ANTHRACIET IV kBrandstoffenhandel S. A. UNIEWASSERI Zn. ft «m DE DOLENDE JÖWEELEN. TIELEMANS' Wijnhandel TOBRALCO NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Buitenlandsch overzicht. KON IJ U'S FRiKFORTER WORSTJES f 1.60 PER H.L. Sproeten komen vroeg in het voorjaar, koop tijdig een pot Sprutol. Bij alle Drogisten. Nr. 7108. EERSTE BLAD DONDERDAG 21 APRIL 1932 60ste JAARGANG Het eerste resultaat van de ontwapeningsconferentie. - De Engelsche begrooting in evenwicht. - Hoover stelt zich opnieuw candidaat voor het presidentschap. van de Dominiale mijnen, is toch weer heel wat anders en kost toch ook maar Spoorgracht 15 Telef. 485 Bmnenlandsche troebelen China. in De nationaal-socialistische situatie in Duitschland. WIJNEN en GEDISTILLEERD in 50 dessins, kleur-ooht, - waseh-echt, De Onafhankelijk Socialistische partij. FEUILLETON COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen land f 2.—, Nederl. Oost en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.0, f 0.>0, f 1Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction tekst) dubbele prjjs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct. Het eerste positieve resultaat van de ontwapeningsconferentie kan worden meegedeeld. Een resultaat dat men wel niet overschatten moet, doch dat toch een kleine schrede in de goede richting be- teekend. De algemeene commissie der ontwapeningsconferentie heeft n.1. Dins dag een positieve beslissing over den in houd der te sluiten ontwapeningsconven tie genomen en weleenstemmig. Tot dusver had zij nog slechts een negatieve beslissing gegeven, doordat zij in Maart het voorstel van Litwinof ver worpen had, dat onmiddellijk een ontwa pening van vrijwel honderd procent zou moeten worden verwezenlijkt. Vanochtend heeft de commissie zich eenstemmig met het voorstel van de redactie-commissie vereenigd dat de vermindering van wa pening, zooals deze bij artikel 8 van het Volkenbondsverdrag voorzien is, progres sief zal moeten worden verwezenlijkt door herzieningen, die met gepaste tusschen- poozen elkander opvolgen, nadat de tegen woordige conferentie de eerste beslissende etappe van de algemeene vermindering van wapening tot het laagst mogelijke peil zal hebben afgelegd. Bij de stemming over deze resolutie verklaarde Litwinof, die gisteren tegen het noemen van een artikel van het Volkenbóndsverdrag in een resolutie der conferentie geprotes teerd had, dat hij zich bij de vermelding van art. 8 wilde neerleggen, deze vermel ding slechts als een vormkwestie beschou wend. Daarentegen verklaarde Titulesco dat hij z;jn stem aan de resolutie gegeven had, omdat de vermelding daarin van art. 8 duidelijk had gemaakt, dat bij de wape ningsvermindering tot het laagst mogelijk peil zal moeten worden rekening gehou den met de in art. 8 genoemde veilighfeids- eischen. Een mededeeling dat de Engelsche be grooting in evenwicht is gebracht is ook een bericht, dat in dezen tijd met optimis me kan worden vernomen. De Britsche minister van financiën, Neville Chamber- lain, heeft Dinsdag voor een overvolle zaal, waarin ook de prins van Wales aan wezig was, zijn begrootingsrede gehou den. Hij begon met te zeggen, dat de nieuwe invoerrechten tot dusver een be drag van twee millioen pond sterling had den opgebracht. De verwachtingen van het afgeloopen jaar waren niet alleen vervuld, maar er was zelfs nog een overschot van 346.000, terwijl men in September nog een deficit van 74 millioen pond sterling had ge raamd. Als gevolg van de afneming der werk loosheid is in plaats van 22 millioen, 341/2 millioen kunnen bezuinigd wor den. De laatste maanden hadden een verle vendiging van den handel en van de werk verschaffing gebracht die reden gaf tot hoop dat het ergste nu overwonnen was. De nieuwe begrooting bevatte geen pos ten voor ontvangst van herstelbetalingen of oorlogsschulden zoowel aan, als van En geland. Deze zaak werd voorloopig als nog niet uitgemaakt beschouwd. Hoe de toe stand zich in de toekomst zou ontwikke len, hing af van het resultaat van de con ferentie van Lausanne. Volgens de mee ning van den minister was het nu het beste om zich voorloopig niet te verwikke len in quaesties betreffende de herstelbe talingen. Intusschen beteekende deze In Crisistijd is kwaliteit goedkooper houding niet dat de Engelsche politiek be treffende dit delicate vraagstuk een nieu we beslissing had genomen. De minister zeide te gelooven dat hij zeker was van de toestemming van het Huis wanneer hij be weerde dat discussie daarover op dit oogenblik doelloos was. De regeering had, zoo deelde de minis- ter mee, besloten voorloopig elke raming tienlafên bestaan heeft het fascisme thans der inkomsten door oorlogsschulden na te een gevesitgd aanzien gekregen, vrij van laten. In verband met het Iloover-moratorium is dat tot 1 Juli uitgesteld, waardoor tien millioen pond minder aan inkomsten ge boekt moesten worden. Het totaal-bedrag der uitgaven schatte DE DUITSCHE VERKIEZINGEN VAN A.S. ZONDAG. Men meldde ons gisteravond uit Ber- lijn: Niet allen in Pruisen, maar ook in Beie ren, Wurttemberg, Anhalt en Hamburg vinden Zondag verkiezingen plaats. In het geheel zullen hierbij weder ongeveer 35 millioen Duitschers van hun kiesrecht ge bruik kunnen maken. HET HUIDIGE ITALIË. Een indruk van Leon DaudeL Leon Daudet schrijft in de Action fran- Qaise: Ik ben teruggekeerd uit Italië. Na hardheden en administratieve plagerijen dat mij bijzonder getroffen heeft. Ik heb op eigen houtje waargenomen zonder te spreken met een politicus of Italiaanschen collega, wier opmerkingen in den een of anderen zin mijn blik hadden kunnen be de minister op 766 millioen pond sterling 1 nevelen. Onder alle voorbehoud voor de en het totaal aan inkomsten op 764,3 mil- j Duitsch-gezindheid van de huidige Ita- lioen, zoodat er een deficit overblijft van liaansche politiek, waarvoor het Briand- 1,7 millioen. Hiervoor is dekking aan wezig. De minister zeide verder dat er dit jaar geen gelegenheid zou zijn de betalers van inkomstenbelasting tegemoet te komen. De minister besloot met te zeggen dat, Oost-Chlnee- Staking op den schen spoorw eg. Het heele personeel van den Oost-Chi- neesehen spoorweg heeft besloten met in gang van gisteren in staking te gaan wegens de arrestatie van 40 beambten isme met zijn welberekende brutaliteiten geheel verantwoordelijk is, heb ik een groot volk aanschouwd', tevreden en zelfs trots op zijn lot, dat in al zijn raderen werkt als een goedgesmeerde machine, zichnaar aanleiding van den aanslag op een over niets beklagend, tenzij over zijn be-j trein met Japansche troepen op 12 April. „hoewel de welvaart nog niet in zicht is, lastingen wat zou het zeggen van o®jDe staking zal het vervoer van Japansche het land er zeker van kan zijn dat wij op onze! en ondanks de geruchten, die men troepen sterk belemmeren, den goeden weg zijn. Door vlijtig werk en in omloop brengt, hoogst kalm. Geleerd strenge zuinigheid, door grooten moed, door de voorbeelden uit de geschiedenis, vertrouwend en geduld zullen wjj zeker schijnt de staatssocialistische dictatuur slagen". van den Duce zelfs «enigszins verzacht te zijn. Het Italiaansche volk is stellig het volk gebleven met den waakzaamsten poli- tieken geest, dat in de vervulling van zijn burgerplicht het objectiefste, het koelste oordeel medebrengt. Dat maakt het zoo aantrekkelijk om met de Italianen in aan- van Hoover heeft zich wederom candidaat gesteld voor het presidentschap der V.S., zooals men in een bericht in ons vorig nummer heeft kunnen lezen. De „Nw. Rott. Crt." schrijft daarover in een artikel,raking te komen. Ik heb nog tal onder het hoofd „Hoover als noodlot" andere opmerkingen gemaakt, doch onder meer: Hoover heeft zich nu zoo goed als offi cieel candidaat gesteld voor het president schap der Vereenigde Staten. En loyaal schijnt de republikeinsche partij deze can- didatuur te aanvaarden. Een president heeft krachtens traditie recht op zijn twee den termijn, tenzij zijn partij hem zoo on mogelijk geworden zou achten, dat zij een tweede presidentsverkiezing niet met hem aandurft. Een dergelijke weigering echter zou eenige gelijkenis hebben met het ver voor vandaag wil ik het hierbij laten. I)e commissie van 19 van den Volkenbond weer bijeen. De commissie van 19 is Dinsdag op nieuw bijeen geweest achter gesloten deu ren en buiten aanwezigheid van de Chi- neesche en Japansche gedelegeerden. De commissie is het eens geworden over den tekst van een resolutie in den geest der reeds medegedeelde lijnen. De voorzit ter Hijmans zal thans den tekst van deze resolutie aan de Japansche en Chi- neesche gedelegeerden mededeelen en daarna zal waarschijnlijk een openbare^ bijeenkomst van de commissie van 19 plaats vinden. dagen zeer dreigend geworden. Het com munistische roode leger, dat uit ongeveer strekken van „een rood paspoort". En dat 30.000 man bestaat, heeft het nabij Amoy willen de republikeinen Hoover blijkbaar gelegen Loengjen, bezet en men ver niet aandoen. Wij gebruikten het woord, wacht, dat in de komende dagen nog meer loyaal, omdat voor deze houding moedige,! plaatsen door de roode troepen bezet wellicht zelfs opofferende trouw noodig is.zullen worden. Want Hoover heeft zich niet populair ge-1 in de haven van Amoy zijn een Engel- maakt in de eerste periode van zijn bewind, sche kruiser, een Amerikaansche tor- Zelden heeft een president in functie aan pedojager, drie Japansche torpedojagers zoo felle openbare aanvallen blootgestaan en twee Chineesche kanonneerbooten met als hij. Het geisoleerde van zijn positie duizend Chineesche zeesoldaten aan was spreekwoordelijk geworden in de Ver- boord, binnengeloopen. eenigde Staten. Geijkt is het grapje dat Successen van het communisti sche leger bij Amoy. De situatie bij Amoy is in de laatste ifcormtroepen Bil de economische de president, zeggend dat hij over een bepaald plan zijn vrienden raadplegen wil, ten antwoord krijgt: „O, die paar minuten kan ik wel wachten". Als offer op het altaar van zijn candida- tuur heeft Hoover alvast laten verluiden, dat hij niet van plan is een vernieuwing van het Hoover-moratorium voor te stel len. Valt dit te betreuren? Het kan zijn dat^vij hem voor deze wei gering even dankbaar moeten zijn als wij hem een jaar geleden dankbaar waren voor zijn initiatief tot een moratorium. Nu nog verder moratorium zou als morfine zijn: Het zou de pijnen van de kwaal ver zachten, een afdoende behandeling min der onvermijdelijk maken, en daardoor het voortwoekeren van de kwaal bevorde ren. Uitstel van de noodzakelijkheid om de dingen definitief onder oogen te zien kan nu slechts kwaad doen. In Juni komt te Lausanne de groote con ferentie over de oorlogsschulden bijeen. De toestand is in ieder opzicht nog slech ter dan een jaar geleden. Het communistische leger in Foeklen. Naar de „Times" uit Peking verneemt, hebben zich 30.000 man goed uitgeruste troepen, onder bevel van generaal Soen Lien-tsjang, vroeger onderbevelhebber van generaal Feng Ju-sjang geconcen treerd in het Z.O. van de provincie. Vol gens de jongste telegrammen uit Amoy hebben deze troepen, die goed schijnen te zijn afgericht, een plaats bezet, op 160 km van Amoy en zal weldra ook Tsjangtsjou op 64 km van Amoy, bezet worden. In Amoy komen duizenden vluchtelingen aan. Tot handhaving van de orde zijn 1000 Chineesche marine-soldaten aan land gezet. De ontbinding van de Hitleriaansche verkapt-militaire organisaties heeft bij ve len bevreemding gewekt. Men vroeg zich af, waarom de eerste daad van Hinden burg na zijn herverkiezing bot president van de Duitsche politiek juist het ontbin- den der Hitleriaansche stormtroepen he- trof en men heeft daaromtrent verschil- lende verklaringen gelanceerd. Hoofdza kelijk beschouwt men de noodverordening, die deze materie vastlegde als een hono reering van een gegeven belofte, wanneer Hindenburg herkozen zou worden. Van daar deze plotselinge geste, kort na de ver kiezingen. Weer anderen vermeenen er een uiting van deceptie in te zien over de sterke stemmen-toename, die Hitier ver kregen heeft, terwijl men op die wijze de macht van de partij zou willen keeren. Voor deze laatste redeneering voelen wij niet veel, omdat het een békend feit is, dat het maken van „martelaren" de ge martelde partij ten goede komt en als een bijzondere reclame werkt. De talentvolle organisatoren, waarvan Duitschland er veel heeft, zullen deze algemeene waarheid niet uit het oog hebben verloren. Geldt de ontbinding geen nakoming van gege ven beloften.... ook dit argument ver KONINGSTR. 85 'T BESTE VAN T BESTE TELEF. 492 werpen zii, want bestond deze afspraak, dan zou men ze niet zoo stroef nakomen, tenzii men er eerlijk voor was uitgeko men dan moeten er andere oorzaken voor bestaan. Wii vermeenen deze te kun nen vinden, wanneer de economische si tuatie van Duitschland onder de loupe ge nomen wordt. Deze is toch buitengewoon ongunstig en het zou ons niet verwonde ren, wanneer heel spoedig een financieel,e ineenstorting van de deflatie per saldo even erg, zoo in zijn uitkomsten niet er ger, is dan inflatie en waar 't volk doods benauwd is voor inflatie, omdat het deze reeds aan den liive beeft ondtervonden, zal het bemerken, dat deflatie op zün minst genomen, even funest kan worden ge noemd. De industrie, het bedrijfsleven en de landbouw zucht onder de zware lasten, terwijl de ontvangers van vaste inkomens, van rente en van periodieke aflossingen door de stijging van den mark in koop kracht worden bevoordeeld. De lasten wor den voor den Staat, voor de Provinciën en voor de gemeenten ondragelijk, waarbij nog de crisismaatregelen moeten worden gevoegd'. De particulieren zien hun inko men verminderen door het wegvallen van dividenden en door de verschillende fail lissementen en moratoria van de staten en maatschappijen, waarin zii hun geld via obligatiën belegd hebben. Belastingen gaan snel naar boven, de werkloosheid stijgt en wanneer daaraan niet spoedig paal en perk wordt gesteld kan een paniek, een economische en een finan- cieele ineenstorting niet worden voorko men! Doch hoe zal het Duitsche volk hier op reageeren? Is het daarom niet wijs van Brüning en van von Hindenburg om te voren aan de massa de wapenen te ont nemen, die een eventueele burgeroorlog aan intensiteit zal doen verliezen? Is de ontbinding van de nationaal-socialistische strijdtroepen niet een gebiedende voor zorg, nu men in regeeringskringen een komende débacle onafwendbaar acht? Wjj zien in deze geste van de Duitsche cen trale Regeering een zichtbaar bewijs van den ernst der situatie. Laat het een waar schuwing zijn om de noodiige voorzichtig heid ten opzichte van Duitschland te be trachten. Tè voorzichtig kan nimmer kwaad, vooral niet in deze ernstige tijden. Een ineenstorting zou door Frankrijk gaarne gezien worden, want hoe dieper de Duitschers worden verslagen, hoe minder gevaar een Duitsche natie voor Frankriik zal opleveren. Bovendien worden de haat gevoelens van de vooraanstaande Fran- schen bevredigd, want dat er een onover winbare haat bii Marianne bestaat, is evi dent. Voor Nederland zou een financieel© Duitsche débacle funest kunnen worden voor het restje van den handel, die wij nog met Duitschland drijven. Wii zullen hoe langer hoe meer worden teruggedreven en wii kunnen daarom niet genoeg hameren op de noodzakelijkheid om zooveel moge lijk het eigen fabrikaat de voorkeur te schenken. Verder zullen onze beleggers en onze banken ruw worden getroffen. Zakt Duitschland in elkander, dan is het met betaling van de huidige schulden uit; men zal naar zijn saldi kunnen fluiten, net zooals dit in 1922/23 het geval geweest is. De zucht naar liquiditeit zal er nog meer door worden versterkt en het feit, dat op nieuw groote goud'remisen van Amerika naar Nederland onderweg zijn, zou wijzen op den drang zooveel mogelijk uitstaande bedragen binnen te halen. De balansen van vele industrieën, handelsondernemin gen en banken zijn geflatteerd; immers men kan de waarde van de debiteuren in deze tijden niet peilenmen kan de activa niet taxeeren, want het omverval- len van de op zijn punt staande crediet- pyramide zal vele waarden opnieuw „ent- werten". SIS per el. Verkrijgbaar bij: Let op naam op den zelfkant Vraagt onze Stalon-collectie MENGGEBOD VOOR MARGARINE. En de Israëlieten. Naar de „Nw. Rott. Crt." verneemt, heeft de vergadering van opperrabijnen in Nederland een adres tot de ministers van binnenlandsche zaken en landbouw en van arbeid, handel en nijverheid ge richt in verband met het voorgenomen menggebod voor margarine. Het college van opperrabijnen wijst er in dit adres de regeering op, dat alleen margarine, uit sluitend uit plantaardige vetten vervaar digd, voor Israëlieten geoorloofd is bij vleeschspijzen, zoodat geen enkele men ging met melkvetten mag plaats hebben. Het college verzoekt den regeering dan ook dringend, bij de invoering van het menggebod nadrukkelijk een uitzondering te maken voor de onder rabbinaal toezicht te vervaardigen margarine. Zeer druk bezochte propaganda- vergaderlng te Amsterdam. De afdeeling Amsterdam van de Onaf hankelijke Socialistische Partij heeft Dinsdagavond in het feestgebouw Belle- vue, waarvan de twee ineenloopende groote zalen geheel gevuld waren, een zeer druk bezochte openbare vergadering gehouden. De voorzitter, de heer Nunes Vas, stel de vast dat uit het feit, dat verscheidene honderden belangstellenden in het woord van de O. S. P. geen plaats in de zaal meer hadden kunnen krijgen, blijkt, dat de jonge partij over onverschilligheid onder de arbeidersbevolking niet te kla gen heeft. Dit komt doordat er in Ne derland nu weer een partij is, waarin men zich als revolutionair kan thuisvoelen. De door K. R. Q. BROWNE. 67) Fanshawe-Smith zuchtte en mikte het eindje van zijn cigaret in het aschbakje. „Ha! Vervl. riep de gedwarsboom de boosdoener. „Dat zet, wat mjj betreft, een punt achter de geheelen geschiedenis, want tegen een millionair kan ik toch niet op. Wel, wel, hier eindigt dan de ongelukkigste tijd van mijn leven." Hij zuchtte en keek Mr. Todd lichtelijk ver wijtend aan. „Waarom heeft u dat niet dadelijk gedaan? Dat zou ons een hoop moeite bespaard hebben." De tinmijnen-kooper kuchte verlegen. „Daar heb ik wel aan gedacht. Maar gommenikkie, 't was een veel te leuke tijd om der een eind aan te maken vóór 't most. En dan had ik toen nog geen tin nen vest noodig en misschien had Millie hier het me toen ook niet laten doen." „Dat zou ze zeker niet gedaan hebben," viel de jonge dame, over wie ze het had den, hen resoluut in de rede, „en ze weet ook nog niet, of ze 't nu...." „Je zou wel gek zijn, Carmencita," zei Fanshawe-Smith gemoedelijk, „als je je trots vóór het succes van je vader liet gaan en gelukkig ben ik niet gek. Wel, wel, hier hebben we dus het oogen blik, waarop ik met deemoedig gebogen hoofd den aftocht blaas." Hij tikte een miniem-klein hoopje asch van zijn knie, stond langzaam en gracieus op en greep zijn hoed en stok. „Drie uur geleden was het al kinderen- bedtijd en langzamerhand begin ik eraan te twijfelen, of ik wel in staat ben, om zoo iets afmattends als een presidents-functie met eere te vervullen." „Wat ga je nu doen, F.-S.?" vroeg George nieuwsgierig. De ex-leider van de anti-presidents- partij haalde zijn schouders op en trok zijn vest nog iets meer af. „Heb ik nog geen idee van, vriend Carr. Als ik het wel heb is er op het oogenblik in Marokko, of daar ergens in de buurt, oorlog misschien dat ik daar heen ga. Maar wat ik doe, waar of ik ga of sta, nooit zal ik onze oude school waarvoor op dit moment drie hoera's te schande maken. Je nederige dienaar, Carmencita. lot genoegen, Mr, Todd.. Tot ziens zul len we hopen, vriend Carr." Hij bleef staan en keek zijn gewezen schoolmakker lichtelijk sarcastisch aan. „Het zal je in Guayacuador wel bevallen, denk ik." Na deze raadselachtige opmerking maakte hij een diepe buiging, keerde zich om en wandelde, gracielijk met zijn stok zwaaiend, de hall uit. Het trio bleef zwijgend zitten, tot de draaideur vaart minderde. Toen: „Hoor-es," zei Mr. Todd, „ik neem alles trug wattik van dien snuiter gezegd heb. Ik mag 'em toch wel." HOOFDSTUK XXII. Tot emigrant uitverkoren. In een van de mooiste hoekjes van het fraaie, maar door te veel reclame bedor ven Sussex ligt een hooge heuvel, waar vandaan men een prachtig uitzicht op het omliggende land heeft en, op mooie dagen, heel in de verte, zelfs de zee kan zien liggen glinsteren. Op zon- en feest dagen is dit mooie plekje zooals alle mooie plekjes zoo overladen met auto's, bussen en resten van ontelbare pic-nics, dat niemand het recht zou hebben zich te beklagen, als het onder het vereenigde gewicht van al die ondingen plotseling tot een klein, onaanzienlijk heuveltje ineen zakte. Op andere dagen echter de in boorlingen hebben allang genoeg van het uitzicht en denken er niet aan een heu vel te beklimmen, waar je om heen kunt wandelen is deze verhevenheid vol ideale plekjes om ongestoord over het verleden te mediteeren en goede voorne mens voor de toekomst op te kweeken. Op een oud hek tusschen twee frag menten van de haag, die den smallen weg tegen den heuvel op aan een kant be grenst, zaten op een mooien ochtend drie personen van het landschap te genieten. Of, om precies te zijn, twee zaten op het hek en één aangezien hij aan corpu lentie leed en zich dus in een dergelijke houding zeer ongelukkig gevoeld zou heb ben stond er achter, met zijn armen op de bovenste lat,'en zijn twee onderkinnen op zijn arm, die het bovenste lag. En ach ter hem stond een zeer groote en zeer stoffige auto geduldig te wachten tot zijn „berijders" genoeg van het kijken naar groen en lucht en zon zouden krijgen. Het was een buitengewoon mooie dag en het uitzicht was werkelijk schitterend; maar de twee op het hek als de waar heid gezegd mag worden zagen het niet. En evenmin dachten ze eraan om over het verleden te mediteeren, daar voor waren hun gedachten te zeer gecon centreerd op de toekomst. En de derde achter het hek zag er uit, of hij, practisch genomen, sliep. „Het zal me niet makkelijk vallen om van dat alles afscheid te nemen," zei Car mencita opeens, na een lange stilte. „Het zal dit alles niet makkelijk vallen 0111 jou te laten gaan," zei George in een poging om puntdichterlijk een complimen- jo te maken. Mr. Todd grinnikte slaperig. „Had je eerst een boeket moeten plukke, jong," mompelde hij en gaapte dan op eens met een langen uithaal. „Zeg, as jullie geen haast hebt om terug te gaan" hij keek vragend naar zijn metgezel len op, maar blijkbaar hadden ze geen haast om terug te gaan „dan gaan ik ergens liggen om een beetje na te den ken. Roep me maar as jullie me noodig heb. Maarging hij met een ondoor grondelijk gezicht voort, „vooral niet eerder. Zet jullie je effe schrap." Met overdreven zorg voor de twee menschen op de bovenste dwars-lat, deed hij het hek open, ging er door, koos een gemakkelijk plaatsje onder de haag, liet zich voorzichtig in een liggende houding neer, bedekte zijn gezicht met een reus- achtigen zijden zakdoek, vouwde zijn han den over zijn embonpoint samen en legde zich tot nadenken. Maar eerst gaf hij zijn metgezellen met een stem, die waar schijnlijk door den zakdoek half-gesmoord klonk, nog één raad. „Niet te luid praten, kinderen." Ze dachten er niet aan om luid te pra ten; de eerste zestig tellen spraken ze zelfs in het geheel niet. Daarna draaide George zich met een ruk om, trok een twijg uit de haag en richtte met een lar- moyecrende stem het woord tot de rij groene blaadjes. „Overmorgen om dezen tijd ben je al op zee." De twijg had tegen deze berekening niets in te brengen. Carmencita keek haar buurman van terzijde aan en kwam hem, menschiievend maar niet met een overvloed van woorden te hulp. „Zoo is 't," zei ze. George bekeek de twijg met een uit drukking van hevige antipathie, gooide haar woedend weg en sloeg zijn oogen melancholiek ten hemel. „En is er nog kans op, dat je binnen de zooveel jaren in Engeland terug komt?" „Nee, dat is niet waarschijnlijk, Geor ge.Er is thuis genoeg voor me te doen." Een minuut van stilte. „Enfin," zei George geforcerrd vroo- lijk. ,,'t Zijn heerlijke dagen geweest! Goeie genade, 't lijkt ecuwen geleden, dat ik Phipps aan zijn neus heb getrok ken Twee of drie eeuwen om precies te zijn. Toch wou ik nu, dat ik het niet gedaan had." „Waarom niet?" vroeg Carmencita, ge choqueerd over zooveel onmannelijk be rouw. „Omdat ik er mijn betrekking door kwijtgeraakt ben." „Maar je hebt nu toch weer een betrek king?" (Slot volgt.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1932 | | pagina 1