BRANDSTOFFEN
HET IS NU TIJD
BRANDSTOFFENHANDEL
Krigée's Gemberbrood f 0.25
m
Visscherij.
Ons leeszaal J{oekje.
voor het bestellen
Uwer voorraad -
De prijzen zijn thans
ZEER LAAG -
Spoedig zullen wij
moeten verhoogen
VEREENIGDE
SPOORGRACHT15
TELEFOON 483
verzuim (de heeren H. J. Marinus en Ag-
genbach); Volksonderwijs (de heer Mari
nus); Alg. Bond van Overheidspersoneel
in Nederland (de heer Spoelstra); R.K.
Êond van Overheidspersoneel St. Paulus
(de heer Trap); Armenraad (de heer A. J.
Liidsman); Bond van Personeel in Over
heidsdienst (de heer Helder); de Chr.
B-P.P.D. (de heer v. d. Hoop); Heldersche
Zwemvereeniging (de heeren Bandsma en
Fels); Bijz. Vrijwillige Landstorm (de heer
de Böck); de Held. Postzegelvereeniging.
Het gemeentebestuur van Anna Paulow-
na, dat, zooals we hierboven zeiden, zulke
prachtige bloemen had gestuurd, was ver
tegenwoordigd door de heeren Lovink,
burgemeester, wethouder Lubbert en den
heer Keyzer, secretaris.
Verder waren aanwezig alle ambtenaren
van de secretarie, het administratief per
soneel van Gemeentewerken, een depu
tatie van het politiecorps en van de werk
lieden van den dienst der plantsoenen.
Hieronder volgen de namen van de
geefsters en gevers van de vele bloem
stukken, die de trouwzaal in een lust-
waranda omtooverden en waarmede de
fotograaf veel werk had ze smaakvol te
rangschikken.
Gemeente Callantsoog, G. A. Niessink,
'J. Kamman, Officieren Landmacht, N.V.
Zeebad huisduinen", Woningstichting,
l)okter, „Helder's Belang", personeel raad
huis, Algemeene Oranjevereeniging, Afd.
Den Helder Nod. Bond van Gemeente
ambtenaren, Kamer van Koophandel, Eco
nomische Commissie, leden Marineclub,
van de raadsleden, „Huisduiner Belang",
Gemeentebestuur Anna Paulowna, „O. K.
K.", „A. H. W. V.", Dep. van Handel en
Nijverheid, Centr. Ned. Ambtenaarsbond,
„H. Z. V.", drukkerij Jaring, Afd. Den
Helder v. h. „Roode Kruis", L. Bandsma
en echtgenoote, Ned. Chr. Ambtenaars-
bond, dienst der plantsoenen, „Helder's
Mannenkoor", garage Hablous, directie
drukkerij C. de Boer, waarvan de heer De
Boer wegens ongesteldheid verhinderd
was persoonlijk te komen en zich schrifte
lijk had verontschuldigd.
APOTHEKEN.
Van hedenavond 10 uur tot Maandag
morgen is alleen geopend de apotheek van
P. Hoolmans, Spoorstraat
Van Maandag 4 Juli tot 11 Juli wordt
wond- en Zondagsdienst waargenomen
iloor W. T. Kingma, Kanaalweg.
LEEN WAGENAAR.
25 jaar bij de spoorwegen.
Leen Wagenaar, de conducteur, is 25
jaar bü de Nederlandsche Spoorwegen en
zoodoende waren weer eenige samen
zweerders bij elkaar gekomen om dezen
dag voor den heer Wagenaar tot een on-
yergeteliiken te maken.
Op het station wapperde de vlag, die
gisterenmorgen de gebeurtenissen be
schutte, waarvan wij hieronder verslag
doen. De huldiging vond weer plaats in de
tweedeklas wachtkamer. Een prachtig
bouquet rozen stond op het tafeltje, waar
achter de jubilaris straks met zijn familie
zou plaats nemen.
Geleidelijk kwam het personeel van bet
Heldersche station de wachtkamer binnen,
zoodat toen de jubilaris door de commis
sie, bestaande uit de heeren Wildschut,
chef van het plaatskaartenkantoor, deu
hoofdconducteur Bakker en den conduc
teur Hoveling, binnengeleid werd, er
velen aanwezig waren, allen even uit hun
werk gebroken om hun collega te huldi
gen. Was dit afgeloopen, dan riep de
maatschappij weer en zou, behalve dan
op dezen dag voor den heer Wagenaar,
het werk weer zijn gewonen voortgang
vinden.
De heer Van Emmerik, de stationschef,
nam het eerst het wToord.
Jubilaris, zoo begon deze, zooals bekend,
kan de vertegenwoordiger van de maat
schappij niet voor vanmiddag komen, zoo
dat je het voorloopig met onze huldiging
moet doen. Ik geloof, dat je met voldoe
ning op de afgelegde 25 jaren kan terug
zien, want je hebt. zooals men noemt, ge
lukkig gediend. IJver en plichtsbetrach
ting heb je steeds getoond en ik hoop, dat
bet geluk je ook verder zal mogen bij
blijven en dat je steeds met denzelfden
ijver die je steeds hebt getoond werkzaam
zal mogen zijn.
Namens het personeel heb ik het genoe
gen je een stoffelijk blijk van onze hulde
aan te bieden en ik hoop. dat je er nog
vele jaren van zult mogen genieten.
En wat er toen naar voren kwam, nou
dat raadt u in geen tienen. Het was geen
luie stoel, het was geen rooktafel, het
was.... een kanariepietje. En niet alleen
een pietje, maar ook een kooitje en een
standaard, alles in nikkel uitgevoerd.
En natuurlijk werd alles uit het pakpapier,
gehaald en ook een kant van het kooitje
werd van papier ontdaan om het pietje te
kunnen bekijken. Natuurlijk werd het niet
geheel aan de blikken van de omstanders
bloot gegeven, want daar zou zijn teere
gestelletje natuurlijk niet tegen kunnen.
Kijk, en daar kwam de chef ook nog met
een zakje zangzaad aandragen en ook nog
Behalve het pietje dan natuurlijk.
Zal ik u nu nog verder verhalen hoe ik
meer dood dan levend aan de steiger krab
belde?? Nee. zoo is het al mooi genoeg.
Koud en nat en akelig ben ik als een haas
huiswaarts getogen, nadat ik natuurlijk
eerst onzen gastheer hartelijk voor het in
teressante tochtje had bedankt....
Interessant, ja, maar ook zeer bang!
Tot de volgende keer, werd me nage
roepen.
Ja, tot de volgende keer....
Eenige uren later geheel opgeknapt,
heb ik aan een iegelijk verteld, dat zeilen
een reuze sport is, gezond, moeilijk en
sensationeel. En dat ik er veel voor voel!!!
(Als het kalm weertje is
DE „ZONNESTRAALDAG".
Opbrengst 584-
Wederom den dank aan allen,
Die ons hielpen in den strijd.
Wederom gaf heel Den Helder
Blijk van offervaardigheid.
Wederom is nu gebleken
Dat men helpen wil in nood,
Zondendat was toch bij velen
De droefheid en ellende groot.
Nogmaals dank, uit naam der „zwakken
't Was een ware „Zonnedag",
Vijfhonderd vierentachtig gulden
j Is 't bijeengegaard bedrag.
Collectrices, geefsters, gevers,
Hebben weer hun best gedaan,
„Zonnestraal" komt elk jaar meer
In een grooter gunst te staan.
JAN MENS,
Secr. Z. C. Den Helder.
joT as vclu c -iü
een envelop voot den nieuwen baas van
pietje.
Toen kwam de heer Mallet aan het
woord.
Allen die hier staan, zoo zeide de heer
Mallet, vormen een schakel in het groote
raderwerk van de maatschappij en zij heb
ben zidh gedrongen gevoeld om hun col
lega op dezen voor hem zoo heugelijken
dag te huldigen. Je bent begonnen op de
onderste sport van den ladder bij de H.IJ.
S.M. en kort daarna heb je je in Den Hel
der gevestigd. Toen de gelegenheid voor
enkele categorieën van arbeiders werd
opengesteld om opgeleid te worden tot-
conducteur, heb ik je onder mijn leerlin
gen gehad. Ik hoop van harte, dat je nog
lang bij den dienst zal mogen blijven en
werken met denzelfden ijver die je tot nu
toe steeds hebt getoond, tot eer van de
Maatschappij.
Een driewerf hoera werd vervolgens op
den jubilaris uitgebracht.
Daarna wilde de heer Wagenaar een
wpordje van dank spreken. Hij had niet
gedacht, dat ze nog zooveel met hem zou
den ophebben en dat hü zoo gehuldigd
zou worden. Hii wilde nog veel meer zeg
gen, maar de aandoening werd hem te
machtig en er volgde een stilzwijgen, dat
welsprekender was dan de mooiste rede.
„Het is zoo wel goed hoor Leen", werd er
geroepen en nogmaals klonk het hoera
geroep door de wachtkamer.
De fotograaf kwam daarna aanzetten
om den jubilaris en het gezelschap te ver
eeuwigen, waarna deze plechtigheid weer
tot het verleden behoorde.
VAARPLAN HR. MS. „O 13".
Zooals wij reeds hebben gemeld, ver
trekt a.s. Dinsdag v.m. 11 uur uit de
haven Hr. Ms. O. 13 voor een reis naar
den Atlantdschen Oceaan. Aan boord be-
Prof. Veninq Meinesz en zijn toestel,
waarmede hij aan boord van de „O. 13"
de slinqerwaarneminqen verrichtte.
vindt zich de heer Vening-Meinesz voor
het verrichten van allerlei slüngerwaar-
nemingen.
Het vaarplan is als volgt vastgesteld:
5 Juli: 11 uur v.m. vertrek van Nieuwe-
diep.
13 Juli: Aankomst te Ponta Delgada
(Azoren).
19 Juli: Vertrek van Ponta Delgada.
29 Juli: Aankomst te Funchal (Madeira)
4 Aug.: Vertrek van Funcbal.
12 Aug.: Terugkomst*te Nieuwediep.
De état-major bestaat uit den luitenant
ter zee der le kl. F. Rouwenhorst, luite
nants ter zee der 2e kl. G. Koudiis en W.
J. Hootsen en den off. van den M.S.D.
der le kl. A. J. Krom.
BEGRAFENIS
SERGEANT-VLIEGTUIGMAKER
W. J. NIJHOF.
Een aangrijpende plechtigheid.
Onder zeer groote belangstelling is Don
derdagmiddag op de Algemeene Begraaf
plaats alhier ter aarde besteld het stoffe
lijk overschot van den te Vaals, door een
vliegtuigongeluk, om bet leven gekomen
sergeant-vliegtuigmaker, W. J. Nijhof.
Vrijwel de geheele bemanning van de
vliegkampen „de Kooy" en „de Mok", zoo
wel het militaire- als burgerpersoneel was
aanwezig. Verder hadden zich vele belang
stellenden naar het kerkhof begeven,
zoodat wel een paar honderd menschen
van deze droeve plechtigheid getuige
waren.
Het was reeds vrij laat in den middag
toen de droeve stoet zich aan en voor de
begraafplaats formeerde. De talrijke
bloemstukken werden op een aparte baar
geladen, welke door collega's grafwaarts
werd gedragen. Zes onderofficieren-vlie-
ger fungeerden als slippendrager.
Achter de baar liepen de familie, offi-
cieele marine-autoriteiten en talrijke offi
cieren van de beide kampen.
De minister had zich doen vertegen
woordigen door den kapitein-luitenant ter
zee J. A. V. Swenker, de Schout-bij-nacht
was vertegenwoordigd door zijn adjudant,
luitenant ter zee der le klasse C. Moolen-
burgh. Verder merkten wij op den com
mandant van het vliegkamp „de Kooy",
kapitein ter zee J. P. Remijnse en den
commandant van het vliegkamp „de Mok",
kapitein-luitenant ter zee K. van Aller.
Het luchtvaartcorps van Soesterberg was
vertegenwoordigd door den len luitenant
jhr. Asch van Wijck.
Langzaam daalde de kist in de groeve.
Vele familieleden konden hun aandoening
niet bedwingen.
Toesprak van kolonel Remijnse.
Het eerst werd het woord gevoerd door
kolonel Remijnse.
Wie, zooals wij bij den vliegdienst, aldus
kolonel Remijnse, een getrouw medewer
ker in een gevaarvol beroep ten grave
heeft helpen brengen, die eerst kan be
grijpen wat op dit oogenblik bij de om
standers en bij mij, den commandant van
Willem Jan Nijhof, omgaat.
De officieren en zijn kameraden van
beide diensten hebben gemeend Nijhof
niet van hier naar betere oorden te laten
vertrekken, zonder een enkel woord te
spreken van afscheid en waardeering.
Nijhof noch Weemhoff waren mannen die
op uiterlijke waardeering gesteld waren.
Nijhof had groote bewondering voor zijn
chef Weemhoff, die op dien ongeluksdag
van 27 Juni om 12 u. 21 te Vaals tezamen
met hem het leven liet. Thuis sprak hij
niet anders dan over Weemhoff. Zij waren
samen één. Wanneer de een in het vlieg
tuig als waarnemer stapte, zat de ander
als bestuurder reeds op zijn plaats. De
mannen vertrouwden elkander volkomen
omdat zij elkander gedurende lange jaren
hadden leeren kennen. Wanneer Nijhof
thuis over Weemhoff sprak, zeide zijn
familie wel eens schertsend dat hij een
wit voetje bij zijn chef probeerde te halen.
Hij antwoordde dan echter dat hij geen
wit voetje verlangde, maar dat hij alleen
zijn plicht deed. Ik, die hier als zijn com
mandant sta, kan zeggen dat deze man
meer dan viervoudig zijn plicht deed ge
durende den langen tijd dat hij onder mij
heeft gediend.
Nooit werd hij gestraft, nimmer kreeg
hij een aanmerking, wanneer hij een
woord hoorde, dan was dat van lof en niet
zijn bekwaamheid als bestuurder heeft
dit doen gebeuren.
Wij mogen niet morren en klagen, wij
weten ook, dat 't niet de oorzaak vindt in
den dienst of wat dan ook, wij hebben te
rekenen met een Bestuur dat wijzer is
dan het onze.
Ik heb het leed gepeild in de twee fami
lies en de namelooze ellende gezien. Ik
heb niet getroost omdat ik geen woorden
van troost kon vinden. De tijd, de groote
heelmeester van alles, zal in den loop der
jaren verzachting brengen.
Thans Nijhof zul je rusten op dit kerk
hof, waar op het oogenblik het zonlicht
tusschen de graven speelt, en waar in den
winter de stormvlagen over jagen. Je rust
temidden van je kameraden van den vlieg
dienst die reeds voor jou zijn heengegaan
en je zullen opnemen onder de hunnen en
die met jou zullen luisteren naar het ge-
ruisch van de zee hier in je onmiddellijke
nabijheid en naar het geronk van de
motoren van de vliegtuigen van het kamp
dat hier vlak bij is.
Nijhof, beste vriend, rust zacht en in
vrede.
De vlcotpredikant aan het woord.
Daarna kwam aan het woord ds. Vaan
drager, de vlootpredikant.
Alle aanwezigen zullen diep onder den
indruk komen, zei ds. Vaandrager, als zij
bedenken dat deze twee menschenlevens,
zoo vol beloften voor de toekomst plotse
ling werden weggenomen. Wij hebben ge
hoord dat hier een plichtsgetrouw man
wordt begraven en velen zullen hem mis
sen, die met hem in aanraking kwamen.
Kortgeleden nog was hij jarig en toen
had hij een nieuwen vliegkap gekregen.
Hij vergeleek hem bij zijn ouden kap waar
mede hij zoovele jaren had gevlogen en
vroeg zich af of de nieuwe hem weer even
trouw zou vergezellen als de oude.
Helaas, voor het eerst met zijn nieuwen
kap opgestegen, zou het zijn laatsten reis
worden en zou aan dit leven plotseling een
einde komen.
Voor velen die hem in zijn werk ge
kend hebben, maar vooral voor de familie,
is het een grooten slag. Als wij nagaan
hoeveel er in hem te prijzen was, hoe zijn
omgang was met zijn familie, dan staan
wij voor een raadsel. Ik kan begrijpen, dat
de menschen een schok kregen en wellicht
een schok in hun geloof. Het is zeer moei
lijk om, wanneer een dierbare plotseling
wordt weggenomen, daarin te berusten,
doch aan den anderen kant is er een Naam
waaruit wij troost kunnen putten, wanneer
wij te pletter loopen tegen den muur van
het noodlot. Wij weten, dat Hij die, alles
regeert, ver boven ons allen uitgaat, dat
men bq Hem die slaat, ook troost kan zoe
ken en vinden.
Wanneer Jezus met zijn discipelen wan
delde en zij Hem vragen stelden, ant
woordde Hij hen: „Gij zult kracht van
boven ontvangen wanneer gij er om
vraagt". God geeft kracht om het antwoord
te stellen in Zijn handen. Hij denkt aan de
getroffen familie die ls achter gebleven
en Hij zal ze helpen om in deze zware
dagen dezen slag te helpen dragen.
De heer Eylders bedankte namens de
familie voor de ondervonden belangstel
ling en wyees ook op de kracht die in Jezus
Christus te vinden is, om dit kruis te hel
pen dragen.
Zeer onder den indruk verlieten de aan
wezigen daarop den doodenakker.
HELDERS FANFARECORPS.
(Dir. Th. Lugtenburg.)
2e Zomerconoert op Woensdag 6 Juli,
des avonds 8 uur 30 in de muziektent in
het Julianapark.
1. Le tribut de Zamora, arr. par F. Degrez.
2. Marche aux flarabaux, G. Meyerbeer (trans-
crite par G. Wittman.
3. Tranceède (Ouvert.) Rossini arr. G. Gadenne.
4. Fantasie sur Lohengrin, arr. par. L. Langlois.
5. Brise d'Italie L. Bribaillet.
6. During the Battle (Pendant la Batailie)
G. Gadenne.
7. Secret de Sphinx G. Gadenne
8. Foithfal and Bold. Arnold Rurt
BEKENDMAKING.
Burgemeester en Wehouders van Den
Helder maken bekend, dat in verband met
een defect aan het gemeentelijk zwembad,
de badinrichting voorloopig zal worden
gesloten.
Van de eventueele wederopenstelling
zal kennisgeving geschieden.
DE NIEUWE FORD-AUTO.
In de Show Room van de firma Schul-
mayer, Spoorstraat, is een speciale expo
sitie van de nieuwe Ford-automobiel ge
opend.
De nieuwe Ford vormt een omwenteling
op de automobielmarkt, daar de waarde
voor geld, welke hiermede aan het publiek
wordt geboden, werkelijk merkwaardig is.
Er worden tegenwoordig hooge eischen
gesteld aan de technische perfectie van de
automobiel, terwijl de tijdsomstandigheden
een lagen prijs noodzakelijk maken. De
nieuwe Ford biedt nu, wij kunnen welhaast
zegden, alles wat in een moderne auto
mobiel verlangd kan worden. Ja, in som-
migé punten meer dan vele duurdere auto
mobielen.
Noemen wij hier slechts de voornaamste
punten:
Een trillingvrije 8-cylinder; Synchro
mesh gangwissel met „geruischlooze"
tweede versnelling; soepele transversale
veeren; vier dubbelwerkende hydraulische
schokdempers, waarop een nieuwe vinding
is toegepast; groote maat banden op elec-
trisch tot een geheel gelaschte stalen
draadspaakwielen met forsche naven,
voorzien van fraaie roestvrij stalen dek
sels, die de wielmoeren afdekken.
De nieuwe veering, de thermostatische
geregelde schokdempers en de groote
banden maken tezamen met de zeer ruime,
uitstekend gestoffeerde carrosserieën de
nieuwe Ford tot een uiterst comfortabelen,
geriefelijken wagen.
DE KERMIS-VOORSTELLINGEN
VAN DE VOLGENDE WEEK.
Omtrent de serie zomer-voorstellingen,
welke de volgende week hier in „Castino"
zullen worden gegeven, laten wij hier nog
eenige persuitslagen volgen:
Maandaq het bekende lachstuk uit het
Indische leven „Tropenadel" van Henri
v. Wermeskerken; waarin Mevr. De Boer
op bewonderenswaardiqe manier de Am-
sterdamsche Juffrouw Van der Kooij uit
beeldt. En als we nu zeggen, dat onze oer-
qeestiqe acteur Ezerman de mannelijke
hoofdrol vervult, behoeven we zeker niet
meer te verteilen, dat het een onbetaal
bare lachavond wordt.
Dinsdaq gaat één van Heiiermans'
grootste meesterwerken „De Meid". Een
zeer spannend en aangrijpend spel van
haat, doch evenwel zóó, dat toch ieder
oogenblik de bezoekers het uitschateren
van den lach om het buitengewoon natuur
lijke en geestige spel van mevr. de Boer.
Zooals de ongeëvenaarde kunstenares
deze „meid" speelt, is het gewoonweg „een
wonder" en is dit alleen al een gang naar
Casino dubbel en dwars waard.
Woensdaq: „Rijken qeen qeld",
Hieromtrent verwijzen wij naar hierboven.
Donderdaq krijgen we het vervolq op
„Tropenadel", het Indische blijspel „Sui
kerfreule", eveneens van Henri v. Wer
meskerken. Velen zullen het reeds gezien
hebben, maar we twijfelen er niet aan of
diezelfden komen het noq eens zien, al
was 't maar alleen weer om 't schitterende
spel van mevr. de Boer, Ezerman en de
overigenen om een avond qeweldiq
plezier te hebben en tranen te lachen. Dit
worden vier keurige avonden 1
De laatste 3 dagen, Vrijdaq, Zaterdaq
en Zondaq komt als telken jare hét
revuegezelschap Frits Schakels. De groote
Revue waarmede zü komen heeft tot titel-
„Pas op je burenl". Het is een qeheel
nieuwe Revue, met prachtige decors en
costumes en schitterende finales.
Zooals wel eenigszins gevreesd werd,
heeft de IJmuider delegatie, die in Parys
zou trachten de contingenteenng van
vischinvoer in Frankrijk wat te verzach
ten weinig resultaat kunnen beieiken.
In de eerste dagen van Juli zou slechts
een klein kwantum fijnvisch, in hoofdzaak
tong, worden toegelaten.
Wij spraken de verwachting uit, dat
met het oog op het nieuwe tijdvak van
contingenteering en de lage tongprijzen
vermoedelijk wel heel wat tong in koel
huizen zou zijn opgeslagen.
Dat blijkt nu inderdaad ook het geval
te zijn en waarschijnlijk is met deze op
geslagen tong, die dus voor uitvoer in
aanmerking komt, reeds het geheele toe
gestane kwantum over Juli, Augustus en
September opgebruikt.
Dat zegt dus, dat de tongprqs voor deze
komende drie maanden laag zal blijven,
hetgeen in het vischbedrijf een geweldi
gen tegenslag vormt, omdat tong het
meest bijdroeg tot verkrijging van goede
besommingen en de handel aan dit luxe
vischje ook nog wel iets wist te verdienen.
Het vakblad „De Visscherij''houdt een
pleidooi voor de uitoefening der kust-
visscherij door middel van motor-trawlers
en naar de teekening, die er bijgevoegd
is en de beschrijving, zoo ongeveer als
de motor-kotters, die wij hier kennen.
Het frappeert, dat wij indertijd een
dergelijke beschouwing hielden. O.i.toch
is rendabele vischexploitatie mogelijk
(we hebben het oog op normale econo
mische tijden) als men dit soort vaartui- Leeszaal
gen voor de visscherij bezigt.
Door het belangen-systeem, hetzij voor
zelf-eigendom, dan wel door winstdeeling,
worden de exploitatie-kosten laag gehou
den, waardoor de winst-marge stijgt.
Het groot-trawlbedrijf zal slechts voor
enkele schepen mogelijk zijn, mits dan de
uitrusting van zoo'n groote trawler zoo
danig is, dat de visch door middel van de
koeltechniek versch kan worden gehou
den of de geheele bewerking, tot pan
klaar, aan boord kan plaats hebben, terwijl
op het schip tevens hel afval kan worden
verwerkt tot vischmeel.
In het klein dus, wat het groot-walvisch-
bedrijf nu is. Let wel, we spreken van
normale tijden.
Het stoomtrawlbedrijf zal zijn tijd heb
ben gehad.
De bakens moeten worden omgezet.
Hier is men op den goeden weg. Na
tuurlijk stagneert uitbreiding dezer vloot
door den slechten tijd.
Daaraan komt eenmaal een einde.
België heeft door rijkssteun, in den
\orm van hypotheken dit motor-kotter-
bedrijf weten op te voeren en met succes
in den normalen tijd.
De schrijver van het art. in „De Vis
scherij" bepleit ook rijkssteun in den
Van de Russische revolutionaire Wera
Figuer bevat dc Leeszaal haar „Nacht
over Rusland". Een tweede werk dezer
merkwaardige vrouw, die tweeëntwintig
jaren van haar leven in een Russische
vesting als gevangene doorbracht, ligt
thans ter lezing. Zij beschrijft in dit boek
Terug in de Wereld" haar ervaringen,
nadat haar in 1904 gratie was verleend,
en zij, in plaats van in gevangenschap,
haar leven in de zeer betrekkelijke vry-
heid van balling in eigen land mocht
doorbrengen. Hoe vreeselijk dit leven
voor haar was, daarvan geeft dit boex
wel een goed denkbeeld. De groote revo
lutie heeft zii nog meegemaakt, maar
daarover wordt in dit boek niet dan tei -
loops geschreven. Maar tragisch is het
te lezen: „De omwenteling van 7 No
vember (nieuwe stijl) waannede onze
sociale revolutie begon en alles w at daar
uit voortvloeide, bracht mii droevige er
varingen. Ik was in het geheel niet vooi-
bereid op den onderlingen strijd der
socialistische partijen een bloedige
broedertwist".Maar toch beselte zij,
dat „wii revolutionairen van de oude
garde", de geestelijke voorvaderen waren
van alles wat er nu gebeurde.
Wera Figuer moet al heel oud zijn.
Mischien krijgen we nog het verhaal over
haai- ervaringen tijdens die laatste pe
riode, welke tot het bolsjewisme leidde.
Dat zal zeer zeker interessant zijn.
U vindt dit werk „Terug in de Wereld
deze maand op de bekende plank in de
„Ik heb al maar last van de rimme-
tiek," bracht een gedrochtelijk manne
tje in het midden, „maar ik heb toch
Sohagen gehaald. Die plaats is ook niet
best geschikt voor liefdadigheid. Drukte
hebben ze er genoeg, doch wat geven
ho maar. Kijk eens even, dat is alles."
Hij haalde een paar handen met cen
ten uit zijn zak en telde ze in zijn pet.
„Morgen neem ik een andere richting,
want ik weet nog een fijn gehucht, waar
ze minder hardvochtig zijn."
„Dan moet je den Polderin," sprak een
gast goedhartig, „dat is een land van be
lofte voor schooiers."
„De Polder?" lachte een jongmensch.
„Ik ben er nooit gelukkig geweest. Geef
mij maar 't Nieuwediep, daar heb ik nou
altijd succes. Aardige goede bewoners,
die weten van geven en nemen. Als ik in
't Nieuwediep werk, dan mag je een
hardvochtig adres treffen, maar over het
algemeen ben ik er op mijn merk. Man,
het is hier immers nog een rijke ge
meente. Wat jij, Nieuwedieper?"
Hij had een tijdlang stil, lusteloos en
gedrukt geluisterd. Een venter, die in
hypotheekvorm voor onze visschers en Den Helder is geboren, blijft
speciaal voor den tot werkloosheid ge- kameraden levenslang de man uit t ]\ieu-
doemden Zuiderzeevisscher. i wediep. De Nieuwedieper was in dezen
Dit raakt dan tevens het belang onzerkring iemand om wien alles heen draait,
plaats,want uitsluitend Noordzeevisscherij i Een man die langzamerhand oud is ge
iten deele tijdelijk Waddenzeevisscherij) worden als een zuivere beroepsventer
zal met deze vaartuigen worden uitge-, langs den weg. Hij heeft een geweldig
oefend. provinciaal en stedelijk zwervend leven
We 'willen dit nogmaals goed in ons achter den rug en van het reizen binnen
oor knoopen. Wellicht komen wij daarop lands heeft hij bronnen van nieuws en
nader terug.
••n delicatesse
kan er uren over prater» Zijn horizont is
vrij onbeperkt, want hij heeft zijn zetel'
in Limburg en Brabant en Gelderland
en in geen enkele andere buurt bezit hij'
Kijkjes uit mijn venster. een vaste woning.
„Ik heb me nooit laten binden aan
De man van 't Nieuwediep vertelt, 't Nieuwediep hoe goed het er ook is
voor onze menschen. Als ik er een week
Er viel een dun zonnestraaltje van het jjeb gekuierd, word ik weer voortge-
achterplaatsje in de gelagkamer, waar ze zwe€pt om ver van honk te gaan. Denk
bij elkaar hokten. Het was een karakter- je mjjn geluk ga zoeken in Koe-
vol lokaal van den goeden ouden stempel, gras of Breezand? Dank je hartelijk."
vol herberggerief achter de sohenkbank, „Kon ik ook maar zoo'n groote vlucht
een klein, warm en goedkoop volksloge- nemen," zei een marschkramer, knap en
ment. Eenige kleverige reclameplaten ver- zindelijk gekleed, doch lijdende aan on-
sierden de wanden en huiselijke schilde- gelukkige zeere voeten,
rijtjes hingen er tusschen en uit de „j3j jongen," vervolgde de Nieuwedie-
spreuken peilen we het leven van het per) „daar moet je vroeg mee beginnen,
gilde dat hier thuis hoorde. „Hoop doet Wat wou je op zoo'n leeftijd nog begin-
leven", „Die reist en trekt kan wat ver- nenp jjet \oopen en verre afstanden ma-
halen", „Zwerven en avontuur en an- ken js een sport, die je in je jeugd moet
dere aantrekkelijke exemplaren. Geen aanleeren. Ik was een snuiter van zeven
kelner, maar met familiairen omgang van tien iaar toen ik te voet naar Niimegeu
ceremonieele bediening met staatsie van en Roermond scharrelde. Per boot war
den baas een deskundig bewaarder van een weelde, dan maar met lijn twee. In
de gemoedelijke rust en orde, die in de Duitschland en België heb ik afstanden
eerste plaats de kunst beoefent van een vernietigd voor een beetje sober eten,
geezelllg gezelscahpsleven. waar je avn duizelt. Maar toen was he
In afwachmg van hat eenvouidge maal natuurlijk veel beter voor ons vak. Er
gestampte pot zaten ze aan de be-zyn maar weinig Hollandsche plaatsen,
zette tafeltjes. De meeste van deze reizen- (jje ik niet heb leeren kennen. Toen was
de en rondtrekkende kleine kooplieden er welvaart en het leger van marskra-
men Pas ne" en hadden eenders niet zoo groot als nu. Er loopen
v n een langen dag achtei nou honderden werkeloozen rond in de
marsch g|g .cumwiou u m u
blusschen fmbranïvaïtan^onglïuld
en lezen de kranten: „De Courant",
„Heldersche Courant" en de „Schager
Courant". Iemand met geschoren kunste-
naarshoofd zit kalm en vol vertrouwen te
kaarten met een clubje bezoekers. Ande
ren winden zich op, roepen dat ze hon
ger hebben en rijden op hun stoel van
verveeldheid.
Een dikke juffrouw schiet aanstonds
toe met papieren tafellakens en bespiedt
onderwijl haar man, die een handje helpt
met de voedering en als de borden staan
en er opgeschept is, beginnen ze berus
tend te eten, met lust en energie en fel
als een uitgehongerde troep. In de atmos
feer van streelende, malsche gemeen
schappelijkheid wordt haast geen. woord
gesproken. De gezonde maag vraagt en dit
leidt tot definitieve resultaten. Er gaat
gaat geen kostbare tijd verloren en het
aardappelen-met-andijvie-menu wordt
haastig verwerkt. Het is alsof dit volk
wat opgevroolijkt wordt door het maal na
een tocht van tobben en zwoegen en ma
chinaal venten door Koegras en Bree
zand en den Polder.
Toen alles verslonden was trokken de
kornuiten zich terug in het gelagzaalje
met ronde koperen lampen aan dén
muur en antieke pijpenrekken en nu be
gonnen de heftige avonturen-discussies
en rookpartijen en men schonk groote
koppen vol koffie.
„Hoe is het vandaag gegaan?" infor
meerde een éénarmige aan iemand, die
een koffer met garen en hand en zeep
uitpakte en sorteerde.
„Beroerd, kerel, ik heb geen gulden
opgehaald. Het is een sleche tijd. De boe
renstand is arm en als het op de een
regent drukt het weer op de ander. Dan
schiet er voor ons ook geen koperen cent
over."
zau aantrekken. Het zijn geen beroeps-
venters, gekheid, het zijn allemaal bede
laars geworden, die van uiterste armoede
op stap gaan. Een echte eerlijke mars
kramer sleept zich welbewust door het
leven, in de hoop wat te verkoopen. Dacht
je dat ik een cent als aalmoes aanpakte?
Geen kwestie van. Verkoopen om wat te
verdienen. Dat mag en is een degelijke
zaak. Maar kom nou eens op de vlakte.
Het verlamt en vernedert den mars
kramer. -De handel in het klein geeft je
een gevoel van blijheid en fierheid en
vertrouwen, maar dat bedelen; daar heb
ik niet van terug. Bedriegen, huichelen
