Rijk en geen geld. IS ALTIJD Buitenlandsch overzicht. DE CONFERENTIE TE STRESA. China en Japan. WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, EERSTE BLAD De positie van de regeering von Papen. - Duitschland en de ontwapeningsconferentie. - Het optreden van Japan en Mantsjoerije. OOK VOOR De oorlog tusschen Bolivie en Paraguay. De hongerstaking van Ghandi. Het conflict in het zeevaartbedrijf ZATERDAG 17 SEPTEMBER 1932 60ste JAARGANG FEUILLETON De positie van de Duilsche regeering compromitteeren zij zich in een onbesuis ds, volgens de „N'w. Rott. Crt.", door de den strijd voor ditzelfde parlementarisme! gebeurtenissen van de laatste dagen on tegenzeggelijk veel sterker geworden. Het is, meent het blad, voor de toekom stige politieke rust in Duitschland wat angstwekkend, dat dit op kosten van den Een in moreel discrediet gebracht Rijksdag, zoo zegt het blad verder, en een openbare meening waaraan op het oogen blik in werkelijkheid niets positiefs te ont worstelen is, vormen geen gevaarlijke Duitschland en de ontwapeningsconfe rentie. Zal Duitschland straks deel nemen aan de ontwapeningsconferentie, zoo vraagt men zich af, al gelooft men dat Rijksdag heeft moeten gebeuren. Deze tegenstanders voor het kabinet-von Papen, heeft nu echter zonder pardon de ge volgen te dragen van de politieke ver wildering, die in Duitschland uit econo mische radeloosheid is geboren. Men heeft zich niet laten verleiden om met Von Papen en zoovele andere Duit- schers, nu den staf te breken over de politieke partijen in Duitschland als zoo danig. Het ongeluk steekt dieper. Let men op den uitslag van de stemming in den Rijksdag op het oogenblik waarop hij ontbonden werd, dan ziet men dat dit geen kwestie meer was van partijpolitiek, maar wel degelijk van machtige stroomin gen in de openbare meening. Van 560 aanwezige afgevaardigden stemden 512 of ruim 92 pet. voor intrekking van de noodverordening van 4 September. Dat was niet meer een coalitie van par tijen, die op grond van een politieke af spraak te werk gaan, maar de uitbarsting van een onhandelbaar geworden openbare meening, die 6 weken tevoren den Rijks dag zijn tegenwoordigen vorm had ge geven. China heeft aangetast". China verlangt, dat er onmiddellijk een internationale actie zal worden begonnen. Ook heeft de Chineesche regeering een telegram ge richt tot den Volkenbond. In dat telegram wordt het optreden van Japan onveree- nigbaar verklaard met het Volkenbonds pact en voorgesteld als een directe aan tasting van de resoluties van de Volken bondsvergadering. Ook heeft China ge lijkluidende nota's gericht tot de mede- onderteekenaren van het negen-mogend- heden-verdrag. Volgens China is het op treden van Japan een directe overtreding van dat negen-mogendheden-verdrag, zoo dat China op een nieuwe (negen-mogend- heden-conferentie) aandringt. Ook aan het adres van Japan is er een Chineesche nota. Deze is in zeer krachtige termen vervat. De erkenning van Mant sjoerije aldus de nota kan enkel wor den opgevat als een openlijke aanranding van de territoriale en administratieve on deelbaarheid van China. Uit Washington wordt gemeld, dat volgens een mededeeling, uitgaande van het dept, van Staat de erkenning van den nieuwen staat Mantsjoerije door Japan geen aanleiding zal geven tot maat regelen van de Ver .Staten, vóór het rap port van de commissie-Lytton aan het dept. van Staat zal zijn ontvangen en be studeerd. Hij, die veel in het buitenland gereisd Duitschland straks weg zal blijven. Toen heeft, zal aangename herinneringen bij Donderdagmorgen de Roemeen Radulesco zich voelen opkomen, wanneer hij aan het de budgetaire commissie van de ontwape-1 lieflijke Stresa denkt. Stresa met zijn god- ningsconferentie heropend had, ontbrak j delijke natuur, is door de leidende staats- ook Duitschland daar, doch er werd met lieden uitgezocht om het economische we- geen woord over gerept. reld-duel tusschen elkander verder uit te Het secretariaat heeft nog steeds geen vechten. Men is met den economischen officieele mededeelingen ontvangen over wereld-oorlog nog niet in een beslissend Woldemaras. Dezer dagen begint te Kower het proces tegen professor Waldemaras wegens verduistering van 100.000 Deensohe kronen. Dit is politieke verwildering, die in de partijen slechts organisatie en uiting vindt, zegt de „Nw. Rott. Crt." Kan men het anders noemen als de Rijksdag vrij wel in zijn geheel onder de tegenwoor dige omstandigheden discussie weigert over een plan dat, welke fouten het ook in onderdeelen mogen aankleven, in ieder geval groote positieve karakter trekken heeft, terwijl men zelf niets, wer kelijk heelemaal niets, ervoor in plaats kan stellen? Dit zonder eenige poging om het te ver beteren met bijna algemeene stemmen neerslaan van een op zijn minst zeer op merkelijke plan moet verpletterend zijn voor het gezag van het parlement. Dit is de eerste groote winst voor von Papen. Hij heeft echter nog meer voordeelen behaald. Het grootste gevaar voor zijn be wind, de groep waartegenover hij zijn recht op de macht het moeilijkst kon ver dedigen, vormden Hitier en de zijnen. .Zij hebben verschrikkelijke fouten begaan. Hun principieele strijd was gericht tegen het parlementarisme, feller nog dan die der geestverwanten van von Papen. En nu het wegblijven der Duitsche delegatie bij de a.s. zitting van het bureau der ontwa peningsconferentie, doch daaraan wordt hier niet meer getwijfeld. Ook de Ameri kanen hebben geen gedelegeerde naar de budgetaire commissie gezonden. Dit heeft echter een geheel andere oorzaak n.1. bezuiniging, aangezien het ontwapenings- crediet uitgeput is en niet vernieuwd kan worden voor de nieuwe bijeenkomst van den dienst. Het optreden van Japan in Mantsjoerije is op zijn minst genomen zeer irriteerend voor China, maar ook voor de mogend heden die het negen-mogendheden-ver drag hebben onderteekend, omdat alles genegeerd wordt, wat daarin is vastge legd. Donderdagochtend heeft Japan, door de onderteekening van het desbetreffende protocol, den Mantsjoerijschen staat defi nitief "erkend. Tegelijkertijd met de officieele erken ning, te Tsjang-tsjoen, van den nieuwen staat Mantsjoerije door Japan, heeft de Chineesche regeering te Nanking een aan tal protest-nota's over de wereld doen neerdwarrelen. De nota's gericht aan de regeeringen te Londen, Parijs, Washing ton en Rome behelzen een beschuldiging aan het adres van Japan, dat „de territori ale en administratieve souvereiniteit van stadium aangeland. Deze strijd woedt aan alle fronten. De eerste aanvallen geschie den door het verhoogen van tolmuren. het instellen van nieuwe contingentee- ring.. het maken van verschillende bepa lingen om de binnenlandsche productie tegen hoogeren dan den wereldprijs in eigen land te doen afzetten. Velen verzet ten zich daartegen, maar het zijn over het algemeen kortzichtigen, die het afgrijse- voeren zal. In Duitschland hebben wij gelukkig nog een miniatuur-oorlog. Sta kingen zijn nagenoeg nergens van de lucht, terwijl het in Amerika broeit en gist. Men hoopt op de telkens gehouden en te houden conferenties, maar tot nu toe zonder eenig resultaat. De landen, die uiterst sterk in hun economisch bestaan bedreigd worden en die den komenden winter niet zonder meer durven ingaan, hebben de hause op de effectenbeurzen ontketend, in de hoop, dat dit middel zal mogen helpen. Deze hause is een strijd en tevens verweermiddel, kunstmatig in elkander gezet in de hoop, daarmede den tegenstanders een beslissenden slag toe te brengen. In Stresa zijn de tegenstanders in den economischen oorlog bezig het Balkan lijke wereldgebeuren niet zien en niet probleem te regelen.JDeze conferentie willen aannemen, dat wij in de verlenp-15 periode van 19141918 zitten. Niet het kanon spreekt., maar de misschien nog venijniger handelsoorlog. Verder hebben wij rechtstreeksche schermutselingen. De voornaamste ge vechten worden op het moment gevoerd tusschen JapanChina en Amerika, is bij voorbaat tot mislukking gedoemd, omdat het niet gaat om de belangen van de Donaulanden, maar om de economi sche strategische positie der groot-mach ten. Niemand bekommert zich om het lot van den Balkan. Men ziet slechts zijn eigen belang. Frankrijk wil die landjes blijven knechten en ze blijven benutten Gandhi's aangekondigde hongerstaking. Gandhi heeft medegedeeld vrijwillig te zullen sterven ingeval de Engelsche regeering niet besluiten zal tot verandering van kiesrechtsysteem voor de para-klasse des Hindoes. waarin geleidelijk geheel Europa wordt als militaire voorposten tegen Duitsch- betrokken, al huiveren de Europeesche land. Hoe slechter het met hen gaat, hoe Staten om daadwerkelijk in te grijpen(beter, want hoe makker eten zij uit Ma- tusschen Duitschland en Frankrijk, die rianne's hand. Duitschland wil natuurlijk elkander economisch naar den keel zijn de voorposten verwijderen; het wil een gevlogen en waarbij men helaas niet meer baxiu leggen tusschen het eigen land en denken kan aan een compromis, alvorens den Balkan, want daardoor knot het de een der partijen het onderspit heeft moe- Fransche hegemonie en vindt het een ten delven. In 1918 bloedde Duitschland uitlaat voor zijn industreel surplus. Bo- uit tal van economische wonden en men vendien opent de Balkan voor Berlijn bleef opereeren, niet om genezing te ver- een handelsweg naar het dichtbije Oos- wekken, maar om de rauwe wonden nog ten. Italië wenscht ook zijn deel in den dieper, nog smartelijker te maken. Frank- Balkan-handel; het ziet bovendien een rijk daarentegen zag zijn wonden lang- kans om zijn erfvijand, Frankrijk, den zamerhand genezen, tot het vreemdsoor- voet dwars te zetten. Engeland ziet rustig tige, het onverwachte zich voordeed. De toe, gereed om zich te scharen aan de verdere pijniging van Duitschland wekte zijde van den zwaksten om zoodoende de genezende krachten op, want men kan status quo te kunnen bewaren, terwijl de niet ontkennen, dat stap voor stap verminkte slachtoffers bidden om steun Duitschland zijn oude positie begint te en genezing. Het zijn landjes die door de heroveren, terwijl Frankrijk daarentegen machtswellust der overwinnaars van 1918 voor de genezing een zoodanig gif heeft gruwelijk verminkt zijn en geen ingenomen, dat zij op het moment aan dat gif zal kunnen ondergaan. Ierland vecht met Engeland.... Amerika met Frankrijk en enkele andere ex-geallieer den. Italië schaart zich aan Duitsche zijde om aan Frankrijk's eerzuchtige denkbeelden den genadeslag te geven terwijl verschillende belangrijke landen de oorlogsfakkel hebben (zooals in Zuid-Amerika) eigen economisch leven erop. na kunnen hou den. Dit noemt men economische opbouw van Europa! Men verwacht daarvan heil, op timisten waardeeren het stage pogen van de groote landen om reddering in den chaos te brengen en zij beseffen niet, dat men geen reddering wenscht. Men wil aangestoken alleen een zoo groot mogelijk eigen voor deel en een afslachting van zijn tegen- Door dit minder rooskleurige en hoop- standers. En in de file staan landen als volle beeld loopen roode streepen. Het Zwitserland en Nederland om op een zijn de binnenlandsche spanningen, die gegeven moment hun kapitaal in den bo- het eigen land heeft de onderdrukken en demloozen put te werpen. Zij worden een doelmatige uitlaat heeft te geven, met schoonklinkende beloften gepaaid en Weinige staten blijven van die interne de op winst beluste geldhandel ziet niet, tweedracht vrij. Het Westen heeft tot nu wat er achter al die provisie, al die winst toe nog vrede weten te bewaren, maar verborgen ligt! Stresa.... de lieflijke het kost inspanning en groote toegevend- plaats in het Zuiden. het abattoir van heid. In Engeland woedt de textiel-sta- den Balkan! king en men weet niet, waarheen deze Volgens een bericht van het Paraguay- sche ministerie van oorlog, hebben de troepen van Paraguay den troepen van Bolivië een verpletterende nederlaag toe gebracht. Er zijn 15 machinegeweren en talrijke gewone geweren buitgemaakt. Te La Paz (Bolivië) is een officieel communiqué gepubliceerd, behelzende, dat 10.000 man Paraguaysche troepen in bedwdhg worden gehouden door het kleine Boliviaansche garnizoen van het fort Boqueron. Te La Paz stroomde vrijwilligen te zamen in de kazernes, terwijl dames haar medewerking beschikbaar stellen voor het Roode Kruis. Indien hij begint, wordt hij naar zijn particuliere woning overge bracht. Volgens een communiqué van het mi nisterie voor Indië te Londen is uit de correspondentie van MacDonald met Gandhi gebleken, dat Gandhi's besluit om een hongerstaking te beginnen, niet het gevolg is van directe politieke redenen en evenmin met de burgerlijke ongehoor zaamheidsbeweging verband houdt, maar eigenlijk aan ideëele motieven van gods-j dienstigen en natuurlijken oorsprong toe-1 geschreven moet worden. De Engelsche regeering heeft in overleg met de Indi sche besloten om Gandhi zoodra hij zou beginnen te vasten naar zijn eigen huis bij Ahmedabad over te brengen waar hij meer vrijheid zal genieten in de hoop, dat hij daardoor tot rede zal komen en op voorwaarde, dat hij zijn huis niet verlaat en deze gunst niet zal leiden tot een her leving van de ongehoorzaamheidsbewe ging of eenige andere onwettige agitatie der Congres-partij. Japan verzoekt den Volken bondsraad met het rapport van de commissie-Lytton te wachten tot het een verklaring daarover heeft afgelegd. De correspondent van de „Nw. Rott. Crt." te Genève meldde Donderdagavond: De reeds eenige dagen geleden uit Tokio gemelde geruchten, dat Japan den raad zou vragen met de bestudeering van het rapport van de commissie-Lytton te wachten, totdat de Japansche regeering een verklaring hierover heeft kunnen af leggen, blijkt waar te zijn. Het volken bondssecretariaat maakte bekend, dat de heer Sawada een dergelijk verzoek heeft ingediend en een uitstel van behandeling van 6 weken, van den datum van ont vangst van het rapport af, voorstelt. De raad alleen zal hierover een beslissing kunnen nemen. Een Japansche nota aan de mogendheden over de erkenning van Mantsjoerije. Tegelijk met de erkenning van den on afhankelijkheid van Mantsjoerije heeft de Japansche regeering door bemiddeling van de Japansche gezanten aan de groote mogendheden een communiqué overhan digd, waarin ter verklaring van de er kenning gewezen wordt op de anarchie die reeds jaren in China heerscht en de. onmogelijkheid voor eenige Chineesche regeering om het gezag in Mantsjoerije uit te oefenen. Het bandietenwezen heeft de Chineesche regeering evenmin kun nen beteugelen en dat is ten slotte zoo sterk geworden dat de levensbelangen die Japan in Mantsjoerije heeft, ernstig ge vaar begonnen te loopen. Toen de Japan sche regeering bovendien de overtuiging kreeg, dat de stichting van den afzonder lijken Mantsjoerijschen staat geschiedde door den vrije wilsuiting van de groote meerderheid der bewoners, heeft zij niet langer met de erkenning gewacht. In de nota wordt tenslotte verzekerd, dat het beginsel van de open deur volkomen in den nieuwen staat zal gehandhaafd blij ven. Een uitdagend gebaar. Naar uit Tokio wordt gemelde, heeft Japan bekend gemaakt, dat het Mantsjoe rije zal vertegenwoordigen te Genève. Namens den Centralen Bond van Transportarbeiders is Donderdag een manifest verspreid, waarin het resultaat van de Woensdag gehouden stemming staat vermeld, de staking een groot suc ces genoemd en medegedeeld wordt, dat de staking opgeheven is voor alle reede- rijen, met uitzondering van de Halcyon Lijn, de Emzetco en de reederij Ary Scheffer. De posten zijn ingetrokken, behalve die voor de drie genoemde reederijen. Een stakingscomité te Amsterdam heeft een manifest verspreid, waarin de hou ding van den Centralen Bond wordt be- critiseerd, aangezien volgens dit mani fest, de beslissing genomen is, ofschoon twee derden van de zeelieden er buiten werden gehouden. Opgewekt wordt, niet te monsteren, voordat ook voor de vracht vaart is verkregen handhaving van de gages tot 1 Maart 1933. De monstering heeft evenwel een ge regeld beloop gehad. Te Amsterdam. Te Amsterdam is Donderdagmorgen onmiddellijk voor twintig schepen ge monsterd, en wel voor 13 schepen van de Kon. Nederl. Stoombootmij., 6 van de Hol- landsche Stoombootmaatschappij en 1 schip van de Petroleum Cy. Van deze 20 schepen lagen er Donderdag 8 geladen en onder stoom, gereed te vertrekken. Het conflict met de Halcyon- lijn verscherpt. Naar de „Nw. Rott. Crt." verneemt is Donderdag het conflict met de Halcyon- lijn te Rotterdam, welke reederij buiten de overeenkomst tusschen den bond van werkgevers en de contact-commissie in het scheepvaartbedrijf staat, verscherpt. COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70, f 1.Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Lossenos.4ct.fr.p.p.6ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Ju. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. zachtjes zijn hand weg, daarna bleef ze gedurende een paar oogenblikken zwij gend voor zich uit staren. „Toe Frances, neem het toch," drong hij smeekend aan. „Je zult zien, binnen een paar dagen heb ik weer werk en je weet niet hoe lang ik wel met twee pond toe kan. Je maakt me dood-ongelukkig door nog langer te weigeren." Hij zag dat haar lippen trilden. Ze voel de dit als een van de meest pijnlijke oogenblikken van haar leven. „Laat ik er dan één nemen, Ernest," fluisterde ze. „Dan is mijn hospita ten minste tevreden." Toen hij haar het geldstuk onder tafel door zoo voorzichtig mogelijk gaf, voelde hij, dat haar vingers ijskoud waren. „De ander zal ik voor je bewaren," zei- de hij toen. „Zullen we nu maar gaan, als je tenminste klaar bent." Langzaam wandelden ze naar haar ka mer, waar ze voor de deur afscheid namen. Bliss ging dien avond ook vroeg naar bed. Hij had morgen een langen dag voor den boeg, want hij besefte, nu meer dan ooit, dat hij zoo gouw mogelijk weer werk moest zien te krijgen. HOOFDSTUK XXIV. Den volgenden morgen om tien uur stapte Bliss, zonder vooraf aangediend te zijn dit wonder had hem 'n halve crown gekost het privé-kantoor van Mr. Mon- tagne binnen. Ten hoogste verbaasd over dit ongehoorde feit keek Mr. Montagne op, maar toen hij zijn bezoeker herkende, werd hij donkerrood van drift. „Wat moet jij hier" vroeg hij. Als eenig antwoord haalde ÖÜss een korte stevige zweep uit zijn binnenzak te voorschijn. Die zweep had hem ook een halve crown gekost. „Neem je pen en schrijf op, wat ik je zal dicteeren," zeide hij kortaf. „Wat verbeeld jii je wel om zoo het kan toor van een fatsoenlijk mensch bin nen Met het harde ondereind van de zweep gaf Bliss een harden slag op tafel. „Schrijf op," herhaalde hij. Mr. Montagne nam zijn vulpenhouder. „Frances Clayton is br mij in betrek- kig geweest. Mr. Montagne legde zijn vulpen neer en uitte op hetzelfde oogenblik een kreet van pijn, toen Bliss hem met het harde uit einde van de zweep een korten, venijnigen slag op de knokkels van zijn hand gaf. Snel reikte hij naar de bel, maar Bliss was hem voor. „Als je om hulp durft te roepen, of ook maar de telefoon aanraakt," zeide hij, „dan krijg je een pak ransel, dat je heu gen zal. Als je zonder onnoodige drukte opschrijft wat ik je dicteeren zal, dan loop je het misschien vrij." Mr. Montagne opende zijn mond, maar bedacht zich en nam zijn vulpenhouder weer op. „Fraces Cluyton is by mij in betrek king geweest als typiste," begon Bliss op- i nieuw. „Volgens mij is zij zeer consciën tieus en intelligent. Op haar eigen ver langen heeft ze mijn dienst verlaten. Als een gehoorzame schooljongen schreef mr. Montagne op, wat Bliss dic teerde, daarna zette hij zijn handteekening eronder. Nauwelijks had hij de laatste let ter gezet, of Bliss nam het velletje papier onder zijn neus weg en vouwde het op. „Goeden morgen, mr. Montagne." „Wacht maar kereltje, ik zal het je wel eens betaald zetten," tierde mr. Montagne, terwijl hij opstond. Bliss bleef staan en bekeek diep in ge dachten de zweep. Blijkbaar was hij het nog niet met zichzelf eens of hij haar zou gebruiken of niet. „Je verdient het eigenlijk wel," zeide hij toen, terwijl hij zich tot zijn vroegeren patroon keerde. Mr. Montagne deed van schrik een paar passen achteruit. Zijn ge zonde gelaatskleur was een tintje bleeker geworden. Met een minachtenden lach keerde Bliss zich af. „Neen," zeide hij toen, ,,'t zou zonde van de zweep zijn." Met die woorden ging hij de deur uit. Buiten, voor de deur van het wachtkamer tje, zat nog steeds het zelfde jongmensch. Bliss maakte van de gelegenheid gebruik om een enveloppe aan hem te vragen, en het getuigschrift aan Frances te adres- seeren, waarna hij het meteen in de brie venbus wierp. Daarna stapte hij het eer ste het beste bureau voor werkverschaf fing binnen erf maakte een lijstje van de adressen, die hem nogal geschikt toeleken. In de volgende vier uur meldde hij zich achtereenvolgens voor de verschillende betrekkingen aan, maar of hij kwam juist te laat, of hij was ongeschikt. Toen hij bij een van zijn laatste adressen eenigen tijd moest wachten 't ging hier om een plaats als monteur in de montage-afdee- ling van een groote automobielfabriek kreeg bij van en van zijn mede-sollicitan ten een chauffeur een paar nuttige wenken. „Die bureaux voor werkverschaffing," zeide de man, „zijn heel goed voor losse werklui, bijvoorbeeld bij een van de bouw vakken, maar voor menschen van ons slag zijn ze niets gedaan. Als ik u een raad mag geven, ga dan naar Hollina in Shaf- tecbury Avenue, 't Is een soort arbeids beurs, hoofdzakelijk voor chauffeurs. Ze zijn wel duur, maar dan bent u tenminste 8an het goede adres." Bliss bedankte den man voor zijn goe den raad en begaf zich zonder tijd te ver liezen naar Shaftesbury Avenue. Toen Bliss, in ruil voor vijf shillings, gehoord had, dat er geen enkele chauf feursplaats vacant was, merkte hij, dat het ondertusschen zeven uur geworden was. Zoo snel als hij kon liep hij naar zijn kamer terug, knapte zich wat op en ging Frances halen. Ze kwam de trap af met het getuigschrift van Mr. Montagne in de hand. „Kijk eens, hoe vindt je dat," riep ze uit, terwijl ze triomfantelijk met het pa pier zwaaide. „Daar heb ik vanmorgen even voor ge zorgd," was het antwoord. Verheugd kneep ze hem even in den arm, toen ze te zamen de straat afliepen. „Hoe is dat gelukt?" In korte woorden vertelde hij haar van zijn bezoek bij Mr. Montagne. Frances zei niet veel, maar haar oogen schitterden toen ze hem van ter zijde even aankeek. „En hoe gaat het met jou?" vroeg hij toen, plotseling van ondenverp verande rend. „Heb jij vandaag geluk gehad?" „Morgenochtend om tien uur moet ik bij Wolburn terugkomen," zeide ze opge wekt. „Ik geloof wel, dat dit hikken zal. 't Is een soort bankierskantoor, de boek houder, dien ik vandaag gesproken heb, vertelde me, dat ze tot morgen tien uur moeten wachten, omdat dan pas het zie kenverlof van de vorige typiste om is. Als ze dan niet terug is, moet ik meteen blij ven, tenminste als ik een getuigschrift van mijn vorigen patroon kan overleggen. Je kunt dus wel begrijpen wat ik dach, toen ik zoo even dat getuigschrift uit de enve loppe haalde. Ik had vanavond nog juist een laatste poging bij Mr. Montagne wil len wagen." „Hé, wat zou daar te doen zijn," zeide Bliss, terwijl hij naar den overkant van de straat keek, waar een auto stond met een groep menschen erom heen. „Zullen we eens even gaan kijken?" Met moeite drongen ze zich door de dichte rijen kijkgrage menschen heen. Nergens was ook maar eenig teeKen van een ongeluk te bespeuren, blijkbaar was er dus iets anders gebeurd. De kleine grijze auto stond vlak tegen den trottoir band aan, terwijl de eigenaar, een keurig gekleed jongmensch, dat blijkbaar juist uitgestapt was, hulpeloos stond rond te kijken. „Wie kan er hier rijden?" vroeg hij eensklaps. „Ik moet verder en mijn chauf feur is ziek geworden." De meeste omstanders hadden al hun aandacht gevestigd op de taxi, waarin een paar hulpvaardige zielen juist den zieken chauffeur getild hadden; daardoor was Bliss ongeveer de eenige, die de vraag van den jongen man hoorde. (Wordt vervolcd.) ADVERTENTIÊN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4ct. door E. PHILLIPS OPPENHEIM. „Dat wil ik je zeker beloven; maar zie je, Ernest 't is veel beter als je de waarheid maar weet sinds je vertrek nu een maand geleden ben ik buiten betrekking geweest en op het oogenblik bezit ik geen penny meer. Het is nu al ruim vijf weken geleden, dat ik voor het laatst wat naar huis gestuurd heb en mijn hospita nioet ook al geld van me heb ben. Neen, neen, alsjeblieft niet", riep ze ineens wanhopig uit, toen ze de linker hand van Bliss heel voorzichtig naar zijn vestzakje zag gaan. „Je mag me niets lee- nen. Ik wil het niet". „Waarom niet?" vroeg hij smeekend. „Ik heb toch wel het recht om je geld te leenen is 't niet, Frances? En onze ver houding nu nog daargelaten, onder vrien den is zoo iets toch ook wel geoorloofd, nietwaar kind? Op het oogenblik heb ik toevallig iets meer geld dan jij. Over een paar maanden is het misschien net om gekeerd. Wees toch verstandig, meiske. Ik heb op het oogenblik vier gouden sovereigns in mijn zak en geen cent schuld. Eerlijk deelen, alsjeblieft". Zonder hem aan te kijken duwde ze

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1932 | | pagina 1