AM SI
rF R fïAWS RO H E 1»
=r
"1
BRIEVEN
suiker er bij gevoegd, waarvom we
rekenen op 1 K.G. vruchten 3/4 K.tr.
suiker. We laten deze massa onder ai
en toe roeren zachtjes koken, zonder
deksel en verwijderen de schuim, die
zich mogelijk aan de oppervlakte za
vertoonen. Om te zien of de jam de
vereischte dikte heeft, nemen we er
een theelepeltje van en laten dit op
een schoteltje bekoelen. Vloeit ze dan
niet te zeer meer uit, dan is de jam
gereed. We denken er echter wel aan,
dat de jam, indien ze geheel en al
koud is, ook stijver wordt.
De potjes hebben we in sodawater
goed gereinigd en flink nagespoeld en
hierin brengen we de jam nog warm
over, waarna de potten met vochtig
perkamentpapier worden afgesloten.
We kunnen verschillende soorten
jam maken en enkele ervan zal ik u
hieronder laten volgen:
Rhafoarberjam.
1 K.G. stukjes rhabarber, 3/4 K.G.
suiker.
Rhabarber met aardbeienjam.
1/2 K.G. rhabarber, 1/2 K.G. aard
beien, 3/4 K.G. suiker.
Franmbozenjam en bessenjam.
1/2 K.G. frambozen, 1/2 K.G. roode
bessen, 3/4 K.G. suiker.
Perzikenjam.
l.K.G. perziken zonder pitten, 3/4
K.G. suiker.
Kruisbessenjam.
1 K.G. kruisbessen, 3/4 K.G. suiker.
Pruimenjam.
1 K.G. pruimen, 3/4 K.G. suiker.
Gelei is het ingekookte sap van
vruchten, waaraan suiker is toege
voegd. De vruchten worden schoon
gemaakt en gewasschen, waarna ze in
een schoonen doek of vruchtenpers
worden gedaan en zoolang gewrongen
of geperst worden, tot alleen het
vruchtvleesch over is. Het opgevan
gen sap wordt gewogen en 3/4 van dit
gewicht wordt aan suiker toegevoegd,
waarna het onder voortdurend roeren
opgekookt wordt tot de vereischte dikte
is verkregen en de gelei evenals wij
dit bij de. jam beschreven, in potten
wordt overgebracht.
We kunnen gelei maken van roode
bessen, frambozen, frambozen en bes
sen, kersen, enz.
Een weinig bekende jam, die toch
bijzonder fijn is, de tomatenjam, is wel
waard, zij het eerst bij wijze van proef,
eens gemaakt te worden. We nemen
1 K.G. tomaten, snijden die aan plak
ken, nadat ze van de steeltjes ontdaan
zijn en flink zijn gewasschen en koken
ze met een bodem water gaar, waarna
we ze door de paardenharen zeef wrij
ven en de hoeveelheid puree wegen,
3/4 van het gewicht aan suiker toevoe
gen, benevens het sap van een flinke
citroen en in laten koken onder af en
toe roeren, tot de vereischte dikte ver
kregen is; daarna warm in potten
overbrengen en afsluiten.
De volgende week zullen we aan an
dere verzoeken tegemoet komen, n.1.
het inmaken van uitjes en zoetzuur.
Voorloopig hopen wij de verschillende
lezeressen tevreden te hebben gesteld.
Het doet ons genoegen, dat zooveel
lezeressen belang in onze rubriek stel
len en gaarne zullen wij de tot ons
gerichte vragen blijven beantwoorden.
Is er haast bij een of ander verzoek,
dan sluite men postzegel van 6 cent in,
geve duidelijk naam en adres op en
het gevraagde recept wordt u toege
zonden door de
Redactrice „Onze Keuken"
Theresiastraat 424,
Den Haag.
veer van matglas aangebracht op een
zwartvilten hoed.
Reboux werkt gaarne met heel kleine
struisveertjes, die een aardig effect
maken. Wij zagen van hem een geel,
een groen en een wit veertje samen
gebonden op een groenen hoed van
soepel vilt. Ze staan dadelijk meer ge
kleed dan andere veeren.
De bollen van de nieuwe modellen
zijn van voren iets hooger dan van
achteren, hoewel ook verschillende an
dere bollen worden gezien. Het zijn
voornamelijk plooien in het vilt, die als
versiering worden gebruikt, in plaats
van de kleine veeren motiefjes. Vorm
en lijn van den hoed nemen dus een
voorname plaats in. De plooi loopt bij
sommige modellen in het midden recht
van voor naar achter, doch bevindt zich
ook wel eens iets naar opzij; dit hangt
er van af, hoe schuin de hoed gedra
gen moet worden.
De voorliefde voor Engelsch bor
duursel neemt steeds meer toe. Men
ziet op het oogenblik behalve japon
nen, kraagjes en garnituren zelfs
schoenen er van. Hierop zijn de gaat
jes echter zeer klein en kunnen alleen
op schoentjes van chreveauleer wor
den aangebracht
Tot nu toe gaven de elegante vrou
wen aan turkooisen als siersteenen de
voorkeur, nu is de bloedkoraal zeer in
de mode. Vooral brunetten staan bloed
koralen oorknoppen, bloedkoralen
halskettingen en bloedkoralen broches
bijzonder goed.
Omdat een regenmantel een goede
bescherming tegen den regen moet
vormen, behoeft hij in geen geval
leelijk te zijn. Er worden op het oogen
blik zeer elegante regenmantels ge
dragen van crêpe de Chine met groote
zakken, raglanmouwen en een breede
wildleeren ceintuur. Ook de water
dichte regenmantels van genopte wol
met een pelerine staan aardig. Er be
hoort een handtasch van zwart kalfleer
bij met een sluiting van wit kristal.
Als garneering op effen japonnen
worden op het oogenblik reepen ge
bloemde stof aangebracht, b.v. van
onderen op den rok of aan den onder
kant van de tuniek.
Dezen herfst zullen de hoeden niet
meer zoo ver achterover worden ge
dragen en daarmee schijnen de rand-
looze hoeden hun tijd te hebben gehad.
Wel zullen de barets nog êenigen tijd
in de mode blijven, misschien in ge-
wijzigden vorm. In het begin van den
herfst zullen we echter als het nieuw
ste bewonderen hoeden met een matig
breeden rand en een goed gevormden
bol, terwijl in de garneering dikwijls
een paar veertjes zullen worden ge
zien. Ze worden vrij schuin gedragen
en laten alleen de linkerzijde van het
haar vrij. Soms is de rand aan den
linkerkant opgerold, soms is hij daar
veel smaller dan rechts. De veeren-
ornamenten zijn vroolijk gekleurd, in
tegenstelling met de donkere kleuren
der herfsthoeden. Talbot had zelfs een
Links zomerjaponnetje van witte
mousseline met blauwe noppen. De on
derkant van schoot en rok zijn ge
schulpt. Een fichu van witte mousse
line, die met een blauwe rand is afge
zet en een gedeelte van de armen be
dekt dient als halsgarneering.
Het japonnetje rechts is van ivoor
kleurig crêpe Georgette en heeft een
zeer ruim vallende klokrok. Als gar
neering zijn hier smalle volants van
mousseline gebruikt, die met roode
noppen bedrukt zijn. De ingezette dee-
len doen het lijfje veel op een bolero
gelijken.
De eerste school vacant'eweek.
Uittocht en intocht.
De eerste school-vacantie-week! Met
alle teekenen van dien! Steeds meer
tijdelijk gesloten woningen; in vele
buurten zelfs heele rijen huizen, die
met hun dichte gordijnen of neerge
laten rolluiken in den zomerslaap ge
vallen zijn. Daar tegenover en in
tegenstelling met deze doodsche ver
latenheid, een plotseling leven en druk
vertier op vele zandvlakten aan de
buitenrand der stad, vooral in West
en Zuid tengevolge van het verrijzen
van een twintigtal tentenkampen, waai
de jeugd in verschillende z.g. vacantie-
scholen wordt bezig gehouden. Het was
een jaar of vijftien geleden dat Ons
Huis, onder leiding van de directrice,
Mej. Asperen van de Velde, in dezen
het initiatief nam; een van de vele
gelukkige initiatieven door deze instel
ling genomen en dat de laatste jaren
bij verschillende andere vereenigingen
navolging vond. 't Eenige waar men
iets tegen zou kunnen hebben in de
naam! „School", klinkt, voor de
kinderen, vooral als zij juist van
de banken en uit de lokalen met een
vrij vacantiegevoel komen niet aanlok
kelijk! Maar het blijkt wel, ook in
dit geval, dat de jeugd minder op
een naam afgaat en er minder aan
hecht dan dikwijls bij de ouderen het
geval is. Het enthousiasme waar
mede zij naar de vacantie-scholen
heen tijgen en er naar hartelust spelen
en zich vermaken, terwijl zij toch
tevens heel wat nuttigs opdoen, be
wijst het wel! En dan tenslotte nog
het „teeken" van de druk-bezette
treinen die, dadelijk vanaf Zaterdag
middag j.1. al aan onze stations begon
nen weg te rollen met de tallooze fami
lies, die, ondanks de afgunst der tijden
tóch nog wel kans hadden gezien
ergens buiten, voor korten tijd pension
te bespreken.
Andere jaren wordt de leegte die
deze van de stad wég-ebbende stroom
achterlaat ruimschoots aangevuld door
der, terzelfdertijd snel-wassenden toe-
vloeienden stroom van vreemdelingen.
Zoo is het dit jaar niet. Het vreemde-
lingenbezoek blijft, - al liet het zich
m den vroegzomer niet zoó slecht aan
zien, vér heneden peil. De hoteliers
en winkeliers die anders van dit be
zoek naar behooren (en, eerlijk gezegd,
ook wel eens... niét naar behooren!)
profiteeren, trekken zure gezichten en
de gidsen op de sightseeing autos, zoo
wel als de leden die behooren tot het
legertje propagandisten van diverse
Marken- en Volendam-„trips" en die
's zomers met hun pampfletten en mon-
delingen aanbevelingen het Stations
plein onveilig plegen te maken, ver-
toonen teekenen van moedeloosheid.
Waar het de ondernemingen die het
van zomersche „kijkers" moeten heb
ben, aldus dezen zomer met den import
van het benoodigde menschen-mate-
riaal voor hun bedrijf niet al te best
meer lukt, trachten velen van hen
de onontbeerlijke „grondstof" dit keer
zooveel mogelijk in de eigen omgeving
te vinden.De stadgenooten die er
nog zijn wordt zooveel mogelijk en na
drukkelijk onder het oog gebracht, dat
zij aan de vlak bij hun deut gelegen
bezienswaardigheden en schoonheden
in vele gevallen ten eenenmale onkun
dig zijn en dat het toch werkelijk tijd
wordt dat zy, door middel van (goed-
koope!) rondritten en rondvaarten dat
„gebrek aan hun opvoeding" eens over
komen! Deze actie, die voor een
deel zeker „gerechtvaardigd" is,
heeft inderdaad al eenige successen
kunnen boeken, zoo b.v. onder de leer
lingen der middelbare scholen die men,
met behulp der diverse directeuren,
de laatste weken in vrij grooten getale
in deze sight-seeing cars heeft kunnen
binnenloodsen teneinde hun nu o>»k
eens (dikwijls voor het eerst!) goed
hun eigen stad te laten zien!
Intusschen kómen er dan nog we]
énkele „buitenlandsche gezelschappmt"
voor een vliegend bezoek onze stads
poorten binnen. En van die enkelen,
die dit jaar niét in de groote hoeveel
heid min of meer verloren gaan,
maakt men veel werk. Zoo b.v. van het
Amerikaansch gezelschap samenge
steld uit een aantal leden van de Ver-
eeniging van Vrouwen werkzaam in
beroep en bedrijf en van een troepje
Amerikaansche scholieren. Zij hebben
alle aandacht, in de eerste plaats na
tuurlijk van de pers, die het nu een
maal in deze maanden niet alléén met
de zeeslang af kan!!
Onze petten-maniak.
Jammer overigens ook voor.den
gemeentelijken petten-levérancier dat
er zoo weinig vreemdelingen komen
en hij nu niet zijn nieuwste producten
ook den buitenlandsche volken met
trots kan toonen!.... Die gemeente
lijke pettenleverancier is namelijk
eenigen tijd geleden weer eens druk
in touw geweest.De man moet een
groot artist zijn en.... een handig
zakenman. En het zal niet lang meer
duren of ook Amsterdam zal op dit
speciale modegebied een vermaard
heid hebben verworven als Parijs met
een Lucien Lelong, Poiret of hoe die
mode-koningen ook mogen heeten.
Onze hoofd-deksel-kunstenaar is weer
eens aan het werk geweest 9r. dezen
keer heeft hij het politiekorps duchtig
onder handen genomen. Zoo om de
paar jaar krijgt hier elke gemeentelijke
dienst een beurtAfwiseling bele
ven we op pettengebied de laatste
jaren waarlijk genoeg! Het petten-
drama aan de tram ligt ons nog versch
in het geheugen en de gevolgen zijn
nog duidelijk merkbaar. Toen de mooie
nieuwe groote petten een paar milli
meter te hoog bleken voor het type
wagen, was er spoedig een nieuw model
geschapen. Zoodat nu het tramperso
neel met groote platte (bordpapieren
pannekoeken, zeggen sommige
dwarskijkers!) en met hooge kleine
hoofddeksels getooid is. Een verwar
rende overgangsperiode, waarin ve
bijna niet meer weten wat nu eigenlijk
de officieele uniform-pet is! Enfin:
in de praktijk blijft het gelijk: o, de
conducteur nu voor zijn twee en een
halve cent aan de eene of aan de an
dere pet tikt blijft hetzelfde!
Nu moet, gelijk gezegd, de politie aan
de algeheele reorganisatie gelooven,
een reorganisatie waarvan overigens
het nut den leek min of meer ontgaat
en waarvan het voordeel, zou men zoo
zeggen, eigenlijk voornamelijk blij den
ontwerper en den leverancier ligt. De
podtie-pet wordt n 1. tnans ontdaan
van zijn „zeildoek plafond" en var,
„laken bovenbedekking" voorzien De
tijden dat er in de Jordaan en op d0
Eilanden bij ietwat „feestelijke" gele*
genden, met bloempotten naar politie
hoofden gekegeld werd, zijn voorbij-
Anders zou men het nut van deze re-
