K DOLENDE JUWEELEN.
N.V. STOOMWASSCHERIJ
„DEN HELDER"
Aflevering binnen
enkele dagen.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlar\d«e!i overzicht
iVERSCHE ROOMBOTER!
In de diplomatieke onderwereld.
Nr. 7062
EERSTE BLAD
ZATERDAG 9 JANUARI 1932
60ste JAARGANG
De kwestie van de presidentsverkiezing in Duitschland.
De Stillhalte-onderhandelingen te Berlijn in een kritiek
stadium. - De ernstige toestand in Mantsjoerije. - De
gebeurtenissen in Britsch-Indië.
[HEERENBAAI
De geheime diplomatie" wordt afgeschaft.
Een kijkje achter de schermen van den „geheimen dienst".
w.
De onrust in Britsch-Indië.
WILHELM IN AST RA AT 63-67
TEL. 524
Neemt U in acht.
FEUILLETON
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras,^nnaPaulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65binnen-
d 2. ederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
hm' CM ri«hi»ri8e "f nLV'20' Zonda9sblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
11.-. Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f i Lossenos. 4ct.; fr.p.p.6ct
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
an 1 t m. 8 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
uieau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
De kwestie van de presidentsverkiezing
in Duitschland staat daar, niettegenstaan
de alle narigheid, in het middelpunt van
de belangstelling. Rijkskanselier Brüning
heeft Donderdag Adolf Hitier, de leider
van de Nationaal-socialisten ontvangen
om met dezen, in tegenwoordigheid van
generaal Groener, den rijksminister van
binnenlandsche zaken en verd diging
eenige vraagstukken van binnenlandsch
politieken aard te bespreken.
Enkele bladen vermoeden, dat bij deze
gelegenheid in de eerste plaats de k stie
van de aanstaande verkiezingen van den
rijkspresident ter tafel zal worden ge
bracht. Zooals bekend, zouden talrijke
politieke partijen een verkiezingsstrijd, die
zeker van ongekende heftigheid zou wor
den, vermeden willen zien eenvoudig
door opnieuw von Hindenburg candidaat
te stellen. De vraag is maar, wat de natio
naal-socialisten van een dergelijke oplos
sing denken. Wellicht zal dit uit het
onderhoud van Hitier met den rijkskanse
lier en den rijksminirt"'- van binnenland
sche zaken blijken.
Ook wordt ernstig overwogen den rijks
president te verzoeken nog eenigen tijd
aan te blijven. Voor de binnenlandsche
rust zou dit zeker wenschelijk zijn.
De te Keulen verschijnende sociaal
democratische Rheinische Zeitung verze
kert, dat onderhandelingen over het ver
lengen van het mandaat van den rijks-
president door een besluit van den Rijks
dag weldra kunnen worden verwacht. Het
blad acht het vanzelfsprekend dat tot der
gelijke onderhandelingen zal worden over
gegaan, mits de rijkspresident zich bereid
verklaart gevolg te zullen geven aan een
eventueel verzoek van de volksvertegen
woordiging. Het blad meent voorts, dat
men gezien den leeftijd van den heer Hin
denburg moeilijk aan een verlenging van
dienst mandaat voor den duur van 7 jaar
«al kunnen denken. Men zal dus een be
perkten termijn moeten vaststellen en bij
voorbeeld besluiten de verkiezing van den
opvolger van den heer Hindenburg uit te
stellen tot de internationale herstel- en
qredietonderhandelingen ten einde zijn.
Het blad vermoedt tenslotte, dat tal van
sociaal-democratische politici zich met
een dergelijke regeling zullen kunnen ver
eenigen.
De Stillhalte-onderhandelingen te Ber
lijn zijn in een kritiek stadium gekomen,
zoo meldt de N. Rott. Crt. Het tempo der
besprekingen gaat zeer langzaam. De
Amerikaansche gedelegeerde maken de
grootste moeilijkheden, daar zij garan
ties voor de kort loopende credieten blij
ven eischen. Ze hebben zich voor hun
vertrek uit de Ver. Staten hiertoe ver
plicht, zoodat hun prestige eenigszins op
het spel staat. Van Duitsche zijde is in-
tusschen reeds herhaaldelijk verklaard,
dat van garanties geen sprake kan zijn;
zoowel Engeland als Zwitserland zouden
2ekerTriesche Hee/mbaai, maar dan
ECHTE FRIESCHE
niet ongeneigd zijn het Duitsche stand
punt te steunen. De Börsencourier vindt
het optreden der Amerikanen des te on
begrijpelijker, omdat volgens het rapport
Layton de Amerikanen op 31 Juli 1931
slechts de betaling van 266 millioen mark
kort loopende credieten hadden te vorde-
deren of 25 millioen mark minder dan
Engeland en nauwelijks 3 millioen mark
meer dan Zwitserland. De onderhandelin
gen zouden zich thans in een tamelijk cri-
tiek stadium bevinden.
De toestand in Mandsjoerije blijft ge
spannen, en het is niet te zeggen hoe hij
zich zal ontwikkelen, of er ernstige inter
nationale conflicten uit zullen voort
komen of dat de zaak ter elfder ure nog
kan worden bijgelegd. Dat de toestand
ernstig is blijkt wel uit onderstaande
telegrammen, die we zonder commentaar
weergeven.
De Ver. Staten. Engeland en Frankrijk
hebben besloten, in verband met den al-
gemeenen toestand in Mantsjoerije tege
lijk dringende stappen te ondernemen te
Tokio. Het departement van staat wei
gert mededeelingen te verstrekken no
pens den aard van de a.s. actie, zoolang
Stimson geen verklaring heeft afgelegd.
Hooge functionarissen gaven evenwel
toe, dat de gemeenschappelijke stap drin
gend wordt beschouwd en van een veel
omvattend karakter zal zijn, uitgebreider
dan tot nu toe de verschillende acties zijn
geweest.
En hier een ander telegram, van niet
minder ernstigen aard:
Een Russisch bericht uit Peking meldt,
dat maarschalk Tsjang Hsoe-liang alle
Chineesche generaals, die hij kon berei
ken, heeft uitgenoodigd tot een conferen
tie om maatregelen te bespreken voor een
gezamenlijken opmarsch tegen de Japan-
sche troepen. Tsjiang Hsoe-liang schijnt
plannen voor een dergelijken aanval in
het voorjaar te hebben.
Verder heeft hij een oproep gericht aan
de bevolking en aan zijn troepen, waarin
hij verklaart, dat de regeering te Nanking
er niet in geslaagd is Mantsjoerije tegen
den Japansche aanval te beschermen. De
maarschalk roept zijn troepen op, om
zich zelf met de bescherming van Mant
sjoerije te belasten. De regeering te Nan
king heeft Mantsjoerije aan Japan ver
raden en de minister van buitenlandsche
zaken, Eugen Tsjen, is een verrader van
het Chineesche volk.
En tenslotte een telegram, waaruit
blijkt dat Japan zich niets aantrekt van
alle acties en riutig doorgaat met zijn op
marsch. Het luidt:
De Japansche troepen zetten hun op
marsch naar het Zuiden voort en hebben
reeds de stad Hoeloetou ten Zuiden van
Tsjiintsjou bezet. Een Japansche voor
hoede heeft reeds Sjanghaikwan bereikt.
De Chineezen vreezen, dat de Japanners
Tientsin zullen bezetten.
De gebeurtenissen in Britsch-Indië ba
ren ook berg, in de eerste plaats natuur
lijk aan Engeland. De correspondent van
de Times te Dehli meldt, dat de verkla
ring van sir Tej Bahadoer Saproe in de
Indische bladen de hoop opgewekt heeft.
dat de Indische liberalen en gematigden zaken tusschen
al hun moed zullen verzamelen en het volk Staan stil.
leiding zullen geven. De onderkoning I De effectenbeurs zal niettemin geopend
heeft, volgens hem, een merkwaardige z'j"*
SPIOXNAGE VAN ENGELSCHE
MATROZEN.
Volgens een Engelsch dagbladbericht
overwinning over het congres behaald
Maar ook de sterkste steuners der regee
ring beseffen, dat voor het plukken van oo
de vruchten dezer overwinning een nieuw.zijn in Japan vijf matrozen van een En-
punt noodig is op den weg naar hervor-Relsch vrachtschip wegens spionnage
ming, waarom de Indische openbare mee- j »eai resteerd.
ning zich kan vereenigen. Tot nu toe is
Saproe het eenige lid der Ronde Tafel
conferentie dat met critiek op de politiek
van het congres voor den dag gekomen is.
Saproe betreurt echter, dat de onder
koning geweigerd heeft om Gandhite
ontvangen. De correspondent gelooft toch
dat dit aan den invloed van Saproe's ver
klaring in de vereenigde provincies niets
zal afdoen.
De grootste hoop stellen verantwoorde
lijke waarnemers op de commissies van
onderzoek, die de volgende week in Indië
moeten aankomen. De twee dagen sedert
Ghandi's arrestatie hebben zich door be
trekkelijke rust gekenmerkt; maar pessi
misten meenen, dat dit de stilte voor den
storm is.
Naast onze bekende verpakte boter I,
hans eenige vaten boter af te geven.
Geschikt voor bakkers, hotels, winkels
of slijters. Vraagt omgaand offerte.
j Coöp. Zuivelfabriek Eendracht - Oen Burg
door
H. VON FLATOWKOFF.
Een bom in een trein geworpen.
Donderdagochtend is bij aankomst van
den sneltrein te Calcutta uit Darjeeling
een bom gevonden in een coupé eerste
klasse.
Vrijwilligers van de Congrespartij heb
ben zich aan de zeekust wederom bezig-
In den laatsten tijd hebben ver
schillende landen zich bezigge
houden met het vraagstuk der
„diplomatieke onderwereld", de
door de regeeringen zelf gefinan
cierde politieke en militaire
spionnagedienst. Het gevolg is
een reeks van processen, maar
ook van romans en films geweest.
De auteurs geven daarin meestal
een meer dramatisch dan waar-
heidslievend beeld van de werke
lijke gebeurtenissen. Het volgend
artikel beoogt, op grond van
zorgvuldig verzameld materiaal,
deze „onderwereld" te beschrij
ven zooals zij werkelijk is.
„Maar heeren, de wereldpolitiek wordt
gehouden met het winnen van zout, dat ^och niet in de parlementen gemaakt!"
later op een volksbijeenkomst werd ver- ^eeft jn het klassieke land van het par-
kocht. De politie heeft niets gedaan om j ie*entarisme, in Engeland, Lloyd Geor-
o v'h °P zoutmonopolie te ge eens uitgeroepen. En daarmede heeft
v 1 111 e j hij weliswaar iets gezegd, wat de heeren
De Engelsche bladen over het uit het hooger- en lagerhuis verre van
optreden van Lord Willington.
De Engelsche bladen zijn eenstemmig
van meening, dat het krachtige optreden
van den vice-koning in Britsch-Indië
tegen het Indische Congres met succes
is bekroond. Men gelooft, dat de gema
tigde richting in Indië op den voorgrond
zal treden.
Arrestaties.
Uit Ahmedabad wordt gemeld, dat de
politie Donderdagmorgen dertig leiders
van het Indische Congres heeft gear
resteerd.
De onderkoning heeft te Delhi ver
schillende afgevaardigden van de jongste
Britsch-Indische conferentie bijeenge
roepen.
De ordonnantie inzake de onwettige
vereenigingen, die aanvankelijk alleen
voor Bombay en Sind gold, is thans ook
uitgestrekt tot de centrale provinciën.
Naar uit Bombay gemeld wordt, is de
Hartal, die sinds vier dagen in acht ge
nomen wordt, de volledigste, die men ooit
in.de stad heeft waargenomen. Zelfs alle
aangenaam was, maar het was de volle
waarheid! En toen er gevraagd werd:
„Waar wordt die wereldpolitiek dan wèl
gemaakt?" heeft de oude vos met zijn wit
te manen met een ironisch lachje om de
lippen geantwoord: „Misschien wordt u
wijzer door eens te informeeren bij de
„Intelligence Service"
Inderdaad hebben de talrijke „geheime
bureaux", spionnagecentrales, enz., die
tegenwoordig door bijna alle landen, be
halve!?) door Duitschland worden opge
richt en gefinancierd, op den loop der
wereldgeschiedenis, op de verdragen en
verklaringen, op vrede en oorlog een veel
grooteren invloed, dan men over het al
gemeen denkt. Officieel is weliswaar
de geheime diplomatie afgeschaftmaar
wie kan controleeren, wat er officieus
geschiedt? Vóór de coulissen houden de
groote politici hun redevoeringen, onder
teekenen zij overeenkomsten en verdra
gen in het openbaar, maar achter de
coulissen maken de geheime diensten
den weg vrij voor deze verdragen. Hier
wordt verbitterd gestreden; genade kent
men niet. Dikwijls spelen ontvoeringen
en moord een groote rol bij dezen strijd.
Én het resultaat van deze verbitterde ge
vechten zal altijd in het donker blijven
Er is welhaast geen economische crisis,
geen revolutie of opstand, geen politieke
nederlaag op te noemen, waarbij niet een
ander land verschillende belangen heeft
en dus in het een of ander opzicht tracht
invloed uit te oefenen! En zeer bloedige
revoluties met gevechten en algemeene
stakingen zijn zeer welkome gebeurtenis
sen voor de diplomatieke onderwereld,
daar men dan, gedachtig aan het spreek
woord, dat zegt „het is in troebel water
goed visschen", een prachtkans heeft, in
vloed te verkrijgen op dezen staat en op
de binnen- en buitenlandsche politiek
daarvan.
Van algemeene bekendheid is het bijv.
dat de links-radicale groepen in Duitsch
land en ook in Nederland (zie de publi
caties door de fascistenbond „De Bezem"
uit het buitgemaakte geheime Communis
tische Archief!) de voor hun strijd om de
macht benoodigde geldmiddelen (zonder
welke elke partij betrekkelijk hulpeloos
is!) uit het „neutrale" buitenland krijgen.
De C.P.H. ((Comm. Partij Holland) ont
vangt jaarlijks voor haar orgaan „De Tri
bune" en voor haar werk 100.000 gulden
uit Moscou, waarvoor als tegenprestaties
op gezette tijden (te bepalen door Moscou)
opstanden en stakingen geproclameerd
moeten worden. De K.P.D. (Kommunisti-
sche Partei Deutschland) bijv. heeft ook
jarenlang bevelen en gedragsregelen
door Moscou voorgeschreven gekregen,
die op slaafsche wijze werden uitgevoerd
en nagekomen. Deze toestand heeft ten
slotte enkele scherpe nota's der rljksre-
geering aan de Sowjets tengevolge ge
had, waarin Duitschland zich o.a. verzette
tegen het feit, dat het Sowjetgezantschap
te Berlijn, in de „Unter den Linden" een
verzamelplaats werd van tal van spion
nen en geheime ambtenaren. Deze Russen
confereerden daar onder bescherming
van de exterritorialiteit rustig en lustig
met hun Duitsche „kameraden" en be
waarden daar hun geheime documenten.
Ook op de binnenlandsche politiek van
Duitschland heeft de USSR herhaalde
malen getracht invloed te verkrijgen. Im
mers Duitschland is de poort waardoor
het communisme Europa moet binnen
stroomen. Bezwijkt deze poortdan is
geheel Europa overgeleverd aan de „zege
ningen" van den „heilstaat". En dat weten
de Sovjets evengoed. En Adolf Hitier
eveneens!De bloedige gevechten in de
Poolsche Oekraïne zijn het werk van de
dienaren van Moscou, die heel handig de
ontevredenheid van de Oekrainers wisten
aan te wakkeren, hen geld en wapens ver
schaften alles natuurlijk officieus en
steeds in een zoodanigen vorm, dat men
oogenblikkelijk de verantwoordelijkheid
kon afschuiven op enkele particulieren,
die dan natuurlijk het kind van de reke
ning zouden worden.
Zelfs met de leiders der Duitsche min
derheid in Polen hebben de geheime, Rus
sische koeriers in onderhandeling willen
treden, om ook in West-Polen een opstand
te ontketenen. Den moeilijken toestand
van de Warschausche regeering had men
dan willen misbruiken om op goedkoope
wijze een deel der Oekraine te kunnen
annexeeren en tegelijkertijd de commu
nistische partij in Polen een handje te
helpen. Dit „sehoone" plan is gelukkig op
den tegenstand van de Duitschers te Kat-
towic en Posen gestrand.
Reeds deze beide voorbeelden geven ëe..
duidelijk beeld van de werkzaamheden
der diplomatieke „onderwereld" in de laat
ste tien jaar. Deze werkzaamheden be
paalden zich geenszins alleen tot de mili
taire spionnage, maar strekten zic-b
tevens uit tot een ander, enorm groot en
gewichtig gebied: de politiek. Terwijl de
dilettanten der voor-oorlogsche geheime
bureaux zich er bij bepaalden een enkele
maal een koerier een actentasch te ont
futselen en zijn documenten te fotogra
feeren, beschikken zij tegenwoordig over
specialisten, voor wie geen taak te zwaar
is. Moet in Azië een oorlog, in Bulgarije
een revolutie, in Turkije een bloedige op
stand van een minderheid uitbreken.
(Denk aan de Koerden en de Armeniërs),
dan zal de leider van zoo'n bureau waar
schijnlijk slechts vragen: „Over hoeveel
geld kunnen wij beschikken?" en hij zal
indien deze som groot genoeg is met
een honderdprocentage zekerheid het
slagen van zijn onderneming kunnen ga
randeeren!
Hoe hij dit doet, dat is zijn zaak! Hij
behoeft slechts te zorgen, dat alles „ge
luidloos" verloopt en dat de regeering,
welke de opdracht heeft verstrekt, niet
wordt gecompromitteerd! In géén geval!
Al zou het het leven moeten kosten van
tal van geheime agenten! Maar ook daar
tegen wordt gewaakt, want natuurlijk
laat de leider van het bureau zijn mannen
door andere, hen onbekende personen
„schaduwen" en zonder aanzien des per-
soons „van het tooneel verdwijnen" als zij
niet zwijgen of valsch spel spelen. De
macht van zoo'n leider is vooral in
Rusland en in de Britsche koloniën ge
weldig! En dat is de geheime agenten
maar al te goed bekend. Zij weten: het is
hier oorlog en oorlogsrecht! Weliswaar
een oorlog in het duister, maar toch in
derdaad een oorlog, die met alle middelen,
met alle verbittering, met alle brutaliteit
gevoerd wordt! Valt in dezen oorlog een
van hen, een mensch zonder naam, een
nummer, dan kraait daar geen haan naar!
Ook niet, als de revolver van een collega
„toevallig" te vroeg mocht afgaan
Mannen uit alle lagen der maatschappij,
van alle ontwikkelingstrappen zijn afdee-
lingsleider van de verschillende geheime
bureaux, mannen die voor dood noch dui
vel angst koesteren, mannen, die niets
kunnen en niets anders geleerd hebben
dan oorlogvoeren, vechten, oorlog met alle
middelen en alle wapenen: vroegere offi
cieren, renners, kooplieden, globetrotters,
danseressen, dames van de „high" socie
ty", artiesten, scheepskapiteins, enz. Dui
zendmaal geschift, duizendmaal in doods
gevaar geweest, vormen zij de absoluut
Hoe komt het, dat vrouwen zoo vaak lijden
aan rugpijn, rheumatische pijn, waterzuchtige zwel
lingen, duizeligheid, zwakte, uitputting, zenuwach
tigheid t- urinekwalen? Haar lichaamsgesteldheid,
de verschillende perioden in het leven der vrouw,
de geboorte van kinderen, vormen vaak de oorzaak
van verzwakking der organen in den rug. Deze
organen beginnen traag en slecht te werken, waar
door urinezuur en andere onzuiverheden zich op-
hoopen en de kwaal zich door het lichaam kan
verspreiden.
Voor vrouwen zijn Foster's Rugpijn Pillen dan
ook een uitkomst in dergelijke kritische tijden. De
versterkende werking van dit speciale middel op
de betreffende organen maakt spoedig een einde
aan de hinderlijke verschijnselen en baat tegen
rheumatiek, ischias, spit en waterzucht.
Bij alle drogisten enz. af 1.75 per flacon.
door
K. R. G. BROWNE.
t8)
Een kreet van George maakt een ein
de aan zijn toespraak.
„De een-en-twintigste? Alle goden!"
„Wat is er, jong?"
„De een-en-twintigste is tante Helen
Jarig."
„Zoo! Wie is dat, tante Helen?"
„De eenige overlevende van mijn
familieleden. Wooni in Somemrset. Dit
is de eerste keer dat ik haar verjaardag
vergeten heb. Allemachtig beroerd! Wat
zal ze woedend zijn. Dat komt er van als
je je met revoluties en vaste goederen
en wat dies meer zij, inlaat."
„Maarre.... zeg!", zei Mr. Todd met
het verheugde gezicht van iemand die een
ingeving krijgt, „je kunt er toch nog
best wat sturen!"
„Ja, maar wat? Ik heb minstens een
week noodig 0111 iets behoorlijks te be
denken."
„Wat stuur je dan gewoonlijk?"
„O.verleden jaar een mat en het
jaar daarvoor een koffiemolen en weer
het jaar daarvoor een mechaniekje ^om
kleeren af te borstelen en.en.
„Dus altijd nuttige dingen, hè" zei Mr.
Todd. „Wel.... stuur der zoo wat!" Dit
met een gebaar op de uitstalling van
warmwaterkruiken voor hem.
„Verdorie", zei George bewonderend.
„Dat's een idee. 't Kon niet beter. Waar
om wintervoeten dulden als je een neef
hebt? Dan schrijf ik in het Regal een
briefje erbij en stuur hem van daar weg."
Hij keerde zich tot de juffrouw, die
vergeefsche moeite deed om niet te laten
merken, dat het gesprek haar interes
seerde. „Ik moet er zoo een hebben....
een even groote als deze meneer.... Ik
ben u ten zeerste verplicht, Mr. Todd!"
„Bedank ook Decimus maar!" zei Mr.
Todd.
Toen het tweetal, ruim een uur later,
bepakt en bezakt de zitkamer van het
Regal binnenkwam, vonden ze Carmen-
cita met een verveeld gezicht languit op
de divan liggen. Bij het zien van hen
ging ze, demonstratief gapend, overeind
zitten. tt
„Dat hebben jullie vlug gedaan! k Had
best mee kunnen gaan, wat betreft bet
voordeel dat ik van mijn thuisblijven ge
had heb, tenminste. 't Lijkt wel of de
heele vrouwelijke bevolking van het Re
gal dezen middag uitgekozen heeft, 0111
hun haar te laten onduleeren. Ik was
tenminste nummer 75 en ik zit nog te
wachtenU ziet er warm uit, Mr.
Todd!"
„Jij zou net zoo warm zijn," zei Mr.
Todd, terwijl hij zijn lading op de tafel
liet glijden en het elastiek van het
grootste pak aftrok, ..als je hiermee een
half uur rongewandeld hadt. Dat noe
men ze nou de macht van de suggestie,
kijk!" Hij pakte de twee warm-waterkrui-1
ken uit het papier en legde ze in al hun
glorie voor Carmencita neer. Carmencita
begon te lachen.
„Twee! Dus u heeft mijn raad opge
volgd!"
„Ja", gaf Mr. Todd, met een knipoogje
naar George ten antwoord. „Ik heb er
zeven gekocht voor eiken dag van de
week een. George, neem jij nou meteen
die van jouBinnen!"
De deur ging open. Op den drempel
stond een jongeling van een jaar of tien
in een tenue, dat in hoofdzaak uit knop
pen bestond, met een blaadje in zijn
hand.
„Miss Milligan?" vroeg deze versohij-
ning.
„Ja,", zei Carmencita. „Is er iemand
voor me."
„Een heer. In de hal."
Carmencita stond op, nam de carte de
visite van het blaadje en uitte een kreet
van ergernis. „Heilige Mozes!" Als dat
nog lang zoo doorgaat, zal ik hem eens
vertellen, hoe ik over hem denk.' Ze
gooide George het kaartje toe. Deze ving
het handig, keek naar den naam ging
zich te buiten aan een uitroep van ver
ba2'11^ ,1 1 ru-
We!, van alle lef!
"Gom!" verbaasde Mr. Todd zich, na
een blik over een breeden schouder. „Van
me leven zoo iets niet meegemaakt
Zes den meneer dat ik u 11 ben
beet Carmencita den onschuldigen jon
geling met de knoopen toe.
Stop even," kwam George tusschen
beiden, toen de piccolo zich opmaakte 0111
te verdwijnen. „Misschien doen we beter
als we hem wel ontvangen. Alle kans
dat we er achter komen, wat hij vei dei
van plan is; in elk geval wil ik weten,
waarom hij komt."
„Ik n i e t," zei Carmencita scherp.
„Wat denkt de man! Dat hij iemand den
eenen dag kan schaken en den volgenden
dag een digestie-visite brengen! Ik zou
'em liever! En daarbij over vijf minu
ten ben ik aan de beurt bij den kapper.
Mijn haar is op het oogenblik van meer
belang dan Smith".
„Goed, dan ga ik naar hem toe. Wie
weet praat hij zijn mond voorbij."
Even bleef het stil. Dan knikte Car
mencita.
„Ga je gang, George. En zeg hem,
compliment van mij, dat ik genoeg van
hem heb. Maak het hem vooral duidelijk."
„Ja," beloofde George haar, terwijl hij
naar de deur ging.
„Ik ga mee," zei Mr. Todd. Ik wil dien
snuiter nog wel eens een keertje zien. En
als ik in de buurt ben, kan-ie jou ten
minste niet schaken."
Achter den jongeling van de knoopen
aan liepen ze naar de lift en verdwenen
zoo naar lagere regionen. Beneden bracht
hun gids hen naar de hal, wees naar een
hoek, zei: „Daar!" en blies den aftocht.
Bij hun komst stond Fanshawe-Smith,
op end' op de dandy, zooals altijd, op en
begrootte hen met een beminnelijken
glimlach.
„Goeden avond, vriend Carr. Mr. Todd,
het is me buitengewoon aangenaam. Car
mencita is toch net „indisposée"?"
„Ze is niet gedisponeerd om jou te ont
vangen," vertelde George hem ronduit.
„Ik heb de opdracht om je te vertellen,
dat ze meer dan genoeg van je heeft.
Fanshawe-Smith zuchtte, haalde zijn
schouders op en ging kalmpjes weer zit
ten.
„Onder de gegeven omstandigheden is
een zekere geïrriteerdheid begrijpelijk.
Carmencita is echter niet de eenige, die
reden tot klagen heeft. Om te beginnen
vind ik, vriend Carr, dat jii ook wel eens
aan excuses maken mocht gaan denken."
George starde hem met open oogen
aan.
„Wat! Excuses maken! Ik excuses.."
„Die arme stakker van een Ted heeft
een buil op zijn kaak ter grootte van een
sinaasappel en Alf heeft den heelen dag
aanvallen van misselijkheid gehad. Was
het noodig uit een oogpunt van sporti
viteit 0111 zoo hard aan te pakken?"
„Wel heb ik van mijn leven," verbaas
de George zich machteloos.
„Ten slotte," argumenteerde Fanshs"-»»-
Smith redelijk verder, „waren zij I
lfngen, menschen, die de bevelen van b ..1
meester gehoorzaamden. Ik geef toe, dat
het geen ideale schaking geworden is
daarvoor is de tijd van voorbereiding te
kort geweest het idee kwam bij 111e op
toen ik met Carmencita aan het dansen
was. Wat ik zeggen wou.het meiske
mag er in het vervolg wel wat meer op
letten, waar ze de menschen, die bezig zijn
haar te schaken, gooit! Mijn hooge hoed
is eraan gegaan en een nieuwen kan
bruintje op het oogenblik niet trekken."
„Gommenikkie!" zei Mr. Todd. „Het lef
0111 zulke dingen te zeggen! En mijn maag
Idan, jongmensch?"
Fanshawe-Smith knikte meewarig.
„Het onderwerp is feitelijk te kiesch
|om in bet openbaar te behandelen....
Imaar nu u het zelf ter sprake brengt!
Alf had order om vooral niet te hard te
trappen. Waarschijnlijk heeft hij zich in
den afstand vergistik bedoel eh
dat u verder uitstak dat hij dacht. Ik
was uitgegaan van het idee, dat bloed
vergieten, ten koste van alles, voorko
men moest worden."
„Je bent toch een driedubbel overge
haalde optimist, F.-S.", zei George, „0111
te denken dat je midden in Londen
iemand zou kunnen schaken."
„Neem me niet kwalijk, kérelHet
scheelde een kleinigheid en 't was me
gehikt!" protesteerde Fanshawe-Smith.
„En ik zou Carmencita geen haar op
haar hoofd gekrenkt hebben! Het doel
waarnaar ik streefde was om haar ergens
alleen te hebben, zoodat ik haar het „be
wuste" kon afhandig maken, zonder ge
zeur van jullie. Ze zou binnen het half
uur terug geweest zijn een tikje ver
minderd in waarde, maar overigens ge
heel en al intact. Maar ik had buiten den
waard in den vorm van jiu-jitsu gere
kend." Hij haalde nogmaals zijn schou
ders op en glimlachte in appreciatie van
het gebeurde, ,,'t Is puur toeval, dat we
op het oogenblik niet met ons drieën in
Vine Street zitten. Jullie waren nog
geen vijftig meter weg of er kwam een
politie-agent aanzetten. Ik heb een kwar
tier gek moeten doen voor hij wou ge-
looven dat we aan het fuiven waren. Ik
heb 111e door Alf moeten laten zoenen....!"
„En wat kom je nou hier doen?" vroeg
George bruusk.
Fanshawe-Smith tipte een denkbeeldig
stofje van de mouw van zijn jacket af.
(Wordt vervolgd.)