DElUEüDEliiLOQPER
Kannewafser
verkoopt uit
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Busienlandsch overzicht
Nr. 6992. EERSTE BLAD
DONDERDAG 23 JULI 1931.
59ste JAARGANG
De minister-conferentie te Londen. - Men draait om
de quintessence van de zaak heen. - Nieuwe Ameri-
kaansche voorstellen. - Hen waarschuwing van de
nationale oppositie aan Brüning. - Frankrijk en de
ontwapening.
FEUILLETON
homleTstemmJuroUW Zel" sch™euwden
Troepelen in Spanje.
hef-staal-
op je gezicbh
re lezen^^Ts^.
Luchtaanval op Londen.
Prov. Staten van Noord-Holland.
UR
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
f 1.—. Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25," f 1.35. Lossenos. 4 ct.;fr.p.p.6ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
AD VERTENTIEN
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redactioo
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
De minister-conïerenvie te Londen
heeft, nu we dit schrijven, nog niet veel
resultaat opgeleverd. Het gaat er mee als
met de andere conferenties, men speelt
zoo'n beetje kat en muis en draait om de
kern van de zaak heen, daarin hebben de
diplomaten van onzen tijd groote handig
heid 't Is wel te betreuren, dat we nog
geen concrete feiten kunnen meedeelen,
te betreuren omdat de toestand zoo hoogst
ernstig is en een spoedige hulp aan
Duitschland zoo dringend noodzakelijk.
Onberekenbare gevolgen voor gansch
Europa zal een failliet Duitschland met
zich brengen. In de rede, waarmee Mac-
Donald de Londensche conferentie open
de, sprak hij van een periculum in mora
(gevaar bij uitstel), aangezien de crisis
zoo zeide de Engelsche premier
zich over geheel midden-Europa dreigt
uit te breiden, hetgeen voor ons wereld
deel niet te overziene sociale, politieke
en financieele gevolgen zou hebben.
Het voorstel van Hoover, dat de pre
mier als een daad van zeldzame moed en
staatmanschap prees, heeft de Duitsclie
crisis niet tot staan gebracht, omdat de
zegenrijke uitwerking er van zich voor
Duitschland eerst in den loop van het
moratorium-jaar kan doen gelden. De te
rugtrekking van credieten op korten ter
mijn is voortgegaan, omdat de buitenland-
sche beleggers blijkbaar geen voldoende
vertrouwen meer in Duitschland stellen.
Het herstel van dit vertrouwen noemde
MacDonald de eigenlijke taak der confe
rentie en hij duidde twee wegen aan om
tot dit doel te komen.
De eerste, reeds te Parijs besproken, is
bekend. Duitschland zelf heeft hem ge
wezen in het verzoek om een leening of
een erediet op langen termijn van twee
milliard mark.
De tweede weg duidde MacDonald al
dus aan: „de vraag te overwegen, of door
het versterken van Duitschland's inter
nationale positie men het de zekerheid
van stabiliteit naar buiten kan geven,
zoodat niet alleen het kapitaal dat zich in
Duitschland bevindt, niet meer terugge
trokken wordt, maar ook nieuw kapitaal
toestroomt."
In dezen geest zijn ook de nieuwe
Amerikaansche voorstellen, waarover tot
nog toe echter met geen woord is gerept,
en waarin de tegenwoordige crisis is be
schreven als een crisis op korten termijn.
Er is geen reden om te twijfelen aan
de soliditeit van de basis, waarop deze
credieten berusten, maar de algemeene
onzekerheid, die de laatste weken
heerschte, heeft in tweeërlei vorm ern-
stigen druk uitgeoefend op de structuur
van het erediet van Duitschland.
Ten eerste de vlucht voor de mark uit
Duitschland.
Ten tweede de terugtrekking van bui-
tenlandsche credieten.
In beginsel worden deze bewegingen
door niets gerechtvaardigd. Er Is geen
reden, waarom de tegenwoordige crisis
niet onmiddellijk en definitief door sa
menwerking overwonnen zou kunnen
worden.
Castle, de Amerikaansche plaatsvervan
gende minister van buitenlandsche zaken,
is van meening, dat in totaal de credieten
op korten termijn, die aan Duitschland
zijn toegestaan, 12000 millioen dollar be
dragen, waarvan de helft door Ameri
kaansche banken ter beschikking is ge
steld.
De Amerikaansche voorstellen aan de
conferentie houden nu de handhaving
van deze credieten in. De regeeringen
zouden zeer goed hun bankiers kunnen
1 aanmoedigen, om deze handhaving gedu
rende een bepaalden tijd te organiseeren.
Een internationale commissie, aange
wezen door de Bank voor Int. Bet., of op
eenige andere geschikte wijze gevormd,
zou de samenwerking tot handhaving van
de credieten op korten termijn kunnen
verzekeren.
Er wordt geen erediet op langen ter
mijn voor Duitschland voorzien, maar men
kan van dit oogenblik af de mogelijkheid
bestudeeren om bepaalde credieten op
korten termijn in credieten op langen
termijn te consolideeren.
De Amerikaansche voorstellen bevatten
verder een onderzoek naar de onmiddel
lijke credietbehoeften van Duitschland.
Deze vrijwillige regelingen zouden op het
oogenblik aangevuld moeten worden door
een nauwlettende controle over alle va
luta-operaties van de Rijksbank.
Zooals we zeiden, is er Dinsdag nog
met geen woord over deze voorstellen ge
rept, misschien dat men er gisteren aan
toe gekomen is, dan vindt men daarover
elders in dit blad nog wel bijzonderheden.
Het is zoo te hopen, dat men toch tot
gunstige resultaten mag komen, omdat,
zooals MacDonald ook in zijn openings
woord zei het van de te Londen te
nemen beslissing zal afhangen of men een
toekomst zal tegemoet gaan vol van po
litieke en financieele gevaren, of dat een
tijdperk van vruchtbare internationale
samenwerking zal kunnen worden ge
opend.
Men gelooft, dat de conferentie aan het
einde van deze week zal gesloten worden.
ring een uitvoerig memorandum gezon
den waarin, voor zoover dit op het oogen
blik mogelijk is, de cijfers over den staat
van bewapening gegeven zijn, vergezeld
van een lange uiteenzetting van het Fran-
sche standpunt over de methode van
ontwapening, hetwelk reeds jarenlang be
kend is, doch dat thans nogmaals in bij
zonderheden is weergegeven.
In het kort samengevat komt het me
morandum neer-op de drie stokpaardjes
van de Fransche regeering, n.1.: ge
meenschappelijke ontwapeningsactie, vei
ligheid door de ontwikkeling van de ar
bitrage-idee en de vaststelling van
sanctie-maatregelen en verbetering van
de vredesverdragen.
door
E. J. RATH.
.49)
Het werd een voortdurend, eentonig
geroep, Rawlins was kalm en lachte, maar
Hilda keek hem zielig aan.
..Breng me hier vandaan," smeekte ze.
,.f'0epcn alleen maar om een schijn-
zooveel ïï'nf?Hister<^e hij. „Het gebeurt op
Sen?" BUif nu flink-"
van opwinding^6 Zlch een we«> hÜSend
„Hilda, ik wil bruidsmeisie ziini"
„Ik ik wii het niet," zeiHimV v,
„Het is zoo burgerlijk!" eftig.
Maar do menigte omringde hen aan
alle kanten en maakte ontvluchten on
mogelijk. Op Hilda maakten ze den in
druk van bloeddorstig grauw.
„Breng me hier vandaan, Wade,"
smeekte ze.
Maar hij lachte en greep haar hand.
„Ze hebben ons prijzen gegeven," zei
Hij, „wjj moeten er blijkbaar voor boeten.
Stel ze niet teleur."
„Ik kan het niet doen! Ik wil het niet
doeji!"
Marian ging op de teenen staan en
wunde °P8ewonden:
„Hilda, je bent gek! Je moet het doen,
want je hebt den eersten prijs gewonnen.
En je weet, wat er grbmirt, als je wei
Een waarschuwing aan Brüning. De
„leiders der nationale oppositie" hebben
Dinsdag het volgende telegram aan den
rijkskanselier te Londen gezonden:
Tegenover het oorspronkelijke plan van
president Hoover, dat als een verminde
ring van lasten gedacht was, zijn nu de
onverbloemde plannen van Frankrijk ko
men te staan om het Duitsche volk onder
zijn dictatuur te dwingen. In plaats van
verlichting, zal het Duitsche volk dus
verzwaring van zijn lot ondervinden. Het
moet in leidende Fransche regeerings-
kringen niet langer onbekend zijn, dat de
wanhoop in ons volk dermate gestegen
is, dat allerwegen gevaarlijke gedachten
ontkiemen en geuit worden. Het Duitsche
volk, dat geen schuld aan het uitbreken
van den oorlog draagt, wil de het opge
legde lasten niet langer torsen, maar een
verdere beperking van Duitschland's
recht om de baas te zijn in eigen huis,
zou als absoluut ondragelijk beschouwd
worden en dus voor ieder Duitsch staats
man onverantwoordelijk om het toe te la
ten. De vereenigde nationale oppositie
maakt u daarom, in allen vorm opmerk
zaam op het feit, dat zij, volgens haar
politieke grondbeginselen, nieuwe ver
plichtingen, die tegenover Frankrijk aan
gegaan zouden kunnen worden, niet als
in rechten verbindend beschouwt.
w.g. Von der Goetz, Hitier,
Hugenberg, Seldte.
OPSTAND IN NICARAGUA.
Uit Managua wordt gemeld, dat er ten
minste vijf dooden en verscheiden ge
wonden zijn gevallen in gevechten ge
durende de laatste dagen tusschen de
regeeringstroepen en opstandelingen,
dicht bij Kesalaya, aan de Coco-rivier, en
te Rama.
DE NIEUWE WERELDTAAL.
Wat zal de toekomstige wereldtaal zijn?
Indien er tenminste ooit één algemeene
wereldtaal zal komen. De Engelsche too-
neelspeler Herbert Marshall, echtgenoot
van de bekende filmster Edna Best, kan
het u zeggen, Het zal zijn een „Engelsch-
Amerikaansch" dialect, resultaat van con
cessies op het punt van de uitspraak. De
talkies zullen de wereld voor dat dialect
veroveren. Er zijn al tooneelspelers en
filmacteurs, die een soort Engelsch spre
ken, dat zoowel in Engeland als in ver
schillende deelen van de Ver. Staten zon
der irritatie te verwekken uit de machine
komt. Aan dit kruisingsproduct zou dan
de toekomst wezen.
Te Seville drie menschen dood
geschoten.
De toestand in Spanje wordt, naar
Belga uit Madrid meldt, verward. Te
Sevilla is Maandag een tram, welke door
genie-troepen werd begeleid, beschoten
door mannen met revolvers. De militairen
schoten terug. Deze feiten herhaalden
zich op verschillende punten der stad.
Aan het einde van den dag bleken er drie
menschen te zijn doodgeschoten en vijf
tien ernstig gekwetst.
De militaire troepen zijn des nachts
blijven patroeljeeren, daar de stakers
allerlei bedreigingen hadden geuit. Maan-
-«.M
f"
TV:
Frankrijk en de ontwapening. In ant
woord op de uitnoodiging van den Vol
kenbondsraad heeft de Fransche regee
gert. Dan nemen ze den tweeden prijs
Minnie!"
De koningin van Scheba had nog be
sef genoeg om na te denken. Marian had
waarschijnlijk gelijk. De menschen moes
ten en zouden een schijnhuwelijk zien en
als de koningin weigerde, zou Madame
de Pompadour haar opvolgen. En, als
Minnie Harlan.
Hilda keek op, recht in Minnie's oogen.
Wat ze daar zag, werkte als een toover-
slag. Ze greep plotseling vastberaden
Rawlins arm, draaide zich langzaam om,
keek hem aan en lachte.
„We zullen wel moeten," zei ze vrien
delijk.
De bonte menigte juichte luid. Daarna
voelde Hilda zich voortgestuwd. Ze
klampte zich wanhopig vast aan den
landlooper, die alles zoo kalm opnam, dat
hij ook haar moed gaf.
Iemand begon de orde te herstellen.
De menschen gingen achteruit en vorm
den een halven kring. Hilda stond naast
Rawlins op het podium.
„Een dominee!" riep een stem.
Een jonge man, die den heelen avond
gedanst had, trad naar voren en boog.
Hij was gekleed als plattelandsdominee
en zag er puriteinsch uit, maar zijn oogen
en mond lachten vroolijk. Hilda herin
nerde zich hem. Hy had met haar ge
danst en ze had er zich over verbaasd, dat
iemand, die zoo goed danste, zich uitge
dost had als geestelijke.
"Als eenige aanwezige dominee," zei
V „eisch ik mijn recht op."
De landlooper wendde zich tot de ko
ningin.
„Het is jouw recht te beslissen," zei
Rawlins.
„Hjj ziet er uit, alsof hij het best zal
kunnen," mompelde Hilda.
De dominee betrad het podium, wierp
zijn breed geranden hoed op den grond
PURE VIRGINIA 5MAG
Pithg i>oor pyp of agaret
J.GQUNO GOOfiiMOEM
en beantwoordde glimlachend het ap
plaus.
„Iedereen klaar?" vroeg hij.
„Wacht!"
Pierrette baande zich andermaal een
weg door de menigte.
„Ik wil bruidsmeisje zijn, al breek ik
mijn beenen!" kondigde zij aan en ging
achter haar zuster staan.
Rawlins draaide zich om en keek den
kring rond. Daarna wenkte hij en Kane
Kilbourne trad naar voren.
„Bruidsjonker zijn?"
„Graag!" zei d'Artignan.
„Hier dan."
De dominee hief de hand op en wilde
juist beginnen, toen er weer oponthoud
kwam. Captain Kidd werkte zich naar
voren en toen men hem zag, weerklonk
een vroolqk gejuich. De Kilbournes ver
vulden hun rol met eere.
„Als eenige, die de Koningin van Sche
ba kan uithuwelijken, ben ik op mijn
post!" r
Zelfs Hilda moest lachen. Vader was in
een vroolijke stemming en dat maakte
alles goed. Ze was niet bang meer, maar
volkomen bereid met haar vader samen
de verantwoordelijkheid op zich te
nemen.
De dominee begon en van alle kanten
werd „sst!" geroepen. Hoewel hq geen
boek had, haperde hij geen oogenblik.
Hilda, die keek en luisterde, kwam lang
zamerhand tot het besef, dat hq zich
meesterlijk van zijn taak kweet. Er waren
stukken van het huwelijksformulier, die
ze zich zoo ongeveer herinnerde en nq
scheen den tekst wonderlijk nauwgeze
volgen. Ze vroeg zich zelfs af, of hq geen
heiligschennis pleegde. Ze had nooit ge
weten, dat schijnhuwelijken zoo griezelig
echt konden zijn.
Eén keer keek ze Rawlins aan en zag
tot haar verbazing, dat hq heel ernstig
keek en aandachtig luisterde.
DE DUITSCHE NOODVERORDENING
OP HET REIZEN NAAR HET
BUITENLAND.
En de Duitsche dienstmeisjes.
De vraag wordt ons gesteld, hoe men
met betrekking tot de Duitsche noodver
ordening op het reizen moet handelen met
Duitsche dienstmeisjes, die met vacantie
naar huis gaan, of op het oogenblik thuis
zijn, teneinde haar terugkeer hier te
lande mogelijk te maken, zonder dat zq
de 100 Mark voor een pasvisum behoeven
te betalen.
Naar ons bij informatie aan het Duit
sche gezantschap is gebleken, behoeft
men in dat opzicht geenerlei moeilijkheid
te vreezen. Het gezantschap geeft zich
alle mogelijke moeite om de nadeelige en
hinderlijke gevolgen van de verordening
voor ons land te beperken. Men wende
zich tot het gezantschap of wel tot een
Duitsch consulaat met duidelijke mede-
deeling van naam en woonplaats van het
betrokken meisje en van zijn eigen adres,
zoowel als van de data van vertrek en
Ze herinnerde zich niet, dat ze de ge
lofte herhaalde. Ze voelde zich als het
ware, los van zichzelf, een toeschouwer
bij een wonderlijke vertooning, maar ze
hoorde Rawlins' stem, diep en ernstig, als
van uit de verte. Alles was zoo plechtig,
dat ze bijna bang werd. Iets werd aan
haar vinger geschoven. Ze zag een ring.
Het was onwezenlijk, ongelooflijk.
Geklap klonk aan alle kanten, gejoel en
langzaam kwam ze weer tot bezinning.
Rawlins lachte, de dominee wenschte hen
geluk. De menschen drongen op hen aan,
lachend en juichend.
„Mooiste vertooning
Rawlins viel den spreker in de rede,
door zich plotseling om te keeren en een
hand op te heffen.
„Eén oogenblik stilte, als het u blieft!"
zei hij.
De gasten der familie Harlan zwegen
vol verwachting. Ze zagen den landlooper
een document te voorschijn halen, dat
hij aan den dominee overhandigde.
„Je hebt het al eerder gezien, vriend,"
zei hq, „en weet dus wat het is. Leen een
pen van iemand en teeken het en zorg
dan voor een paar getuigen. Er zijn er
genoeg."
Hilda luisterde toe in stomme verba
zing. Ging men zóó ver bij een schijn-
Rawlins sprak weer. huwelijk?
„Onze vriend, de dominee, is de weleer
waarde heer Cromwell, die een kerk
heeft een mijl of vijf van hier."
De dominee boog.
„Het papier, dat ik hem zooeven over
handigd heb," vervolgde Rawlins, „is een
huwelqksvergunning, drie dagen geleden
aan mij uitgereikt."
Weer boog de dominee.
„De plechtigheid, die gij zooeven hebt
bijgewoond, was de ernstigste gebeurte
nis, die kon plaats hebben in het leven
van de beide menschen, die ge hier voor
u ziet."
dagavond om negen uur waren er dertig
menschen in hechtenis genomen.
Te Valencla.
Te Valencia zijn de sociale conflicten
ongewijzigd. Bij de waterleiding, gas en
electriciteit wordt binnenkort staking
verwacht. Koffiehuizen en hotels zqn
gesloten.
Te Cadix.
Te Cadix is het tot botsingen gekomen
tusschen socialisten en syndicalisten,
waarbij tal van menschen werden ge
kwetst. Er zijn aanhoudingen gedaan.
Maandag is de eerste dag geweest van
de luchtmanoeuvres boven Londen. Aan
deze oefeningen, die van groot belang zijn
voor de beantwoording van de vraag, of
de Engelsche hoofdstad in oorlogstijd vol
doende verdedigd zou kunnen worden,
wordt deelgenomen door 10 eskaders
bombardementsvliegtuigen en eskaders
verdedigings vliegtuigen.
De veronderstelling is, dat een conti
nentale mogendheid in oorlog is met
Engeland. De continentale bombarde
mentseskaders (in werkelijkheid voorna
melijk bemand met Londensche zaken
lieden, die hun vrijen tijd aan de vlieg
sport wijden en zeker niet graag ook
maar één bom op hun geliefde stad zou
den laten vallen) zijn verplicht eerst de
kust te passeeren en dan in verschillen
de groepen naar Londen te vliegen. De
kracht van de verdediging zal blijken uit
de snelheid, waarmede de verdedigings
vliegtuigen zullen kunnen worden uit
gezonden.
Er zijn speciale voorzorgen genomen
tegen botsingen in de lucht. De bombar
dementsvliegtuigen mogen alleen in de
wolken vliegen en 's nachts mogen ze
alleen hun lichten dempen zoolang er
geen gevaar dreigt.
De aanval geschiedt op een front van
3 mijl. Om Londen heen liggen lucht-
wachtstations, met zoeklichten en luister
toestellen.
Naar Reuter meldt, zqn Maandag nacht
verschillende aanvallen gedaan door niet
minder dan 80 vliegtuigen. De oefenin
gen hadden plaats op ten minste 5000
voet hoogte.
Later zal de jury beslissen of de aan
vallen gelukt of afgeslagen zijn.
terugkeer en zal dan van het gezantschap,
resp. het consulaat een bewijs ontvangen,
op vertoon waarvan het betrokken meisje
zonder betaling kan terug komen. Dit
geldt ook van de dienstmeisjes, die sedert
de afkondiging van de verordening ver
trokken zijn of reeds vóór dien tijd in
Duitschland waren.
PETITIONNEMENT VOOR INTER
NATIONALE ONTWAPENING.
Over het millioen onderteekeningen.
Het bestuur van de Nederlandsche
Dagbladpers deelt mee, dat het aantal
onderteekeningen van het petitionnement
voor internationale ontwapening Maan
dag 1,100,000 bedroeg.
Dit is de laatste vier dagen een stijging
van pl.m. 150,000 per dag.
Helpt, lezers, aan een verdere belang
rijke opvoering van het totaal.
Vergadering van Dinsdag.
Dinsdagmorgen kwamen de Prov. Sta
ten van Noord-Holland bijeen onder
voorzitterschap van den Commissaris der
Koningin.
De Voorzitter deed mededeeling
van enkele ingekomen stukken, waarna
de rekening van 1929 werd goedgekeurd.
Vervolgens kwam aan de orde een wij
ziging van het wachtgeldreglement voor
Noord-Holland.
De heer G e r h a r d (S.D.), lid van
Ged. Staten, deed enkele mededeelingen
ten aanzien van het beroepsrecht der
wachtgelders, waar over in de afdeelin-
gen zijn gemaakt en zei, dat Ged. Staten
in deze een vergissing hebben te her
stellen.
De heer Pothuis (S. D.) gaf toe, dat
door de nieuw voorgestelde wijziging de
rechten der wachtgelders volkomen zqn
gewaarborgd.
De wijziging werd hierna goedgekeurd.
Vervolgens werd vastgesteld een wij
ziging van het ambtenaren-reglement
1920.
Toegestaan werden de voorgestelde
subsidies voor leerlingen eener zeevaart
school wonende op Vlieland, voor het
Kleuterhuis te Arnhem, het internatio
naal T. B. C. congres 1922; de wijkver
pleging te Wormer; de ver. „Trein 8.28";
de proefvelden aan den Langendijk; den
proeftuin te Alkmaar, de regelingscom
missie voor de paardenfokkerij in Noord-
Holland, de stierenhouderij op Terschel
ling.
Tegen dit laatste subsidie was de heer
S e e g e r s (S. P.) opgekomen, omdat
het z.i. niets anders is dan een geschenk
aan de rijke boeren die in Holl. Mij. van
Landbouw georganiseerd zijn.
De heeren M i c h e 1 s (S. D.) lid van
Ged. Staten, en C o 1 ij n (A. R.) bestre
den deze opvatting en betoogden dat
vele kleine veehouders door het subsidie
zullen gediend zijn.
Bij de suppletoire begrooting van het
Prov. Ziekenhuis bq Santpoort maakte
de heer Den E x t e r (S. D.) bezwaar
tegen het maken van een opslag van
brandbare goederen midden in een com
plex van gebouwen.
De heer Sneevliet (Rev. Soc. P.)
wilde den post van 3500 voor centrale
verwarming van de directeurswoning
geschrapt zien. Die kosten moeten de
hoofdambtenaren zelf betalen.
Hij zweeg even en niets verbrak de
ademlooze stilte.
„Het meisje naast me," besloot hij, „is
mijn vrouw."
Hij keerde zich om en kuste de konin
gin van Scheba op den mond.
XXX.
De familie Kilbourne slenterde niet zoo
vreedzaam naar huis door den mane
schijn, als ze gekomen waren. Ze leen
den de auto van de Harlans en keerden
haastig huiswaarts. Dat wil zeggen, toen
ze eenmaal weg waren, haastten ze zich,
maar het duurde meer dan een half uur,
voor ze weg konden komen. Er was meteen
een receptie geweest, een onzinnig, luid
ruchtig gedoe, waarbij de bruid veel ge
kust werd en de heer Harlan heerlijk
heden uit den kelder haalde, die heele-
maal niet voor het feest bestemd waren.
De bruidsmarsch was weer gespeeld, er
was gegooid met confetti en serpentines,
oude schoenen en rijst. Alles was zoo
druk, dat de koningin van Scheba geen
tijd had om tegen Wade Rawlins te zeg
gen, wat ze te zeggen had.
Hij stond er op zelf de auto te besturen
en onder luid gejuich pakte hij Hilda op
en zette haar naast zich neer. Ze glim
lachte en wuifde iedereen goeden dag; ze
zag er gelukkig uit. Captain Kidd, Mar-
tha Washington, Pierrette en d'Artag-
nan zaten achterin. Hilda wierp de me
nigte nog kushandjes toe. De laatste die
ze zag, was Minnie Harlan, die ze extra
nog eens grootte; maar toen ze alle druk
te achter zich hadden, liet de koningin
de handen in den schoot vallen, hief
trotsch het hoofd op en zat ongenaakbaar
recht op.
„Ik moet je mijn compliment maken. Je
hadt je niet beter kunnen gedragen!" zei
Rawlins. „Schitterend!"
Hilda bewoog zelfs het hoofd niet.
„Het leek wel of je er op voorbereid
De heer Verschure (R.-K.), lid van
Ged. Staten, beantwoordde de sprekers.
De begrooting werd vervolgens goed
gekeurd.
Hierna kwam in behandeling de voor
dracht om Ged. Staten te machtigen tot
het aangaan van overeenkomsten met het
Oude en Nieuwe Gasthuis te Zutphen en
de Ned. Herv. Stichtingen voor Zenuw
en Geesteszieken te 's-Gravenhage be
treffende opneming en verpleging van
krankzinnigen uit Noord-Holland.
Mevr. R i n g e 1 i n gV e r h o e f (G.-
H.) maakte eenige opmerkingen, die op
de perstribune onverstaanbaar waren.
(De accoustiek was buitengewoon slecht;
de sprekers waren meerendeéls op de
perstribune nog slechter te verstaan dan
tijdens de vorige vergaderingen).
De heer Ankersmit (S. D.) had be
zwaar tegen behandeling van deze voor
dracht, omdat de voorbereiding onvol
doende is geweest.
De heer Sajet (S. D.) achtte het on
juist, dat door deze voordracht wordt af
geweken van de centralisatie in de ver
pleging van zenuwzieken en dat tot
decentralisatie wordt overgegaan. Het
toezicht door de provincie op de verple
ging wordt hierdoor bemoeilijkt.
De heer Abrahams (V. D.), die hul
de bracht aan Ged. Staten voor de snelle
wijze waarop aan de wenschen in de
commissie geuit is tegemoet gekomen,
verklaarde zich wel te kunnen vereeni
gen met de voorgestelde regeling, indien
Ged. Staten toezien dat ook in de ge
stichten die niet aan de provincie be
lmoren de nieuwste inzichten op weten
schappelijk gebied toepassing vinden.
Spr. waarschuwde er voorts tegen, dat
door Ged. Staten invloed zou worden ge
oefend op de opneming van patiënten in
een bepaald gesticht, of dat die opneming
ook maar zou worden gesuggereerd.
Mevr. Boissevain Pijnappel
(Y. B.), die enkele wenschen uitte, was
op de perstribune niet te verstaan.
De heer Verschure (R.-K.), lid van
Ged,. Staten, beantwoordde de sprekers,
maar was onverstaanbaar.
De voordracht werd z. h. s. aangeno
men.
Nalatensehap-Boonacker.
In de Dinsdagmiddag voortgezette ver
gadering van de Prov. Staten van Noord-
Holland werd ten aanzien van de voor
dracht inzake de nalatenschap van mevr.
A. Boonacker ten gunste van het Prov.
Ziekenhuis „Meerenberg" door den
Voorzitter medegedeeld, dat een
minnelijke schikking verwacht kan wor
den.
Besloten werd Ged. Staten te mach
tigen zoo noodig in hooger beroep te gaan
van het vonnis der rechtbank te Zutphen
van 30 April 1931.
Tertiaire wegen.
Aan de orde was vervolgens de voor
dracht tot het doen van uitkeeringen aan
onderhoudsplichtigen van niet op de
prov. wegenplannen voorkomende wegen.
De heer Van de Va 11 (S.D.) bepleit
te een betere verbinding van den Rijks
straatweg bij Heiloo naar de duinen dan
Wasch de aangedane plaatsen met warm water
en Purolzeep, droog daarna voorzichtig af,
doe er dan wat Purol op en strooi daar overheen
nog wat Purolpoeder. Herhaal dit eiken dag,
zoolang het noodig is.
was," voegde hij er aan toe.
Ze balde de vuisten.
„Het maakt een man natuurlijk trotsch
als zijn vrouw zich ingeval van nood
flink houdt en doet alsof alles doodge
woon is," vervolgde Rawlins peinzend.
„Je bent niet alleen flink, maar ook zoo
evenwichtig."
„Waag het niet tegen me te spreken,"
riep ze uit.
„Zooals u wenscht, mevrouw."
Gedurende den korten rit naar Kil
bourne Heights spraken ze verder geen
woord. Hij hielp haar uitstappen met een
onderdanigheid, zooals die alleen aange
troffen wordt bij de beste chauffeurs en
stond toen in de houding terwijl de vier
andere Kilbournes zenuwachtig snel uit
stapten. Allemaal achter elkaar, Hilda
aan het hoofd, liepen ze het huis in. Raw
lins kwam achteraan. Plechtstatig betra
den ze de bibliotheek, als was alles van te
voren afgesproken.
De heer Kilbourne sloot alle deuren.
Daarna wierp hij Captain Kidd's hoed en
pruik op de tafel en stak een sigaar op.
„Is dat allemaal meenens of niet?"
vroeg hij en keek Rawlins aan.
„Meenens! U hebt toch het huwelijks
contract gezien? U hebt zelfs geteekend
als getuige."
„Noodgedwongen, zei de heer Kil
bourne. „Hoe zit dat met die vergunning?
Wist jq er van, Hilda?"
Hilda's verwijtende blik zei genoeg.
„Ik heb een volmacht gebruikt," zei
Rawlins. „Dat schijnt volkomen wettig te
zijn, als één der partijen verhinderd is te
verschijnen. Ik heb alles uitgelegd aan
het bureau juffrouw Kilbourne was
ongesteld. Alles is volkomen in den haak.
Tenzij, natuurlijk Hij wierp een blik
op Hilda. „Tenzij niqn vrouw zich ver
zet."
Vqf paar oogen vestigden zich op
Hilda. (Slot volgt).
