Kleine raadgevingen voor
vrouwen.
Gameubileerde kamer te huur.
Chineesche vrouwenvoeten.
Gevaarlijk haarwasschen.
Het menu van de week.
Wü behoeven heelemaal niet iidel te
zijn. en kunnen met filosofische rust
tegenover het onafwendbare feit staan,
dat wij met het stijgen der jaren er
vaak niet „knapper" op worden en toch
zijn wij vaak in hooge mate terneer
geslagen wanneer wij na een slapeloo-
zen nacht 's morgens na het opstaan in
den spiegel zien.
Dat wij bnzonder met onszelf tevre
den zijn, gebeurt over het algemeen,
helaas, niet al te vaak, maar nog min
der graag hooren wü ons door een an
der toevoegen: „Wat zie jij eruit!"
Wanneer wij in dit opzicht gauw be-
invlced worden en welke vrouw is
dit niet? dan moeten wq alles wat
ons onnoodig vervelende oogenblikken
bezorgt, vermijden en niet dadelijk na
het opstaan in den spiegel zien.
Wanneer wij ons eerst flink frisch
wrsschen. daarna enkele gymnastische
oefeningen maken en ons kapsel in
orde brengen, dan zullen wij, wanneer
wü in den spiegel zien, een ander beeld
voor oogen hebben, dat, zij het niet
„verblindend mooi", toch frisch en jon
ger is, dan het geval zou zijn indien
wü deze voorbereidingen niet getroffen
hr -1 "en.
Velen onzer komen eenmaal op een
leeftijd, dat het geheel of gedeeltelijk
vervangen der tanden een absolute
noodzakelijkheid is. Wie een gebit
draagt, zorge er vooral voor, zich nooit,
noch tegenover anderen, noch tegen
over zichzelf, zonder dit te vertoonen;
niets toch verandert het gelaat zoozeer
als een ingevallen en tandelocze mond,
niets maakt zóó oud, zóó vervallen en
Xeeliik.
Laten wü niet sDreken van zelfbe
drog, cf van gebrek aan flinkheid om
voor de waarheid terug te deinzen.
Er zijn onnoemelijk veel dingen in
het leven, die wij verdragen moeten
zonder er ons tegen te kunnen verzet
ten; is het dus mogelijk ons onaange
name oogenblikken te besparen, dan
zullen wü dit zeker niet moeten ver
zuimen.
Het leven is strijd. Strijd in bijna
eiken vorm voor ons allen. Hoe langer
wii „in den vorm" blijven, hoe gemak
kelijker wij ons door het leven slaan.
Firrtoe behoort in de eerste plaats:
Geloof in onszelf; zelfverrtouwen! Wie
voor alles terugdeinst, geeft zichzelf
priis.
Wanneer wii vrouwen het gevoel
hebben er nog goed uit te zien en jon
ger te schijnen, dan wii inderdaad zijn,
ontwaakt onze levensmoed, onze le
venskracht.
Wij zullen ons, indien wü het niet
hebben, het geloof in onszelf moeten
suggereeren en er voor alles voor wa
ken, onszelf niet onnoodig in den put
te brengen door een onvoorzichtigen
blik in den spiegel „in den vroegen
morgen".
bereikt men, dat de eerste
indruk bevredigend is,
dus dat de kamer wordt
gehuurd, en dat de huur
der er zich naderhand ook
zoo thuisgevoelt, dat hij er
blijtf wonen.
Als regel is de „gemeu-
beleerde kamer" n.1. alles
behalve bevredigend. Ge-
woonlqk is het de vroegere salon,
hetgeen begrqpelqk is, want dat is de
kamer, die men het beste kan missen.
Bq de poging, uit die salon een zit-
slaapkamer te maken, worden onop-
houdelqk fouten gemaakt. De netjes
gewreven meubelen zqn ongeschikt
voor dagelqks gebruik. De kroonluch
ter met vele armen straalt zqn licht uit
naar de zoldering, inplaats van op de
tafel, wat in een woon- en werkkamer
noodig is. En die tafel, waarom vroeger
de bezoekers in een grooten kring
zaten, laat men midden in de kamer
staan, zonder te bedenken, dat zq' daar
door te ver van het raam staat om er
aan te kunnen werken bq daglicht. Men
legt er een pluche kleed op, dat ont
zien moet worden. En uit een voor den
huurder niet anders dan dwaze piëteit
laat men de platen en foto's hangen, en
laat men op de schoorsteenmantel, op
de ombouw van het splinternieuwe op-
klapbed en op de étagère allerlei oude
snuisterijen staan, omdat die nu een
maal sinds jaar en dag in die speciale
kamer hebben behoort. In sommige ge
vallen neemt men het den huurder
zelfs kwalqk, als hq de meubels anders
schikt!
Zoolang de „gemeubileerde kamers"
zoo blqven, kan niemand er zich thuis
voelen. Eerste voorwaarde is: geen
platen, geen foto's op het eenvoudige
behang zal de huurder zqn eigen din
gen wel ophangen. En geen snuiste
rqen alleen een paar plantjes in de ven
sterbank, een vaasje bloemen op tafel,
een leeslamp naast het bed, een klok op
de schoorsteenmantel. Vooral een on-
persoonlq'k gehouden kamer heeft voor
den zoekenden huurder in spé, waar
de. Een huurkamer moet neutraal zqn,
de huurder zelf moet er de stempel
van zqn persoonlqkheid op drukken.
Een eenvoudige, „overzichtelqke"
kamer trekt aan. De huurder kan zich
dadelqk voorstellen, hoe hü zqn kamer
zal gaan „aankleeden". Behalve bed en
kast ziet hq' er een aardig open kastje,
waar hq rijn lievelingsboeken kan zet
ten; een sofa, tafel en twee stoelen, die
samen een gezellig zitje vormen; een
vroolqk gekleurd, goed waschbaar
kleed op de tafel en niet te donkere
gordqnen, zoodat de kamer prettig
licht is gehouden. Het ideaal is bereikt,
als dan de vloerbedekking nog bestaat
uit linoleum en een of meer klrin". ge-
makkelqk opneembare karpetten. Zoo'n
kamer helpt den huurder, om zich in de
vreemde omgeving thuis te voelen.
Zoo'n kamer wordt verhuurd!
(Nadruk verboden).
Meneer Denkniet heeft zijn porte
feuille met 2c0 gulden verloren. Wer-
ner heeft de portefeuille gevonden en
schrijft aan Denkniet het volgende
briefje: „Ik heb uw portefeuille gevon
den. Hierbij zend ik u 100 gulden te
rug en neem aan, dat u mij wilt toe
staan de rest in termijnen terug te be
talen! Achtend, Werner".
Als men door de straten loopt, ziet
men heel wat van die bordjes hangen.
Steeds meer gezinnen moeten er toe
besluiten, een van de vertrekken uit
het huis aan een vreemde af te staan
om een nieuwe bron van inkomsten te
verkrqgen. Er hangt voor hen soms
veel van af, om een huurder te krügen,
doch wat doen zq om hem aan te trek
ken?
Men bedenke, dat de eerste indruk:
het uiterlqk van de kamer, beslissend
is. Wat de ideale huurkamer zou zqn
en hoe zeldzaam zq' is, weet iedereen,
die weieens op kamers heeft gewoond
en onder de gebreken daarvan heeft
moeten lq'den. Dit ideaal zal de ver
standige kamerverhuurster nastreven.
Men kan zich echter niet in de ge-
dachtengang van den toekomstigen
huurder verplaatsen, zonder wat men-
scheukennis en meegevoel Alleen dan
TEMPERATUREN.
Vele moeders hebben de gewoonte
om dadelijk, wanneer haar kinderen
zich wat onprettig gevoelen, den ther
mometer aan te leggen; toch is het be
ter om dit maar niet te gauw te doen,
tenzq' de huisarts het voorschrijft of
dat men zelf ziet, dat het kind inder
daad ziek is en in den regel kan men
volstaan met 's morgens en 's avonds,
het geeft anders msor onnoodige op
winding.
Een normaal kind kan 's avonds
meermalen 37.5 hebben, maar een wer
kelijk hooge temperatuur is in den
regel de voorbode van een of andere
ziekte, waarbü het noodig is den arts
te raadplegen.
Het moderne China ruimt zooals be
kend naast vele andere zeden en ge
bruiken ook het kreupelmaken van de
voeten op. Over deze vreemde mode-
dwaasheid heeft de bekende Azië-
onderzoeker Wilhelm Filchner, die on
langs van een studiereis is terugge
keerd, uitvoerig bericht. Hü schrijft
o. a. daarover:
De schoenen van een Chineesche
vrouw hebben een gemiddelde lengte
van 7.5 cM. De abnormaal geringe voet
lengte vindt zijn oorzaak in de zede van
het land om de voeten der meisjes
kunstmatig klein te houden. Het tijd
stip, waarop deze dwaasheid in China
verbreid werd is niet nauwkeurig be
kend. Het schijnt, dat 900 jaar na Chr.
dit gebruik is ingevoerd. In Zuid-China
was dit gebruik sterker verbreid dan
in het Noorden. Niet alle lagen der be
volking nemen er aan deel. De Mants-
joerijnsche en Mongoolsche vrouwen
hebben normale voeten, ook de vrou
wen van de arbeidende klasse. In 1664
schijnt de toenmalige Chineesche re
geering iets van de dwaasheid gevoeld
te hebben. Toen heeft de Keizer een
verbod uitgevaardigd tegen het insnoe
ren der voeten. Maar reeds na enkele
In den loop der tqden zqn er reeds
zeer vele ongelukken ontstaan doordat
de dames er de voorkeur aan geven
zich de haren door haar kapper te
laten wasschen met licht ontvlambare
stoffen, inplaats van den meest on-
schuldigen weg te volgen cn dit in
warm water en een of andere zeep
oplossing te doen, waarna de haren dan
gedroogd worden, door middel van de
Fon of electrische haardroogmaehine.
Is de cabine, waar een kapper dit
haarwasschen met licht ontvlambare
stoffen toepast geheel brandvrq en
staat deze in verbinding met de bui
tenlucht, dan zal het gevaar aan deze
behandeling verbonden, niet zoo groot
zqn, maar hoevele dames hebben niet
de overgroote onvoorzichtigheid deze
middelen thuis te gebruiken en dan
niet die voorzorgen te nemen, waar
door brandgevaar voorkomen wordt.
In hoevele gevallen is niet een klein
theelichtje de oorzaak van groot on
heil en is niet het hopeloos verbrande
hoofdhaar en vgak een geschonden ge
laat het gevolg hiervan?
Mannen hebben dikwqls zoo'n onaangenaam karakter, ze zqn soms zoo lastig
om mee om te gaan. Ik wil als ik trouw, een man hebben, die gauw terveden is.
Stel je gerust, alleen zoo'n man wil jou hebben!
jaren werd hq door de verhoudingen
geawongen zijn bevel te herroepen. Bij
aanzienlijke families was het gewoon-
Iqk iets vanzelfsprekends. Tusschen
het vierde en zesde levensjaar werd be
gonnen met het verkleinen van de voe
ten. Het is buitengewoon pq'nlq'k en
begint meestal met het ombuigen der
f,?en' Rroote teen uitgezonderd,
totdat ze aan de voetzolen reiken. Is
ceze houding bereikt, dan wordt de
voet strak toegesnoerd met banden. Dit
wordt dagelijks opnieiiw gedaan en
steeds strakker. Totdat de misvormde
kleine voet ontstaat, die de Chineezen
eens zoo mooi vonden.
Zondag:
Tomatensoep.
Gepaneerde kalfslapjes met spinazie.
Rijstpudding met perziken.
Maandag:
Gevulde koolrolletjes.
Aardappelpuree.
Griesmeel met bessensap.
Dinsdag:
Rosbeef.
Spruitjes. Aardappelen.
Appelschuim.
Woensdag:
Haché.
Roode kool, aardappelen.
Vruchtentaartjes.
Donderdag:
Karbonade.
Knolraap, gesmoorde aardappelen.
Gort met rozijnen.
Vrijdag I:
Bruine boonensoep.
Gebakken visch.
Bietensla, gebakken aardappelen.
Vrijdag II:
Bruine boonensoep.
Roereieren.
Groene kool, aardappelen, gebruinde
boter.
Zaterdag:
Stamppot boerenkool met worst.
Eenvoudige broodschotel.
Rijstpudding met perziken.
1 bus perziken, 1 liter melk, 100 gram
suiker, 100 gram rijst, 10 blaadjes witte
gelatine, 3 dL. slagroom en vanille
suiker.
De melk brengen wij aan den kook
en doen er de rijst in, waarna wij ze
op een asbest plaatje, maar beter nog
in de hooikist gaar iaten worden, daar
na komt de suiker erbij, de vanille sui
ker en de in koud water geweekte, goed
uitgeknepen gelatine, die in een weinig
heet water is opgelost.
De room kloppen wij, tot ze stijf be
gint te worden, dan doen wij rijst en
perziken laag om laag in een pudding
vorm, maar zóó, dat eerste èn laatste
laag uit rijst bestaan.
De pudding zetten wii daarna weg
om geheel koud en stijf te worden.
Koolrolletjes.
1 savoye kool, 300 gram varkensge
hakt, 1 sneedje oud brood zonder korst,
peper, zout en nootmuskaat, 50 gram
boter en 1 maggi blokje.
Van de kool worden de leeliike bla
deren verwijderd en de daarop volgen
de worden er zoo voorzichtig mogelijk
afgehaald, zóó dat ze héél blijven en
daarna koken wij ze ongeveer 20 min.
ir water met zout; de bladeren mogen
echter niet geheel gaar zijn.
We maken het gehakt op de gewone
wijze aan door het grood te wesken en
t° vermengen met het gehakt, peper,
zout en noot.
De bladeren worden nu één voor één
op een groot bord uitgelegd en op elk
legt men nu een laagje gelaakt, daarna
wordt het blad opgerold en de uiteinden
omgeslagen onder het rolletje naar be
neden toe; als het gehakt verwerkt is,
worden all" rolletjes in een vuurvaste
schotel gelegd, waarvan de bodem be
dekt wordt met M liter kooknat, waarin
1 maggiblokje is opgelost, verder wordt
er over de rolletjes een laagje paneer
meel gestrooid en de 50 gram boter er
over verdeeld.
We laten de kool in den vuurvasten
