VAN DINSDAG 2 JUNI 1931.
TWEEDE EK LAATSTE BLAD.
STADSNIEUWS
Het einde der i.O.L.T.H.A.
Wij
DAMES- en
KINDER-MANTELS
Ernstig motorongeluk bij de
Blauwe Keet.
Een niet doorgegane vergadering
van marinepersoneel.
DE SLUITING VAN DE BOLTHA.
OPENING VAN HET ZWEMGEBOUWTJE VAN DE H.Z.V.
Licht op
voor allo voertuigen:
Zomerlijd.
Dinsdag 2 Juni21.39 uur
Woensdag 3 21.40
HR. MS. „WACHTSCHIP"
IN REPARATIE.
Naar men ons meedeelt is Hr. Ms.
Wachtschip voor reparatie naar de
Marinewerf gebracht. Hr. Ms. logement
schip „Buffel" zal in dien tijd als Wacht
schip dienst doen. Men schat de duur van
deze periodieke reparatie op twee maan
den.
POLDER „HET KOEGRAS".
De vergadering van hoofdingelanden
van den polder „Het Koegras" vond Za
terdagmiddag plaats in hotel Bellevue.
Aanwezig waren de heeren Jb. J. Ver-
faille, voorzitter, en de hoofdingelanden
C. Dito, Grin, C. R. Segers, J. v. d. Berg,
J. F. Roozen, C. Hoogschagen, P. Visser,
G. W. Jimmink, D. Sleutel en D. Vries.
Afwezig met kennisgeving de heeren jhr.
Laman Trip, Blankman en Tromp.
De notulen worden gelezen en onver
anderd goedgekeurd. De voorzitter zegt,
dat de medaille die door het polderbestuur
voor de „Boltha" beschikbaar is gesteld,
toegekend is aan den heer Ed. Nieuwen-
huis, te Koegras. De rekening en verant
woording worden hierop aangenomen. De
ontvangsten bedragen 45.936.57, de uit
gaven 50.024.02, alzoo een nadeelig saldo
van 4087.45.
De geloofsbrieven van de op 16 Mei ge
kozen hoofdingelanden C. R. Segers en
J. v. d. Berg worden onderzocht en in orde
bevonden, waarop tot hun toelating wordt
geadviseerd.
De voorzitter wenscht de nieuwe hoofd
ingelanden geluk met hunne benoeming
en hoopt dat zij veel mogen bijdragen tot
den bloei van den polder.
De heer D. Vries welke aan de buurt
van aftreden was, werd met algemeene
stemmen herkozen en nam zijn herbenoe
ming aan.
De rondvraag leverde niets op, waarna
sluiting volgde.
Met de B.O.L.T.H.A. is het, nu wü dit
schrijven, afgeloopen, totaal, geheel en
al. Uit, fini. En laat ons eerlijk zijn (nu
achteraf mag dat wel gezegd worden) het
werd ti.jd ook: er waren nog slechts zeer
weinig bloemen .in bloei, dezen Zondag,
en van de fleurigheid en kleurigheid der
entrée, zooals wü die nog voor kort ken
den, was thans geen sprake meer. Maar-
tot het laatst toe zijn de Helderschen de
BOLTHA trouw gebleven; ook dezen al-
lerlaatsten Zondagavond waren er eenige
honderden bezoekers. Dat er niet meer
waren, behoeft niet te verwonderen, want
het was vrij frisch des avonds en er was
geen sprake van een mooien zomerschen
Mei-avond.
De prijsuitreiking.
Zaterdagmiddag dan had, zooals wij
reeds mededeelden, ten stadihuize de prijs
uitreiking plaats aan de inzenders. Daar
toe waren te half vier de verschillende
heeren van de diverse comité's, alsmede
de heeren inzenders zelf op enkelen
na in de trouwzaal aanwezig. Wij
merkten daar o.a. op het volledig Dage-
lijksch Bestuur der gemeente, n.1. burge
meester Driessen, de heer Kamman, secre
taris en de wethouders Bok, de Zwart en
Smits. Verder het Dagelüksoh Bestuur
der gemeente Anna Paulowna, n.1. de bur
gemeester, de heer Lovink en de wethou
ders Lubbert en Stammes. Het Dage-
liiksch Bestuur der tentoonstelling was
njet een enkele uitzondering, tegenwoor
dig, eveneens het Hoofdoomité en ver
schillende leden van sub-comités.
Afscheidswoord van burge
meester Driessen.
Burgemeester Driessen riep den
heeren het welkom toe. Onze gedachten,
aldus spr., gaan terug naar ongeveer een
jaar geleden, toen in den boezem van het
Departement Den Helder van de Maat
schappij voor Nijverheid en van Helder's
Belang het denkbeeld ontsproot dezer
tentoonstelling. Wij waren eerst ietwat
huiverig hiermede te beginnen, maar onze
vrees vervaagde al spoedig, toen bij de
kweekers zelve het denkbeeld in goede
aarde viel, en maakte plaats voor het be
grip, dat een dergelijke tentoonstelling
kans van slagen had. En nu wij aan het
pinde dezer tentoonstelling zijn, aldus de
Burgemeester, mogen wij zeker de kwee
kers dankbaar zijn voor hun steun, waar
door onze tentoonstelling zoo goed is ge
slaagd. Het gemeentebestuur heeft dien
steun op prijs gesteld door deze zaal voor
de uitreiking der medailles en andere prij
zen beschikbaar te stellen. Wij danken
alle heeren kweekers voor hun medewer
king, en ook de heeren van het Boltha-
i!est uur en de verschillende gub-oomité's.
verzuimd één comité op te
t verzuim ons nog wel eens
cmS H>m weers-
ffehfid van' mi" meer medewerking
den, dan waie zïrhetTrLT'^^i^T
taat beter m.u'mvi J flnaneieele resul-
dekwee^rSVlT üit hebl>™ noch
ue xweexeis, noch het hoofdcomité in h*
hand en zoo willen wfj dankbaar zL Voï
WM gegeven ,s en wat tot stand* i3 Z
De Voorzitter van het Hoofd-comité, de
lieei Notaris Schreuder, dankt
^./(Kirden van den Burgemeester.
Het Heldersche gemeentehuis wordt zoo
langzamerhand bekend om zijn gastvrij
heid zégt spr. Tot in Zuid-Afrika toe
wordtt dm gastvrijheid .mund
Burgemeester Lovink dankt de
•gemeente Den Helder.
Burgemeester Lovink van Anna
Paulowna krijgt vervolgens het woord,
fj^n liet Departement van de Mij. van
Nijverheid zich tot de Kweekersvereen.
wendde om medewerking, zag men in den
boezem dier vereeniging niet het voordeel
van zoo'n tentoonstelling in Den Helder
in. Nochtans werd volledige medewerking
toegezegd. De kweekers zijn wel van
opinie veranderd; zij hebben ervaren, dat
de tentoonstelling wel deggeliik voordeel
heeft gebracht. Namens de gemeente
Anna Paulowna en ook en vooral namens
de kweekers brengt spr. een woord van
hartelijken dank aan het Hoofdcomité. Er
kwam iemand by' spr., die hem vroeg:
„Zijn die Donkere Duinen werkelijk zoo
mooi?" Hii had in Amsterdam, in Leiden,
overal reclamebiljetten gezien. Spr. brengt
een woord van warme hulde aan het werk
van die Reclame-oommissie! En als het
Hoofdbestuur in de toekomst wederom
een beroep zon doen op de medewerking
der kweekers of ook op die van de bevol
king van Anna Paulowna, dan zal zeer
zeker die medewerking met nog meer
enthousiasme dan thans geschiedt, worden
gegeven!
De prijsuitreiking.
De prijsuitreiking, welke hierna volgde,
geschiedde door den heer Notaris Schreu
der, die vooraf de juryleden dank zegde
voor hun belangeloos werk. Hy hoopte;
dat de heeren nog tal van jaren zich in
bet bezit dezer prijzen zullen mogen ver
heugen en dat liet zien daarvan aange
name herinneringen aan de B.O.L.T.H.A.
wakker roept, Wij hebben de lijst dezer
prijswinnaars reeds vroeger gepubliceerd.
Dankwoord namens de kweekers.
De heer A. van den Bergh Cz., te
Anna Paulowna, spreekt namens de Alg.
Kweekersvereeniging en de verdere in
zenders. Spr. wil terugdenken aan de eer
ste besprekingen over deze tentoonstel
ling. Wij stonden, zegt spr„ voor een
groot vraagstuk; ons werd gevraagd hoe
wij dachten over een volle grondstentoon-
stelling. De groote vraag voor ons was
waar een geschikt terrein te vinden; in
Breezand zelf was dat uitgesloten. Toen
werd de goede gedachte gelanceerd van de
Donkere Duinen. De meesten onzer ken
den ze niet, en wisten totaal niet wat dit
voor gelegenheid was. De besprekingen
leidden er toe, dat wij den heer Van Em-
pelen in den arm namen, die zeide, dat
daar wel iets van een tentoonstelling te
maken was. Na de thans opgedane erva
ringen kan ik, zegt spr., de gemeente Den
Helder gelukwensohen met zoo'n terrein
en wfj drukken den wensch uit, dat de
tentoonstelling, die hier is gehouden, in
de toekomst moge leiden tot grooter be
kendheid van Den Helder zelf. Onlangs
zeide iemand in een gesprek tot spr., dat
hii zich in Den Helder steeds zoo thuis
voelde. Diezelfde ervaring hebben wij ook
opgedaan, en spr. wenscht burgemeester
en inwoners geluk met die eigenschap.
Met een woord van dank voor de beschik
baar gestelde prijzen eindigt spr.
Vorstelijk geschenk der kweekers.
Burgemeester Driessen, die den
spr. dank zegt voor zijn vriendelijke woor
den, heeft nog verzuimd mede te deelen,
dat de kweekers een groot aantal bollen,
meente ten geschenke hebben aangebo-
thans in den grond zittend, aan de ge-
den, zoodat ook in de toekomst die in de
Donkere Duinen zullen opsieren. De ge
meente stelt dit cadeau natuurlijk bizon-
der op prijs.
Deze mededeeling wordt met luid ap
plaus begroet.
Notaris Schreuder bracht ten
slotte dank aan den architect, den heer
Van Empelen, voor diens arbeid en dank
te den Burgemeester voor de verleende
gastvrijheid inzake deze zaal.
Gezamenlijk begaven zich de aanwezi
gen nu naar het Badhotel te Huisduinen,
waar de dag met een maaltijd besloten
werd.
Zondagavond in de „Donkere
Duinen".
Zooais wü hierboven reeds zeiden, was
tengevolge van het vrij kille weer het aan
tal bezoekers op dezen laatsten tentoon
stellingsavond niet zoo druk als anders
wellicht het geval ware geweest. Maar er
waren desondanks vele honderden in het
uitgestrekte duinterrein aanwezig. Op
verschillende plaatsen waren groote
schijnwerpers geplaatst, die tot ver in den
omtrek het terrein verlichtten. Toen het
goed donker was geworden, werden op
verschillende duinheuvels de benigaalsche
verlichtingen aangestoken, (de schijnwer
pers gingen toen zoolang uit), hetgeen
een fantastisch gezicht opleverde en deed
denken aan de vuren der oude Germanen
(al hebben we die persoonlijk niet bijge
woond). En het leelc wel of de maan ook
schik had in die illuminatie, want zij
kwam met haar vriendelijk bolrond ge
zicht kijken en verliet ons al dien tijd niet
meer. En het was precies of zii lachte. Een
booze tong zei, dat ze ons uitlachte, omdat
zij zelve veel mooier illumineerde, maar
dat was laster. Toen het bengaalsdie licht
op was gebrand, kregen we het magne
siumlicht, en dat was schitterend en ge
weldig. Daartegen moest vrouw Lima het
afleggen.
O den nehooni, o den neboom,
hoe groen zijn uwe bladerent
En toen waren we er nog niet, want in
middels was er op „Duinoord" een gewel
dige massa publiek büeen. Allemaal van
dat soort bras-dessus-bras-dessous, u weet
wel, en ze waren, toen wij binnenkwamen,
juist aan het uitdragen van den dennen
boom. 't Ging op treurmuziek, maar erg
treurig was die niet. Een aantal kellners
droegen den boom een eind in de vochtige
wei en daar werd er al heel spoedig den
brand in gestoken. Ook de denneboom
brandde reusachtig, een waar auto-da-fé,
en nog met den gloed van dezen brand in
de oogen werd de bus bestormd, die ons
snel en veilig weer huiswaarts bracht.
Weg „Boltha", rust in vrede! Gij hebt
uw plicht gedaan, gy hebt den naam onzer
stad naar huiten gedragen en dien hoog
gehouden: Den Helder is u dankbaar voor
dat werk! Laat ons hopen, dat de kennis
making met de Donkere Duinen voor me
nigeen aanleiding moge zijn meer regel
matig van dit prachtige wandelpark, dat
thans wederom vrij wordt opengesteld,
.MUZIEKSCHOOL „DE TOONKUNST".
Uitvoering In Casino.
„Zeg, zonnetje, zeg, wat blijf je toch
lang weg". Het was 'n crême-kleurig jurk
je, en het meisje dat erin zat was vreese-
lyk verlegen. Verder had ze een witte
strik in het haar en bleek het Annie van
den Brink te zyn. U weet natuurlijk niet,
wie Annie van den Brink is, en dat is ook
wel te begrijpen. Annie is een raadsel
vriendinnetje uit het „Juttertje", nou, en
dat trekt toch altijd, hè, zooiets. Annie
bleek een muzikaal meisje te zyn, want
na haar debuut in de Bloemencantate,
kwam ze al heel gauw met een piano-num
mertje, een sonatine van Diabelli, die ze
voor meneer De Hoogh spelen moest. En
ik zal u laten lezen wat ik erover heb op-
geteekend: goede aanslag, mooi gelijk
matig spel, zeer m,uzikaal, goede linker
hand. En op myn woord van eer: toen
wist ik niet, dat Annie van den Brink zoo
na aan de „Heldersche Courant" verwant
was, dat kwam ik pas later van haar zelf
aan de weet. Het oordeel is dus volkomen
onbevangen geweest.
Naast Annie stond een rose jurkje. Dat
moest zingen van „Toe, zonnetje toe"; er
was een bas met een coquet rood broekje
en een witte jersey en er was een tenor
I Neen, zóó een heeft u nooit gehoord! „Tet-
I teretet!" zong hij en hij belikte zich met
Izyn eigen tong vanwege de versterking
van het geluid. Had u moeten zien, was
een dubbeltje waard geweest, meer nog,
een gulden van na 1920 (de oude hebben
geen waarde meer). En de heele cantate,
waarmede de kinder-zangklasse opende,
kan aldus worden gekarakteriseerd: gees
tig, echt kinderlijk, maar dikwijls lang
niet gemakkelijk. Geertruida VogelVan
Vladeracken was de componiste.
Na de zangklasse de pianoklasse. Hier-
by waren een paar spybelaartjes, ook een
I meisje uit Wieringen was niet gekomen.
Behalve de sonatine van Annie van den
Brink kregen we nu, van een tweetal
oudere meisjes, Agatha Koch en Jeanne de
Vos, een vierhandig nummer „Intermez
zo" van Reger. De inzet gaf al dadelijk
een hoogen indruk van beider samenspel,
dat goed was gerepeteerd en elkaar voor-
treffeiyk aanvulde. Zoodat dit nummer
zeer de moeite van het aanhooren waard
was.
Daarna weer de zangklasse: „Hansje
wil je een boodschap doen?" en meer van
die echt kinderlijke, buitengewoon gees
tige zangnummertjes van Hendrika van
Tussenbroek. By' Worp's aardige compo
sitie „Nieuwe haring" had de heer De
Hoogh het aardige idéé gehad door twee
meisjes en een jongen dit nummer vooraf
a capella te laten zingen (d.i. zonder bege
leiding). Dit geschiedde glaszuiver, heer-
lijk spontaan en ongekunsteld. Het kin
derkoor herhaalde het daarna, maar het
refreintje „Nieuwe haring" kwam niet
zoo mooi uit toen als bij de drie afzonder-
lÜ'ke stemmen. Die waren dan ook wel
ja, de uitdrukking „het neusje van de
zalm" zou hier niet goed passen, laten
we maar zeggen: „de kuit van de haring".
Zoo ging het door: na de zangklasse
weer de pianoklasse, en zoo was er de
noodige afwisseling. Wederom 'n 4-mains
en daarna, van Jeanne de Vos alleen het
adagio uit de pathétique. 't Was mooi en
verdienstelijk, maar de voordracht kon
hier en daar nog zangeriger, 't Spelen zal
op zoo'n vleugel ook wel niet meevallen.
Tot slot vóór de pauze een Dalcroze-
nummer, zooals wü er vroeger ook ver
scheidene van den heer De Hoogh hoor
den, vlot afgewerkt.
Na de pauze o.a. een frisch lied van
vier jongens, later wederom door het
koor herhaald. Ter afwisseling kwam nu
de damescursus met een drietal prachti
ge, driestemmige liederen, waarbij me3*
Annie Roggeveen, sopraan-solo zong. En
nog tal van fraaie nummers voor de kin
deren volgden. Want dat kan zeker wor
den geconstateerd, de heer De Hoogh
weet een uitgelezen, aan hooge eischen
voldoend programma samen te stellen. De
Prélude van Rachmaninoff, die Agatha
Koch ten beste gaf, is een extra zwaar
nummer, zooals ieder, die de muziek ge
zien heeft, ons zal toestemmen. En de
voordracht leed dan ook wel in den strijd
tegen de techniek.
Nog moet worden genoemd de mede
werking van inej. A. Trap, in het bezit
van een helder sopraantje, die in de Bloe
mencantate een paar solo's zong, terwijl
de reeds genoemde Agatha Koch de
pianobegeleiding voor de verschillende
nummers op zich had genomen.
Verder waren er Jacob Bouma, Arie
Trap, Leon de Hoogh en Rienk Bouma,
die zich, ieder op zijn beurt, als solisten
ontpopten; het jongensduet werd gezon
gen door Jac. Bouma en Arie Trap. Ver
melden we tenslotte nog, dat aan de
dames Koch en Trap, alsmede, aan 't slot
aan den directeur, bloemen werden over
handigd, aan laatstgenoemden van de.
Dameszangklasse. Het was Bab Avena-
rius, die ze aanbood.
Het was een aardige avond, waar
van de vaders, moeders, ooms, tan-
te's, zusjes en broertjes zeer hebben ge
noten. Dezen zomer krijgen we in het
Julianapark uitvoeringen van de kinderen
terwijl in October de jaarlyksche piano
klasse uitvoering plaats heeft.
HELDERSCHE ZWEM VEREENIGING
EN REDDINGSBRIGADE.
Het nieuwe clubgebouw geopend.
Dat er in onze stad behoefte bestaat aan
goede bad- of zwemgelegenheid is buiten
twijfel.
Op warme dagen kan het bad in de Bin
nenhaven bijna niet alles verwerken,
vooral op Woensdag- of Zaterdagmid
dagen, wanneer de kinderen er zwemmen
is het dan te klein. Het gebeurt dan wel
dat twee of drie kinderen zich in één
hokje moeten uitkleeden. Ook grooteren
maken veel gebruik van het gemeentebad,
hoewel het verschillende nadeelen heeft,
waarover wij echter nu niet zullen schry-
ven. Voor degenen die zwemmen willen
leeren is het echter de inrichting.
Dan is er vervolgens het bad aan het
strand, dat zyn bezwaren heeft dat het
ver van honk is. Velen maken o.a. dan ook
gebruik van de zwemgelegenheid aan den
dijk. Hier, aan den rand van de stad, kan
iedereen betrekkelijk gauw komen. Ge-
aar is er bijna niet, daar de stroomingen
buiten de pieren omgaan.
Reeds gedurende vele jaren wordt van
deze gelegenheid gebruik gemaakt en
langzamerhand is de toestand geworden,
zooals ze nu is. Evenmin echter als Rome
in één dag is gebouwd, is ook de huidige
toestand zoo vlug ontstaan.
Eenige jaren terug staken een aantal
echte zwemliefhebbers de hoofden bijeen
om te komen tot een minder onaestheti-
,k„„ aonkiïr rlinnireleverd wordt door
het uit- en aankleeden. Het resultaat hier
van was, dat, wanneer het clubje zwem
men ging, een zeil gespannen werd.
Dit was reeds een groote verbetering.
Het clubje nam den naam aan van „Fris-
sche Morgen", een naam, die een ieder
genoeg zegt.
Op den duur voldeed het zeildoek even
wel niet meer en het verlangen naar iets
beters kwam naar vorens Het resultaat
hiervan was een houten gebouwtje dat op
de glooiing gezet werd en waarin de
„Frissche Morgen" voortaan huisde.
Reeds direct was de aanvrage om lid te
worden zoo groot, dat het bestuur zich ge
noodzaakt zag een limiet te stellen voor
het aantal leden. Voortdurend stonden een
aantal personen op de nominatie im lid te
worden, doch veelal moest lang gewacht
worden eer er weer een plaatsje open
kwam.
Nu heeft „Frissche Morgen" een buur
gekregen, waardoor de zwemliefhebbers
gelegenheid kregen om hun hart toch op
le halen. De Heldersche zwemvereeniging
heeft daar een ruim gebouwtje neergezet
dat aan velen plaats kan bieden. Ook de
dames-aWeeling is flink groot.
Het gebouw is gemaakt door de firma
Gebr. Boot en is zeer solide in elkaar ge
zet. Verschillende reddingsmiddelen als
boeien en lynen zyn aangeschaft, om in
geval van nood te kunnen dienen. Een
goed voorziene verbandtrommel is mede
aanwezig. De firma Bern. Meijer, uit de
Spoorstraat, stond gratis een flink aantal
mooie spiegels af voor het lokaal.
Zaterdagmiddag is de nieuwe zwemge
legenheid door de H. Z. V. in gebruik ge
nomen.
De voorzitter, de heer Bandsma, sprak
een kort openingswoord.
Hü releveerde, hoe vanaf de oprich
ting de club in het zwembad aan de Bin
nenhaven had gezwommen, hetgeen werd
mogelijk gemaakt door de medewerking
van het Gemeentebestuur en van den
thans vertrokken badmeester, den heer
Vellekoop.
In de vereeniging gingen echter stem
men op om een localiteit aan den dijk, en
toen vorig jaar de uren, waarop de H.Z.V.,
in het gemeentebad zwom, door het Ge
meentebestuur werden bekort, gaf dit den
doorslag en het gebouwtje staat thans op
den dyk. Spr. brengt dank aan de heeren
Boot voor hun uitstekend werk en aan
den heer Kramer voor de moeite, die hy
zich heeft getroost, om gedurende eenige
weken in zyn vrijen tijd het gebouwtje te
schilderen.
Verder heette de heer Bandsma welkom
de aanwezige leden van „Frissche Mor
gen" en hoopte dat de beide vereenigin-
gen steeds prettig mochten samenwerken.
Nadat de clubvlag was geheschen en de
fotograaf het gebouwtje had vereeuwigd,
namen de aanwezige leden een frisch bad.
Ongeveer 40 a 50 zwemmers en zwemsters
plasten rond in het zilte nat; voorwaar een
bewijs, dat de H. Z. V. het hare heeft ge
daan om de behoefte aan een goede bad
gelegenheid te verminderen.
De H. Z. V. neemt nog leden aan, zoo-
dat voor zwemmers nog de gelegenheid
bestaat hun hart op te halen.
RADIO-VISSCHERIJ-OMROEP.
De radio-vissehe r;j -omroep kan voor de
haringvisscfeeiTi in de Noordzee van groote
beteekenis zijn, omdat de reeder dagelijks
zijn orders aan de schippers kan door
geven.
Deze nieuwe berichtgeving, die in an
dere landen reeds lang werd toegepast, is
door den drang der snelle afwikkeling van
1 allerlei dingen noodzakelijk geworden.
Er wordt wel vaak gevraagd1: ging het
dan vroeger ook niet goed? Maar dan
wordt vergeten, dat het absoluut noodza
kelijk is met den tijd mee te gaan, wil men
niet een slag ten achter komen.
In dat opzicht heeft men niet te willen:
men heeft slechts te volgen.
Maar met deze baringberichtgeving per
radio (de zakelyke omroep is immers in
handen gesteld van het Hoofdbestuur der
Reedtersvereeniging voor de Nederland-
sche Haringvisscherü) heeft, naar het ons
voorkomt, slechts het haringbedrijf profijt
en men vraagt zich af of ook niet een be
paalde tijd beschikbaar zou kunnen wor
den gesteld aan de algemeene visscherij.
Want alle vischschepen zouden daar
mede kunnen worden bereikt. Niet alleen
voor visscherijherichten uitsluitend, doch
ook voor particuliere mededeelingen aan
de bemanning.
Een onoverkomelijke exploitatiepost zal
het vermoedelijk niet zijn wanneer alle
vischschepen (trawlers, kotters, botters)
voorzien waren van een radio-ontvangst
apparaat.
Maar noodig zou dan zy'n een vast tijd
stip (of tijdstippen) waaroD mededeelingen
werden doorgegeven, opdat de bemanning
op die tijdstippen zou kunnen luisteren.
Niet altijd toch zal het mogelijk zijn op
elk mogelijk tijdstip te luisteren, maar al
licht kan men tijd vinden, iemand aan
boord een poos vrij te maken om even te
luisteren op gezette tijden.
We twijfelen niet of de gewone oniroep-
vereenigingen zouden zich graag daarmee
beslasten.
Wel hoor en we op ongeregelde tijden
ontvingen wederom eenige zendingen
in de nieuwste modellen, tegen onze
bekende lage prijzen.
S.O.S.-mededeelingen doorgeven, doch
juist die niet vastgestelde tijdstippen is
het bezwaar.
De wettelijke verplichting zou dan moe
ten zijn, dat elk schip, hetwelk de Noord
zee bevaart, een radio-ontvangst-toestel
aan boord had.
Dat lijkt nog wat overdreven, maar de
vraag naar een dergelijke regeling zal
steeds grooter worden.
Het idee van snel op de hoogte te zyn
van hetgeen er in de wereld gebeurt en
hetgeen in eigen familiekring plaats vindt,
doordringt ieder en daardoor wordt de
drang grooter by' ieder om te profiteeren
van hetgeen de technici aan mogelijkheid
schept.
Niet uitsluitend dus om materieele be
langen te bevorderen dient van de radio
voor de visscherij gebruik te worden ge
maakt, dooh ook om een moreel belang.
Daaraan zit een psychische kant en het
is bekend, dat wanneer die wordt verwaar
loosd, ook het materieele schade lijdt Het
een is nu eenmaal niet te scheiden van het
andere.
Dat voorbij te zien is bewijs van dien
samengroei nog niet tot zich te hebben
laten doordringen.
Maar nu de eerste stap gezet is op dit
gebied, zal de tweede vermoedeliik wel
volgen.
VISSCHERIJ.
Langzamerhand begint het op een eind
te loopen met de haringvisschery'. Wel is
er nog vangst en soms heel wat, maar
men merkt aan alles, dat het „hoogsei
zoen" voorbij is.
De kommen vangen nog heel wat vloed
haring, maar deze is laag in prijs, omdat
het z.g. lege, uittrekkende haring is. Nu
en dan is deze haringsoort nauwelijks
verkoopbaar.
De ebharing, die door haringtrekkers,
bezig met de ansjovisvangst, wordt aan
gebracht, haalt flinken prijs. Deze haring
blijft een nog stevig gevraagd consumptie-
vischje en is door malschheid en vetheid
dan ook een delicatesse. Geep blijft nog
flink in prijs. De aanvoer is dit jaar, zoo
als reeds meer gezegd, niet groot. De
prijzen blijven wel gunstig.
Ansjovis houdt den lagen prijs, welke
sterk nog beïnvloed wordt door de ruime
vangsten op Zuiderzee en door de nog lig
gende voorraden van verleden jaar.
De platvisch, door Noordzeekorders aan
gebracht, kan nog op geen hoogéh prijs
bogen helaas.
Er werd wat makreel gevangen, maar
van kleine soort, die weinig marktwaarde
vertegenwoordigt.
De visscherij mag wel in wat fleuriger
teeken komen te staan, vooral wat betreft
de prijsstelling.
Twee doodea.
Een ernstig motorongeluk heeft Zon
dagmiddag om ongeveer drie uur piaais
gevonden bij de Blauwe Keet. De -i-
jarige S. C. Wagemaker reed op zyn
motor in de richting Alkmaar, met als
duo-passagiere de 19-jarige mej. S. Kooy,
beiden van Wieringen.
Ter hoogte van het café Kossen state
i plotseling een jongen op een fiets den
I weg over. De motorrijder wilde uitwijken,
docli kwam daarbij tegen een boom
terecht. Beiden werden van den motor
afgeslingerd, met het gevolg dat het
meisje op slag werd gedood. De motor-
ry'der zelf werd zwaar gewond.
Telefonisch werd om den ziekenauto
I van het vliegkamp de Kooy gevraagd,
1 waarin beide slachtoffers naar het Ma
rine Hospitaal overgebracht werden.
Aldaar is de heer Wagemaker des avonds
om tien uur aan de bekomen verwondin
gen overleden.
Volgens ooggetuigen is niet te hard ge
reden.
Onze Wieringer corr. sclirijft ons nog:
By het vernemen dezer droeve tijding
was de deelneming op Wieringen alge-
meen. Een flinke oppassende jongeman
met zijn verloofde, die prettig, opgewekt
en gezond van huis gingen en op zoo'n
droevige wijze om het leven kwamen,
bracht groote verslagenheid.
Naar wij vernemen zal de begrafenis
van het meisje a.s. Woensdagmiddag 2 u.
te Westerland plaats vinden.
Het Tweede Kamerlid Van der Houven
heeft den Minister van defensie de vol
gende vragen gesteld:
i 1. Is het den minister bekend, dat met
j betrekking tot een door het Comité tot be
hartiging van de Algemeene Belangen van
het Marinepersoneel beneden den rang
van Officier (C.A.M.B.O.) te Rotterdam
uitgeschreven openbare vergadering, waar
de bestuurders J. H. de Ny's en D. C. A.
de Zwart als sprekers zouden optreden,
zulks in verband met het voornemen van
de Indische regeering tot verlaging der
loonen, onder welke verlaging, voor zoo
ver tot nu toe bekend ook het marineper
soneel, dat binnen de keerkringen dient,
I zou zijn begrepen, door den commandant
van de marinierskazerne aldaar de onder
officieren met den rang van sergeant en
hooger zijn gewaarschuwd, dat hii het in
strijd achtte met de krijgstucht, indien
onderofficieren tezamen met minderen in
een en dezelfde vergadering zouden bij
eenkomen en hij deswege deze onderoffi
cieren uitnoodigde bedoelde bijeenkomst
niet te bezoeken, met als gevolg, dat daar
door de vergadering niet heeft kunnen
plaatsvinden?
2. Indien het in vraag 1 bedoelde den
minister niet bekend is, wil hy' dan naar
1 het voorgevallene een onderzoek instellen
en alsnog het in vraag 1 bedoelde comité
het houden van een openbare vergade
ring, toegankelijk voor alle marineperso
neel beneden den rang van officier, moge
lijk maken?
3. Is de minister bereid uit te spreken,
dat het door hem niet in striid met het
Reglement op de Krijgstucht geacht
1 wordt, indien teambespreking van mate-
j rieele en (of) geestelijke belangen, het ma
rinepersoneel beneden den rang van offi
cier tezamen vergadert, ongeacht tot wel
ken graad zy behooren?
Het Gemeentebestuur van Den Helder, het Boltha-Comité en de prijswinnaars
van de tentoonstelling voor het Badpavilloen.
Een foto van het gebouwtje met een aantal leden en belangstellenden, die de opening bijwoonden.