ANTHRACIET IV
kBrandstoffenhandel
S. A. UNIEWASSERI Zn.
ft «m
DE DOLENDE JÖWEELEN.
TIELEMANS' Wijnhandel
TOBRALCO
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
KON IJ U'S FRiKFORTER WORSTJES
f 1.60 PER H.L.
Sproeten komen vroeg in
het voorjaar, koop tijdig een pot
Sprutol. Bij alle Drogisten.
Nr. 7108.
EERSTE BLAD
DONDERDAG 21 APRIL 1932
60ste JAARGANG
Het eerste resultaat van de ontwapeningsconferentie. -
De Engelsche begrooting in evenwicht. - Hoover stelt
zich opnieuw candidaat voor het presidentschap.
van de Dominiale mijnen,
is toch weer heel wat anders
en kost toch ook maar
Spoorgracht 15
Telef. 485
Bmnenlandsche troebelen
China.
in
De nationaal-socialistische
situatie in Duitschland.
WIJNEN en GEDISTILLEERD
in 50 dessins,
kleur-ooht, - waseh-echt,
De Onafhankelijk Socialistische
partij.
FEUILLETON
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.0, f 0.>0,
f 1Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) dubbele prjjs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
Het eerste positieve resultaat van de
ontwapeningsconferentie kan worden
meegedeeld. Een resultaat dat men wel
niet overschatten moet, doch dat toch een
kleine schrede in de goede richting be-
teekend. De algemeene commissie der
ontwapeningsconferentie heeft n.1. Dins
dag een positieve beslissing over den in
houd der te sluiten ontwapeningsconven
tie genomen en weleenstemmig.
Tot dusver had zij nog slechts een
negatieve beslissing gegeven, doordat zij
in Maart het voorstel van Litwinof ver
worpen had, dat onmiddellijk een ontwa
pening van vrijwel honderd procent zou
moeten worden verwezenlijkt. Vanochtend
heeft de commissie zich eenstemmig met
het voorstel van de redactie-commissie
vereenigd dat de vermindering van wa
pening, zooals deze bij artikel 8 van het
Volkenbondsverdrag voorzien is, progres
sief zal moeten worden verwezenlijkt door
herzieningen, die met gepaste tusschen-
poozen elkander opvolgen, nadat de tegen
woordige conferentie de eerste beslissende
etappe van de algemeene vermindering
van wapening tot het laagst mogelijke peil
zal hebben afgelegd. Bij de stemming
over deze resolutie verklaarde Litwinof,
die gisteren tegen het noemen van een
artikel van het Volkenbóndsverdrag in
een resolutie der conferentie geprotes
teerd had, dat hij zich bij de vermelding
van art. 8 wilde neerleggen, deze vermel
ding slechts als een vormkwestie beschou
wend. Daarentegen verklaarde Titulesco
dat hij z;jn stem aan de resolutie gegeven
had, omdat de vermelding daarin van art.
8 duidelijk had gemaakt, dat bij de wape
ningsvermindering tot het laagst mogelijk
peil zal moeten worden rekening gehou
den met de in art. 8 genoemde veilighfeids-
eischen.
Een mededeeling dat de Engelsche be
grooting in evenwicht is gebracht is ook
een bericht, dat in dezen tijd met optimis
me kan worden vernomen. De Britsche
minister van financiën, Neville Chamber-
lain, heeft Dinsdag voor een overvolle
zaal, waarin ook de prins van Wales aan
wezig was, zijn begrootingsrede gehou
den. Hij begon met te zeggen, dat de
nieuwe invoerrechten tot dusver een be
drag van twee millioen pond sterling had
den opgebracht.
De verwachtingen van het afgeloopen
jaar waren niet alleen vervuld, maar er
was zelfs nog een overschot van 346.000,
terwijl men in September nog een deficit
van 74 millioen pond sterling had ge
raamd.
Als gevolg van de afneming der werk
loosheid is in plaats van 22 millioen,
341/2 millioen kunnen bezuinigd wor
den.
De laatste maanden hadden een verle
vendiging van den handel en van de werk
verschaffing gebracht die reden gaf tot
hoop dat het ergste nu overwonnen was.
De nieuwe begrooting bevatte geen pos
ten voor ontvangst van herstelbetalingen
of oorlogsschulden zoowel aan, als van En
geland. Deze zaak werd voorloopig als nog
niet uitgemaakt beschouwd. Hoe de toe
stand zich in de toekomst zou ontwikke
len, hing af van het resultaat van de con
ferentie van Lausanne. Volgens de mee
ning van den minister was het nu het
beste om zich voorloopig niet te verwikke
len in quaesties betreffende de herstelbe
talingen. Intusschen beteekende deze
In Crisistijd is kwaliteit goedkooper
houding niet dat de Engelsche politiek be
treffende dit delicate vraagstuk een nieu
we beslissing had genomen. De minister
zeide te gelooven dat hij zeker was van de
toestemming van het Huis wanneer hij be
weerde dat discussie daarover op dit
oogenblik doelloos was.
De regeering had, zoo deelde de minis-
ter mee, besloten voorloopig elke raming tienlafên bestaan heeft het fascisme thans
der inkomsten door oorlogsschulden na te een gevesitgd aanzien gekregen, vrij van
laten.
In verband met het Iloover-moratorium
is dat tot 1 Juli uitgesteld, waardoor tien
millioen pond minder aan inkomsten ge
boekt moesten worden.
Het totaal-bedrag der uitgaven schatte
DE DUITSCHE VERKIEZINGEN VAN
A.S. ZONDAG.
Men meldde ons gisteravond uit Ber-
lijn:
Niet allen in Pruisen, maar ook in Beie
ren, Wurttemberg, Anhalt en Hamburg
vinden Zondag verkiezingen plaats. In het
geheel zullen hierbij weder ongeveer 35
millioen Duitschers van hun kiesrecht ge
bruik kunnen maken.
HET HUIDIGE ITALIË.
Een indruk van Leon DaudeL
Leon Daudet schrijft in de Action fran-
Qaise: Ik ben teruggekeerd uit Italië. Na
hardheden en administratieve plagerijen
dat mij bijzonder getroffen heeft. Ik heb
op eigen houtje waargenomen zonder te
spreken met een politicus of Italiaanschen
collega, wier opmerkingen in den een of
anderen zin mijn blik hadden kunnen be
de minister op 766 millioen pond sterling 1 nevelen. Onder alle voorbehoud voor de
en het totaal aan inkomsten op 764,3 mil- j Duitsch-gezindheid van de huidige Ita-
lioen, zoodat er een deficit overblijft van liaansche politiek, waarvoor het Briand-
1,7 millioen. Hiervoor is dekking aan
wezig.
De minister zeide verder dat er dit jaar
geen gelegenheid zou zijn de betalers van
inkomstenbelasting tegemoet te komen.
De minister besloot met te zeggen dat,
Oost-Chlnee-
Staking op den
schen spoorw eg.
Het heele personeel van den Oost-Chi-
neesehen spoorweg heeft besloten met in
gang van gisteren in staking te gaan
wegens de arrestatie van 40 beambten
isme met zijn welberekende brutaliteiten
geheel verantwoordelijk is, heb ik een
groot volk aanschouwd', tevreden en zelfs
trots op zijn lot, dat in al zijn raderen
werkt als een goedgesmeerde machine, zichnaar aanleiding van den aanslag op een
over niets beklagend, tenzij over zijn be-j trein met Japansche troepen op 12 April.
„hoewel de welvaart nog niet in zicht is, lastingen wat zou het zeggen van o®jDe staking zal het vervoer van Japansche
het land er zeker van kan zijn dat wij op onze! en ondanks de geruchten, die men troepen sterk belemmeren,
den goeden weg zijn. Door vlijtig werk en in omloop brengt, hoogst kalm. Geleerd
strenge zuinigheid, door grooten moed, door de voorbeelden uit de geschiedenis,
vertrouwend en geduld zullen wjj zeker schijnt de staatssocialistische dictatuur
slagen". van den Duce zelfs «enigszins verzacht te
zijn. Het Italiaansche volk is stellig het
volk gebleven met den waakzaamsten poli-
tieken geest, dat in de vervulling van zijn
burgerplicht het objectiefste, het koelste
oordeel medebrengt. Dat maakt het zoo
aantrekkelijk om met de Italianen in aan-
van
Hoover heeft zich wederom candidaat
gesteld voor het presidentschap der V.S.,
zooals men in een bericht in ons vorig
nummer heeft kunnen lezen. De „Nw.
Rott. Crt." schrijft daarover in een artikel,raking te komen. Ik heb nog tal
onder het hoofd „Hoover als noodlot" andere opmerkingen gemaakt, doch
onder meer:
Hoover heeft zich nu zoo goed als offi
cieel candidaat gesteld voor het president
schap der Vereenigde Staten. En loyaal
schijnt de republikeinsche partij deze can-
didatuur te aanvaarden. Een president
heeft krachtens traditie recht op zijn twee
den termijn, tenzij zijn partij hem zoo on
mogelijk geworden zou achten, dat zij een
tweede presidentsverkiezing niet met hem
aandurft. Een dergelijke weigering echter
zou eenige gelijkenis hebben met het ver
voor
vandaag wil ik het hierbij laten.
I)e commissie van 19 van den
Volkenbond weer bijeen.
De commissie van 19 is Dinsdag op
nieuw bijeen geweest achter gesloten deu
ren en buiten aanwezigheid van de Chi-
neesche en Japansche gedelegeerden. De
commissie is het eens geworden over den
tekst van een resolutie in den geest der
reeds medegedeelde lijnen. De voorzit
ter Hijmans zal thans den tekst van
deze resolutie aan de Japansche en Chi-
neesche gedelegeerden mededeelen en
daarna zal waarschijnlijk een openbare^
bijeenkomst van de commissie van 19
plaats vinden.
dagen zeer dreigend geworden. Het com
munistische roode leger, dat uit ongeveer
strekken van „een rood paspoort". En dat 30.000 man bestaat, heeft het nabij Amoy
willen de republikeinen Hoover blijkbaar gelegen Loengjen, bezet en men ver
niet aandoen. Wij gebruikten het woord, wacht, dat in de komende dagen nog meer
loyaal, omdat voor deze houding moedige,! plaatsen door de roode troepen bezet
wellicht zelfs opofferende trouw noodig is.zullen worden.
Want Hoover heeft zich niet populair ge-1 in de haven van Amoy zijn een Engel-
maakt in de eerste periode van zijn bewind, sche kruiser, een Amerikaansche tor-
Zelden heeft een president in functie aan pedojager, drie Japansche torpedojagers
zoo felle openbare aanvallen blootgestaan en twee Chineesche kanonneerbooten met
als hij. Het geisoleerde van zijn positie duizend Chineesche zeesoldaten aan
was spreekwoordelijk geworden in de Ver- boord, binnengeloopen.
eenigde Staten. Geijkt is het grapje dat
Successen van het communisti
sche leger bij Amoy.
De situatie bij Amoy is in de laatste ifcormtroepen Bil de economische
de president, zeggend dat hij over een
bepaald plan zijn vrienden raadplegen
wil, ten antwoord krijgt: „O, die paar
minuten kan ik wel wachten".
Als offer op het altaar van zijn candida-
tuur heeft Hoover alvast laten verluiden,
dat hij niet van plan is een vernieuwing
van het Hoover-moratorium voor te stel
len. Valt dit te betreuren?
Het kan zijn dat^vij hem voor deze wei
gering even dankbaar moeten zijn als wij
hem een jaar geleden dankbaar waren
voor zijn initiatief tot een moratorium. Nu
nog verder moratorium zou als morfine
zijn: Het zou de pijnen van de kwaal ver
zachten, een afdoende behandeling min
der onvermijdelijk maken, en daardoor
het voortwoekeren van de kwaal bevorde
ren. Uitstel van de noodzakelijkheid om
de dingen definitief onder oogen te zien
kan nu slechts kwaad doen.
In Juni komt te Lausanne de groote con
ferentie over de oorlogsschulden bijeen.
De toestand is in ieder opzicht nog slech
ter dan een jaar geleden.
Het communistische leger in
Foeklen.
Naar de „Times" uit Peking verneemt,
hebben zich 30.000 man goed uitgeruste
troepen, onder bevel van generaal Soen
Lien-tsjang, vroeger onderbevelhebber
van generaal Feng Ju-sjang geconcen
treerd in het Z.O. van de provincie. Vol
gens de jongste telegrammen uit Amoy
hebben deze troepen, die goed schijnen te
zijn afgericht, een plaats bezet, op 160 km
van Amoy en zal weldra ook Tsjangtsjou
op 64 km van Amoy, bezet worden. In
Amoy komen duizenden vluchtelingen
aan. Tot handhaving van de orde zijn
1000 Chineesche marine-soldaten aan
land gezet.
De ontbinding van de Hitleriaansche
verkapt-militaire organisaties heeft bij ve
len bevreemding gewekt. Men vroeg zich
af, waarom de eerste daad van Hinden
burg na zijn herverkiezing bot president
van de Duitsche politiek juist het ontbin-
den der Hitleriaansche stormtroepen he-
trof en men heeft daaromtrent verschil-
lende verklaringen gelanceerd. Hoofdza
kelijk beschouwt men de noodverordening,
die deze materie vastlegde als een hono
reering van een gegeven belofte, wanneer
Hindenburg herkozen zou worden. Van
daar deze plotselinge geste, kort na de ver
kiezingen. Weer anderen vermeenen er
een uiting van deceptie in te zien over de
sterke stemmen-toename, die Hitier ver
kregen heeft, terwijl men op die wijze de
macht van de partij zou willen keeren.
Voor deze laatste redeneering voelen wij
niet veel, omdat het een békend feit is,
dat het maken van „martelaren" de ge
martelde partij ten goede komt en als een
bijzondere reclame werkt. De talentvolle
organisatoren, waarvan Duitschland er
veel heeft, zullen deze algemeene waarheid
niet uit het oog hebben verloren. Geldt
de ontbinding geen nakoming van gege
ven beloften.... ook dit argument ver
KONINGSTR. 85 'T BESTE VAN T BESTE TELEF. 492
werpen zii, want bestond deze afspraak,
dan zou men ze niet zoo stroef nakomen,
tenzii men er eerlijk voor was uitgeko
men dan moeten er andere oorzaken
voor bestaan. Wii vermeenen deze te kun
nen vinden, wanneer de economische si
tuatie van Duitschland onder de loupe ge
nomen wordt. Deze is toch buitengewoon
ongunstig en het zou ons niet verwonde
ren, wanneer heel spoedig een financieel,e
ineenstorting van de deflatie per saldo
even erg, zoo in zijn uitkomsten niet er
ger, is dan inflatie en waar 't volk doods
benauwd is voor inflatie, omdat het deze
reeds aan den liive beeft ondtervonden, zal
het bemerken, dat deflatie op zün minst
genomen, even funest kan worden ge
noemd. De industrie, het bedrijfsleven en
de landbouw zucht onder de zware lasten,
terwijl de ontvangers van vaste inkomens,
van rente en van periodieke aflossingen
door de stijging van den mark in koop
kracht worden bevoordeeld. De lasten wor
den voor den Staat, voor de Provinciën en
voor de gemeenten ondragelijk, waarbij
nog de crisismaatregelen moeten worden
gevoegd'. De particulieren zien hun inko
men verminderen door het wegvallen van
dividenden en door de verschillende fail
lissementen en moratoria van de staten en
maatschappijen, waarin zii hun geld via
obligatiën belegd hebben. Belastingen
gaan snel naar boven, de werkloosheid
stijgt en wanneer daaraan niet spoedig
paal en perk wordt gesteld kan een
paniek, een economische en een finan-
cieele ineenstorting niet worden voorko
men! Doch hoe zal het Duitsche volk hier
op reageeren? Is het daarom niet wijs van
Brüning en van von Hindenburg om te
voren aan de massa de wapenen te ont
nemen, die een eventueele burgeroorlog
aan intensiteit zal doen verliezen? Is de
ontbinding van de nationaal-socialistische
strijdtroepen niet een gebiedende voor
zorg, nu men in regeeringskringen een
komende débacle onafwendbaar acht? Wjj
zien in deze geste van de Duitsche cen
trale Regeering een zichtbaar bewijs van
den ernst der situatie. Laat het een waar
schuwing zijn om de noodiige voorzichtig
heid ten opzichte van Duitschland te be
trachten. Tè voorzichtig kan nimmer
kwaad, vooral niet in deze ernstige tijden.
Een ineenstorting zou door Frankrijk
gaarne gezien worden, want hoe dieper de
Duitschers worden verslagen, hoe minder
gevaar een Duitsche natie voor Frankriik
zal opleveren. Bovendien worden de haat
gevoelens van de vooraanstaande Fran-
schen bevredigd, want dat er een onover
winbare haat bii Marianne bestaat, is evi
dent. Voor Nederland zou een financieel©
Duitsche débacle funest kunnen worden
voor het restje van den handel, die wij nog
met Duitschland drijven. Wii zullen hoe
langer hoe meer worden teruggedreven en
wii kunnen daarom niet genoeg hameren
op de noodzakelijkheid om zooveel moge
lijk het eigen fabrikaat de voorkeur te
schenken. Verder zullen onze beleggers
en onze banken ruw worden getroffen.
Zakt Duitschland in elkander, dan is het
met betaling van de huidige schulden uit;
men zal naar zijn saldi kunnen fluiten, net
zooals dit in 1922/23 het geval geweest is.
De zucht naar liquiditeit zal er nog meer
door worden versterkt en het feit, dat op
nieuw groote goud'remisen van Amerika
naar Nederland onderweg zijn, zou wijzen
op den drang zooveel mogelijk uitstaande
bedragen binnen te halen. De balansen
van vele industrieën, handelsondernemin
gen en banken zijn geflatteerd; immers
men kan de waarde van de debiteuren in
deze tijden niet peilenmen kan de
activa niet taxeeren, want het omverval-
len van de op zijn punt staande crediet-
pyramide zal vele waarden opnieuw „ent-
werten".
SIS per el.
Verkrijgbaar bij:
Let op naam op den zelfkant
Vraagt onze Stalon-collectie
MENGGEBOD VOOR
MARGARINE.
En de Israëlieten.
Naar de „Nw. Rott. Crt." verneemt,
heeft de vergadering van opperrabijnen
in Nederland een adres tot de ministers
van binnenlandsche zaken en landbouw
en van arbeid, handel en nijverheid ge
richt in verband met het voorgenomen
menggebod voor margarine. Het college
van opperrabijnen wijst er in dit adres de
regeering op, dat alleen margarine, uit
sluitend uit plantaardige vetten vervaar
digd, voor Israëlieten geoorloofd is bij
vleeschspijzen, zoodat geen enkele men
ging met melkvetten mag plaats hebben.
Het college verzoekt den regeering dan
ook dringend, bij de invoering van het
menggebod nadrukkelijk een uitzondering
te maken voor de onder rabbinaal toezicht
te vervaardigen margarine.
Zeer druk bezochte propaganda-
vergaderlng te Amsterdam.
De afdeeling Amsterdam van de Onaf
hankelijke Socialistische Partij heeft
Dinsdagavond in het feestgebouw Belle-
vue, waarvan de twee ineenloopende
groote zalen geheel gevuld waren, een
zeer druk bezochte openbare vergadering
gehouden.
De voorzitter, de heer Nunes Vas, stel
de vast dat uit het feit, dat verscheidene
honderden belangstellenden in het woord
van de O. S. P. geen plaats in de zaal
meer hadden kunnen krijgen, blijkt, dat
de jonge partij over onverschilligheid
onder de arbeidersbevolking niet te kla
gen heeft. Dit komt doordat er in Ne
derland nu weer een partij is, waarin men
zich als revolutionair kan thuisvoelen. De
door
K. R. Q. BROWNE.
67)
Fanshawe-Smith zuchtte en mikte het
eindje van zijn cigaret in het aschbakje.
„Ha! Vervl. riep de gedwarsboom
de boosdoener. „Dat zet, wat mjj betreft,
een punt achter de geheelen geschiedenis,
want tegen een millionair kan ik toch
niet op. Wel, wel, hier eindigt dan de
ongelukkigste tijd van mijn leven." Hij
zuchtte en keek Mr. Todd lichtelijk ver
wijtend aan. „Waarom heeft u dat niet
dadelijk gedaan? Dat zou ons een hoop
moeite bespaard hebben."
De tinmijnen-kooper kuchte verlegen.
„Daar heb ik wel aan gedacht. Maar
gommenikkie, 't was een veel te leuke
tijd om der een eind aan te maken vóór
't most. En dan had ik toen nog geen tin
nen vest noodig en misschien had Millie
hier het me toen ook niet laten doen."
„Dat zou ze zeker niet gedaan hebben,"
viel de jonge dame, over wie ze het had
den, hen resoluut in de rede, „en ze weet
ook nog niet, of ze 't nu...."
„Je zou wel gek zijn, Carmencita," zei
Fanshawe-Smith gemoedelijk, „als je je
trots vóór het succes van je vader liet
gaan en gelukkig ben ik niet gek.
Wel, wel, hier hebben we dus het oogen
blik, waarop ik met deemoedig gebogen
hoofd den aftocht blaas." Hij tikte een
miniem-klein hoopje asch van zijn knie,
stond langzaam en gracieus op en greep
zijn hoed en stok.
„Drie uur geleden was het al kinderen-
bedtijd en langzamerhand begin ik eraan
te twijfelen, of ik wel in staat ben, om zoo
iets afmattends als een presidents-functie
met eere te vervullen."
„Wat ga je nu doen, F.-S.?" vroeg
George nieuwsgierig.
De ex-leider van de anti-presidents-
partij haalde zijn schouders op en trok
zijn vest nog iets meer af.
„Heb ik nog geen idee van, vriend Carr.
Als ik het wel heb is er op het oogenblik
in Marokko, of daar ergens in de buurt,
oorlog misschien dat ik daar heen ga.
Maar wat ik doe, waar of ik ga of sta,
nooit zal ik onze oude school waarvoor
op dit moment drie hoera's te schande
maken. Je nederige dienaar, Carmencita.
lot genoegen, Mr, Todd.. Tot ziens zul
len we hopen, vriend Carr." Hij bleef
staan en keek zijn gewezen schoolmakker
lichtelijk sarcastisch aan. „Het zal je in
Guayacuador wel bevallen, denk ik."
Na deze raadselachtige opmerking
maakte hij een diepe buiging, keerde zich
om en wandelde, gracielijk met zijn stok
zwaaiend, de hall uit.
Het trio bleef zwijgend zitten, tot de
draaideur vaart minderde. Toen:
„Hoor-es," zei Mr. Todd, „ik neem alles
trug wattik van dien snuiter gezegd heb.
Ik mag 'em toch wel."
HOOFDSTUK XXII.
Tot emigrant uitverkoren.
In een van de mooiste hoekjes van het
fraaie, maar door te veel reclame bedor
ven Sussex ligt een hooge heuvel, waar
vandaan men een prachtig uitzicht op het
omliggende land heeft en, op mooie
dagen, heel in de verte, zelfs de zee kan
zien liggen glinsteren. Op zon- en feest
dagen is dit mooie plekje zooals alle
mooie plekjes zoo overladen met auto's,
bussen en resten van ontelbare pic-nics,
dat niemand het recht zou hebben zich
te beklagen, als het onder het vereenigde
gewicht van al die ondingen plotseling tot
een klein, onaanzienlijk heuveltje ineen
zakte. Op andere dagen echter de in
boorlingen hebben allang genoeg van het
uitzicht en denken er niet aan een heu
vel te beklimmen, waar je om heen
kunt wandelen is deze verhevenheid
vol ideale plekjes om ongestoord over het
verleden te mediteeren en goede voorne
mens voor de toekomst op te kweeken.
Op een oud hek tusschen twee frag
menten van de haag, die den smallen weg
tegen den heuvel op aan een kant be
grenst, zaten op een mooien ochtend drie
personen van het landschap te genieten.
Of, om precies te zijn, twee zaten op het
hek en één aangezien hij aan corpu
lentie leed en zich dus in een dergelijke
houding zeer ongelukkig gevoeld zou heb
ben stond er achter, met zijn armen op
de bovenste lat,'en zijn twee onderkinnen
op zijn arm, die het bovenste lag. En ach
ter hem stond een zeer groote en zeer
stoffige auto geduldig te wachten tot zijn
„berijders" genoeg van het kijken naar
groen en lucht en zon zouden krijgen.
Het was een buitengewoon mooie dag en
het uitzicht was werkelijk schitterend;
maar de twee op het hek als de waar
heid gezegd mag worden zagen het
niet. En evenmin dachten ze eraan om
over het verleden te mediteeren, daar
voor waren hun gedachten te zeer gecon
centreerd op de toekomst. En de derde
achter het hek zag er uit, of hij, practisch
genomen, sliep.
„Het zal me niet makkelijk vallen om
van dat alles afscheid te nemen," zei Car
mencita opeens, na een lange stilte.
„Het zal dit alles niet makkelijk vallen
0111 jou te laten gaan," zei George in een
poging om puntdichterlijk een complimen-
jo te maken.
Mr. Todd grinnikte slaperig.
„Had je eerst een boeket moeten plukke,
jong," mompelde hij en gaapte dan op
eens met een langen uithaal. „Zeg, as
jullie geen haast hebt om terug te gaan"
hij keek vragend naar zijn metgezel
len op, maar blijkbaar hadden ze geen
haast om terug te gaan „dan gaan ik
ergens liggen om een beetje na te den
ken. Roep me maar as jullie me noodig
heb. Maarging hij met een ondoor
grondelijk gezicht voort, „vooral niet
eerder. Zet jullie je effe schrap."
Met overdreven zorg voor de twee
menschen op de bovenste dwars-lat, deed
hij het hek open, ging er door, koos een
gemakkelijk plaatsje onder de haag, liet
zich voorzichtig in een liggende houding
neer, bedekte zijn gezicht met een reus-
achtigen zijden zakdoek, vouwde zijn han
den over zijn embonpoint samen en legde
zich tot nadenken. Maar eerst gaf hij zijn
metgezellen met een stem, die waar
schijnlijk door den zakdoek half-gesmoord
klonk, nog één raad.
„Niet te luid praten, kinderen."
Ze dachten er niet aan om luid te pra
ten; de eerste zestig tellen spraken ze
zelfs in het geheel niet. Daarna draaide
George zich met een ruk om, trok een
twijg uit de haag en richtte met een lar-
moyecrende stem het woord tot de rij
groene blaadjes.
„Overmorgen om dezen tijd ben je al
op zee."
De twijg had tegen deze berekening
niets in te brengen. Carmencita keek
haar buurman van terzijde aan en kwam
hem, menschiievend maar niet met een
overvloed van woorden te hulp.
„Zoo is 't," zei ze.
George bekeek de twijg met een uit
drukking van hevige antipathie, gooide
haar woedend weg en sloeg zijn oogen
melancholiek ten hemel.
„En is er nog kans op, dat je binnen
de zooveel jaren in Engeland terug
komt?"
„Nee, dat is niet waarschijnlijk, Geor
ge.Er is thuis genoeg voor me te
doen."
Een minuut van stilte.
„Enfin," zei George geforcerrd vroo-
lijk. ,,'t Zijn heerlijke dagen geweest!
Goeie genade, 't lijkt ecuwen geleden,
dat ik Phipps aan zijn neus heb getrok
ken Twee of drie eeuwen om precies
te zijn. Toch wou ik nu, dat ik het niet
gedaan had."
„Waarom niet?" vroeg Carmencita, ge
choqueerd over zooveel onmannelijk be
rouw.
„Omdat ik er mijn betrekking door
kwijtgeraakt ben."
„Maar je hebt nu toch weer een betrek
king?"
(Slot volgt.)