Rijk en geen geld.
IS ALTIJD
Buitenlandsch overzicht.
DE CONFERENTIE TE STRESA.
China en Japan.
WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS,
TEXEL,
EERSTE BLAD
De positie van de regeering von Papen. - Duitschland
en de ontwapeningsconferentie. - Het optreden van
Japan en Mantsjoerije.
OOK VOOR
De oorlog tusschen
Bolivie en Paraguay.
De hongerstaking van Ghandi.
Het conflict in het zeevaartbedrijf
ZATERDAG 17 SEPTEMBER 1932
60ste JAARGANG
FEUILLETON
De positie van de Duilsche regeering compromitteeren zij zich in een onbesuis
ds, volgens de „N'w. Rott. Crt.", door de den strijd voor ditzelfde parlementarisme!
gebeurtenissen van de laatste dagen on
tegenzeggelijk veel sterker geworden.
Het is, meent het blad, voor de toekom
stige politieke rust in Duitschland wat
angstwekkend, dat dit op kosten van den
Een in moreel discrediet gebracht
Rijksdag, zoo zegt het blad verder, en een
openbare meening waaraan op het oogen
blik in werkelijkheid niets positiefs te ont
worstelen is, vormen geen gevaarlijke
Duitschland en de ontwapeningsconfe
rentie. Zal Duitschland straks deel
nemen aan de ontwapeningsconferentie,
zoo vraagt men zich af, al gelooft men dat
Rijksdag heeft moeten gebeuren. Deze tegenstanders voor het kabinet-von Papen,
heeft nu echter zonder pardon de ge
volgen te dragen van de politieke ver
wildering, die in Duitschland uit econo
mische radeloosheid is geboren.
Men heeft zich niet laten verleiden om
met Von Papen en zoovele andere Duit-
schers, nu den staf te breken over de
politieke partijen in Duitschland als zoo
danig. Het ongeluk steekt dieper. Let
men op den uitslag van de stemming in
den Rijksdag op het oogenblik waarop
hij ontbonden werd, dan ziet men dat dit
geen kwestie meer was van partijpolitiek,
maar wel degelijk van machtige stroomin
gen in de openbare meening. Van 560
aanwezige afgevaardigden stemden 512
of ruim 92 pet. voor intrekking van de
noodverordening van 4 September.
Dat was niet meer een coalitie van par
tijen, die op grond van een politieke af
spraak te werk gaan, maar de uitbarsting
van een onhandelbaar geworden openbare
meening, die 6 weken tevoren den Rijks
dag zijn tegenwoordigen vorm had ge
geven.
China heeft aangetast". China verlangt,
dat er onmiddellijk een internationale
actie zal worden begonnen. Ook heeft de
Chineesche regeering een telegram ge
richt tot den Volkenbond. In dat telegram
wordt het optreden van Japan onveree-
nigbaar verklaard met het Volkenbonds
pact en voorgesteld als een directe aan
tasting van de resoluties van de Volken
bondsvergadering. Ook heeft China ge
lijkluidende nota's gericht tot de mede-
onderteekenaren van het negen-mogend-
heden-verdrag. Volgens China is het op
treden van Japan een directe overtreding
van dat negen-mogendheden-verdrag, zoo
dat China op een nieuwe (negen-mogend-
heden-conferentie) aandringt.
Ook aan het adres van Japan is er een
Chineesche nota. Deze is in zeer krachtige
termen vervat. De erkenning van Mant
sjoerije aldus de nota kan enkel wor
den opgevat als een openlijke aanranding
van de territoriale en administratieve on
deelbaarheid van China.
Uit Washington wordt gemeld, dat
volgens een mededeeling, uitgaande van
het dept, van Staat de erkenning van
den nieuwen staat Mantsjoerije door
Japan geen aanleiding zal geven tot maat
regelen van de Ver .Staten, vóór het rap
port van de commissie-Lytton aan het
dept. van Staat zal zijn ontvangen en be
studeerd.
Hij, die veel in het buitenland gereisd
Duitschland straks weg zal blijven. Toen heeft, zal aangename herinneringen bij
Donderdagmorgen de Roemeen Radulesco zich voelen opkomen, wanneer hij aan het
de budgetaire commissie van de ontwape-1 lieflijke Stresa denkt. Stresa met zijn god-
ningsconferentie heropend had, ontbrak j delijke natuur, is door de leidende staats-
ook Duitschland daar, doch er werd met lieden uitgezocht om het economische we-
geen woord over gerept. reld-duel tusschen elkander verder uit te
Het secretariaat heeft nog steeds geen vechten. Men is met den economischen
officieele mededeelingen ontvangen over wereld-oorlog nog niet in een beslissend
Woldemaras.
Dezer dagen begint te Kower het proces
tegen professor Waldemaras wegens
verduistering van 100.000 Deensohe
kronen.
Dit is politieke verwildering, die in de
partijen slechts organisatie en uiting
vindt, zegt de „Nw. Rott. Crt." Kan men
het anders noemen als de Rijksdag vrij
wel in zijn geheel onder de tegenwoor
dige omstandigheden discussie weigert
over een plan dat, welke fouten het ook
in onderdeelen mogen aankleven, in
ieder geval groote positieve karakter
trekken heeft, terwijl men zelf niets, wer
kelijk heelemaal niets, ervoor in plaats
kan stellen?
Dit zonder eenige poging om het te ver
beteren met bijna algemeene stemmen
neerslaan van een op zijn minst zeer op
merkelijke plan moet verpletterend zijn
voor het gezag van het parlement. Dit is
de eerste groote winst voor von Papen.
Hij heeft echter nog meer voordeelen
behaald. Het grootste gevaar voor zijn be
wind, de groep waartegenover hij zijn
recht op de macht het moeilijkst kon ver
dedigen, vormden Hitier en de zijnen. .Zij
hebben verschrikkelijke fouten begaan.
Hun principieele strijd was gericht tegen
het parlementarisme, feller nog dan die
der geestverwanten van von Papen. En nu
het wegblijven der Duitsche delegatie bij
de a.s. zitting van het bureau der ontwa
peningsconferentie, doch daaraan wordt
hier niet meer getwijfeld. Ook de Ameri
kanen hebben geen gedelegeerde naar de
budgetaire commissie gezonden. Dit heeft
echter een geheel andere oorzaak n.1.
bezuiniging, aangezien het ontwapenings-
crediet uitgeput is en niet vernieuwd kan
worden voor de nieuwe bijeenkomst van
den dienst.
Het optreden van Japan in Mantsjoerije
is op zijn minst genomen zeer irriteerend
voor China, maar ook voor de mogend
heden die het negen-mogendheden-ver
drag hebben onderteekend, omdat alles
genegeerd wordt, wat daarin is vastge
legd. Donderdagochtend heeft Japan, door
de onderteekening van het desbetreffende
protocol, den Mantsjoerijschen staat defi
nitief "erkend.
Tegelijkertijd met de officieele erken
ning, te Tsjang-tsjoen, van den nieuwen
staat Mantsjoerije door Japan, heeft de
Chineesche regeering te Nanking een aan
tal protest-nota's over de wereld doen
neerdwarrelen. De nota's gericht aan de
regeeringen te Londen, Parijs, Washing
ton en Rome behelzen een beschuldiging
aan het adres van Japan, dat „de territori
ale en administratieve souvereiniteit van
stadium aangeland. Deze strijd woedt aan
alle fronten. De eerste aanvallen geschie
den door het verhoogen van tolmuren.
het instellen van nieuwe contingentee-
ring.. het maken van verschillende bepa
lingen om de binnenlandsche productie
tegen hoogeren dan den wereldprijs in
eigen land te doen afzetten. Velen verzet
ten zich daartegen, maar het zijn over het
algemeen kortzichtigen, die het afgrijse-
voeren zal. In Duitschland hebben wij
gelukkig nog een miniatuur-oorlog. Sta
kingen zijn nagenoeg nergens van de
lucht, terwijl het in Amerika broeit en
gist. Men hoopt op de telkens gehouden
en te houden conferenties, maar tot nu
toe zonder eenig resultaat. De landen, die
uiterst sterk in hun economisch bestaan
bedreigd worden en die den komenden
winter niet zonder meer durven ingaan,
hebben de hause op de effectenbeurzen
ontketend, in de hoop, dat dit middel zal
mogen helpen. Deze hause is een strijd
en tevens verweermiddel, kunstmatig
in elkander gezet in de hoop, daarmede
den tegenstanders een beslissenden slag
toe te brengen.
In Stresa zijn de tegenstanders in den
economischen oorlog bezig het Balkan
lijke wereldgebeuren niet zien en niet probleem te regelen.JDeze conferentie
willen aannemen, dat wij in de verlenp-15
periode van 19141918 zitten. Niet het
kanon spreekt., maar de misschien nog
venijniger handelsoorlog.
Verder hebben wij rechtstreeksche
schermutselingen. De voornaamste ge
vechten worden op het moment gevoerd
tusschen JapanChina en Amerika,
is bij voorbaat tot mislukking gedoemd,
omdat het niet gaat om de belangen van
de Donaulanden, maar om de economi
sche strategische positie der groot-mach
ten. Niemand bekommert zich om het lot
van den Balkan. Men ziet slechts zijn
eigen belang. Frankrijk wil die landjes
blijven knechten en ze blijven benutten
Gandhi's aangekondigde hongerstaking.
Gandhi heeft medegedeeld vrijwillig te
zullen sterven ingeval de Engelsche
regeering niet besluiten zal tot
verandering van kiesrechtsysteem
voor de para-klasse des Hindoes.
waarin geleidelijk geheel Europa wordt als militaire voorposten tegen Duitsch-
betrokken, al huiveren de Europeesche land. Hoe slechter het met hen gaat, hoe
Staten om daadwerkelijk in te grijpen(beter, want hoe makker eten zij uit Ma-
tusschen Duitschland en Frankrijk, die rianne's hand. Duitschland wil natuurlijk
elkander economisch naar den keel zijn de voorposten verwijderen; het wil een
gevlogen en waarbij men helaas niet meer baxiu leggen tusschen het eigen land en
denken kan aan een compromis, alvorens den Balkan, want daardoor knot het de
een der partijen het onderspit heeft moe- Fransche hegemonie en vindt het een
ten delven. In 1918 bloedde Duitschland uitlaat voor zijn industreel surplus. Bo-
uit tal van economische wonden en men vendien opent de Balkan voor Berlijn
bleef opereeren, niet om genezing te ver- een handelsweg naar het dichtbije Oos-
wekken, maar om de rauwe wonden nog ten. Italië wenscht ook zijn deel in den
dieper, nog smartelijker te maken. Frank- Balkan-handel; het ziet bovendien een
rijk daarentegen zag zijn wonden lang- kans om zijn erfvijand, Frankrijk, den
zamerhand genezen, tot het vreemdsoor- voet dwars te zetten. Engeland ziet rustig
tige, het onverwachte zich voordeed. De toe, gereed om zich te scharen aan de
verdere pijniging van Duitschland wekte zijde van den zwaksten om zoodoende de
genezende krachten op, want men kan status quo te kunnen bewaren, terwijl de
niet ontkennen, dat stap voor stap verminkte slachtoffers bidden om steun
Duitschland zijn oude positie begint te en genezing. Het zijn landjes die door de
heroveren, terwijl Frankrijk daarentegen machtswellust der overwinnaars van 1918
voor de genezing een zoodanig gif heeft gruwelijk verminkt zijn en geen
ingenomen, dat zij op het moment aan
dat gif zal kunnen ondergaan. Ierland
vecht met Engeland.... Amerika met
Frankrijk en enkele andere ex-geallieer
den. Italië schaart zich aan Duitsche
zijde om aan Frankrijk's eerzuchtige
denkbeelden den genadeslag te geven
terwijl verschillende belangrijke landen
de oorlogsfakkel hebben
(zooals in Zuid-Amerika)
eigen
economisch leven erop. na kunnen hou
den.
Dit noemt men economische opbouw van
Europa! Men verwacht daarvan heil, op
timisten waardeeren het stage pogen van
de groote landen om reddering in den
chaos te brengen en zij beseffen niet, dat
men geen reddering wenscht. Men wil
aangestoken alleen een zoo groot mogelijk eigen voor
deel en een afslachting van zijn tegen-
Door dit minder rooskleurige en hoop- standers. En in de file staan landen als
volle beeld loopen roode streepen. Het Zwitserland en Nederland om op een
zijn de binnenlandsche spanningen, die gegeven moment hun kapitaal in den bo-
het eigen land heeft de onderdrukken en demloozen put te werpen. Zij worden
een doelmatige uitlaat heeft te geven, met schoonklinkende beloften gepaaid en
Weinige staten blijven van die interne de op winst beluste geldhandel ziet niet,
tweedracht vrij. Het Westen heeft tot nu wat er achter al die provisie, al die winst
toe nog vrede weten te bewaren, maar verborgen ligt! Stresa.... de lieflijke
het kost inspanning en groote toegevend- plaats in het Zuiden. het abattoir van
heid. In Engeland woedt de textiel-sta- den Balkan!
king en men weet niet, waarheen deze
Volgens een bericht van het Paraguay-
sche ministerie van oorlog, hebben de
troepen van Paraguay den troepen van
Bolivië een verpletterende nederlaag toe
gebracht. Er zijn 15 machinegeweren en
talrijke gewone geweren buitgemaakt.
Te La Paz (Bolivië) is een officieel
communiqué gepubliceerd, behelzende,
dat 10.000 man Paraguaysche troepen in
bedwdhg worden gehouden door het
kleine Boliviaansche garnizoen van het
fort Boqueron.
Te La Paz stroomde vrijwilligen te
zamen in de kazernes, terwijl dames haar
medewerking beschikbaar stellen voor het
Roode Kruis.
Indien hij begint, wordt hij naar
zijn particuliere woning overge
bracht.
Volgens een communiqué van het mi
nisterie voor Indië te Londen is uit de
correspondentie van MacDonald met
Gandhi gebleken, dat Gandhi's besluit om
een hongerstaking te beginnen, niet het
gevolg is van directe politieke redenen en
evenmin met de burgerlijke ongehoor
zaamheidsbeweging verband houdt, maar
eigenlijk aan ideëele motieven van gods-j
dienstigen en natuurlijken oorsprong toe-1
geschreven moet worden. De Engelsche
regeering heeft in overleg met de Indi
sche besloten om Gandhi zoodra hij zou
beginnen te vasten naar zijn eigen huis
bij Ahmedabad over te brengen waar hij
meer vrijheid zal genieten in de hoop,
dat hij daardoor tot rede zal komen en op
voorwaarde, dat hij zijn huis niet verlaat
en deze gunst niet zal leiden tot een her
leving van de ongehoorzaamheidsbewe
ging of eenige andere onwettige agitatie
der Congres-partij.
Japan verzoekt den Volken
bondsraad met het rapport van
de commissie-Lytton te wachten
tot het een verklaring daarover
heeft afgelegd.
De correspondent van de „Nw. Rott.
Crt." te Genève meldde Donderdagavond:
De reeds eenige dagen geleden uit
Tokio gemelde geruchten, dat Japan den
raad zou vragen met de bestudeering van
het rapport van de commissie-Lytton te
wachten, totdat de Japansche regeering
een verklaring hierover heeft kunnen af
leggen, blijkt waar te zijn. Het volken
bondssecretariaat maakte bekend, dat de
heer Sawada een dergelijk verzoek heeft
ingediend en een uitstel van behandeling
van 6 weken, van den datum van ont
vangst van het rapport af, voorstelt. De
raad alleen zal hierover een beslissing
kunnen nemen.
Een Japansche nota aan de
mogendheden over de erkenning
van Mantsjoerije.
Tegelijk met de erkenning van den on
afhankelijkheid van Mantsjoerije heeft
de Japansche regeering door bemiddeling
van de Japansche gezanten aan de groote
mogendheden een communiqué overhan
digd, waarin ter verklaring van de er
kenning gewezen wordt op de anarchie
die reeds jaren in China heerscht en de.
onmogelijkheid voor eenige Chineesche
regeering om het gezag in Mantsjoerije
uit te oefenen. Het bandietenwezen heeft
de Chineesche regeering evenmin kun
nen beteugelen en dat is ten slotte zoo
sterk geworden dat de levensbelangen die
Japan in Mantsjoerije heeft, ernstig ge
vaar begonnen te loopen. Toen de Japan
sche regeering bovendien de overtuiging
kreeg, dat de stichting van den afzonder
lijken Mantsjoerijschen staat geschiedde
door den vrije wilsuiting van de groote
meerderheid der bewoners, heeft zij niet
langer met de erkenning gewacht. In de
nota wordt tenslotte verzekerd, dat het
beginsel van de open deur volkomen in
den nieuwen staat zal gehandhaafd blij
ven.
Een uitdagend gebaar.
Naar uit Tokio wordt gemelde, heeft
Japan bekend gemaakt, dat het Mantsjoe
rije zal vertegenwoordigen te Genève.
Namens den Centralen Bond van
Transportarbeiders is Donderdag een
manifest verspreid, waarin het resultaat
van de Woensdag gehouden stemming
staat vermeld, de staking een groot suc
ces genoemd en medegedeeld wordt, dat
de staking opgeheven is voor alle reede-
rijen, met uitzondering van de Halcyon
Lijn, de Emzetco en de reederij Ary
Scheffer.
De posten zijn ingetrokken, behalve die
voor de drie genoemde reederijen.
Een stakingscomité te Amsterdam heeft
een manifest verspreid, waarin de hou
ding van den Centralen Bond wordt be-
critiseerd, aangezien volgens dit mani
fest, de beslissing genomen is, ofschoon
twee derden van de zeelieden er buiten
werden gehouden. Opgewekt wordt, niet
te monsteren, voordat ook voor de vracht
vaart is verkregen handhaving van de
gages tot 1 Maart 1933.
De monstering heeft evenwel een ge
regeld beloop gehad.
Te Amsterdam.
Te Amsterdam is Donderdagmorgen
onmiddellijk voor twintig schepen ge
monsterd, en wel voor 13 schepen van de
Kon. Nederl. Stoombootmij., 6 van de Hol-
landsche Stoombootmaatschappij en 1
schip van de Petroleum Cy. Van deze 20
schepen lagen er Donderdag 8 geladen
en onder stoom, gereed te vertrekken.
Het conflict met de Halcyon-
lijn verscherpt.
Naar de „Nw. Rott. Crt." verneemt is
Donderdag het conflict met de Halcyon-
lijn te Rotterdam, welke reederij buiten
de overeenkomst tusschen den bond van
werkgevers en de contact-commissie in
het scheepvaartbedrijf staat, verscherpt.
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
f 1.Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Lossenos.4ct.fr.p.p.6ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Ju.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
zachtjes zijn hand weg, daarna bleef ze
gedurende een paar oogenblikken zwij
gend voor zich uit staren.
„Toe Frances, neem het toch," drong hij
smeekend aan. „Je zult zien, binnen een
paar dagen heb ik weer werk en je weet
niet hoe lang ik wel met twee pond toe
kan. Je maakt me dood-ongelukkig door
nog langer te weigeren."
Hij zag dat haar lippen trilden. Ze voel
de dit als een van de meest pijnlijke
oogenblikken van haar leven.
„Laat ik er dan één nemen, Ernest,"
fluisterde ze. „Dan is mijn hospita ten
minste tevreden."
Toen hij haar het geldstuk onder tafel
door zoo voorzichtig mogelijk gaf, voelde
hij, dat haar vingers ijskoud waren.
„De ander zal ik voor je bewaren," zei-
de hij toen. „Zullen we nu maar gaan, als
je tenminste klaar bent."
Langzaam wandelden ze naar haar ka
mer, waar ze voor de deur afscheid namen.
Bliss ging dien avond ook vroeg naar
bed. Hij had morgen een langen dag voor
den boeg, want hij besefte, nu meer dan
ooit, dat hij zoo gouw mogelijk weer werk
moest zien te krijgen.
HOOFDSTUK XXIV.
Den volgenden morgen om tien uur
stapte Bliss, zonder vooraf aangediend te
zijn dit wonder had hem 'n halve crown
gekost het privé-kantoor van Mr. Mon-
tagne binnen. Ten hoogste verbaasd over
dit ongehoorde feit keek Mr. Montagne
op, maar toen hij zijn bezoeker herkende,
werd hij donkerrood van drift.
„Wat moet jij hier" vroeg hij.
Als eenig antwoord haalde ÖÜss een
korte stevige zweep uit zijn binnenzak te
voorschijn. Die zweep had hem ook een
halve crown gekost.
„Neem je pen en schrijf op, wat ik je zal
dicteeren," zeide hij kortaf.
„Wat verbeeld jii je wel om zoo het kan
toor van een fatsoenlijk mensch bin
nen
Met het harde ondereind van de zweep
gaf Bliss een harden slag op tafel.
„Schrijf op," herhaalde hij.
Mr. Montagne nam zijn vulpenhouder.
„Frances Clayton is br mij in betrek-
kig geweest.
Mr. Montagne legde zijn vulpen neer en
uitte op hetzelfde oogenblik een kreet van
pijn, toen Bliss hem met het harde uit
einde van de zweep een korten, venijnigen
slag op de knokkels van zijn hand gaf.
Snel reikte hij naar de bel, maar Bliss was
hem voor.
„Als je om hulp durft te roepen, of ook
maar de telefoon aanraakt," zeide hij,
„dan krijg je een pak ransel, dat je heu
gen zal. Als je zonder onnoodige drukte
opschrijft wat ik je dicteeren zal, dan loop
je het misschien vrij."
Mr. Montagne opende zijn mond, maar
bedacht zich en nam zijn vulpenhouder
weer op.
„Fraces Cluyton is by mij in betrek
king geweest als typiste," begon Bliss op-
i nieuw. „Volgens mij is zij zeer consciën
tieus en intelligent. Op haar eigen ver
langen heeft ze mijn dienst verlaten.
Als een gehoorzame schooljongen
schreef mr. Montagne op, wat Bliss dic
teerde, daarna zette hij zijn handteekening
eronder. Nauwelijks had hij de laatste let
ter gezet, of Bliss nam het velletje papier
onder zijn neus weg en vouwde het op.
„Goeden morgen, mr. Montagne."
„Wacht maar kereltje, ik zal het je wel
eens betaald zetten," tierde mr. Montagne,
terwijl hij opstond.
Bliss bleef staan en bekeek diep in ge
dachten de zweep. Blijkbaar was hij het
nog niet met zichzelf eens of hij haar zou
gebruiken of niet.
„Je verdient het eigenlijk wel," zeide hij
toen, terwijl hij zich tot zijn vroegeren
patroon keerde. Mr. Montagne deed van
schrik een paar passen achteruit. Zijn ge
zonde gelaatskleur was een tintje bleeker
geworden. Met een minachtenden lach
keerde Bliss zich af. „Neen," zeide hij
toen, ,,'t zou zonde van de zweep zijn."
Met die woorden ging hij de deur uit.
Buiten, voor de deur van het wachtkamer
tje, zat nog steeds het zelfde jongmensch.
Bliss maakte van de gelegenheid gebruik
om een enveloppe aan hem te vragen, en
het getuigschrift aan Frances te adres-
seeren, waarna hij het meteen in de brie
venbus wierp. Daarna stapte hij het eer
ste het beste bureau voor werkverschaf
fing binnen erf maakte een lijstje van de
adressen, die hem nogal geschikt toeleken.
In de volgende vier uur meldde hij zich
achtereenvolgens voor de verschillende
betrekkingen aan, maar of hij kwam juist
te laat, of hij was ongeschikt. Toen hij bij
een van zijn laatste adressen eenigen tijd
moest wachten 't ging hier om een
plaats als monteur in de montage-afdee-
ling van een groote automobielfabriek
kreeg bij van en van zijn mede-sollicitan
ten een chauffeur een paar nuttige
wenken.
„Die bureaux voor werkverschaffing,"
zeide de man, „zijn heel goed voor losse
werklui, bijvoorbeeld bij een van de bouw
vakken, maar voor menschen van ons slag
zijn ze niets gedaan. Als ik u een raad
mag geven, ga dan naar Hollina in Shaf-
tecbury Avenue, 't Is een soort arbeids
beurs, hoofdzakelijk voor chauffeurs. Ze
zijn wel duur, maar dan bent u tenminste
8an het goede adres."
Bliss bedankte den man voor zijn goe
den raad en begaf zich zonder tijd te ver
liezen naar Shaftesbury Avenue.
Toen Bliss, in ruil voor vijf shillings,
gehoord had, dat er geen enkele chauf
feursplaats vacant was, merkte hij, dat
het ondertusschen zeven uur geworden
was. Zoo snel als hij kon liep hij naar zijn
kamer terug, knapte zich wat op en ging
Frances halen. Ze kwam de trap af met
het getuigschrift van Mr. Montagne in de
hand.
„Kijk eens, hoe vindt je dat," riep ze
uit, terwijl ze triomfantelijk met het pa
pier zwaaide.
„Daar heb ik vanmorgen even voor ge
zorgd," was het antwoord.
Verheugd kneep ze hem even in den
arm, toen ze te zamen de straat afliepen.
„Hoe is dat gelukt?"
In korte woorden vertelde hij haar van
zijn bezoek bij Mr. Montagne. Frances zei
niet veel, maar haar oogen schitterden
toen ze hem van ter zijde even aankeek.
„En hoe gaat het met jou?" vroeg hij
toen, plotseling van ondenverp verande
rend. „Heb jij vandaag geluk gehad?"
„Morgenochtend om tien uur moet ik
bij Wolburn terugkomen," zeide ze opge
wekt. „Ik geloof wel, dat dit hikken zal.
't Is een soort bankierskantoor, de boek
houder, dien ik vandaag gesproken heb,
vertelde me, dat ze tot morgen tien uur
moeten wachten, omdat dan pas het zie
kenverlof van de vorige typiste om is. Als
ze dan niet terug is, moet ik meteen blij
ven, tenminste als ik een getuigschrift van
mijn vorigen patroon kan overleggen. Je
kunt dus wel begrijpen wat ik dach, toen
ik zoo even dat getuigschrift uit de enve
loppe haalde. Ik had vanavond nog juist
een laatste poging bij Mr. Montagne wil
len wagen."
„Hé, wat zou daar te doen zijn," zeide
Bliss, terwijl hij naar den overkant van
de straat keek, waar een auto stond met
een groep menschen erom heen. „Zullen
we eens even gaan kijken?"
Met moeite drongen ze zich door de
dichte rijen kijkgrage menschen heen.
Nergens was ook maar eenig teeKen van
een ongeluk te bespeuren, blijkbaar was
er dus iets anders gebeurd. De kleine
grijze auto stond vlak tegen den trottoir
band aan, terwijl de eigenaar, een keurig
gekleed jongmensch, dat blijkbaar juist
uitgestapt was, hulpeloos stond rond te
kijken.
„Wie kan er hier rijden?" vroeg hij
eensklaps. „Ik moet verder en mijn chauf
feur is ziek geworden."
De meeste omstanders hadden al hun
aandacht gevestigd op de taxi, waarin een
paar hulpvaardige zielen juist den zieken
chauffeur getild hadden; daardoor was
Bliss ongeveer de eenige, die de vraag
van den jongen man hoorde.
(Wordt vervolcd.)
ADVERTENTIÊN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4ct.
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
„Dat wil ik je zeker beloven; maar zie
je, Ernest 't is veel beter als je de
waarheid maar weet sinds je vertrek
nu een maand geleden ben ik buiten
betrekking geweest en op het oogenblik
bezit ik geen penny meer. Het is nu al
ruim vijf weken geleden, dat ik voor het
laatst wat naar huis gestuurd heb en
mijn hospita nioet ook al geld van me heb
ben. Neen, neen, alsjeblieft niet", riep ze
ineens wanhopig uit, toen ze de linker
hand van Bliss heel voorzichtig naar zijn
vestzakje zag gaan. „Je mag me niets lee-
nen. Ik wil het niet".
„Waarom niet?" vroeg hij smeekend.
„Ik heb toch wel het recht om je geld te
leenen is 't niet, Frances? En onze ver
houding nu nog daargelaten, onder vrien
den is zoo iets toch ook wel geoorloofd,
nietwaar kind? Op het oogenblik heb ik
toevallig iets meer geld dan jij. Over een
paar maanden is het misschien net om
gekeerd. Wees toch verstandig, meiske.
Ik heb op het oogenblik vier gouden
sovereigns in mijn zak en geen cent
schuld. Eerlijk deelen, alsjeblieft".
Zonder hem aan te kijken duwde ze