Kannewasser's
DE DOLENDE IUWEELEH.
BALANS-UITVERKOOP
NOG goedkooper
Ontwapening en de Ontwapeningsconferentie.
NSEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WEERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht
DINSDAG 26 JANUARI 1932
60ste JAARGANG
Hitier weer in het strijdperk. - De Duitsche herstel
betalingen en de opbouwkosten van Frankrijk. - Nog
andere stemmen over het schuldenvraagstuk. - Een
nieuwe staatsgreep in Oostenrijk? - Zeer gespannen
toestand te Sjanghai.
breit aiies best.
De onlusten in Catalonië.
De onrust in Britsch-lndië.
FEUILLETON
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.60; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65binnen
land f 2.—, Nederl. Oost en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0. *0, f 0. iö,
f i,Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4ct.; fr.p.p.6ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Ju.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
Hitier In het strijdperk. Adolf Hitier
heeft weer een redevoering gehouden,
die nogal de aandacht getrokken heeft,
zooals indertijd de redevoeringen van
Mussolini de aandacht van de wereld
trokken en men er zich mee vermaakte,
door de gezwollen taal. Hitier is niet zoo
bombastisch, doch is ook niet vrij van
knaleffecten in zijn redevoeringen. Wij
ontleenen er het volgende aan:
„Tegenover de verklaring van Laval,
dat het plan-Young een wettig document
vormt, verklaarde Hitier, dat dit plan
alleen voor de oude bewindvoerders geldt.
Nu de kanselier verklaart, dat Hitier
niets anders kan doen dan de huidige
rijksregeering, dan moet worden vastge
steld, dat de rijksregeering langzamer
hand begint met datgene, wat de natio-
naal-socialisten reeds sedert jaren ge-
eischt hebben. Wel worden de nationaal-
socialistische voorstellen slechts stum
perachtig toegepast. De regeering ver
klaart, dat het Duitsche volk dezen win
ter nog wel zal overwinnen.
Het Duitsche volk zal nog meer win
ters overwinnen, aangezien het het hui
dige systeem zal overwinnen. Het valt
echter te betwijfelen, of de partijen en
menschen die er tenslotte verantwoorde
lijk voor moeten worden gesteld, ook nog
den volgenden winter zullen overleven.
Wanneer iemand schuldig is aan de ont
wikkeling, dit tot dusverre heeft plaats
gevonden, dan is de eerste weg tot ver
betering, het uit den weg ruimen van de
schuldigen".
En dan verderop heet het:
„Dertien jaar lang hebben de vertegen
woordigers van het huidige systeem fout
op fout in de regeering gemaakt en het
Duitsche volk naar den ondergang ge
voerd.
Wij eischen van hen niets anders, dan
dat zij nu aan ons de volgende 13 jaar af
staan tot een herstel van Duitschland.
Wanneer zij verklaren: „Wij kunnen dat
niet, wij zijn verantwoordelijk", dan zeg
gen wij: Wie zijt gij dan verantwoording
schuldig? Het volk misschien? Vraag het
volk dan. Het zal uw vonnis uitspreken.
Duitschland kan niet vrij zijn, voor het
systeem overwonnen wordt, dat Duitsch-
lands ineenstorting veroorzaakt heeft,
éét is tijd, dat deze mannen aftreden. Zij
zeggen: „Wij gaan niet". Wij antwoor
den: Wij zullen jullie verwijderen, zoo
waar wij hier staan. De partijtorens van
Duitschland, zij mogen heeten zoo zij wil
len, zullen wij neerwerpen. Wij zullen ze
verwoesten en tot puin slaan en daarop
den toren van het Duitsche volk opbou
wen".
Over Duitschlands herstelbetalingen en
Frankrijks opbouwkosten is al heel wat
te doen geweest en aan de hand van
cijfers is aangetoond dat de opbouwkosten
van Frankrijk allang door Duitschland
zouden zijn betaald, waarbij dan op het
JAAP SNOR
Vraagt onze SCHOOLKOUSEN
met dubbel gebreide knieën.
ZUIDSTRAAT 19.
Let op «en gelen winkel.
onbillijke van verdere betaling is ge
wezen.
Het „Journal de Genève" behandelt in
een hoofdartikel ook dit vraagstuk.
Het blad komt na een voorzichtig onder
zoek tot de conclusie, dat de betalingen,
die Duitschland gepresteerd heeft, de
Fransche opbouwkosten belangrijk te
boven gaan.
Er is geen twijfel, dat Duitschland een
bedrag van ongeveer 135 milliard Fran
sche francs voor het herstel betaald heeft.
Het blad maakt geen gebruik van Duit
sche cijfers, maar van die van het Insti-
tute of Economics te New-York, dat
komt tot het cijfer 38V2 milliard mark.
Tot slot betoogt het „Journal de Ge
nève": Als de herstelbetalingen werkelijk
alleen maar voor den opbouw bedoeld
waren en niet voor alle mogelijke andere
dingen, zooals oorlogspensioenen in lan
den, die daar moreel geen recht op heb
ben, dan zou de opbouw van de vernielde
gebieden in Frankrijk en België door de
Duitsche betalingen reeds lang volledig
gedekt zijn.
De Engelsche regeering zet haar pogin
gen om in de herstelkwestie een com
promis te vinden, voort. Zij houdt vast
aan de gedachte aan een verlenging van
het moratorium voor de herstelschulden
voor ded tijd van 1 jaar met handhaving
van de regeling voor de onbeschermde
betalingen. Op dit punt staat zij dus
naast Frankrijk.
Aan den anderen kant zoekt Londen te
Parijs toeestemming voor een conferen
tie, welke nog voor 1 Juli zou moeten
plaats hebben en zou moeten leiden tot
een regeling, welke mogelijk in de plaats
zou kunnen komen van de verdragen van
een verlenging voor een jaar van het
moratorium.
Tenslotte laten we hier nog een ver
klaring volgen van Briand, aan den Pa-
rijschen correspondent van de „Daily Ex
press", ook over het herstelvraagstuk, en
waarin Briand beweerde dat er geen ge
vaar bestaat dat Frankrijk met zijn
vrienden niet tot overeenstemming zou
komen.
Een andersgerichte politiek kan slechts
tot isoleering van Frankrijk leiden. Hij
geloofde niet, dat de conferentie te Lau-
sanne geheel opgegeven is. Zij is slechts
uitgesteld totdat tusschen de betrokken
mogendheden voorloopige overeenstem
ming zal zijn bereikt. De verklaringen
van den Duitschen rijkskanselier, Brü-
ning, hebben een goede oplossing van
het schadevergoedingsvraagstuk niet on
mogelijk gemaakt.
Briand meende verder, dat de ontwa
peningsconferentie de belangrijkste con
ferentie van den nieuwen tijd en zelfs nog
belangrijker dan de vredesconferentie te
Versailles is, daar zij een belangrijke
stap voor de afschaffing van den oorlog
in de geheele wereld beteekent. Hij is er
van overtuigd, dat op het oogenblik in
Europa een oorlog onmogelijk is. Ook
van Sowj et-Rusland is niets te vreezen,
daar het evenzeer den vrede wenscht.
Een nieuwe staatsgreep van de burger
wachten in Oostenrijk In een oproep
deelt het bestuur der Oostenrijksche
sociaal-democratische partij mee, dat het
betrouwbare mededeelingen heeft ontvan
gen, volgens welke de burgerwachten
druk bezig zijn, een nieuwen staatsgreep
voor te bereiden. In verband daarmede
geeft het bestuur aanwijzingen.
De oproep zegt o.a.: Alle socialistische
burgemeesters en bestuurders zijn ver
plicht de aan den staatsgreep deelnemen
de personen te ontwapenen en te arrestee
ren. Zij, die trouw aan de grondwet zijn,
moeten gesteund worden. Wanneer de
„Schutzbond" in actie komt, moet dit
lichaam de plaatselijke autoriteiten, mili
tairen en gendarmerie op de hoogte stel
len, dat zijn actie alleen tegen de hoog
verraders gericht is. Daden van geweld
tegen onschuldige burgers en boeren
moeten onvoorwaardelijk vermeden wor
den. In geval van een staatsgreep moeten
de spoorwegbeambten het vervoer van op
standelingen weigeren.
Zeer gespannen toestand te Sjanghai.
Japan trekt maar onverstoord verder en
de toestand wordt daarom steeds critie-
ker. Naar Reuter uit Nanking meldt, zal
het verbreken van de diplomatieke be
trekkingen tusschen China en Japan
waarschijnlijk de volgende faze vormen
in het geschil.
Dezen maatregel heeft Eugène Tsjen
voorgesteld op een vergadering van de
voornaamste regeeringspersonen, waar
aan ook Tsjiang Kai-sjek deelnam. Er is
nog niets besloten, maar men neemt al
gemeen aan, dat tot de verbreking zal
worden besloten, ondanks de voorspel
ling, dat dit wellicht een blokkade van de
Chineesche havens door de Japanners
tengevolge zal hebben.
De Japanners hebben te Sjanghai Za
terdag 500 manschappen, beneveps een
groot aantal machine-geweren en veld
geschut ontscheept, zoodat het aantal
Japanners hier ter stede tot 14.000 is ge
stegen.
De toestand wordt zeer gespannen ge
acht.
De Japansche consul-generaal heeft bij
de Chineesche centrale regeering gepro
testeerd tegen in de Chineesche bladen
gepubliceerde artikelen, die beleedigend
zijn voor den Japanschen keizer.
De consul eischt formeele verontschul
digingen en tevens de ontbinding van de
anti-Japansche bonden en vereenigingeu
in China.
Naar Reuter uit Nanking verneemt,
hebben- de vrouwen en kinderen van de
aldaar woonachtige Japanners reeds de
stad verlaten. In de buurt van Nanking
worden loopgraven aangelegd.
Naar verluidt hebben de ongunstige
berichten uit Sjanghai te New-York
groote verontrusting teweeggebracht,
daar er ruim 5000 Amerikanen te Sjang
hai verblijf houden. De Amerikaansche
regeering neeft evenwel nog niet besloten
oorlogsschepen naar Sjanghai te zenden,
daar zij hoopt dat de spanning spoedig
zal afnemen.
door de regeering kon worden onder
drukt.
De premier Azana heeft in de Cortes
gezegd, dat hij geloofde, dat de revolu-
tionnaire beweging vanuit het buiten
land wordt geïnspireerd en ondersteund
wordt door elementen uit den rechter-
vlugel.
Graaf Zubira en Urquiao, een bekend
bankier te Bilbao, zijn gearresteerd, ver-
ren der revolutionairen. I
Te Manresa is het tot hevige botsingen
tusschen opstandelingen en gendarmerie
gekomen. Er zijn troepen de bergen in
gestuurd om de opstandelingen in hun
schuilhoeken gevangen te nemen.
Caballero, de minister van arbeid, heeft
Vrijdag verklaard, dat de revoultionnaire
beweging in Catalonië, de algemeene sta-
kig in Malaga en de stakig in de bouw
bedrijven 'te Madrid slechts het voorspel
vormen van een groote uitbarsting, die
voor Maandag is voorgenomen. De mi
nister was echter van meening, dat de
revolutionnaire beweging gemakkelijk
Staking te Barcelona.
Naar Reuter verneemt, hebben de
radicale vakbonden te Barcelona de aan-,
gekondigde staking thans ten uitvoer ge
bracht. Het tram-, autobus- en taxiver-
keer staat geheel stil en op straat is bijna
geen mensch te bekennen. Daar de arbei
ders, welke niet tot deze bonden behoo-
ren, weigerden het werk neer te leggen,
kan de arbeid gedeeltelijk worden voort
gezet.
Troepen op de strategische pun
ten van Sevilla.
Te Sevilla zijn, daar onlusten verwacht
worden, alle strategische punten der stad
door troepen bezet. Vliegtuigen, bewa
pend met machinegeweren, kruisen boven
de stad. Tot nu toe zijn 40 communisten
en syndicalisten gearresteerd.
Te La Coruna hebben de arbeiders be
sloten den arbeid te hervatten; de toe
stand begint weer normaal te worden.
Nieuwe botsingen.
Te Bombay zijn twee politieposten door
oöngresaanhangers bestormd en in brand
gestoken. Te Gagannahpur bestormden
de vrijwilligers een politiepost, waren
huizen en winkels, die Engelsche goede
ren verkochten. De politie heeft op de
menigte geschoten, een man werd gedood,
verscheidene gewond.
Het aantal veroordeelden.
Naar Reuter uit Bombay meldt, schat
men het totale aantal congressisten in ge
heel Britsch-lndië, die veroordeeld zijn
wegens ongehoorzaamheid aan de burger
lijke overheid sinds de hervatting van
deze ongehoorzaamheid op 2000. Het
meerendeel van de leiders, ten getale van
265, bevindt zich onder de aangehoude
nen. Er is nog geenerlei aanwijzing voor
het ophouden der beweging, ofschoon de
regeering deze wel meester schijnt te
zijn en er vérmoedelijk nog strengere
maatregelen te wachten zijn.
In de Noorwestelijke grensstreken zijn
bij de 5000 roodhemden veroordeeld
wegens verschillende overtredingen.
Voorts meldt Reuter uit Bombay, dat
de veldtocht van de congressisten tegen
den uitvoer van goud inderdaad invloed
op dezen uitvoer schijnt te hebben. Het
stoomschip „Raupura", dat Zaterdag
vertrokken is, had 40 pet. minder goud in
zijn lading dan bij de verscheping van de
vorige week het geval was geweest.
Tegenwerking van de Indische
Kamers van Koophandel.
Het bestuur van het verbond van In
dische Kamers van Koophandel, die als
het ware alle belangrijke Indische ver-
eenigingen van handeldrijvenden omvat,
ten getale van 50, heeft besloten geen
deel te nemen aan de werkzaamheden van
de commissie, die de Britsch-Indische
conferentie heeft ingesteld tot verder on
derzoek van de constitutioneele vraag
stukken.
II.
Wat de Volkenbond ter voor
bereiding reeds deed.
De artikelen 8 en 9 van het Grondver-
drag zijn die, welke de voornaamste ver
plichten van de leden terzake van ver
mindering van bewapeningen vastleggen.
Zij erkennen daarin, dat de instandhou
ding van den vrede de vermindering
eischt van de nationale bewapeningen tot
het minimum, vereenigbaar met de natio
nale veiligheid en met het afdwingen Boor
middel van gemeenschappelijke actie van
de internationale verplichtingen, waarbij
natuurlijk in het bijzonder die zijn be
doeld, welke met het lidmaatschap van
den Bond verband houden. Op den Raad
legt dit artikel de verplichting om plan
nen voor deze vermindering voor te be
reiden, welke plannen met de aardrijks
kundige ligging en de bijzondere omstan
digheden van eiken Staat rekening heb
ben te houden en tenminste eens in de
tien jaren opnieuw overwogen en zoo
noodig herzien dienen te worden. Art. 8
verplicht den Raad voorts tot het treffen
van maatregelen, geschikt om de nadee-
lige gevolgen te voorkomen van de ver
vaardiging van munitie en oorlogsmate
riaal door particulieren. Het verplicht
anderzijds de leden van den Bond om
elkander wederkeerig op de meest open
en volledige wijze alle inlichtingen te
verstrekken betreffende de schaal hun
ner bewapening, hun militaire program
ma's te land, ter zee en in de lucht en
den toestand van alle die industrieën,
welke aan oorlogsdoeleinden kunnen wor
den dienstbaar gemaakt. Art. 9 houdt
slechts de bepaling in, dat een permanen
te Commissie zal worden gevormd, be
staande uit militair deskundigen teneinde
den Raad en den Bond voorlichting te
geven omtrent alle punten, die de uit
voering van artikel 8 met zich brengt.
Deze Commissie, bestaande uit drie des
kundigen, resp. op militair-, maritiem- en
luchtvaartgebied van de leden van den
Raad, is reeds in 1920 ingesteld; heeft
adviezen gegeven, in het bijzonder ook
bij de toetreding van nieuwe leden, doch
heeft eenigszins de ruimer taak, haar
toegedacht, slechts zeer ten deele ten uit
voer gelegd.
Het Grondverdrag van den Volken
bond vormt het eerste hoofdstuk van het
Verdrag van Versailles en die, welke
daarna te St. Germain met Oostenrijk, te
Neuilly met Bulgarije en te Trianon met
Hongarije zijn gesloten. Andere deelen
van deze Vredesverdragen hebben be
trekking op de sterke vermindering van
bewapeningen, die aan de overwonnen
Staten is opgelegd. Hoofdstuk V van
Versailles bindt de Duitsche bewapening
aan zeer strenge regelen; het leger is
teruggebracht tot een beroepsleger van
100.000 man; de vloot is beperkt en mag
geen onderzeebooten tellen, terwijl ook
ten aanzien van de militaire luchtvaart
strenge voorschriften zijn gesteld. Alle
deze verplichtingen werden gemotiveerd
door het inleidend artikel van het betref
fend hoofdstuk, bevattende deze verkla
ring: „Teneinde het begin van een alge
meene beperking van de bewapeningen
van alle volkeren mogelijk te maken, ver
bindt Duitschland zich de militaire be«;
palingen ter land, ter zee en in de lucht,
die hieronder volgen, stipt na te komen;
Eenzelfde verklaring komt voor in de
andere genoemde Vredesverdragen, zoo
dat een algemeen verband tusschen oven
winnaars en overwonnenen is gelegd op
dit punt. Dit is van de zijde van de Ge
allieerden bij de wisseling van nota's ter
Vredesconferentie te Versailles erkend,
en ook het slotprotocol van de conferentie
van Locarno duidt in deze richting.
Steeds sterker zijn de stemmen geworden
niet slechts in Duitschland, maar ook
daarbuiten, van degenen, die erop wijzen,
dat de overwinnaars, die een dergelijke
vermindering aan de overwonnenen heb
ben opgelegd en op de uitvoering dier
vermindering een streng toezicht hebben
gehouden, zich eigenlijk aan woordbreuk
schuldig maken, indien zij hen niet op.
dezen weg volgen. Het is in verband
daarmede, dat de Duitsche tegenstand
tegen verschillende artikelen van het ont
werpverdrag, dat basis voor de Ontwape
ningsconferentie zal zijn, moet worden
bezien. En eveneens is Duitschland's
tegenstand tegen art. 53 van het ontwerp
verdrag verklaarbaar voor ieder, die het
Verdrag van Versailles kent. Dit artikel
toch schrijft voor, dat het eventueel door
de Ontwapeningsconferentie te sluiten
verdrag geen inbreuk maakt op de be
palingen van vroegere verdragen, waar
bij bepaalde partijen beperking harer
bewapeningen hebben aanvaard. Duitsch
land ziet hierin, gedeeltelijk terecht, ge
deeltelijk ten onrechte, een bevestiging
van de verplichtingen van Versailles,
tegen welk het geen bezwaren in het mid
den wil brengen, mits deze niet meer het
eenzijdig karakter behouden, dat zij tot
dusver hebben gedragen.
Op welke wijze heeft de Volkenbond nu
getracht art. 8, dat een der belangrijkste
is van het Grondverdrag, tot uitvoering
te brengen. Niettegenstaande zoowel de
in 1920 nog in volle functie zijnde Opper
ste Raad der Geallieerden te Parijs als
de financieele conferentie van Brussel uit
economische overwegingen op een spoe
dige ontwapeningsactie aandrong, stelden
de Geallieerden aanvankelijk de bespre
kingen omtrent ontwapening afhankelijk
van de nakoming van het Vredesverdrag
door Duitschland. Niet dan met groote
moeite werd verkregen, dat naast de
Commissie van deskundigen, in art. 9 be
doeld, en uitsluitend uit militairen be
staande, een tweede, de z.g.n. Tijdelijke
Gemengde Commissie zou worden in het
op geregelde tijden, en
neem zoo noodig avonds
een Poster's Maagpil. De
ontlasting geschiedt dan
volkomen normaal en
zonder krampen.
f 0.65 pet flacon.
door
K. R. G. BROWNE.
80)
„Zool" zeide Fanshawe-Smith peinzend.
„Daar doe je een goed werk aan. Maar
is het ook Carmencita's tante? Ik bedoel
het klinkt een beetje zonderling.
Hij zweeg omdat Carmencita hem op
dat oogenblik hem den rug toekeerde en
het woord tot George richtte.
„Ik ga naar binnen en ik ga wat lig
gen. Ik voel hoofdpijn opkomen."
„Nietelingen en Hoe ze Klein te Krij
gen", zei FanshaweSmith in een ter
zijde. „Ga je gang, Carmencita. Een kopje
lekkere warme thee en een uurtje rust
en je bent weer heelemaal opgeknapt.
Wat ik zeggen wou.... de meneer van
deze uitspanning vertelde me zooeven,
dat we vannacht hier blijven. Ik vind het
puik. Zoo'n schiderachtig dorpje en
zoo'n mooie rustige streek! Maar wat ik
minder puik vind." ging het opeens op
vaderlijk verwijtenden toon voort, „is dat
jullie alle beschikbare ruimte hier in
besag genomoen hebt. Nu moeten de
tweeling Byng zich met een zolderkamer
tje tevreden stellen en ik ben ergens hier
lil de buurt ingekwartierd. Mijn vriend
Balitho zegt, dat mijn hospita-in-spe den
fraaien naam van Turue draagt, dat ze
ongeveer evenveel weegt als het stad
huis in Yeobury en dat ze een handels
reiziger omver kan praten. Ik heb nog
niet het genoegen gehad, maar.
Hij zweeg, één oogenblik van de wijs
gebracht door een gesmoord gegorgel,
dat uit de keel van George leek te komen.
„Bedoel je...." bracht George er ein
delijk met moeite uit, „dat je daar inge
kwartierd bent?" De vraag ging verge
zeld van een gebaar in de richting van
het huisje van Mrs. Turlte.
„Zoo is 't, vriend Carr. Ik ben met
je eens dat het niet de Ritz is, maar wij,
samenzweerders, moeten ons op onzen
tijd kunen behelpen. Wat ik zeggen wou
ben ik misschien jullie gast aan het
diner?.... Niet? Jammer, maar ik ver
wachtte niet anders. Dan maar encanail-
leeren met de Byngs.'t vervelende is,
dat ik al hun moppen ken. En nu wip ik
eerst even over naar Mrs. Hoe-heet-ze-
ook-weer, om poolshoogte te nemen en
mijn ooren van het overtollige stof te
ontdoen. As jullie me noodig mochten
hebben, roepen julie maar even."
Hij nam zijn hoed af, knikte het trio
vriendschappelijk toe en wandelde, flui
tend tusschen zijn tanden door, weg. Car
mencita en haar Cavaliers zagen hem het
keine witte hekje van Mrs. Turtle open
doen, het pad langs loopen, op de deus
koppen en verdwijnen. Dan keerden ze
zich om en keken elkaar met overblufte
gezichten aan.
„Gom!" zei Mr. Todd zwakjes.
„En wat nu?" zei Carmencita.
George was de eenige, die met een
voorstel voor den dag kwam.
„Ga mee naar binnen," zei hij, „vóór
alles moeten wij wat te drinken zien te
krijgen!"
HOOFDSTUK XI.
In een nieuwe functie.
Het „diner" of liever de on-appetite-
lijke maaltijd, die in een uitspanning
voor middageten doorgaat was afge-
loopen. Op de houten bank, die den gevel
van het Wapen van Croyde versierde,
met een tafeltje, waarop twee potten
schuimend bier stonden, voor hen, zaten
Carmencita, Mr. Todd en George. Door
het open raam schuin achter hen kwa
men de geluiden van een algemeen ge
sprek, waarbij de schorre stemmen van
de Gebroeders Byng, die aan 't „aanpap
pen" waren, met de inboorlingen van
Quantock Royal, den boventoon voerden.
In het zachte licht van den warmen zo
meravond zag het dorpje met zijn stille
huisjes er schilderachtig en vredig uit.
In de harten van Carmencita en haar
beide metgezellen heerschte echter het
tegendeel van vrede.
„Ik wordt gewoonweg woedend", zei
Carmencita na een lange en drukkende
stilte opeens, „als ik eraan denk, dat
mijn juweelen op het oogenblik in het
bed van Smith liggen."
Mr. Todd ging zich te buiten aan een
grinnik.
„Hij is waarschijnlijk de eerste snuiter,
die zijn voeten warmt aan iets, dat vijftig
duizend dollar waard is. Maar hoe krij
gen we ze bij hem vandaan?"
George dronk diep in gedachten
zijn glas bier voor de helft leeg, stak een
sigaret op en blies een langen sliert rook
de stille lucht in.
,,'t Is een malle boel," zei hij, „of eigen
lijk niet mal, maar verduiveld irriteerend.
Onze eenige troost is het weten, dat
noch Smith, noch Mrs. Turtle er eenig
idee van heeft, dat de steenen in de
kruik zitten."
„Ja," stemde Mr. Todd in. „Als die
dikke dame ze gevonden had, wist het
heele dorp het binnen de vijf minuten en
als Smith ze gevonden had, zou hü niet
zoo armoeiig om ons heen hangen."
„Mr. Smith weet niet waar hü zich aan
te houden heeft," zei Carmencita. „Maar
wat hebben we daaraan? Over een paar
uur gaat hij met mijn juweelen naar bed.
Op het oogenblik weet hij dat nog niet,
maar 't zou mij niet verwonderen als hij
vóór morgen erachter kwam. En als hij
er niet achter komt, komt Mrs. Turle
erachter als ze 't ding leeggooit.We mo
gen de Voorzieningheid wel op onze
knieën danken, dat ze ze niet gevonden
heeft, toen ze 't heete water er in gooide".
„Alles, wat de geachte spreekster aan
voert," zei George, „is niet alleen zeer
waar, maar onderstreept tevens de nood-
zaak om den buiten onverwijld terug tej
gaan halen."
„Hetgeen ook ongetwijfeld zeer waar
is. Maar hoe wil je 't aanleggen? Als we
zonder politie-agent dat witte hek inko
men, loop je de kans, dat ze ons met
heet water 'of zoo iets dergelijks bewer
ken gaat,"
George zuchtte en staarde met ge-
fronste wenkbrauwen de dorpstraat af.
Het ongelukkige figuur, dat hij als di
plomaat geslagen had eerst met Fans-
hawe-Smith in de Unus Club en geen
half uur geleden met Mrs. Turtle stak
hem nog zóó, dat liii met het meeste ge
noegen de grootste Don Quichotterie uit
gehaald zou hebben om zijn gekwetst ge
voel van eigenwaarde te balsemen en
Carmencita van de overtuiging die ze
wel niet uitsprak maar die ze ten op
zichte van hem moest hebben af te
helpen, dat hij als dolende ridder of
eigenlijk beter redder in den nood eigen
lijk geen knip voor zijn neus waard was.
Maar al pijnigde hij zijn hersenen tot de
ongewone inspanning hem hoofdpijn be
zorgde, er kwam geen enkel plan bij hem
op. Bü de gedachte, om voor den twee
den keer met Mrs. den strijd aan te bin
den, voelde hij zqn knieën al knikken;
en ondertusschen werd het later en later.
Met een half gesmoorden uitroep ging
hij rechtop zitten.
„Verduiveld!" zei hij. „Kijk wat daar
aankomt."
„Waar?" informeerde mr. Todd.
„Daar! Mrs. Turtle! Ze gaat uit."
Dit geschiedde inderdaad. Als een galei
onder volle zeilen kwam de pootige ge
stalte van Smith's hospita het pad naar
de straat af. Zonder één blik in hun rich-
tng sloot ze het hek zorgvuldig achter
zich dicht de dorpsstraat in de richting
van de kerk in.
„Verduiveld," zei George voor den
tweeden keer. „En waar is Smith nou?"
„In de koffiekamer," gaf Mr. Todd
ten antwoord. „Ik ben 'em een kwartier
tje geleden in de gang tegengekomen en
toen heeft-ie me verteld, dattie een paar
brieven most schrijven. Maar as je 't
m n vraagt, zie-ie daar om een oogje
op ons te houen.Was je wat van plan,
jong?"
„Ja, om een kleine personificatie van
Mr. Charles Peance te zien te geven," zei
George, terwijl hij opstond. „Moritarus
te saluto, of hoe die fraaie woorden ook
mogen zqn. Ik kom gauw terug."
„Bravo, George," zei Carmencita. „Dat
is moedig bedacht. Als je even wacht, ga
ik mee.
„Dank-je wel. Dit voorzichtige soort
inbreken moet je alleen doen. Jullie
blijven rustig hier en terwijl ik weg ben,
bedenken jullie een alibi."
„Pas op, dat je niet gezien wordt!" ried
Mr. Todd.
„Daar zorg ik wel voor," gaf George
lachend ten antwoord.de gedachte,
dat hij nu tenminste iets doen ging
had hem opeens uit zijn depressie ge
haald. „Avonturen van Sluipvoet, Inbre
ker. Eerste deel: „In het Geheimzinnige
Huis". Tot straks!"
Hij slenterde met zijn handen in zijn
zakken voort tot een hoek van den gevel
hem, wat de „koffie"-kamer betrof, aan
het gezicht onttrok. Dan spurtte hij weg
en stond, na een half dozqn passen, die
een athleet op de honderd meter eer aan
gedaan zouden hebben, voor het bewuste
witte hekje. Geen vijf seconden daarna
draaide hij voorzichtig aan den ring, die
den grendel uit de klink moest lichten.
Zooals hij gedacht had, was de deui
niet gesloten. Na even pauseeren om een
aanvechting om in een jubelzang las te
barsten te onderdrukken, deed hij haar
zoo zachtjes mogelijk open, wrong zich
door den kier heen, deed de deur weer
dicht, sloop op z'n teenen de miniatuur
gang door en zette zijn eenen voet op de
onderste tree van de trap.
Welke daad samenviel met het hooren
van een stem ergens achter hem, die zei:
„Hallo!"
(Wordt vervolgd).