EEIIMEMENDE L1HOLODPER
a. MUSSEII Hn.
N.V. STOOMWSSCHERIJ
„DEN HELDER"
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buii&ngarsdsch overzicht.
HEEREN-BAAI
Heerenbaai EEN DUBBELTJE
KONIJN's Vleeschwaren
59ste JAARGANG
Aandrang op stopzetting van den Duitsche vlootaan-
bouw. - Fransch-Duitsche toenadering. - Het plan
Young en de conferentie van deskundigen. - Het con
flict tusschen kerk en staat in Italië. - Richtingver
andering in Rusland.
FEUILLETON
WILHELMINASTRAAT 63
67
Het is voor ons natuurlijk heel eenvoudig
U te ZEGGEN, dat ons bedrijf uiterst
modern is ingericht, doch wij stellen U
gaarne ten allen tijde in de gelegenheid
zich hiervan te komen overtuigen.
Zoo gemakkelijk te wasschen
Zoo moeilijk te verslijten
Kleur-, wasch- en zon-echt
SPOORSTRAAT 122
COURANT
&Xïk&
Abonnement per J> maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en VVest-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
f 1.—. Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v h C. DE BOER Ju.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewjjsno. 4 ct.
Stopzetting van den Duitschen vloot-
aaubouw? De Engelsche pers is de mee
ning toegedaan dat waar tal van regee
ringen, terwille van Duitschland, 'n ader
lating ondergaan door het plan Hoover,
Duitschland, bij wijze van tegenprestatie,
thans vrijwillig zal bijdragen tot verbete
ring van de atmosfeer in Europa, en dat
door stopzetting van vlootaanbouw en
het niet doorzetten van een afzonder!qKe
tolunie met Oostenrijk.
Duitschland zelf denkt daar echter an
ders over, zooals men hieronder uit een
Wolff-bericht uit Berlijn kan opmaken.
Doch eerst geven wij eenige Engelsche
Eersstemmen. Zoo vraagt de „Times", of
et te veel zou zijn, wanneer men van
Duitschland met het oog op de aan dit
land gedane concessies verwacht, dat het
zelf zal medewerken bij de Europeesche
samenwerking. De toezegging van den
Rijkskanselier, dat het bespaarde geld
niet voor bewapening gebruikt zal wor
den, beteekent eigenlijk niet veel. Wan
neer Duitschland werkelijk bereid is,
mede te werken aan de consolideering
van den vrede in Europa, dan bestaat
thans gelegenheid om dat te toonen. Het
blad wijst er op, dat ondanks de geringe
sterkte van de Duitsche vloot, het bouwen
der pantserkruisers Helaas voor andere
staten aanleiding is geweest om even
eens tot den bouw van groote oorlogs
schepen over te gaan.
Het gevaar blijft bestaan van een wed
strijd in bewapening ter zee tusschen
Duitschland en Frankrijk, wanneer
Duitschland den bouw van de dit land
door het Verdrag van Versailles toege
stane oorlogsschepen, blijft voortzetten.
Zelfs wanneer het Duitsche volk het niet
wenschelijk zou achten beide schepen op
te geven, dan nog zou de bereidwilligheid
om den bouw gedurende den tijd dat de
andere naties hun offers brengen ter
wijle van het herstel der Duitsche wel
vaart, een welkome daad van hoffelijk
heid zijn, die ongetwijfeld ten gunste
moet komen aan den Europeeschen we
deropbouw. Tegelijkertijd zou een des
noods tijdelijk opgeven van de plannen
tot economische aaneensluiting met Oos
tenrijk, een zeer gunstige uitwerking
hebben, aangezien de voorgenomen over
eenkomst der Duitsch-Oostenrijksche
Tolunie in eenige landen als een zeer
ernstige stap beschouwd wordt, die zelfs
naar de meening van Briand, den Euro
peeschen vrede in gevaar zou kunnen
brengen.
Ook de „Daily Herald" bepleit in on
geveer dezelfde bewoordingen bij
Duitschland het stopzetten van den bouw
der pantserschepen en het laten varen
van de Tolunie-plannen.
Deze opmerkingen hebben, naar Wolff
uit Berlijn meldt, aldaar een onaangena-
men indruk gemaakt, hoewel men zich be
wust is dat de uitlatingen der bladen
geen officieele voorstellen zijn.
Men moet, aldus wordt te Berlijn opge
merkt, de volkomen absurde verhouding
tusschen de vloten van de geallieerde
mogendheden en die van Duitschland
onderstrepen. Bovendien zou staking van
den bouw van het pantserschip, die jaren
lang zal duren, de ernstigste oeconomi-
ECHTE FRIESCHE
20-50ct. per ons
door
E. J. RATH.
44)
Als Hilda openlijk beschuldigd was. zou
ze het verontwaardigd ontkend hebben.
Telkens en telkens weer hield ze zich
voor:
„Wij zijn verantwoordelijk. We moeten
onze vrienden beschermen!"
Deze woorden werden als het ware een
eentonige formule, die ze telkens en tel
kens weer herhaalde in een wanhopige
poging het zelf te gelooven.
We zijn het aan de Harlans verplicht.
We mogen het niet goed vinden!"
Een lid der familie Kilbourne was ten
minste bereid de eer te redden.
„Arme Minnie? Het zou ellendig zijn!"
Dit dacht Hilda bij zichzelf, terwijl ze
uittoog op de boodschap, waar alle ande-
ren voor bedankten. Ze wilde Minnie s
ongeluk niet op liet geweten van de fami
lie Kilbourne hebben. Rawlins heuioette
haar met een niets kwaads vermoedenden
glimlach, toe» ze hem aantrof op het ter
ras en liij opstond om een stoel voor haai
te lialen.
„Ga liever een eindje met me loopen,
zei ze. „Ik moet je wat vertellen en ik wil
liever niet gestoord worden."
Sternen slenterden ze weg.
sehe gevolgen hebben. Ten aanzien van
de tolunie wordt er op gewezen, dat meri
eerst de behandeling daarvan door het
Internationaal gerechtshof zal moeten
afwachten.
Van meer optimisme getuigt een be
richt uit Parijs over een Fransch-Duit
sche toenadering, naar aanleiding van
een bezoek dat de Duitsche ambassadeur
te Parijs, von Hoesch, Woensdag ge
bracht heeft aan den Fransehen premier
Laval.
In het algemeen wordt deze stap met
voldoening begroet en men is van mee
ning, dat hij zal bijdragen tot ontspan
ning van den toestand. Al wordt ook van
verschillende zijden er den nadruk op
gelegd, dat de uitwerking grooter ge
weest zou zijn, indien men van Duitsche
zijde eerder dit initiatief had genomen
en al wijst men er op, dat het een tacti
sche- manoeuvre betreft, om eventueele
eischen voor te zijn, men is toch algemeen
van-meening, dat een ernstige schrede is
gedaan op den weg van verbetering der
Duitsch-Fransche betrekkingen.
De conferentie van deskundigen, die
zich zal hebben bezig te houden met de
practische verwezenlijking van het plan
Hoover voor een schulden-vacantie ge
durende een jaar, zal volgens de laatste
berichten op 17 Juli te Londen bijeen
komen.
Het Hbl. schrijft daarover o.m.:
De Fransche regeering had weliswaar
liever gezien, dat de deskundigen te
Parijs zouden zijn bijeengekomen, maar
de Britsche regeering, die reeds tijdens
de Fransch-Amerikaansche onderhande
lingen het denkbeeld van een conferen
tie der bij het plan-Young belanghebben
de mogendheden had opgeworpen, heeft
er prijs op gesteld de commissie van des
kundigen te Londen te doen bijeenkomen
en men heeft zich te Parijs naar dezen
Engelschen wensch moeten schikken, hoe
moeilijk dat ook valt.
De zaak is natuurlijk dat men te Parijs
ernstige vrees koestert dat de conferen
tie over de practische uitvoering van het
plan van Hoover zou kunnen worden tot
een conferentie over het plan-Young en
alle verzekeringen ook van Amerikaan-
sche z;jde, dat het hier uitsluitend gaat
over een vacantiejaar voor schulden en
herstelbetalingen en president Hoover
nooit gedacht heeft aan een herziening
van de schuldenregelingen, kunnen het
onbehagen te Parijs niet wegnemen,
noch de beduchtheid voor hetgeen er wel
licht op de conferentie te Londen nog
weer zal worden uitgespookt.
Daar komt nog bij, dat men in na
tionalistische Fransche kringen zich zeer
bezorgd maakt over een mogelijk ver
band tusschen de financieele en de ont-
wapeningsquaesties.
Het geschil tusschen kerk en staat in
Italië is er sinds de laatste pauselijke
encycliek niet beter op geworden.
Giurati, de secretaris-generaal van de
fascistische partij, heeft aan alle onder
secretarissen de volgende circulaire ge
zonden:
Op aanwijzing van den chef der regee
ring en leider van het fascisme is het
gelijktijdig lidmaatschap van de fascisti
sche partij en dat van een organisatie, die
verband houdt met de Katholieke Actie,
verboden.
De bladen te Rome en in de provincie
wijden, aldus een B.T.A.-bericht, lange
commentaren aan de laatste encycliek van
v.ROSSEM'sTROOST
den Paus, waarvan ze de verklaring-weer
leggen. Arnaldo Mussolini schrijft in
Popoio d'Italia: Gewend aan hun bevoor
rechte positie in het verleden, zijn de
geestelijke autoriteiten in de provincie
bij de ontbinding van katholieke organi
saties, die hier en daar verkeerd is uit
gevoerd, uit hun rust opgeschrikt en zij
hebben noodkreten geslaakt en om hulp
geroepen. Tengevolge van deze noodkre
ten is de Paus, als steeds waakzaam, tus-
schenbéide gekomen op een dergelijke
ruwe wijze, dat zelf de Italiaansche katho
lieken verwonderd waren. Wij vergeten
niet en wij zeggen dat ook tot de fascisten,
da de Paus in zijn eigen oogen en in die
van de katholieken der heele wereld een
goddelijk mandaat uitoefent.
Volgens de correspondent van de Vos-
sische Zeitung te Rome zou de Italiaan
sche regeering van plan zijn het concor
daat met het Vaticaan op te zeggen. De
d finitieve beslissing hieromtrent zou
Donderdagavond in een Kabinetszitting
worden genomen.
Een belangwekkende redevoering van
Stalin over koerswijziging in Rusland.
Dezer dagen heeft Stalin in Moskou een
zeer belangwekkende redevoering gehou
den. „De rede van Stalin is een omschrij
ving van vele punten van critiek, die de
buitenwereld op het groote experiment in
Rusland kan uitoefenen"schrijft de
Nw. Rott. Crt. Het blad vervolgt dan:
Voor den buitenstaander bevat zij dan
ook wijsheden, die hem reeds lang be
kend waren, maar die de sowjetregeering
in de laatste jaren ad absurdum had wil
len voeren.
Stalin klaagt dat de toeloop naar de
fabrieken heeft opgehouden, dat de nij
verheid lijdt onder gebrek aan arbeids
krachten. Maar het was immers bekend,
dat het Russische volk een volk van
landbouwers is, die men heel moeilijk van
hun land losmaakt Daarom is vroeger al
de zooveel ^aanlokkelijker kolonisatie in
Siberië steeds zeer beperkt gebleven. Dat
volk levert niet een onbeperkt aantal
fabrieksarbeiders op. De verklaring die
Stalin zelf geeft voor de moeilijkheden, is
een omschrijving van de omstandigheden,
welke vooruit de schaarschte aan fabrieks
arbeiders deden verwachten.
Maar verder heeft men zich over de
rede van Stalin niet te beklagen. Zij had
gehouden kunnen worden door een
liberaal in een propagandabetoog tegen
het communisme, Stalin is goed vooruit
strevend: In de voorziening van levens
behoeften en in de woningtoestanden
moet verbetering komen. Het onpersoon
lijke in de fabrieksarbeid moet weer wor
den teruggedrongen, desnoods door her
stel van de oude arbeidsweek.
Veel moeilijkheden wijt hij aan de
nivelleering! Hij is het, die betoogt dat
men in de loonregelingen niet genoeg
rekening houdt met de waarde van den
gepresteerden arbeid. Maakt men geen
verschil tusschen geschoolde en onge
schoolde arbeidskrachten, dan heeft de
I ongeschoolde werkman geen reden om
jzich te bekwamen, en komt de geschoolde
niet tot zijn recht. Stalin gaat zelfs zoover,
ironisch te spreken over de eigenwijze
nrvelleerders.
Een dergelijk betoog komt in Rusland
telkens weer terug, als men industrieel
en oeconomisch vastgeloopen is tengevol
ge van verregaand dilettantisme. Een
man, die in zijn grooten tijd niet minder
radicaal en niet minder een boerzjoei-
jager geweest is dan Stalin in de laatste
jaren was, welke in 1924 op het groote
partijcongres reeds opzien, door een boet
predikatie van vrijwel gelijke strekking
te houden. Dat was Zinowjef.
De geschiedenis herhaalt zich nooit
ergens zoo consequent als in Rusland!
DE STRIJD OM ONTBINDING VAN
DEN PRUISISCHEN LANDDAG.
De Pruisische landdag heeft zich met
229 stemmen tegen 190 uitgesproken
tegen de door den Stalen Helm gevraagde
ontbinding van het huis. Het lot van den
landdag zal nu door het op 9 Augustus te
houden referendum worden beslist.
Een voorstel der communisten tot op
heffing van het verbod van de Sparta-
kiade werd eveneens verworpen. Voor
stemden alleen de communisten. De
Duitsch nationalen stelden daarop voor,
den Berlijnschen hoofdcommissaris van
politie, in verband met diens houding
tegenover de Spartakiade, uit zijn functie
te ontslaan; dit voorstel werd verworpen
met 227 tegen 165 stemmen.
EEN NOODVERORDENING VOOR
BADEN?
Naar de Neue Badische Landeszeitung
verneemt, is de Badensche regeering
voornemens binnen eenige dagen een
noodwet af te kondigen tot dekking van
de tekorten op de Badensche begrooting.
De salarissen der ambtenaren zullen met
TEL. 524
„Marian heeft me verteld, dat je weigert
weg te gaan," begon Hilda. „Ik ben ge
komen, om je te zeggen, dat je weg moet".
Haar gebiedende toon viel hem op en
hij vroeg zich af, wat Marian eigenlijk
gezegd had.
„En als ik je dan nog zeg", vervolgde
Hilda, „dat dit het oordeel is van de
heele familie, dan zie je zelf de noodzaak
in".
„Is het ook jouw oordeel?"
„Zeer zeker".
„Waarom?"
„Je bent slim genoeg om dat te begrtj-
Pen" j
„Ik zou het toch graag uit jouw mond
hooren".
Hilöa's oogen schitterden, maar fel en
koud, als metaal.
„De grap is nu ver genoeg gegaan
zei ze We zien in, dat we ons vergist
hebben."Het is tijd, dat er een eind aan
komt. We weten niets van je; eerst waren
we natuurlijk nieuwsgierig, maar dat is
nu voorbij. Je bent hier in huis als loge
en logé's 'blijven niet langer, dan ze wel
kom zijn. Je zult wel zoo vriendelijk wil
len zijn vanmiddag te vertrekken t
„Je motiveering lijkt me nogal zwak
zei hij minzaam.
Hilda kon het niet ontkennen. Ze zag
zelf wel in, dat haar woorden onnoozel
moesten klinken, maar ze was niet van
plan met Wade Rawlins over de Harlans
te praten. Hij zou haar standpunt mis
schien verkeerd uitleggen.
„Het doet er niet toe, wat je vindt",
verklaarde Hilda. „Ik hoef je heelemaal
geen redenen op te geven. We zeggen
eenvoudig, dat je moet verdwijnen en
daarmee uit".
5 pet. verlaagd worden, terwijl de finan
cieele betrekkingen tusschen den staat en
de gemeenten in het nadeel der gemeen
ten zal worden gewijzigd. De gemeenten
zullen de financieele nadeelen moeten oom
penseeren door eveneens de salarissen
van gemeente-ambtenaren en -personeel
met 5 pet. te veriagen.
GROEIENDE COMMUNISTISCHE
ACTIE IN BULGARIJE.
De communistische beweging in Bul
garije, aldus een V.D. bericht, boekt, na
haar succes bij de jongste verkiezingen,
nieuwe resultaten. In het geheele land is
de beweging roeiende. Te Jamboel kwam
het tot bloedige botsingen tusschen tex
tielarbeiders en politie. De arbeiders
partij, die officieel de leiding der sta
kingsbeweging heeft, propageert onder
de staking der tabaksarbeiders te Philip-
popel en omstreken de staking, zoodat
men daar elk oogenblik kan rekenen op
het uitbreken van het conflict. Te Sliven
is de staking der textielarbeiders in vol
len gang. -Duizenden arbeiders hebben
het werk neergelegd. Twee revolveraan
slagen op textielfabrikanten hadden geen
succes. Eenige malen kwam het tot bot
singen met de politie.
Ook in de staatskolenmijnen te Pernik,
bij Sofia dreigt de staking.
Naar verluidt, zullen de 26 mandaten,
die de communisten bij de laatste verkie
zing hebben behaald, nietig worden ver
klaard. De zetels zullen over de andere
partijen worden verdeeld. De democraten-
entente krijgt op deze wijze 8 zetels, het
nationale blok 10 en de socialisten de
overige 8 zetels.
DE ANTI-CHINEESCHE TROEBELEN
IN KOREA.
Het Chineesche consulaat te
Seoel bestormd.
Volgens Chineesche berichten, die
alsnog onbevestigd zjjn, hebben Koreanen
opnieuw het Chineesche consulaat te
Seoel aangevallen, geplunderd en ten
slotte vernield. Van de 500 Chineezen,
die in het consulaat een toevlucht hadden
gezocht, is een deel gedood, de anderen
gewond. De Chineesche consul-generaal
is in het bureau van den Japanschen
gouverneur-generaal gevlucht.
HET CONFLICT OVER OOST
GROENLAND.
Toch occupatie door Noorwegen.
Naar te Kopenhagen ter bevoegder
plaatse met zekerheid verluidt, zal de
Noorsche regeering, zoo gauw het Deen-
sche antwoord op de laatste nota morgen
overhandigd zal zijn, tot occupatie (inne-
ming) van Oost-Groenland overgaan.
KRUISERS MET GEBREKEN.
Waarschijnlijk tengevolge van
constructiefouten.
In vjjf der nieuwste kruisers der Ame
rikaanse!^ marine zjjn defecte gietstuk-
ken op de achtersteven ontdekt, n.1. op de
Chester, de Louisville, de Chicago, de
Northampton en de Augusta.
De fouten worden toegeschreven aan
een verkeerde wijze van gieten of aan
foutieve ontwerpen.
GANDHI.
Men heeft aan Gandhi gevraagd hoe hij
zich bij zijn bezoek aan Londen zal klee-
Groote sorteering,
in effen en gewerkt,
75 cent per el.
Verkrijgbaar bij:
Letop naam op den zelfkant
Vraagt onze stalen -collectie
„Waarom zegt je vader het me niet?"
„Dat weet je evengoed, als ik".
„Of anders je moeder
„Ik ben hier niet om ruzie te maken",
viel ze hem in de rede. „Je moet weg
vandaag nog".
Ze stonden stil en met opgeheven hoofd
keek ze hem aan.
„Ik dacht", zei hij inconsequent, „dat je
me kwam vertellen, wat jij dacht van het
duistere hoofdstuk".
Hilda schudde boos het hoofd.
„Dat doet er niets toe. Duister hoofd
stuk! Je bent in staat genoeg leugens
over je zelf te verzinnen. Daar hoeven
anderen heusch niet ook het hoofd nog
over te breken".
„Wat voor leugens, Hilda?"
„Ben je vergeten, wat je aan myn zus
ter verteld hebt? De fantastische leugen,
dat je Franklin Fielding zou zijift
Rawlins streek zich aandachtig ovei
de kin.
„Hoe weet je, of dat een leugen is?
vroeg hij.
„Omdat ik heb opgebeld
Hilda zweeg boos en balde de vuisten
Nooit had ze dit willen bekennen. Het
was vernederend, dat ze geïnformeerd
had in de stad.
„We begrepen allemaal, dat het een
leugen was," zei ze snel. „Maar ik ben
heusch niet hier om over zulke dingen i te
boomen. Ik kom je alleen verteilen,
je Kilbourne Heights verlaten moet en
daarmee uit."
„Het spijt me," zei Rawlins.
„Vandaag nog!"
„Mijn taak is nog niet volbracht.
Hij voelde, dat dit volkomen waar was.
Zijn taak? Hilda keek hem aan. Een
vraag kwam haar op de lippen, maar ze
bedacht zich. Het zou hem nooit geluk
ken haar weer te laten vragen naar het
duistere hoofdstuk van Wade Rawlins.
„Weiger je?" vroeg ze, nauwelijks in
staat haar stem te beheerschen.
„Laat eens zien."
Hij zweeg onuitstaanbaar lang, tuurde
naar het gras en was blijkbaar geheel
vergeten, dat zij stond te wachten.
„Nu?" vroeg ze vinnig.
Rawlins keek verwonderd op.
„O, neem me niet kwalijk. Ik was je
vergeten. Laat eens zien! Ja ik weiger."
Hilda ontstelde van zijn antwoord, hoe
wel ze bij intuïtie had begrepen, wat zijn
antwoord zou zijn. Ze trilde van machte-
looze woede. Ze durfde nauwelijks spre
ken.
„Ben je krankzinnig?" vroeg ze. „Weet
je wel, wat je zegt?"
„Ja zeker. Daar dacht ik juist over."
„Maar het is onmogelijk!"
Rawlins schudde langzaam het hoofd.
„Heelemaal niet onmogelijk," zei hij.
„Heb je dan geen greintje eergevoel?"
Hij haalde slechts de schouders op. Hij
was heel tevreden, dat Hilda hem in een
koppige stemming had gebracht. Voor zijn
cevoel was hij nu minder verantwoorde
lijk.
„Is het je om geld te doen?" vroeg zei
plotseling.
Rawlins zweeg weer een tijdje, voordat
hij antwoordde:
„Tk wil niet zeggen, waarom het mij te
doen is en ik hoop dus, dat je niet verder
zult aandringen."
Het was om dol te worden, de manier,
waarop hij zich in geheimzinnigheid hul-:
de, maar zelfs in haar razernij zag ze in,
DE BESTE
TELEFOON 339
gen. Plotseling begon ze te lachen, tar
tend en dreigend.
„Ik waarschuw je, dat het hiermee nog
niet is afgeloopen."
„Dat is heel vriendelijk van je."
„Den eersten keer, dat ik je zag, heb ik
je al gewaarschuwd, dat het hier een ge
vaarlijke streek is voor landloopers."
„Ja dat herinner ik me nog best."
Ze keerde zich met een ruk van hem af
en liep snel weg met opgeheven hoofd.
„Je bent niet waard, dat ik je veracht!"
riep ze hem nog toe.
„Daarover zouden we nog wel eens een
boom kunnen opzetten," zei Rawlins on-
verstoorbaar.
Maar Hilda was verdwenen.
XXVI.
Verder werd er door de familie Kil
den. Gandhi antwoordde dat zijn lenden
kleed hem als vanzelf was gekomen. Hij
meende goed te zullen doen om te Londen
zijn kleeding steeds zooveel uit te brei
den, als daar misschien in dat klimaat
dringend werd geboden.
Hö meende zich in Engeland te moeten
vertoonen, niet zooals de Engelschen hem
wenschten te zien, maar zooals zijn ver
tegenwoordigend karakter het eischte.
Hij was n.1. de vertegenwoordiger van het
Br.-Ind. Congres voor zoover dat congres
de half verhongerde, bijna naakte dorpe
lingen van Br.-Indië vertegenwoordigde,
Als uw rug, leden en spieren pijn
doen; als gij u prikkelbaar, vermoeid
en zenuwachtig voelt; als de urine be
wolkt is of pijnlijk, kunnen uw nieren
verzwakt zijn. Misschien door een ge
vatte koude, overmatig werk of zorgen,
doch wat ook de oorzaak zijn moge,
de verzwakte nieren moeten versterkt
worden. Beproef Foster's Rugpijn Nie
ren Pillen, het sedert jaren bekende
"middel.
Als de nieren traag worden en het
bloed niet meer geregeld filtreeren,
blijven urinezuur en andere onzuiver
heden in het bloed achter. En deze
schadelijke stoffen kunnen ischias, spit,
rheumatiek, waterzucht, blaasaandoe-
ningen en niergruis veroorzaken.
Vraag het aan uw eigen kennissen en
hoor hoe zij Foster's Pillen prijzen.
Bij alle drogisten enz. 1.75 p. flacon.
hoe nutteloos het zou zyn, verder te vra- was> begon ze ernstig te overleggen, hoe
ze Minnie Harlan zou kunnen redden. Ze
betwijfelde het wel eens of het haar plicht
was zich verder met deze quaestie bezig
te houden.
„Als Minnie Harlan," dacht ze by zich
zelf, „niet genoeg gezond verstand en
zeltbeheersching heeft om te beletten,
dat ze zich aan den eersten den besten
vreemdeling vergooit, in hoeverre is het
dan myn plicht me met het geval te be
moeien?"
Ze overpeinsde het ernstig in haar ka
mer, de deur op slot niet het.oog op in-
dnngers. Was de familie Kilbourne ver
antwoordelijk voor Wade Rawlins? In de
eeiste plaats moest Minnie gered worden
en wel door de oorzaak der verleiding to
doen verdwijnen. Maar deze redeneering
gaf haar geen voldoening.
I oen ze wel tien keer het heele geval
overpeinsd had, bleef ze plotseling voor
bourne niet meer gesproken over den '}aar toilet staan, steunde met beide han-
gast. Zelfs Hilda zei geen woord meer|[_ai1 °P de tafel en bekeek nauwkeurig
over hem. De heer Kilbourne vond het iaa' spiegelbeeld Het resultaat van deze
noodig plotseling voor zaken naar de stad beschouwing was een diepe rimpel en een
te gaan. Mevrouw Kilbourne, die oor- Ul,d'"ukking van minachting,
spronkelijk het onzalige plan geopperd „Wees eerlijk!" zei ze.
had den gast weg te sturen, vermeed ver- e keerde zich af van den spiegel en
der het onderwerp. Iets in Hilda's manier begon weer rusteloos heen en weer te
van doen deed haar zwijgen. Ze kreeg een '°open, handen gevouwen op de borst,
flauw vermoeden, dat ze zich noodeloos f" n hangend hoofd. Weer b!ecf ze
bezorgd had gemaakt over Marian. Ze be- ao' den spiegel staan,
greep het eigenlijk niet goed en ze wilde V- 1 es eer|yk. zei ze.
rustig aanzien hoe alles loopen zou.
Marian was -zegevierend, maar hield
zich kalm; ze wist. wanneer ze moest zwij
gen. Rawlins bleef de beminnelijke huis
vriend. zonder een zweem van verlegen
heid na het hem gestelde ultimatum.
Nadat Hilda's eerste woede bekoeld
Maar het was moeilijk eerlijk te zijn,
want telkens als ze het probeerde, maakte
een groote verwarring zich van haar
meester. Ze schaamde zich, haar intiemste
gedachten bloot te leggen om de waarheid
te vinden.
(W'ordt vervolgd).
