KANNEWASSER VERKOOPT UIT! Rijk en geen geSc3. SCOTLAND YARD IN OTTAWA... NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Buitenlandsch overzicht. BAAI Nr. 7145. EERSTE BLADZATERDAG 16 JULI 1932 60ste JAARGANG Een bezoek aan hei hoofdkwartier der Britsche Rijksconferentie. Samenwerking tusschen Engeland en Frankrijk. - Gunstige teekenen. - Het gentlemen-agreement open baar gemaakt. - Het conflict tusschen Engeland en Ierland. Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en' overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 1 0.70, f 0.70, f 1.Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25,11.35. Lossenos. 4ct.fr.p.p. 6ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENT1EN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4ct. en hun eigen schuldeisehers een bevredi gende oplossing zal zijn bereikt. Zij heb ben alle vrijheid hun houding voor hun parlement uiteen te zetten. In den tekst van het verdrag zal daartegen niet naar deze. overeenkomst worden verwezen. Wanneer in de toekomst een bevredi gende oplossing van hun eigen schulden zal zijn bereikt, zullen de onderteekenen- de crediteurstaten tot ratificatie overgaan, waarmede dan het accoord met Duitsch- land rechtskracht zal verkrijgen. In ge val een regeling der schulden niet be reikt kan worden, zal het accoord met Duitschland niet worden geratificeerd. Daardoor zou een nieuwe toestand ont staan en de belanghebbende regeeringen zullen erover beraadslagen wat dan moet geschieden. In dit geval zal de rechtstoe stand van alle betrokken mogendheden weer dezelfde worden als vóór het mora torium van Hoover. De Duitsche regee ring zal van deze overeenkomst in kennis worden gesteld. Het conflict met Ierland lijkt nog verre van een oplossing. De Valera heeft het Britsche tarief op den Ierschen invoer be antwoord met een spoedontwerp tot in stelling van een Iersch tarief op den Brit- schen invoer en ondertusschen hebben beide partijen verklaard arbitrage te willen. Een onmogelijke toestand wordt aldus geschapen, waar niets goeds uit kan voort komen. Cosgrave verklaarde in de Dail er voor den Vrijstaat verschrikkelijke be proevingen van te verwachten. Merkwaardig was nog in De Valera's rede zijn verwijzing naar Groot-Brit- tanje's hoop, dat de Vereenigde Staten een groot deel der Britsche schulden zul len schrappen. De Valera schijnt te mee- nen, dat de Britsche tarieven-politiek ten opzichte van den Vrijstaat Groot-Brit- tanje in de Vereenigde Staten, waar het Iersche element zoo sterk is, vijandschap zal bezorgen en bij de schuldenregeling misschien duur te staan zal komen. De Dail heeft met 66 tegen 51 stemmen toestemming verleend aan de regeering tot indiening van het ontwerp inzake in voerrechten op Engelsche goederen. overkomt. De Indische vorsten zullen ieder op eigen gelegenheid hun amusement zoe ken. Agha Khan is de ergste; die wil tel kens nieuwe vrouwen trouwen en komt dan in moeilijkheden met de blanke man nen, van wie hij de schoonen tracht af te koopen. Een paar jaar geleden moest ik te Londen speciaal bij hem dienst doen en ik kan u wel zeggen, dat het een ver moeiend leven was! In de uren tusschen middernacht en zonsondergang bezocht hij met genoegen een dozijn" nachtclubs. In een daarvan werd, kort nadat wij er wa ren binnengekomen, een razzia gehouden. De politie geloofde eerst niet, dat Agha Khan een regeerend vorst en ik iemand van de recherche was; zij hielden het voor een domme uitvlucht en ik moest mezelf en hen zeer uitvoerig legitimeeren. Sinds dien kan ik geen kwaad meer bij hem doen; het liefst zou hij mij aan het hoofd van de politie in zijn eigen land plaatsen". „Waarom doet u dat eigenlijk niet?" „Ik denk er niet aan, al zou hij mij ook tienmaal zooveel salaris hebben aangebo den. Ik ken den politiedienst in Indië; dat is een hel! Ik heb in mijn jeugd nog maar één standplaats gehad, waar het erger was, n.1. bij het politiecorps van Dublin. Nu is het een vrijstaat en kunnen wij er niet meer geplaatst worden. Niemand is er rouwig om. Als er eiken morgen Maan dag was het het ergste berichten bin nenkomen als: agent Brown zwaar gewond teruggevonden, hoofdagent Mills ver moord of luitenant Goreman vermist, dan weet men wel, dat de dienst in zoo'n plaats geen grapje is. Dan kan men nog beter zorgen voor de geitenmelk van de Indische oppositie en oppassen, dat de twee vijan dige Zuid-Afrikaansche fracties geen vechtpartij gaan houden in het publiek. Ja, dat behoort n.1. ook bij ons werk Over enkfele weken komt in de hoofd stad der Dominion Canada de conferentie bijeen van alle premiers uit het Britsche wereldrijk. Het paleis van den Gouver neur-Generaal en de eersterangs hotels van Ottawa: Grand, Montrose en Ritz, zijn gereed om de talrijke, aanzienlijke gasten te ontvangen. Engeland zal vertegenwoor digd. worden door Ramsay MacDonald en Ierland door Eamon de Valera. Een klein, onaanzienlijk kan toortje. Het werkelijke hoofdkwartier van die conferentie ligt echter ergens anders en door onzen büzonderen oorrespondent J. L. WALMORE te Ottawa. Snowden krijgt aanvallen v»n woede, „Zoo heeft MacDonald in de jaren van zijn ministerschap eiken rechercheur, dien hij in zijn omgeving opmerkte, zonder pardon laten ontslaan", hoorden wij den majoor tot onze verbazing mededeelen. „En wij kozen dan nog wel menschen van de geheime politie, die men hun beroep niet van het gezicht kon aflezen. Ook de vroegere inr. Sn-owden, die thans Lord- kanselier van het Hoogerhuis en daarmee zelf een Lord is geworden, wiil absoluut niet bewaakt worden en krijgt aanvallen van woede, als hii er iets van merkt. Om dat het socialisten zijn, die moeilijk aan de verandering kunnen wennen? O, neen, met de politici van de andere partijen gaat het ons niet veel beter". „Met het bewaken zijn wij er echter nog niet. Op 21 Juli komen hier ook een paar dozijn Indische politici en parlements leden aan en wy moeten voor de sueng- geloovigen onder hen reeds nu een kudde geiten charteren. Koemelk is voor hen n.1. een verboden drank, omdat zij afkomstig is van een heilig dier. Dat is nu wel geen werk voor de politieke politie, maar wij zijn nu eenmaal de eersten, die ter plaatse zijn en daarom wordt alles, wat bij de voorbereiding van de conferentie behoort, op ons afgeschoven". Politiemannen in de feest- tommissie. „Ik ben o. a. ook als bestuurslid gekozen in de feestcommissie van de stad Ottawa. Ik heb mij met genoegen laten verkiezen; als het van mü afhing, zou ik het liefste de aan mijn zorg toevertrouwde personen voortdurend als een kudde om mij heen hebben, zoowel tijdens de vergaderingen als in hun vrijen tijd. Dan kan ik het best ervoor zorgen, dat er hun geen kwaad mompelde meditatie over de uiterlijke kwaliteiten van den nieuwen knecht. Toen Bliss weer op zijn uitgangspunt terugkwam, vond hij Mrs. Mott in druk discours met en half dozijn buurvrouwen, aan wie ze met een breed gevaar de eigenaardige omstandigheden, welke tot de verdwijning van Mr. Mott hadden ge leid, stond uit te leggen. Toen ze Bliss zag, stelde ze hem met een eenigszins verlegen gezicht aan haar kring vrien dinnen voor. „Daar heb je mijn nieuwen knecht," zeide ze. „Ik most wel iemand hebben, want zelf 'kan ik toch niet naar de markt gaan of op den bok gaan zitten." „Stel je voor," zeide een van de vrien dinnen. „De arbeidsbeurs heeft hem hierheen gestuurd," ging Mrs. Mott met een zeke ren nadruk voort, terwijl ze net deed alsof ze het knipoogje van haar rechterbuur vrouw niet zag. „Hij lijkt me een knappe, fesoenlijke jongen. En ik kan het in elk geval met hem probeeren." Bliss maakte, dat hij wegkwam, toen hij merkte, dat de buurvrouwen Mrs. Mott met hem begonnen te plagen. En vijf mi nuten daarna kwam Mrs. Mott hem op zoeken. „Ze hebben me overgehaald," vertelde ze, „om mee naar den bioscoop te gaan en daarna gaan we gebakken visch eten. Ik zal me nou eerst effe aankleeden. Je mot niet denken, dat ik eiken avond zoo doe, maar je wordt zoo sikkeneurig van het alleen zitten; als je zin hebt," ging ze aarzelend door, „ken je wel meegaan." „Als ik morgenochtend al om vier uur in Covent Garden moet zijn," antwoordde Bliss, „dan vind ik het maar beter, om vanavond vroeg naar bed te gaan. En daarbij komt, dat ik eerst nog naar St. Pancras moet om tegen mijn hospita te zeggen, dat ik niet meer terug kom." „Gelijk heb je," vervolgde mrs. Mott. „Als je der zin in hebt, kunnen we in het laatst van de week der samen een avondje van nemen. Je weet waar je kamer is en als je het koud hebt of het te ongezellig vindt, dan kan ik je niet beter zeggen, dan dat je in huis kan komen slapen." Daarna herhaalde ze nog eens wat hij den volgenden morgen te doen had en ging toen weg. Blish ruimde nog het een en ander op en ghig toen zoo snel mogelijk naar zijn oude woning. Vijf minuten later klopte hij bij mrs. Heath aan. „Ik heb weer werk," zeide hij triom fantelijk. Over het vermoeide gezicht van zijn hospita gleed een van haar zeldzame glimlachjes. „Gelukkig, mijnheer," zeide ze eenvou dig. ,,'t Is wel vervelend maar ik moet er in huis wonen," vertelde Bliss verder. „Ik zal u natuurlijk een week huur betalen, omdat ik u niet vooruit heb kunnen waar schuwen. Maar omdat ik pas Zaterdag of Zondag het geld kan brengen, wilde ik graag weten of u het goed vindt, dat ik nu alles vast meeneem." „Ik wil van u niets hebben, geen week huur of iets anders," zeide mrs. Heath hartelijk. „Die kamer van u heb ik gauw genoeg weer verhuurd; maar ik vind het wel jammer dat u weggaat, mr. Bliss. Wil ik li even helpen met inpakken, mijn heer?". „Wel neen. het is het werk van een oogenblik," zeide Bliss lachend, terwijl hij haar de hand toestak. „Dag mrs, Heath. Ik zal nooit vergeten, hoe hartelijk u voor me geweest bent. Wie weet hoe gauw ik weer terug ben." „Laten we hopen, dat dat niet zou gauw gebeurt. Maar als u weer een kamer noo- dig heeft, dan zal ik het heel prettig vin den, als u weer bij mij komt," zeide Mrs. Heath op vriendelijken toon. Bliss pakte liet weinige, dat hij had, bij elkaar en ging weer naar Poplar terug. Het huis en de winkel waren beide nog donker. Met een kaars in de hand klom hii naar de vliering, die hem door Mrs. Mott als zijn slaapplaats was aangewezen en hij keek bij het flikkerend kaarslicht zijn nieuwe verblijfplaats eens rond. Het on- smakelijk-uitziende bed, het ontbreken van eenig waschgerei en 't gescheurde en versleten stukje zeil, dat den vloer moest bedekken, dat alles stond hem tot walgens toe tegen; liever dan hier te blij ven ging hij nog wat wandelen. Een uur lang liep hij rond zonder eenig doel. 't. Was, alsof hij voor dien avond zijn iden- titeitsgevoel verloren had, of hij een van de vele schipbreukelingen was, die door een groote stad bij duizenden onder haar inwoners worden geteld. Sterk voelde hij de attractie van de vele kroegjes; daar was tenminste warmte en licht! Nu kon hij zelfs de aantrekkingskracht begrijpen, welke de lange slierten joelende, gichelde meiden, die arm in arm voor de bioscopen heen en weer slenterden, op een zeker soort mannen uitoefenden. Hier, in dit netwerk van straten, waar bijna geen woord Engelsch werd gesproken, waar de nationaliteit van de bevolking zich ver raadde, door het vele Russisch en Joodseh dat hij om zich heen hoorde, waar hij tel kens weer een heen en. weer slenterende vrouwenfiguur zag, die door haar type de meest obscure dingen suggereerde; hier verloor hij alle contact met den Bliss van vroeger. In dit gedeelte van Londen voel de hij zich als in een vreemde stad, een vreemde geheimzinnige stad, met een eigen angstaanjagende atmosfeer, welke Bliss meer en meer begon te beklemmen. Hij kreeg een gevoel alsof hij zich hier tusschen een bevolking bevond, die, on danks al haar streven naar een mensch- waardig bestaan, steeds meer en meer terug werd geslagen, en die door haar voortdurende nederlaag langzamerhand verdierlijkte. Bij die omgeving vergele ken scheen hem zelfs de kleine, vuile vlie ring, welke hem tot slaapgelegenheid diende, een veilige haven toe, toen hij dien avond thuis kwam en, op het kra kende ledikant gezeten, het eten veror berde, dat hij gekocht had. Dien nacht kon hem zelfs de gedachte, dat hij over niet al te langen tijd weer vrij zou zijn, geen troost geven. Door zijn overgrooten angst om laat te komen, was het pas even over drieën, toen Bliss, na een langen rit door de nu langzamerhand stiller wordende straten, op zijn aangewezen plaats in Convent Garden aankwam. Het was nog volko men donker, de laaghangende, wilddrij- vende wolken weerkaatsten met een ros- sigen gloed het vele licht van de nog brandende straatantaams. Slechts een maal sinds dat rampzalige oogenblik, toen hij zich met moeite had aangekleed, en de hit zoo goed mogelijk had aangespan nen, met vingers die blauw en stijf van COURANT FEUILLETON door E. PHILLIPS OPPENHEIM. 20) „Je mot er vooral voor zorgen, dat Bill Simons het bewijsie teekent, dat hij de aardappelen ontvangen heeft en dan mot je een glasie met hem gaan drin ken," zeide zo toen, terwijl ze met het ernstigste gezicht ter wereld Bliss vier ^pënnies gaf. „Denk er om, niet meer dan 'één glasie. En blijf dan niet plakken, want we hebben nog' wat te doen voordat 't donker is." Bliss nam beleefd zijn lioed af. „Ik zal zorgen bijtijds terug te zijn, juffrouw," beloofde hij toen liij wegreed. Mrs. Mott bleef hem met open mond na staren. Bliss volgde de gekregen instructies tot de laatste letter op; het doel van zijn tocht was eenzelfde winkel als die van Mrs. Mot, alleen wat kleiner. Toen de laatste zak gewogen en leeggegooid was, werd hij door zijn nieuwen bekende, een onsmakelijk uitziend individu, die een eigenaardig samengestelden geur om zich heenverspreidde, naar het dichtsbijzijnde kroegje gebracht, waar zijn nieuwe vriend, na hem eerst een poosje aange staard te hebben, het lesschen van zijn dorst automatisch afwisselde met een ge (Wordt vervolgd.) ECHTE FRIESCHE uiiimiimnuiuuuuimm 2050 cl.per ons zachte en geurijje rooktabak, f l)e samenwerking tusschen Frankrijk en Engeland, waarvan het accoord Woensdag te Parijs en Londen officieel is bekend gemaakt, is een gebeurtenis van beteekenis, die de hoop wettigt dat de internationale toestand er inderdaad wat rooskleuriger begint uit te zien. De „Nw. Rott. Crt." schrijft: Voor Herriot, die de overeenkomst een herleving van de entente heeft genoemd, is ze, zoo kort na zijn optreden als Fransch premier, een succes van niet te onderschatten beteekenis, dat zijn positie, die bij de behandeling van de bezuini- gingsontwerpen in de Kamer verzwakt leek, aanmerkelijk moet stevigen. De nieuwe entente vindt haar uitgangs punt in Lausanne, doordien de twee be trokken regeeringen elkaar beloven roortaan „zoo openhartig mogelijk van gedachten te wisselen over en elkaar op de hoogte te houden van alle vraagstuk ken, in wezen overeenstemmen met die welke te Lausanne zoo gelukkig tot op lossing zijn gebracht en van invloed zou den kunnen zijn op het herstel van Europa." Op deze belofte volgt de betuiging van de hoop dat „de andere regeeringen" zich bij hen zullen aansluiten om dezen weg te volgen. Wie deze „andere regeeringen" zijn, is zoowel te Londen als te Parijs in het mid den gelaten, zoodat men mag veronder stellen dat alle Europeesche staten, die dat wenschen, zullen kunnen toetreden en dat men niet te doen zal krijgen met een consultatief verdrag tusschen vijf of zes mogendheden waarvan tegen het einde van de conferentie te Lausanne een oogenblik sprake is geweest. Tot zoover de „Nw. Rott. Crt." Naar Reuter uit Parijs verneemt trad Donderdag in parlementaire kringen al daar een neiging aan het licht om de „overeenkomst van vertrouwen" minder uit gevoel dan uit zuiver politieke over wegingen, te beoordeelen. De eerste aankondiging schijnt vooral door gevoelsovertuigingen geleid te zijn, zoodat in de officieuze meedeeling ge sproken werd van een herstel van de en tente cordiale, wat echter bij een nadere beschouwing van den officieelen tekst moeilijk te handhaven is. De eenige wer kelijke uitlating van wezenlijke beteeke nis acht men thans te Parijs punt vier, dat het sluiten van een nieuw Engelseh- Fransch handelsverdrag in het vooruit zicht stelt. Daarin ligt de toetssteen voor de betrekkingen tusschen beide landen, na hetgeen zich de laatste maanden op het gebied der reëele politiek tusschen hen heeft afgespeeld. Men heeft ten aanzien van de Engelsch- Fransche overeenkomst dus niet te doen Drie Engelsche ministers op weg naar de Britsche rijksconferentie te Ottawa. (Canada). met een entente cordiale of iets wat daar mee te vergelijken is, doch met onder handelingen onderling en met andere re geeringen om hun wensch tot den vrede in reëele banen te leiden en om den wensch tot uiting te brengen om door onderling overleg een grondslag te vin den voor Europeesche samenwerking, zooals die lag besloten in Briands voor stel nopens de Europeesche Unie. Reuter meldt uit Rome dat de Italiaan- sche zaakgelastigde te Londen opdracht heeft gekregen het „Foreign Office" er van in kennis te stelen dat de Italiaan- sche regeering gaarne zal toetreden tot het Britsche initiatief inzake het Euro- peeseh consultatief accoord. Uit Brussel telegrafeert Reuter dat de Belgische regeering besloten heeft toe te treden tot de Fransch-Britsche overeen komst. De tekst van de overeenkomst is ook aan den Duitschen gezant te Londen overhandigd, met de uitnoodiging aan Duitschland om tot de overeenkomst toe te treden. Dit zijn dus wel verblijdende teekenen, al moet men natuurlijk voorzichtig zijn met al te vroeg victorie te juichen. de kou waren, had hij moeten lachen, en dat was toen hij met zijn merkwaardige equipage door Grace Ghurch street reed', de straat waar zijn makelaars woonden^ in wier safe zijn geldswaardige papieren opgestapeld lagen, de straat waar zijn zaakwaarnemers woonden, wier voor naamste cliënt hij was. Maar toch lukte het hem niet om zijn gwoel van neer slachtigheid geheel te verdrijven, 't Was of voor het oogenblik alle plezier in het avontuurlijke van de situatie geheel ver dwenen was, of nu alleen het armoedige, het leelijke telde. Toen hij aan zijn standplaats aangeko men. was, maakte hij de teugels van zijn paard aan een paaltje vast en stak zelf de straat over, om aan den overkant, van de straat, bij een stalletje, een kop koffie te gaan drinken. De koffie was, merk waardig genoeg heel goed. 't Was of Bliss zich door die weldadige warmte een an der mensch voelde worden. Plotseling wachtte hij even met drinken en luister de; van uit de verte dronken de vroolijke tonen van dansmuziek tot hem door. „Strakkies komen me vaste klantjes weer," vertelde de man van het stalletje hem, „as der een bal in de buurt is, dan kommen der vast een of twee een kopje drinken." „Is het een gemaskerd bal?" vroeg Bliss. De man knikte. ,,'t Is er stampvol," vertelde hij verder. „En als je nou es bedenkt, dat de intree een guinea is! Je kan der niet bij! Der is nog geld genoeg onder de menschen, als je de rechte maar bij de kop neemt." Rune i man. Het gentlemen agreement is openbaar gemaakt cn daaruit blijkt inderdaad dat het verdrag van Lausanne niet eerder on derteekend zal worden voor dat de schul denaren een bevredigende regeling heb ben getroffen met hun schuldeiseher, in dit geval Amerika, die op haar beurt ronduit heeft gezegd haar onderdanen niet de Europeesche oorlogsschulden te willen laten betalenen kan het zich begrijpen. Het is dus voorloopig niet te voorzien wat het met de oorlogsschulden zal worden en wij mogen nog met belang stelling het verloop van deze onverkwik- historie volgen, tekst van het gentlement agreement, dat dus besloten is tusschen Frankrijk, Engeland, België en Italië, luidt: „Het verdrag van Lausanne wordt eerst van kracht, na de in dit verdrag ver melde ratificatie. Wat de crediteur-staten betreft, in wier naam dit dokument gepa rafeerd is, zal de ratificatie niet eerder plaats vinden, dan wanneer tusschen hen Buldwin. Neville Chamberlain.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1932 | | pagina 1