Als de winter komt.
De tandarts is er ook voor
jonge kinderen
Baby moet tandjes krijgen.
Het menu van de week.
Een voorstelling aan het
tngelsche hof.
De provisiekast moet verzorgd
worden.
De tijd komt nu weer langzamerhand,
dat velen onzer er over gaan denken
een grootere of kleinere hoeveelheid
fruit op te doen.
Wij kunnen echter niet voorzichtig
genoeg zijn met het opslaan van fruit,
daar lang niet al het fruit, dat men ons
voor winterprovisie verkoopt, daarvoor
in aanmerking komt; alleen gezond
fruit loont de moeite van het bewaren
en nazien en de kosten van het inslaan.
Het fruit moet in de allereerste plaats
aan twee eischen voldoen, n.1.: het mag
niet geplukt worden voordat het z.g.
boomrijp is en zoowel bij het plukken
als by de verzending moet zeer voor
zichtig te werk worden gegaan.
Boomrijp zijn die vruchten, waarvan
het steeltje, waarmede zü aan de tak
bevestigd zijn, gemakkelijk loslaat cn
de zijde, die tegenover de zonzijde
hangt, lichtgeel begint te kleuren.
Zijn de vruchten boomrijp, dan wil
dit nog niet zeggen, dat ze al voor de
consumptie geschikt zijn, sommige
soorten moeten kort, andere soms we
ken narijpen, denken we slechts aan
de heerlijke goudreinetten, die in No
vember al reeds gegeten kunnen wor
den, doch die in Januari, Februari en
zelfs later aan volheid en smaak aan
merkelijk hebben gewonnen.
Het spreekt vanzelf, dat de met veel
zorg geplukte appelen en peren bij de
verzending ook zeer voorzichtig behan
deld moeten worden. Geschiedt dit niet,
dan krijgen ze kneuzingen, die later
tot rotting overgaan, zoodat deze vruch
ten niet bewaard kunnen worden.
We stellen bij het koopen dus als
eisch: gezond fruit en iedere bona fide
handelaar zal u dit kunnen leveren;
nooit moet men winterfruit koopen bij
personen, waarvan men niet zeker weet,
dat zij instaan voor hun levering, al
lijkt de prijs bij het koopen ook bil
lijker.
Verder moeten wii zelf natuurlijk
beschikken over een geschikte bewaar
plaats en mag de temperatuur daar niet
voortdurend wisselen; het beste is deze
op ongeveer 8 10 graden Celcius te
houden.
Is de bewaarplaats warmer, dan wor
den de vruchten te gauw rijp en zijn
zij aan een veel lagere temperatuur
blootgesteld, dan gaat de rijping te
langzaam, wat de vruchten evenmin ten
goede komt.
Het is dus wel goed om zich met een
thermometer van tijd tot tijd van de
warmtegraad te overtuigen. Verder
moet de bewaarplaats niet aan het zon
licht zijn blootgesteld, maar liefst
eenigszins donker worden gehouden en
goed afgesloten zijn, dus
geen open ramen hebben,
waardoor de voor de bewa
ring noodige gassen o.a.
koolzuur, ontsnapt.
De lucht moet eerder
droog dan vochtig zijn,
echter ook al weer niet te
droog, daar de appels dan
gaan rimpelen.
Het best? voor het bewaren van ap
pels en peren is, als men z.g. rekken
heeft, die pl. m. 20 cm van elkander
verwijderd zijn, waar de vruchten zóó
op worden gelegd, dat zij elkander niet
raken. Het behoeft zeker niet gezegd
te worden, dat het fruit op gezette tij
den nagezien moet worden en die ap
pels en neren die plekjes bezitten ver
wijderd moeten worden. Zijn zü nog
niet geschikt om uit de hand te worden
gegeten, dan make men er appelmoes,
schoteltjes, appelbeignets van.
Wij hopen, dat onze lezeressen bij
net inslaan van de winterprovisie re
kening zullen houden met onze aanwij
zingen. Zü zullen voor hare moeite
ruimschoots worden beloond. In de
laatste wintermaanden, wanneer het
fruit in den kleinhandel zooveel duur
der wordt, zullen zü de beschikking
hebben over mooie gave vruchten.
Vele ouders brengen uit misplaatste
zuinigheid hun kinderen pas bü den
tandarts, wanneer de toestand van het
blijvende gebit dit dringend noodig
maakt. Het melkgebit wordt volkomen
verwaarloosd. Dit is onjuist; bij het
melkgebit moet evengoed alles worden
gedaan, om trekken te voorkomen, als
bü het blijvende gebit. Wanneer er uit
het melkgebit te vroegtijdig tanden
worden verwijderd (bijv. een half jaar
voordat het werkelijk noodig is voor
de blijvende tand), ontwikkelt de kaak
zich onvoldoende, zoodat er later voor
het blijvende gebit niet genoeg plaats
overblijft. De tanden staan, naarmate
er meer kiezen bijkomen, steeds vaster
op elkaar en krijgen een onregelmati-
gen stand, waardoor het kind, soms
jaren lang met een beugel om het gebit
moet blijven loopen.
Ook het melkgebit moet dus geregeld
onderhouden worden, voornamelijk
door geregeld poetsen, en als er tanden
aangetast zijn, moeten ze geplombeerd
worden. Het kan natuurlijk wel eens
noodig zijn, om een tand te trekken,
evenals dit bü het blijvend gebit soms
onvermijdelijk is, bijv. als er in de kaak
onder een aangetaste tand een gezwel
is ontstaan. Is het echter een melk
tand, die wordt getrokken, dan moet j
er door den tandarts een voorwerpje i
in worden gebracht, om de plaats voor
de blijvende tand open te houden en
de kaak te dwingen, zich normaal te
blijven ontwikkelen.
Soms wordt het melkgebit echter zoo
verwaarloosd, dat de aangetaste tanden
niet eens worden uitgetrokken, doch
onbehandeld in den mond blijven.
Hierdoor kunnen ernstige abcessen
ontstaan, dooh behalve dat worden de
blijvende tanden, als zij eenmaal te
voorschün komen, veel eerder aange
tast, doordat de mond een broeinest
van ziektekiemen is geworden. Ook
voor den algemeenen gezondheidstoe-
stand is dit nadeelig. Men brenge de
kinderen dus op jeugdigen leeftijd bij
den tandarts (drie jaar is vroeg ge
noeg), zelfs al schijnt het gebit geheel
in orde. Behoeft er niets aan te worden
gedaan, zooveel te beter, doch moeten
er tanden geplombeerd worden, dan ge
schiedt dit tijdig, terwijl de aangerichte
schade nog niet zoo groot is, zoodat de
behandeling spoedig afgeloopen is en
weinig pijn veroorzaakt. Door wachten
bereikt men slechts, dat het kind op
een gegven oogenblik kiespijn krijgt
en dat de behandeling langdurig en
pijnlijk wordt. Als men het kind al
vroeg bü den tandarts brengt, heeft
het ook nog geen angst voor hem en
leert het van jongsaf de behandeling
van het gebit beschouwen als iets nood
zakelijks. De financieele uitgaven zijn
bü een tijdige en geregelde behande
ling natuurlijk ook minder dan bij een
verwaarloosd gebit.
Hoe is de koorts te verklaren.
door
Dr. I. VAN DER VELDE.
Hoe vaak overkomt het mij niet, dat
ik als arts geroepen word door een of
andere overbezorgde moeder, omdat
baby's tandjes maar niet willen door
breken en het kind nu vrii hooge
koorts heeft en daarbij het maagje ook
van streek is; de kleine eet absoluut
niet en is tengevolge van de koorts
erg onrustig. In den regel zqn het de
kleintjes van omstreeks 1 h 2 jaar,
waarbij deze koorts dan plotseling op
treedt en er soms een vrij hooge tem
peratuur aanwezig blijkt te zijn.
Laat ik echter deze bezorgde moeders
nog eens nadrukkelijk verklaren, dat
kinderen geen koorts krijgen tenge
volge van het tanden krijgen. Wat dan
wel de oorzaak is? De tijd van het tan
den krijgen valt meestal in dezelfde
periode, waarin het jonge kind zeer
gevoelig is voor infecties en in de eer
ste plaats wel voor voedingsstoor
nissen.
Borstkinderen zijn veel minder ont
vankelijk voor allerlei ziekten dan
flesohkinderen en worden zij ziek, dan
is het in den regel niet zoo ernstig.
Heel begrijpelijk zijn de teere inge-
wandjes der kleinen zeer gevoelig en
is het maagje o zoo gauw overbelast.
Hoe vele te bezorgde moeders zijn niet j
bang, dat de kleine te weinig voedsel
tot zich neemt en dwingen hem tot
eten. Teveel schaadt eerder dan te wei
nig en dan, heeft het kind behoefte aan j
meer eten, dan weet hü dat wel ken
baar te maken,
Borstkinderen zijn in den regel ook
minder ontvankelijk voor rachitus (En-
gelsche ziekte) dan fleschkinderen. De
voeding mag niet te eenzijdig zijn en
men geve de kinderen van ongeveer 8
a 9 maanden behalve vruchtensappen,
compote en geklopte banaan, dan ook
gezeefde groenten, vooral spinazie.
Zondag:
Vermicellisoep,
Duitsche biefstuk, Prinoesseboonen,
Aardappelen,
Kabinetpudding.
Maandag:
Haché,
Roode kool, Aardappelen,
Appelmoes.
Dinsdag:
Rosbief, Spruitjes,
Aardappelen,
Eiwitschoteltjes.
Woensdag:
Koud vleesch,
Brusselsch lof, Aardappelen,
Flensjes.
Donderdag:
Sausijsjes,
Bloemkool, Aardappelen,
Bessensapvla met rozü'ntjes.
Vrijdag I:
Bloemkoolsoep,
Gestoofde zoutevisch,
Worteltjes, Aardappelen.
Vrijdag II:
Banaan en wat noten,
Bloemkoolsoep,
Jachtschotel.
Zaterdag:
G ehakt,
Groene kool, Aardappelen,
Havermout.
Voor Zondag hebben we vermicelli
soep gemaakt, waarvoor we van 5 ons
soepvleesch bouillon hebben getrokken;
het vleesch zullen we wegzetten met
Va liter azijn en 1 dL. water, 1 laurier
blad, een paar kruidnageltjes en be
strooid met wat peper om er Maandag
haché van te kunnen maken. Eerst be
ginnen we echter met de kabinetpud
ding, waarvoor noodig is; Yi liter melk,
75 gram suiker, 2 eieren, 1 pakje va
nillesuiker, 15 gram witte gelatine
cade, 75 gram krenten en rozijnen, 25
7Vi blad, 25 gram fijn gesnipperde suc-
gram amandelen en een Yi dL. likeur.
De melk met de suiker brengen wü
„Ja juffrouw Smit, ik zeg maar, hoe
meer je krqgt, des te meer wil je heb
ben ook!"
„Nou, dat is toch niet altqd het ge
val, buurvrouw! Heb jq wel eens drie
lingen gekregen?"
(„Söndagsnisse").
Door haar voorstelling aan het hof
wcrdt een Engelsch meisje van hoogen
stand als het ware opgenomen in de
hofkringen en verkrijgt zij het recht,
in dien kleinen exclusieven kring te
verkeeren. Het is dan ook geen won-
er tel van aanvragen binnen-
van meisjes, die wel niet tot
SerSladel behooren, maar om
- sms1 kïïserkliK,kon,cn
voorstelling ™,r
Koningin. Lora OhVCfe Zakt
Uit, of een verzoek wordt ingewilligd-
een van de eischen, waarop zeer den'
nadruk wordt gelegd, zelfs bij' meiSès
die door geboorte tot de hoogste ade.
Ulke kringen behooren, is een vol-
komen onbesproken gedrag. En zoo
wordt elk jaar opnieuw de keus gedaan
<he aan deze
Snin Zelfs uit an-
^mmn, vooral uit Amerika, komen
de aanvragen binnen, waarover door
den betrokken gezant moet worden be
slist nu juist niet het aangenaamste
deel van zijn taak.
Een prettige gebeurtenis is het voor
de meisjes allerminst; zü zullen het in
haar hart wel beschouwen als de be
kende zure appel, waar zij doorheen
moeten bijten. Het geheele ceremonieel
is een vuurproef voor hen hebben
daarom de dames uit de Engelsche
„society" zoo'n volmaakte zelfbeheer-
sching? En het is met de diepe buigin
gen alleen niet gedaan; tevoren zijn zij
nog urenlang blootgesteld aan de
nieuwsgierige blikken van het publiek,
want ieder voor zich streven zij ernaar,
dat hun auto niet te zeer achteraan zal
komen in de file voor het paleis en
zoodoende zijn practisch alle „debutan
tes" reeds twee uur voordat de poorten
van het paleis geopend worden, aan
wezig. Het Londensche publiek weet
Gat natuurlijk en gaat ze bekijken, ter-
Mil ze geduldig in hun auto's wachten
i°p oogenblik, dat reeds maanden
ng hun gedachten heeft vervuld.
Er gaat nJ. een maandenlange oefe
ning aan vooraf. Zonder dat zou nie
mand 't er goed afbrengen, feilloos en
zonder de minste onzekerheid moet
elke beweging worden uitgevoerd. Elke
stap is vooraf bestudeerd; niets wordt
aan het toeval overgelaten; de oefening
voor de révérence vereischt weinig
minder inspanning dan een sportieve
training en veel meer geduld en nauw
keurigheid. Zonder dat zou de feillooze
uitvoering, die men elk jaar opnieuw
van honderden meisjes te zien krijgt,
niet bereikt kunnen worden. Stel u
voor: eerst het enerveerende wachten
temidden van het nieuwsgierige pu
bliek. Gewoonlijk is het nog dag en dat
doet de avondkleeding niet op zijn best
uitkomen. De Oockney's springen op
de treeplank, gluren naar binnen, ste
ken hun hoofden door de open raamp
jes het is zomer en schijnen te
'vergeten, dat die wezens met hun vol
komen onbewogen gezichten ook men-
schen zijn; zij uiten tenminste onbe
schroomd elke op- of aanmerking, die
hun in de gedachten komt. Worden ze
door de politie vermaand om door te
loopen, dan gaan zü slechts naar een
andere auto en hun plaats bü de eerste
wordt dadelijk door anderen ingeno
men. Het is dan ook niet te verwonde
ren, dat ook bij de voorstelling zelf de
gezichten nog een bijna griezelig aan
doende strakheid vertoonen.
Eindelijk gaan de poorten van het
paleis open; de meisjes doen hun
avondmantels af in de kleedkamers en
hebben eenige minuten om moed te
verzamelen voor het moeilijkste ge
deelte van den avond, dat nog komen
moet: de révérences bij de eigenlijke
voorstelling. Het maximum aantal voor
stellingen per avond bedraagt honderd,
doch door de zeldzame geoefendheid
der meisjes loopt het nog vrij vlot van
stapel. Toch duurt de plechtigheid nog
zeer lang: van negen uur tot na mid
dernacht.
Het is een prachtig gezicht, als men
eenmaal de gedachte aan de langdurige
voorbereiding van de meisjes vergeet
en zich niet afvraagt wat zü, die juist
nu voorgesteld wordt, aan onrust en
