TOBRALCO
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buiterilandsch overzicht.
Konijn'S Gebraden Rosbief
S. I. MISSE»S in.
F0STER5 MAAGPILLEN
DE DDLENDE1DHEELEI.
Nr. 7092. EêRSTE BLAD
DINSDAG 15 MAART 1932
60ste JAARGANG
De presidentsverkiezing in Duitschland. Een herstem
ming noodig. Het is zeker dat Hindenburg bij de
tweede stemming zal worden gekozen. - De Volkenbond
en het Verre Oosten. De krachtige houding van de
Assemblée.
Wij Breien!!! en repareeren alle
De Ontmoeting met Hitier.
China en Japan.
In Crisistijd is kwaliteit goedkooper.
SPOORSTRAAT 98
TELEFOON 339.
Nederland en België.
in 50 dessins,
kleur-eoht, - wasch-echt,
FEUILLETON
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Keldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen
land f 2.Nederl. 0< st en West-lndië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20 Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
iModeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p.p.6ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau; Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16006.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t,'m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
De presidentsverkiezing in Duitschlaml
heeft voor een paar dagen beslag op de
"wereld gelegd en het oog van de andere
narigheden afgewend. Nu is* de uitslag be
kend en die is ten deele teleurstellend.
Men had toch gehoopt, dat Hindenburg
bij eerste stemming zou worden gekozen
en dat is niet het geval geweest, daarvoor
is het stemmenaantal 170.000 beneden de
volstrekte meerderheid gebleven. Wel is
het zoo goed. ais zeker, dat Hindenburg
bij de tweede stemming zal worden geko
zen, hoewel natuurlijk met de mogelijk
heid rekening moet worden gehouden, dat
de nationaal-sociaiisten, wier stemmen
aantal in vergelijking met 1930 verdubbeld
is en van 6^2 miilioen op bijna twaalf mii
lioen sprong, al het mogelijke zullen doen
om een verkiezing van Hindenburg te
voorkomen en b.v. in de plaats van Hitier
een Hohenzoilern prins in het vuur zullen
brengen.
De presidentsverkiezing in Duitschland
is van zeer groote beteekenis. De „Nw.
Rott. Crt." schreef er Zaterdag in een
hoofdartikel o. m. over:
De loods.
Het is niet een beslissing voor Duitsch
land. alleen, maar een beslissing voor heel
Europa die de Duitse,he kiezers morgen
zullen nemen, als zij zich ter stembus he
geven voor de keuze van een president
van hun republiek. In de heele overige
wereld buiten Rusland zal het groote op
luchting veroorzaken als de oude T---r-
schalk bij eerste stemming gekozen wordt.
Gebeurt dat niet, dan is nog niet alle hoop
op een bevredigenden afloop verloren,
maar dan is toch reeds aangetoond, hoe
onrustwekkend de toestand in Duitsch
land is.
De verkiezing van Hitier tot president
zou de positie van Brüning en van zijn
stelsel van halve dictatuur tot handhaving
van de bestaande orde van zaken onmoge
lijk maken in Duitschland. Hitier en de
zijnen zouden dan de geheele uitvoerende
macht in handen krijgen. Ieder weet wat
zij van plan zijn daarmede te doen. Nu
heeft men wel met het toenemen van zijn
macht, bij Hitier een toenemen van voor
zichtigheid kunnen waarnemen. Wij we
ten echter ook reeds, dat een groot gedeel
te van zijn voornaamste helpers volstrekt
niet van plan zijn in een „verloochening
van de beginselen" te berusten. Maar zelfs
al zou hij erin slagen zijn ruw revolutio
nair program niet uit te voeren, dan nog
zou alleen al het feit van zijn verkiezing
en van de bevestiging van zijn macht bin
nen en buiten Duitschland schokken in
het vertrouwen teweeg brengen, die de
economische toestand van het Rijk ternau
wernood nog zou verdragen.
Het zou bij die schokken, en hun nood-
lottige, gevolgen voor de toch reeds zoo
I labiele binnenland,sche orde stellig niet
blijven. De communisten, die Hitier in het
zadel zouden hebben geholpen, zou hij na
tuurlijk in de onverzoenlijkste oppositie
tegen zich vinden. Van een meerderheid
voor zijn program, zelfs op zijn beschei-
denst toegepast, zou geen sprake kunnen
zijn.
Het Chineesch-Japansch conflict, dat
maandenlang de spanning van de wereld j
heeft gaande gehouden, heeft voorloopig
als oorzaak van onrust opgehouden. Zooals
wij in ons vorig nummer hebben meege- j
deeld is een commissie benoemd om de
kwestie verder te behandelen. De verga-:
dering van de Assemblée is inderdaad een j
grooter succes geworden dan men had
durven verwachten, en dat is in hoofdzaak i
te danken aan de krachtige taal van de]
kleinere staten, die in tegenstelling metj
de groote mogendheden de vinger op de!
wondeplek hebben gelegd, waarvan het
gevolg was dat door de Assemblée een
principieele resolutie werd opgesteld,
welke de heerschende meening vrij on
omwonden weergeeft. Een breed front is
gevormd tot niet sanctioneering, althans
in theorie, van hetgeen door geweld is
verkregen.
Het „Handelsblad" schrijft daarover:
Dat het. niet in het voornemen van den
Volkenbond ligt, om dit nieuwe beginsel j
eventueel met behulp van geweld te doen
eerbiedigen, is voldoende gebleken en
ligt ook niet op den weg van Genève, dat
zijn kracht uitsluitend moet zoeken en
blijven zoeken in moreelen druk. Aan
wending van geweld of toepassing van
sancties (welke methode China ook aller
minst heeft gevraagd) ware de remedie
erger maken dan de kwaal, en bovendien
nutteloos. Zooals indertijd mr. Struycken
soorten wollen kleeding, kousen en sokken (ook
de allerfijnste). Vraagt onze schoolkousen met
dubbel gebreide knieën. JAAP SNOR, Zuidstr. 19
(Let op den gelen winkel)
P.S. Voor Texel rechtstreeks aan ons zenden.
schreef: „De oorlog als middel om het
recht te garandeeren heeft tot nog toe zijn
Tardieu in den orkaan der meeningen.
(„Rire").
doel gemist en niets doet voorzien, dat
de Volkenbond er ooit in zal slagen om
dit doel door den krijg te doen bereiken,
hetzij deze wordt gevoerd door één staat,
hetzij hij als een gezamenlijke actie onder
nomen wordt".
De aangenomen resolutie gaat geheel in
die richting; van eenige bedreiging bij
niet-nakoming der geuite wenschen is
nergens sprake; maar door de eenstemmi
ge aanneming van de verklaring door de
leden van de Assemblée (behalve dan
China en Japan, die zich onthielden van
stemming) wordt Japan in moreel opzicht
zulk een dwang opgelegd, dat het dit land
wel uiterst moeilijk wordt gemaakt op den
ingeslagen weg van geweld voort te gaan,
hetgeen zou neerkomen op een algeheele
negatie van de wereldopinie. Hetgeen
tenslotte geen enkele mogendheid, hoe
sterk zij ook is, zich ongestraft kan per-
mitteeren.
Een der lezers van de „Nw. Rott. O.L"
schrijft aan zijn blad:
Op één mijner reizen door Duitschland
's morgens in een der beste hotels van een
groote stad in de ontbijtzaal komend,
ontwaarde ik daar een mij eerst onver
klaarbare opgewondenheid, zag toen voor
het hotel een kleine honderd belangstel
lenden en kreeg op mijn vraag aan den
„ober" wat er aan de hand was de ver
klaring, dat Hitier den vorigen avond
laat Avas aangekomen.
Na afloop van mijne zakelijke bespre
kingen tegen 11 uur in het hotel terug-
keerend, moest ik mij eerst een weg
banen door een tot ten minste duizend
belangstellenden gegroeide menigte, die
getuige wilde zijn van het vertrek van
Hitier. Zij werd op een afstand gehouden
door een rij jongelui, S. A.-mannen, zoo
als mij de portier inlichtte.
„S. A.-mannen? Wat beteekent dat
S A?"
„Sturmabteilung" was het antwoord.
Het wafen jonge sterke kerels, zonder
uniform, de meesten echter met een
blauwe pet, die klaarblijkelijk deel van
een uniform uitmaakte. Deze S. A.-man
nen maakten een zoo onvriendelijken,
norschen indruk, dat het mij duidelijk
werd, waarom de politieke vechtpartijen
in Duitschland In den laatsten tijd zoo
bloedig zijn afgeloopen.
In de vrijgehouden ruimte voor het
hotel ging het tusschen de Hitler-aanhan-
gers erg militaristisch toe. Het salueeren
was vervangen door een handzwaai, in
plaats van het rechtuitstrekken'van den
rechter arm, zooals ik volgens de plaatjes
uit de Duitsche illustraties had verwacht.
Daarentegen werd volgens de oude
methode „Strammgestanden" en werden
de hakken met groot geraas tegen elkaar
geslagen als men een meerdere te woord
moest staan.
In het hotel was alles in rep en roer.
Tientallen S. A.-mannen zaten in de hall
om aankomende partijgenooten te be
groeten; andere liepen aanhoudend trap
op trap af om mantels en handtasschen
naar beneden te brengen en van adjudan
ten van Hitier bevelen in ontvangst te
nemen. Hotel-boys vlogen heen en weer,
brachten en haalden telegrammen, vele
hotelgasten verzamelden zich in de hall
om Hitier van nabij te zien, kortom het
was een algemeene opwinding.
Eerst verscheen de bekende kapitein
Goering, één van Hitler's onderbevelheb
bers. Met een pelsmuts op zijn hoofd en
een soort militairen mantel om zijn breede
schouders geslagen, hield hij eerst cercie
in de hall totdat eenige auto's voorreden
en Goering onder „Heil" geroep van de
nog veel grooter geworden menigte in
stapte.
En toen kwam Hitier, door twee partij
genooten begeleid, de groote trap naar de
hall af. In tegenstelling met de van hem
I bekende foto's en ook heel anders dan het
gedoe 0111 hem heen, leek. Hitier een zeer
i eenv°udig man, bescheiden, zonder eenige
I pose, sympathiek zelfs. Geen pels aan,
geen zweem van ijdelheid, snel door de
menigte heen stappend, buiten ontvangen
ooor geloei, met bloemen, die hem door
fanatiek schreeuwende vrouwen werden
toegeworpen. Na een paar handzwaaien
en zonder een oogenblik te wachten om
te genieten van de grootsche hulde, stap
te Hitier direct in de auto en reed weg.
EEN NIEUWE ACTIE DER
LAPPO-MENSCHEN
Men meldt uit Stockholm:
Het te Helsingfors verschijnende blad
„Svenska Pressen", dat doorgaans goed
ingelicht is, heeft Donderdagmiddag ver-
i opmen, dat Vuorimaa en Eerolainen een
nieuw oproer voorbereiden. Men zou
dezen keer in het zuiden van österbotten
beginnen en reeds zouden kleine groepen
Lappo-menschen uit verschillende plaat
sen naar Österbotten vertrokken zijn. Het
nieuwe oproer zou volgens de plannen
Zaterdag of Zondag beginnen. Het is niet
uitgesloten, dat een nieuwe actie tege-!
üjkertijd in österbotten en te Helsing
fors ondernomen wordt.
Chineesche protesten.
Het Chineesche ministerie van buiten-
landsche zaken heeft bij Japan gepro-l
testeerd tegen het feit, dat Poe-ji, de ge-,
wezen keizer van China, met de leiding
van de nieuwe Mandsjoerijsche regeering
is belast.
Chineesch-Japansche onderhan
delingen.
Chineesch-Japansche onderhandelingen
over het staken van de vijandelijkheden te
Sjanghai moeten reeds zijn begonnen.
Een Fransch telegraafagentschap meldt,
dat een vertegenwoordiger van de Chinee-,
sche regeering reeds met een afgezant van
den Japanschen minister van buitenland-
sche zaken een onderhoud heeft gehad,
waarvan het resultaat echter nog niet be
kend is geworden.
Van Fransche zijde wordt er op gewe
zen, dat de resolutie van den Volkenbond
over het staken van de vijandelijkheden en
het terugtrekken van de troepen van bei
de partijen verschillend uitgelegd wordt;
daarom moet men door directe onderhan
delingen tot overeenstemming zien te
komen.
Amerika en de Volkenbonds
resolutie inzake het Verre Oosten.
Naar aanleiding van de door den Vol
kenbond aangenomen resolutie inzake het
conflict in het Verre Oosten verklaarde
de Amerikaansche secretaris van Staat,
Stimson, dat hij van harte met den inhoud
der resolutie instemde.
In vooraanstaande Amerikaansche poli
tieke kringen zou men weer opnieuw
eenige hoop kosteren, dat het toch nog
mogelijk is, Japan te bewegen tot terug
trekking der Japansche troepen uit
Sjanghai en uit Mantsjoerije.
der het resultaat af te wachten van de
rondetafel-conferentie. De taak, waarvoor
deze troepen gezonden tverden, is n.1. ver
vuld.
Bloedige demonstratie voor het
Japansche consulaat te Chicago.
Voor het Japansche consulaat te Chi
cago is Zaterdag een groote protestde
monstratie gehouden. Tijdens botsingen
tusschen de demonstranten en de politie
werden talrijke personen gewond en twee
politieagenten gedood.
Terugtrekking van
troepen uit Sjanghai.
Japansche
Reuter meldde Zaterdag uit Tokio:
Berichten uit betrouwbare bron melden,
dat een deel van de Japansche troepen te
Sjanghai teruggetrokken zal worden, zon
HET PONDEN VERLIES VAN DE
NEDERLANDSCHE BANK.
Bij de Tweede Kamer is ingediend een
wetsontwerp tot dekking van het verlies
van de Nederlandsche Bank, geleden in
het boekjaar 1 April 193131 Maart 1932.
De regeering deelt in de memorie van
toelichting mede, dat het door de Bank ge
leden pondenverlies, in verband met de
pondentransactie, welke met Neder-
landsch-Indië is gesloten, zich zal bewegen
tusschen 28.5 miilioen en 30 miilioen.
Dit verlies zal in de eerste plaats gedekt
worden uit het bedrijfsoverschot, dat, af
gezien van het pondenverlies, te verwach
ten is. Voorts zullen de algemeene en de
bijzondere reserves tot bepaalde bedragen
worden verminderd. Het daarna nog res-
teerende verlies van ruim 30 miilioen
zal, volgens een stelsel van geleidelijke af
schrijving, worden gedekt. In verband
met een en ander wordt een tijdelijke nieu
we winstverdeeling voorgesteld.
De Wielingen door Nederland
prijsgegeven?
Van doorgaans goed ingelichte zijdel
verneemt het „Dagblad van Noord-Bra
bant", dat minister Beelaerts van Blok- j
land op nog andere punten dan het vraag-'
stuk der nieuwe verbinding tusschen
Schelde en Rijn tegenover den Belgischen
aandrang gecapituleerd heeft.
Volgens onzen zegsman, die over uit
nemende middelen beschikt om ingelicht
te worden over hetgeen tusschen de Ne- j
derlandsche en Belgische onderhandelaars
overeengekomen is, en die hoegenaamd
geen reden kan hebben, om ons iets te
vertellen waarvan hij de juistheid zou
moeten betwijfelen, heeft min. Beelaerts
van Blokland, aldus het blad, toegestemd
in de parafeering van een voorloopige
overeenkomst met België, waarin Neder
land feitelijk afstand doet van de Wie
lingen. 1
Op sommige punten van het nieuwe ver-
drag met België wil minister Beelaerts
van Blokland dus nog verder gaan dan
eertijds minister Van Karnebeek. Zooals
men weet uit het gevleugeld woord van
minister Van Karnebeek: „wie Wielin-,
gen zegt, zegt Schelde; wie Schelde zegt,
zegt Zeeland, dus Nederland", was onze
vorige minister van buitenlandsche zaken
van oordeel, dat België, eenmaal in het
bezit niet alleen van het grootste gedeelte j
der Schelde, maar ook van het verleng- j
stuk van den Scheldestroom in de Noord
zee, de Wielingen, later gemakkelijk spel
zou hebben om ook de Schelde tusschen J
Zeeuwsch-Vlaanderen en de Zeeuwsche
eilanden op te eischen. Daardoor zou het
behoud voor Nederland van de geheele
provincie Zeeland uiterst moeilijk worden
en daarom heeft minister Van Karnebeek
de historische rechten van Nederland op
de Wielingen willen handhaven.
Minister Beelaerts van Blokland nu
heeft naar het blad wordt medege-j
ISIS per el.
Verkrijgbaar bij;
Let op naam op den zelfkant
Vraagt onze Stalen-collectie
deeld daarvan afgezien! Hij geeft de
Wielingen prijs, zooals hij ook de „essen-
tieele belangen van het land", welke im
mers in zijn Memorandum van 7 Mei 1929
ieder Moerdijk-kanaal of ieder daaraan
gelijkend kanaal verbieden, prijs geeft.
Op verzoek van het blad om inlichtin
gen, welke toch de internationale omstan
digheden zijn, die kunnen hebben ver
oorzaakt, dat minister Beelaerts van Blok
land zoozeer aan de eischen der Belgen,
welke, ook volgens onzen minister van
buitenlandsche zaken, op geen enkelen
rechtgrond steunen, tegemoet komt, is het
de verzekering gegeven, dat er hoege
naamd geen sprake is van eenigen druk
der mogendheden op de Nederlandsche
regeering. Wel heeft de Belgische minis
ter Hijmans op spoed aangedrongen, doch
zulks zou enkel te wijten zijn aan electo
rale motieven. De heer Paul Hijmans wil
namelijk nog vóór de verkiezingen van
het volgend jaar in België met een groot
diplomatiek succes voor den dag komen.
Vandaar, dat de voorloopige overeenkom
sten tusschen de Nederlandsche en de
Belgische onderhandelaars aan een be
paalden termijn gebonden zijn.
In tegenstelling met hetgeen men uit de
gepubliceerde memorie van antwoord bij
de begrooting voor buitenlandsche zaken
aan de Eerste Kamer gericht, zou kun
nen afleiden, zijn er van Belgische zijde
aan Nederland volstrekt geen compensa-
Verstopping en slechte
spijsvertering maken U
ellendig en humeuriq.
Neem bijtijds de zeer
zarEp werkende Foster's
Maagpillen. het bekende
en beste laxeermiddel.
Alom verkrijgbaar i f 0.65 per Bacon.
door
K. R. Q. BROWNE.
51)
1" kwam de stem van Edward
door het open raam boven het hoofd van
den toehoorder.
„Hei!" riep Alfred verbaasd. „Watser
gebeurd, Ted?"
vzei de kamer achter het ge-
ndemde raam. Een wit porceleinen zeep
bakje dat niets anders op zijn geweten
had, dan dat het zich binnen het bereik
van den bewusten „verwoede-iemand" ge
waagd had, kwam het raam uitzeilen en
sloeg tegen het muurtje aan den anderen
Kant van het grasveldje aan diggels.
af ti'' ze^ pas °P'" schreeuwde
Aitred verontrust. Het begon tot hem
00r te dringen dat het daarboven niet
was, zooals het zijn moest. Of zijn andere
neiit was aan het vechten met iemand,
<>t 'Ui was door het een of andere van
lotje getikt geworden en sloeg nu voor
zyn plezier boven den boel kort en klein,
in elk geval was interventie van hem,
Ifred, noodzakelijk óf om hem een
nancl.ie te helpen óf om de zaak te kal-
meeren. Dus stapte Alfred het huisje
binnen en liep met twee treden te gelijk
de steile trap op.
Boven kwam hij tot zijn niet geringe
verbazing tot de ontdekking dat de deur,
waarachter Edward zich zoo zonderling
gedroeg, aan den buitenkant afgesloten
was en dat de sleutel in het slot stak.
Terwijl hij, op een halven meter afstand,
dit verschijnsel nog stond te overdenken,
deed zijn andere "helft opeens een aan
val la Carmencita èn met evenveel suc
ces, op de bewuste deur. Alfred maakte
een luchtsprong van schrik
„Hei, zeg!" barstte hij los. „Schei uit!.
Een oogenblikkie geduld.Hij draai
de den sleutel om en duwde de deur open.
Het eerste wat hij zag was Edward
een biet-roode, buiten-zich-zelf-ige Ed
ward, die stond te stotteren en te stam
pen de lucht te klauwen van woede en
drift. Want het was juist tot hem door
gedrongen, dat hij zich had laten „ne
men" en evenals alle tragen van geest
irriteerde hem niets zóó, als wanneer
iemand hem erin liet loopen. Het hoopje
gebroken aardewerk en de met kracht
van vuisten uit elkaar genomen wasch-
tafel achtej- hem demonstreerden, dat hij
j de irritatie verhaald had op een quan-
,tum onschuldige meubelen, die ontegen-
I zeggelijk een beter lot verdiend hadden,
j Van den drempel bekeek Alfred zijn
kokende andere helft met de grootst mo-
I gelijke verbazing. Er was blijkbaar iets
I gebeurd, dat Edward uit zijn humeur ge-
.bracht had....
„Watser an de hand?" informeerde hij
nieuwsgierig. „Watser
Hij brak zijn zin middenin af, want op
dat oogenblik begonnen de met bloed
beloopen oogen van Edward, die over
den schouder van zijn andere helft blijk
baar iets zagen, wat hun aandacht trok,
zoo angstwekkend uit te puilen, dat
Alfred zich werktuigelijk omkeerde, om
te zien, wat de oorzaak van die emotie
was. Hij was echter niet vlug genoeg,
om een herhaling van een zeker iets, dat
nog niet lang geleden gebeurd was, te
kunnen voorkomen. Een kleine, maar
merkwaardig spierkrachtige hand plant
te zich tusschen zijn schouderbladen en
duwde energiek. Hy kwam met een smak
tegen Edward op en Edward wankelde
achteruit. En terwijl ze, in een poging om
staande te blijven, een soort van lande-
lijke dans uitvoerden, werd de deur voor
j de tweede maal dichtgeslagen en knerste
de sleutel eveneens voor de tweede maat
in het slot. Daarna wandelde Carmencita
met een glimlach van voldoening de trap
af en het pad naar het hek op. De opini
van Dan Milligan, dat zijn dochter een
jongen had moeten zijn, berustte blijk baai-
op een hechte waarnemings-basis.
Vóór het witte hek stond de groene
auto geduldig te wachten, tot het haar
tijdelijken heer en meester die, tus
schen twee haakjes, meer dan het dub
bele van de geheele-auto-waarde voor één
week aan huur betaald had weer zou
behagen zich achter het stuur te zetten
en met haar weg te rijden. Maar een
huurauto heeft te veel heer-en-meesters
in successie dan dat zij hen zon kennen
en de groene wagen was in dat opzicht
een echte huur-auto. Zij keek absoluut
niet verwonderd op toen, in plaats van de
kleine, gedrongen gestalte van Mr. Alfred
Byng, een slank meisjesfiguurtje achter
het stuur schoof en op den starter trapte.
De motor begon tevreden te snorren en
na eenige manipulaties van juffrouw
Carmencita -beschreef de wagen gehoor
zaam een wijde bocht en reed naar „Het
Wapen van Cro.yde" terug.
Op den drempel v.an de uitspanning
stond Mr. Joseph Bolitho, genoeglijk
dampend, een zonderling mechanisme te
bekijken, dat vlak naast de deur tegen
den muur stond. Toen de groene auto
het voorpleintje opreed en op een paar
meter afstand van genoemde deur stil
hield, nam hij zijn pijp uit zijn mond en
glimlachte de chauffeur allervriendelijkst
toe.
„Weer terug, juffie?" begon hij ami
caal. „Anders fijn weertje om der op uit
te gaan, wat?" Hij streek met het mond
stuk van de pijp zijn snor weg en ge
baarde er daarna mee naar het bewuste
mechanisme. „Zoo ies dat zie je niet alle
dagen, hè! T)a's een tandem, een fiets
voor twee'.Een jong paartje zooeven
derop gekomen mosten zandwitsjes
hebben op hun huwelijksreis naar hun
manier van doen te oordeelen. Een
tandem", ging Mr. Bolitho gewichtig
voort, „is om zoo te zeggen...
Maar Carmencita was niet in een stem
ming om belang in tandems of pas ge
trouwde paartjes te stellen.
„Heeft u Mr. Smith hier voorhij zien
komen, Mr. Bolitho?"
is om zoo te zeggen", ging Mr.
Bolitho op zijn koppigen, vastbesloten
toon van een humorist die zijn „mop" ten
koste van alles wil debiteeren, voort,
„een getrouwde fiets een echte
fiets voor getrouwde menschen, omdat de
man vóór kan zitten en het werk ken
doen en de vrouw achter met een gezicht
alsof zij 't doet...nou?"
„Heeft u Mr. Smith ook voorbij zich
komen, Mr. Bolitho?"
Mr. Bolitho knikte met beleedigd air.
„Ja, juffrouw."
„Welken kant is hij opgegaan?"
„Kant van Yeobury op, juffrouw....
hij wou de trein van elf uur tien naar
Londen halen."
Carmencita keek op haar horloge.
„Elf uur-tien? Dien haalt hij nooit."
„Loopend niet, maar hij rijdt! Ouwe
j Bill kwam .juist langs, ziet-u, en die heb
hem toen in ze vrachtauto meegenomen."
„Hoe lang is dat geleden?"
Mr. Bolitho dacht diepzinnig na.
„Niet meer als een paar minuten, zou'k
denke. Tien op z'n hoogst, of nee toch
niet.... ja.... toch' wel.... Over die
tandem daar gesproken, juffrouw ik
herinner me den tijd nog goed.
„Dank u wel," zei Carmencita. De
groene auto draaide en reed weg. Mr.
Bolitho bleef haar nakijken tot zij uit het
gezicht verdwenen was; dan keerde hij
zich hoofdschuddend om en ging voort
met zijn beschouwing over de tandem.
En ondertusschen overpeinsde hij, dat
„de jonge meissies van tegenwoordig
geen gevoel voor humor meer hadden.
nee. en geen manieren ook, as je 't
h em vroeg.
De groene auto race-de voort. Car
mencita had een doel voor oogen en op
dat doel stuurae ze regelivcnl ar. Mr.
Todd en George waren tijdelijk huiten ge
vecht gesteld; 't was een vervelende ge-
dgphte, dat ze op datzelfde oogenblik
misschien heel onplezierige ondervindin
gen opdeden, maar tijd, om zich hun lot
aan te trekken, had Carmencita niet.
Naderhand, als alles goed afgeloopen
was, wilde ze hen met het meeste genoe
gen gaan opzoeken, en doen, wat in haai
vermogen lag, om hen uit hun benarde
positie te verlossen; maar voor het
oogenblik had ze haar handen vol met
Smith. Smith moest ingehaald vóór de
trein van elf uur tien hem naar onbeken
de regionen meevoerde. Hij had een
flinken voorsprong en de afstand naar
Yeobury was maar een kilometer of zes;
ze zou als de wind moeten rijden als ze
hem nog bijtijds te pakken wilde krijgen.
Dus zette ze zich tot zoo overtuigend
mogelijk imiteeren van den wind.
Het moet gezegd worden, dat de groene
auto zich kranig weerde. Het was geen
jonge auto en het was geen mooie auto
in de huur rijden is niet bevorderlijk
voor de jeugd en schoonheid eener
auto Maar in haar goede dagen had
zij over een behoorlijke snelheid be-
1 schikt en onder kundige leiding lei
1 ding zooals F.-S. of Carmencita geven
p0I1 presteerde zij wel het een en an-
j der. De weg naar Yeobury was wel geen
i ideale snelheids-demonstratie-weg, hij was
I niet bepaald recht en breed en de be-
strating zag eruit of de landbouwers uit
de buurt haar gebruikten om hun eggen
te ürobeeren.
I (Wordt vervolgd).