht nog vele andere nesten. Vandaar nieuwe treinen, n.1. één dagelijksche die over Spang, Molenbuurt langs de Kolken te 10.58 vertrekt en één, die uitsluitend van Waalenburg door den polder Eier- van Maandag tot en met Vrijdag rijdt en land naar de door het Staatsboschbeheer I te 13.51 van hier vertrekt. En wat de beschermde broedplaats de Muy, waar o.a. Het uitvoeren van metselwerken, be- binnenkomende treinen betreft een nieii- aangetroffen worden de nesten van kie- tonwerken enz. voor de verhooging van we trein te 11.50 (dagelijks), één te 13.33 kendief, torenvalk, ransuil, enz. In de dui- den dijk langs de Buitenhaven is door (dagelijks) en één te 17.54 dagelijks, nen worden de meegebrachte boterham- liet Departement van Waterstaat gegund Waartegenover staat, dat die van 14.39 men genuttigd. (die alleen in de week reed» vervallen is. i ^a de duinwandeling wordt gefietst Het zijn dus inderdaad belangrijke ver- langs een behoorlijk berijdbaar langs en beteringen, die in onze verbinding met door de duinen gaand pad, naar de bad- het binnenland tot stand zijn gekomen, plaats de Koog, waar gelegenheid bestaat waarvoor wij zeker de spoorwegen er-, tot theedrinken (op eigen kosten). Indien kentelyk mogen zijn. Zoodra de officieele de tijd het toelaat verder langs de Den dienstregeling is verschenen, komen wij nenbosschen over Den Burg en Hoogen- hier nog nader op terug. berg weer naar Oudeschild. Vertrek per 'boot 5.40. Kosten 1.75 per persoon; INDRUKKEN OVER DE „BOLTHA". maximum aantal deelnemers 25. Lengte van den fietstocht pl.m. 30 K.M. Honderden zijn Zondag naar de „Don- Zondag 31 Mei zai deze tocht herhaald gen twee nieuwe treinbn ingelascht zijn j.ere j)u;nen" getrokken. Honderden zijn worden voor hen, die niet fietsen, per onze aanvankelijke mededeeling be- vol bewondering huiswaarts gegaan, een autobus. Vertrek te 9 uur met de boot, treffende drie nieuwe treinen blijkt dus erdceie teleurgesteld, omdat zij niet von- kosten 3.— per persoon. Maximum aan- niet juist te zijn geweest zijn, vooral denwat zu verwacht hadden. Zij hadden tal deelnemers 25. voor het traject Den Helder—Amster- geoord van het poten van een half mil- Aanmelding vóór 14 Mei 1931 bij den dam, de rijtijden aanmerkelijk bekort ten- lioen bollen en, in de verwachting onaf- afdeelings-secretaris, den heer Witsen- gevolge van de electrificatie van het 2ienbare rijen bloeiende bollen te vinden, burg (Nutsspaarbank). spoorwegnet Ofschoon uit den aard der vonden z;j niet, wat zij zochten. Zij had- Op Hemelvaartsdag zal een bezoek zaak, zoolang de nieuwe dienstregeling den _een 00g; voor het schoone, dat links worden gebracht, tezamen met de afdee- nog niet officieel is gepubliceerd, nog en recbts geboden werd. Want, een won- iing Alkmaar, aan Bergen en Schoorl. geen positieve mededeelingen kunnen der is daar geschied. Reeds direct bij den Hier zijn verschillende wegen met veel worden gedaan, is het wel mogelijk de in„allg dje niooie bloeiende scilla's en gi- natuurschoon, waarop evenwel geen vrije voornaamste veranderingen nu reeds aan o-anthea's, prachtbloempjes in verschil-wandeling is toegestaan en die dus bij het te geven. lende soorten dicht bij' elkaar geplant, publiek niet bekend zijn. Door bemidde- Den Helder—Amsterdam. De eerste De irissen daarnaast hebben hun hoogte- ling van de afd. Alkmaar, kunnen deze trein, van 6.10, is aanmerkelijk later ge- punt reeds bereikt. Verderop bloeien de wegen worden bewandeld. Leider de heer steld, namelijk te 6.31; nochtans is het crocussen prachtig uitkomend tegen de Mosk, Alkmaar. Kosten 1.75 per per uur van aankomst te Amsterdam ver- do„kere jennen. En wat schilderachtig isoon, vroegd. De sneltrein van 7.27 ('s Zondags mooj js bij den vijver. f U wat de voorgenomen uitstapjes be- van 7.19), die te 9 uur te Amsterdam aan-j Ee zacht-rose knoppen der hyacintlxen h treft, Vermeld moet nog worden, dat de komt de groote verbinding voor alle vliegen uit den grond, en herhaaldelijk£VoWzitter, de heer Van Mierlo, door zakenmenschen en hen, die aansluitingen vraarrt men zich af, hoe het mogelijk isjdrttkke werkzaamheden voor de functie naar verder gelegen stations noodig heb- waar overal elders'nog niets te zien is, hééft moeten bedanken; ook de penning ben vertrekt eveneens iets later, n.1. bier reeds zooveel groeit en bloeit. 'meésteresse, mevrouw Teune, heeft be te 7.38, en komt 2 minuten vroeger te, Een geiuk is het, dat niet alles tegelijk dankt als zoodanig. Omtrent beide vaca- Amsterdam aan. De trein van 10.06 (aan- bloeit, en wij nog weken kunnen genieten tures zal door het Bestuur een nadere komst 12.17 te Amsterdam) vertrekt thans van b'et vele schoons in de „Donkere Dui- voordracht worden opgemaakt; voor 9.39 en is te 11.28 aldaar; het verschil in nen" tezaam gebracht. i hedenavond kwam deze zaak niet ter vertrektijden voor den Zondag en in de Dankbaar zijn wij onze vroede vade- j sprake. Mevrouw De Boer, bestuurslid, week is vervallen. Nieuw ingelascht is ren dje ejf jaar geleden dit natuurpark had bericht gezonden dat zij wegens uit een trein, die te 10.58 van hier vertrekt, stichten. Nog eenige jaren, en wij zullen® Stedigheid niet hier aanwezig kon zijn. Aankomst Amsterdam 12.28. De trein van er de bóschlucht vinden, die wij hier zoo Daar de rondvraag verder niets ople- kwart voor een (Zaterdags half een) ver- noode missen. Doch mooier dan op het verde, en eenige vragen, die naar aanlei- trekt voortaan te 12.35, ook op andere da- 00genblik met de beplanting en het wis- ding van deze tochtjes gesteld werden, gen, en is, in plaats van 14.52, reeds te seienc]e ]age en hooge hout, zullen wij naar genoegen waren beantwoord, kon al 14.28 te Amsterdam. De Zaterdagsche onze Donkere Duinen" nooit vinden, j spoedig met de afwerking van het feest- trein van 13.13 is onveranderd gebleven, Een"mooi plekje, ik durf bijna zeggen: programma worden aangevangen "IV*- 1-1 l-\ /\LL AV> L /\v* /T met dien verstande, dat de aankomst ver-op het oogenblik wel het mooisie plekje vroegd is en plaats heeft te 14.33 (winter- van Nederland, onze „Donkere Duinen" dienst 14.52). De tweede nieuw-ingelaschte trein ver trekt hier te 13.51. Aankomst Amsterdam 15.28; deze trein loopt evenwel uitsluitend van Maandag tot en met Vrijdag, dus niet Zaterdag en Zondag. Trein 15.55 (even eens alleen van Maandag tot Vrijdag) vertrekt voortaan 15.59, aankomst even wel ruim 20 minuten vroeger. Trein 16.20 (alleen werkdagen) vértrekt 16.47, aan komst 18.51, dus later dan thans. De trein 19.20, aankomst Amsterdam 21.34 is geheel veranderd. Hiervoor is in de plaats gekomen: op Zon- en feestdagen vertrek 18.37, aankomst Amsterdam 19.52, op werkdagen vertrek 18.51, aankomst Amsterdam 20.28. Daarenboven op Zon en feestdagen vertrek 19.51, aankomst Amsterdam 21.28. De trein van half tien des avonds is gehandhaafd, zoowel voor den dienst op werkdagen als voor dien des Zondags; zooals men zich herinneren zal, was er sprake van om dezen op te heffen. De uren worden eenigszinsi an ders, maar niet van belang, ook de tijden van aankomst te Amsterdam. De Donderdagsche markttrein voor Schagen vertrekt voortaan te 7.56. Wat nu de hier binnenkomende trei nen betreft, de vroege trein van 8.25 is gehandhaafd (uur van aankomst thans 8.33; deze trein loopt alleen op werk dagen). Eveneens die van half tien; ver schil slechts enkele minuten. De trein van 11.19 (9.17 uit Amsterdam op werkdagen) komt voortaan te 10.45 hier binnen (9.15 uit Amsterdam dagelijks, dus ook Zon dags). Nieuw is de trein, die te 9.59 uit Amsterdam vertrekt en alhier arriveert. (De Zondagsche trein van 11.35 is ver vallen, de nieuwe rijdt dagelijks.) Ver vallen is de Averktrein van 14.39 aankomst Den Helder; daarentegen is een nieuwe iivelascht: vertrek Amsterdam 11.59, aan komst Den Helder 13.33 (dagelijks). On veranderd bleef de trein van 15.50 aan komst, nieuw is weder de trein van 15.59 uit Amsterdam, aankomst 17.54. Met den winterdienst kon men des Zondags nog om 18.21 hier zijn, vertrek 15.11 uit Am sterdam. Deze is thans vervallen. De trein van 18.35 is ongewijzigd, althans wat de aankomst betreft; het vertrek uit Amster dam heeft vroeger, dat uit Alkmaar daarentegen later plaats. De trein van 8 uur des avonds (8.02) komt voortaan te 8.52, dus bijna een uur later binnen; ver trek Amsterdam, in plaats van te 6 uur (9 min. vóór zes) te 18.59, dat is dus te zeven uur n.m. v. W. FEESTVIERENDE VERGADERING AFD. DEN HELDER NED. REISVÈREENIGING. Wij hebben hierboven reeds de deelne mers 'genoemd, en kunnen volstaan met een korte samenvatting van het gebo- dene. De heer Dito, begeleid door me vrouw Maas, gaf een mooie vertolking van Beethoven en Bach, later van Mozart, mevrouw Bruckmann declameerde Hol- trop's „De Speelpop" en de heer Kroon uit Alkmaar gaf een geestige beschrij- Feestvierende vergadering, meesmuilt j ving van een reis naar Rochefort, die de lezer. Wat valt er nu te befuiven? j Kees, een rasecht boertje, met zijn wijf Was een van de leden jarig en tracteerde j gemaakt had en waarvan hij in sappig hij op botersardines? Of krijgen we een j Westfries vertelde, 't Was onmenschelijk gratis reisje naar de Riviera op kosten mooi 'weest, maar in de grot van Han was j van de afdeeling? Noch het een noch het j Kees doodsbenauwd geweest toen hij twee ander: deze feestvierende vergaderingen een half uur onder den grond moest' was uitgeschrevenhè, u wilt ook zoo doorbrengen. En toen het kanonschot onbescheiden veel weten. Waaróm mag kwam bij den uitgang, sloeg Kees steil nu de afdeeling niet eens een fuifje heb- achterover in het bootje, en de vrouw ben als ze daar zin in heeft? Of dacht u, dacht dat-ie doodgeschoten was. Maar dat de leden in massa's zouden komen als,Kees zei: Nee, 'k bin d'r nog! Maar je in de krant ze'tte: we hebben dan en i nooit gaat ie weer in de grot van Han! dan een ledenvergadering, denk erom, I Kees was heel erg te spreken over de dat u komt! Ik voor mij maar dat vertel ik in ver trouwen denk eerder, dat de leden dan erom denken niet te komen. Maar een feestvierende vergadering! 't Is waar, er waren geen taartjes, er was geen koek en er was geen vrije con sumptie. Stel je voor, waaruit zou zoo'n noodlijdende afdeeling dat moeten finan cieren? Maar er was wat anders: er was gezelligheid en er waren Alkmaarders. De Tooneelvereeniging „Tavenu" was er, en de heer Dito met zijn viool en zijn be geleidster mevrouw Maas. Verder was er mevrouw Bruckman, een verdienstelijk lid van „Tavenu" met een voordracht, en er was, o zaligheid! een dansje na. Toen dat door den waarnemend voorzit ter, den heer Maas .gevraagd werd wie tegen een dansje was, moést zijn vinger opsteken geloof ik, of opstaan of blijven zitten, in ieder geval iets geks doen toen was er niemand, die aanstoot gai en allen bleken ze reusachtig voor zoo'n dansje te voelen. En er waren toch, met permissie gezegd, oudjes bij. Nu reken ik mezelf nog niet eens mee, want och, wij krantenmenschen zitten daar ex offficio op zoo'n avond en tellen niet mee. Maar heelemaal een fuifavond was het niet; het was en dat was nu de strate gie van den heer Maas feitelijk een ledenvergadering, die gehouden werd. Maar de diplomatieke heer Maas had ge dacht: enkel een droge ledenvergadering, dat gelooven ze wel, we zullen er een feestavond van maken. Dat kan, omdat R. V. immers haar vijf-en-twintig- £[q Qü jarig bestaan heeft herdacht. Wel is daar, irt' t:- trpinpn van 2313 wegens de strubbelingen in die Vereeni- an krijgen w feest- ging, niet veel werk van gemaakt, en dit dagen Deze vertrokken 21.26 van het1 feit in stilte herdacht maar voor zoo'n Centraalstation. Met de nieuwe regeling afdeeling is het wel aardig er een feeste- aardige jonge maidjes, die er bij waren, en verder natuurlijk over de goede zor-j gen van de N. R. V., die dat allemaal zoo mooi in elkaar had gezet. Deze voordracht, die zeer geestig was en voortreffelijk gedeclameerd, oogstte i een geweldig lachsucces. Tenslotte kwam 1 onze plaatselijke tooneelvereeniging Tavenu dat wil zeggen enkele harerI leden met een éénacter, eveneens in Westfriesch dialect, en evenals het ver- j haal van Kees bedoeld als propaganda voor de N. R. V. En toen kwam het oogenblik, dat we .hip/boven noemden, van de rondvraag over het bal. En dit is voor ons, terwijl de j kellners de zaal ontruimen, een geschikte gelegenheid hier een streep te zetten. Neen, we zullen niet het rijtje af gaan wat de boomplantdagen betreft. Een boom is nu eenmaal een boom en een boom plantdag een boomplantdag, en als je een maal een boom opgezet hebt over den eer sten boomplantdag, dan zou een tweede boom over den tweeden boomplantdag weer op den eersten boom over den eer sten boomplantdag gelijken als de ulmus monumentalus van den eersten boom plantdag op den ulmus monumentalus van den tweeden dito. Ik hoop, dat de lezer het begrijpt, het is een beetje inge wikkeld, dat geef ik grif toe. Om het met andere bewoordingen uit te drukken: het zou zijn als het verhaal van Saidjah en de buffels: een beetje eentonig. Maar een heel klein boompje over dien tweeden dag willen we toch opzetten, omdat begrijpt u het niet? ditmaal ook de meisjes van de partij waren. De meisjes, die den vorigen keer van de eer waren uitgesloten en die toch ook zoo reusachtig de spade kunnen hanteeren. Ditmaal waren ze er bij en ditmaal was ook de planterij op grootscher schaal op gezet dan de vorige maal. Wel een zeven tig boomen waren er dezen Woensdag middag te planten en daarvoor waren tweehonderd jongens en meisjes van de openbare en bizondere scholen gerequi- reerd. Booze tongen zeiden: wat een goedkoope werkkrachten heeft de ge meente daaraan! Andere booze tongen, bitter van gal en edik eener langdurige werkeloosheid, voegden er aan toe, dat zij er graag een daggeldje aan verdiend hadden. Al te zwaar behoeft men derge lijke uitingen niet te nemen; zij misken nen ten eenenmale de opvoedkundige kracht, het ideëele van het geval. Want, het moge dan waar zijn, dat de jongens en meisjes voor een deel liever vliegen haö- dert gevangen gesteld ze-waren er al geweest dan geluisterd naar de wijze woorden van den heer Maas, die notabene beweerde, dat je in een boom niet klim men mocht, dat neemt niet weg, dat ze deze boomen toch met een ander oog zul len beschouwen dan de vorige. De vori ge boomen, nu ja, die hadden er altijd ge staan. van de dagen der schepping af. Je mocht er weliswaar niet inklimmen van de politie, maar je mocht er toch wel eens een trap tegen geven, eraan schudden. Dat wil zeggen ook dat mocht je niet, maar dee je als de agent of je vader het niet zag toch stiekum. Maar met de nieu we boomen ishet anders gesteld; dat zijn levende wezens, ze vormen deel van je zelf. Je hebt ze, tezamen met andere kinderen, gepoot en wee hem, die het zou wagen ze te bederven. Een pak rammel zit er voor hem op. Ziet-u, dat is een groot verschil Er nu van die meisjes. Ze werkten met de schop precies als de jongens in het zweet huns aanschijns, en precies als de jongens kre gen ze een fijne reep chocolade cadeau en een krantje. Maar het ging ditmaal hard, want er moesten er zooveel worden ge plant en soms kwam er een van de hel pers, die ze de schop uit de handen nam toen ze nog niet heelemaal de kuil dicht hadden. Dat vonden ze maar half goed en toen een plagerige meneer, die er bij stond, vond, dat ze nu eigenlijk maar een halve reep verdiend hadden, protesteer den ze eerst recht. Overigens liep alles op rolletjes; ze werkten als paarden, en in een minimum van tijd was het zaakje gepiept. Diezelfde meneer Trap. lid van den raad, noteerde ook nu weer de namen en straks komt er aan eiken boom weer een plaatje met de namen van de kinderen, die hem genoot hebben. LEZING MEVR. VAN HILLEGAERTHE. Er was groote belangsteiliifg gisteren avond voor de lezing, door de afdeeling Den Helder van de Ned. Ver. van Huis vrouwen, waar mevrouw Van Hille— Gaerthé zou spreken, en vooral de jonge meisjes, die in de zaal waren, keken met verheerlijkte oogen de schrijfster van „Onder het Stroodak" en andere frissche, pittige meisjesboeken, aan. Genotvolle oogen'blikken heeft mevrouw Van Hille hen bezorgd en dat men de schrijfster van aangezicht tot aangezicht kon zien, was een niet te versmaden buitenkans. De huisvrouw haar zorgen en vreugden. Dat was het onderwerp van de causerie, door mevrouw Van Hille gehouden. Vijftig, zestig jaar geleden, aldus de spr., was het eenige onderwerp, dat de huisvrouw bezighield, de verzorging van de verschillende huishoudelijke dingen en lezingen over dat soort onderwerpen wa ren overbodig, omdat de huisvrouw vrij wel alles wist. Toen kwam een periode, dat dit alles in gedrang kwam. De strijd om de oprichting der eerste huishoudscholen is de eerste strijd, die ik uit de verte meemaakte, zegt spr. en het meest werd die tegengewerkt door de vrouw van dien tijd zelf. Terwijl de eerste houten hulpgebouwen voor een huishoudschool ontstonden, werd het huis- vrouwelijk hart verontrust met de ideeën van Hilda v. Suylenburg. In den Ipop der jaren zijn die houten hulpgebouwen vervangen door moderne, groote scholen; de schimpscheuten op de huishouding troffen doel: tal van meisjes zochten een anderen weg; de toonbank of het kantoor. In den 'oop der jaren werd daarenboven het huishouden minder ge compliceerd; er was geen werk meer voor de huisvrouw te vinden. Daarna is een golf van pleizier over de wereld gekomen; men zit niet meer met een boek of zijn breiwerk, de lokkende winkels zijn er gekomen met hun aflei ding, de bioscopen, enz. Toch kunnen wij het beroep van huis vrouw niet negeeren; is het oudste beroep en het zal altijd blijven bestaan. We hebben tegenwoordig een lijst van voortreffelijke boeken over de huishou ding; kookboeken, boeken over het onder houd van de wasch en de meubelen, over de inrichting van huizen, enz. Het moei lijke van het beroep van huisvrouw is, dat wij het aanvaarden moeten zonder er fei telijk klaar voor te zijn. Velen onzer zijn tot de Vei', v. Huis vrouwen toegetreden, omdat ze zich on voldoende vonden teogerust. Menige er varing, die we buiten de huishouding op doen, komt ten goede aan de huishouding. Wij krijgen vaak een anderen kijk op de dingen. Spr. behandelt de vreugden en zorgen der huisvrouw, niet het leed, dat dieper grijpt, maar de dagelijksche groote of kleine dingen, waaraan het leven zoo rijk is. Moeielijke tijden doorleeft de huis vrouw met kinderen die voortdurend zorg en toezicht vereischen enz. Maar hoe rijk wordt daardoor haar leven! Bij het ouder worden der kinderen valt het dikwijls moeilijk de rustige sfeer te behouden, maar als de huisvrouw zich steeds voor oogen stelt dat haar gezin een saamhoo- righeid is, zal zij zeker wel een of anderen avond vinden van gezelligheid. Er komen wel eens donkere uren van geldelijke zorgen ook. Het heeft zeker zyn goede opvoedende kracht, dat men niet altijd alles kan koo- pen, maar als men staat voor een stijgen de lijst van -dingen, die noodig zijn, werkt het peinzen en pikeren daarover ontmoedigend. Dan komt het er op aan, dat de huisvrouw iets doet. Velen zullen Een aantal jaren .terug sUeisie's, ons blad onder dezen titel ki> impressies, waarnemingen, 9 n en gen of hoe men ze noemen wi stadgenoot, die, bebalve de ge fL die het veel langs den weg zyn bem boo<£ een scherpen blik en een welversneden pen had en die destijds de onder onze lezers zullen het ziel g twijfeld herinneren gaarne wei i lezen. Deze zelfde stadgenoot zendt ons thans wederom nieuwe indrukken en wy U1 ze gaarne wederom opnemen. In den p der jaren is veel ten goede in onze s a veranderd, en van dit goede en mooie te vertellen moet, dunkt ons. een aangename taak zijn. Wij geven hierbij dus het woord aan den schrijver van de „Kijkjes uit myn venster". VAN EEN NIEUW BROK IN ONZE STAD. 15 April. Vandaag kuierde ik door de Krugerstraat. Vroeger scheen het alsof men hier voor onoverkomelijke moei lijkheden stond om het stiefmoederlijk bedeelde buurtje wat uit te breiden. Het was al lang een hopeloos ding, waar som mige straatjes chronisch aan kunnen suk kelen. Doch zie nu eens! Hier ligt voor ons een stukje van den modernen steden bouw, dat met één woord van stonde af ook een soort van verzoeningsmiddel bracht tusschen twee groote stadsdeelen 't Nieuwediep en de Oude Helder. Ach ja, de Oude Helder waar de bewoners nóg prat op gaan was altijd een vicieuze cirkel, langs Kerkgracht en Kanaalweg verbonden met het groot gaaf stadsdeel, dat door de menschen van Langestraat en Middenstraat en Smidstraat en Breestraat bij voorkeur het Nieuwediep wordt ge noemd, Moet iemand bijvoorbeeld uit de Wachtstraat naar de Spoorstraat, dan re deneert hy eenvoudig: ik ga eventjes naar het Nieuwediep. Alsof hy er met de trek schuit heen gaat. Door de Krugerstraat, over de steenen brug van den Singel, is nu een veelvoudig en innig contact gekomen, een radicale verbetering waarvoor wel groote offers zyn -ebracht. Echter moet men niet ver geten, dat het een complete voorziening is in een kwaal tusschen twee min of meer verstoeten stadsdeelen. Wandel thans eens op een mooien dag door de Krugerstraat en u zegt: dit moet ons ten nutte komen. Uit de harde lessen van jaren geleden dat we maar raak bouwden heeft men geleerd en nu gaan we vooruit, scherp en duidelijk. Waar het altijd hier een onbewoond kaal polderland was, zien we er heden een nieuw brok woonstad verrijzen, waarmee een eerste groote beslissing is genomen in de nau were aansluiting van 't Nieuwediep met de Oude Helder en daarmede is een soort probleem heel aardig genaderd tot zijn oplossing. Men moet niet vergeten, dat hier tevens de gunstige factoren zijn geschapen: automatische vermeerdering van verkeer en bedrijvigheid. Aan de zijde van den Singel die nog maagdelijk is in stedebouwkundigen zin heeft men een interessant kijkje op deze nieuwe buurt. Hier is ruimte, hier zyn breede straten, pleinen met een perk, waarin onze Dienst van Plantsoenen veel groen en bloemen moet poten. Breede verkeerswegen, de zucht naar het ruime en het nieuwe. Dit uitverkoren kwartier zal in deze groote bouwrace nog wel gróó- ter worden, waardoor je toch maar onge merkt in de Oude Helder zit aan dé Laan met haar aansluitende straten en steegjes, waar de Heldersche menschen prat gaan op den ouden stijl van hun een voudige, vriendelijke woningen, die ons nooit ontstemmen, doch altijd weer de bil lijke belangstelling gemakkelijk ver overen. misschien hun vroegere werk weer op vatten. Een goed ding is het van onzen ty'd dat het werken niet meer als schande beschouwd wordt, maar men zijn waarde erkent. In Amerika, in Denemarken, in ons land, zijn vele vrouwen die door aller lei bijwerk trachten bij te verdienen. Maar het leven der huisvrouw wordt er gecompliceerder door. En de huisvrouw verlangt ook wel eens haar zelf te zyn, te luieren, te rusten, niets te doen. Het is een voordeel dat we een plek hebben waar we rusten kunnen, en thuis zijn. Daar vindt de huisvrouw haar even wicht terug. Er ligt een wonderlijke kracht In het leven der huisvrouw. Een vrouw zorgt graag, het is haar een behoefte voor iets te zorgen. Tal van on getrouwde vrouwen prefereeren het sa menwonen met vriendinnen; liever nemen ze de beslommeringen weer op zich van een huishouding dan bediend te worden. Dat is typeerend voor het zorgen en ver zorgen der huisvrouw. Er zijn tijden in mijn leven, zegt spr., dat ik medelijden heb met het eentonige, zich herhalende werk der huisvrouw, al die dagelijksche dingen, die terugkeeren- de afwasscherij, dat opbergen van wat is blijven slingeren enz. Dit medelijden is evenwel misplaatst. Wij moeten onze kin deren niet als lastposten zien, met ver- teedering moeten wij naar onze huishou ding kunnen zien en naar de schoonheid van een mooi stilleven op het buffet, een gezellig hoekje in de kamer. Wij moeten eens meer naar onze kunstenaars kijken en hoe zij de schoonheden van onze wo ning aanwijzen. De huisvrouw is niet meer de" slovende en zwoegende, maar zij is integendeel de begenadigde; zij ont vangt de schatten van haar eigen huis, zij is een bevoorrechte. Wij weten van zorgen en leed, van het onrecht, dat wij doen, dat wjj ondergaan, wij zyn vaak op standig tegen het leven. Maar wij weten ook dat wij altijd een toevlucht vonden in ons huis, de kinderen hebben er ons opgewacht met blije gezichten, en als wij verdrietig waren was daar het werk dat ons genas,^ dat ons balsem gaf op onze wonden. Wy hebben er leeren zien naar voor de wereld waardelooze dingen die voor ons van groote waarde zijn. Dat alles zijn de geschenken van ons huis. Wie veel ontvangt, heeft ook veel ver plichting en de huisvrouw die haar taak verstaat, zal een gastvrije gastvrouw zijn. De buitenlanders, die hier op congressen enz. komen, stellen het zeer op prijs dat wjj ze in ons huis ontvangen. In het bui tenland geschiedt dat veelal in clubs, en het zou jammer zyn als deze goede Nederl. gewoonte uitstierf. Het eigen tehuis ishet

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1931 | | pagina 5