DE INNEMENDE LANDLDOPER
S. Jt. MHNLWtSSEI t Zn.
Nieuwsblad voor den helder, koegras, texel, wieringen en anna paulowna
Buitanlandsch overzicht
HEERENBAAI
Heerenbaai EEN DUBBELTJE
No. 6966
EERSTE BLAD
ZATERDAG 23 MEI 1931.
59ste JAARGANG
Een kabinetscrisis in België. - Sluiting van de derde
zitt-ing van de Europeesche commissie. - Militair ver
toon in Duitschland. - De ontwapeningsconferentie. -
Een pleit voor uittreding van Duitschland uit den
Volkenbond.
BINNENLAND.
FEUILLETON
„O!"
Excursies naar de Wieringer-
meer en de Zuiderwerken.
Zoo gemakkelijk te wasschen
Zoo moeilijk te verslijten
Kleur-, wasch- en zon-echt
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65binnen
land f '2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. I 0.50, f 0.70 f 0 70
f 1.-. Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.; fr.p.p.e'ct.'
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag,
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v'h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
Het Belgische kabinet Is gevallen. Del
Moeilijkheden waarin katholiek-liberale
kabinet Jaspar zich sedert eenigen tijd De derde zitting van de Europeesche
bevond en die door de „onhandige" wijze tomm|ss|e is Donderdag gesloten. De
(eooals de Brusselsche correspondent 'vmnnssie, die^ zooals men weet onder
van de Nw. Rott. Crt. het noemt) waarop voorzitterschap van Briand bijeen ge-
de minister-president tot gedeeltelijke wees^ 's> heeft rapport van de ondercom-
wijziging van de samenstelling der re- missie> onder voorzitterschap van Motta,
geering overging sedert Dinsdag in aan-1 ov,e.r vei'dere behandeling van de ver-
zienlijke mate waren toegenomen, heb-1 schll'ende voorstellen tot verzachting van
ben Donderdagmiddag tot ontslag van de Europeoschen economischen nood,
regeering geleid. i aangenomen.
In de Kamer, waar de algemeene be-?e oommissie heeft hieromtrent 14 be
schouwingen over het nieuwe fortenplan t s'uden genomen, welke besluiten een
der regeering Woensdagavond waren ge- stemmig zÜ,n goedgekeurd, met uitzonde-
sloten, moest Donderdagmiddag in de fin*L van zevende, dat betrekking
eerste plaats over een socialistisch voor-!;1 °P de voorkeursrechten, waarom
stel tot verdaging van de uitvoering der1 trent een vrij krachtig voorbehoud gc-
vestingwerken tot na de ontwapenings-'Ilaa werd door Henderson en Litwinof,
conferentie 1932 worden gestemd. Zooals 111 ,ie zachter vorm de minister
verwacht werd dit voorstel door de meer- van huiteniandsche zaken van Belgie, De-
derheid verworpen, maar hiermede bleek J!eniar en'. ed.^r al?d' doorwegen en
het gevaar nog niet geweken, want het,w. en 21 d voorbehoud aan-
politieke onweder stak pas daarna met sloten-
ADVERTENTIÊN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewqsno. 4 ct.
groot geweld op, toen drie Vlaamsche
katholieke leden, ieder op hun beurt een
amendement indienden, het eerste strek
kende tot onbepaalde verdaging van het
deel van het fortenplan betreffende Ant
werpen, het tweede houdende verminde
ring der voor 1931 voorziene buitenge
wone begrooting van landsverdediging
van 300 tot 175 millioen francs, het derde
voorstellende uitstel van het bouwen van
de forten ten Zuiden van Gent.
Te midden van- het gerucht verklaar
den Jaspar en de minister van landsver
dediging, de Brocqueville, de eerste twee
amendementen te kunnen aanvaarden,
ipaar ten aanzien van het derde de kwes
tie van vertrouwen te moeten stellen.
Dit bracht heel wat opschudding teweeg,
wat nog toenam, toen duidelijk werd, dat
de liberale leider, Deveze, het oneens was
met Jaspar.
Toen een half uur later de vergadering
Tenslotte heeft Briand een afscheids
woord gesproken en daarin verklaard,
dat de gang van zaken in de Europeesche
commissie hem stelliger dan ooit over
tuigd heeft, dat hij zich gelukkig mag
prijzen verleden jaar het initiatief tot de
Europeesche samenwerking te hebben
De ontwapeningsconferentie zal, zooals
men in ons vorig nummer heeit kunnen
lezen, op het vastgestelde tijdstip, n.1. op
2 Februari 1932, plaats hebben. Hender
son, de Engelsche minister van buiten-
landsche zaken, heelt zijn benoeming tot
voorzitter aangenomen en als plaats van
samenkomst is Genève gekozen. Van een
uitstel van de conferentie zal dus geluk
kig waarschijnlijk niets komen, hoewel,
het is nog geen 1932. En wat zal deze
conlötentie dan voor resultaat aïwerpen?
Pessimisten gelooven dat het resultaat
nihil zal zijn en veel vertrouwen in een
goeden afloop hebben ook zelfs de opti
misten niet.
Zoo lezen wij b.v. in de Nw. Rott. Crt.:
Hoe moeilyk het zal zijn het volgend
jaar tot overeenstemming te komen; valt
al op te maken uit het gister in den Raad
gehouden debat over de vragenlijsten,
die aan de betrokken regeeringen zullen
worden gezonden om een overzicht te
krijgen van den stand der wapening in
de onderscheiden landen.
Duitschland geeft een zeer gedetail
leerde lijst in overweging, die beoogt de
staten het naadje van de kous te vragen.
Het Engelsche schema is veel globaler,
maar daalt desondanks enkele staten nog
te veel in bizonderheden af.
Uit den woordenstrijd, die daarover is
ontbrand, blijkt wel, dat het onderlinge
vertrouwen, op de groote beteekenis
waarvan Londen met zooveel nadruk
heeft gewezen, nog heel wat te wen-
schen laat.
luchtvaart zal zich voor iedere mogelijk
heid in gereedheid brengen om het lucht
ruim boven Italië krachtig te bewaken.
De wenschen van Italië en de andere
landen naar vrede, mag het land niet
blind maken voor de gevaren, die Italië
bij een nieuwen oorlog uit de lucht be
dreigen.
Wjj mogen derhalve, aldus minister
Balbo, niet inslapen op de lauweren, die
wij geoogst hebben door onze vlucht over
den Atlantischen Oceaan.
Henderson heeft namens alle leden der
Europeesche commissie Briand voor zijn
voortreffelijke leiding bedankt en de hoop
uitgesproken, dat Briand nog langen tijd
voorzitter der Europeesche commissie zal
kunnen blijven. Briand antwoordde hier
op met een woord van dank en verklaar
de, dat wat den laatsten wensch van Hen
derson betreft, de omstandigheden hier
omtrent zullen moeten beslissen.
Miiitair vertoon in Duitschland. Over
werd hervat, las de Kamerpresident den het militaire vertoon dat heeft plaats ge-
brief voor van Jaspar aan het parlement,
mededeelend dat de regeering haar ver
zoek om ontslag aan den Koning had
overhandigd. Enkele conservatieve katho
lieken hieven daarop een Vive Jaspar
$an; op de banken van sociaal-democra
had bij de tewaterlating van üe nieuwe
Pantserkruiser „Deutschland", heeft men
zich in verschillende kringen nogal ge-
ergerd en dat niet alleen in anti-milita
ristische kringen. In het „Alg. Handels
blad", dat men toch niet van anti-milt
ten en Vlaamsch-nationalen beantwoord taristische neigingen kan beschuldigen,
mqj de kreten: Dissolution! Ontbinding! lezen wij o.m.:
Welke richting het nu moet uitgaan,1 Het moet wel een eenigszins onbehaag-
schrijft de „Nw. Rott. Crt.", is natuurlijk lijken indruk maken, dat men in Duitsch-
nog niet met eenige zekerheid te zeg-land het noodig heeft geacht het van
gen. De naam die het meest naar voren stapel loopen van dezen nieuwen oorlogs-
kwam als vermoedelijk kabinetsforma- bodem, tot een grootsche militaire mani-
teui' was die van den katholiek-democra-iestatie te maken in den ouden stijl...
tischen en gematigd Vlaamsch-gezinden met den rijkspresident als peet, met rede
oud-premier burggraaf prof. Prosper voeringen, patriotische optochten, school-
Poullet. Van een herhaling der katho- f vacanties en schoolkinderenbetoogingen.
Hek-socialistische combinatie Poullet—Moet al dit rumoer niet in binnen- en bui-
Van der Velde, welke in 1926 door de li- tenland den indruk wekken alsof met de
beralen en de katholieke conservatieven voltooiing van dezen eersteling van
ten val werd gebracht, kan echter geenDuitschlands pantser-eskader de weder-
sprake zijn, maar of de liberalen bereid geboorte wordt ingeluid van het Duitsche
zullen blijken met Poullet, den katholie-1 Rijk, dat toch zeker op het oogenblik wel
ken Vlaamschen democraat, samen te in andere nooden en behoeften heeft te
gaan, is ook nog een vraag. I voorzien en dat, zooals trouwens de
Waarschijnlijk zijn we wel in staat ge- rijksweerminister zelf moest erkennen, de
weest elders in dit blad nader bizonder-i strijd voor zijn toekomst „niet met kanon
heden omtrent de eventueele formatie 1 nen kan uitvechten, doch slechts met alle
van het nieuwe kabinet mee te deelen. "krachten van geest en karakter.
Het schip liep te vroeg af en was al te
water gegaan eer de doop was geschied.
Een symbolisch teeken voor het onge
duld van het Duitsche volk om zich in
militair opzicht weer mee in de eerste
rij te plaatsen?
Gelukkig beraden was de Duitsche re
geering zeker niet toen zij besloot deze
nieuwe aanwinst van de Duitsche oorlogs
vloot met zooveel bombarie te water te
doen gaan.
Een pleit voor het uittreden van
Duitschland uit den Volkenbond. In een
hoofdartikel schrijft de „Deutsche Allge-
meine Zeitung" o.m.:
Wat te Genève is gebeurd met de
Duitsch-Oostenrijksche tol-unie dringt de
vraag op den voorgrond in hoeverre
Duitschland in de toekomst aan den Vol
kenbond moet medewerken en of het nog
denkbaar is, dat de minister van buiten-
landsche zaken den rijkskanselier naar
The Chequers zal vergezellen. Te Genève
is het tot een stormloop tegen Duitsch
land en Oostenrijk gekomen. Er is een
beslissing genomen door overrompeling,
voordat nog de onjuiste rechtsbeding een
ieder duidelijk voor oogen stond. Wij zijn
van meening, dat de tijd gekomen is om
te overwegen of wij in of buiten Genève
sterker zjjn. Het Duitsche volk verdraagt
de krenking niet langer, welke het zich
in den Volkenbond moet laten welgeval
len.
Wij houden niet van ledige, holle de
monstraties. Er moet thans uitgemaakt
worden of een officieele aankondiging
van Duitschland's uittreding uit den Vol
kenbond een daad van minder reëele po
litiek zou zijn, dan voortzetting van het
Geneefsche systeem, dat, terwijl zware
schokken ons staatsbestel teisteren, de
goedmoedigheid van de Duitschers al te
sterk op de proef stelt.
In een officieel antwoord ageert de
Duitsche regeering tegen het artikel,
maar toch geeft een uiting van een zoo
groot en belangrijk blad te denken.
DE KONINGIN NAAR PARIJS.
De correspondent van de „Nw. Rott.
Crt." te Parijs meldt ons:
Het bezoek tegen 15 Juni door Ko
ningin Wilhelmina aan Parijs te bren-
i gen, ter gelegenheid van de koloniale
tentoonstelling, zal allerwegen met war-
1 me instemming worden vernomen. Het
laatste officieele bezoek door de Ko
ningin en den Prins aan Parijs gebracht,
dateert van vóór den oorlog. Later is de
I Prins hier nog geweest.
De Koningin zal het eerste staatshoofd
zijn, dat door president Doumer in zijn
nieuwe waardigheid wordt ontvangen.
Hij wil ter eere van de Koningin een in
tiem noenmaal aanbieden.
V.A.R.A. EN LANDELIJK COMITÉ
BELANGEN LUISTERAARS.
De heer Zwertbroek, secretaris van de
V.A.R.A., heeft aan Z.Exc. den minister
van waterstaat een brief gezonden,
waarin hij betoogt dat het zich noemende
Landelijk Comité Belangen Luisteraars,
hetwelk vrij regelmatig den minister te-
legrammen en brieven zendt, welke zich
vrijwel uitsluitend bezighouden met de
V.A.R.A. en de uitzendingen dezer ver-
eeniging, noch landelijk, noch een comi
té is, terwijl het bovendien geen enkel
mandaat bezit van luisteraars of groepen
van luisteraars, nl dit verband verzoekt
de heer Zwertbroek den minister, naar
deze feiten een onderzoek te doen instel
len.
TOEZICHT OP DE RUSTTIJDEN
BIJ DE N. S.
Benoeming van controleurs.
ECHTE FRIESCHE
Miiiiimimmimim
20-50ct. per ons
THE DARK CHAPTER
door
E. J. RATH.
24
Ze keek haar jongste dochter veelbetee-
kenend aan. Marian stampte op den grond
en balde de vuisten.
„Het is gemeen! Ik wil het niet!"
kermde ze „Hilda, maak dat ze het niet
doet.
Hilda's belangstelling was nog steeds
nauw. Ze vroeg zich af, hoe het diner ver-
U'Hfer! zouzijn, als haar plannen met
i,eij niet niislukt waren. Misschien
i^n m ;°°r moeten zetten; dan zou er
waf Tu1e over 2i>'n geweest aan tafel.
„Wat, Marian?" vroeg ze.
»Mij boven houden!""
„Je zegt het net, alsof het er niet. nn
aan komt, zei Marian opgewonden jij
bent al op zooveel diners geweest, dat het
je mets meer kan schelen. Dit is miin
eerste kans! En, moeder, u hebt het be-
loq^p!"
Mevrouw Kilbourne wist niet, wat te
cloqu.
„I>it heb ik natuurlijk niet kunnen voor
MINISTER BALBO OVER DE
ITALIAANSCHE LUCHTVAART.
Balbo, de Italiaansche minister van
luchtvaart, heeft Dinsdagavond in den
Senaat in een rede er op gewezen, dat de
civiele luchtvaart in Italië nog verder
moet worden uitgebreid. De miltaire
Op de vragen van het Tweede Kamer
lid, den heer van Braambeek, betreffende
I de benoeming van een drietal controleurs
j bij het Rijkstoezicht op de spoorwegen
:voor de controle op de dienst- en rust
tijden van het autobuspersoneel heeft de
minister van Waterstaat geantwoord, dat
j bij het toezicht op de spoorwegen drie
j controleurs noodig zijn voor controle op
jde dienst- en rusttijden van de bestuur
ders van autobussen.
Als zoodanig zijn benoemd twee onder
officieren van de politietroepen. De der
de plaats wordt niet in het bijzonder
opengehouden voor een onderofficier van
de politietroepen, al is het niet uitgeslo
ten, dat ook deze plaats door een onder
officier zal worden vervuld.
De werkkring der onderofficieren van
de politietroepen wordt in het algemeen
een geschikte voorbereiding geacht voor
het bedoelde controleursambt, aangezien
zij bekend zijn met het maken van rap
porten, het opmaken van processen-ver
zien. Ik had nooit gedachtt, dat René ons
zou teleurstellen. Nu moet er maar
iemand anders naast Minnie Harlan zit
ten, maar daarmee is het nog niet ver
holpen, en.
„En ik blijf over," zei Marian. „"Waar
om zegt. u nu niet aan Minnie Harlan,
dat ze niet moet komen?"
„Stel je niet aan, Marian", antwoordde
Hilda met een afwijzend gebaar.
„Je bent nóg jong en kunt nog dikwijls
genoeg uitgaan, kindlief," zei mevrouw
Kilbourne vriendelijk.
„Dat praatje heb ik al meer gehoord.
Ik trek altijd aan het kortste eind. Waar
om stuurt u me niet naar beneden om met
de meiden te eten? Dan had ik tenminste
gezelschap."
„Marian, ik wou, dat je niet zulke din
gen zei."
„Wees dan ook eerlijk. Waarom h?b ik
anders een nieuwe jurk gekregen?"
Hilda en haar moeder keken elkaar
aan. Ze begrepen, dat die nieuwe jurk
haar een verplichting oplegde, maar zelts
een nieuwe jurk maakte niet goed, dat er
een heer te kort was.
Plotseling keerde Marian, die Koos
heen en weer liep, zich om, zwaaide 'net
de armen in de lucht, en klapte triomfan
telijk in de handen.
„Ik ben er!" riep ze uit.
„Waar?"
„Ik weet een heer!"
Hilda zag er niet heel hoopvol uit.
„Wie?"
„Wade!"
„Wade?" herhaalde haar moeder ver
baasd.
„Natuurlijk, Wade Wade Rawlins.
Weet u zijn naam niet meer? De nieu
v.ROSSEM'sTROOST
we.de chauffeur.de landlooper."
Mevrouw Kilbourne greep onthutst een
stoel.
„Maar Marian!"
„Is het geen pracht-idee?" riep Marian
uit.
„Het ismaar
Mevrouw Kilbourne zweeg, overmand
door verbazing.
„Het is gewoon schitterend!" zei Ma
rian, zich balanceerend op de leuning van
het terras. „Niemand in de buurt kent
Wade, behalve wij. Ze weten waarschijn
lijk niet eens, dat we een nieuwen land
looper hebben. En als ze het weten, heb
ben ze hem in geen geval gezien. U weet,
evengoed als ik, dat hij zich keurig zal
gedragen. Hij is een heer en heeft vast
even goede tafelmanier als wij. Dan
hebben we iemand voor Minn'e Harlan
en heeft u mij niet naar boven te sturen.
Het is een schitterende inval!"
Mevrouw Kilbourne zwaaide zich fris-
sche lucht toe met haar waaier en trachtte
na te denken. Het was onmogelijk, be
spottelijk, en toch neen, het zou te
mooi zijn. Op zekeren dag zou natuurlijk
de ware man komen. Misschien was hij
er al, maar ze voelde zich nog niet hereid
haar gasten aan te vullen met een land
looper. En als de buren het te weten
kwamen....
„Hii zal heuseh niet met zijn mes eten,
zei Marian. „Dat weet u heel goed en u
heeft verder niets uit te leggin."
„Onmogelijk!" antwoordde haar moeder.
En daarna keek ze Hilda aan, als ver
wachtte ze van haar den genadeslag;
maar Hilda was blijkbaar nog zoo ver
niet. Ze zat peinzend voor zich uit te kij
ken en beet zich op de lip.
„De buren zullen gnuiven!" riep Ma
rian uit.
Mevrouw Kilbourne was het met haar
eens, al zou ze de gedachte anders gefor
muleerd hebben; maar ze was niet
iemand, die gemakkelijk van sleur afweek.
Daarvoor was ze niet sentimenteel ge
noeg.
„Het is onmogelijk," herhaalde ze
hoofdschuddend. „Je vader zou
„Wat weet u van vader af?" zei Marian.
Ze had nog meer kunnen zeggen, maar
ze vergat niet, dat het soms loonde om
voorzichtig te zijn.
„Neen, er is geen denken aan. Niet
waar, Hilda?"
Op deze manier noodigde mevrouw Kil
bourne haar oudste dochter uit een eind
aan de quaestie te maken. Hilda keek
ernstig op.
„Het lijkt me wel een goed plan," zei
ze langzaam en nadenkend.
„Maar Hilda!"
Mevrouw Kilbourne's uitroep van ver
bazing werd ten eenenmale overstemd
door triomfantelijke vreugdekreten van
Marian, die zich van de leuning liet af
glijden en haar zuster bijna verpletterde
in een teedere omhelzing.
Hilda duwde haar van zich af. Ze han
delde geenszins uit vriendschap voor
Marian.
„Het helpt u uit alle moeilijkheden,
zei ze. „Ons eigen personeel zal het
alleen weten en die kunnen uit den aard
der zaak niets zeggen. En wat Rawlins
aangaat Ze zweeg, als om te overleg
gen, hoe ze het best haar gedachten on
der woorden kon brengen. „Hij heeft
ongetwijfeld een goede opvoeding geno
ten; hij praat verstandiger dan een heele-
baal ,enz. Hieruit mag echter niet wor
den afgeleid, dat zij, die een andere dan
militaire opleiding hebben gehad, niet
voor een benoeming in aanmerking zou
den kunnen komen.
Mede in verband met de tijdelijke aan
stelling kwam het plaatsen van een op
roeping niet noodig voor, doch er bestaat
geen bezwaar voor het vervolg een oproe
ping te plaatsen.
In verband met de vele aanvragen, een
bezoek te brengen aan de Wieringer-
meer, is het wenschelijk gebleken een al
gemeen excursieplan vast te stellen,
waarin de hoofdzaken zijn opgenomen,
welke voor bezichtiging in aanmerking
komen. Daar de Wieringermeer nog niet
voor auto's toegankelijk is en het voor be
zichtiging van de. werkzaamheden, ver
band houdende met het in cultuur bren
gen van de gronden, noodzakelijk is, in
den nieuwen polder vrij groote afstanden
af te leggen heeft de Wieringermeer-
directie de N.V. Gebr. Kaan's Vervoer
Mij. te Hippolytushoef (Wieringen) ge
machtigd op bepaalde dagen en uren be-
Jangstellenden tegen billijke vergoeding
naar de daarvoor in aanmerking komen
de plaatsen in den polder te vervoeren.
Ingevolge de gemaakte afspraak zal
de N.V. Gebr. Kaan van 1 Juni af op
eiken -Dinsdag en Vrijdag van Kolhorn
af met een salonboot, plaats biedend aan
circa 40 personen, een rondvaart door
den polder maken, volgens een door de
Wieringermeer-directie vast te stellen
route, waarbij een door genoemde direc
tie beschikbaar gesteld leider de ge-
wenschte inlichtingen zal verstrekken.
Op genoemde dagen zal des morgens
om 10 uur en 's middag om 2 uur een uit
stapje worden gemaakt van circa 3Va
uur waarbij de nieuwe sluis in Ce Wie
ringermeer nabij Kolhorn, als punt van
vertrek en aankomst is gekozen.
Het tarief is voor deze halve dag ex
cursies vastgesteld op 1.25 per persoon,
met dien verstande, dat per boottocht
door de deelnemers in totaal een mini
mum van 15 verschuldigd zal zijn.
Behalve op genoemde dagen en uren
zal de boot door de N.V. Gebr. Kaan ook
op de andere dagen op aanvrage voor
'excursies beschikbaar zijn, waarbij des-
gewenscht een grootere route kan wor
den gemaakt en tevens zooveel mogelijk
geleide namens de Wieringermeer-direc
tie aan boord zal worden verstrekt. Het
tarief voor den boottocht van 105 uur
is vastgesteld op 1.50 per persoon, met
dien verstande, dat de deelnemers in
totaal voor deze heele-dag-excursie een
bedrag van 25 verschuldigd zullen zijn.
Gezelschappen, welke de Wieringer
meer wenschen te bezoeken, wordt aan
bevolen zich hiervoor tijdig schriftelijk
op te geven bij de N.V. Gebr. Kaan te
Wieringen. Hoewel een eenvoudig buffet
aan boord zal zijn, wordt ieder vrijheid
gelaten, eigen consumptie aan boord mee
te nemen.
Aan degenen die tevens den proefpol-
der nabij Andijk wenschen te bezoeken,
wordt meegedeeld, dat hiertoe dezen zo
mer op eiken Dinsdag en Vrijdagmiddag
(van 2 uur af) gelegenheid wordt gegeven
en zooveel mogelijk geleide beschikbaar
zal worden gesteld. Men gelieve zich
hiertoe aan te melden aan het laborato
rium ter plaatse. Voor bezoek op andere
tijdstippen is schriftelijk overleg noodig
met den landbouwkundigen-ambtenaar
ir. W. A. Bosma, Wieringermeerpolder
te Medemblik.
Ten aanzien van het bezoeken van de
Zuiderzeewerken heeft de directeur-ge
neraal der Zuiderzeewerken het volgen
de bepaald:
Aan de heeren W. Verkerk, rqksont-
spanningslokaal in Den Oever (Wierin
gen) en W. J. Agterberg, rqksontspan-
ningslokaal te Kornwerderzand, die met
de ter plaatse uit te voeren werken be-
Groote sorteering,
in effen en gewerkt,
75 cent per el.
Verkrijgbaar bij:
Letop naam op den zelfkant
Vraagt onze stalen -collectie
boel mannen, die ik ken en ik geloof, dat
hij kiesch genoeg zal zijn om ons niet in
verlegenheid te brengen of party te trek
ken van de gelegenheid. Het lijkt me, dat
Marian het goed bedacht heeft."
Mevrouw Kilbourne bleef zich koelte
toewaaien, trachtend deze wonderlijke uit
spraak te doorgronden. Ze had dit nooit
van Hilda verwacht, want Hilda was
altijd haar steun en toeverlaat als Marian
tot orde geroepen moest worden. Ze kon
ook natuurlijk niet weten wat er in Hilda
omging. Ze kon niet bevroeden, dat Hilda
een ingewikkelde wraak nam op Herbert
Wheeler; of zelfs, dat er eenige reden
tot wraakneming bestond. Ze verwonder
de zich alleen over het feit, dat Hilda een
onbegrijpelijk voorstel steunde met
krachtige, gezonde argumenten. Het was
ongetwijfeld schandelijk eèn landlooper
te introduceeren in een gezelschap, dat
landloopers verachtte.
Marian was tot bedaren gekomen en
keek naar haar moeder.Ze wist, wanneer
het het verstandigst was een gedachte
kalm te laten inwerken, maar terwijl ze
haar meoder gadesloeg, waren haar ge
dachten bezig Hilda's wonderlijke hou
ding te doorgronden. Ze begreep even
min als mevrouw Kilbourne, maar ze zocht
dieper beweegredenen.
Eindelijk legde mevrouw Kilbourne
den waaier neer. Het wonderlijke plan
was listig. Hoe meer ze er over nadacht,
des te meer beschouwde ze het als een
compliment voor zichzelf. Misschien werd
dan eindelijk haar hoop verwezenlijkt.
„Bel Rawlins op," zei ze.
Marian rende naar binnen en had het
al gedaan, voordat haar moeder tijd had
van gedachten te veranderen. Daarna
kend zqn, is vergunning verleend tot het
rondleiden van gezelschappen, zoodat de
in aanbouw zqnde sluiswerken ter plaatse
kunnen worden bezichtigd, indien van
de diensten van deze geleiders wordt ge
bruik gemaakt. (Kosten per persoon met
een minimum van 2.50 en een maxi
mum van 10). Hierbq zq aangeteekend,
dat, wanneer men Den Oever en Korn
werderzand per eigen vaartuig wil be
reiken, vooraf voor het meren in de
werkhavens vergunning moet worden
aangevraagd, respectievelijk aan den
havenmeester K. Brinkman, Den Oever,
Waarom noodeloos dag in, dag uit
aan doffe, onophoudelijke rugpijn lijden
met scherpe, stekende pijn bij bukken
of zich oprichten? Waarom die ellen
dige last van urinekwalen, hoofdpijn en
duizeligheid? Deze kwalen wijzen maar
al te vaak op nierzwakte, waardoor
urinezuur en andere schadelijke onzui
verheden in het bloed achterblijven in
plaats van er uit gefilterd te worden.
Waarom? Als blijkens de ervaring van
zoovelen Foster's Rugpijn Nieren Pil
len in dergelijke gevallen zoo weldadig
kunnen werken: de verzwakte nieren
weder kunnen opwekken en versterken,
en zoodoende zoowel rheumatiek, jicht,
waterzucht, spit en niergruis kunnen
voorkomen als verbeteren.
Verwaarloos geen kostbaren tijd!
Grijp de kwaal onmiddellijk in haar
wortels aan.
Bij alle drogisten, enz. 1.75 p. flacon.
duikelde ze tot drie keer toe door de hall
en was juist op weg naar het terras, toen
ze haar meoder tegen het lijf liep, die
naar binnen ging. Mevrouw Kilbourne
hield haar tegen.
„Ik heb besloten, dat Hilda het hem
zal zeggen," zei ze. „Ga mee naar boven."
„Maar ik wil er bq zijn!" pruilde
Marian.
Mevrouw Kilbourne greep haar jongste
dochter bij den arm en nam haar mee.
„We moeten Rawlins niet verlegen ma
ken," zei ze. „Hilda zal alles wel -zeggen,
wat noodig is."
„Maar ik heb het bedacht, moeder.
Waarom niet maar ik mag toch aan
het eten komen, hè?"
Hilda bleef stil op het terras zitten met
een peinzende, afwezige uitdrukking in
haar oogen.
Ze wist niet zeker of haar wraak wel
goed of zelfs wel wraak was, zoolang het
slachtoffer er niets van wist. Maar afge
zien van wraakgierige plannen, waren er
nog andere redenen, waarover ze thuis
maar liever niet wilde spreken.
Als ze een plaatsvervanger noodig had
den, moesten ze dat zelf weten.
Toen Rawlins kwam, verzocht ze hem
te gaan zitten, maar hq gaf er de voor
keur aan te blijven staan. Hilda stak
meteen van wal.
„Moeder wil, dat je vanavond om half
acht met ons eet. Schikt het je?"
Hij keek haar stom verbaasd aan, zon
der te antwoorden.
„Zou ik mogen weten waarom?" vroeg
hij.
Hilda legde hem het heele geval kort
en zakelqk uit.
(Wordt vervolgd).
