KANNEWASSER
VERKOOPT UIT!
Rijk en geen geSc3.
SCOTLAND YARD IN OTTAWA...
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL,
WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
BAAI
Nr. 7145. EERSTE BLADZATERDAG 16 JULI 1932 60ste JAARGANG
Een bezoek aan hei hoofdkwartier der Britsche Rijksconferentie.
Samenwerking tusschen Engeland en Frankrijk. -
Gunstige teekenen. - Het gentlemen-agreement open
baar gemaakt. - Het conflict tusschen Engeland en
Ierland.
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en' overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 1 0.70, f 0.70,
f 1.Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25,11.35. Lossenos. 4ct.fr.p.p. 6ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENT1EN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4ct.
en hun eigen schuldeisehers een bevredi
gende oplossing zal zijn bereikt. Zij heb
ben alle vrijheid hun houding voor hun
parlement uiteen te zetten. In den tekst
van het verdrag zal daartegen niet naar
deze. overeenkomst worden verwezen.
Wanneer in de toekomst een bevredi
gende oplossing van hun eigen schulden
zal zijn bereikt, zullen de onderteekenen-
de crediteurstaten tot ratificatie overgaan,
waarmede dan het accoord met Duitsch-
land rechtskracht zal verkrijgen. In ge
val een regeling der schulden niet be
reikt kan worden, zal het accoord met
Duitschland niet worden geratificeerd.
Daardoor zou een nieuwe toestand ont
staan en de belanghebbende regeeringen
zullen erover beraadslagen wat dan moet
geschieden. In dit geval zal de rechtstoe
stand van alle betrokken mogendheden
weer dezelfde worden als vóór het mora
torium van Hoover. De Duitsche regee
ring zal van deze overeenkomst in kennis
worden gesteld.
Het conflict met Ierland lijkt nog verre
van een oplossing. De Valera heeft het
Britsche tarief op den Ierschen invoer be
antwoord met een spoedontwerp tot in
stelling van een Iersch tarief op den Brit-
schen invoer en ondertusschen hebben
beide partijen verklaard arbitrage te
willen.
Een onmogelijke toestand wordt aldus
geschapen, waar niets goeds uit kan voort
komen. Cosgrave verklaarde in de Dail
er voor den Vrijstaat verschrikkelijke be
proevingen van te verwachten.
Merkwaardig was nog in De Valera's
rede zijn verwijzing naar Groot-Brit-
tanje's hoop, dat de Vereenigde Staten
een groot deel der Britsche schulden zul
len schrappen. De Valera schijnt te mee-
nen, dat de Britsche tarieven-politiek ten
opzichte van den Vrijstaat Groot-Brit-
tanje in de Vereenigde Staten, waar het
Iersche element zoo sterk is, vijandschap
zal bezorgen en bij de schuldenregeling
misschien duur te staan zal komen.
De Dail heeft met 66 tegen 51 stemmen
toestemming verleend aan de regeering
tot indiening van het ontwerp inzake in
voerrechten op Engelsche goederen.
overkomt. De Indische vorsten zullen ieder
op eigen gelegenheid hun amusement zoe
ken. Agha Khan is de ergste; die wil tel
kens nieuwe vrouwen trouwen en komt
dan in moeilijkheden met de blanke man
nen, van wie hij de schoonen tracht af te
koopen. Een paar jaar geleden moest ik
te Londen speciaal bij hem dienst doen
en ik kan u wel zeggen, dat het een ver
moeiend leven was! In de uren tusschen
middernacht en zonsondergang bezocht
hij met genoegen een dozijn" nachtclubs.
In een daarvan werd, kort nadat wij er wa
ren binnengekomen, een razzia gehouden.
De politie geloofde eerst niet, dat Agha
Khan een regeerend vorst en ik iemand
van de recherche was; zij hielden het voor
een domme uitvlucht en ik moest mezelf
en hen zeer uitvoerig legitimeeren. Sinds
dien kan ik geen kwaad meer bij hem
doen; het liefst zou hij mij aan het hoofd
van de politie in zijn eigen land plaatsen".
„Waarom doet u dat eigenlijk niet?"
„Ik denk er niet aan, al zou hij mij ook
tienmaal zooveel salaris hebben aangebo
den. Ik ken den politiedienst in Indië; dat
is een hel! Ik heb in mijn jeugd nog maar
één standplaats gehad, waar het erger
was, n.1. bij het politiecorps van Dublin.
Nu is het een vrijstaat en kunnen wij er
niet meer geplaatst worden. Niemand is er
rouwig om. Als er eiken morgen Maan
dag was het het ergste berichten bin
nenkomen als: agent Brown zwaar gewond
teruggevonden, hoofdagent Mills ver
moord of luitenant Goreman vermist, dan
weet men wel, dat de dienst in zoo'n plaats
geen grapje is. Dan kan men nog beter
zorgen voor de geitenmelk van de Indische
oppositie en oppassen, dat de twee vijan
dige Zuid-Afrikaansche fracties geen
vechtpartij gaan houden in het publiek.
Ja, dat behoort n.1. ook bij ons werk
Over enkfele weken komt in de hoofd
stad der Dominion Canada de conferentie
bijeen van alle premiers uit het Britsche
wereldrijk. Het paleis van den Gouver
neur-Generaal en de eersterangs hotels
van Ottawa: Grand, Montrose en Ritz, zijn
gereed om de talrijke, aanzienlijke gasten
te ontvangen. Engeland zal vertegenwoor
digd. worden door Ramsay MacDonald en
Ierland door Eamon de Valera.
Een klein, onaanzienlijk kan
toortje.
Het werkelijke hoofdkwartier van die
conferentie ligt echter ergens anders en
door onzen büzonderen oorrespondent
J. L. WALMORE
te Ottawa.
Snowden krijgt aanvallen v»n
woede,
„Zoo heeft MacDonald in de jaren van
zijn ministerschap eiken rechercheur, dien
hij in zijn omgeving opmerkte, zonder
pardon laten ontslaan", hoorden wij den
majoor tot onze verbazing mededeelen.
„En wij kozen dan nog wel menschen van
de geheime politie, die men hun beroep
niet van het gezicht kon aflezen. Ook de
vroegere inr. Sn-owden, die thans Lord-
kanselier van het Hoogerhuis en daarmee
zelf een Lord is geworden, wiil absoluut
niet bewaakt worden en krijgt aanvallen
van woede, als hii er iets van merkt. Om
dat het socialisten zijn, die moeilijk aan
de verandering kunnen wennen? O, neen,
met de politici van de andere partijen
gaat het ons niet veel beter".
„Met het bewaken zijn wij er echter nog
niet. Op 21 Juli komen hier ook een paar
dozijn Indische politici en parlements
leden aan en wy moeten voor de sueng-
geloovigen onder hen reeds nu een kudde
geiten charteren. Koemelk is voor hen n.1.
een verboden drank, omdat zij afkomstig
is van een heilig dier. Dat is nu wel geen
werk voor de politieke politie, maar wij
zijn nu eenmaal de eersten, die ter plaatse
zijn en daarom wordt alles, wat bij de
voorbereiding van de conferentie behoort,
op ons afgeschoven".
Politiemannen in de feest-
tommissie.
„Ik ben o. a. ook als bestuurslid gekozen
in de feestcommissie van de stad Ottawa.
Ik heb mij met genoegen laten verkiezen;
als het van mü afhing, zou ik het liefste
de aan mijn zorg toevertrouwde personen
voortdurend als een kudde om mij heen
hebben, zoowel tijdens de vergaderingen
als in hun vrijen tijd. Dan kan ik het best
ervoor zorgen, dat er hun geen kwaad
mompelde meditatie over de uiterlijke
kwaliteiten van den nieuwen knecht.
Toen Bliss weer op zijn uitgangspunt
terugkwam, vond hij Mrs. Mott in druk
discours met en half dozijn buurvrouwen,
aan wie ze met een breed gevaar de
eigenaardige omstandigheden, welke tot
de verdwijning van Mr. Mott hadden ge
leid, stond uit te leggen. Toen ze Bliss
zag, stelde ze hem met een eenigszins
verlegen gezicht aan haar kring vrien
dinnen voor.
„Daar heb je mijn nieuwen knecht,"
zeide ze. „Ik most wel iemand hebben,
want zelf 'kan ik toch niet naar de markt
gaan of op den bok gaan zitten."
„Stel je voor," zeide een van de vrien
dinnen.
„De arbeidsbeurs heeft hem hierheen
gestuurd," ging Mrs. Mott met een zeke
ren nadruk voort, terwijl ze net deed alsof
ze het knipoogje van haar rechterbuur
vrouw niet zag. „Hij lijkt me een knappe,
fesoenlijke jongen. En ik kan het in elk
geval met hem probeeren."
Bliss maakte, dat hij wegkwam, toen hij
merkte, dat de buurvrouwen Mrs. Mott
met hem begonnen te plagen. En vijf mi
nuten daarna kwam Mrs. Mott hem op
zoeken.
„Ze hebben me overgehaald," vertelde
ze, „om mee naar den bioscoop te gaan
en daarna gaan we gebakken visch eten.
Ik zal me nou eerst effe aankleeden. Je
mot niet denken, dat ik eiken avond zoo
doe, maar je wordt zoo sikkeneurig van
het alleen zitten; als je zin hebt," ging ze
aarzelend door, „ken je wel meegaan."
„Als ik morgenochtend al om vier uur
in Covent Garden moet zijn," antwoordde
Bliss, „dan vind ik het maar beter, om
vanavond vroeg naar bed te gaan. En
daarbij komt, dat ik eerst nog naar St.
Pancras moet om tegen mijn hospita te
zeggen, dat ik niet meer terug kom."
„Gelijk heb je," vervolgde mrs. Mott.
„Als je der zin in hebt, kunnen we in het
laatst van de week der samen een avondje
van nemen. Je weet waar je kamer is en
als je het koud hebt of het te ongezellig
vindt, dan kan ik je niet beter zeggen,
dan dat je in huis kan komen slapen."
Daarna herhaalde ze nog eens wat hij den
volgenden morgen te doen had en ging
toen weg. Blish ruimde nog het een en
ander op en ghig toen zoo snel mogelijk
naar zijn oude woning. Vijf minuten later
klopte hij bij mrs. Heath aan.
„Ik heb weer werk," zeide hij triom
fantelijk. Over het vermoeide gezicht van
zijn hospita gleed een van haar zeldzame
glimlachjes.
„Gelukkig, mijnheer," zeide ze eenvou
dig.
,,'t Is wel vervelend maar ik moet er in
huis wonen," vertelde Bliss verder. „Ik
zal u natuurlijk een week huur betalen,
omdat ik u niet vooruit heb kunnen waar
schuwen. Maar omdat ik pas Zaterdag of
Zondag het geld kan brengen, wilde ik
graag weten of u het goed vindt, dat ik
nu alles vast meeneem."
„Ik wil van u niets hebben, geen week
huur of iets anders," zeide mrs. Heath
hartelijk. „Die kamer van u heb ik gauw
genoeg weer verhuurd; maar ik vind het
wel jammer dat u weggaat, mr. Bliss. Wil
ik li even helpen met inpakken, mijn
heer?".
„Wel neen. het is het werk van een
oogenblik," zeide Bliss lachend, terwijl hij
haar de hand toestak. „Dag mrs, Heath.
Ik zal nooit vergeten, hoe hartelijk u voor
me geweest bent. Wie weet hoe gauw ik
weer terug ben."
„Laten we hopen, dat dat niet zou gauw
gebeurt. Maar als u weer een kamer noo-
dig heeft, dan zal ik het heel prettig vin
den, als u weer bij mij komt," zeide Mrs.
Heath op vriendelijken toon.
Bliss pakte liet weinige, dat hij had,
bij elkaar en ging weer naar Poplar terug.
Het huis en de winkel waren beide nog
donker. Met een kaars in de hand klom hii
naar de vliering, die hem door Mrs. Mott
als zijn slaapplaats was aangewezen en
hij keek bij het flikkerend kaarslicht zijn
nieuwe verblijfplaats eens rond. Het on-
smakelijk-uitziende bed, het ontbreken
van eenig waschgerei en 't gescheurde
en versleten stukje zeil, dat den vloer
moest bedekken, dat alles stond hem tot
walgens toe tegen; liever dan hier te blij
ven ging hij nog wat wandelen. Een uur
lang liep hij rond zonder eenig doel.
't. Was, alsof hij voor dien avond zijn iden-
titeitsgevoel verloren had, of hij een van
de vele schipbreukelingen was, die door
een groote stad bij duizenden onder haar
inwoners worden geteld. Sterk voelde hij
de attractie van de vele kroegjes; daar
was tenminste warmte en licht! Nu kon
hij zelfs de aantrekkingskracht begrijpen,
welke de lange slierten joelende, gichelde
meiden, die arm in arm voor de bioscopen
heen en weer slenterden, op een zeker
soort mannen uitoefenden. Hier, in dit
netwerk van straten, waar bijna geen
woord Engelsch werd gesproken, waar de
nationaliteit van de bevolking zich ver
raadde, door het vele Russisch en Joodseh
dat hij om zich heen hoorde, waar hij tel
kens weer een heen en. weer slenterende
vrouwenfiguur zag, die door haar type de
meest obscure dingen suggereerde; hier
verloor hij alle contact met den Bliss van
vroeger. In dit gedeelte van Londen voel
de hij zich als in een vreemde stad, een
vreemde geheimzinnige stad, met een
eigen angstaanjagende atmosfeer, welke
Bliss meer en meer begon te beklemmen.
Hij kreeg een gevoel alsof hij zich hier
tusschen een bevolking bevond, die, on
danks al haar streven naar een mensch-
waardig bestaan, steeds meer en meer
terug werd geslagen, en die door haar
voortdurende nederlaag langzamerhand
verdierlijkte. Bij die omgeving vergele
ken scheen hem zelfs de kleine, vuile vlie
ring, welke hem tot slaapgelegenheid
diende, een veilige haven toe, toen hij
dien avond thuis kwam en, op het kra
kende ledikant gezeten, het eten veror
berde, dat hij gekocht had. Dien nacht
kon hem zelfs de gedachte, dat hij over
niet al te langen tijd weer vrij zou zijn,
geen troost geven.
Door zijn overgrooten angst om laat te
komen, was het pas even over drieën,
toen Bliss, na een langen rit door de nu
langzamerhand stiller wordende straten,
op zijn aangewezen plaats in Convent
Garden aankwam. Het was nog volko
men donker, de laaghangende, wilddrij-
vende wolken weerkaatsten met een ros-
sigen gloed het vele licht van de nog
brandende straatantaams. Slechts een
maal sinds dat rampzalige oogenblik, toen
hij zich met moeite had aangekleed, en
de hit zoo goed mogelijk had aangespan
nen, met vingers die blauw en stijf van
COURANT
FEUILLETON
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
20)
„Je mot er vooral voor zorgen, dat
Bill Simons het bewijsie teekent, dat hij
de aardappelen ontvangen heeft en dan
mot je een glasie met hem gaan drin
ken," zeide zo toen, terwijl ze met het
ernstigste gezicht ter wereld Bliss vier
^pënnies gaf. „Denk er om, niet meer dan
'één glasie. En blijf dan niet plakken,
want we hebben nog' wat te doen voordat
't donker is."
Bliss nam beleefd zijn lioed af.
„Ik zal zorgen bijtijds terug te zijn,
juffrouw," beloofde hij toen liij wegreed.
Mrs. Mott bleef hem met open mond na
staren.
Bliss volgde de gekregen instructies
tot de laatste letter op; het doel van zijn
tocht was eenzelfde winkel als die van
Mrs. Mot, alleen wat kleiner. Toen de
laatste zak gewogen en leeggegooid was,
werd hij door zijn nieuwen bekende, een
onsmakelijk uitziend individu, die een
eigenaardig samengestelden geur om zich
heenverspreidde, naar het dichtsbijzijnde
kroegje gebracht, waar zijn nieuwe
vriend, na hem eerst een poosje aange
staard te hebben, het lesschen van zijn
dorst automatisch afwisselde met een ge
(Wordt vervolgd.)
ECHTE FRIESCHE
uiiimiimnuiuuuuimm
2050 cl.per ons
zachte en geurijje rooktabak, f
l)e samenwerking tusschen Frankrijk
en Engeland, waarvan het accoord
Woensdag te Parijs en Londen officieel
is bekend gemaakt, is een gebeurtenis
van beteekenis, die de hoop wettigt dat
de internationale toestand er inderdaad
wat rooskleuriger begint uit te zien.
De „Nw. Rott. Crt." schrijft:
Voor Herriot, die de overeenkomst een
herleving van de entente heeft genoemd,
is ze, zoo kort na zijn optreden als
Fransch premier, een succes van niet te
onderschatten beteekenis, dat zijn positie,
die bij de behandeling van de bezuini-
gingsontwerpen in de Kamer verzwakt
leek, aanmerkelijk moet stevigen.
De nieuwe entente vindt haar uitgangs
punt in Lausanne, doordien de twee be
trokken regeeringen elkaar beloven
roortaan „zoo openhartig mogelijk van
gedachten te wisselen over en elkaar op
de hoogte te houden van alle vraagstuk
ken, in wezen overeenstemmen met die
welke te Lausanne zoo gelukkig tot op
lossing zijn gebracht en van invloed zou
den kunnen zijn op het herstel van
Europa."
Op deze belofte volgt de betuiging van
de hoop dat „de andere regeeringen" zich
bij hen zullen aansluiten om dezen weg
te volgen.
Wie deze „andere regeeringen" zijn, is
zoowel te Londen als te Parijs in het mid
den gelaten, zoodat men mag veronder
stellen dat alle Europeesche staten, die
dat wenschen, zullen kunnen toetreden
en dat men niet te doen zal krijgen met
een consultatief verdrag tusschen vijf of
zes mogendheden waarvan tegen het
einde van de conferentie te Lausanne een
oogenblik sprake is geweest.
Tot zoover de „Nw. Rott. Crt."
Naar Reuter uit Parijs verneemt trad
Donderdag in parlementaire kringen al
daar een neiging aan het licht om de
„overeenkomst van vertrouwen" minder
uit gevoel dan uit zuiver politieke over
wegingen, te beoordeelen.
De eerste aankondiging schijnt vooral
door gevoelsovertuigingen geleid te zijn,
zoodat in de officieuze meedeeling ge
sproken werd van een herstel van de en
tente cordiale, wat echter bij een nadere
beschouwing van den officieelen tekst
moeilijk te handhaven is. De eenige wer
kelijke uitlating van wezenlijke beteeke
nis acht men thans te Parijs punt vier, dat
het sluiten van een nieuw Engelseh-
Fransch handelsverdrag in het vooruit
zicht stelt. Daarin ligt de toetssteen voor
de betrekkingen tusschen beide landen,
na hetgeen zich de laatste maanden op
het gebied der reëele politiek tusschen
hen heeft afgespeeld.
Men heeft ten aanzien van de Engelsch-
Fransche overeenkomst dus niet te doen
Drie Engelsche ministers op weg naar de
Britsche rijksconferentie te Ottawa.
(Canada).
met een entente cordiale of iets wat daar
mee te vergelijken is, doch met onder
handelingen onderling en met andere re
geeringen om hun wensch tot den vrede
in reëele banen te leiden en om den
wensch tot uiting te brengen om door
onderling overleg een grondslag te vin
den voor Europeesche samenwerking,
zooals die lag besloten in Briands voor
stel nopens de Europeesche Unie.
Reuter meldt uit Rome dat de Italiaan-
sche zaakgelastigde te Londen opdracht
heeft gekregen het „Foreign Office" er
van in kennis te stelen dat de Italiaan-
sche regeering gaarne zal toetreden tot
het Britsche initiatief inzake het Euro-
peeseh consultatief accoord.
Uit Brussel telegrafeert Reuter dat de
Belgische regeering besloten heeft toe te
treden tot de Fransch-Britsche overeen
komst.
De tekst van de overeenkomst is ook
aan den Duitschen gezant te Londen
overhandigd, met de uitnoodiging aan
Duitschland om tot de overeenkomst toe
te treden.
Dit zijn dus wel verblijdende teekenen,
al moet men natuurlijk voorzichtig zijn
met al te vroeg victorie te juichen.
de kou waren, had hij moeten lachen, en
dat was toen hij met zijn merkwaardige
equipage door Grace Ghurch street reed',
de straat waar zijn makelaars woonden^
in wier safe zijn geldswaardige papieren
opgestapeld lagen, de straat waar zijn
zaakwaarnemers woonden, wier voor
naamste cliënt hij was. Maar toch lukte
het hem niet om zijn gwoel van neer
slachtigheid geheel te verdrijven, 't Was
of voor het oogenblik alle plezier in het
avontuurlijke van de situatie geheel ver
dwenen was, of nu alleen het armoedige,
het leelijke telde.
Toen hij aan zijn standplaats aangeko
men. was, maakte hij de teugels van zijn
paard aan een paaltje vast en stak zelf
de straat over, om aan den overkant, van
de straat, bij een stalletje, een kop koffie
te gaan drinken. De koffie was, merk
waardig genoeg heel goed. 't Was of Bliss
zich door die weldadige warmte een an
der mensch voelde worden. Plotseling
wachtte hij even met drinken en luister
de; van uit de verte dronken de vroolijke
tonen van dansmuziek tot hem door.
„Strakkies komen me vaste klantjes
weer," vertelde de man van het stalletje
hem, „as der een bal in de buurt is, dan
kommen der vast een of twee een kopje
drinken."
„Is het een gemaskerd bal?" vroeg
Bliss.
De man knikte.
,,'t Is er stampvol," vertelde hij verder.
„En als je nou es bedenkt, dat de intree
een guinea is! Je kan der niet bij! Der
is nog geld genoeg onder de menschen,
als je de rechte maar bij de kop neemt."
Rune i man.
Het gentlemen agreement is openbaar
gemaakt cn daaruit blijkt inderdaad dat
het verdrag van Lausanne niet eerder on
derteekend zal worden voor dat de schul
denaren een bevredigende regeling heb
ben getroffen met hun schuldeiseher, in
dit geval Amerika, die op haar beurt
ronduit heeft gezegd haar onderdanen
niet de Europeesche oorlogsschulden te
willen laten betalenen kan het zich
begrijpen. Het is dus voorloopig niet te
voorzien wat het met de oorlogsschulden
zal worden en wij mogen nog met belang
stelling het verloop van deze onverkwik-
historie volgen,
tekst van het gentlement agreement,
dat dus besloten is tusschen Frankrijk,
Engeland, België en Italië, luidt:
„Het verdrag van Lausanne wordt eerst
van kracht, na de in dit verdrag ver
melde ratificatie. Wat de crediteur-staten
betreft, in wier naam dit dokument gepa
rafeerd is, zal de ratificatie niet eerder
plaats vinden, dan wanneer tusschen hen
Buldwin.
Neville Chamberlain.