Koopt bi|
HET VRUCHTELOOS OFFER
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht
Nr 7009. EERSTE BLAD
59ste JAARGANG
Eekhoorntjes en politiek. - Arme MacDonald.
Groot-Brittanië in den put. - De heer Taddoens
Holowko boft niet. - Rusland en Tsjecho-Slowakije. -
Hongarije en de groote voet. - En nog zoo een en ander.
breit alles best,
BINNENLAND.
Afscheid van Dr. F. M. Wibaut
De postvluchten naar en van Indië.
FEUILLETON
Ego verhaal uit een Nabij Verleden.
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen
land f 2.Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.i0,
tl.—. Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.;fr. p.p. 6 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Ja.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
Het valt niiet mee, als je zoo kersversoh
van je vacantie teruggekeerd bent, uit een
streek, waar geen politiek, geen economi
sche debatten noch financieele beschou
wingen bekend zijn, maar waar integen
deel den gansohen lieven dag hoogstam-
mige dennen, trotsche berken en beuken
het lied zingen van het eeuwige ruoscüen,
waar de eekhoorntjes van de eikenbos-
schen schuw vluchten voor den eenzamen
wandelaar, wiens stap nauwelijks op het
mos wordt gehoord. - het valt niet mee
dan plotseling, met één dag reizens, weer
volop in het leven te zitten of liever, in
dat wat de menschen elkaar aandoen: de
da gelijkscha ruzietjes, de zorgen, den
strijd om het bestaan, de beslommeringen,
die weder de aandacht vragen.
Daar hebben we allereerst „het tafereel
in Engeland", zooals de „N. Robt. Crt" de
crisis betitelt. Ach, in die eikenbosschen
hoorde je daar zoo niet van, welke zware
dagen MacDonald heeft gehad, wien nu,
naar Reuter heeft vermeld, door zijn kies
district Seaham is verzocht zijn zetel in
het Lagerhuis ter besohikking te stellen.
De labourpartij heeft officieel het besluit
genomen in de oppositie te gaan; conser
vatieven en liberalen hebben de houding
van hun vertegenwoordigers in de regee
ring goedgekeurd. Het verzet in de libe
rale partij tegen de besnoeiing van de uit-
keering aan de werkeloozen is maar heel
sporadisch geweest.
Felle oppositie gaat de Labourpartij
voeren, aldus de „N. Rott. Crt.", onder het
dichterlijke opschrift, dat wij hierboven
afschreven. Als het aan Maxton en zijn
radicale vrienden ligt, zal heftigheid zeker
niet ontbreken. Er zijn elementen in de
arbeiderspartij en zij zullen door de om
standigheden waarschijnlijk zelfs talrijk
worden die met bun ijver de partij nog
last genoeg zuilen veroorzaken. De partij
zal er in haar geheel vermoedelijk wat ver
der naar links door afglijden dan Hen-
üerson wel lief kan zijn. Desniettemin, al
dus gaat het blad voort, zien de voortee
kenen er niet al te onheilspellend uit. Wie
fel verzet wil, kiest niet den kalmen, sterk
met veantwoordelijfcheidsgevoel behepten
Henderson tot voorzitter. Een man als
Graham, die nu ondervoorzitter is gewor
den na minister van handel geweest te
zijn, is vooral aanhanger van een practi-
sche politiek.
Oude en nieuwe gezichtten in het
Engelsche Kabinet
Sir Samuel, Lord Reading, Snowden
en Neville Chamberlain.
Baldwin en Samuel hebben in hun ver
klaringen er op gewezen, dat de toestand
van het land en zijn betaalmiddel veel on
middellijker critiek is geweest dan de on-
ingewijden konden v_ermoeden. Er was
voor Engeland geen crediet meer te krij
gen als het zijn begrooting niet op orde
bracht, en wel op een wijze, die de geld
schieters vertrouwen gaf in de toekom
stige solventie van Engeland. Zou Enge
land het geleende geld gebruiken voor on
productieve doeleinden, dan konden zij dat
vertrouwen niet koesteren.
Voor het trotsche Albion moet het een
vernederende gedachte zijn, dat zijn cre
diet niet groot genoeg meer is om de in
ternationale geldmarkt onvoorwaardelijk
vertrouwen in te boezemen; dat het zich
officieel nog wel geen voorwaarden heeft
laten opleggen, maar dat het toch zijn bin-
nenlandsoh beleid er speciaal op heeft
moeten inrichten, om de geldmarkt ver
trouwen te geven. Het verschil tusschen
dezen toestand en een leening op voor
waarden ig niet zoo overweldigend.
Het is ee-i ongewone politiek-financieele
figuur Groot-B- Ittanje in deze positie te
zien. De groote mogendheden van Europa
naken allen veel door in de laatste jaren.
En Duitschland hoeft zich nu niet meer
te schamen, als het voor zijn leeningen
zich toeschietelijk moet betoonen op poli
tiek gebied.
Dan krijgen we als hoofdstuk 2 van dit
schouwspel RuslandPolen en Rusland
Tsjecho-Slowakije. De heer Holowko is
Zaterdagavond in een hotelkamer in de
Oost-Galicische badplaats Truskawiez ver
moord. Natuurlijk kan het den lezer wei
nig schelen, want zooiets komt meer voor.
Maar de heer Taddaeus Holowko is of lie
ver was een van de bekendste Poolsche
politici, en het vermoeden ligt voor de
hand, dat deze moord een politieken on
dergrond heeft. Hij behoorde namelijk tot
de leiders van het regeeringsblok in Polen
en hield zich in het bizonder bezig met de
minderheden-politiek in Oost-Polen. Men
vermoedt dan ook, dat het feit van zijn
gewelddadigen dood vergaande politieke
gevolgen zal hebben. De Poolsche bladen
laten zich althans in dezen geest uit.
Aan een maaltijd, die ter eere van Za-
leski, de Poolsche minister-president, op
de koloniale tentoonstelling te Vincennes
gegeven is, heeft deze in een rede gezegd,
dat in volledige overeenstemming tus
schen de Fransche en Poolsche regeerin
gen ieder van haar kant met Rusland was
gaan onderhandelen over een niet-aanvals-
verdrag. Zaleski sprak de hoop uit, dat
ondanks de onverwachte moeilijkheden,
welke zich soms onverwacht voordoen, de
inspanning, welke Frankrijk en Polen zich
getroosten, niet onvruchtbaar zal zijn.
En wat nu Tsjecho-Slowakije en Rus
land betreft, uit een particulier bericht
aan de „N. Rott. Crt." (dat wil in dit geval
dus zeggen, dat het niet door Reuter of
Wolff wordt geseind), blijkt, dat de gewe
zen gezant te Belgrado, Sjiba, afgevaar
digde en algemeen secretaris van de Tsje
chische nationaal socialistische partij en
bijzonder vertrouwde van Benesj, korte
lings in Moskou heeft vertoefd, waar hij
in het bijzonder met den volkscommissaris
voor buitenlandsohe zaken, Litwinof, on
derhandelingen voerde. Thans wordt ver
nomen, dat Sjiba gesproken heeft over de
jure-erkenning van Sowjet-Rusland door
Tsjecho-Slowakije. Men meent te weten,
dat thans ook de Tsjechische nationaal de
mocraten, die onder leiding van dr. Kra-
marsj zich steeds tegen de erkenning ten
heftigste hebben verzet, niet meer zoo on
verbiddelijk zijn, ten minste indien Tsje-
choslowakye voldoende leveranties zou
krijgen.
De Russisch-Poolsche onderhandelingen.
Zaleski, Poolsch minister van binnen-
landsche zaken.
(Polnia.)
JAAP SNOR
ook wolion Badpakken af 3.50 per stuk.
ZUIDSTRAAT 19.
Let op den gelen winkel.
Voor Texel: Wed. SCHUMAKER.
Litwinow, Russisch minister van bui
tenlandsohe zaken.
(Matin.)
Hongarije, na het vredesverdrag van
Versailles gedoemd als zelfstandigen
staat te moeten voortleven vóór dien
vormde het tezamen met de Oostenrijk-
sche monarchie een machtigen staat, die
thans uiteengevallen is raakt ook met
zijn finantiën aan den grond, 't Is niet zoo
heel erg, het komt in de beste families
voor, dat zagen we hierboven met Enge
land, maar 't is alleen een beetje lastig.
Het rapport van den Hongaarschen op
persten raad van controle over de staats
uitgaven 1929'30 is thans gepubliceerd,
waaruit blijkt dat het land op te grooten
voet leeft. Er zijn 30 millioen pengö meer
uitgegeven dan waartoe de regeering door
het parlement was gemachtigd. Waaraan
dan wel, zal de lezer vragen. Ja, aan al
lerlei dingen: den inlichtingendienst van
het presidium van den ministerraad en
de persafdeeling daarvan, buitenlandsche
conferenties, geheime politie ter contro
leering van buitenlanders, onderwijs, een
tafelkleed, sigaretten, een polospel van
121.000 pengö, enz.. Gevolg natuurlijk:
salarisverlagingen van de ambtenaren,
met 15, 12 en 10 procent. Behalve onder
officieren en soldaten, politie, enz., die
worden niet verlaagd. De steden kregen
de boodschap, dat zij op hun personeel
ook moeten bezuinigen. Dat zijn prettige
dingen na je vacantie, vindt u ook niet?
Ook in België worden thans verstrek
kende bezuinigingen voorgesteld op de
begrootingen der verschillende departe
menten. Ingevolge een besluit van den
ministerraad zal deze week door den mi
nister-president en den minister van fi
nanciën dag aan dag met de departements
hoofden worden geconfereerd over bespa
ringen, die op de verschillende begrootin
gen kunnen worden aangebraoht. Minis
ter-president Renkin wil uiterlijk 15 Sept.
met dit werk klaar zijn. Er moet voor de
Ryksbegrooting voor 1932 een half mil-
liard francs worden bezuinigd. Daarvan
zijn reeds 200 millioen franken gevonden
cp de begrooting van openbare werken en
als de regeering wilde afzien van het for
tenplan, zooals dat onlangs is goedgekeurd,
kunnen nog 200 francs worden gevonden.
Overigens schijnt ook in België een
sterke anti-militaire of anti-militaristisohe
actie te bestaan, vooral onder jonge Vla
mingen, welke actie niet zonder bezorgd
heid wordt gevolgd. Een jeugdj»* milicien
uit Oude God nabij Antwerpen is reeds
naar een ander regiment gevoerd, waar
men zal trachten aldus vermeldt, ietwat
naief, het courantenbericht hem tot an
dere gevoelens te brengen.
DE WERKLOOSHEID IN DE
VEREEN. STATEN.
Green, de president van de Amerikaan-
sche Federatie van den Arbeid had in be
gin Augustus het aantal werkloozen in de
Vereen. Staten geschat op 5.100.000. Hij
voorziet dat het aantal tegen Januari zal
zijn toegenomen met 2.000.000.
Green stelt voor, dat in alle industrieën
kortere werkdagen zullen worden inge
voerd. Hij acht dit beter aan het ontslaan
van een deel der werkkrachten.
WERKLOOSHEIDSTAAT
NEW-YORK.
Crediet van 20 millioen ge
vraagd.
In den staat New York worden, zooals
bekend, door de autoriteiten bijzondere
maatregelen genomen in verband met het
vraagstuk der werkloosheid. Gouverneur
Rooseveit heeft voorgesteld een bedrag
van 20 millioen dollar beschikbaar te stel
len tot bestrijding van de werkloosheid.
Dit bedrag zal, naar het N. T. A.
meldt, verkregen worden doordeinkom-
stenblasting in den staat met 50 °/0 te
verhoogen. Deze 20 millioen dollar zullen
niet aan de werkloozen als ondersteuning
worden uitgek e d, doch worden gebruikt
voor het uitvoeien van openbare werken,
waarbij alleen werkloozen te werk zullen
worden gesteld.
De werkloozen zullen, naar het N. T. A.
verder meldt, niet ondersteunt worden
met geld, doch zij zullen levensmiddelen,
steenkool en kleedingstukken ontvangen,
terwijl onder zekere omstandigheden ook
de huur hunner woningen zal worden be
taald. (Het is niet duidelijk of dit voor
de tewerkgestelden geldt, die dus geen
loon zouden ontvangen, of voor degenen,
die niet t6 werk kunnen gesteld worden,
De Senaat van den staat New York
zal in een buitengewone zitting bijeen
komen om zich met dit voorstel van pre
sident Rooseveit bezig te houden.
waardoor een inlander werd gedood en
twee anderen ernstig werden gewond.
Het toestel is zeer beschadigd, de heer
Schot bleef ongedeerd.
DE „GRAF ZEPPELIN" WEER NAAR
ZUID-AMERIKA.
Het luchtschip „Graf Zeppelin" is Za
terdagavond om 21 u. 36 onder leiding
van dr. Eckener te Friedrichshafen op
gestegen voor een tocht naar Zuid-Ame-
rika. Behalve de bemanning nemen 12
passagiers aan den tocht deel. Het lucht
schip vertrok in de richting Bazel.
ZWEEFDEMONSTRATIE TE
EGMOND AAN ZEE.
Zaterdag hadden demonstraties
plaats.
Het rustige en toch gezellige badplaats
je Egmond aan Zee is een nieuwe attrac
tie rijker geworden: men beoefent er de
zweefvliegsport.
De algemeene Nederlandsche Zweefver-
eeniging heeft n.1. te Egmond aan Zee een
zweefkamp ingericht, waar de leerlingen
(alle leden van de vereeniging) dagelijks
les krijgen van hun bekwamen instruc
teur Ludwig Röhn, den bekneden Duit-
schen zweefvlieger.
OPENING VLIEGVELD TWENTE.
Zaterdagmiddag vond onder zeer groote
belangstelling de opening plaats van bet
luchtvaartterrein Twente. Naar schatting
waren 10 a 12.000 personen aanwezig, on
der wie vele autoriteiten.
Het 23ste retourvliegtuig op
Schiphol geland.
Het 23ste retourvliegtuig de PHAGR
is Zaterdagmorgen 8.20 u. uit Praag ver-
troken en is om 12.30 u. te Schiphol ge
land.
ONGEVAL OP HET VLIEGVELD TE
BATAVIA.
Een inlander gedood, twee ge
wond.
Bij een proefvlucht voor de voorge
nomen maanlichtvluchten ter gelegenheid
van den Pasar Gambir, schoot Zondag de
piloot Schot met de P.K.A.F.F., na de lan
ding op Tjililitan door tot buiten de grens
van het terrein, waarbij hij met zijn ma
chine tegen een inlandsch huis optornde,
Receptie ten stadhuize.
Zaterdagmiddag heeft dr. F. M. Wibaut
afscheidsreceptie gehouden in de raads
zaal te Amsterdam. Velen, uit den aard
der zaak vooral hoofdambtenaren en
ambtenaren, maakten van deze gelegen
heid gebruik om den aftredenden wethou
der nog eens de hand te drukken. In zijn
werkkamer ten stadhuize had deze een
grooten mand met bloemen van zijn
tegenwoordige en vroegere afdeelings-'
chefs gevonden. Ook was daar een tuil
bloemen van mevrouw De BoerVan
Rijk, als blijk van erkentelijkheid voor
hetgeen dr. Wibaut voor de tooneelkun-
stenaars heeft gedaan. In verband hier
mee mag ook gereleveerd worden de aan
wezigheid ter receptie van de heeren
Jacob E. Joachimsthal en Adr. van der
Horst, resp. voorzitter en secretaris van
het algemeen pensioenfonds van Neder
landsche tooneelisten, waarvan de heer
Wibaut ook voorzitter is geweest.
In zijn werkkamer is dr. Wibaut toege
sproken door ir. G. C. Snijders, directeur
der gemeentetelefoon, in zijn functie van
voorzitter van het instituut van directeu
ren der bedrijven en diensten.
Een groot aantal personen kwam ter
receptie afscheid nemen van den wethou
der. Van de zijde der S.D.A.P. werd een
grootsche betooging gehouden; party en
vakbeweging hebben op het Prinsenhof
voorbij 's wethouders werkkamer, gedefi-
leerd.
Het défilé.1
De heer Wibaut zat, toen de kop van 1
den stoet het plein opmarcheerde, voori
het hoog-opgeschoven raam van zijn oude I
werkkamer, terwijl achter het gesloten
raam daarnaast mevr. Wibaut en de fa
milieleden hadden plaatsgenomen.
Achtereenvolgens schreden voorbij: de
besturen van de S.D.A.P. en hare Federa
tie Amsterdam, alsmede de verschillende
partij-afdeelingen; het N.V.V. en de Am-
sterdamsche Bestuurdersbond; het Insti
tuut voor Arbeidersontwikkeling; de
zangvereenigingen „De Stem des Volks"
en „Kunst na Strijd", de „Sportbond" en
verder de talrijke deelen der vakbewe
ging; metaalbewerkers, ambtenaren, bak
kers, bazen en onderbazen, bouwvakar
beiders, fabrieksarbeiders, sigarenmakers,
slagers, transportarbeiders, verzekerings
agenten en onderwijzers; het spoorweg
personeel, de diamantbewerkers, de han
dels- en kantoorbedienden, het hotelper
soneel, de arbeiders in de kledingin
dustrie, de lithografen, de meubelmakers,
het overheidspersoneel, de stukadoors en
de typografen. De stoet werd besloten door
de A.J.C.
Toespraken.
Tenslotte had in de Trouwzaal 3e klas
se een bijeenkomst plaats, waarin de
scheidende wethouder namens zijn partij
werd gehuldigd.
Dit geschiedde bij monde van wethou
der De Miranda. Aan zijn toespraak ont-
leenen wij het volgende:
Behalve als een blijk van aanhankelijk
heid aan uw persoon, moet gij het défilé
beschouwen als een uiting van socialis
tisch vertrouwen in de gemeentepo
litiek, zooals die vele jaren achter
een in u den krachtigsten verdedi
ger heeft gevonden. Beter dan velen
onzer hebt gij liet verstaan, de staat
kundige beteekenis, welke de gemeenten
in ons land hebben, uit te bouwen met
belangrijke sociale bemoeiingen, aange
vuld met oeconomisch ingrijpen, voor zoo
ver de machtspositie van de gemeenten
thans nog reikt.
Die sociale en oeconomische bemoei
ingen hebben reeds een hooge vlucht ge
nomen. Al moge uw heengaan samenval
len met een voor de gemeenten moeilijken
financieelen tijd, remmend voor de uit
voering van uw denkbeelden, dat in Ne
derland de gemeenten aangewezen zijn
om bij andere maatschappelijke verhou
dingen een groote rol te vervullen, is niet
meer aan twijfel onderhevig.
In uw economischen gedachtengang
was geen plaats voor een mogelijkheid,
dat de komst eener nieuwe economische
orde moest wachten tot de oude zou zijn
ten onder gegaan. Dat was, zien wij wel,
het economische Leitmotiv, waarvan uw
constructieve arbeid in den gemeenteraad
van Amsterdam en uw voorbeeld voor
het geheele land doortrokken was.
Met groote voldoening mogen wij van u
verklaren, wat hopelijk van elk uwer op
volgers zal mogen worden verklaard, dat
de verhouding tusschen u en de socialis
tische beweging, zoowel als met de mo
derne vakbeweging, steeds eene is ge
weest van wederzydsch vertrouwen. Daar
mede hebt gij het bewijs geleverd, vol
komen te beseffen, dat een socialistisch
Inderdaad, er bestaat geen beter en
meer afdoend middel tegen slechte spijs
vertering en verstopping, en de daaruit
voortkomende kwalen.
Alom verkrijgbaar f 0.65 per Sacon.
Naar het Deensoh van
Qarl MUUSMANN,
w
(Nadruk verboden).
Toen ze op het huis t0»„
Holger zoo gauw mogelijk Jfschtw "ïf
ritmeester drong er met al
redingskracht op aan, dat hij nog blijven
zou; hy zou hem 's avonds per riih.to
naar de stad laten brengen. Maar Holsér
bleek onverbiddelijk, al speet het hem
zijn vriendelijken gastheer te moeten te
leurstellen. Hij had behoefte aan een
zaamheid, hy moest met zichzelf tot
klaarheid komen en trachten de oorzaak
te vinden van Astrid's raadselachtige
houding.
De tuin was van den straatweg geschei
den door een hoogen steenen muur en
een haag; aan het eind daarvan lag een
kleme, met dicht struikgewas begroeide
heuvel, op den top waarvan een bank
stond. Holger was in een geprikkelde
stemming na het onbevredigende onder
houd met Astrid en hy had weinig lust
naar de stad terug te keeren; zyn vader
zou direct naar het resultaat van zijn be
zoek vragen! Lusteloos liet hy zich op de
bank vallen en zy'n blik dwaalde over het
wy'de landschap om zich heen. Recht voor
hem lag de stad, roode verweerde daken
bijeengegroept onder den stralenden voor
jaarshemel; de kerktorens hoog en slank
er boven uit. Een weldadige moeheid
kwam langzamerhand over hem; de wilde
verwarring van zijn opstandige gedach
ten ebde weg in een droomerige loomheid.
Plotseling werd hij uit zijn halven dom
mel gewekt door het geklepper van klom
pen op den verlaten straatweg benoden
hem. Het geluid kwam snel dichtbij. Daar
op klonken de haastig© voetstappen van
iemand, een man blijkbaar, die met ijzer
beslagen schoenen aan had. In de manier
waarop hij liep was iets, dat er op wees,
dat hy den drager van de klompen achter-
nazat. Even later hielden de voetstappen
op en Holger Thalberg hoorde hoe een
huiligere stem in doodsangst om medelij-
oen smeekte. Daartusschendoor snerpten
«ti brutale bedreigingen. Holger ver
st mib-Jüi woordelyk, maar door het
die 7-5u Was n d© twistende mannen,
het ridfwü 6Sn poos-i6 in de richting van
Ho ger kx-nlverwiMerdenniet zien.
nen wW °YTteind en keek de man
nen na, wier gestalten hy, nu hii stond
kon zien. De gemeene scheldwoorden en'
V8na d6 6Sne' de erbarm£
lyke lafheid van den andere, hadden ziin
droomerige stemming totaal verstoord; de
ruwe twist vervulde hem met een gewei
van afkeer en onbehagen, dat hij niet van
zich kon afzetten. Met loome schreden
schreden daalde hij den heuvel af en sloeg
den weg naar de stad in.
HOOFDSTUK IV.
Luitenant Holger Thalberg was by zy'n
regiment teruggekeerd. Hij voelde zich
van streek, opgewonden en zenuwachtig;
van welken kant hij het probleem ook be
keek, Astrid's houding bleef hem duister.
Als ze werkelijk van hem hield, had ze
toch tijd genoeg gehad om met zichzelf tot
klaarheid te komen en als ze niet van
hem hield, dan was het buitengesloten,
dat nu, na al die jaren dat ze elkaar ken
den, haar gevoelens voor hem nog tot
liefde zouden uitgroeien. Maar op een ge
geven moment had ze van „onze liefde"
gesproken.... dus tooh? Maar wat kon er
dan zijn.misschien toch een duister
geheim, ofschoon ze het ontkend had?
Holger kon de onzekerheid niet langer
verdragen en besloot zoo spoedig mogelijk
zijn voorgenomen buitenlandsche reis te
gaan maken. In den omgang met andere
menschen van een levendiger en opge
wekter ras dan waartoe hy zelf behoorde,
in het zonnige Zuiden, wilde hy, in een
leven van spanning, ontbering en gevaar
desnoods, zijn leed trachten te vergeten.
In zy'n oude omgeving zou hij er nooit
bovenuit komen, dat wist hij maar al te
goed. Hy wilde dienst nemen by het Fran
sche reemdelingenlegioen, maar dat was
alleen maar mogelijk als hij tijdelijk ont
slag nam als officier van het Deensche
leger. De relaties van zy'n vader, die een
oud-regimentskameraad was van den Mi-
ruster van Oorlog, kwamen hem hierbij
goed te pas. Hy kreeg het gevraagde ont
slag i de toezegging, dat hij bij zijn
terugkeer direct weer in zijn vroegeren
rang zou worden aangesteld.
De kolonel was een paar dagen In Ko
penhagen geweest om Holger bij de uit
voering van zijn plannen behulpzaam te
zijn. Dat het tusschen de jongelui niet
heelemaal in orde was, was hem niet ont
gaan, maar hij hoopte op de toekomst en
troostte zich met de bedachte, dat zyn
zoon tenslotte nog te jong was om te trou
wen en dat het ook eigenlijk veel beter
voor den jongen was, eerst wat van de
wereld te zien en wat meer levenservaring
op te doen.
En na een hartelijk afscheid van Holger
was kolonel Thalberg weer naar zijn
kleine garnizoensplaats teruggereisd. De
jonge luitenant bleef nog een paar dagen
in de hoofdstad om afscheidsbezoeken te
brengen en verschillende formaliteiten te
vervullen en werd, vlak voor zy'n vertrek,
opgeschrikt door een brief van Astrid,
waarvan hy weliswaar geen syllabe be
greep, maar die toch in zooverre heel dui
delijk was, dat ze hem het laatste straaltje
hoop ontnam. Deze onverwachte schok
deed hem op het laatste oogenblik beslui
ten de reis per schip te maken en niet
over land, zooals hy eerst voornemens was
geweest, hij hoopte, dat de frissohe zee
lucht hem goed zou doen en zyn zenuwen
wat tot rust brengen.
Toen de boot, die hem naar Frankrijk
bracht, in Havre binnenliep, verkeerde de
bevolking in de heftigste opwinding. De
spanning tusschen Frankrijk en Pruisen
was van uur tot uur toegenomen en toen
Holger's schip de haven binnenliep, was
juist de oorlog verklaard.
Oorlog! Dat was koren op den molen
van een vertwijfeld man als Holger Thal
berg. Hy* reisde met den eersten den bes
ten trein naar Parijs, waar hij ook alles
en iedereen in een koortsachtige spanning
aantrof. Eerst kon hij, hoeveel moeite hy'
zich ook gaf, nergens gehoor vinden. De
eene autoriteit hield den vreemdeling voor
een avonturier, de ander versleet hem om
zijn Germaansche type, voor een Duit-
schen spion. Na eindeloos heen en weer
loopen en van-het-kastje-naar-den-muur-
gestuurd-worden, gelukte het hem door
een aanbevelingsbrief, dien hy bij zich
had, voet aan wal te krijgen, maar men
had "oor den vre mden officier nergens
anders plaats dan ver in het Zuiden, waar
reserves werden samengetrokken.
Holger voelde zich bitter teleurgesteld
en het liefst had hy direct rechtsomkeert
gemaakt. Wat had hij tenslotte in een
vree d leger te zoeken, wat ging de oor
log tusschen vreemde volken hem aan?
vroeg hij zich in een moedelooze bui af.
Maar aan den anderen kant, wat zouden ze
thuis zeggen als hij plotseling weer voor
hun neus stond? Zouden ze hem niet voor
een ellendigen lafaard houden? Er zat
niets anders op, dan de hem toegedeelde
plaats in vredesnaam maar aan te nemen
en in een allesbehalve rooskleurige stem
ming aanvaardde Holger Thalberg de reis
naar het afgelegen garnizoen ergens aan
de Spaansche grens.
HOOFDSTUK V.
Eind Juni 1870 kwam de commissie van
onderzoek naar het district waarin „See-
hof" gelegen was en installeerde zich in
de dacht bij het landgoed gelegen stad. De
politie- en justitie-autoriteiten van deze
plaats zagen de komst van de heeren uit
Kopenhagen met leede oogen aan; ze von
den dat zij alles gedaan hadden wat van
van de verschillende branden op te hei
hen verwacht kon worden om de oorzaak
deren en beschouwden het zenden der
commissie als een gebrek aan vertrouwen
in hun schranderheid en plichtsbetrach
ting.
Aanvankelijk hoorde men van de com
missie niets anders dan dat ze gearriveerd
was en de eerste schrik luwde al spoedig
weer. De gevreesde strafrechter Dr. Thing-
sted, lid van het gerechtshof in het Noor
den, die door het heele land een reputatie
van meedoogenlooze strengheid had en
wiens scherpzinnigheid al in heel wat
duistere misdaden licht had gebracht, was
met de leiding belast. Hy' was een man
van omstreeks vijftig jaar, groot, krachtig
gebouwd met een aangenaam voorkomen
en prettige manieren, die een zonderlinge
tegenstelling vormden met den roep, die
van hem uitging. Het duurde niet lang,
of hy' was in het kleine stadje, onder d«
plaatselijke notabelen, die niets van hem
te vreezen hadden, een geziene figuur,
wiens scherpe geest nieuw leven wist t«
brengen in de eenigszins ingeslapen so
ciëteitsconversatie.
(Wordt vervolgd).
