E
S.t KAMER i Zn.
l/arc ukiaïclic
.V. STOOMWASSCHERIJ
„DEN HELDER"
Helder Waschgoed
Vlugge aflevering
tleerenbaai EEN DUBBELTJE
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
HEERENBAAI
No. 6981.
EERSTE BLAD
ZATERDAG 27 JUNI 1931.
59ste JAARGANG
bim&nSandsch overzicht
Een Duitsch-Fransche bijeenkomst. - Het Amerikaan-
sche moratorium. - De Belgische verdediging. - De
ontwapeningsconferentie te Parijs.
FEUILLETON
r"g'" !el A™"^
LUCHTVAART.
OOST-INDIE.
Een treinroof op Java.
WILHELMINASTRAAT 63—67
TEL. 524
LAGE PRIJZEN
De postvluchten naar en van Indië.
De Deensche oceaan-vliegers
terecht.
Zoo gemakkelijk te wasschen
Zoo moeilijk te verslijten
Kleur-, wasch- en zon-echt
SCHE COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel! 1.65;binnen-
hnl f 2.Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
f 1.—. Modeblad resp. 1 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag,
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
Het voorstel van Hoover heeft niet al
leen in financieel opzicht ontspanning
gebracht, een ontspanning die meer dan
noodig was, zooals men uit vorige over
zichten lieeft kunnen lezen, doch ook m
politiek opzicht heeft het Amerikaansche
voorstel opluchting veroorzaakt. Lr is al
thans de laatste dagen ernstig sprake
over een F ranselt-Duitsche bijeenkomst,
Ir. denzelfden geest als de Duitsch-Engel-
sche conferentie te 'hequers. Als deze
bijeenkomst, die hopenlijk door zal gaan,
dezelfde gunstige resultaten zal hebben
als de Duitsch-Engelsche, zou dit in de
politieke atmosfeer, die vooral tusschen
Duitschland en Frankrijk nogal geladen
was, een eroote opluchting kunnen bren
gen en met temeer vreugde zou Hoover
op zijn initiatief kunnen terugzien, om
dat het daar indirect aan te danken is.
Direct is het voorstel uitgegaan van den
.Duitschen rijkskanselier, die in een
radiorede een beroep deed op het Fran-
sche volk, om tot samenwerking met het
thiitsche te komen. In Frankrijk is het
denkbeeld in officieel© kringen gunstig
ontvangen, zoodat nu de mogelijkheid
groot is, dat binnenkort in Parijs een
conferentie tusschen Fransche en Duit-
sche staatslieden zal worden gehouden.
Wü laten hier nog eenige Fransche
persstemmen volgen, waaruit blijkt, dat
de Pers een dergelijke bijeenkomst ook
ten zeerste toe zou juichen.
De „Petit Parisien" schrijft, dat Brü-
ning's rede voor de internationale politiek
en speciaal voor de Fransch-Duitsche be
trekkingen van buitengewone beteekenis
ie. Brüning heeft uitdrukkelijk erkend,
dat zonder de medewerking van Frankrijk
geen politieke stabilisatie van Europa
mogelijk is. Frankrijk heeft nog nooit een
hand geweigerd, die het eerlijk wordt
toegesproken. De openhartigheid, waar
mee de rijkskanselier gesproken heeft,
verdient bewaard te blijven, omdat zü op
een nieuwe oriënteering van de Duitsche
politiek wüst.
Ook het „Journal" constateert, dat
Frankrijk niet de gewoonte heeft zich te
sluiten voor de wensohen van een andere
mogendheid, die in persoonlijke bespre
kingen worden kenbaar gemaakt. Uit de
verklaringen van den rijkskanselier blijkt
echter niet, waarover hij met de Fransche
^politici wil onderhandelen en dit punt
öient eerst duidelijk te zijn.
De „Echo de Paris" staat gunstig
tegenover een persoonlijk contact tus
schen de vooraanstaande ministers van de
beide landen, wanneer een dergelijke bij
eenkomst inderdaad tot gunstige resul
taten kan leiden.
De „Oeuvre" schrijft, dat de Fransche
regeering onmogelijk de wenschen van
den rijkskanselier kan afwijzen, wanneer
zü niet het gevaar wil loopen er van te
worden beschuldigd niet van goeden wil
te zijn.
Het Amerikaansche moratorium wü
hebben dat ook Donderdag reeds in ons
overzicht gezegd is overal gunstig ont
vangen. Tot nog toe is het alleen Frank
rijk dat eenig voorbehoud maakt en wel
ten opzichte van de „onvoorwaardeliike
Duitschland votoens bet
plan Young zou moeten doen. Het gaat
hier om een bedrag van ruim 600 millioen
mark. Nu heeft Frankrijk daarbü de gun
stige bepaling gemaakt dat dit bedrag,
waarvan ongeveer 500 millioen aan
Frankrijk toekomt, niet aan Frankrijk zal
worden uitbetaald, doch dat het geheele
bedrag gestort wordt bü de Internatio
nale Bank en dat het dan gebruikt kan
worden ter credietverleening aan staten
die het noodig hebben en waarbü dan in
de eerste plaats Duitschland in aanmer
king komt.
De Nw. Rott. Crt. schrüft over dit
Fransche voorstel:
Deze oplossing is van Fransch stand
punt beschouwd zeer vernuftig. Het weg
vallen van zpn betalingen aan Amerika
zou Frankrijk schadeloos stellen voor
hetgeen het van Duitschland niet ont
vangen zou door toepassing van het voor
stel van Hoover. En wat de gevreesde
„schadepost" betreft: inplaats van een on
middellijke Wjdrage in zijn begrooting
krijgt het dan over de Bank voor In
ternationale betalingen heen een vor
dering op Duitschland. Frankrijk ver
mindert door deze transactie zijn gevaar
bij een financieele en politieke instorting
van Duitschland in belangrijke mate,
zonder dat het bij slot van. rekening iets
van belang kost.
Het voorstel is van Fransehen kant be
schouwd zoo vernuftig, dat de anderen
zeer zeker ernstige bezwaren daartegen
zullen hebben. Zij zullen echter moeilijk
rond uit kunnen zeggen waarom. Want
hun hoofdbezwaar zal zün datgene, wat
de Franschen er in de eerste plaats mee
trachten te bereiken: n.1. de redding van
het plan-Young. En voor die bedoeling
kan men niet uitkomen.
Het beginsel van de onaantastbaarheid
der onvoorwaardelijke betalingen door
Duitschland zou dus worden gered. Maar
het denkbeeld van Hoover zou slechts ten
deele tot zijn recht komen en de verlich
ting, die het plan van Hoover aan Duisch-
land zou geven, zou aanzienlijk minder
groot zijn, dan dit plan in ongewijzigden
vorm zou geven.
Engeland is het land, dat bü de aan
vaarding van het plan de meest royale
houding beeft aangenomen en dat on
danks zijn eigen benarde financieele om
standigheden het denkbeeld van Hoover
niet slechts naar de letter, maar ook naar
den geest in ruimste strekking wil uit
voeren, blijkens zijn aanbod aan Indië en
de dominions. En dat is voer het Britsche
rijk een offer van meer dan 139 millioen
gulden.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/'m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bü vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewüsno. 4 ct.
M'sTROOST
ECHTE FRIESCHE
20-50ct. per ons
door
E. J. RATH.
88)
„Zeg, oude gek, die je bent!" riep ze
uit. „Als je me nog eens een stomp in de
ribben geeft, dan zal je ervoor boeten!"
,,'t Is een vrouw!" stamelde de heer Kil
bourne, stom verbaasd.
Annabelle's schouder deed heusch pijn.
Terwül ze hem woedend aankeek, begon
Ze zich te wrüven.
'.Natuurlük hen ik een vrouw," zei ze
vming. „Zelfs een dame. En als je mijn
schouder kapot gemaakt hebt, zal je een
damesachtige schadevergoeding moeten
betalen. Wat denk je wel. Dat je een bok
ser voor je hebt? Kom tot bezinning
je vrouw is thuis."
'1' K'lbourne was nog niet zoo be-
hoed mnL^1'1nflerinnei'de zioh' dat hÜ deI1
hoed moest afnemen, wat hü deed.
zichzelf. i'.Waar '7™'" m°mpelde hü bü
„En ik heb een bont en blauwe nlek
Ze liet den avondmantel zakken en de
heer Kilbourne merkte, dat hü naar een
glad, blank oppervlak zat te kijken.
«Bied mijn nederige verontschuldigin
De Belgische verdediging. In den Bel
gischen Senaat heeft de minister van
Defensie, toen hü die verschillende spre
kers beantwoordde, o.m. gezegd, dat men
in hetBelgische verdedigingsplan vol
ledig rekening gehouden heeft met de
nieuwe oorlogswerktuigen, gas, vlieg
tuigen, zware artillerie en, al ziin de ka
nonnen onder koepels in de forten nog ge
handhaafd, toch zijn er ook voorzieningen
getroffen voor een mobiele artillerie.
Voorts deed hü opmerken, dat een ver
dedigingslinie langs de geheele grens niet.
uitvoerbaar en bovendien veel te duur zoié
ziin. Dergelijke uitgaven staan onze mid
delen ons niet toe, aldus de minister, en
er zouden niet genoeg soldaten zijn, daar
de wet inzake het legercon,tingent ons in
dezen aan banden legt. De regeering is
voornemens ten volle haar plicht tb doen
voor de nationale veiligheid en de zaak
van de industrieel© mobilisatie is het
voorwerp van nauwkeurig onderzoek, mét
het oog op een goede organisatie.
Men scliiint dus in België in dit opzicht
verstandiger geworden, al is de over
weging om niet langs de geheele grens
gen aan," zei hü- „Eersten keer, dat ik
een vrouw pijn heb gedaan. Spijt me ge
weldig duizend maal pardon!"
Hü wilde den rug onderzoeken met zün
wijsvinger, maar Annabelle duwde hem
achteruit met alle kracht eener veront
waardigde vrouw.
„Handen thuis! Ik zal mün mg laten
fotografeeren voor een jury. Ik zal je
aanklagen wegens mishandeling. Met
hoeveel denk je, dat je er afkomt?"
De heer Kilbourne dacht eenige secon
den na en kwam langzamerhand tot de
ontdekking, dat er iets vreemds en onge
rijmds was in zün naar huis gaan.
-Wist niet, dat Rawlins me een dame
als chauffeur had gegeven," zei hü. „Moet
ik toch eens over spreken met hem. Heen
manier een dame zoo lang buiten te laten."
Weer staarde hij naar Annabelle's
blanke schouders. „Een dame in uitgaans-
toilet. Spüt me vreeselük, juffrouw. Hoe
heet u?"
„Je zult mün naam gauw genoeg te
weten komen," zei Annabelle. „Zoodra
mün advocaat klaar is. Blüf daar nou
kalm achterin zitten en als je me weer
stompt, zal ik naar je toe klimmen om je
er vanlangs te geven."
Annabelle's schouder deed haar nog
steeds pün, maar ze vond het plezierig,
want het had haar op een geheel nieuw
denkbeeld gebracht. Het plan, dat ze be
raamd had, toen ze Merrill Beach verliet,
liet ze 'nu geheel varen. Ze herinnerde
zich nauwelijks het bestaan van Kane Kil
bourne. Henry Kilbourne was een veel en
veel gewichtiger personage niet omdat
hij een zoon had, maar geheel terwille van
zichzelf.
een verdedigingslinie aan te leggen dan
ook uitsluitend een financieele.
De ontwapeningsconferentie te Parijs.
De Praagsche correspondent van het Hbl.
schrijft aan zijn blad dat Lord Cecil, die
daar op het oogenblik vertoeft, belang
wekkend© mededeelingen heeft gedaan
over de in November te Parijs te houden
open bare ont wa peningscon f erentie.
Wü ontleenen daaraan het volgende:
Tot deelneming zullen worden uitge-
noodigd de Unie van Volkenbondsvereeni-
gingen, de Britsche Nationale Unie tot
voorkoming van oorlogen, godsdienstig©
genootschappen van alle richtingen, met
inbegrip van den Heiligen Stoel, de Inter
nationale Vrouwenvereenigingen, de bon
den van oud-strijders, leidende paedago-
gische instellingen, de internationale Ka
mer van Koophandel, de Algemeene Raad
van het Britsche Vakverbond, de jeugd
bonden van de geheele wereld, enz.
Cecil zeide dat een verlaging van 25
van de internationale oorlogsbegrootingen,
welke thans 8 tot 900.000.000 pond sterling
bedragen, reeds den huldigen eeonomi-
schen toestand van de wereld belangrijk
zal kunnen verlichten. Zoolang wü onder
den indruk van den pas doorgemaakten
wereldoorlog stonden, aldus Cecil, was de
impuls voor internationale samenwerking
natuurrijk veel sterker dan thans, nu de
mensohen reeds beginnen te vergeten.
WÜ moeten hopen, dat zich de wereld zal
gewennen aan de gedachte van coöperatie
en vrede. Langs dezen weg wil ik geraken
tot algemeene veiligheid, niet door indi-
vidueeie bemoeiingen.
Als er tot 1 Juli geen uitbreiding zou zün
geconstateerd, zou de minister voor en
kele Zuidelijke graafschappen met 1 Juli
de „sta-stil order" opheffen.
GROOTE TOKOBRAND TE TELOK
BETONG (Z.-SUMATRA).
Een groote brand heeft in de Chinee-
sche wük te Telok Betong een complex
tokogebouwen in de ascü gelegd. De
schade wordt geschat op ruim een ton.
Zü wordt grootendeels door verzekering
gedekt.
ITALIAANSCH-FRANSCHE SAMEN
WERKING IN OORLOGSTIJDEN.
Op de slagvelden en kerkhoven van
Solferino en San Martino is Woensdag
de slag van 1859 herdacht. Manaresi, de
onder-staatssecretaris van oorlog, herin
nerde aan -de broederlijke Italiaan sch-
Fransche samenwerking op de slagvelden
van 1859 en 1915 en zeide, dat Frankrijk
en Italië elkaar weer zouden vinden, wan
neer nieuwe gevaren de grootheid en on
afhankelijkheid van beide volken zouden
bedreigen.
HET MOND- EN KLAUWZEER IN
ENGELAND.
Minister Addison heeft Donderdag in
het Lagerhuis meegedeeld, dat 43 boeren
plaatsen door mond- en klauwzeer besmet
zün, 24 in Engeland en 19 in Schotland.
Een vlugge Javaan en een nog
vluggere rechercheur van portie.
In den sneltrein JogjaSoerabaja heeft
enkele weken geleden te Solo een geval
van roof plaats gehad, dat een Japansche
firma bijna een bedrag van 2000 gekost
heeft.
In een derde klasse rijtuig van dezen
trein reisde een Japanner vertelt Ma-
taram een soort kassier van een Japan
sche handelszaak te Soerabaja, die gere
geld verschillende Japansche winkels be
zoekt om geld te incasseeren. Hü kwam
ditmaal uit Jogja en had een tasch bü
zich, waarin een bedrag van ongeveer
2000. Naast hem zat een jeugdige Ja
vaan. Een net kereltje, zoo te zien aan
ziin modieus jasje, zijn mooie schoenen
en ziin charleston-broek, een student of
leerling van een der hoogste klassen van
een middelbare onderwijsinrichting. Maar
terwiil de sneltrein op het korte traject
tusschen de beide Solosche stations Bala-
pan en Djebres, dicht bü een overweg,
eenigszins vaart had geminderd, greep
het nette ventje plotseling de tasch met
geld, wierp hem den trein uit en sprong
ei- zelf ook uit.
Het gebeurde in een ommezien, en de
verbouwereerde Ja mi mier had het nakij
ken. Maar hü behield zijn tegenwoordig
heid. van geest en schreeuwde uit den
trein, teneinde de aandacht te trekken
van toevallige voorbijgangers. Een dezer
was een reehrecheur van politie, een kerel
van zessen klaar. Hü had het tooneeltje
gezien en begrepen. Hü kreeg van een
anderen voorbijganger een fiets ter leen
en ontwikkelde bü de achtervolging van
den roover een snelheid, welke een onge-
oefenden amateursprinter niet kwaad
stond. Na een niet al te langen rit had hü
den dief ingehaald en gearresteerd. De
tasch had de man nog bü zich, en aan het
geld ontbrak geen cent.
Te Solo werd reeds vastgesteld, dat de
arrestant een berucht recidivist is; hü
heeft, reeds meer veroordeelingen achter
den rug, is eens uit de gevangenis te Solo
ontsnapt en ook een keer verdacht ge
weest van een trein-diefstal, doch wegens
gebrek aan bewü's vrijgesproken.
1
HMBBWHHHWWM
Het kwam Annabelle voor, dat alles
zeer vereenvoudigd was. De critisohe,
cynische wereld is nog wel eens zachtzin
nig gestemd tegenover erfgenamen van
groote mannen, maar nooit tegenover
groote mannen zelf. Henry Kilbourne in
een auto, 's morgens om drie uur, met een
dame achter het stuur het was waarlük
een situatie, die onbetaalbaar was.
Ze sloeg den motor weer aan.
„Hé! Waar gaan we heen?" vroeg de
heer Kilbourne.
„Huis toe, James!" riep Annabelle
terug over haar schouder.
De heer Kilbourne voorzag plotseling
met angstwekkende helderheid de vreese-
lÜkste dingen.
„Hoor eens," gelastte hü, zich voorover
buigend. „Zoo kan ik niet naar huis. Niet
met een meisje achter het stuur. Moet aan
mün gezin denken; ze zouden het niet
begrüpen."
„Gaat mü wat aan, wat je gezin denkt,"
antwoordde Annabelle. „Blüf kalm zitten.
Als je weer aan me komt, geef ik je een
pats met een schroevendraaier!"
„Kan zoo niet naar huis," herhaalde de
heer Kilbourne koppig. „Iedereen wak
ker, iedereen in rep en roer. Allemaal
hun lekkeren slaap missen."
Annabella lachte theatraal.
„En of ze wakker zullen worden," zei
ze. „Je denkt toch zeker niet, dat ik stie-
kum binnen zal sluipen. Vast niet! Als ik
binnenkom, kom ik met volle muziek!"
Ze gaf vol gas en de auto sprong voor-
ut. De heer Kilbourne, die in overweging
had genomen, 6e rest van den weg loo-
pende af te leggen, viel achterover en be
sloot, dat hü nog niet zjjn leven zou op
offeren terwille van de rust. van zün
gezin.
„En dan te bedenken, dat ik dacht over
een sukkel als Kane!" mompelde Anna
belle tevreden.
„Stop dien wagen," beval de heer Kil
bourne. „Laat me er uit!"
Als eenig antwoord gaf ze nog wat
meer gas. Annablle was niet van pian
zich den prijs te laten ontglippen. Ze reed
voorzichtig, maar tegelijkertijd snel ge
noeg om hem op z;jn plaats te houden.
„Laat me er uit!" herhaalae de heer
Kilbourne opgewonden.
..Houd je kalm," waarschuwde ze hem.
„Als je probeert er uit te stappen, dan
sleur ik je een paar honderd meter mee
over den grond."
„Laat me er dan uit bij het hek!"
„Ik zal je er uit laten, als het mü goed
dunkt. Blijf maar bü me, dan zal je wat
beleven!"
De heer Kilbourne zon op een middel
om haar met meer succes te overreden,
toen de auto Kilbourne Heights binnen
reed. Hü kromp ineen toen hij het wel
bekende hek zag.
„Draai de lichten uit," smeekte hü.
Annabelle beantwoordde zün smeek
bede door het zoeklicht op te draaien,
waardoor het licht nog aanzienlijk ver
sterkt werd. De auto van den heer Kil
bourne rolde snel den weg langs, die zich
slingerde tusschen de boomen en eindigde
op de open plek voor het huis. Annabelle
stopte vlak voor de voordeur, zoo plotse
ling, dat de remmen knarsten.
Ze ging rechtop staan en begon met
het zoeklicht het. donkere huis te beschij
nen. Ti gelüker tüd drukte ze met den
Het '20e postvliegtuig te Batavia.
Het 20ste postvliegtuig is Donderdag
om 3 uur 50 op het vliegveld Tjililitan te
Batavia aangekomen.
Het 21e vliegtuig vertrokken.
Donderdagmorgen 6 uur 15 is het 21ste
postvliegtuig, de P.H.A.F.S., van Schip
hol vertrokken. Aan boord bevindt zich,
behalve de bemanning, bestaande uit de
vliegers Hondong en Both en de werk
tuigkundige De Jong, als passagier de
heer Lebret uit Oosterbeek. Het post
vliegtuig heeft 204 K.G. post en 45 K.G-
lading aan boord.
Het 21ste postvliegtuig, de P.H.A.F.
S. is Donderdag om 13 u. 20 uit Praag
vertrokken.
Te Boedapest.
De P.H.A.F.S. is om 15 u. 10 te
Weenen aangekomen en om 16 u. 52 te
Boedapest geland.
DE OCEAANVLIEGERS POST EN
GATTY NAAR MOSKOU
VERTROKKEN.
De Amerikaansche Oceaanvliegers Post
en Gatty zün Donderdagmorgen om 7 u.
van Berlijn naar Moskou vertrokken.
Toen zij in Engeland landden.
Toen Post en Gatt.y na hun snelle
oceaanvlucht te Ohester neerdaalden,
kwamen zü voor het personeel van het
vliegveld als uit de lucht vallen. Het per
soneel, met alle soorten vliegtuigen be
kend, zag een vreemd toestel aankomen,
dat zü tot hun grenzelooze verbazing ten
slotte aan het opschrift jjMinnie Mae of
Oklahama" herkenden als het vliegtuig
der oceaanreizigers.
Niet minder verrast waren de vliegers
zelf, dat zij zich te Ohester bevonden,
want zü waren hun weg totaal kwüt.
Zü vertelden aan den correspondent
van de Londensche Star, dat zü na Har-
bour Grace in den blinde over den oceaan
hadden gevlogen, in regen en mist.
„Gedurende den. nacht", zeiden zij,
„vlogen wij door heel wat slecht weer.
Later daalden wü tot onder de wolken, en
zagen toen het water weer. Dat moet de
Iersche Zee zijn geweest, maar dat wis
ten wü op dat oogenblik niet. Wü gingen
weer omhoog in den nevel en door een
gat in den nevel zagen wü toen een kruis
weg". Dat was 5 K.M. van Ohester.
Zij vertelden nog, dat zü niet van plan
waren geweest Engeland aan te doen.
ZÜ moesten onmiddellijk weer weg,
want zü moesten den volgenden dag te
Moskou zijn. Erg vermoeid waren zü niet.
Zü lieten hun toestel vullen, gingen zelf
in de officierscantine wat eten en vlogen
toen weer verder.
Te Krefeld geland.
De Deensche ooeaanvliegers Hillig en
Hobris, over wie ernstige ongerustheid
heerschte, zijn Donderdagmiddag half zes
(M. E. T.) te Krefeld geland. Zij vertelden,
Groote sorteering,
In effen en gewerkt,
75 cent per el.
Verkrijgbaar bij:
Lelop naam op den zelfkant
Vraagt onze stalen -collectie
te veel zuidelük te hebben aangehouden
en boven de Spaansche kust het vasteland
bereikt te hebben.
Boven Frankrijk en de ArdennÜS waren
zij den weg kwijt geraakt en daar hadden
zü veel benzine verbruikt.
De tocht.
De Denen hebben, naar nader wordt
gemeld, verteld, dat z|j gedurende den
geheelen overtocht zeer slecht weer gehad
hadden. Ze hadden 23 uur lang meest op
4000 nieter hoogte moeten vliegen. Don
derdagmorgen vroeg waren ze door een
gat in de wolken lager gaan vliegen, tot
Rheumatiek komt noodeloos veel voor
Weersveranderingen zijn er gedeeltelijk
schuld aan, doch dikwijls zijn verzwikte
nieren de oorzaak. De pijn wordt ver
oorzaakt door afzettingen van urinezuur
in de gewrichten, en deze afzettingen
kunnen niet geschieden, als de nieren
behoorlijk werken en het urinezuur
afscheiden.
Pas daarom op! Tocht, een gevatte
kou en te zwaar werk kunnen de nieren
hinderen in hun taak tot zuivering van
het bloed Geef aan de nieren de hulp,
die zij behoeven, bij het eerste teeken
van rheumatische pijnen. Gebruik Fos-
ter's Rugpijn Nieren Pillen, het speciale
nisrmiddel tegen rugpijn, urinekwalen,
hoofdpijn, duizeligheid, rheumatiek,
ischias, spit en gewrichtspijnen.
Tijdig gebruik voorkomt veel narig
heid
vinger op de sirene; een schorre stem
krijsebte uit de auto. Terwül zoo de dood-
sche stilte verscheurd werd, begon het
felle zoeklicht meedoogenloos van raam
tot raam te spelen.
Maar Annabelle's vindingrijkheid was
nog lang niet uitgeput. Ze had een vrü
sterke sopraan en ze liet een hoogen, on-
waarschü'nlüken kreet weerklinken, die
de sirene nog overstemde.
De heer Kilbourne werd nuchter van
angst.
„S-s-s-t!" smeekte hü heesch.
Annabelle vulde de longen en gilde
weer, nog hooger dan fevoren. De heer
Kilbourne stond rechtop, wrong zü'n han
den, kermde en keek naar de ramen der
eerste verdieping.
„Houd je mond!" smeekte hü. „Maak
toch niet zoo een helsoh lawaai. Hier heb
je geld."
Hü stak de hand in den zak en haalde
die welgevuld te voorschijn; maar Anna
belle had grooter plannen en versmaadde
het.
Een licht verscheen voor een raam op
den hoek van het huis. Het was Hilda.
Een oogenblik later ging er nog een licht
op. Dat was Marian. De heer Kilbourne
hield den adem in, in afwachting of een
derde licht zou verschünen. Hü wist pre
cies, waar de kamer van zijn vrouw moest
zün.
Annabelle werd aangevuurd door de
lichten.
„Ik word beleedigd!" gilde ze. „Is er
niemand, die me helpt? Er is een oude
leelüke vent hier, en
De heer Kilbourne boog zioh voorover
en legde de hand op haar mond. Een
Bij alle drogisten enz. J 1.75 p. flacon.
oogenblik later zonk hü terug op zün
plaats, dank zü een krachtige beweging
van Annabelle's sterken arm.
„Hü heeft me geslagen!" kermde ze.
„Wil iemand me helpen? Is er geen heer,
die me beschermt? O-o-o-h-h-h!"
Ze vergat niet. den hoorn te laten gil
len, terwül ze haar stem liet weerklinken.
„Ik heb hulp noodig!" riep Annabelle.
De heer Kilbourne zei aan een stuk
door: „S-s-t!" maar zelfs op een meter
afstand zou niemand hem hebben kunnen
hooren. Annabelle hoorde er tenminste
niets van en bovendien zou het niet den
minsten indruk op haar gemaakt hebben.
Er stond voor haar te veel op het spel
en ze volgde geheel haar eigen krijgsplan.
Nu werd er een licht opgestoken op de
bovengang en snelle voetstappen weer
klonken. Toen verscheen er licht in de
benedengang. Daarna werd het licht ir,
de vestibule opgedraaid en de voordeur
geopend. Een groote gedaante in een
paarse züden kamerjas verscheen.
„Ik sta op mijn recht!" gilde Anna
belle.
De lange gedaante trad met groote
stappen naar buiten, liep de stoep af en
begaf zich snel naar de auto. Rawlins
greep Annabelle hardhandig bü één
harer blanke armen en duwde haar neer,
met dat gevolg, dat de sirene en z|j zelf
tegelijk verstomden.
Rawlins hield Annabelle vast, terwijl
hü met de andere hand het portier open
de en naar den heer Kilbourne greep.
(Wordt vervolgd).