Wk WM
m
wk
Wt
M
Onze overwinning
op een cycloon.
Bridge-rubriek.
y
s i*
np m s
ifêi m
^R
m
w
m
p»
PÜ
if
yfc ggg ym,
P P
i
w
door
RONALD KING. f
Wjj zijn zoo gelukkig geweest
de hand te leggen op een arti
kel van den onlangs omgekomen,
bekenden Amerijj. sport- en
stuntvlieger King, waarin hjj
een opwindende vlucht door een
cycloon beschrijft, welke hjj in
het begin van dit jaar over de
Golf van Mexico tusschen Tani-
pico en Galveston (Texas) ver
richtte.
Intusschen was de hemel geheel
donker geworden. Wij vlogen ternau
wernood 20 meter boven het water, dat
verdacht rustig onder ons lag. Ónze
snelheid bedroeg foO km per uur, doch
de ongelooflijke hitte die over de Golf
lag, kregen wij eveneens te voelen.
Plotseling kreeg Grave de eerste tor
nado in het oog. Ten Westen van ons,
op ongeveer 5 km afstand, schenen de
wolken neer te dalen, terwijl gelijk
tijdig de waterspiegel zich verhief. Er
vormde zich een reusachtige trechter,
«Is een vele malen vergroote water
hoos met een gewicht van honderden
tonnen. Plotseling was de zee onrustig
geworden, onstuimig overal, ook
onder ons. Windvlagen grepen het
vliegtuig; wij moesten naar het Oosten
trachten te vluchten en zoo snel moge
lijk door het wolkendek heendringen.
Wij waren toen ongeveer ter -hoogte
van Matamoras. Doch ook in het Oos
ten doken er trechters op, drie tege
lijk daar zouden wij nooit doorheen
kunnen komen. Wij moesten in elk ge
val door de wolken heen zien te
komen.
Wij hadden een hoogte van bijna
250 meter bereikt, toen wij weer ln een
van die vreeselijke luchtgaten terecht
kwamen en als een steen naar beneden
vielen. Vlak boven het water kreeg ik
het toestel pas weer in mijn macht
Wij stegen weer, want er waren nu
aan alle kanten tornado's. Wij bevon
den ons in den haard van den wervel
storm. Het vliegtuig werd van onder
en van boven, van links en van rechts
door rukwinden gegrepen. Spoedig
hadden wij een hoogte van 300 meter
bereikt, doch opnieuw werden wij
dicht tegen de wateroppervlakte ge
drukt, zoodat de hoog opslaande gol
ven bijna tegen het vliegtuig aansloe
gen; de geheele Golf kookte. Plotse
ling riep Grave uit: „Voor ons!" Ik
kon mijn oogen niet gelooven; met
angstwekkende snelheid kwam er een
tornado op ons af, die bijna den halven
horizon aan het oog onttrok. Ik tracht
te hem nog te ontwijken, want als wij
erin kwamen Doch de snelheid van
de werveling was groot en onze hoop.
dat de randwinden, welke men altijd
rondom het centrum van een cycloon
vindt, ons zouden wegdrijven, ver
vloog toen wij steeds meer de kern
naderden. Wij waren slechts 50 meter
boven het water. Hadden wij nog een
kans?
Stuurloos rondgeslingerd.
Het vliegtuig gehoorzaamde mij niet
meer. Wij werden omhoog gesleurd,
rond geslingerd en ik kon niets anders
doen dan het hoogteroer gebruiken en
mijn best doen om niet neer te stor
ten. Nu eens hadden wij een hoogte
van 800 meter, enkele seconden later
een van 100 meter. Er was niets meer
te zien; rondom ons was alles blauw
grijs, het bruiste en siste en de kap
werd mij bijna van het hoofd gerukt.
Het werd steeds erger; wij stortten
neer, ik kreeg den „Farman" op het
laatste oogenblik weer in mijn macht
en toenwerd het plotseling volko
men rustig. Niet, omdat wij eruit
waren, maar omdat wij ons in het cen
trum van de tornado bevonden. Mid
den in elke werveling schijnt de lucht
stil te zijn, weliswaar slechts over een
afstand van enkele honderden meters,
doch daarbinnen is het juist het ge
vaarlijkst. Wij hadden misschien vijf
seconden rust, maar toen werd het
vliegtuig nog erger dan tevoren door-
eengeschud. De vleugels trilden, alsof
zjj zouden breken, maar dat gebeurde
niet. In het felst bewogen deel kwa
men wij langzaam hooger. 1000 meter
weer zoo'n luchtgat, dat ons deed
neerstorten maar we stegen weer
1200, 1400 meter wij waren eruit!
Rustig was het daarboven ook niet,
maar toch kinderspel vergeleken bij
wat wjj zelfs toen nog door openingen
in het wolkendek van het schouwspel
daar beneden konden zien. Wij telden
ongeveer 15 tornado's; achter en voor
ons was het rustig en in den grootsten
tornado hadden wij zelf gezeten. Het
is een fantastisch gezicht, zooals ze
zich over de zee verplaatsen, doch ik
had het liever nooit meegemaakt.
Twee uur later waren we in Tam-
pico
XXXII
Aangezien ons meermalen is geble
ken, dat zij, die vroeger Auction speel
den, in hun bieden nog te veel aan de
daarbij geldende biedmethoden vast
houden, willen wij een nieuw leerboek
over Bridge in het kort behandelen,
dat ons dezer dagen werd toegezonden:
Culbertson, Contract Bridge for Aucti
on players. (Faber Faber te Londen,
prijs 6 shilling).
Er zijn immers fundamenteele ver
schillen tusschen het oude Auction
en het nieuwe Contract. In de eer
ste plaats dat men vroeger niet zoo
scherp behoefde te bieden omdat men
toch zijn punten voor de manche kreeg
als men maar in een kleur of Sans de
noodige mancheslagen haalde. Bij Con
tract is dat anders geworden omdat
men bij dat spel slechts onder de streep
mag opschrijven wat men werkelijk
heeft geboden. Daardoor werden bij
Auction de lage kleuren bij het bieden
dikwijls verwaarloosd en van die inge
kankerde Auctionspelers kunnen die
spelpsychose maar niet loslaten. Zij
vergeten dat vooral bij geboden klein
of groot slem in de lage kleuren aan
trekkelijke bonussen verdiend kunnen
worden, bonussen die bij Auction niet
te verkrijgen waren omdat het er niet
op aankwam of men Slem had geboden
of niet. B;j dat oude Auction kon men
ook dikwijls ongestraft bluffen en het
bieden openen met een fancy-schot van
3 Schoppen of zooiets; haalde men dan
4 aan trek, dan kreeg men de manche
en dikwijls zonder dat de tegenpartij,
die zich liet overbluffen, boe of ba zei-
de. Bij Contract is dat bluffen al zeer
slecht op zijn plaats, want de strafpun-
ten zijn dusdanig dat men het wel
uit zijn hoofd laat om meer te bieden
dan men in de hand heeft, tenzij men
door een kleine opoffering van straf-
punten den robber kan redden. Dat is
echter dikwijls een duur en geyaarlijk
experiment.
Het is niet onze bedoeling om het
nieuwe boek van Culbertson in extenso
te bespreken. Dat is ook niet mogelijk
en wij zijn het ook niet overal met dezen
expert eens. Hij geeft echter hier en
daar zeer doeltreffende wenken en wij
doen er enkele grepen uit:
Was het bij Auction zaak om elkaar
als partners te vinden in een kleur of
Sans, dusdanig dat er kans op een
manche is, bij Contract is het niet al
leen zaak om in een kleur tot elkaar te
komen of in Sans, maar het is wensche-
lijk om tot een manchebod te komen,
als het kan tot een slembod. De theorie
der „quick tricks" hebben wij indertijd
uitgesponnen, men beginne niet te bie
den als men er geen 21/» heeft; als er
door 2 of 3 spelers al is gepast is het
zelfs zaak om geen bod te doen als men
geen 3 „quick tricks"" in de hand
heeft. Wij hebben dikwijls na dat rond-
passen den vierden speler op een mid
delmatig spel een bod zien doen van
slechts 1 aan trek, dat faalde. Wanneer
toch de 3 spelers ieder een l1/» „quick
trick" in de hand hebben, daarom niet
bieden, is het duidelijk dat gij in de val
moet loopen met een bod, passen is dan
het wachtwoord!
Culbertson's „Regel van Acht" is zeer
logisch: Van de dertien trekken in het
spel worden er 8 genomen met: de vier
azen, de volgende vier met honneurs
en de rest met kaarten beneden de 10.
De kaartverdeeling is van grooten in
vloed op het maken van die lage kaar
ten; bij een verdeeling toch van
A-H-5-3-2
A,H,S,3,2
V B 6
N
W O
z
9 7
V B 7 6
N
W O
z
9
10-8-4
10-8-4
springt direct in het oog, dat, nadat
deze kleur 3 maal is gespeeld, W trek
ken daarin maakt, N één en de laatste
2 voor W zijn in het eerste geval. In
het tweede geval maakt W in totaal
slechts drie slagen, N er twee. In ver
band hiermee geeft Culbertson een
taxatietabel. Men kan uit dit boek meer
dergelijke lessen putten en daarvan
profiteer en.
L
SCHAKEN.
De oplossing van den driezet van Fuss zal ik de volgende week geve
volgende probleem werd onlangs bekroond door den Nederlandschen Schaafehi^'
G. Cristoffanini.
le prijs N. S. B. 1931.
JS
W# üfj A A
w*
Wit begint en geeft mat in twee zetten.
Wit: Kh3, Dg6, Ta5 en el, Lal en hl, Pc3 en e2, pi d5 en g4
Zwart: Ke5, Da2, Td8, Lh4, Pf6, pi c7, e6 en f4.
Op het in Augustus 1.1. gehouden tournooi te Pasadena won Aljechin wel
den eersten prijs, doch verloor bijgaande partij, hetgeen voor hem een zeld
zaamheid is.
Dake.
1.
e4
2.
d4
3.
edö
4.
c4
Aljechin.
c6
d5
cd5
Pf6
Deze zet kan naast Ld3 en PI3 ge
speeld worden. Aljechin zelf speelt
hem ook.
5. Po3 Pc6
6. Pf3 Le6
Deze zonderlinge zet kan alleen goéd
zijn, als wit cd5: moest spelen.
7. c5 g6
8. Lbö Lg7
9. Pe5 Dc8
Wit had ook Lc6 :f kunnen spelen
zw&Ft beter Ld7.
10. Da4 Ld7
11. 0*0 0-0
12. Rf4 a6
13. Lc6bc6
14. Tïel Ph5
15. Ld2 Ta7
16. Te2 Le8
17. Tael f5
Zonderling, terwijl wit druk op de e
lijn uitoefent, deze pion achter te
laten.
>8.
Pf8
Pf6
Na Dd8 zou Pg5 volgen. Na Lf6 ka
Lg5, dreigend Lf6:, ef6:, PdB:!
19. Te7: Te7:
20. Te7f4
Ook dit offer schijnt niet juist.
21. Lf4Pe4
22. Le5 Lh6
23. Pelde4
24. Pg5 Df5
Na Lgókan Tg7+, K4*8, Tc7f.
25. Db3f Lf7
26. Pf7Tf7
27. Tf7Df7
28. Db8f Df8
Na Lf8 volgt Ld6 en t#8:.
29. d5 e3
Na odfr: volgt c6 e&z.
30. f4 Dfes,: 'I
31. Lb8:
Nog kan cdóniet.
32. dc6Ke8
33. b4 gó
34. g3 gf4
35. gf4Kd8
36. a4 Kc8
37. Ld6 Lg7
38. Kfl opgegeven.
De pionnen overmacht beslist.
Dr. P. FEENSTRA KUIPER.
J DAMMEN. Li
Probleem van Paul Scouppe, Parijs.
Nevenstaande problemen ter
oplossing.
Oplossingen van vorige week.
Zw7/10,12/14,17,18, 21/23, 27,4®.
Wit: 24, 25, 29, 31, 34/36, 88,
42/44, 48.
Zw.7/12,14,19, 24, 26, 29,33,34,39, 44.
Wit22,25, 27,28,30,32,37,41/43,45/48.
Wit speelt en wint.
Probleem van Paul Scouppe, Parijs.
WW/
(W/A
Zw.3, 7/1-0, 12/14, 18'18, 22, 23, 28, 32.
Wit21, 24/26, 29, 31, 34/36, 39, 4W*4,
46, 48.
42—37
32X41
36X47
27X36
38—32
28X37'
48—42
37X48
47—41
36X47
25—20
14X25
43—38
47X33
39X19
48X30
29—23
18X20
35X4
13X24
4X35
Zw.7/10, 12/14, 17, 18, 21/23, 26/*
Wit26, 29, 30, 31, 33/39, 42/44.
37-32 26 of 28X4
30-24 28 of 26X*
33—28 22X^2
25—20 14X23
43—38 42X33
39X19 48X30
29- 23 18 X20
35X4 13X24
4X15
Alles betreffende deze ruto1'^
adresseeren aan:
G. L. eOETMV
Roerstraat
Amster<kufl
