STADSNIEUWS DE HELD VAN HALMAHEIRA TWEEDE EN LAATSTE BLAD. Lentezonciag. garnalen drogerij. Vëssch©ni. TEXEL. T orgelist wezen om dit te kun»< d?e.le".\ „Al speelt men orgel is met altijd orgelist" Licht op voor allo voertuigen: Zomertijd. Donderdag 1 f» Juli 21.42 uur Vrijdag 17 21.41 ore-el U menschel! °*jjn X? ?ef pe,,|d» de mee«te De heer WillemMudde is nog -een Waard*" behalve die tH-intST"'''P "'et hï- UMerd 0r"elist- "'aar.... hij is on TOON ÜE HOOGH. tweel'e'sne'plrf j°uden' dat is billijk. Ten n euwe Industrie i orgel èn nn e execi'tant °p een vreemd beteekenis m al fn'-°P een ander soort orgel Het nmtfjn» Ge!'^'(>rnieei-de Kerk van voor onze visschers. Aan het einde van de Binnenhaven ligt matisch een ouderwet Jh ?r'\ 111 rurmereno uemugsiening van menig voorbiigaimer hevoegde zegt^iit Z 1S' Voor den °P den kop van het 11.Pt ,ron f..zeer veel; we weten dus schip staat met kapitale letters V "et welke moeilijkheden hij te kampenChemica" en in het ddden waar een bad gedurende zijn bespeling. breede loopplank toeSgeeïf' liane De algemeene indruk v-Qa oor. ,n eit' nangt artiat io „ii k van dezen jongen een bord. waarop dreigend staat gesehre- -N,aar het "St>11e alleszins gunstm. Zijn registratie ven erboden toegane aii 461 uptiioel- En kwam 's av ,.Is me dat een reuze-weertje". Zei men Zondag, zeer voldaan, ..Tjonge, mensch, dat is een daggie. Om eens fijn uit huis te gaan." s Morgens werden middagplannen Opgemaakt en uitgedacht, s Middags werden al die plannen Dra ter uitvoering gebracht. Helder was als uitgestorven. Alles was naar strand en zee. Waar 't Huisduiner zeebadleven Voor geen Zandvoort onderdee. Ieder was met tent en badgoed KERMIS-INSTANTANÉ-TJES. EINDEXAMENS R.H.B.S. C. J. Mets. Slobbe, B. H. Roelofs, N. J. van Gorselen, niej. C. A. de Haan, H. Zwaan, niej. C. L. Grunwald, mej. S. Prins, A. Bounia en A. van Urk. Afgewezen twee candidaten. VAKSCHOOL VOOR MEISJES VOOR DEN HELDER EN OMSTREKEN. Voor het diploma Huishoudster slaag den K. P. Klimp, S. K. Klimp (Den Burg, Texel), J. A. Kloos, R. E. H. van Knaape, J. D. Krijnen, G. Langedijk, C. C. J. van Mierlo, J. Smit, G. Smit, E. P. Vellekoop (Voorburg) en J. J. Verfaille. F.n de oorzaak zeer begrijplijk: 't Zomerweer was eerste klas. strand gegaan. i icRiouauc .vu „vciuoueu toegang, art 461 wetboek En kwam 's avonds als een kleurling jS ''"muntend. met het op den voor- van strafrecht". Den onschuldige» wande- Er v.erbrand en bruin vandaan j-, na laten treden van de trompet èn tre- 'aar zal misschien de doodschrik tm liet 1 Was compleet een tentcndori.je, inujant, ben ik het evenwel in het geheel jijt' gejaagd worden bjj de veronderstel- Tenten.,stadje" kon het zijn. niet eens, dit verschil van inzicht berust '"'g dat men hier te doen heeft met een Tenten met en zonder strepen, Benoemd is in Hp pyqi..q„, °P principiecie gronden, dus aan- gehe me oorlogsindustrie. Niets echter is Tenten groot en tenten klein, voor Handenarbeid te Haarlem d^heer '""'var T^hartZ1(tefTkTa l0Ch "-'v?' het,™indei' waa<'- De werkzaamheden, die aan Tenten rond of als een wigwam. Joh W Stevenson alhW i a i 8an „nioot-bewer- l>oord van dit groote vaartuig staan te be- Piramide of een huis, ftevenson, alhier. ken andere eischen stel, dan een a tort ginnen, zi,jn van zeer onschuld m'n aard. Als een kubus of een kegel, et a t taters op den voorgrond dringen Het betreft hier niet anders "dan een Soms met regend .k incluis. TT.. ^a." e!>". solo-reo-ister, waardoor de bege- garnalendrogerij, die den schoonen naam 't Was een echte Tentenzondag, V U o o TTVan gehouden eindexamens leiding in gedrang wordt gebracht en ons draagt, hierboven genoemd. Directeur Die daar te Huisduinen was, K.H.B.S. Het diploma werd behaald door gevoel erg op de proef wordt gesteld. Ik va» de N.V. :s de heer P. Drijver, die de leerlingen H. Pouwels, D. Houthuyzen,v'ern!0ed, dat na eenige jaren concerteeren domicilie heeft vlak tegenover het schip l~ mej. E. J. Wiegel, mej. A. L. j lieze trompet wel uitsluitend in het „volle- j op de Binnenhaven werk' zal worden opgenomen door Willem Reeds sinds Januari is de heer Drijver n 'pi tt Ibez'" me' de verbouwing van dit schip, hoi al-V orspiele van Bach waren dat voorheen als Engelsche zeesleepboot in een voord keurig. Rustig en beheerscht dienst deed. Het vaartuig is geheel van kwam de geest van den grooten Leipziger beton gebouwd en bleek daarom minder Vr' !"i' baiin Sebastian Bach, over ons. geschikt voor zijn aanvankelijke bestem- zienbaren tijd voor ons ten deele zal ver- iei k"a"i de cantus firmus nu eens ge- "iing. oor het doel dat de heer Drijver loren gaan. Wel is er thans samenwerking ïee tot haai ïeoht, bravo! De prelude in er aan stelt is het echter uitermate ge- tussehen Nederlanders en Polen, zoodat i) kleine terts kreeg ock haar klassiek schikt. Eerstens omdat het, zooals we recht van den orgelist. Aan Bach moet reeds zeiden, geheel van beton gebouwd hu maar al zijn krachten blijven wijden, is en ten tweede omdat het verplaatsbaar cie rest komt dan vanzelf; Bach is de 's en men weet niet waar men aan toe is hoeksteen van den Tempel der Muze, de- als straks de Zuiderzee is afgesloten. In welke niet onverschillig mag worden ter- bet ongunstigste geval, bij weinig of geen ziide geworpen. aanvoer van visch, kan de heer Drijver 'V Th. .1. V. En wat nu gebeurt met Polen, dat ook _J L u zich een visschersvloot gaat scheppen, beton gebouwd en bleek daarom minder wijst er op, dat ook dat afzetgebied in af- de Polen voldoende op de hoogte zijn van manning van beider nationaliteit vaart, maar het ligt voor de hand, dat zooiets van ty.delijken aard zal zijn. Want zoodra de Polen voldoende po de hoogte zijn van het visschen, zullen spoedig de Hollan- ders daar overbodig worden en dan is er Het Lutherlied van Jan Zwart, de leer- een andere woon- en ligplaats zoeken. Dat groote kans, dat deze belangengemeen- meester van Willem Mudde, werd met Heeft hij voor bü een fabriek, die onver- schap in andere lijnen zal worden voort- WAprl°y erSave vertolkt. In de compositie zelve plaatsbaar is. gezet of worden verbroken, gisterochtend te Marseiïle verwacht. De jTp®™J^' we*lk.? - hoofddoel va" de" beer Drijver is Eertijds waren het de Markers, die als daarop aansluitende Rotterdam AANKOMST INDISCHE MAIL. Het motormailschip „Baloeran" werd1 i- T\ I «uwvimhuit; lil Dilö, W« TinTHii" een 01TtelP"n't op „d" overgaat. Het bet drogen van garnalen voor kippen- en schipper gingen varen op de loggers, die Ramde kwam WHanncMpnH 8K1 ,leek' dat deze anticipatie via het hart uiteendenvoer, waarbij hij toepast een vanuit Einden ter vischvangst trokken. K_wam beaenoentend ».ol te Kot- de voeten van dezen orgelist kwam, want Duitsch systeem en het gebruikelijke terdam aan. EEN PLEZIERTREIN UIT AMSTERDAM. WÊÊi Lange jaren achtereen ging er een groot toen ik na afloop van het concert deze Hollandsehe. Wrat het meest voldoet is contingent visschers van Marken naar de bewerking uit harmonisch oogpunt eens bestemd voor de toekomst. Door het aan-Duitsche visschersvloot. Dat behoort tot onder de oogen wilde zien, bleek, dat ditbrengen van een goede afvoer voor dam- het verleden. De Duitschers zijn wegwijs gedeelte uit het hoofd was voorgedragen; l pon zal de omgeving zoogoed als geen gemaakt op visscherijgebied en geen en- Gisterenmorgen is hier een pleziertrein j blijft dus de vraag: „Is deze muzikale vin-last hebben van stank, die immers bij puf- Rele Marker vaart meer op de Duitsche uit Amsterdam aangekomen. Om 8.46 uur j ding van den heer J. Zwart of van zijn verwerking zoo onaangenaam is. vloot. kwam de trein met „dagjes-menschen" het leerling Willem Muddë?" Hoe het zij, het schip bevat ruime bergplaatsen En zoo zal het vermoedelijk in Polen station binnen en in een minimum van was verrassend mooi en dat is het voor- v°or het gedroogde product en heeft na- ook wel gaan. tijd was het een drukte van geweld op naamste: WTiat is in a name niet waar? tuurlïjk de noodige installaties voor het Daarom wordt de drang grooter om in liet stationsplein van blij elkaar begroe- De composities van den modernen drogen. Het zal straks mogelijk zijn pl.m. eigen land het afzetgebied voor visch uit tende menschen. Gelukkig krijgen de Franschman G. Pierné kwamen allen vol- 1000 manden per etmaal te verwerken, te breiden. In die richting moet worden „regen"-verzekerden hun centen niet te- maakt uit de handen van den orgelist. Voor onze visschers is deze industrie gestuurd om het vischbedriif meer ren- rug, gelukkig, omdat ook de anderen danWe noemen hiervan vooral het scherzo,dus ook van beteekenis, daar zij anders een regendag gehad zouden hebben. Wel hetwelk de compositie, van de hoogste!vaak de garnalen weg moeten gooien. Nu was het geen wonderschoon weer, doch orde is. 1 wordt hun 75 cent per mand uitbetaald, het bleef den ganschen dag droog en zelfs Niet meer en niet minder bevatte het Ongeveer 10 man zullen voor de uitoefe dabei te maken. De stuwende kracht om het afzetgebied te vergrooten schijnt nog te ontbreken en men schijnt in Den Haag te penny-wise een uitstapje naar Huisduinen liep op programma het Praeluaium en de Fuga "big van het bedrijf noodig zijn, terwijl te ziin om voor een eet-meer-visch eam- geen teleurstelling uit, al was er dan ook op den naam B. A. C. H. van Frans Liszt. wat veel wind. |„Bach ist bein Bach aber ein Meer", zei Op het kermisterrein zal het bezoek van Ludwig van Beethoven. Een zeevan de ongeveer 800 menschen gisterenmid dag ook best merkbaar geweest zijn en de kermisexploitanten zullen het zeker ook gemerkt hebben in hun ontvangsten. Om 20.17 uur is de trein gisterenavond weer naar Amsterdam vertrokken. UITSPRAKEN KANTONGERECHT. Zooals wij mededeelden, zou Dinsdag j.1. schriftelijk vonnis worden gewezen in de zaak-N. (openmaken van een graf op het kerkhof alhier). Deze uitspraak is evenwel geschorst tot 28 Juli, teneinde alsnog den gemeente-secretaris, den lieer Kamman, in deze kwestie als getuige te hooren. In de zaak-Boon, Texel, werd mejuf frouw De Haas, paehtster van de buffet ten in de vermeende sociëteit, tegen wie de zaak eigenlijk ging, veroordeeld tot 25 boete subs. 6 dagen hechtenis, con form den eisch. De veroordeelde zal tegen deze uitspraak verzet aanteekenen. ORGELBESPELING GEREFORMEERDE KERK. Onze stadgenoot, de heer Feike Asma, heeft gisterenavond het woord gegeven eigenlijk: het orgel gegeven aan zijn colleea, den heer Willem Mudde, orgelist der Luthersche Kerk te Purmerend. In alle steden van eeniige muzikale be teekenis vinden regelmatig orgelbespe lingen plaats. We denken hierbij aan Rotterdam: wijlen W. de Vries, Den Haag: J. A. die Zwaan: Haarlem: G. Ro- bert. Ook onze stad heeft het voorrecht, dat regelmatig orgelbespelingen plaats vinden, danik zij het initiatief en enthou siasme van onzen jeugdigen orgelist Feike Asma. „Aan het progamma kent men den ipan". Met één oogopslag bleek, dat we te doen hadden met een orgelist in de juiste beteekenis van het woord.. Men moet zelf harmonie-eontrapunt-akkoorden thema's. Liszt vereeuwigde den naam Bach door aeze letters tot een thema te creëeren. Willem Mudde herinnerde ons hieraan, wé zijn hem dankbaar. Maar, daarbij be hoort meer „feu-sacré", meer geestdrift, meer enthousiasme! Waar bleven de voorgeschreven stringendi? Waar bleven deniet-voor- geschreven stringendi con fuocoü! Hier zat de orgelist nog niet geheel te paard, maar ook dat komt nog. Het mis- terioso-gedeelte beantwoordde geheel aan den verborgen inhoud. Dit laatste heeft misschien nog meer waarde dan techniek. In Willem Mudde schuilt een goede or gelist, een goed musicus. Hij blijve vol harden in zijn studie aan Bach en ook moge hij zijn eigen persoonlijkheid eens in registratie en voordracht naar voren brengen. Eigen inzicht eigen weg zelfoverwinning. Het concert werd in stille aandacht ge volgd door een twintigtal muziekliefheb- bers(-stersi). Men voelde, dat dit audito rium dit concert ten volle waard was. Tegen het einde van den avond, viel het schemerlicht door de gekleurde kerk. waarschijnlijk met dag- en nachtploeg pggne wat duiten beschikbaar te stellen, gewerkt zal worden, omdat de garnalen In het algemeen heeft men hier te lande meestal des middags worden aangevoerd te weini™ belangstelling voor het visch- en het product niet lang kan blijven lig- bedrijf. Te veel nog is men ingesteld op gen, doch direct verwerkt moet worden.de combinatie „arm" en „visscherman". Aan boord bevindt zich een schaftlokaal,Hoe dit denkbeeld gegroeid is, laten we eenige logiezen en een waschgelegenheid. in het. midden, maar het wordt tijd, dat Reeds vier weken is de zaak bedrijfs-meri daar bovenuit komt en dat men zich klaar. Het wachten is nu nog op de noo- algemeen meer bewust wordt (ook au dige goedkeuringen. Mogen zij spoedig höchster Stelle) dat het vischbedrijf een komen, omdat niet alleen de heer Drijver >heteekenisvol landsbelang is. daarop met smart wacht, doch ook zijn 10 I man personeel en een 14-tal visschers. Het is buitengewoon opvallend, dat de Het zal in de toekomst overtuigend blij ken, dat men het geld, hetwelk men aan een eet-meer-visch campagne zal gaan be steden, met ruime rente zal terug ontvan gen. Het verwondert slechts, dat de beiang- visschers thans zooveel tong vangen, hebbende gemeenten de handen niet in- Echter is de soort zeer klein, zoodat de eensiaan en eendrachtig bii de regeering aandringen tot het nemen van liet initia- handelswaarde per stuk zeer gering is. Groote tong wordt in steeds mindere hoe veelheid aangevoerd. Men weet niet waaraan het is toe te schrijven, dat er zoo opmerkelijk veel kleine tong in hoofdzaak aan onze kust in zee aanwezig is, maar het ge tuigt, dat de vischrijkdom in zee nog groot is. Natuurlijk houden velen zich bezig met het denkbeeld om de vangst van een groo- tere vischsoort op te voeren, doch men glazen, dit verhoogde de wijding, het in-1 faalt tot dusverre om daarvoor afdoende terieur der kerk werd door een mystiek maatregelen aan te geven icht verrijkt. Al met al in passende omgeving. een kunstavond Afwezig zonder de meer dan honderd menschen, die piano en orgelles geven Ook alle menschen, die 's Zondags achter een kerkorgel naar tief om de vaderlandsche vischconsumptie op te voeren. Misschien riekt dat wat kaufmannisch, maar het kan soms heel noodig zijn, dat er iets van d'ien geest gaat stroomen door een overheidsbureau. De visscherü' wacht er ep. EEN AANRIJDING. Weer tengevolge van het niet in acht- nemen van de regels van het verkeer, had Dinsdagmiddag om 12 uur een aanrijding plaats in de Spoorstraat, ter hoogte van de fa. de Gruyter. Een jongmensch, op Wel wint, ook bij de visschers, meer het denkbeeld veld om bepaalde gebieden der zee geheel voor de visscherü af te sluiten, een rijwiel, reed in de richting Keizer- kennisgeving waren opdat daar althans gelegenheid is, dat de straat, toen uit de Weezenstraat een man, visch tot ontwikkeling kan komen. eveneens op een stalen ros gezeten, de wereld bezig houdt, is, dat de visch den Spoorstraat inkwam om de Spuistraat in Wat ook de gedachten in de visschers- zichzelf zitten te luisteren. Niet tegen-1 laatsten tiid zoo laag in piüs blijft en nien woordig waren alle dilettanten die zoo erg veel van muziek houden, naar zij beweren 1 schrijft dat algemeen hieraan toe, dat het afzetgebied van onze visch in het buiten- Eigenlijk kon ik beter zeggen: er waren plusminus twintig belangstellenden die uit innerhjken drang waren opgekomen. Een orgelist een musicus is een geboren idealist het 1'art pour Tart is hem uit het hart gegrepen, dit is geluk kig, want anders werd er door o r g e 1 i s- land steeds inkrimpt, omdat het buiten land zelf zijn visschersvloot steeds uit breidt. Engeland, België, Frankrijk, Duitsch- te rijden. De man had den jongen eerst moeten laten passeeren (verkeer van rechts) doch meende nog wel voor den den jongeman over te kunnen steken, met het gevolg dat hij het voorwiel van den jongen torpedeerde, dat er ongeveer als een 8 uitzag. Bovendien bezeerde de jongen zich aan zjjn knie. De wielrijder, land zetten alles er op om te trachten zoo- die wel inzag dat hij de schuldige was, veel mogelijk in eigen vraag naar visch te j beloofde alle onkosten te zullen betalen, voorzien. wat in dit geval wel het verstandigste was. De zanger. IIü stond voor de Postbrug, daar waar de groote reclameborden van het Scala- theater staan, en zong. Hü was een knap pe man, niet een „fatsoenlijk" gez cht en een mooien vollen baard en hij wist, dat hij knap was, en lachte tegen alle vrou wen, hij gaf ze knipoogjes. En zong. Maar hij deed meer; hü bespeelde de har monica en had, evenals de oude, ai lang overleden Hans-met-de-bellen van de N'ü- meegsche kermis onzer jeugd, de narre- muts op. Bü iedere beweging rinkelden de belletjes. Het slagwerk zaï op zün rug en werd met de voet in beweging ge lnacht. Zoo stond hij daar en zong. En knipoogde tegen de moeders en de jonge meisjes. En die waren meestal wel zoo vriendelijk terug te lachen. Wat kan het schelen, nietwaar? 't Is kermis. En dan, de man mocht er zijn. „Hij is vast van goede komaf, meneer!" oordeelde een voorbijganger, die even bleef staan. „Heeleniaal geen kermisge- zicht!" En die voorbijganger ging aan het philosofeeren waar zoo'n man nu wel vandaan zou komen, en waar hij straks weer zou heengaan. Hij zat goed in de kleeren, zag er gesoigneerd uit, had een assistentje, dat het geld voor hem op haalde, zong en speelde, liet de belien rinkelen en fiolen zorgen. Ja, van waar komt hü. waar gaat hü heen? Straks is zijn rijk hier weer uit, dan moet hü weer verder gaan zwerven en zingen. En tegen jonge moeders knip- oogen vanwege de centen. Of Schubert voor hem ook het weemoedige lied ge componeerd heeft van den „Wanderer": Ich wandle still, bin weinig froh, Und immer fragt der Seufzer, wo?. Het hitje. Het hitje stond op het Koningsplein, apathisch, droomerig en passief, 't Kan intusschen ook een ket geweest zijn, daar blijf ik buiten. Van paaiden heb ik geen verstand. Het paardje dan was met den baas meegegaan om te „werken". Dat werk bestond hierin, dat er kleine kin dertjes op zijn rug gezet werden, die dan zóó, ruiter-te-paard werden gephotogra- feerd door den baas, die photograaf was met menschenkennis. Ik herhaal men- schenkennis. Deze photograaf kende ziin pappenheimers, hetgeen in dit geval moe ders waren van kleine kinderen. Want i welke moeder is bestand tegen de verlei ding om straks met een verheerlijkt ge zicht tot een vriendin te kunnen zeggen: daar hê-je nou Marietje te paard?. i Doordat de photograaf menschenkennis I had, had hij het druk. Het paardje ook, maar dat trok er zich niets van aan, dat was drukte gewend. Alsmede het getrap pel van kleine kinderbeentjes tegen zijn 'flanken. De moeders stonden te wachten met haar spruiten om te worden gekiekt. De photograaf was dan ook hevig in actie; hij wist dat voor deze clientèle vele sug gestieve woordjes noodig waren, wilde de opname slagen. En hij maakte geluid jes en gebaren; zijn speciale buitenmodel- dophoedje deed als requlsiet dienst /om de aandacht af te leiden. Want er waren er, die in het geheel niet accoord gingen met het plan van moeder om hen ruiter- te-paard. te doen photografeeren. En die, op den rug van het kleine, snoezige paardje gezeten, dat daar maar stond, wijs en berustend, begrijpend dat nu eenmaal ieder schepsel een taak op aarde heeft te vervullen en er van uit een paarden- standpunt bekeken minder eervolle be trekkingen zijn dan deze, die, zeggen wij, ondanks moeders beschermende arm, he vig tekeer gingen. Dan was het des photografen taak om Jantje-huilt om te tooveren in Jantje- lacht, en daar kwam een opwekkend j woord, een suggestief geluidje, en het i buiten-model-bolhoedje telkens aan te pas. En als dan de kleine even glimlachte Knip! stond hü er op, en eenige oogen- blikken later kreeg moeder hem, nog druipend van water, op een plaatje. „Och, wat schattig, hè?" kwam een verteederde moeder tegen den omstander juist op het moment suprème, dat Jean- qui-pleure Jean-qui-rit werd. En de om stander vond dat er eigenlijk niets mooiers op aarde te bedenken was dan zoo'n moeder met een verheerlijkten glim lach op het gezicht. Ook al is zij dan een tikje Üdel over baby. De equipage. De carosserie bestond uit een afgedankt stijfselkistje. Dit was bevestigd op een 'half onderstel van een kinderwagen. Als [paarden fungeerden een jongen en een meisje. De van-de-handsche merrie droeg klompen en vlechtjes, het mannetjespaard was alleen maar vuil. Maar dit ook dege- lijjk en grondig. Misschien was een pond zeep in staat hem schoon te krijgen, mits het zeep was van goede kwaliteit. Dit wat de equipage beireft. Er in zat een gravinnetje. Het droeg weliswaar ar moedige kleeren. maar het was nochtans een gravinnetje. Ze zat met de leidscis in de hand en stuurde. De van-de-handsche gaf de route aan, de bü-de-h'andsche ver tuide de volzame rol. Nu heb ik nog niet verteld van den palfrenier. Die liep naast het tweespan. Hiervoor was een afdoende reden: er was namelijk geen andere plaats voor hem beschikbaar. Deze equipage, waarin het kleine gra- vinne-proletaartje zat, met haar fieren palfrenier naast zich, trok langs den Ka- naalweg. Het kermisrumoer daverde rond om, orgels en alle mogelijke muziekinstru menten scheurden de lucht uiteen met hun afgrijselijke klanken. Men zegt dat er niets verloren gaat in den kosmos, dat alles slechts een kwestie is van rangschik king der atomen. Ook geluidsgolven blij ven bestaan en zullen wellicht eenmaal naar de plaats van oorsprong terugkee- ren. Het is niet te hopen, dat dit in deze zelfde combinatie geschiedt, dat ware al te troosteloos. Éénmaal js meer dan ge noeg. Maar dat wilde ik eigenlijk niet zeggen. De kwestie waarom het gaat, is dat ons viertal: de bü-de-handsche met het zwarte gezicht, de van-de-handsche met de klompen, het gravinnetje in de koets en de palfrenier er naast, zich een eigen, afgesloten wereldje had geschapen, vol v£n fantasie en het denkbaarst volmaakte geluk. Het geluk, dat volgens A. S. C. Wallis een koperen munt is, die meest door on- gewasschen handen gaat. En ongewas- Ischen waren ze, dat is zeker. Programma voor de kermlsweek: „Casino". Heden en morgen Kon. Ver. „Het Nederl. Tooneel", dir. Saalborn en Verbeek: „Menschen in 't hotel", naar Vicky Baum's gelüknamigen roman. Aanvang 8 uur. Zaterdag en Zondag „Frank van We- I zel's roemruchte jaren". Witte Bioscoop. Eiken avond Hollywood- revue. De weg naar Roem (met Ri- chard Tauber). Aanvang 8 uur. Tivoli-Bioscoop. Van hedenavond af Cir- cus Faveur. Aanvang 8 uur. Scala-bioscoop, Kanaalweq. Eiken avond Klucht-operette-gezelscïiap van Joop Segers. 2 Klucht--operette's. Aanvang 8 uur. Café-Restaurant „Klein Kras", Konings plein. Dagelijks concert van 812 uur. „HET EILAND DER GEVLEUGELDEN". Onder bovenstaande aankondiging hield Maandagavond de heer S. M. v. d. Galiën 1 een interessante causerie over het eiland Texel. Jammer dat deze mooie propagan- i da-rede ontsierd werd door een grove on juistheid, genoemde heer beweerde name- lijk dat de z.g. „tuinwalletjes" op Texel, voornamelijk dienst doen om het water tegen te houden en zoodoende de lande rijen voor uitdrogen te behoeden. De heer G. was leelijk de plank mis, nergens doen namelijk de „tuinwallen" als zoo danig dienst, omdat ze op de hooge lande rijen waar ze gevonden worden voor dit doel geen waarde hebben. Men plaatst hier deze lastig te vervaardigen „zoden-werk stukjes" voornamelijk voor afrastering i van de landerijen, een enkele maal ook nog wel om de schapen een beschut plekja te geven op de open weilanden. EEN NIEUWE LUNCHROOM. De heer C. Moojen, te Den Buig, wiens banketbakkerij en winkel geheel naar de eischen des tijds verbouwd worden, zal naar wij vernemen, aan zijn zaak tevens j een lunchroom verbinden, waar men be- halve gebakjes, enz. ook alcoholvrijen drank zal kunnen gebruiken. Daar te Den Burg groote behoefte bestaat aan een der- gelyke nette inrichting, zal hiervan on getwijfeld een druk gebruik worden ge« j maakt. NAAR TEXEL. De afdeeling Hoorn van de Ned. Reis- vereeniging zal een reisje naar Texel maken, waarbij de heer Dorhout als leider zal fungeeren. CIRCUS „ROYAL". Nauwelijks is de kermis afgeloopen, of reeds staat een nieuwe vermakelijkheid op het programma. Aan de Emmalaan, te Den Burg, wordt n.1. een circus opge-. bouwd, en wel het groote circus „Royal". Zaterdag 11 Juli zal 's avonds om 8 uur de eerste voorstelling hierin plaats heb-' hen en verder iederen avond tot en met Woensdag 15 Juli. Bovendien wordt Zon- M-ARfNE-SCHIJNEPOS IN VELE ZANGEN door JEEPB-E. 3) Mahomed resoel it Allah! i) is de prang dan nóg niet uit, Dan heb ik veel duizend schreeuwers, met een gruw'lijk stemgeluid! Als de donder hunner kelen raast langs 't Atsjineesche strand Sneeft de vijand sebab takoet! 2) en de Blanda's 3) uit den brandt 0 Als de zeventig soldaten, die in 't fort Oranje zijn, Zich bij onze krijgsmacht voegen onder toewan Kapitèn I erna te onverwinn'lijk tegen welken vijand ook!" eer eti meer maakt d' eigen geestdrift Prince Major aan den kook K>t 's spreekt de Resident nu „Toewan Soeltan, Uwen p moed' 'k Qa een,0°r Z" ^api>re woorden, zie, die doen een burger goed! Wil miienvr°0ten k"®' nu schrijven aan den Buitenzorgschen Heer orst, permissie geven, dat ik mij thans retireer!" Toewan fReserVan ZetC'' Efm serS«ant f06"4 ..madjoe, 'sir! Reseden maoe poelang! 4)" Met een groet vol hoof- schen zwier neme'1 vanJe" Sultan, gaat Heer Quorst ter zale «it, Staatsiedegen defHg tikkend aan des residenten kuit. öaar staat m Bogor paleis, verscholen in den hof, 'vindbaar voor der menschen oog (en voor der karren stof!): X n marm'ren zuilen onderschraagt rijt zich daar zaal aan zaatf woning van den Grooten Heer Gouvérneur Generaal! fc? s''k{ 's er "waar als lood, met schuif'lend zacht geluid -Odt der bedienden naakte voet de troonzaal in en uit, ?it ckkend t kostbaar meubilair van allerzeldzaamst hout, 1 jaspis en van kornalijn, van zilver en van goud. De mandoer zoekt met speurend oog de heele zaal in 't rond: Wee hem, zoo straks de intendant iets niet in orde vond! Want heet de groote koempoelan 2) die Raad van Inje heet. Komt hier temet in 't Landsbelang zich praten in het zweet! Dus poetst zich heel 't bediendental de armen uit het lid, De mandoer zelf bewerkt den stoel daar de G. G. op zit Nog eens geducht met zijn plumeau: komt dan die intendant, Dan troesah boeka moenloetnja: 6) de rommel Js aan kant. De leuningstoelen staan gereed, één stuks per edeleer, Op 't midden van de tafel zet hij 't ajer dingin 7) neer De toewan Secretaris vindt zijn zetel aan het end, Een inktpot voor den 'tarisman, die de notulen pent. Een aschbak, korek api 8), en een potlood met papier, Daarop heeft elke Raadsheer recht: zoo luidt de adat hier. Het rooken van een strootje 9) houdt de zinnen bij elkaar, Verscherpt het menschelijk verstand, en maakt je slim en gaar. Dm komt de toewan Intendant: eh. mandoer, manah kwee! 10) Kennapie n) kammar 12) nog niet klaar? Ajo, schiet op, verdee^ Maar troes nog passang lampoe 13). ja? je weet hoe dat het gaat De trein der edeleeren die is weer terlaloe 14) DM- Dan keert de stilte weder in het vorstelijk vertrek De mandoer mompelt binnensmonds een min beleefd perrek, a h-o adres des intendants, en steekt de lampen aan: DeJ R,,d Ï«V. Koe,„poel,. - die fc» beginne» De Groote Heer van India had lang en droef gesproken, 1 e „til Gebogen en gebroken, Kn eind qk zwtver<iwaasd, de moedelooze blikken tr'lloi scheef dat was niet te weerspreken: De zaken gingen aak ltg scheet oa^ ^bleken; Dat oorlogvoeren op Atjéh w praten Dat was een zeer beroerd gevat, vvai Van d' overgroote dapperheid der Hollandsehe soldaten, Of van die sterke bentings of van 't repeteergeweer? Wel stond dat sierlijk in een krant maar 't gaf geen duvel meer! Daar zaten met betraanden blik de zestien edeleeren! (Of dat het juiste aantal is durft Jeepee niet beweren!) Zij snoten met eenparigheid hun zestien natte neuzen, Vergaten van de aak'ligheid hun politieke leuzen En ruimden snikkend zich de keel. Niet een kon asem geven. Nooit was daar grooter- droefheid in de Buitenzorgsche dreven! Weer nam de G. G. toen het woord. „Ik dank U, mijne Heeren, Voor deze natte sympathie, en 'k zal die rapporteeren Ter plaatse waar dat zulks behoort. Maar wilt nog even hooren: Nog is, hoe kwaad de zaak ook staat, ons F*olen niet verloren Laat ons na dezen tranenvloed nog even rustig praten. Licht komt, in dezen hoogen nood, de redding uit Ternate! Ik heb, zooals Gij, heeren, weet, den Soeltan aangeschreven, Om ons zijn eigen barisnan 15) een poos te leen te geven. Ik schreef dien brief goedaardig, met om 't and're woord een „minta" 16) Maar d' inhoud werd door Quorst vertaald als „Bogor kasih printah! 17) De Soeltan en de Prins Majoor die gingen in de pompe, 18) Veel gauwer dan ik had verwacht, mag mij de duvel stompen! Quorst schreef uit 't Residentiehuis mij cito dit per brieve, Hij hoefde in den Rijksraad maar heel kort te alstublieven, Of 't oorlogsvuur greep allen aan! Ternate zal ons helpen. Zooals een oude vader leeuw gesteund wordt door z'n welpen! Wilt mij vergunnen U dien brief maar even voor te lezen. Ook in het voeren van de pen mag doktor Quorst er wezen!" „Ik hebbe, Excellentie, U eerbiedig te berichten, Dat ik mij groot'lijks heb gehaast Uw opdracht te verrichten; Tot meerder eer en glorie trok ik ook mijn degen aan, Al vind ik 't wel zoo prettig met een wandelstok te gaan. Gehandschoend en gecostumeerd ben ik ten Raad verschenen, En na 't verrichten van mijn taak pompeuselijk verdwenen. Weet, Excellentie, nommer een, dat 't leger van Ternate Telt twee sergeants en twee tamboers, plusminus elf soldaten, Elk met geweer en bajonet en kruit en lood bewapend. Die hen, als regel, niet verlaat, noch wakende, noch slapend. Alleen de vrouwenlist, door huishoudzorg bekommerd, Die plaatst de snaphaan van den man bij tijden in de lommerd. Dan zijn daar strijd'bre piekeniers, zoowat een honderdtachtig, De kunst, hun piek te schuren, zijn ze in perfectie machtig! Het plan is lang reeds vastgesteld hun wapens te vermeeren En aan die lui een klewang en een rentjong te offreeren, Maar wegens chronisch geldgebrek is 't plan niet uit te voeren Wanneer het in den krijg niet lukt ze van den „Feind" te moeren. Ten derde. Excellentie, kan ik mij gelukkig prijzen U op het nieuwste „wapen" van Ternate's heir te wijzen! Dit hoogst moderne legerkorps, vol van den moed der leeuwen En tijgers uit het tropisch woud, het zoekt zijn kracht in schreeuwen En brullen met vereende kracht uit honderdduizend kelen' Zoo'n oorverdoovend krijgsmisbaar dat kan geen vijand velen! j De Prins Majoor is Generaal van alle 's Vorsten troepen Leert in persoon die brullerstroep „pigi per Setan!" 19) roepen; De snaphaandragers hebben last om daag'lijks schijf te schieten, En worden, naar ik reeds vernam, daarin al heele Pieten: Zij hebben met hun twaalven reeds vijf honden doodgeschoten! (Een zesde liep er nog van door op drie van zijn vier poolen.) De piekeniers, die oefnen zich op sappies 20) en op geiten.' Tot nu verliep die ocfning zonder erg markante feiten. E11 om 't gebrek aan klewangs en aan rentjongs te verhelpen Tracht men met „schijnbewegings" een karbouw 21) te overstelpen. Waarbij dan tevens wordt geleerd, hoe „in verspreide orde De risico's van 't oorlogsvak belangrijk minder worden! (Wordt vervolgd.) 1) Mahomed is Allah's profeet. 2) uit vrees. 3) Hollander. 4) voorkomen, koetsier, de heer Resident wil naar huis. 5) bijeen komst, vergadering. 6) hoeft hij zijn mond niet te openen. 7) koud water. 8) lucifers. 9) sigaret van inlandsche makelij. 10) waar zit je. 11) waarom. 12) kamer, zaal. 13) lampen aansteken 14) te. 15) leger, troep. 16) alsjeblieft 17) Buitenzorg beveelt. 18) fig.bang worden. 19) loop naar den duivel. 20) koeien. 21) trekos.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1931 | | pagina 5