TWEEDE EN LAATSTE BLAD.
Stadsnieuws.
VAN BAAREN
TAXI
Visscherij.
VAN DiNSDAG 20 SEPTEMBER 1932
Zij, die zich van
heden af, voor min
stens drie maanden op dit
blad abonneeren, ontvangen
do tot 1 OCTOBER verschijnen
de nu:nmers
GRATIS.
adm. held. crt.
Wat doet het crisis-comité.
TECHNISCH BUREAU
BREEWATERSTR. 5
iINDIË - ST. NSCOLAAS -
Blikverpakking - alle prijzen
geef tijdig op - wij verzenden voor U
Firma H. WORMHOUDT - Spoorstraat 12
SIGAREN
- Tel. 380
Licht op
voor alle voertuigen:
Zomertijd.
Dinsdag 20 Sept19.34 uur
W oensdag 21 19.31
Het Crisis-comité steunt menschen in
hun nood.
Het doet dit naar beste vermogen.
Hoe meer het Crisis-comité ontvangt,
hoe meer het aan de overstelpende aan
vragen om steun kan voldoen.
Het comité kan niet allen helpen. Het
moet ook menschen teleurstellen. Het
moet ook menschen afwijzen.
Teleurstellen moet het menschen, om
dat de middelen zoo weinig toereikend
dikwijls zijn. Afwijzen moet het menschen,
die na nauwgezet en onpartijdig onder
zoek blijken niet in aanmerking te mogen
komen.
De inwoners onzer stad kunnen zorgen,
dat er niemand wegens gebrek aan mid
delen moet worden afgewezen. Dat is zoo
pijnlijk.
Geeft allen naar uw kracht. Geeft veel,
geeft weinig. Het wordt alles aanvaard.
Maar geeft!
Gironummer 121145, M. A. Grunwald.
DE INDISCHE MAIL.
Woensdag in ons land.
De speciale boottrein met post en passa
giers, in aansluiting op het motorschip
„Christiaan Huygens" zal Dinsdagmor
gen 20 September om 10 u. 20 van Genua
vertrekken. Aankomst Woensdagmorgen
21 September 10 u. 33 te Amsterdam C.S.
en 11 u. 17 te Rotterdam Maas.
DE „ELBE".
Zaterdagmiddag is in onze haven gear
riveerd de Duitsche Fischerei Schutz-
kreuzer „Elbe", onder bevel van den
Kapitön-leutnant Wiarda. Het vaartuig
wordt gebruikt voor de inspectie op de
visscherij en verricht aldus dezelfde dien
sten als onze inspectieschepen „Nautilus"
en „Vulcanus".
Het bezoek droeg geen officieel karak
ter. Maandagmiddag is het vaartuig weer
vertrokken. Elders in ons blad vinden
onze lezers een foto van het schip.
EVANGELISATIE-AVOND.
Men verzoekt ons te willen herinneren
aan den Evangelisatie-avond op morgen,
in het Militair Tehuis, Kanaalweg, waar
om 8 uur de bekende evangelist Sevensma,
van Amsterdam, hoopt op te treden.
Blijkens de advertentie is de toegang
vrij.
VAN EEN AFSCHEID IN HET
HAVENKANTOOR.
Met stille trom, maar groote
hartelijkheid.
Ach, dat havenkantoor! Wij moesten
zoeken waar het was, en tooh was ons ge
zegd, dat het nog het oude havenkantoor
was, dat we al jaren en jaren kennen. Dat
havenkantoor, dat steeds een vraagbaak is
geweest voor ieder, dat een informatie
bureau was voor de pers, dat dag en nacht
als een trouwe wachter waakte, opdat niet
ie verraderlijke en grillige zee ons haar
streken speelde, dat havenkantoor, waar
veel geboomd is, maar dat steeds paraat
was en waakzaam bij alles wat er gebeurde.
Vroeger jaren, als je dan uit het Anker-
park kwam en den havendyk opliep, wist
je precies waar je wezen moest. Daar was
de woning van den heer Beon, daar moest
je omheen en dlan aan den achterkant, met
dien ingang naar de zijde van de haven,
was er het kantoor: een houten gebouw,
laag, primitief, waar in den winter heer
lijk de kachel brandde, en waar het dan
blauw kon zien van den rook. Maar ge
zellig was het er: Jan en Piet en Klaas
kwamen er en er was altijd nieuws, en
soms heel belangrijk nieuws ook! Het was
de moeite waard er een nacht door te bren
gen, zooals ons, in onze journalistieke
loopbaan, ook al overkomen is. Als je een
maal over je slaap heen bent, valt het erg
mee, en in zulke nachten is er dan natuur
lijk de spanning van het gebeurde, waar
omtrent de berichten moeten binnen
komen.
TELF. 461
1
Speciaalzaak Philips Radio
Hoofdvertegenwoordiger der
Nederlandsohe Seintoestellen Fabriek
P.S. Laat U door ons de NIEUWE
TOESTELLEN geheel vrijblijvend
domonstreeren.
In de laatste jaren is hier, journalistiek
gesproken, de klad in gekomen. Gelukkig
maar: door de meerdere veiligheid op zee
zijn strandingen tegenwoordig zeldzaam
geworden. Ieder schip heeft nu om zoo te
zeggen doorloopend contact met den wal;
de draadlooze telegrafie maakt, dat de
kapitein voortdurend weet waar hü zich
bevindt. Wij behoeven daar natuurlijk niet
over uit te weiden; onze lezers, allen ver
trouwd met de zee, weten het beter dan
wij. Maar voor de romantiek van het vak
van journalist en verslaggever is althans
in het havenkantoor de tijd voorbij, al
zetelt er dag en nacht nog de havenwacht.
Wie dus niet meer zoo regelmatig dat
havenkantoor bezoekt en er thans wezen
moet, kan het zonder nadere aanduidingen,
niét meer vinden. Zee als hij de brug over
en het Ankerpark ingekomen is, valt hem
al het groote bouwwerk op, dat hier in de
plaats is gekomen van de oude woning,
die daar zooveel jaren heeft gestaan. Het
groote bouwwerk, dat geheel voor het
loodswezen wordt bestemd, en dat nog
maar de helft is van het complex, dat er
komen zal. Het open terrein aan den
waterkant zal het volgend jaar worden be
bouwd, waarna er een groot rechthoekig
gebouwencomplex is gekomen. Wel een
verschil met den ouden toestand! Wy' ko
men daar te zijner tijd nog wel eens op
terug. Voor heden hebben we alleen te
maken met het havenkantoor, omdat we
daar getuige moesten zijn van een af
scheid. Maar waar is dat havenkantoor
dan toch?.
Het bleek inderdaad nog te zijn gehuis
vest in het oudé houten gebouw, waar het
zooveel jaren gezeteld was. Maar och
arme! wat was het toegetakeld. De woning
van vroeger, waarmede het één geheel
vormde, is gesloopt, maar het haven
kantoor zelf heeft men nog laten staan,
en daaromheen is handig de nieuwe stee-
nen constructie opgetrokken. Zware steun
balken zijn vlak voor den ingang neer
gezet en steken hoog boven het gebouwtje
uit; hoog is de kap daar overheen gespan
nen, en naarmate de bouw vorderde, ver
dween het havenkantoor meer en meer in
de groote ruimte van dit nieuwe bouwsel.
Och arme! het is thans niet meer dan een
houten werkloods; tot zelfs de naam „Rijks
Havenkantoer" is ten deele al verdwenen.
Nog een dag of veertien, dan gaan
we in ons nieuwe kantoor! zoo riep men
ons toe, toen wij tenslotte den weg ge
vonden hadden en den drempel hadden be
treden.
Daar hadt je zoowaar nog hetzelfde les
senaartje met de lei, bij de telefoon, waar
op de eerste notities worden gekrabbeld.
Ook de tafel is er nog, de aschbakjes voor
de pijpkortom, heel de oude om
geving. En zoowaar, Roetman was er ook,
in zijn beste bullen, en alle collega's, even
eens in de Zondagsehe uniform. Maar
Roetman was een tikje weemoedig ge
stemd. Want Roetman nam dezen morgen
dat was Zaterdagmorgen 10 uur af
scheid van zijn colleges.
Ja, meneer, zegt Roetman, drie
entwintig jaar heb ik er hier op zitten.
Dan nog een twintigtal actieve dienstjaren
en ruim vier bü de Amsterdamsche brand
weer
Bü de Amsterdamsche brandweer?
Ja, dat was een fijne tijd! Ik heb daar
o,a. tijdens de groote wereldtentoonstelling
de wacht gehad, 'n Reuzeleventje! De uni
form is daar erg gezien, iedereen is vrien
delijk voor je en je bent een vraagbaak
voor den vreemdeling.... Maar natuur
lijk, je bent nooit zeker van je tijd. Daar
kan ineens alarm komen.
Den eersten naoht den besten, dat ik
hier dienst had in het havenkantoor, had
ik al een stranding. Dat viel niet mee.
Enfin, ik heb me er doorheen geslagen.
Ik had veel hulp van mijn toenmallgen
chef natuurlijk, want mijn hand'en ston
den geheel verkeerd', dat begrijpt u! Ja,
mijn dienst was prettig, ik zou u wel zoo
veel kunnen vertellen, dat er een boek
deel over te schrijven ware geweest. Maar
ik was nog graag in dienst gebleven, ik
voel me volstrekt nog niet oud.
('k Weet niet of u Roetman kent, lezer.
Maar u zal hem nooit op 65 jaar taxeeren).
Ik ben al over mijn tijd heen, zegt
Roetman. Van 't voorjaar was de tijd voor
het pensioen aangebroken, maar doordat
ik nog graag blijven wou, kreeg ik verlof
om nog door te mogen dienen. Maar nu
kwam er plotseling een andere order, d'at
ik weg moest.en nou gaan we maar!
Jammer, dat Roetman niet meer in het
nieuwe kantoor zijn intrek zal kunnen ne
men. Maar zijn weg zal er ongetwijfeld
wel eens heenleiden straks: het bloed
kruipt waar 't niet gaan kan.
Maar hoe zit het met dat afscheid?
vraagt de lezer. Is daar nog werk van ge
maakt?
Ja zeker is daar werk van gemaakt. Maar
u weet, zeelui zijn geen menschen van veel
woorden. Ze kennen de wijdheid van de
horizonten, de pracht van die ondergaande
zon, ze kennen den storm in al zijn fasen
en ze kennen den zang van de golven in
al zijn nuanceeringen, maar ze hebben
een broertje dood aan spreken, aan het
zeggen van eindelooze volzinnen met hit
ter weinig inhoud. En daarom kan ik er u
ook niet al te veel over mededeelen. Waar
niet is, daar verliest de keizer ziin recht.
Maar dter was iets anders; daar was de
hartelijkheid, de innige vriendschap, de
achting en de waardeering. Daar was de
handdruk, waarmede veel werd gezegd. En
dat alles werd niet in woorden verwerke
lijkt, maar hing daar, dezen Zaterdagmor
gen, in het lage kantoortje, precies zooals
cte rook uit Roetmans pijp daar altijd heeft
gehangen. Om het dan ook maar kort te
zeggen: Roetman werd daar toegesproken
door den adjunct-havenmeester J. A. van
der Vet, die hem namens de collega's woor
den van afscheid bracht. Veel behoeven
we niet te zeggen, aldus de spreker, in de
krant heeft al een en ander omtrent dit
afscheid gestaan. Maar wjj allemaal voelen
behoefte je voor het laatst de hand' te druk
ken en je te zeggen hoezeer we je bedan
ken voor de goede diensten en de vele
hulp, die wij van je hebben gehad. Toen
ik, aldus spr., hier vier jaar geleden, als
ad'j.-havenmeester in dienst kwam, en alles
mü natuurlijk vreemd was, werd' mii ge
zegd: ga maar naar Roetman, die weet
alles, die zal je wel helpen. En inderdaad',
zoo was het, en daarvoor dank ik je per
soonlijk.
Namens de kameraden overhandigt spr.
een schilderij in lijst.
Toen kwamen ze allemaal Roetman de
hand drukken en allemaal bedankten ze
hem voor zijn kameraadschap; de heer
W'iersma, loodseommissaris, die met me-
Bel dan op
CITROEN GARAGE
vrouw Wiersma dit afscheid bijwoonde,
sprak eveneens een hartelijk persoonlijk
woord, ook de havenmeester Tol deed dit,
evenals alle anderen, en Roetman zelf zei,
dat hij erg getroffen was door deze blijken
van sympathie en vriendschap.
En dat is nu alles. Nu moet u nog weten
wat voor schilderij Roetman heeft gekre
gen. Natuurlijk is het van ons aller kennis
Jaarsma; en het is het gezicht op het
havenkantoor met een juist binnenkomend
schip. „Kijk, daar staat Roetman, die de
blauwe vlag hyscht", beweerden ze. En zoo
zal dit schilderij een aardige herinnering
vormen aan dezen afsoheidsdag.
Na bet afscheid in het havenkantoor,
werd Roetman ontvangen door den haven
meester, kolonel Van der Landen, die
eveneens op hartelüke wyze afscheid van
hem nam en hem bedankte voor zijn trou
we plichtsvervulling, alsmede door den
commandant der marine, schout-bii-nacht
Brutel de la R/ivière.
VIJF-EN-VEERTIG KILOMETER
AFSTANDSMARSCH.
In een advertentie in dit nummer her
innert het bestuur van de H.P.S. V. er
aan, dat het morgen de laatste dag is
voor inschrijving tot deelname aan den
afstandsmarsch.
ARBEIDERSVEREENIGING VOOR
LIJKVERBRANDING.
Uitstapje naar het Crematorium
Westerveld.
Blijkens de in dit nummer opgenomen
advertentie heeft de Arbeidersvereeniging
voor lijkverbranding voor haar leden een
uitstapje gearrangeerd naar Westerveld
op 2 October a.s. Voor aanmelding raad
plege men de advertentie.
MAISON GRE QUAST.
Een groote verandering heeft in de
zaak van den heer Postma, in de Spoor
straat, plaats gevonden. Op de plaats
waar de heeren Postma gedurende 42
jaar hun fruitzaak hebben gedreven, is
thans een winkel geopend, welke totaal
verschilt van den vorige.
Het was al lang de wensch van.de echt-
genoote van den tegenwoordigen heer
Postma om een damesconfectiezaak te be
ginnen, daar dit eigenlijk haar vak was,
zij is jaren als coupeuse werkzaam ge
weest.
Verschillende omstandigheden verhin
derden evenwel de totstandkoming van de
plannen, doch nu is er voortgang aan ge
geven en het resultaat is dat de Spoor
straat een fraaie damesconfectiewinkel
rijker is geworden.
De zaak is reeds Zaterdag geopend en
trok toen al veel belangstelling. Van ver
schillende kanten hebben wü reeds waar
deering over de geëtaleerde goederen ge
hoord. De étalages zijn dan ook zeer
smaakvol gearrangeerd, wat het werk is
van den heer Jac. Mok uit Amsterdam.
Zooals Mevr. Quast ons mededeelde, heeft
zü artikelen van de beste binnen- en bui-
tenlandsohe huizen in voorraad, terwijl
men er met een kleine zoowel als met een
groote beurs terecht kan.
Het inwendige van dé zaak maakt even
eens een keurigen indruk door de eiken
houten betimmering, welke door den heer
Quak is uitgevoerd.
Het ligt in de bedoeling, dat de vroegere
fruitzaak achter den nieuwen winkel komt
en hieraan wordt dan ook al druk ge
bouwd. Het geheel is een ontwerp van den
heer Krynen en is uitgevoerd d'oor den
heer Boerdyk. Het schilderwerk is van de
fa. Hubbeling, terwijl de fa. De Jong de
electrische installatie verzorgde.
De zaak wordt gedreven onder den naam
Maison Gré Quast.
ABONNEMENTS-
TOONEE L V OORSTELLIN GEN.
Daar het blijkt, dat velen der abonné's
door vacantie nog afwezig zijn en zioh
voor deze voorstellingen niet konden op
geven, is de gelegenheid daartoe met 2 da
gen verlengd en kan men zioh alsnog
echter uiterlijk tot Donderdag voor
deze goed'koope le rangsvoorstellingen in
„Casino" opgeven. Ook zij, die voor het
eerst aan deze serie van 5 voorstellingen
willen deelnemen, kunnen zich daarvoor
laten inschrijven 5.(plus rechten)
voor de geheele serie. Hoe zeer men deze
goedkoope gelegenheid aangrijpt, om te-'
gen zeer geringen prijs de allerbeste ge
zelschappen te zien spelen, blijkt uit de
drukke deelname zelfs van Wieringen,
Anna Paulowrna, Schagen en andere om
liggende gemeenten. Zelfs van daar komt
men er voor naar Den Helder.
Evenwel wordt dit seizoen een beperkt
aantal abonné's aangenomen, daar het in
de bedoeling ligt bii deze voorstellingen
het achterste gedeelte der zaal te bestem
men voor een 2e rang, tegen goedkoope
ren prijs.
De eerste voorstelling zal plaats hebben
op Dinsdag 18 October, en wordt gegeven
door het keur-gezelschap van Louis de
Bree en Cees Laseur van het Centraal
Theater te Amsterdam, waarbij de gevierde
acteur Cees Laseur persoonlijk zal optre
den in hun allernieuwste successtuk. Men
geve zich dus nog ten spoedigste op, want
na Donderdag wordt de abonnementsprijs
verhoogd.
EEN AANRIJDING.
Zaterdagmiddag om een uur of één,
stond een persoon met een bakfiets voor
het Kegelhuis. Een jongmensch, dat op
een fiets passeerde, raakte plotseling met
zijn broekspijp tusschen de ketting van
zijn fiets bekneld, met het gevolg, dat hij
zijn stuur verloor en pardoes tegen de
bakfeits opreed, welke natuurlijk tegen
een dergelijke botsing niet bestand bleek
en omsloeg, terwijl al het fruit over de
straat rolde.
Wat erger was, was dat de geheele
glazen bak, welke als een soort etalage
op de bakfiets stond, eveneens vernield
werd. Aangifte bij de politie is gedaan.
DE HELDERSCHE POLITIE SLAAT
EEN GOEDEN SLAG.
De dader van een vijftiental In- j
braken ln Rotterdam gearresteerd.
In het begin van dit jaar werd onze stad
onveilig gemaakt door tal van inbraken,
die vooral in de omgeving van de Begonia
straat en de Violenstraat plaats hadden en
waarvan de politie de daders tevergeefsch
zocht. Het is de recherche echter, na ijve
rig speuren, gelukt de hand te leggen op
den dader van al deze inbraken. Dat is niet
gemakkelijk gegaan en het heeft den re
chercheur, die deze zaken in handen had,
den heer Beukers, heel wat hoofdbrekens
gekost, doch het resultaat is bevredigend.
Alle inbraken, in het tijdvak van Januari
tot Mei gepleegd, zijn opgelost. De dader
daarvan is de 26-jarige varensgezel Th. J.
v. E., die in dien tijd hier ter stede was
om werk te zoeken. De man vond geen
werk, doch wel een arbeidsveld voor in
braak. Zonder dat ziin kostbaas daarvan
iets wist ging v. E. geregeld op inbraak
uit en daarbij was hij niet kieskeurig. Let
terlijk alles was van zijn gading. Uit de in
aanbouw zijnde woningen in Begonia
straat en Violenstraat haalde hü alle mo
gelijke timmergereedschappen en hout, en
verder waren lijfgoederen, rijwielen, stoe
len en huishoudelijke artikelen van zijn
gading.
Om een greep te doen uit de serie-inbra
ken, die de jongeman heeft gepleegd, ver
melden we de volgende gevallen. Bii Mej.
P. in de Violenstraat werd einde Maart,
tijdens haar afwezigheid ingebroken en
o. m. ontvreemd een gouden horloge met
doublé ketting, liifgoederen, studieboeken
en huishoudelijke artikelen. Bij den tim
merman H. in de Begoniastraat werden
een nieuw rijwiel, twee stoelen en timmer
mansgereedschappen gestolen. Uit een
auto in de Krugerstraat werden tot twee
maal toe liifgoederen gestolen, in de De
la Reiistraat werd een fiets weggenomen,
terwijl, zooals we hierboven reeds zeiden,
uit tal van in aanbouw zijnde huizen tim
mermansgereedschappen, hout en andere
voorwerpen werden gestolen. Al deze goe
deren werden opgeslagen in een schuurtje,
achter de woning van zijn tijdelijk kost
huis. Aanvankelijk had de kostbaas er
geen erg in dat het gestolen goederen wa
ren, toen hü echter later argwaan begon
te krijgen en tenslotte zekerheid, durfde
hü er geen aangifte van te doen bij de po
litie, uit vrees daardoor zelf tal van onaan
genaamheden te krijgen. Een koffer vol
gestolen goederen werd door v. E. naar
Rotterdam gezonden, waarheen de dader
zelf ook weer vertrok en sed'ert eenige
maanden woonde.
Door een tip. die de rechercheur kreeg,
slaagde hü erin v. E. als dader aan te wij
zen en Zaterdagmiddag werd door den
commissaris van politie alhier, de Rotter-
damsche politie opgebeld en om aanhou
ding van den verdachte verzocht, die reeds
Zaterdagavond om elf uur hier aankwam
en op het Hoofdbureau werd opgesloten.
Reeds heeft hü verschillende inbraken be
kend en nog stapelen zich de bewijzen
tegen hem op, zood'at hü ook andere in
braken, die hü aanvankelijk ontkende,
moet toegeven. Tot diep in den naoht is de
rechercheur bezig de bewijzen tegen v. E.
bü elkaar te krijgen en de kamer van de
recherche leek gisteren veel op een tim
mermanswerkplaats.
De verdachte v. E. is een bekende van
de politie en heeft reeds drie maanden ge
vangenisstraf achter den rug wegens dief
stal, terwiil hü ook vroeger reeds in de
tuchtschool doorbracht. Vermoedelijk zal
de man vandaag reeds, of anders morgen,
naar Alkmaar warden overgebracht.
HARMONIEKAPEL „WINNUBST".
Concert Donderdagavond.
De Harmoniekapel „Winnubst" sluit
de openlucht-concerten van de plaatse
lijke muziekcorpsen van dit seizoen met
een concert op Donderdagavond 22 Sep
tember van 8 u. 30 tot 10 u„ onder leiding
van den directeur den heer H. B. Schen
kels, in het Julianapark.
DAGCURSUSSEN AAN BEVARENEN.
Tot ons leedwezen is de advertentie be
treffende den door de Zeevaartschool te
geven dagcursus voor bevarenen, welke
gisteren is aangevangen, foutief afge
drukt, zoodat wy haar in het nummer van
heden nogmaals hebben opgenomen.
TENTOONSTELLING
FILIGRAINWERK.
Blijkens de advertentie in dit numemr
zullen Gez. Davidson van Haarlem hier.
ter stede en te Anna Paulowna een ten
toonstelling en demonstratie houden van
filigrainwerk. Dergelyke tentoonstellin
gen zyn elders ook reeds ingericht; zoo
schreef het Dordtsch Dagblad indertyd
over de gezellige sfeer, die op deze ten
toonstelling heerschte en de duidelijke
wyze van demonstreeren, zoodat de be
zoeksters een goed inzicht kregen in dit
werk. Heele bloemstukken worden op
Sigaren Sigaretten Tabak
Rookartikelen j
deze wyze vervaardigd en het is de be
doeling van de tentoonstelling belangstel
ling hiervoor by de dames te wekken,
men raadplege voor de datums hier en te
Anna Paulowna de advertentie.
De roep om een pufverbod treedt weer
sterker op den voorgrond. Van velerlei
kanten dringt men aan op een dergelyke
verbodsbepaling, omdat men meent, dat
de opzettelijke pufvisschery, die, in het
algemeen door de kleinere kustvisschers
wordt uitgeoefend, den vischstand enorme
schade toebrengt.
Dat de vischwyze der trawlers, die,
door hun sterk verzwaarde onderpezen
den zeebodem krachtig omwoelen en
daardoor veel jonge visch doodmaken, er
kent men, doch zoo zegt men, dat is een
onvermydelyk gevolg van de vischmetho-
de, welke noodig is om, door het scherpe
re visschen, toch het bedryf nog mogelyk
rendabel te maken.
De trawlerreeders zeggen dus, zonder
verzwaarde netten, geen rendabel be
dryf, de kleine kustvisschers zeggen:
geen pufvisschen, geen bestaan.
Achter de kleine kustvisschers staan
de eendenhouders en de vischmeelfabrie-
ken, die zeggen de puf noodig te hebben
voor het voortbestaan van hun bedryf.
Ook wij komen telkens op dit vraagstuk
terug omdat wy dit van een te groot be
lang achten om het achteloos aan ons te
laten voorbygaan, wyl het vraagstuk de
levenskracht van het visscherybedryf
raakt.
Er is een middel tot vergrooting van
den vischstand, zeggen de reeders, en dat
is „pufverbod".
„Gy zyt de grootste vernietiging van
klein visch", zeggen de kustvisschers en
degenen, die achter hen staan, „dus niet
visschen met bezwaarde pezen".
„De geit en de kool sparen heeft altyd
gegolden als een minderwaardig stand
punt.
Maar is dat in dit opzicht niet moge
lyk?
Kunnen de kleine kustvisschers niet
worden geholpen aan grootere schepen,
waardoor ze ook de hoogzee kunnen be
varen?
Kunnen de trawlnetten niet volstaan
met een minder sterk bezwaard net, waar
door weliswaar de vangsten voorloopig
minder zullen zyn, maar waardoor veel
klein-visch wordt gespaard?
Kunnen niet vele schepen worden ge-
wüzigd van trawlvisscher tot snurrevaad-
visseher, waardoor groote schol wordt be
machtigd, terwyl er absoluut geen kleine
visch een vin wordt gedeerd?
Er zullen dan misschien ontstaan spe
ciale tong-trawlvisschers, die waarschyn-
lyk niet met zulke zwaar belaste netten
zullen hebben te visschen, waardoor dus
minder klein-visch zou worden vernietigd.
Maar de eendenhouders en de visch-
meelfabrieken dan?
Misschien is daarvoor ook een weg te
vinden als er meer geconcentreerd kan
worden opgetreden door, ten eerste het
vischafval stelselmatiger te verzamelen
en ten tweede om, by overvloedig visch-
aanvoer, waardoor de pryzen geweldig
kelderen, daarop beslag te leggen voor de
vischmeelindustrie.
We wezen er eerder reeds op, dat dit
met de koeltechniek waarschynlyk moge
lyk zou zyn, waardoor toch stabiliteit in
het vischmeelbedryf zou kunnen worden
verkregen.
Bovendien geven we voor eendenvoer
een mogelykheid aan door den mossel
stand te vergrooten en wel door middel
van z.g. weeren, een soort matwerk en
staketsels, waaraan men de mosselgroei
zou kunnen bevorderen.
We onderschatten de moeilykheden
geenszins.
We weten, dat het, in het algemeen, ge-
makkelyk is zekere richtlijnen aan ta
geven, maar dat het o zoo moeilyk is dia
tot verwezenlyking te brengen.
Nochtans gelooven we, dat het die
richting zal uit moeten, waardoor de mo
gelykheid wordt geschapen, dat niemand
wordt benadeeld en allen hun recht van
bestaan onaangetast zien.
Het lykt ons toch zóó in het nieuwo
wordende, dat men meer overtuigd ge
raakt, dat de een niet behoeft te bestaan
ten koste van den ander, maar dat het
mogelyk moet zyn, dat ieder zyn plaatsje
in de zon kan innemen en dat dat hem
ook van harte wordt gegund.
Dat mag nu misschien nog erg idealis
tisch lyken, doch wie de stroomingen in
het maatschappelyk bestel onbevoordeeld
wil gadeslaan, komt tot het besef, dat de
drang in die richting groot is.
In dezen zin moet dan ook door ons „de
kool en de geit sparen" worden opgevat.
Regeeringsinvloed kan in dit opzicht
groote kracht ontwikkelen.
Daarom zal in de richtlynen van het
pufvraagstuk, die we boven aangaven,
regeeringsinvloed ook niet kunnen wor
den ontbeerd.
Proefnemingen op dit gebied dienen
van overheidswege op flinke schaal te
worden genomen, waarby men de erva
ringsfactor uit de visscherykringen niet
mag verwaarloozen.
In visscherskringen zyn voldoende
krachten aanwezig die in staat zullen zijn
van advies te dienen.
En waarom zou men voor deze experi
menten op visscherygebied niet even
goed gelden beschikbaar stellen als voor
de proeven op landbouwgebied?
Het eene belang grijpt te diep in het
andere belang dan dat men met gerust
heid één dier belangen zou mogen ver
waarloozen.
Laat de Regeering eens proeven nemen
met z.g. mosselweeren, laat de Regeering
aantoonen wat met de koeltechniek is te
bereiken; laat de Regeering gelden be
schikbaar stellen voor omzetting van het
kleinkustbedrijf in hoogzeebedryf en laat
de Regeering crediet verleenen voor om
zetting van het trawl- en dat van snurre-
vaadbedrijf!
Maar het geld?
In het nieuwe-wordende krijgt de fac-
tor „geld" een andere beteekenis dan in
het thans bestaande en wordt meer mid
del dan doel.
Een gemakkelyker circulatie zal op
hooping voorkomen, maar zal de be<
Luit. v. Rhijn neemt een hinder
nis tijdens de kampioenswedstrijden
van de K. M.
De discuswerper Nass,
sergeant adelborst, in actie.
De Duitsche politiekruieer „Elbe" in onze haven.
H.R.O. 1 Alcmaria. Een strijd voor
het H.R.O. doel.
