DEIiEKiiUiin
SUMMUM ik
HIIUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WEERINGEN EN ANNA PAULOWNA
oversSchfc
KONIJN's Artikelen
EHRSÏS BLAD
D9NSDAG 7 JULI 1331.
59ste JAARGANG
Het Amerikaansche voorstel. - Gee» uitbreiding van
Duitschtands bewapening- - De Duüsche vloot. - De
verhouding tusschen Staat. - Een scherpe
omzendbrief van den Paus.
breit alles best,
FEUILLETON
BINNENLAND.
OOST-SNDIE.
SPOORSTRAAT 122
De brand te Parijs.
QEMENSD NIEUWS.
Groote brand te Aerdenhout.
Badmeester bij Breda
verdronken.
Zoo gemakkelijk te wasschen
Zoo moeilijk te verslijten
Kleur-, wasch- en zon-eeht
voor Bejaarden
6986.
ECOURANT
Abonnement per 3 maanden bij yooruitbet.Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen
land f 2. Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
f 1.—. Modeblad resp. f 0.95, f 1.26, f 1.25, f 1.36. Losse nos. 4 ct.; fr.p.p.6ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jk.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 60 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewjjsno. 4 ct.
„De Fransch-Amerikaansche overeen
stemming is tot stand gekomen, behou
dens goedkeuring door de onderteekenaars
van het plan-Young", zoo seinde Reuter
Saterdag uit Parijs, terwijl door Havas
Zondag het volgende communiqué werd
gepubüceerdi:
De Fransche en Anierikaansclie onder
handelaars hebben van Zaterdagavond
half tien tot Zondagochtend kwart voor
één besprekingen gevoerd. De Franschen
hebben den Amerikanen den tekst doen
toekomen van de grondslagen voor een
accoord, welke dos middags in den Fran
schen ministerraad waren goedgekeurd.
In den naoht van Zaterdag op Zondag is
daarop deze tekst naar Washington ge
seind, met eenige wijzigingen, die er in
gemeen overleg in waren aangebracht.
Naar Havas verder meldt, bestond Za
terdag nog verschil van meening omtrent
de betalingen in natura. Frankrijk drong
er namelijk op aan, dat deze betalingen
ook bij het in-werking-treden van het
Hoover-plan zouden voortduren. Zij beloo-
pea voor het jaar 1930/31 omstreeks 125
millioen mark. De Fransche opvatting is,
dat Duitschland door de handhaving van
deze betalingen geen schade zou lijden,
terwijl een opschorting er van de werk
loosheidscrisis in Duitschland zou verer-
Ïeren. Amerika wenscht evenwel niet, dat
luitechland gedurende het moratorium-
jaar eenige betaling, welke ook, verricht,
én zoodoende bleef dit punt een techni
sche moeilijkheid opleveren.
Ook moesten de onderhandelaars het
nog eens worden over de politieke garan
ties, welke Frankrijk van het Duitsche
rijk wenscht te verkrijgen in ruil voor de
offers, waarin Frankrijk heeft toegestemd.
Frankrijk, dat trouw blijft aan zijn poli
tiek van internationale samenwerking,
wenscht dat Duitschland in denzelfden
geest te werk gaat. De aan Duitschland te
verstrekken credieten zouden derhalve
J] echts voor economische doeleinden mo
gen dienen en niet voor versterking der
bewapening, en Duitschland zou moeten
afzien van zij» pogingen om een politieke
hegemonie in Midden-Europa te vestigen.
Dr. Brtming, de Duitsche minister van
buitenlandsche zaken, heeft intusschen de
angst trachten weg te nemen voor een
eventueele bewapening van Duitschland
met het geld, dat Duitschland door het
moratorium in handen houdt. Zooals men
weet was het vooral Frankrijk, dat daar
voor vrees koesterde en dit ook niet onder
stoelen of banken stak. Dr. Brüning heeft
nu aan de regeering der Ver. Staten het
volgende telegram gezonden:
„Met het oog op de vrees, die in som
mige kringen is geuit, dat de bedragen,
die op de Duitsche begrooting vrij komen
door de verlichting der herstellasten, zou
den kunnen worden gebruikt voor ver
grooting der bewapening, verklaar ik, dat
©enigerlei hoogere uitgaven voor leger en
vloot gedurende het moratorium-jaar nim
mer is overwogen en nooit zal plaats heb
ben. De verlichtingen, die Duitschland
zullen toevloeien als gevolg van het Hoo-
ver-<plan, worden geheel vereischt om het
tekort in de ontvangsten te dekken; zij
moeten den financieelen toestand consoli-
deeren en Duitschlands economisch leven
redden".
JAAP SNOR
ook wollen Badpakken.
ZUIDSTRAAT 19.
Let op den gelen winjcel.
Voor Texel: Wed. SCHUMAKER.
door
E. J. RATH.
42)
„Jullie zijn een troep mispunten!" zei
Marian vol minachting.
Ze liet zich van de leuning glijden en
liep weg om in eenzaamheid te mokken.
Mevrouw Kilbourne zuchtte en schudde
het hoofd. Daarna wisselden de vier oud
ste Kilbournes veelbeteekenende blikken.
„Dat is dus afgesproken," zei de heer
Kilbourne snel:
Hij was nog heelemaal niet gerust. Wat
Hilda en Kane betrof, was hij niet zoo
heel bang. Hij wist nog niet, dat ook Ma
rian van alles op de hoogte was. Marian
was van plan er munt uit te slaan. Maar
in tegenwoordigheid van zijn vrouw kon
hij niets zeggen.
„Ja, dat is afgesproken," zei mevrouw
Kilbourne. „Wil jij het hem zeggen,
Henry?"
Wisik?"
De stem van den heer Kilbourne klonk
oprecht verbaasd en hii keek oprecht ver
wonderd.
„Jij bent het hoofd van het gezin, Hen
ry."
Of hij het hoofd was of niet, er waren
redenen, waarom de heer Kilbourne zijn
De Duitsche vloot. In het ministerie
van riiksweerbaarheid te Berlijn is men
eveneens niet te spreken over de mede-
deelingen die de Fransche minister van
marine bü de behandeling van het vloot-
bouworogram, in de Kamer heeft gedaan,
over de Duitsche vloot.
De Fransche minister heeft gezegd, dat
Duitschland meer schepen bouwt dan het
krachtens het verdrag van Versailles mag
Verder beweerde hii, dat Duitschland 8
kleine kruisers, 25 torpedojagers en 25
torpedobooten bezit.
Daartegenover geeft het ministerie van
rijksweerbaarheid officieus te kennen, dat
deze mededeelingen volstrekt onjuist zijn.
Het verdrag van Versailles staat Duitsch
land 6 pantserschepen, 6 kruisers, 12 tor
pedojagers en 12 torpedobooten toe. Bo
vendien mag het aan oude schepen 2 krui
sers, 4 torpedojagers en 4 torpedobooten
als reserve hebben.
Daar het Duitsche vlootprogramma
slechts 4 pantserschepen, 4 kruisers, 9
torpedojagers en 10 torpedobooten voor
ziet, blijft het nog aanmerkelijk beneden
de verdragsMmiet.
De Paus heeft een nieuwen omzendbrief
de wereld ingezonden, waarvan de toon en
inhoud in politieke en katholieke kringen
groote opschudding verwekt heeft, vooral
daar verluidt, dat de Paus hem eigenhan
dig ontworpen en geredigeerd heeft.
Wij ontleenen er het volgende aan:
De inleiding van den brief zegt, dat het
niet noodig is nopens de gebeurtenissen,
die den laatsten tijd te Rome en in geheel
Italië zijn gebeurd in bijzonderheden te
treden.
Men heeft getracht datgene doodelijk te
treffen wat den paus steeds het dierbaar
ste is geweest en ook steeds zal blijven,
en de wijze waarop dit is gebeurd, is bui
tengewoon kwetsend geweest.
Daarom rekent de paus het zich een be
hoefte en een plicht zich tot alle katho
lieken op de wereld te wenden om de
waarheid en gerechtigheid in een zaak te
verdedigen, die de vitale belangen en
rechten van de katholieke kerk raakt.
Na dank gebracht te hebben aan de
van alle katholieken ondervonden bewij
zen van steun en trouw, keurt de paus
de begane daden van geweld en oneer
biedigheid in scherpe woorden af, vooral
de persoonlijke beleedigingen in een d »3l
van de pers. Omdat bij de daden van ge
weld vele personen in uniform zijn ge
zien ligt de gedachte voor de hand dat de
bevelen van hooger hand afkomstig zijn
geweest.
Het zoogenaamde document van de
tegenpartij waarin alle laster tegen de
Kerk is bijeengebracht, die maar te vin
den was, heeft den Paus ten zeerste be
droefd. Zelden heeft hij een officieus docu
ment onder de oogen gehad, dat zulke ten
dentieus© ededeelingen bevatte en zoo
zeer in tegenspraak met de waarheid no
pens de katholieke actie stond. Er wordt
o.a. van den „zwarten ondank" der pries
ters gesproken, die zich tegen de partij
zoud .il gewend hebben, die de religieuse
vrijheid in Italië "evestigd zou hebben.
De Paus spreekt dan over de angst en
zor~ die hem bezielen omtrent de toe
komst van de godsdienstige vrijheid.
Aanvallen op de katholieke actie waren
tenslotte ontaard in gewone politiemaat-
reraP" wat den H. Stoel eindelijk ge
noopt had tot het nemen van tegenmaat
regelen, Met groote smart moet de Paus
vaststellen, dat in Rome en in geheel
Italië een campagne op touw gezet was
tegen datgene, wat de kerk en haar hoofd
van oudsher het heiligst geweest was; de
rechten der ziel.
Ofschoon de Paus zelf herhaaldelijk be
toogd had, dat de katholieke actie, zoowel
in opaet als in de practijk, boven en bui
ten iedere part';"olitiek stond, werd de
vervolging ongestoord voortgezet.
D® WERKLOOSHEID IN DE
VER. STATEN.
Twaalfhonderd vooraanstaande man
nen en vrouwen in de Vereenigde Staten
hebben een request gericht tot president
l Hoover om een speciale zitting van het
congres bijeen te roepen ter behandeling
van het vraagstuk der werkloosheid. Er
worden voorzieningen gevraagd, die drie
en een half millioen dollars kosten.
DE WERKLOOSHEID IN
DUITSCHLAND.
De bestrijding ervan.
De hoofdcommissie van den Pruisi-
schen Landdag heeft een voorstel aan
genomen, om bij de rijksregeering aan te
dringen op de indiening van een buiten
gewoon wetsontwerp ter bestrijding van
de werkloosheid, vooramelijk door een
tijdelijke inkrimping van den arbeidstijd,
beperking van overwerk, niet-toelating
van buitenlandsche seizoenarbeiders, vol
doende verstrekking van middelen voor
werkverschaffing, de organisatie van vrjj-
willigen arbeidsdienst, hulpverleening
aan nationaal belangrijke industrieën,
vooral in de grensstreken en voorlichting
van de bevolking van het schadelijke van
den invoer van buitenlandsche genot- en
weeldeartikelen.
HONGARIJE'S ONGUNSTIGE
OECONOMISCHE SITUATIE
IN CIJFERS.
Aan de April-uitgave van het bureau
voor de statisstiek van de stad Boedapest
is het volgende ontleend: In de eerste vier
maanden van dit jaar het aantal wonigen
in Boedapest met 582, dat der kamers met
1386 toenam, in dezelfde periode van 1930
waren deze cijfers resp.: 1318 en 3514. In
dezelfde periode moest de deurwaarder in
niet minder dan 94.585 gevallen tot be
slaglegging overgaan, wat 8472 meer was
dan in Januari-April 1930. Het aantal
door de tram vervoerde passagiers daalde
van 98.554.000 tot 91.948.000, dat, van de
autobussen van 8.105.000 tot 7.985.000.
vrouw met onverholen ontstemdheid aan
keek. Ze zou het niet begrepen hebben,
als hij haar er van beschuldigd had, dat
ze moeilijkheden ontdook ten koste van
een ander, maar hij dacht het ongetwij
feld. De heele situatie kwam hem voor
als volgt:
Hij mocht Rawlins graag lijden. Dat
was één reden, waarom hij aarzelde, Bo
vendien was hij bang voor Rawlins. Raw
lins wist het een en ander van hem. Som
mige familieleden schenen ook op de
hoogte te zijn, maar toch niet allemaal.
Rawlins was een mysterie en een mysterie
is altijd iets onzekers. De heer Kilbourne
was niet in de stemming om iets te wa
gen. Het was tijd om voorzichtig te zijn.
„Het is mogelijk, dat ik het hoofd van
het gezin ben," zei hii met een zijdeling-
schen blik op Hilda .maar ik ben niet
aansprakelijk voor Rawlins. Ik heb hem
niet hier gebracht."
Mevrouw Kilbourne's waaier fladderde
zenuwachtig op en neer.
„Maar jij jaagt ze gewoonlijk weg, Hen
ry." zei ze.
„Als je a zegt, moet je ook b zeggen,
merkte hy op, zijn toevlucht nemend tot
een van zijn geliefkoosde leefregels.
Mevrouw Kilbourne beet zich op de lip
en keek haar zoon aan.
„We zouden Kane kunnen vragen het
hem te zeggen," zei ze aarzelend.
Kane kon nooit goed zijn gevoelens ver
bergen en nu minder dan ooit. Hij was
verwonderd en benauwd.
„Wat heb ik er mee te maken?" vroeg
hij.
„Maar jij vondt toch ook, dat h;i weg
moet," sprak zijn moeder.
FRAUDES BIJ VEEM TE MAKASSAR.
Het Soer. Hbl. bespreekt de vele ern
stige ontdekkingen, die onlangs gedaan
zijn bij het Molukkenveem te Kakassar,
waar eerst door een Chineeschen kassier
fraude gepleegd werd tot een bedrag van
173,000, welke zaak door de firma ge-
toetoept doch door de politie onderzocht
werd en binnenkort voor den landraad zal
komen. Verder zou volgens het Hbl. ge
knoeid zijn met aanbestedingen, waardoor
diverse mededingers uitgeschakeld wer
den en het Veem de leveranties kreeg.
Deze zaak is niet bewezen, doch valt niet
onder de strafwet, voegt het Soerabaja-
sche blad er aan toe. Tenslotte is een
onderzoek gaande naar geknoei met leve
ranties aan de K.P.M., die volgens ver
schillende verklaringen daardoor in een
jaar tijds voor 100.000 benadeeld zou
zijn.
steeds verzorgd
TELEFOON 339
„Maar daarom hoef ik het hem niet te
vertellen. Het is mijn huishouden niet."
„Dat weet ik wel, Kane; maar je vader
spreekt liever niet met hem en nu dacht
ik
„Ik heb er toch niets over te zeggen,
moeder."
„Maar als je het doet uit mijn naam,"
zei mevrouw Kilbourne.
De heer Kilbourne knikte, dat hij het er
mee eens was; maar Kane schudde kop
pig het hoofd. Hij beschouwde de quaestie
als volgt:
Hij mocht Rawlins graag lijden. Dat
was één reden, waarom hij aarzelde. Bo
vendien was hij bang voor Rawlins. Raw
lins wist het een en ander van hem. Som
mige familieleden schenen ook op de
hoogte te zijn, maar niet allemaal. Raw
lins was een mysterie en een mysterie is
altijd iets onzekers. Kane was niet in een
stemming om iets te wagen. Het was tijd
om voorzichtig te zijn heel voorzichtig.
„Het is mijn werk niet om personeel of
logé's weg te sturen," zei hij. „U moet het
mij niet vragen."
Marian, die brandde van nieuwsgierig
heid, was weer teruggekomen en stond
met een boos gezicht te kijken en te luis-
teren.
„Het is toch mannenwerk", zei me
vrouw Kilbourne.
Vraag het dan aan Grosvenor stelde
Kane voor. „Die heeft tenminste flink
het land aan hem".
Marian barstte in lachen uit.
„Ja, vraag het aan Grosvenor", drong
ze 'aan. „En mag ik er dan bij zijn, als het
gebeurt?"
Haar moeder beduidde haar, dat ze
KOOPVAARDIJ-OFFIC1EBEN.
J.l. Zaterdagochtend had wederom een
bijeenkomst plaats van de vertegenwoor
digers van de Koopvaardij-offieieren en
die van de reeders. In deze bijeenkomst
werd nog geen overeenstemming bereikt.
Intusschen zullen de onderhandelingen
over een nieuwe arbeidsovereenkomst
worden voortgezet. Voorloopig zullen de
reeders geen wijzigingen brengen in de
loon- en arbeidsvoorwaarden, zooals deze
op den 30sten Juni j.l. werden toegepast.
DE HAVENPLANNEN OOSTMAHORN.
Standpunt van Ged. Staten van
Friesland.
De havencommissie Oostmahorn heeft
een adres met toelichting tot de Prov.
Staten van Friesland gericht, waarin zij
verzoekt haar een geldelijken steun ad
1000 uit de provinciale fondsen te ver-
leenen, opdat zij in staat zij haar werk
zaamheden bestaande in het wekken
van belangstelling en het voeren van
actie voor de totstandkoming van een
Rijkshavengelegenheid te Oostmahorn
voort te zetten.
Zooals uit het adres blijkt, zijn bij den
Rijkswaterstaat plannen omtrent den
havenaanleg in onderzoek; in het maken
van deze plannen zijn noch Ged. Staten
noch de Prov. waterschapsdienst gekend
dit volkomen terecht, omdat de provin
cie zich de zorg van de havenwerken nim
mer tot taak heeft gesteld. Het lijkt Ged.
Staten raadzaam in elk geval den uitslag
van elk onderzoek af te wachten, omdat
eerst daarna zuivere beoordeeling van de
zaak mogelijk zal zijn. Ged. Staten stellen
voor dit aan Havencommissie te berich
ten. Hbld.
9
GEDEPUTEERDE STATEN VAN
NOORD-HOLLAND.
Het huidige college blijft.
Uit Haarlem wordt gemeld:
Dinsdag 31 Juni is te Amsterdam een
vergadering gehouden van de fracties
van de Staten van Noord-Holland, uit wel
ker midden het tegenwoordige college
van Gedeputeerde Staten is samengesteld.
De Protestantsche Christelijke Staten
fracties bepleitten in deze vergadering
de wenschelijkheid van interfractioneel
overleg met alle geconstitueerde Staten
fracties, maar er werd besloten tot voort
zetting van den arbeid in de komende
vier jaar door samenwerking tot herkie
zing van de thans zittende leden van de
Gedeputeerde Staten.
Batavia's inzending gereconstrueerd.
Aneta seint uit Batavia:
Het college van B. en W. heeft beslo
ten de inzending van de gemeente Batavia
op de tentoonstelling te Parijs te recon-
strueeren en per snelste gelegenheid der
waarts te expedieeren.
Geen kwaadwilligheid.
De Parjjsche correspondent van het
„Hbld." telefoneert:
De commissaris van politie, belast met
het onderzoek naar de oorzaken van den
brand van ons paviljoen, de heer Leriche,
heeft tegen een medewerker van de
„Matin" verklaringen afgelegd. Hij zei
eerst, dat het in vele gevallen even moei
lijk is, de oorzaken van een brand na te
gaan als het voor een gerechtelijk ge
neeskundige is, de doodsoorzaken te be
palen, als hij te doen heeft met een vol
komen verkoold lijk. Daarna zei hij:
„Ik kan u niettemin verzekeren, dat
het denkbeeld van kwaadwilligheid al
mijn aandacht heeft gehad en dat ik per
soonlijk alle verklaringen, die mij in dit
opzicht gedaan zQn, heb nagegaan of
door de tot mijn beschikking gestelde
inspecteurs heb laten nagaan. Alle veri
ficaties rijn echter negatief uitgevallen".
Binnenland.
Drie nieuwe villa's vernield.
Zaterdagavond omstreeks 6 u. is brand
ontstaan in een complex van drie nieuwe
villa's, gelegen aan de Houtvaartkade 30,
32 en 34, in het villapark Rijnegom te
Aerdenhout. Het perceel 30 was onbe
woond; de bewoners van perceel 32 waren
tijdelijk afwezig. In perceel 34 woonde de
heer De H„ die een bad wilde nemen. Bij
het aansteken van den geiser, ontplofte
deze met een geweldigen knal, en onmid
dellijk daanar sloeg een groote vlam uit.
Geheel ontsteld vluchtte de heer De H.
de badkamer uit en toen hij, van schrik
bevangen, beneden kwam, bemerkte hij,
dat het vuur- reeds de rieten dakbedek
king van het villacomplex had aangetast.
In enkele minuten tijds stonden de drie
huizen in lichte laaie, en aangewakkerd
door den feilen wind, greep het vuur zoo
snel om zich heen, dat er van redding
van een gedeelte van den inboedel geen
sprake kon zijn, hoewel de brandweer
van Bloemendaal met twee motorspuiten
en ander materiaal spoedig ter plaatse
was verschenen.
Met twaalf stralen werd de vlammen
zee aangetast. In een minimum van tijd
was de rieten dakbedekking der drie hui
zen weggebrand. Tot ver over de Leid-
schevaart en in het bosch- en vaartkwar
tier te Haarlem werden de vonken en
smeulende stukken riet op den wind mee
genomen.
De drie huizen zijn geheel vernield.
Wegens gevaar voor instorting moesten
zijmuren en geveltoppen worden neerge
haald. De inboedels der perceelen 34 en
32 zjjn geheel in de vlammen opgegaan.
Bij redding van een elfjarig
meisje in een diep bassin der
Leemputten.
Een droevig ongeluk, hetwlk aan den
30-jarigen badmeester Bouman het leven
heeft gekost heeft Zondag te Breda
plaats gehad.
Eenigen tijd geleden werden de Leem
putten heropend, een unieke zwemgele-
genheid onder Dorst, waar honderden in
woners van Breda de zwemsport plegen
te beoefenen. Mevr. R. kwam daar Zon
dag, vergezeld van haar 11-jaig dochter
tje, en wilde dit meisje in het diepe ge-
deele van één der drie bassins laten
j zwemmen. Op de vraag van den badmees
ter Bouwman, of het meisje zwemmen
kon, antwoordde mevr. R. bevestigend.
Nauwelijks was het kind echter te water
of het riep om hulp, waarop Bouman ge
heel gekleed te water sprong. In haar
doodsangst klampte het meisje zich aan
den hals van den badmeester vast, waarop
een vreeselijke worsteling ontstond. Nog
wist Bouman het meisje boven te bren
gen, doch hij zonk daarop geheel uitge
put naar de diepte terug. Inmiddels
schoot men van het heerenbassin te hulp.
Eerst na tien minuten kon men het slacht
offer boven brengen. Tevergeefs werd
getracht de levensgeesten weer op te
wekken. Dr. Sluijters uit Teteringen kon
ten slotte slechts den dood constateeren.
Bouman was een geroutineerd zwem
mer, hij laat een vrouw en twee kinderen
achter.
ZWEMMER VERWARD IN EEN
VISCHFUIK.
Zaterdagmiddag geraakte zekere K. bij
het zwemmen in de Waal onder Zenne-
Groote sorteering,
in effen en gewerkt,
75 cent per el.
Verkrijgbaar üi,.
Letop naam op den zellkant
Vraagt onze stalen-collectie
moest zwijgen, waaide zich koelte toe met
den waaier en wendde toen langzaam de
oogen op Hilda, die ze onderzoekend aan
keek.
„Hilda, jij bent het met ons allen eens.
Zou jij
„Neen!"
Hilda barstte zoo plotseling los, dat
zelfs Marian, die het een en ander opge
merkt had, dat aan de rest van de familie
ontgaan was, haar met groote oogen aan
keek.
„Jij zou het hem waarschijnlijk met
meer tact aan het verstand kunnen bren
gen, dan één van ons", sprak de heer
Kilbourne overredend.
„Neen!"
„Maar je vader en broer
„Neen, moeder! Neen!"
Mevrouw Kilbourne was ten einde
|raad. Ze begreep niet, waarom een heele
familie met uitzondering van Marian,
die te jong was om te begrijpen, te ver
legen was iets te doen, waartoe met al-
gemeene stemmen besloten was.
„Je zoudt kunnen zeggen, dat je
spreekt uit naam van je vader en moe
der", zei ze.
De heer Kilbourne betuigde al knik
kend zijn instemming, maar Hilda was
in een koppige bui.
„Neen", was alles wat ze zei, maar ze
dacht bij zichzelf ongeveer het volgende:
Ze vond Rawlins nogal aardig. „Nogal"
was misschien een beetje zwak uitge
drukt, maar dat kwam er niet zooveel op
aan. Dat was één reden, waarom ze aar
zelde. Bovendien was ze bang voor Raw-
'lins. Rawlins wist het een en ander van
haar. Niemand anders wist bij voorbeeld
wijnen met zijn voeten verward in een
vischfuik. Hierdoor werd hij naar bene
den getrokken en verdronk jammerlijk.
Het lijk is later gevonden.
NA DE VERKIEZINGEN.
Een overledene ter verant
woording geroepen.
Een 83-jarige inwoner van Apeldoorn
ontving bij de jongste verkiezingen voor
de Prov. Staten de gebruikelijke oproe-
pingskaart, benevens een voor zijn echt-
genoote, die echter reeds sedert 25 Jan.
1930 is overleden. Hij deelde dit op den
dag der stemming mede aan den voorzit
ter van het stembureau, waarbjj hij de
kaart van zijn overleden vrouw inleverde
Tot zijn verwondering ontving hij ook
voor de onlangs gehouden gemeente
raadsverkiezingen een oproepingskaart
voor zijn echtgenoote. Men scheen er dus
den vorigen keer al heel weinig nota van
te hebben genomen, dat de opgeroepen e
reeds anderhalf jaar was overleden.
Nu de verkiezingen zijn afgeloopen,
zou men meenen, dat hiermede de zaak
uit de wereld was. Dit blijkt echter geens
zins het geval te zijn. Dezer dagen ont
ving de oude man een schrijven, bestemd
voor zijn echtgenoote, behelzende, dat zij
zich binnen tien dagen mondeling ot
schriftelijk moet verantwoorden voor
iets af van Herbert Wheeler. Dat moch-
j ten ze nooit te weten komen. Het was tijd
om voorzichtig te zijn. Bovendien, liep ze
gevaar, dat Rawlins haar zou gehoor
zamen; en wat kwam er dan terecht van
het duistere hoofdstuk?
„Ik ben er van overtuigd, dat Rawlins
het zou begrijpen, als jij het hem uitleg
de, Hilda".
Het was altijd nutteloos met Hilda te
1 praten, als ze eenmaal een besluit geno
men had en mevrouw Kilbourne gaf het
op. Er heerschte een stilzwijgen, dat pijn-
1 lyk dreigde te worden.
„Doe het zelf, moeder", zei Marian.
Mevrouw Kilbourne begon zich heftig
te bewaaieren. Alles draaide in een krin
getje rond.
„Het is wel vreemd", zei ze, „dat nie
mand van jullie me wil helpen".
Marian lachte honend. Als ze Wade
Rawlins wilden wegsturen, zag ze met
genoegen, hoe ze er tegen op zagen.
„Ik heb gezegd, dat het in de eerste
plaats jouw werk was", zei de heer Kil
bourne en keek zijn vrouw aan.
Kane en Hilda knikten, maar hun moe
der waaierde vastberaden van neen.
„Het is veel beter, als iemand anders
het doet", zei ze.
Als haar kinderen een naderen uitleg
verwachtten, werden ze teleurgesteld.
Mevrouw Kilbourne hield altijd meer van
besluiten nemen, dan aan redeneeren.
Natuurlijk beredeneerde ze in zichzelf
de zaak als volgt:
„Ze mocht Rawlins graag lijden. Dat
was één reden waarom ze aarzelde. Bo
vendien was ze min of meer bang voor
hem ja, zelfs zij, Emily Kilbourne. Het
zijn inderdaad het meest
ideale middel ter bevorde
ring van een normalen
stoelgang. Gemakkelijk in
te nemen, aangename
smaak, verwekken geen
krampen.
0.65 per flacon
was iets, dat niemand kon vermoeden,
zelfs haar man niet. Ze was gewaar
schuwd, ze had zelfs een belofte gedaan
en die niet gehouden. Ze wist, dat ze een
schuldige vrouw was en Rawlins wist
het ook.
Henry Kilbourne had haar gewaar
schuwd, nadat ze twee keer gezondigd
had, nooit weer te speculeeren in petro
leum; maar petroleum had altijd een bij
zondere aantrekkingskracht voor haar
bezeten. Misschien waren het de afbeel
dingen van kranen en bronnen, die haar
verbeeldingskracht prikkelden. Maar
weer had ze gekocht, van haar eigen
geld weliswaar, maar toch in een oogen-
blik van heimelijke verdorvenheid. Ze
had Rawlins de stukken laten zien en
Rawlins had in stilte geïnformeerd en
hetzelfde gezegd, wat Henry Kilbourne
haar steeds had voorgehouden. Ze was
bedrogen, net als met haar landloopers
en als Henry het ooit te weten kwam!
„Kom moeder doe het nu", herhaal
de Marian kwaadaardig, zonder te weten
hoe ze haar moeder kwelde.
„Jullie stelt me allemaal te leur", zei
mevrouw Kilbourne.
Een lange pauze volgde, gedurende
welke de vier oudste Kilbourne's het ver
meden elkaar aan te zien. Marian ver
brak de stilte, zooals gewoonlijk.
„Zal ik het doen?" vroeg ze.
Ze keken haar aan en Hilda was blijk
baar achterdochtig.
„Ik dacht dat jij er tegen was", zei me
vrouw Kilbourne verbaasd.
CWordt vervolgd).
