E S.t KAMER i Zn. l/arc ukiaïclic .V. STOOMWASSCHERIJ „DEN HELDER" Helder Waschgoed Vlugge aflevering tleerenbaai EEN DUBBELTJE NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA HEERENBAAI No. 6981. EERSTE BLAD ZATERDAG 27 JUNI 1931. 59ste JAARGANG bim&nSandsch overzicht Een Duitsch-Fransche bijeenkomst. - Het Amerikaan- sche moratorium. - De Belgische verdediging. - De ontwapeningsconferentie te Parijs. FEUILLETON r"g'" !el A™"^ LUCHTVAART. OOST-INDIE. Een treinroof op Java. WILHELMINASTRAAT 63—67 TEL. 524 LAGE PRIJZEN De postvluchten naar en van Indië. De Deensche oceaan-vliegers terecht. Zoo gemakkelijk te wasschen Zoo moeilijk te verslijten Kleur-, wasch- en zon-echt SCHE COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel! 1.65;binnen- hnl f 2.Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70, f 1.—. Modeblad resp. 1 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag, Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. Het voorstel van Hoover heeft niet al leen in financieel opzicht ontspanning gebracht, een ontspanning die meer dan noodig was, zooals men uit vorige over zichten lieeft kunnen lezen, doch ook m politiek opzicht heeft het Amerikaansche voorstel opluchting veroorzaakt. Lr is al thans de laatste dagen ernstig sprake over een F ranselt-Duitsche bijeenkomst, Ir. denzelfden geest als de Duitsch-Engel- sche conferentie te 'hequers. Als deze bijeenkomst, die hopenlijk door zal gaan, dezelfde gunstige resultaten zal hebben als de Duitsch-Engelsche, zou dit in de politieke atmosfeer, die vooral tusschen Duitschland en Frankrijk nogal geladen was, een eroote opluchting kunnen bren gen en met temeer vreugde zou Hoover op zijn initiatief kunnen terugzien, om dat het daar indirect aan te danken is. Direct is het voorstel uitgegaan van den .Duitschen rijkskanselier, die in een radiorede een beroep deed op het Fran- sche volk, om tot samenwerking met het thiitsche te komen. In Frankrijk is het denkbeeld in officieel© kringen gunstig ontvangen, zoodat nu de mogelijkheid groot is, dat binnenkort in Parijs een conferentie tusschen Fransche en Duit- sche staatslieden zal worden gehouden. Wü laten hier nog eenige Fransche persstemmen volgen, waaruit blijkt, dat de Pers een dergelijke bijeenkomst ook ten zeerste toe zou juichen. De „Petit Parisien" schrijft, dat Brü- ning's rede voor de internationale politiek en speciaal voor de Fransch-Duitsche be trekkingen van buitengewone beteekenis ie. Brüning heeft uitdrukkelijk erkend, dat zonder de medewerking van Frankrijk geen politieke stabilisatie van Europa mogelijk is. Frankrijk heeft nog nooit een hand geweigerd, die het eerlijk wordt toegesproken. De openhartigheid, waar mee de rijkskanselier gesproken heeft, verdient bewaard te blijven, omdat zü op een nieuwe oriënteering van de Duitsche politiek wüst. Ook het „Journal" constateert, dat Frankrijk niet de gewoonte heeft zich te sluiten voor de wensohen van een andere mogendheid, die in persoonlijke bespre kingen worden kenbaar gemaakt. Uit de verklaringen van den rijkskanselier blijkt echter niet, waarover hij met de Fransche ^politici wil onderhandelen en dit punt öient eerst duidelijk te zijn. De „Echo de Paris" staat gunstig tegenover een persoonlijk contact tus schen de vooraanstaande ministers van de beide landen, wanneer een dergelijke bij eenkomst inderdaad tot gunstige resul taten kan leiden. De „Oeuvre" schrijft, dat de Fransche regeering onmogelijk de wenschen van den rijkskanselier kan afwijzen, wanneer zü niet het gevaar wil loopen er van te worden beschuldigd niet van goeden wil te zijn. Het Amerikaansche moratorium wü hebben dat ook Donderdag reeds in ons overzicht gezegd is overal gunstig ont vangen. Tot nog toe is het alleen Frank rijk dat eenig voorbehoud maakt en wel ten opzichte van de „onvoorwaardeliike Duitschland votoens bet plan Young zou moeten doen. Het gaat hier om een bedrag van ruim 600 millioen mark. Nu heeft Frankrijk daarbü de gun stige bepaling gemaakt dat dit bedrag, waarvan ongeveer 500 millioen aan Frankrijk toekomt, niet aan Frankrijk zal worden uitbetaald, doch dat het geheele bedrag gestort wordt bü de Internatio nale Bank en dat het dan gebruikt kan worden ter credietverleening aan staten die het noodig hebben en waarbü dan in de eerste plaats Duitschland in aanmer king komt. De Nw. Rott. Crt. schrüft over dit Fransche voorstel: Deze oplossing is van Fransch stand punt beschouwd zeer vernuftig. Het weg vallen van zpn betalingen aan Amerika zou Frankrijk schadeloos stellen voor hetgeen het van Duitschland niet ont vangen zou door toepassing van het voor stel van Hoover. En wat de gevreesde „schadepost" betreft: inplaats van een on middellijke Wjdrage in zijn begrooting krijgt het dan over de Bank voor In ternationale betalingen heen een vor dering op Duitschland. Frankrijk ver mindert door deze transactie zijn gevaar bij een financieele en politieke instorting van Duitschland in belangrijke mate, zonder dat het bij slot van. rekening iets van belang kost. Het voorstel is van Fransehen kant be schouwd zoo vernuftig, dat de anderen zeer zeker ernstige bezwaren daartegen zullen hebben. Zij zullen echter moeilijk rond uit kunnen zeggen waarom. Want hun hoofdbezwaar zal zün datgene, wat de Franschen er in de eerste plaats mee trachten te bereiken: n.1. de redding van het plan-Young. En voor die bedoeling kan men niet uitkomen. Het beginsel van de onaantastbaarheid der onvoorwaardelijke betalingen door Duitschland zou dus worden gered. Maar het denkbeeld van Hoover zou slechts ten deele tot zijn recht komen en de verlich ting, die het plan van Hoover aan Duisch- land zou geven, zou aanzienlijk minder groot zijn, dan dit plan in ongewijzigden vorm zou geven. Engeland is het land, dat bü de aan vaarding van het plan de meest royale houding beeft aangenomen en dat on danks zijn eigen benarde financieele om standigheden het denkbeeld van Hoover niet slechts naar de letter, maar ook naar den geest in ruimste strekking wil uit voeren, blijkens zijn aanbod aan Indië en de dominions. En dat is voer het Britsche rijk een offer van meer dan 139 millioen gulden. ADVERTENTIËN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t/'m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bü vooruitbetaling (adres Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewüsno. 4 ct. M'sTROOST ECHTE FRIESCHE 20-50ct. per ons door E. J. RATH. 88) „Zeg, oude gek, die je bent!" riep ze uit. „Als je me nog eens een stomp in de ribben geeft, dan zal je ervoor boeten!" ,,'t Is een vrouw!" stamelde de heer Kil bourne, stom verbaasd. Annabelle's schouder deed heusch pijn. Terwül ze hem woedend aankeek, begon Ze zich te wrüven. '.Natuurlük hen ik een vrouw," zei ze vming. „Zelfs een dame. En als je mijn schouder kapot gemaakt hebt, zal je een damesachtige schadevergoeding moeten betalen. Wat denk je wel. Dat je een bok ser voor je hebt? Kom tot bezinning je vrouw is thuis." '1' K'lbourne was nog niet zoo be- hoed mnL^1'1nflerinnei'de zioh' dat hÜ deI1 hoed moest afnemen, wat hü deed. zichzelf. i'.Waar '7™'" m°mpelde hü bü „En ik heb een bont en blauwe nlek Ze liet den avondmantel zakken en de heer Kilbourne merkte, dat hü naar een glad, blank oppervlak zat te kijken. «Bied mijn nederige verontschuldigin De Belgische verdediging. In den Bel gischen Senaat heeft de minister van Defensie, toen hü die verschillende spre kers beantwoordde, o.m. gezegd, dat men in hetBelgische verdedigingsplan vol ledig rekening gehouden heeft met de nieuwe oorlogswerktuigen, gas, vlieg tuigen, zware artillerie en, al ziin de ka nonnen onder koepels in de forten nog ge handhaafd, toch zijn er ook voorzieningen getroffen voor een mobiele artillerie. Voorts deed hü opmerken, dat een ver dedigingslinie langs de geheele grens niet. uitvoerbaar en bovendien veel te duur zoié ziin. Dergelijke uitgaven staan onze mid delen ons niet toe, aldus de minister, en er zouden niet genoeg soldaten zijn, daar de wet inzake het legercon,tingent ons in dezen aan banden legt. De regeering is voornemens ten volle haar plicht tb doen voor de nationale veiligheid en de zaak van de industrieel© mobilisatie is het voorwerp van nauwkeurig onderzoek, mét het oog op een goede organisatie. Men scliiint dus in België in dit opzicht verstandiger geworden, al is de over weging om niet langs de geheele grens gen aan," zei hü- „Eersten keer, dat ik een vrouw pijn heb gedaan. Spijt me ge weldig duizend maal pardon!" Hü wilde den rug onderzoeken met zün wijsvinger, maar Annabelle duwde hem achteruit met alle kracht eener veront waardigde vrouw. „Handen thuis! Ik zal mün mg laten fotografeeren voor een jury. Ik zal je aanklagen wegens mishandeling. Met hoeveel denk je, dat je er afkomt?" De heer Kilbourne dacht eenige secon den na en kwam langzamerhand tot de ontdekking, dat er iets vreemds en onge rijmds was in zün naar huis gaan. -Wist niet, dat Rawlins me een dame als chauffeur had gegeven," zei hü. „Moet ik toch eens over spreken met hem. Heen manier een dame zoo lang buiten te laten." Weer staarde hij naar Annabelle's blanke schouders. „Een dame in uitgaans- toilet. Spüt me vreeselük, juffrouw. Hoe heet u?" „Je zult mün naam gauw genoeg te weten komen," zei Annabelle. „Zoodra mün advocaat klaar is. Blüf daar nou kalm achterin zitten en als je me weer stompt, zal ik naar je toe klimmen om je er vanlangs te geven." Annabelle's schouder deed haar nog steeds pün, maar ze vond het plezierig, want het had haar op een geheel nieuw denkbeeld gebracht. Het plan, dat ze be raamd had, toen ze Merrill Beach verliet, liet ze 'nu geheel varen. Ze herinnerde zich nauwelijks het bestaan van Kane Kil bourne. Henry Kilbourne was een veel en veel gewichtiger personage niet omdat hij een zoon had, maar geheel terwille van zichzelf. een verdedigingslinie aan te leggen dan ook uitsluitend een financieele. De ontwapeningsconferentie te Parijs. De Praagsche correspondent van het Hbl. schrijft aan zijn blad dat Lord Cecil, die daar op het oogenblik vertoeft, belang wekkend© mededeelingen heeft gedaan over de in November te Parijs te houden open bare ont wa peningscon f erentie. Wü ontleenen daaraan het volgende: Tot deelneming zullen worden uitge- noodigd de Unie van Volkenbondsvereeni- gingen, de Britsche Nationale Unie tot voorkoming van oorlogen, godsdienstig© genootschappen van alle richtingen, met inbegrip van den Heiligen Stoel, de Inter nationale Vrouwenvereenigingen, de bon den van oud-strijders, leidende paedago- gische instellingen, de internationale Ka mer van Koophandel, de Algemeene Raad van het Britsche Vakverbond, de jeugd bonden van de geheele wereld, enz. Cecil zeide dat een verlaging van 25 van de internationale oorlogsbegrootingen, welke thans 8 tot 900.000.000 pond sterling bedragen, reeds den huldigen eeonomi- schen toestand van de wereld belangrijk zal kunnen verlichten. Zoolang wü onder den indruk van den pas doorgemaakten wereldoorlog stonden, aldus Cecil, was de impuls voor internationale samenwerking natuurrijk veel sterker dan thans, nu de mensohen reeds beginnen te vergeten. WÜ moeten hopen, dat zich de wereld zal gewennen aan de gedachte van coöperatie en vrede. Langs dezen weg wil ik geraken tot algemeene veiligheid, niet door indi- vidueeie bemoeiingen. Als er tot 1 Juli geen uitbreiding zou zün geconstateerd, zou de minister voor en kele Zuidelijke graafschappen met 1 Juli de „sta-stil order" opheffen. GROOTE TOKOBRAND TE TELOK BETONG (Z.-SUMATRA). Een groote brand heeft in de Chinee- sche wük te Telok Betong een complex tokogebouwen in de ascü gelegd. De schade wordt geschat op ruim een ton. Zü wordt grootendeels door verzekering gedekt. ITALIAANSCH-FRANSCHE SAMEN WERKING IN OORLOGSTIJDEN. Op de slagvelden en kerkhoven van Solferino en San Martino is Woensdag de slag van 1859 herdacht. Manaresi, de onder-staatssecretaris van oorlog, herin nerde aan -de broederlijke Italiaan sch- Fransche samenwerking op de slagvelden van 1859 en 1915 en zeide, dat Frankrijk en Italië elkaar weer zouden vinden, wan neer nieuwe gevaren de grootheid en on afhankelijkheid van beide volken zouden bedreigen. HET MOND- EN KLAUWZEER IN ENGELAND. Minister Addison heeft Donderdag in het Lagerhuis meegedeeld, dat 43 boeren plaatsen door mond- en klauwzeer besmet zün, 24 in Engeland en 19 in Schotland. Een vlugge Javaan en een nog vluggere rechercheur van portie. In den sneltrein JogjaSoerabaja heeft enkele weken geleden te Solo een geval van roof plaats gehad, dat een Japansche firma bijna een bedrag van 2000 gekost heeft. In een derde klasse rijtuig van dezen trein reisde een Japanner vertelt Ma- taram een soort kassier van een Japan sche handelszaak te Soerabaja, die gere geld verschillende Japansche winkels be zoekt om geld te incasseeren. Hü kwam ditmaal uit Jogja en had een tasch bü zich, waarin een bedrag van ongeveer 2000. Naast hem zat een jeugdige Ja vaan. Een net kereltje, zoo te zien aan ziin modieus jasje, zijn mooie schoenen en ziin charleston-broek, een student of leerling van een der hoogste klassen van een middelbare onderwijsinrichting. Maar terwiil de sneltrein op het korte traject tusschen de beide Solosche stations Bala- pan en Djebres, dicht bü een overweg, eenigszins vaart had geminderd, greep het nette ventje plotseling de tasch met geld, wierp hem den trein uit en sprong ei- zelf ook uit. Het gebeurde in een ommezien, en de verbouwereerde Ja mi mier had het nakij ken. Maar hü behield zijn tegenwoordig heid. van geest en schreeuwde uit den trein, teneinde de aandacht te trekken van toevallige voorbijgangers. Een dezer was een reehrecheur van politie, een kerel van zessen klaar. Hü had het tooneeltje gezien en begrepen. Hü kreeg van een anderen voorbijganger een fiets ter leen en ontwikkelde bü de achtervolging van den roover een snelheid, welke een onge- oefenden amateursprinter niet kwaad stond. Na een niet al te langen rit had hü den dief ingehaald en gearresteerd. De tasch had de man nog bü zich, en aan het geld ontbrak geen cent. Te Solo werd reeds vastgesteld, dat de arrestant een berucht recidivist is; hü heeft, reeds meer veroordeelingen achter den rug, is eens uit de gevangenis te Solo ontsnapt en ook een keer verdacht ge weest van een trein-diefstal, doch wegens gebrek aan bewü's vrijgesproken. 1 HMBBWHHHWWM Het kwam Annabelle voor, dat alles zeer vereenvoudigd was. De critisohe, cynische wereld is nog wel eens zachtzin nig gestemd tegenover erfgenamen van groote mannen, maar nooit tegenover groote mannen zelf. Henry Kilbourne in een auto, 's morgens om drie uur, met een dame achter het stuur het was waarlük een situatie, die onbetaalbaar was. Ze sloeg den motor weer aan. „Hé! Waar gaan we heen?" vroeg de heer Kilbourne. „Huis toe, James!" riep Annabelle terug over haar schouder. De heer Kilbourne voorzag plotseling met angstwekkende helderheid de vreese- lÜkste dingen. „Hoor eens," gelastte hü, zich voorover buigend. „Zoo kan ik niet naar huis. Niet met een meisje achter het stuur. Moet aan mün gezin denken; ze zouden het niet begrüpen." „Gaat mü wat aan, wat je gezin denkt," antwoordde Annabelle. „Blüf kalm zitten. Als je weer aan me komt, geef ik je een pats met een schroevendraaier!" „Kan zoo niet naar huis," herhaalde de heer Kilbourne koppig. „Iedereen wak ker, iedereen in rep en roer. Allemaal hun lekkeren slaap missen." Annabella lachte theatraal. „En of ze wakker zullen worden," zei ze. „Je denkt toch zeker niet, dat ik stie- kum binnen zal sluipen. Vast niet! Als ik binnenkom, kom ik met volle muziek!" Ze gaf vol gas en de auto sprong voor- ut. De heer Kilbourne, die in overweging had genomen, 6e rest van den weg loo- pende af te leggen, viel achterover en be sloot, dat hü nog niet zjjn leven zou op offeren terwille van de rust. van zün gezin. „En dan te bedenken, dat ik dacht over een sukkel als Kane!" mompelde Anna belle tevreden. „Stop dien wagen," beval de heer Kil bourne. „Laat me er uit!" Als eenig antwoord gaf ze nog wat meer gas. Annablle was niet van pian zich den prijs te laten ontglippen. Ze reed voorzichtig, maar tegelijkertijd snel ge noeg om hem op z;jn plaats te houden. „Laat me er uit!" herhaalae de heer Kilbourne opgewonden. ..Houd je kalm," waarschuwde ze hem. „Als je probeert er uit te stappen, dan sleur ik je een paar honderd meter mee over den grond." „Laat me er dan uit bij het hek!" „Ik zal je er uit laten, als het mü goed dunkt. Blijf maar bü me, dan zal je wat beleven!" De heer Kilbourne zon op een middel om haar met meer succes te overreden, toen de auto Kilbourne Heights binnen reed. Hü kromp ineen toen hij het wel bekende hek zag. „Draai de lichten uit," smeekte hü. Annabelle beantwoordde zün smeek bede door het zoeklicht op te draaien, waardoor het licht nog aanzienlijk ver sterkt werd. De auto van den heer Kil bourne rolde snel den weg langs, die zich slingerde tusschen de boomen en eindigde op de open plek voor het huis. Annabelle stopte vlak voor de voordeur, zoo plotse ling, dat de remmen knarsten. Ze ging rechtop staan en begon met het zoeklicht het. donkere huis te beschij nen. Ti gelüker tüd drukte ze met den Het '20e postvliegtuig te Batavia. Het 20ste postvliegtuig is Donderdag om 3 uur 50 op het vliegveld Tjililitan te Batavia aangekomen. Het 21e vliegtuig vertrokken. Donderdagmorgen 6 uur 15 is het 21ste postvliegtuig, de P.H.A.F.S., van Schip hol vertrokken. Aan boord bevindt zich, behalve de bemanning, bestaande uit de vliegers Hondong en Both en de werk tuigkundige De Jong, als passagier de heer Lebret uit Oosterbeek. Het post vliegtuig heeft 204 K.G. post en 45 K.G- lading aan boord. Het 21ste postvliegtuig, de P.H.A.F. S. is Donderdag om 13 u. 20 uit Praag vertrokken. Te Boedapest. De P.H.A.F.S. is om 15 u. 10 te Weenen aangekomen en om 16 u. 52 te Boedapest geland. DE OCEAANVLIEGERS POST EN GATTY NAAR MOSKOU VERTROKKEN. De Amerikaansche Oceaanvliegers Post en Gatty zün Donderdagmorgen om 7 u. van Berlijn naar Moskou vertrokken. Toen zij in Engeland landden. Toen Post en Gatt.y na hun snelle oceaanvlucht te Ohester neerdaalden, kwamen zü voor het personeel van het vliegveld als uit de lucht vallen. Het per soneel, met alle soorten vliegtuigen be kend, zag een vreemd toestel aankomen, dat zü tot hun grenzelooze verbazing ten slotte aan het opschrift jjMinnie Mae of Oklahama" herkenden als het vliegtuig der oceaanreizigers. Niet minder verrast waren de vliegers zelf, dat zij zich te Ohester bevonden, want zü waren hun weg totaal kwüt. Zü vertelden aan den correspondent van de Londensche Star, dat zü na Har- bour Grace in den blinde over den oceaan hadden gevlogen, in regen en mist. „Gedurende den. nacht", zeiden zij, „vlogen wij door heel wat slecht weer. Later daalden wü tot onder de wolken, en zagen toen het water weer. Dat moet de Iersche Zee zijn geweest, maar dat wis ten wü op dat oogenblik niet. Wü gingen weer omhoog in den nevel en door een gat in den nevel zagen wü toen een kruis weg". Dat was 5 K.M. van Ohester. Zij vertelden nog, dat zü niet van plan waren geweest Engeland aan te doen. ZÜ moesten onmiddellijk weer weg, want zü moesten den volgenden dag te Moskou zijn. Erg vermoeid waren zü niet. Zü lieten hun toestel vullen, gingen zelf in de officierscantine wat eten en vlogen toen weer verder. Te Krefeld geland. De Deensche ooeaanvliegers Hillig en Hobris, over wie ernstige ongerustheid heerschte, zijn Donderdagmiddag half zes (M. E. T.) te Krefeld geland. Zij vertelden, Groote sorteering, In effen en gewerkt, 75 cent per el. Verkrijgbaar bij: Lelop naam op den zelfkant Vraagt onze stalen -collectie te veel zuidelük te hebben aangehouden en boven de Spaansche kust het vasteland bereikt te hebben. Boven Frankrijk en de ArdennÜS waren zij den weg kwijt geraakt en daar hadden zü veel benzine verbruikt. De tocht. De Denen hebben, naar nader wordt gemeld, verteld, dat z|j gedurende den geheelen overtocht zeer slecht weer gehad hadden. Ze hadden 23 uur lang meest op 4000 nieter hoogte moeten vliegen. Don derdagmorgen vroeg waren ze door een gat in de wolken lager gaan vliegen, tot Rheumatiek komt noodeloos veel voor Weersveranderingen zijn er gedeeltelijk schuld aan, doch dikwijls zijn verzwikte nieren de oorzaak. De pijn wordt ver oorzaakt door afzettingen van urinezuur in de gewrichten, en deze afzettingen kunnen niet geschieden, als de nieren behoorlijk werken en het urinezuur afscheiden. Pas daarom op! Tocht, een gevatte kou en te zwaar werk kunnen de nieren hinderen in hun taak tot zuivering van het bloed Geef aan de nieren de hulp, die zij behoeven, bij het eerste teeken van rheumatische pijnen. Gebruik Fos- ter's Rugpijn Nieren Pillen, het speciale nisrmiddel tegen rugpijn, urinekwalen, hoofdpijn, duizeligheid, rheumatiek, ischias, spit en gewrichtspijnen. Tijdig gebruik voorkomt veel narig heid vinger op de sirene; een schorre stem krijsebte uit de auto. Terwül zoo de dood- sche stilte verscheurd werd, begon het felle zoeklicht meedoogenloos van raam tot raam te spelen. Maar Annabelle's vindingrijkheid was nog lang niet uitgeput. Ze had een vrü sterke sopraan en ze liet een hoogen, on- waarschü'nlüken kreet weerklinken, die de sirene nog overstemde. De heer Kilbourne werd nuchter van angst. „S-s-s-t!" smeekte hü heesch. Annabelle vulde de longen en gilde weer, nog hooger dan fevoren. De heer Kilbourne stond rechtop, wrong zü'n han den, kermde en keek naar de ramen der eerste verdieping. „Houd je mond!" smeekte hü. „Maak toch niet zoo een helsoh lawaai. Hier heb je geld." Hü stak de hand in den zak en haalde die welgevuld te voorschijn; maar Anna belle had grooter plannen en versmaadde het. Een licht verscheen voor een raam op den hoek van het huis. Het was Hilda. Een oogenblik later ging er nog een licht op. Dat was Marian. De heer Kilbourne hield den adem in, in afwachting of een derde licht zou verschünen. Hü wist pre cies, waar de kamer van zijn vrouw moest zün. Annabelle werd aangevuurd door de lichten. „Ik word beleedigd!" gilde ze. „Is er niemand, die me helpt? Er is een oude leelüke vent hier, en De heer Kilbourne boog zioh voorover en legde de hand op haar mond. Een Bij alle drogisten enz. J 1.75 p. flacon. oogenblik later zonk hü terug op zün plaats, dank zü een krachtige beweging van Annabelle's sterken arm. „Hü heeft me geslagen!" kermde ze. „Wil iemand me helpen? Is er geen heer, die me beschermt? O-o-o-h-h-h!" Ze vergat niet. den hoorn te laten gil len, terwül ze haar stem liet weerklinken. „Ik heb hulp noodig!" riep Annabelle. De heer Kilbourne zei aan een stuk door: „S-s-t!" maar zelfs op een meter afstand zou niemand hem hebben kunnen hooren. Annabelle hoorde er tenminste niets van en bovendien zou het niet den minsten indruk op haar gemaakt hebben. Er stond voor haar te veel op het spel en ze volgde geheel haar eigen krijgsplan. Nu werd er een licht opgestoken op de bovengang en snelle voetstappen weer klonken. Toen verscheen er licht in de benedengang. Daarna werd het licht ir, de vestibule opgedraaid en de voordeur geopend. Een groote gedaante in een paarse züden kamerjas verscheen. „Ik sta op mijn recht!" gilde Anna belle. De lange gedaante trad met groote stappen naar buiten, liep de stoep af en begaf zich snel naar de auto. Rawlins greep Annabelle hardhandig bü één harer blanke armen en duwde haar neer, met dat gevolg, dat de sirene en z|j zelf tegelijk verstomden. Rawlins hield Annabelle vast, terwijl hü met de andere hand het portier open de en naar den heer Kilbourne greep. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1931 | | pagina 1