Koopt bi]
Kan ne wasser
KEI VRUtHTELGOS KEI
NIEUWSBLAD VOOR DEN Hf L >ER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
BuêteriSandsch overzicht
BINNENLAND.
dS?dtn hiffS H i m an -niet-de-k 1 om pen
looi tien blik of de stem van een vervolger
fuist bevS 8311 06 PlaatS W98T hii zi,>h
Nr
7C 33. EERSTE BLAD
Dm D G 20 OCTOBER 1931.
59ste JAARGANG
Brünings overwinning in het Duitsche kabinet. - In
het buitenland gunstig ontvangen. - Het Chineesch-
Japansche geschil nog verre van een oplossing. - i e
zuinigingen in Amerika en geruchten over het aftre
den van den minister van marine.
Wsrkloosheidprogram van het
Amerikaansch Vakverbond.
Thomas Alva Edison
Edison, f
OOST-INDIË.
breüt slles best,
FEUILLETON
HEtDERSCHE COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen 1 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
f 1.—. Modeblad resp. I 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redacfcion
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
Brüning heeft een overwinning behaald,
zooals wij nog in het nummer van Zaterdag
hebben meegedeeld. Alle moties van wan
trouwen zijn met een meerderheid van. -o
stemmen, grooter zelfs dan de optimisten
hadden durven verwachten, verworpen.
Rijksdag is tot 23 Februari verdaagd.
ïn Duitschland zelf is deze cverwinri ng
natuurlijk met gemengde gevoelens ont
vangen. De bladen, die dicht bu de ïege.
ring staan zijn zeer voldaan over 't succes.
De Germania" spreekt van de over
winning van het gezonde mensenver
stand. De kleine meerderheid van nuchtere
en zakelijke mannen heeft meer waarde
dan een groote meerderheid van frase.
Het „Berliner Tageblatt" noemt den
uitslag een duidelijke nederlaag van de sa
menzweerders van Harzburg en hun aan
hang van de volkspartij. Brünings succes
zou grooter geweest zijn, wanneer hij niet
door pijnlijke en kleineerende onderhande
lingen me;t de oeconomische partij zün
overwinning had moeten koopen.
De „Vossische Zeitung" zegt, dat geble
ken is, dat het tweede kabinet Brüning on
danks de kleine wijzigingen een heel ander
karakter draagt dan de regeering der 3
noodverordeningen. De personen zijn ge
bleven, maar de geest is gewijzigd.
Ook de „Vorwarts" spreekt van een
nederlaag der Harzburgers. De aanval der
reactionairen heeft een eenheidsfront van
de vakvereenigingen van alle richtingen
ter verdediging van de rechten der arbei
ders samengevoegd. Dit front heeft den
val van Brni ng v erh inded
Het resultaat beeft in de Engelsehe pers
over het algemeen voldoening gewekt.
De „Daily Mail" acht het van belang, dat
tijdens de besprekingen tuSschen Laval en
Hoover in Duitschland een verantwoorde
lijke regeering aan het bewind is. Wan
neer te Washington eenigerlei overeen
komst wordt getroffen, dan kunnen de
onderhandelingen tusschen Hoover, Laval
en Brüning worden voortgezet. Het ver
luidt, dat de kwestie van het Saargebied
als grondslag voor de onderhandelingen
zal dienen.
De liberale „News Chronicle" laat door
schemeren, dat de geringe meerderheid te
leurstelt. Doch zii is voldoende om de re-
geering-Brüning voor eenigen tijd aan het
bewind te laten. Een regeeringswisseling
zou ernstige gevolgen hebben gehad, die
ook van invloed op het buitenland zouden
zijn geweest.
In verband met de algemeens onzeker
heid in de wereld en den invloed daarvan
op de goudbeweging meent de „Financial
Times", dat men thans den toestand in
Europa met iets meer vertrouwen kan in
zien.
Ook te New-Yerk werd de overwinning
over het algemeen met voldoening ont
vangen.
Hoe de Volkenbondsraad zich de oplos
sing denkt van het Japansch-Chineesche
geschil is ongetwijfeld de moeite waard
om te vernemen. Vooraanstaande Volken
bondskringen beoogen, volgens een tele
gram van V.D. uit Genève, de hijlegging
van het geschil aldus te bewerken, dat de
Raad gemeenschappelijk met de Japan
sche regeering vaste richtsnoeren opstelt
voor de ontruiming der bezette gebieden
in Mantsjoerije.
Voor de uitvoering hiervan moet een in
ternationale commissie worden benoemd,
welke evenwel slechts tot taak zal hebben
de bescherming van leven en bezittingen
der Japansche onderdanen op zich te ne
men Een controle bii de uitvoering der
ontruiming door de Japansche troepen
zelf moet evenwel onvoorwaardelijk wor
den vermeden. Men hoopt op deze basis
tot een spoedige oplossing van het geschil
te geraken.
Over de deelneming van Amerika aan
de vergadering van den Volkenbondsraad,
lezen wij o. m. in de „Nw. Rott. Crt.":
Hoe belangrijk het ook voor de toekom
stige ontwikkeling van de betrekkingen
tusschen den Volkenbond en Amerika
moge zijn, dat Amerika voor de behande
ling van het Chineesch-Japansche geschil
aan de raadstafel heeft zitting genomen,
en al zal wellicht ook in het verdere ver
loop van dit geschil de Amerikaansche
medewerking van practisch belang kunnen
worden, in deze week heeft de Volken
bondsraad zeer zeker van zijn zoeken naar
de medewerking der Amerikaansche regee
ring nog niet veel pleizier beleefdi. Heel
wat kostbare tijd is met de besprekingen
tusschen de raadsleden en de Japansche
delegatie over deze kwestie verloren ge
gaan en het resultaat is tot dusver geweest,
dat Japan nog afwijzender tegen de vol
kenbondsbemoeiingen tot de oplossing
van het geschil tusschen Japan en China
is geworden.
Bezuiniging in Amerika. President Hoo
ver heeft een beroep op het land gedaan
hem te steunen hij het nemen van drasti
sche bezuingingsmaatregelen, welke naar
hij verklaarde, absoluut noodzakelijk zijn.
De president verklaarde, dat met het
oog op het te verwachten grcote tekort
zelfs zeer nuttige ontwerpen moeten en
dien worden uitgesteld.
Verder verklaarde hij, dat op de uitga
ven der regeering tot de laatste cent moet
worden beziünigd.
Naar men verneemt, wil het departe
ment van marine 7.000.000 dollars minder
bezuinigen dan de 61 millioen dollars, die
president Hoover als vermindering der
uitgaven voor de marine heeft gevraagd.
De president heeft zijn misnoegen te ken
nen gegeven dat nog geen definitieve op
lossing is verkregen. Het gerucht gaat,
dat de minister van marine Charles Adams
voornemens is af te treden wanneer geen
overeenstemming me,t den president over
de bezuiniging op de marine kan worden
bereikt.
Het te Vancouver vergaderende congres
van de Amerikaansche Federatie van den
Arbeid heeft een uit negen punten be
staand program tot bestrijding der werk
loosheid en ondersteuning aan werkloozen
behandeld. De negen punten waren de
volgende:
1. handhaving van de bestaande loonen
2. verkorting van den werktijd;
3. garandeering van minimum-tewerk
stelling door de werkgevers;
4. campagne om de werkgevers te be
wegen meer arbeider sin dienst te stellen;
5. bevordering van den woningbouw en
bouw van openbare gebouwen, teneinde
de werkgelegenheid te verruimen;
6. betere arbeidsbeurzen;
7. langere leerplicht voor de jeugd, ten
einde te voorkomen, dat oudere arbeiders
door jonge krachten worden verdrongen
8. het geven van voorkeur aan arbei
ders, die een gezin hebben te onder
houden;
9. financieelen steun aan behoeftige
arbeiders Uit openbare en particuliere
kassen.
Na een uitvoerige discussie werd deze
resolutie echter door het Congres ver
worpen. Met groote meerderheid sprak
het Congres zich uit voor het stelsel van
verplichte werkloosheidsverzekering, ge
regeld door en onder toezicht van de
regeering.
Thomas Alvarus Edison
(Met achting uitgesproken)
Zoo is dan nu het csheidingsuur
Voor U ook aangebroken.
Gij wist in 't leven, dat gij had,
Van slapen soms, noch eten,
Van sluitingstijd, achturendag,
Hebt gij hier niet geweten.
Gij was bij 't werk, het werk bij U
Die nimmer scheiden konden,
Al was hte soms, dat vrouw en kind
Op U te wachten stonden
Het móést bij U, gij kón niet weg,
Bij U was werken plicht,
Eén resultaat, het grootst avn al,
Was het electrisch licht.
Gij bracth de wereld heel veel goeds,
Zij zal het nooit vergeten,
En bovendien, voor U het mooist,
Zij wilde er van weten.
Thans zijt ge weg, men ziet U na,
Het was een vruchtbaar leven,
Een dankbaar woord is alles slechts,
Wat wij U kunnen geven.
TH. J. V.
Edison is niet zoo rijk gestorven, als
velen gelooven. Zijn nalatenschap wordt
geschat op een millioen dollar. Hij bezat
twee groote landgoederen, een in New
Jersey, waar hij zijn laboratorium had
gevestigd en een ander in Florida, waar
hij den winter doorbracht. Mevrouw
Edison is zijn voornaamste erfgename.
Frankrijk's vrees voor Laval's
Amerikaansche reis.
Het voelt zich achterafgezet.
(„Le Canard Enchainé").
Met Thomas Alva Edison gaat een der
grootste ontdekkers en uitvinders van de
wereld en in de geschiedenis heen. Zijn
proeven en zijn resultaten en heel zijn
levensloop grenst aan het wonderbaar
lijke. Hij is het typische voorbeeld van
den Amerikaan, die als krantenjongen
begonnen, een der grootste genieën werd,
welke de menschheid heeft aan te wijzen.
Maar hij kan ook als voorbeeld dienen
voor de werkkracht van een man, die wil,
voor den onverpoosden en onvermoeiden
arbeid van een mensch, die niet tevreden
met de verkregen resultaten, waarop men
Zondagochtend is, na een worsteling trotsch kan zijn, blijft voortzoeken. Hij is
van eenige weken met den dood, op 84-het voorbeeld van den geleerde, die weet,
jarigen leeftijd overleden, de beroemde dat nog niet een einde is gekomen aan de
uitvinder Thomas Alva Edison. j ontdekkingen, dat het laatste woord nog
Tot aan de beqrafenis zal het stoffelijk niet is gezegd bfj het zoeken naar nieuwe
overschot in het laboratorium op een baar problemen, naar nieuwe ontdekkingen en
11 1 uitvindingen. De Italiaansohe dichter
gesteld worden en gisteren en heden vanCardllzzi \eeft eens de wetenschap ver-
9 uur des morgens tot zes uur des avonds geleken met den ;;GH>ist) der stets ver-
neint", die nooit stil blijft staan.
Edison werd in 1847 te Melan in Ohio
geboren. Zijn jeugd bracht hij door te
zal er voor het publiek gelegenheid zijn
een laatsten groet aan Edison te brengen.
Woensdag zal een kerkelijke begrafenis
plechtigheid worden gehouden, die slechts Port Huron. Zijn schoolsche kennis was
De nieuwe Spaansche minister-president.
Azana.
door de bloedverwanten en vrienden zal
worden bijgewoond. Uit alle deelen van
de wereld zijn in den loop van den dag
reeds telegrammen van leedwezen ontvan
gen, terwijl ook talrijke personen een be
zoek aan het sterfhuis brachten.
Edison heeftzijn laatste levensdagen
doorgebracht in zijn eenvoudig landhuis
te West-Orange in den staat New Jersey,
waar zich ook zijn laboratorium bevond.
Edison's ziekte begon op 16 Juni j.1.,
toen hij van een vacantieverblijf in Ford
Meyer (Florida) in West Orange terug
keerde. In Augustus j.1. had een nieuwe
instorting plaats en de geneesheeren con
stateerden verscheidene complicaties als
gevolg van suikerziekte, nieraandoening,
uremie en maagzweer.
Men was over 't algemeen van mee
ning, dat Edison een vrijdenker was, doch
dr. Howe, een jarenlange vriend van den
overledene, verklaarde, dat de uitvinder in
de laatste jaren een volkomen andere hou
ding tegenover godsdienstige vragen had
aangenomen.
gering, toen hij als krantenjongen aan
den Grand Trunk-Spoorweg, liet leven in
ging. Maar reeds als krantenjongen voel
de hij de lust naar onderzoek, niet alleen
om het onderzoek alleen, maar ook om
geld te verdienen
En terwijl hij zoo reisde van de eene
plaats naar de andere, al rijdende zijn
kranten verkoopende, richtte hij in een
der bagage-wagens een drukkerij en een
chemisch laboratorium in. Daar zette hij
en drukte hij zijn „Weekly Herald", waar
van hij, behalve zetter en drukker en ver-
kooper, ook uitgever en redacteur was.
Dat ging goed, tot in zijn laboratorium in
den bagagewagen een geweldige ontplof
fing plaats had, die oorzaak was, dat bijna
de geheele trein in brand geraakte.
Van krantenjongen werd hij telegra
fist, maar tegelijkertijd had hij weer zijn
laboratorium om proeven te kunnen
nemen. En zoo vond hij de automatic
repater uit, een toestel om automatisch een
telegram van de eene leiding op de an
dere over te brengen. Dikwerf werkte hij
in zijn werkplaats meer dan achttien uur
per dag.
Toen kwam hij door zijn uitvinding in
dienst van de Goldindicator Company, die
van een enkel centraal punt uit, aan hon
derden kooplieden elk kwartier een tele
grafisch bericht zond omtrent het dalen
en rijzen der goudkoersen.
Hij werd superintendant van genoemde
maatschappij en begon met te zoeken naar
een goede electrische lamp. Hij vond haar
na vele mislukte proeven en nadat velen
aan de resultaten van deze proeven had
den getwijfeld.
21 October 1879 brandde zijn eerste
gloeilamp. Een belangrijke datum in de
geschiedenis der menschheid. Wat de
gloeilamp in de wereld beteekent behoeft
hier niet te worden uiteengezet. Men
heeft dit uitvoerig gedaan in 1929, bij het
vijftig-jarig jubileum van de gloeilamp.
Reeds voor hij de gloeilamp had uitge
vonden, had hij. de phonograaf ver
vaardigd.
Meer dan 800 patenten stonden op zijn
naam, waarvan vele eigenlijk van weinig
practisch nut zijn.
Behalve als uitvinder van de gloeilamp
en van den phonograaf kan Edison ge
noemd worden, als uitvinder van den mi
crofoon, de electrische accumulator, de
kinematograaf enz.
Bij zijn bezoek aan Edison heeft M. H.
Schoop, de uitvinder van de methode der
bedekking van voorwerpen met een laagje
metaal door bespuiting, ons de volgende
beschrijving van Edison gegeven:
Krachtige kop met sneeuwwit haar,
hoog, met groeven doorploegd voorhoofd,
met heldere rustige trekken op zijn baar
deloos gelaat.
Edison, eens „de Toovenaar van Menlo
Park" genoemd, was doof. Reeds in zijn
jeugd was hij doof geworden, maar het
belette hem niet scherp te hooren en te
luisteren.
In alles, wat hij aanpakte was Edison
de Amerikaan, die bij alles wat hij deed
een bijzondere volharding toont en voor
geen moeilijkheden terugdeinst.
Hij was vegetariër en geheelonthouder
en hij was de meening toegedaan, dat de
mensch over het algemeen veel te veel eet
en veel te weinig werkt.
Wanneer hü een uitvinding wilde ver
beteren zag hij niet op geld. Vaak heeft
hij daarvoor financieele offers moeten
brengen.
Aan de uitvinding van den nieuwen
alcalischen accumulator heeft hij tien jaar
besteed, aan de uitvinding van de magne
tische ziftmachine acht jaar lang zonder
onderbreking.
Ontkend kan niet worden, dat omtrent
vele uitvindingen van Edison, Edison zelf
volstrekt niet als de uitvinder is te be
schouwen, maar wel als degene, die de
denkbeelden, welke den grondslag van de
uitvinding vormden, practisch wist toe te
passen of wist te verbeteren.
DE BEGROOTINGSCOMMISSIE
EN DE BEZUINIGING.
Nog 59 millioen voor 1932 te
bezuinigen op gewone uitgaven.
Soerabaja. Het „Soer. Hbld." verneemt
dat volgens oordeel der begrootingscom-
missie voor 1932 nog 59.000.000 op ge
wone uitgaven moet worden bezuinigd.
Voorgesteld wordt deze als volgt te ver-
deelen: pensioenen 13 millioen, verlofssa
larissen een overtochtskosten 1 millioen,
j uitkeering aan locale ressorten en zelfbe-
j sturen 10 millioen, onderwijssubsidies lVa
millioen, andere uitgaven 16 millioen, be-
j zoldigingen 672 millioen, leger en marine
j 12 millioen. In de jaren 1933 t/m 1985 zul
len verdere bezuinigingen worden door
gevoerd. De bezoldigingen zullen in 1935
nog 13 millioen gulden worden terugge
bracht.
zijn inderdaad het meest
ideale middel ter bevorde
ring van een normalen
stoelgang. Gemakkelijk in
te nemen, aangename
smaak, verwekken geen
krampen.
0.65 pet flacon.
NEDERLAND TE VINCENNES.
Een telegram uit Indië van den
Fransehen minister van koloniën.
Mr D Fock, minister van staat, alge
meen voorzitter, belast met de opperste
leiding van de Nederlandsche deelneming
aan de internationale koloniale tentoon
stelling te Parijs, heeft het volgende tele
gram ontvangen van den Fransehen mi
nister van koloniën, die, zooals bekend
is, op het oogenblik in Nederl.-Indië ver
toeft:
„In bewondering voor hetgeen door uw
land werd tot stand gebracht in Ned.-
Indië, waarvan gij het hoofd waart, heb
ik mij de ontroering voor den geest ge
roepen, gemeenschappelijk ondervonden,
tijdens de brand van uw paviljoen en zijn
zegevierende herrijzenis.
VOOR DE VER. TOT BEHOUD VAN
NATUURMONUMENTEN.
De Vereeniging tot Behoud van Natuur
monumenten in Nederland, die thans
bezig is de koopsom bijeen te brengen
voor twee belangrijke terreinen, nl. een
gedeelte van den polder Waalenburg op
Texel en het Staalbergven met omgeving
bij Oisterwijk mocht van vele leden blij
ken van instemming ontvangen.
Onder de schenkingen moge vermeld
worden een aanzienlijk bedrag van H.M.
de Koningin voor die beide plannen,
terwijl de aankoop van de broedplaats
in .Waalenburg gesteund werd o.a. door
den ex-koning Ferdinand van Bulgarije
en door verschillende Engelsehe vogel
vrienden en ornithologen, die het be
doelde terrein uit eigen aanschouwing
kennen. »N.-H. Dagbl.*
JAAP SNOR
Vraagt onze Schoolkousen met dubbel gebreide knieën
ZUIDSTRAAT 19.
Let op den gelen winkel.
Voor Texel: Wed. SCHUMAKER.
Een verhaal uit een Naby Verleden.
Naar het Deensch van
CARL MUUSMANN.
(Nadruk verboden).
28)
„Als papa met den middagtrein komt,
moet lm zoo aanstonds hier zijn Ais ié
soms nog wat voor het eten in orde moet
maken, bljjf ik zoolang in den tuin- dan
kan ik nog eens rijpelijk nadenken'over
alles wat je me verteld hebt."
Met een hartelijk knikje ging Astrid
heen en Holger wandelde langzaam, dien
in gedachten, het laantje uit naar den klei
nen heuvel. Daar ging hü op de bank zit
ten en staarde over de velden. In den mil-
den voorjaarszonneschiin teekende de stad
met haar fijne, ranke torens zich schilder
achtig tegen den horizon af, over de wijde
landen lag een groen waas, overal in het
rond was stilte; Holger hoorde niets dan
het suizen van den zachten wind door de
hoornen.
Het wild-dooreenwoelen van zijn ge
dachten, zijn pogingen om al het jammer
lijke nieuws, waarmede Lij bij zijn terug
keer overrompeld was te verwerken en te
overleven en ook de zware, warme lente
lucht maakte hem moe en weldra kwam er
een droomerige, prettig-loome stemming
over hem.
Maar opeens, met een schok, ontwaakte
een vreemd heldere bewustheid in hem,
zooals de menscben dat vaker kunnen
hebben, wanneer het weerzien van een
oud© omgeving, waaraan vele herinnerin
gen verbonden zijn en een hevige geeste
lijke spanning hen daartoe ontvankelijk
maken. Het was Holger also-f een soort
zesde zintuig in hem aan het werk ging,
het leek hem toe of hij dit oogenblik reeds
tevoren beleefd had, dat hij al eerder op
dezen heuvel in dezelfde droomerig-loome
stemming, moe van ingespannen verdrie
tig denken, gezeten had en had gestaard
naar de zonbeschenen velden en de verre,
vredige stad. De gedachte liet hem niet
los, integendeel, de beelden van zijn herin
nering namen steeds duidelijker vorm aan,
het was of de weerklank van stemmen en
geluidten in zijn ooren drong en menschen-
gestalten zioh in het landschap gingen af-
teekenen.
H;j doorleefde alles opnieuw wat er ge
weest was toen hij de laatste maal hier
én gezeten- Weer was er het geklepper
iip€n op den beneden, het ge-
uwSh biopcn van iemand, die door vrees
wordt voortgedreven.
oehonden "If S®", rllk had het «eluid op-
aJwi hadden minder luide voetstappen
geklonken, maar zwaarder; van met ijzer
beslagen schoenen.
Een klagelijke, jammerende stem had
hem bereikt, als van een mensch, die in
ooodsangst om zijn leven smeekt- ruwe
dreigende woorden waren het antwoord
geweest. Daarop was het weer stil gewor
den en het geluid van twee paren voeten
was langzaam weggestorven.
Holger Thalberg zat doodstil, ais was
hij bang dat de minste beweging het'leven
dige herinneringsbeeld zou doen ver
vagen. Hij spande zijn hersens tot het
uiterste in, om zich het twistgesprek van
de twee mannen woord voor woord binnen
te brengen.
Het was een rauwe grove stem geweest,
die hii had hoeren snauwen:
„Zoo, kun je je mond niet houden, oude
kletskous? Ik zie het aan je stomme ge
zicht. Maar als je het in je hersens krijgt
me te verraden, sla ik je je leelijke armen
en boenen stuk, dat bezweer ik je, idioot."
„Neen, neen," was het huilerige ant
woord geweest, „ik zal wel zwijgen, maar
ik vind toch, dat het heel erg verkeerd van
je is, schandalig in één woord!"
„Zoo, vind je dat? Nu laat ik je dan zeg
gen, dat je het beste doet, je eigenwijze
gedachten maar voor je te houden, hoor,
anders jaag ik je dit mes in je ribbenkast,
versta je? Dan is het voorgoed uit met je
praatjes. Denk maar goed aan wat ik ge
zegd heb!"
Het was in den tijd geweest, bedacht
Holger, dat de commissie van onderzoek
de heele streek in onrust en beroering had
gebracht, toen hii toevallig en zonder bet
te willen dit onderhoud afgeluisterd had.
Stille getuigen hadden hun tong weerge
vonden en waren door bedreigingen tot
zwijgen gebracht; lang-ingesluinierde
wroeging was hier en daar ontwaakt en
door list en geweld onderdrukt.
Het gesprek, dat hii een jaar geleden
voor een niets-om-het-lijf-hebbende ruzie
tusschen een paar boerenarbeiders had
gehouden, verscheen den jongen luitenant
thans in een nieuw licht, en hü vroeg zich
af of een gelukkige samenloop van om
standigheden hem wellicht den sleutel in
banden had gegeven voor de oplossing van
het mysterie van den brand op „Seehof".
Maar hü zag onmiddellijk in, dat hü met
de grootste omzichtigheid te werk moest
gaan; wilde hü niet door overijling alles
bederven en bij Astrid ijdele hoop op
wekken.
Hü bleef nog een half uur op de bank
zitten; zijn loome droomerigheid was nu
geheel geweken en zijn hersens werkten
koortsachtig-gespannenen overlegde
hoe hü de zaak het beste zou kunnen aan
pakken. Eindelijk geloofde hü de oplos-
sing gevonden te hebben. Met een voldaan
gevoel stak hii een sigaret aan, een genot,
dat hü in Frankrijk had leeren kennen, en
blies hehagelijk de rook de lucht in. Toen
zijn sigaret was opgerookt, liep hij lang
zaam naar het landhuis.
Zijn vader bleek niet met den middag
trein gekomen en Holger en Astrid ge
bruikten samen den maaltijd. De stem
ming was ongedwongen, beiden vermeden
de onderwerpen aan te roeren, die hen
toch zoo geheel vervulden en de luitenant
vertelde monter en onderhoudend van zijn
avonturen en ondervindingen in den
vreemde. Hü merkte met genoegen dat
zijn opgewekt gepraat het meisje afleiding
schonk en uit den dagelü'kschen cirkel
gang van eentonige bezigheid en droeve
gedachten losmaakte.
Toen de kolonel 's avonds thuiskwam,
moe van de reis en terneergeslagen door
de ontgoocheling, die het onderhoud met
den rechter hem had bereid, was de onver
wachte aanwezigheid van Holger een dub-
bel-aangename verrassing voor hem.
Tot diep in den nacht hieven vader en
zoon praten en toen ze eindelijk naar bed
gingen, voelde Christian Thalberg zich in
hooge mate opgelucht, zelfs gelukkig, door
de manier, waarop Holger, het nieuws op
nam, dat een jaar lang zorgvuldig voor
hem verborgen was gehouden. De kolonel
had oprechte bewondering voor het nobele
karakter van den jongen, die het meisje,
dat hü liefhad, niet in den steek liet om
de mogelijke misslagen van haar ouders.
Van Astrid's weigering om met hem te
trouwen en van zy'n plannen om het raad
sel van den brand op te lossen, had Holger
zijn vader niets verteld.
HOOFDSTUK XVII.
Den volgenden ochtend ging de jonge
officier, onder voorwendsel voor zijn ba
gage te moeten zorgen, naar de stad. Daar
aangekomen liep hü rechtstreeks naar het
gerechtsgebouw en zocht Dr. Jörgensen,
den plaatselijken officier van justitie, op.
Deze toonde zich oprecht verheugd, den
zoon van een van zijn beste vrienden, dien
hii van kiein kind af gekend had, weer
behouden in het vaderland terug te zien.
Nadat Holger eerst het een en ander van
zijn wedervaren verteld had, bracht hij den
magistraat op de hoogte van de nieuwe
bekentenis van mevrouw Bruhn en gaf
hem een uitvoerig verslag van het ge
sprek, waarvan hii toevallige- getuige was
geweest. Ten slotte gaf hij uiting aan zijn
meening, dat dit gesprek vermoedelijk
den sleutel vormde tot het raadsel van
den brand op „Seehof".
De officier van justitie luisterde met
steeds grooter wordende belangstelling en
toen Holger uitgesproken was, zei hij:
„Ik kan me levendig voorstellen, beste
jongen, dat je niets liever wilt dan dat de
onschuld van mevrouw en meneer Bruhn
bewezen wordt en ik geef je de uitdrukke
lijke verzekering, dat je bii de pogingen
aan mij een krachtigen steun zult hebben.
Je weet, dat ik altüd heel bevriend met de
familie ben geweest en het was voor mij
persoonlijk een zware slag ook uit amb
telijk oogpunt toen de zaak deze tragi
sche wendng nam. Ik zou niets liever zien
dan dat kwam vast te staan, dat de ver
oordeeling van mevrouw Bruhn een rech
terlijke dwaling is geweest. Ook voor me
zelf zou dat een satisfactie zijn, omdat ik
bij het eerste onderzoek geen bezwarend
materiaal tegen den ritmeester of zijn
vrouw heb kunnen vinden. Maar ik moet
tot mijn spijt zeggen, dat ik verre van
overtuigd ben, dat je vermoedens veel zul
len helpen."
„Hoe meer ik er over nadenk, hoe vaster
ik geloof, dat die twee mannen iets met
den brand uitstaande hebben", hield Hol
ger vol.
„Ik begry'p, dat jü er over denkt. Jy
kunt immers niet weten, dat er in den
zelfden tü'd ook nog andere dingen ge
beurd zü'n. waarbij het de justitie niet is
gelukt de daders te vinden en je vurige
wensch om de Bruhns te helpen maakt je
optimistisch. Voor mij staat de zaak an
ders; als officier van justitie mag ik me
niet door sympathieën laten leiden."
(Wordt vervolgd.)