Hoopt bij
BET VRUCHTELOOS OFFER
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buiteniarsdsch overzicht
BINNENLAND.
HEERENBAAI
KONIJN's BOTER
7019. EERSTE BLAD
DONDERDAG 24 SEPTEMBER 1931.
59ste JAARGANG
Het loslaten van den gouden standaard door Enge
land. - De maatregel van de sluiting der beurzen. -
De wapeningsvacantie en het voorstel van I a ie.
Japan en China.
viei op ie merken en aat ponden siecnts e£0or bedoelde°nbewindsman werd bij j eïSefil'wSdT?Skregen
COURANT
Abonnement per 3 maanden by vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.60; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel! 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.i0,
f 1._. Modeblad resp. 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Lossenos. 4 ct.; fr.p.p.6ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
AD VERTENTIÊN
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewysno. 4 ct.
Het groote feit van den dag is natuur
lijk de in Engeland gerezen moeilijkheden
in verband met de handhaving van het
pond sterling, en de daaruit ijpor het ge-
heele handelsleven voortvloeiende moei
lijkheden. Uit de berichten in dit nummer
ziet men, dat de Amsterdamsehe Ban
dank zij bijzondere maatregelen, door
minister genomen op advies van
beursbestuur, wederom is opengesteld. De.
wetsontwerpen, welke no°dl£ Jr L f
tijdelijk den gouden standaard af te schal
feu zijn thans door het Engelsche Lager
huis aangenomen, waarmede deze zaak een
feit is geworden.
Een korte uiteenzetting van de betee-
kenis van dezen maatregel is tot recht be
grip van den lezer wel noodig.
Vóór den oorlog en daarna sinds 28
April 1925 betaalde de Engelsche Bank
aan ieder, die haar biljetten aanbood, in
gouden munt of goudstaven uit. Natuur
lijk behoeft niet voor het geheele aan bil
jetten uitgegeven bedrag goud in de
kelders der Bank aanwezig te zijn. Het zou ;n orde brengen en zijn verplichtingen
ontzaglijke liquidatieverkoopen, vooral
van Britsche beleggingsfondsen, nog meer
geld uit Engeland weg te pompen dan de
laatste maanden in de geweldige goudver-
sehepingen reeds tot uitdrukking was ge
komen. Als men bedenkt, dat Engeland
in niet meer dan twee maanden tijds voor
een bedrag van ruim 200 millioen pond
sterling, een waarde derhalve van nage
noeg lYi milliard Hollandsche guldens,
aan goud was kwijtgeraakt, en de laatste
twee dagen van de vorige week niet min
der dan 27 millioen pond, dan is het be
grijpelijk, dat de regeering, in overleg met
de leiders van de centrale bank, als eersten
maatregel van veiligheid de verdere weg
vloeiing van het goud heeft willen be
letten.
En verder zegt het blad:
Het dramatisché van het geval is eigen
lijk, dat een land als Engeland voor een
gedeelte in nood is geraakt door de cor
recte wijze, waarop het onmiddellijk na
den oorlog getracht heeft, zijn financiën
trouwens ook practisch onmogelijk zijn,
dat alle biljetten aan de circulatie werden
onttrokken. Bü de wet is bepaald, dat een
bedrag van 250 millioen pond ongedekt
kan blijven. Hiervoor was een crediet-
overeenkomst gesloten met Pierpont Mor
gan, en de Engelsche regeering behoefde
dit crediet tot nu toe niet aan te spreken.
Nu kwamen er echter den laatsten tijd
groote opvragingen van goud tengevolge
van het feit, dat aan de soliditeit van een
van Engeland's grootste schuldenaren,
Duitschland, ernstig werd getwijfeld. De
ten opzichte van het buitenland na te
komen. Als eerste van de vroegere oorlog
voerende landen heeft het orde op zijn
zaken gesteld, een schuldregeling met
Amerika aangegaan, die het jaren achter
een ten koste van geweldige offers heeft
nageleefd, en als eerste ook, zijn valuta
op den ouden, goudgrondslag heeft terug
gebracht en daarmee den weg tot het her
winnen van zfjn belangrijke positie als
internationaal financieel centrum ge
ef f end.
Voor het overige zal, naar wij vertrou-
over den loop van zaken"
Engelsche schulden dus wat Engeland wen „alles wel weer reg kom"; de maat-
zelf aan het buitenland schuldig is zijn regel tot sluiting van de beurzen, die in
ontstaan door van het buitenland geleen
de kapitalen op korten termijn dus on
middellijk opvorderbaar en tegen lage
rente. Daarentegen worden de Engelsche
vorderingen gevormd door leeningen aan
het buitenland op langen termijn en tegen
hooge rente.
Montagu Norman.
Men begrijpt dus wat er gebeurde, toen
plotseling het buitenland de credieten op
vroeg: er stroomden enorme bedragen
Engelsch goud uit het land, waardoor dus
het pond in moeilijkheden geraakte. Men
schat, dat 100 millioen pond, door de En
gelsche banken zelf tegen 2 a 3 ge
leend, in Duitschland tegen 7 8 zijn
uitgezet, en men maakte zich ernstig be
zorgd over de vraag of deze bedragen wel
zouden worden terugbetaald. Dat ver
klaart de geweldige opvragingen, die de
laatste dagen plaats hadden. Hoe erg het
was, blijkt duidelijk uit een artikel in de
N. Rott. Crt. van Dinsdagavond onder den
titel „hoofden koel", waarin dit blad zegt:
De laatste dag van de afgeloopen week
werd op alle fondsenmarkten, New-York
incluis, een „black Saturday". Het toeval
wilde, dat de Londensche effectenbeurs
voor het eerst sedert 14 jaar op Zaterdag
weer open was, en het leek wel of alle
internationale centra dien dag in de en
kele uren, dat er te Londen zaken werden
gedaan, het er op gezet hadden om door
verschillende landen genomen zijn, waren
zeer verstandig en hadden enkel ten doel
speculatie te voorkomen. Want vele bezit
ters zouden zich tot eiken prijs van de,
naar hun meening in gevaar verkeerende
fondsen willen ontdoen, hetgeen dus voor
speculanten een dankbaar terrein was om
tegen liquidatieprijzen zaken te doen. Dat
is nu voorkomen, de prijzen hebben zich
eenigszins hersteld.
Uit het debat omtrent den noodmaat
regel van de tijdelijk buiten werkingstel
ling van den gouden standaard, vermelden
wü nog, dat in het Engelsche Lagerhuis
Henderson, namens de oppositie, de re
geering verweet, dat men den gang van
zaken reeds maanden van te voren had
kunnen zien aankomen. Reden voor een
paniekstemming was er evenwel, naar
Henderson zeide, volstrekt niet. Hij stelde
evenwel de vraag of de regeering thans
niet inzag, dat haar program een misluk
king was en of het niet beter ware het
terug te trekken. En in het Hoogerhuis,
het Huis der deftige lords (onze Eerste
Kamer), zeide lord Parmoor van de Arbei
derspartij, dat bet belachelijk was aan te
nemen, dat Engeland, met zijn reusachtige
hulpbronnen, werkelijke schade zou kun
nen lijden door iets wat tenslotte toch van
tijdelijiken aard was.
Aardig is het te lezen welken indruk
het bericht op de te Genève bijeen zijnde
volkenbondsvergadering maakte. Het
werd, zegt de „N. Rott. Crt.", een tooneel,
dat het karakter kreeg van een plechtig
heid, waarmede de internationale wereld
kennis nam van en haar leedwezen te
kennen gaf over de schokkende gebeur
tenis. Maar voor de daar aanwezige En-
gelschen werkte het bericht als het ware
bevrijdend. Van velen scheen een last af
genomen te zjjn en zü spraken er zoo ook
over. Het was of zij zich aan het goud
gebonden hadden gevoeld door ketenen
van trots. Die waren nu verbroken. „Het
is beschamend, maar waarschijnlijk ge
zond", zoo beoordeelden velen hunner de
gebeurtenis. „Nu staan wy vrijer tegen-
Genoeg hierover; wij willen ons thans
we zijn nu toch immers te Genève
bezighouden met het voorstel inzake de
wapenings-vacantie. Men weet, dat de Ita-
liaansche afgevaardigde een voorstel heeft
ingediend om ook de niet bij den Volken
bond aangesloten naties uit te noodigen
tot een conferentie inzake het staken der
bewapeningen, en van verschillende mo
gendheden is reeds toestemmend antwoord
gekomen. Turkije heeft de uitnoodiging
aanvaard en zijn gezant te Bern afgevaar
digd ter vergadering; Sovjet-Rusland is
eveneens bereid de actie te steunen; ten
gevolge van den korten tijd van voorbe
reiding is het Rusland evenwel niet mo
gelijk gedelegeerden naar Genève te zen
den. De sowjet-unie is bok bereid zich
aan te sluiten bü het voorstel der Italiaan-
sche regeering, onder voorwaarde evenwel,
dat het door alle landen als bindend zal
worden aanvaard, dat het alle soorten be
wapening zal omvatten en dat bij de on-
derteekening de verplichting uitdrukkelijk
zal worden vastgelegd, in geen geval toe
te laten dat door dit voorstel de hoofd
kwestie der ontwapening, waarover bin
nenkort een beslissing moet vallen, te
verdagen of van de agenda te schragen.
Alleen Frankrijk is het, dat roet in het
eten gooit en reeds dadelijk vrij koel
tegenover het voorstel stond. Er moeten
nog vele ophelderingen komen, aldus
seint Havas uit Genève, wil het niet voor
vele mogendheden een teleurstelling en
zelfs een gevaar beteekenen. Dat is het
Fransche standpunt, en men zal aanto..-
nen, dat het plan uitsluitend rekening
houdt met Angelsaksische en Italiaansehe
belangen en verder van geen beteekenis is.
En wat tenslotte Amerika betreft,
Secretaris van Staat, Stimson, heeft den
Amerikaanschen gezant te Bern, Wilson,
in kennis gesteld van het besluit van de
Amerikaansohe regeering, deel te nemen
aan de besprekingen in de Voorbereiden-
de Ontwapeningscommissie. Wilson heeft
een nauwkeurig omschreven opdracht ge-
DE DUITSCHE RIJKSDAG.
Tegen 13 Oct. bijeengeroepen.
Na overleg met Loebe heeft de rijks
kanselier besloten den Rijksdag 13 Octo-
ber bijeen te roepen. Brüning zal dan een
algemeen overzicht geven van de regee-
ringspoiitiek, bij welke verklaring alle
interpellaties of motie6 zullen aansluiten.
Gerekend mag worden op een debat van
tenminste twee dagen over de binnen-
en buitenlandsche politiek en den oecono-
mischen toestand.
MACDONALD.
Neemt drie dagen rust.
De eerste minister, die door de gebeur
tenissen der laatste weken overwerkt is,
mannen verstrekt. In deze verklaring
geeft elk volledige bijzonderheden over
zijn gage, zijn emolumenten en zijn uit
gaven; de getrouwden geven ook bijzon
derheden omtrent de kosten van hun
huishouden. Eenige duizenden van deze
verklaringen waren ingekomen. Hiervan
zijn er ongeveer 500 uitgezocht om een
inzicht in de financieele positie van de
verschillende rangen en graden te krij-
is Dinsdagmiddag voor drie dagen naar gen. De commissie heeft deze nog in den
buiten vertrokken om rust te nemen. I loop van den ochtend nagezien, 's mid-
Vrijdagmorgen hoopt hij even te Londen dags ontving zij afgevaardigden, die
terug te komen om op de hoogte gesteld i elk voor haar groep de bezwaren uiteen-
te worden en dan zal hij nog 2 dagen te 1 zetten en met wie de commissie de zaak
Chequers doorbrengen. t ten volle besprak. Daar er zeer veel ran-
In zijn afwezigheid neemt Baldwin de gen en graden zijn zal het wel twee of
functie van eerste minister waar.
DE WERKLOOSHEID.
drie dagen duren voor zij allen aan de
beurt geweest zijn. Tenzij het onderzoek
wordt uitgesteld in verband met de me-
Idedeeling van de regeering om de ver
in Duitschland. laging tot 10 pet. te beperken
In de eerste helft van September is het
aantal werkloozen in Duitschland met
in
Het
bedraagt thans
109.000 gestegen.
4.324.000.
Vergeleken met een jaar geleden
draagt de stijging rond 1.3 millioen.
be-
In Engeland.
Het aantal werkloozen bedroeg op 19
dezer 2.789.080, dat is 11.551 minder dan
een week tevoren.
zijn, te minder, omdat hij weet, dat alles
gedaan zal worden om ongunstige oor
deelvellingen te vermijden en den naam
van Nederland en de Koninklijke marine
hoog te houden.
Ondergeteekende is van de beteekenis,
welke aan vlagvertoon moet worden ge
hecht, nog ten volle overtuigd.
HET WETSONTWERP IN ZAKE DE
ARTSENIJBEREIDKUNST.
Bezwaren.
De besturen van den Algemeenen Ne-
derlandschen, Ned. R. Katholieken ei
Ned. Chr. Drogistenbonden hebben eet
adres aan de Tweede Kamer gericht, hou
dende bezwaren tegen het ontwerp van
wet op de uitoefening van de artsenybe-
reidkunst.
Adr. wijzen er o.m. op, dat door de be
gripsbepaling „uitoefening van de artse
nij bereidkunst" een monopolie voor apo
thekers wordt geschapen en ook het uit
gesproken doel van het ontwerp is: ver
sterking van de oeconomiscbe positie der
apothekers. Er zal onvoldoende distributie
van geneesmiddelen zijn bij uitschakeling
van drogisten, die ten getale van 7000 in
hun maatschappelijk bestaan zullen wor
den opgeofferd aan het decorum en de be
langen van 644 apothekers en die zelfs
Op de vragen van het üd der Eerste door Seen overgangsbepaling zullen wor-
NEDERLANDSCH ESKADER IN
AUSTRALISCHE HAVENS.
Kamer, den heer Van Embden betreffen- den beschermd,
DE DALING VAN HET ENGELSCHE j de voorvallen, welke zich hebben voorge-
POND.
daan tijdens het verblijf van het Neder-
landsche eskader in Australische havens,
heeft de minister van defensie geant-
Adr. zijn van meening, dat waar zij
reeds eenige jaren geleden het initiatief
hebben genomen tot het invoeren van de
aangegeven verbeteringen, zij voor advi
seering aan de regeering in aanmerking
komen. Met alle kracht moeten zij echter
opkomen tegen eene ontrechting van een
groote klasse van burgers ten bate van
Algemeene uittocht van Engelschen.
woord:
- - De crisis van de Engelsche valuta Repris opruimen tiid vóór het artikel in
kregen ,doch heeft instructie ontvangen keeft onder talrijke Engelschen, die hun De Telegraaf van 30 Januari 1931 ver
te verklaren, dat Amerika alle voorstellen yaste verblijfplaats te Parijs hebben of al- j scheen, was ondergeteekende er mede be- -
voor een silstand m den bewapenings- daar siechts tijdelijk vertoeven, een ware kend, dat in The News of the World een een kleina groep andere, zooals dat zal ge-
innM' wnfot3ho' nW f a" Pa«iek veroorzaakt. In de groote hotels bericht uit Adelaide was opgenomen, het-sollieden wanneer dit ontwerp tot wet ver
li j'a u i 6" ontstond een ware Britsche volksverhui- weik betrekking had op voorvallen, welke heven wordt.
wvaLnï™ Ir, Ihf f f zin- Vele Engelschen gaven er de voor- zjch hadden voorgedaan tijdens het ver-
fpn nfff u fp-ie ke,;r aan ten spoedigste naar huis terug blijf van het Nederlandsch eskader al
ten, daai hierdoor de werkloosheid nog te keeren en de treinen naar Calais wa- daar. Naar aanleiding daarvan werd
re i dan ook boordevol. reeds 15 October 1930 aan den comvnan-
\'och alarmeerender was de uitwerking dant van het eskader telegrafisch opge-
van de crisis aan de Riviera, waar de dragen de meest volledige inlichtingen te te-bedrijven^ té" A nis te ld a'm "fle héér E. J.
banken door honderden Engelsche reizi- j verstrekken. Deze werden nog vóór het1 Abrahams heeft onmiddellijk nadat hij
Genève gfF? werden belegerd. De banken aan de j einde van het vorige jaar ontvangen. aan het ho0fd van dit departement werd
Uit bovengenoemde rapporten is on- geplaatst, den toestand van het trambe-
verergerd zou worden.
Tenslotte de ruzie tusschen de Japan-
in
TEKORT OP DE AMSTERDAMSCHE
TRAM.
De nieuwe wethouder voor de genieen-
ners en Chineezen, die ook y., - t-> i,
aanhangig is gemaakt. De Ghineesche Riviera betaalden voor een Engelsch
afgevaardigde Sze heeft deze zaak ter P°nd 85 frank (de laagste noteering was
sprake gebracht in de vergadering en er wisselden slechts tien pond tege-
op gewezen, at de toestand in Mantsjo- ln- Slechts de groote hotels betaalden
rfje ernstiger is, dan uit zijn Zaterdag ge- j hunne gasten, bij wijze van tegemoetko-
dane voorloopige mededeelingen kon blij-1 min'S> frank.
ken. Natuurlijk geeft de heer Sze de Opmerkelijk is, dat reeds gedurende de
Ghineesche lezing avn het geval, volgens dlde laatste dagen aan de Riviera een
welke zonder eenige provocatie van Ohi- toenemend wantrouwen tegen het pond
neesche zijde de Japanners de vijandelijk
heden hebben geopend. Zooals wij reeds
hebben medegedeeld, wordt dit van Ja-
pansohe zijde nadrukkelijk ontkend en
wordt het Japansche optreden tegen
Moekden verklaard als een daad van zelf
verdediging te zjjn tegen de provocaties
van de zijde der Chineesche troepen. Wat
eigenlijk het rechte van de zaak is, zal
wel niet volkomen duidelijk worden.
Intusschen worde er nieuwe Japansche
troepen gereedgehouden, en zelfs wordt
in Japan de mogelijkheid van een bezet
ting van Peking en Tientsin reeds over
wogen. In Tokio veroorzaakt de toe
nemende vijandigheid der Russen in
Noord-Mantsjoerije de Japanners groote
bezorgdheid. Er zijn verder allerlei ver
spreide berichten omtrent vijandelijk
heden, voortgezette en nieuwe, schermut
selingen, enz., zelfs ernstige gevechten in
Mantsjoerije (vandaar Rusland's ontevre
denheid), er zijn oneenigheden in het Ja
pansche parlement, er is een boycot van
Japansche goederen in China aangevan
gen, enz. enz., kortom, het is daar in het
verre Oosten een uiterst gezellige boel.
ddrgeteekende bekend, dat de gebuurte-1 (jryf onder de oogen gezien, om na te
nissen ter sprake gebracht zjjn in het gaan 0p welke wijze het te verwachten
Huis van Afgevaardigden. De politiarap-1 groote tekort van ruim 1.250.000 zou
porten, welke aan het Huis zijn overge- j kunnen worden ingehaald.
[eSd> wei-den door den eersten minister Het ligt in de bedoeling den raad voor
by brief van 18 October 1930 in afschrift te stellen-
aan den consul-generaal der Nederlan-i
Ie. De eenmanslijnen op te heffen, waar-
den wbhandeld wlsselkoers wer",de toezending van die rapporten ver-jDoor deze maatregelen zuilen 170 a
j klaard, dat geen klachten van het publiek jgp geëmployeerden, tijdelijk uit de alge-
ontvangen werden en het zeker wel blijkt m6ene arbeidsreserve bij de tram te werk
DE GRIEVEN VAN DE ENGELSCHE dat de berichten in de pers de voorvallen, i geteld, weer in die reserve, dus n i e t in
VLOOT.
De commissies tot onderzoek van de
grieven van de onderofficieren en minde^
waarop zij betrekking hadden, grootelijks de tramreserve, worden teruggeplaatst.
overdreven
Ondergeteekende is van oordeel, dat
het onnoodig is, dat de Nederlandsche re-
ren tegen de aangekondigde verlaging 'geering nieuwe maatregelen neemt naastVoudigd.
van de gages zijn reeds hun werk begon- die, welke sedert de laatste jaren hebben'
3e. De overstapjes blijven gehandhaafd.
Het overstappen zelve zal, ten aanzien
van de overstappunten worden vereen-
nen. Die te Portsmouth had haar werk gegolden.
als volgt ingedeeld: de ochtend werd be- Uiteraard betreurt hy het verschynsel
steed in het nagaan van de verklaringen ivan de artikelen, welke door hun groote
nopens inkomen en uitgaven, door de1 overdrijving stellig den naam van ons
land en dien der Nederlandsche marine
kunnen schaden. Het verheugt onderge
teekende dan ook zeer, dat in door Ne
derlandsche en vreemde autoriteiten uit
gebrachte rapporten over vlagvertoon en
ook schier altijd in de pers het optreden
van het Nederlandsche marinepersoneel
wordt geprezen. De uitslag van het on
derzoek, naar aanleiding van het in
Australië voorgevallene ingesteld, heeft
bij ondergeteekende niet de vrees ge
wekt, dat dit in de toekomst anders zal
ECHTE FRIESCHE
20 -50 ct. per ons
zachte en geurigs rooktabak,
4e. De autobussen blijven voorloopig rij
den langs de bestaande routen; het is het
voornemen om in niet al te verre toekomst
de overzijde van het IJ te doen bedienen
door middel van een trolley-bus.
5e. Het tramtarief, zoowel voor de ge
wone als voor de overstapkaartjes, zal
worden gebracht van 10 op 11 cent.
de fijnste.
SPOORSTRAAT 98
TELEFOON 339
FEUILLETON
Een verhaal uit een Nabij Verleden.
Naar het Deensch van
CARL MUUSMANN.
(Nadruk verboden).
17)
HOOFDSTUK X.
Den volgenden dag zond Dr. Thingsted
een van de recherche-inspecteurs naar
„Seehof". Deze ondervroeg de menschen
op het landgoed, die eenvoudig niet kon
den gelooven, dat mevrouw Bruhn de
brandstichtster was. Maar hoe meer ze er
over nadachten, hoe meer ze zichzelf moes
ten bekennen, dat de stille vrouw altijd
iets vreemds, iets dat hen bang maakte
had gehad, zoodat ze het zich tenslotte
toch wel konden voorstellen.
Een paar mannen meenden zich thans
te herinneren, dat ze mevrouw eenige uren
vóór het uitbreken van den brand in de
nabijheid van de mangelkamer hadden
gezien, maar ze hadden verder niets bij
zonders opgemerkt. Dat de brand daar was
uitgebroken was niet aan twijfel onder
hevig. Het was ook op het landgoed alge
meen bekend, dat in den schoorsteen van
de mangelkamer petroleum werd bewaard
en dat op de vliering veel brandbaar ma
teriaal had gelegen.
De inspecteur keerde naar de stad terug
met Je mededeeling, dat de verklaringen
van mevrouw Bruhn in overeenstemming
waren met de feiten.
Ondertusscben had de rechter kolonel
Thalberg laten verzoeken bij hem te ko
men. De hoofdofficier begroette Dr.
Thingsted met stram-militaire beleefd
heid, maar met kennelijke terughouding.
Hy was niet vrij van bitterheid tegenover
den man, 'ie al handelde hij ook volgens
zijn plicht, zooveel leed in het gezin van
zijn besten vriend had gebracht.
De rechter daarentegen ontving zijn be
zoeker met groot vertoon van vriendelijk
heid. Hij verzocht den kolonel plaats te
nemen aan gene zijde van de afscheiding
zeldzame onderscheiding, die iedere ge-
dachte aan een rechterlijk verhoor moest
uitsimten ging zelf tegenover hem zit-
lnératéii 1 het £esPrek in niet de be-
Ito? de vraa£ <>f d« kolonel den laat-
gehad n°K deri('hten van zijn zoon had
klon:k het wrii stroef, „ik heb
lang mets van hem gehoord."
Na dit korte antwoord ontstond een
pauze.
Toen vroeg de rechter met de deur in
huis vailend:
„Ln wat zegt u van het geval, kolonel?
U bent immers de oudste en intiemste
vriend van de familie en het komt me voor
in het belang van den ritmeester te zyn,
dat ik uw opinie hoor."
„Naar myn opinie is ritmeester Bruhn
boven alle verdenking verheven."
„De dader is hij in elk geval niet, dat
ben ik volkomen met u eens. Maar dat
neemt niet weg, dat het mijn plicht is te
onderzoeken, of de echtgenooten niet vol
gens een gemeenschappelijk plan hebben
gehandeld, ofschoon ik dat niet geloof.
Zegt u mii eens eerlijk, hoe denkt u over
mevrouw en meheer Bruhn?"
„Dat hy absoluut onschuldig is, staat
voor my vast. Als ik daaraan een oogen-
blik getwijfeld heb, vraag ik hem daarvoor
in mijn hart vergiffenis."
„Ik hoor met genoegen, dat u zoo over
uw oud-kameraad denkt. Maar hoe staat
het met mevrouw?"
„Hóór ken ik al sinds mijn eerste luite
nantsjaren. Toen was ze, om zoo te zeg
gen, mijn jeugddroom."
„Zoo, zoo, kolonel! Dan geloof ik, dat ik
u als getuige ten opzichte van haar moet
wraken", schertste de rechter.
„Misschien", antwoordde Thalberg met
een flauw glimlachje. „Ik kan overigens
nog steeds niet gelooven, dat zy het wer
kelijk heeft gedaan."
„Ze heeft het toch zelf bekend; zich uit
eigen beweging bij de justitie aangemeld."
„Ja, daar is niets tegen in te brengen.
Het is eenvoudig een mysterie voor mij.
Zou het niet mogelijk zijn, dat ze in een
vlaag van verstandsverbijstering heeft ge
handeld?"
„Die mogelijkheid heb ik ook al onder
de oogen gezien", erkende de rechter. „Ze
beeft iets vreemds, iets angstaanjagends
bijna in de oogen. In ieder geval zal ik
het grondig laten onderzoeken," voegde
hij er aan toe om den hoofdofficier, die
zichtbaar was aangedaan, 'n beetje troost
geven.
„Daarvoor dank ik u van harte", ant
woordde deze warm. Hy stond op; het
korte, pijnlijke onderhoud had hem al veel
te lang geduurd.
„Ik zal u niet langer ophouden'', zei de
rechter, die wel inzag, dat hij van zijn be
zoeker niets ten nadeele van het echtpaar
zou gewaar worden. „Het spijt me, dat ik
u heb moeten lastig vallen, en ik dank u
voor uw inlichtingen."
Daarop geleidde hij in hoogst eigen per
soon den kolonel naar de deur, ook al een
zeldzame onderscheiding-
Toen hij achter zijn schrijftafel terug
gekomen was, liet hy mevrouw Bruhn
weer voorroepen. Ze herhaalde haar be
kentenis woord voor woord. En daar uit
het verhoor op geen enkele wijze bleek,
dat zü in overleg met haar man had ge
handeld, werd ze al spoedig weer naar de
cel teruggebracht. Daarop moest de rit
meester nog eens voorkomen.
De korte opsluiting had hem sterk aan
gegrepen. Hij was stil en schuw; van het
zelfbewustzijn, dat hij by het vorige ver
hoor had getoond, was niets overgebleven.
Zijn sterk, levendig temperament kon de
eenzaamheid, waaraan zijn vrouw zich zoo
spoedig en vol gelatenheid had gewend,
niet verdragen.
De landheer verwachtte een reeks nieu
we vragen, verwijten en verdachtmakin
gen en hij had zich voorgenomen alles
zonder een wederwoord over zich heen te
laten gaan.
Des te grooter was zijn verrassing, toen
de rechter hem met opvallende vriende
lijkheid ontving.
„Herinnert u zich wat ik bij het eerste
verhoor gezegd heb: dat voorloopige hech
tenis het beste middel is om klaarheid in
een duistere zaak te brengen?"
„Ja," antwoordde de ritmeester onzeker.
Een vleug van hoop teekende zich op zijn
grauw vermoeid gezicht af.
„Uw onschuld is bewezen!"
AJsof hü een slag in 't gezicht had ge
kregen, liet Bruhn zich op de bank neer
vallen.
„Mijn onschuld bewezen?" hijgde hij.
„Ja."
„Maar hoe? Is de werkelijke schuldige
gevonden?"
„Ja. U verlaat volkomen gerehabiliteerd
dit ggbouw. Maar wie de schuldige is, zult
u later hooren. Voorloopig kan ik u nog
niet uitleggen hoe de zaak in elkaar zit.
Het voornaamste voor u is toch, dat u van
iedere blaam gezuiverd bent, nietwaar?"
De ritmeester scheen de volle betee
kenis van Thingsted's woorden niet direct
in zich te kunnen opnemen, het duurde
tenminste even voor hij vroeg:
„Er bestaat dus geen zweem van ver
denking meer tegen mij?"
„Neen, meneer Bruhn!"
Hy stond op. Er was een schittering in
zjjn oogen en een warm rood kwam op
zijn bleek gezicht. Zijn stem trilde van
ontroering.
„Ik dank u, edelachtbare, ik dank u uit
het diepst van mijn hart. En neemt u my
niet kwalijk, als ik bü het eerste verhoor
misschien onbehoorliik-scherp tegen u ge
weest ben, in de heilige overtuiging, dat
u mii onrecht deed. Ik kan me nu achteraf
wel voorstellen, dat u, die my niet kende,
wantrouwen tegen mij koesterde; de schijn
was inderdaad tegen mij. Ik verzeker u,
dat ik geen rancune tegen u voel."
De rechter had zich half afgewend.
„U bent in vrijheid gesteld", zei hij kort.
Bruhn staarde een oogenblik verbaasd
naar Dr. Thingsted.
„Dank u", zcl hij toen op denzelfden
korte" t/xin.
Uit het gerechtsgebouw gekomen, liep
h" het marktplein over naar den stalhou
der. De bekenden, die hem passeerden,
groetten hem met een eerbied, die duide-
liiik toonde, dat hij zich wederom in het
algemeene respekt zijner medemenschen
verheugen mocht en toch kon hii zich niet
ontveinzen, er in hun manier van
doen iets, lat een zeker, den ritmeester
volmaakt onverklaarbaar, medelijden ver-
ried.
Toen hij op de ruime binnenplaats \an
de stalhouderij kwam, was het eerste wat
hem trof, dat het kleine rijtuigje, waarmee
hii naar de stad gekomen was er stond.
Dat maakte hem onuitsprekelyk gelukkig.
Men was d .s bii voorbaat zóó volkomen
van ziin onschuld overtuigd geweest, dat
men erop gerekend had, dat hii heel spoe
dig weer op vrije voeten zou zyn! Anders
hadden ze het karretje toch wel naar
f" teruggestuurd
De arme man had geen vermoeden hoe
de manden wagen hier kwam....
De stalknecht schrok zichtbaar toen de
landheer op de binnenplaats kwam. Maar
hij maakte geen enkele opmerking, vroeg
alleen of hy moest inspannen.
(Wordt vervolgd.)
