Kannewasser's Sint Nicoiaasfeest
Polsmoffen™SEebreide
HOOFDKANTOOR
KONINGSTRAAT 76
Ifti
iFSSTER'sMllllSiPlUENi
DE STRIJD OM WEENEN.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
Truien <m alle soorten).
PT A.S. MAANDAG TREKKING
No. 7197.
DINSDAG 15 NOVEMBER 1932
AlweerDuitschlands eisch van rechtsgelijkheid. -
Geruchten over een nieuwe Rijksdagontbinding, actie
tegen de Duitsche regeering. - De Ver. Staten en de
oorlogsschulden.
OP 6 DECEMBER IN „CASINO".
Schuldenbespreking
te Washington.
VOOR
a
Liefdesdrama te Amsterdam.
Nederlandsch s.s. „Rozenburg"
op de Noordzee aangevaren.
Inbraak in do Bank van Leening
te Amsterdam.
FEUILLETON
COUSMÜ
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heidersche Courant f 1.50voor
Koegras, Anna Faulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.C5binnen
land f 2.—, NederL Oost- en West-lndië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20 Losse nos. 4ct.fr.p.p. 6ct. zondagsblad
resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1.—. Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst» dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4ct.
AlweerDuitschlands eisch van
rechtsgelijkheid schreven we in den kop
van dit overzicht, omdat we in de laatste
maanden dit japiter op deze plaats nogal
eens hebben aangeroerd en er zal waar
schijnlijk ook in de komende maanden
nogal eens over gesproken (geschreven)
moeten worden. Het blijft een van de be
langrijkste problemen van onzen tijd, om
dat er voor een groot deel mee gemoeid is
de rust in Europa. Laat ons geen illusies
maken, dat de vrede verzekerd zal zijn en
de welvaart terug zaJ keeren, als dezen
rechtvaardigen eisch van Duitschland in
gewilligd zal worden, doch er zal toch een
belangrijke ontspanning intreden, in het
bizonder in de Fransch-Duitsche betrek
kingen. Er wordt dan ook hoe langer hoe
meer gevoeld, dat men aan dezen Duit-
schen eisch niet kan ontkomen, ook omdat
er andere belangrijke kwesties mee ge
moeid zijn.
In de „Nw. Rott. Crt." van Zaterdag
avond vinden wü een beschouwing over
dit vraagstuk, waaraan wij het volgende
ontleeenen.
Oppervlakkig bezien staat de ontwape-j
ningszaak, welker beteekenis voor het
herstel van vertrouwen nergens wordt on
derschat, er niet te best voor, nu Duitsch
land in September de uitnoodiging om zijn
medewerking aan de conferentie van Ge-
nève te blijven verleenen, heeft afgesla
gen. Beziet men deze weigering op den
keeper, dan blijkt zij evenwel slechts voor
waardelijk te zijn. Zoodra de anderen kwa
men met een voor allen gelijkelijk geldend
ontwapeningsplan, dat een voor Duitsch
land aannemelijken grondslag van onder
handeling schept, zal het rijk den weg
naar Genève terugvinden.
Over gebrek aan tegemoetkoming heb
ben de Duitsche staatslieden, sedert zij
dezen eisch stelden, niet te klagen. In be
ginsel hebben zoowel Herriot, Boncour,
Mnssolini en thans ook Sir John Simon
de rechtmatigheid ervan erkend. De Fran-
sche regeering heeft voorts getracht die
theoretische erkenning vasteren vorm te!
geven in voorstellen aan de ontwapenings
conferentie, waarvan de hoofdtrekken be-
kend zijn uit de toelichtingen, die Herriot
en Boncour ervan hebben gegeven. In het
kort kan 'men zeggen, dat zij strekken tot
schepping van militie-legers van beperk
ten omvang en gelijke wapening voor de
staten van het Europeesche vasteland, met
internationale controle op de richtige na-
koming van de conventie.
In Duitschland is dit initiatief van
Frankrijk met zoo groote voldoening ont
vangen, dat de rijkskanselier in zijn re
cente rede voor de buitenlandsche pers-
vereeniging te Berlijn het een grooten
stap vooruit heeft genoemd. Op dit waar- j
deerend woord heeft Herriot aanstonds j
een antwoord gegeven, waaruit blijkt, dat
de wil tot toenadering wederkeerig is.
Er zit dus onmiskenbaar schot in de
ontwapeningskwestie zegt het blad. De I
verwachtingen op een spoedige oplossing
te hoog te spannen, ware echter verkeerd
maakt, de antipathie van verschillende
kanten is zoo groot, dat men geen pogin
gen onbeproefd laat om haar gezag te on
dermijnen. Zoo werden er geruchten ver
spreid- over de ontbinding van den Rijks
dag nog voor deze bijeen zou komen. De
Berlijnsche corr. van de „Nw. Rott. Crt."
meldde daarover o. m.:
De regeering verklaart bij hoog en bij
laag dat zij volstrekt niet voornemens is
tot zulk een sensationeel besluit over te
gaan. Deze tegenspraak baat haar echter
niet veel, omdat men met geruchten te
doen heeft, welke in het oog der versprei
ders berusten op een logische afleiding
van den loop van zaken. Hitier zal, zoo
veronderstelt men, niet met rijkskanselier
von Papen willen onderhandelen, noch
persoonlijk noch door een gevolmachtigde.
Welke zin hebben dan nog onderhande
lingen met de andere partijen over het
regeeringsprogramma? Von Papen kan!
dus op grond van Hitiers weigering zeg
gen, dat de opdracht, welke ce rijkspre
sident hem heeft verleend, automatisch is
vervallen. De volgende stap zou de ontbin
ding van den Rijksdag zijn, waarna dan,
op grond van het beruchte artikel 48 van
de grondwet autoritair verder zou worden
geregeerd en allerlei hervormingen van
de grondwet zouden worden doorgezet.
Omdat deze geruchten op dit oogenblik
op louter combinaties en veronderstellin
gen omtrent de komende dingen berus
ten, worden zij door geen tegenspraak uit
de wereld geholpen. Men kan van geen
enkele regeering verlangen, dat ze op een
bepaald oogenblik met stelligheid ver
klaart hoe zij in bepaalde gevallen, we ke
zich wel eens zouden kunen voordoen, zal
handelen. De toekomstige mogelijkheden1
zijn uiterst veelvuldig en als de regiering
in het openbaar haar houding tegenover
alle eventualiteiten zou moeten bepalen,
zou ze geen tijd meer over hebben om te
doen hetgeen de werkelijkheid, zooals die
zich metterdaad voordoet, vereischt. De
bedoeling van zulke geruchten is dan ook
alleen maar de kracht van de regeering te
verlammen. Er wordt geen middel ge
spaard om deze regeering het leven te ver
zuren en haar werkzaamheden te bemoei-
lijken.
Tenslotte immers zal hij op den duur
van een Europa, dat zijn koopkracht heeft
hersteld en flink afnemer kan worden van
de Amerikaansche producten, meer profijt
trekken, dan van een Europeeschen debi
teur, die gebukt blijft gaan onder zijn
schuldenlast.
Dit ruimere inzicht begint dan ook aan|
de overzijde geleidelijk wel meer terrein
te winnen en er gaan dan ook al stem
men op om te komen tot een nieuwe rege-1
ling der schuldenquaestie op commerci-1
eele basis, waarbij voor den Amerikaan-1
schen handel gunstige voorwaarden voor
nieuwe afzetgebieden tot stand zouden
moeten komen onder herziening van de
huidige tariefpolitiek.
Of werkelijk onder den druk van de
voortdurende wereldcrisis de twee par-i
tijen, die gelijkelijk lijden onder die crisis,
ter bezwering van een beide bedreigend
faillissement binnen afzienbaren tijd tot
een accoord zullen komen op een derge-1
lijken handelspolitieken grondslag, zal j
moeten worden afgewacht. Ter economi-
sche wereldconferentie zal blijken of het!
die richting uitgaat. Maar dat men tot'
eenige regeling in de komende maanden
zal moeten komen is duidelijk. De thans
bestaande onzekerheid kan niet voort
duren".
De luidspreker.
lang genoeg te Washington te vertoeven
om het mij mogelijk te maken met u te
beraadslagen. Het zou mij zeer aange
naam zijn, wanneer u aan deze bespre
king democratische leiders uit het Con
gres of andere adviseurs kunt doen deel
nemen."
„Wij dienen een open oor te hebben,"
gaat Hoover voort, „voor voorstellen van
onze schuldenaars betreffende een con
crete schadeloosstelling in anderen vorm
dan directe betalingen, b.v. door uitbrei
ding der markten voor de producten van
onzen arbeid en van onze boeten en ik
heb reeds eerder verklaard dat een aan
zienlijke vermindering in de wereldbewa
pening, welke onze lasten en gevaren, en
tevens die van de geheele wereld, zal
verlichten, eveneens verband houdt met
deze aangelegenheid."
Hoover komt Woenstdag a.s. naar
Washington, ten einde einde de kwestie
nader te bestudeeren. De Britsche
nota is heden te Washington zonder com
mentaar aan de pers overhandigd.
(„De Telegr.").
DE DERDE ENGELSCH—BRITSCH
INDISCHE CONFERENTIE.
A.s. Donderdag de eerste bij
eenkomst.
De eerste bijeenkomst van de derde
Engelsch-Br. Indische conferentie, de
z.g.n. ronde tafelconferentie, zal a.s.
Donderdag gehouden worden in de com-1
missiekamer van het Hoogerhuis, waarbij
de officieele verwelkoming van de gede-1
legeerden zal plaats hebben en de werk- j
zaamheden voorloopig geregeld worden.
De eigenlijke besprekingen beginnen op
21 November met de vaststelling van de
agenda.
DE JAPANSCHE BEGROOTING.
LEEST ONS RECLAMEBOEKJE.
Binnenland.
„Goeden middag, dames en heeren,
u krijgt thans te hooren de ontwape
ningsconferentie."
(„Canard enchainé").
Roosevelt uitgenoodigd deer
Hoover.
Valsche geruchten over een nieuwe
Rijksdagontbinding. Het wordt de Duit
sche rijksregeering niet gemakkelijk ge-
Bij JAAP SNOB, Zuidstraat 19. iLet op den gelen
w.nkel). Ie klas reparatie-inrichting.
Amerika en het schuldenvraagstuk.
Naast den Duitschen eisch voor rechtsge
lijkheid en naast het ontwapeningspro-
bieem, is het vraagstuk der oorlogsschul
den een probleem dat de gemoederen bezig
houdt. Vooral is dit vraagstuk weer op
den voorgrond getreden door de presi-j
dentswisseling in de Ver. Staten. Wat zal
Roosevelt doen? Elders op deze pagina
hebben we een bericht opgenomen, waarin
Hoover een samenspreking wenscht met!
den nieuw gekozen president, over dit
vraagstuk, dat ook in het bizonder weer
actueel is geworden door een nota van
Engeland en een van Frankrijk tot her
ziening van het schuldenvraagstuk.
Het „Handelsblad" schreef er Zaterdag
avond een artikel over, waarin het vol
gende door ons is ontleend:
„Wanneer men zich een oogenblik in
denkt in de positie van den gemiddelden
Amerikaanschen burger, dan moet men
diens weinige toeschietelijkheid billijken
en kunnen begrijpen.
Toch zal die belastingbetaler bij eenig
diepér doordenken tot de conclusie moeten
komen, dat het niet in zijn welbegrepen
belang kan zijn van de Europeesche schul
denaar het laatste pond vleesch op te
eischen.
President Hoover heeft Roosevelt uit
genoodigd, de volgende week op het
Witte Huis met hem te komen conferee-
ren over het vraagstuk der oorlogsschul
den.
In het desbetreffende telegram van
Hoover aan Roosevelt wordt melding ge
maakt van de Britsche nota en tevens
verklaard, dat minister Stimson hem,
Hoover, heeft medegedeeld, dat ook van
andere landen, wier betalingen op 12 De
cember vervallen, soortgelijke verzoeken
als het Britsche zijn ontvangen.
Hoover zegt voorts in dit telegram:
„De regeering ziet zich gesteld voor een
wereld-vraagstuk van het grootste belang
voor ons land en ik ben daarom van oor
deel, dat een gedachtenwisseling hierover
in het algemeen belang zou zijn. Spoed is
hierbij een eerste vereischte en ik hoop,
dat het u zal schikken de volgende week
Tekort van ruim 900 millioen.
Reuter meldt uit Tokio:
Het Vrijdag door het kabinet goedge
keurde ontwerp voor de begrooting 1933
'34 komt tot een eindcijfer van niet
minder an 2,235,000.000 yen.
De begrooting voor het ministerie van
oorlog is 662,000,000 yen groot, waaron
der 472 millioen yen voor de vloot.
De inkomsten voor 1933'34 worden
geraamd op 1330 millioen yen, zoodat het
tekort op de begrooting niet minder dan
905 millioen yen bedraagt.
Uitgaande van de meening, dat de in
1 het land heerschende depressie het niet
j mogelijk maakt dit tekort door verhoo-
ging van belastingen te dekken, stelde de
minister van financiën voor schatkist
bons uit te geven voor een bedrag van
1 iets meer dan een milliard yen.
Sedert den Russisch-Japanschen oorlog
is de financieele toestand van Japan niet
zoo slecht geweest als thans. In de zaken-
en bankwereld is men ongerust over den
1 invloed dien deze ongunstige toestand op
de yen zal hebben.
IJSLANDSCHE MINISTER VAN
JUSTITIE VEROORDEELD.
De minister van justitie van IJsland
Gudmundsson is tot 15 dagen gevangenis-
I straf veroordeeld in verband met een fi-
nancieele transactie.
UNIE-OBLIGATIEN
Zondagnacht omstreeks half twee is op
den hoek van de Ben Viljoenstraat en het
Afrikaplein te Amsterdam een moordaan
slag gepleegd.
Op dat tijdstip bracht een 20-jarige jon
geman zijn even oude verloofde, Dinsdag
geheeten, naar huis. Zij waren dien avond
op bezoek geweest bij bekenden, waar zij
van 7 tot 12 uur waren geweest. Oogen-
schijnlijk goedsmoeds waren beiden huis
waarts getogen. Voor de woning van het
meisje haalde echter de jongeman plotse
ling een groot mes te voorschijn, waar
mede hij het meisje in den rug stak. Door
den G. G. G. D. is de gewonde naar hét
Israëlitische Ziekenhuis vervoerd.
Omtrent de motieven, die den jongeman
tot zijn daad hebben gebracht, is nog niets
bekend. Hij heeft zichzelf bij de politie
aangegeven.
De bemanning gered.
Zaterdagnacht even na twaalf uur
heeft nabij den „Noord-Hinder" een aan-
j varing plaats gehad tusschen het Neder-
landsche s.s. „Rozenburg" van de Hal-
cyonlijn en het s.s. „Mount Helykon", de
i vroegere „Jagersfontein" van de Holland-
Zuid-Afrikalijn, dat sinds korten tijd on
der Panameesche vlag vaart,
i Alle opvarenden van de „Rozenburg",
I die de grootste schade heeft gekregen en
gedeeltelijk is gezonken, zijn gered
De Duitsche sleepboot „Heroe" en het
Belgische s.s. „Goliath", die later ter as
sistentie uit Vlissingen zijn vertrokken,
hebben de „Rozenburg" nog drijvende ge
vonden. Beide schepen zullen trachten
j het reeds gedeeltelijk diep onder water
liggende schip binnen te brengen.
Als bijzonderheid kan nog worden ver-
meld, dat de „Mount Helykon" de vorige
week Maandag op weg van Amsterdam
naar Rotterdam averij kreeg aan de stuur-
machine en toen door de sleepboot „Witte
Zee" den Waterweg moest worden bin
nengesleept.
I)e dader met een aanzienlijke
buit aangehouden.
Toen Zaterdagmorgen omstreeks 8 uur
de inwonende portier van het verkoop
lokaal Frascatie, in de Nes te Amster
dam, de voordeur van het gebouw wilde
openen, vond hij in een van de vertrek
ken bij het portaal een man, die op een
bank zat en een gonjezak naast zich had
liggen. De portier kon er bij den man
niets anders uitkrijgen, dan dat hij Vrij
dagavond bij ongeluk in het gebouw was
ingesloten, en nu maar het tijdstip had
afgewacht, waarop het gebouw weer ge
opend was. Met deze verklaring nam de
portier geen genoegen en met eenigi
andere leden van het personeel, heeft hjj
den man aan de politie overgeleverd, die
hem naar het bureau Singel heeft over
gebracht.
Het was intusschen gebleken, dat de
gonjezak, die 's mans bagage uitmaakte,
volgestopt zat met gouden en zilveren
voorwerpen en bijouteriën. B(j nader on
derzoek is waarschijnlijk geworden, dat
de man zich Vrijdagavond opzettelijk
heeft laten insluiten in het gebouw ÏS-as-
cati en Vrijdagnacht over een binnen
plaats en door het indrukken van een
vensterruit zich toegang heeft verschaft
tot het hoofdgebouw van de stadsbank
j van leening aan de O.Z. Voorburgwal.
Hier is hij doorgedrongen tot het maga
zijn, waarin de zgn. winkelgoederen ge
borgen worden, dat zijn de niet ingeloste
panden, die bestemd zijn voor de open
bare veilingen. Den rijken buit, dien hij
hier vond, heeft hij in de zak gepakt en
daarmede heeft hij zich uit de voeten
willen maken, vermoedelijk over dak, om
zich vandaar langs de goot op den be-
ganen grond te laten zakken,
j Zeer waarschijnlijk heeft men in dezen
I man ook den dader te pakken van de
1 insluiping, die in April van dit jaar in
de stadsbank van leening gepleegd is,
I waarbij voor een vrij aanzienlijke waar-
I de gestolen is. Na deze inbraak zijn af-
doende maatregelen genomen, om den
weg, waarlangs de dader het gebouw
toen heeft kunnen verlaten, te versper
ren. Hierop had de dader natuurlijk niet
gerekend met het gevolg dat hij in de
val is geloopen en niet anders heeft kun
nen doen dan gelaten zijn lot, d.i. zijn
aanhouding, afwachten.
Zoomin als aan den portier heeft hij
Zaterdagmorgen bij zijn verhoor op het
politiebureau zijn naam willen opgeven;
d.w.z. hij heeft een klaarblijkelijk val
sche naam genoemd, waarmede hij ook
het proces-verbaal van zijn fouilleering
heeft onderteekend. Van een eigenlijk
verhoor heeft geen sprake kunnen zijn,
omdat hij weigerde op eenige vraag te
antwoorden; hij zeide alleen maar, dat
hij van Puffelen heette. De politie is er
nog niet in geslaagd zijn indentiteit vast
te stellen.
DE SMOKKELARIJ AAN DF
DUITSCHE GRENS.
Uit de provincie Groningen schrijft
men, dat het smokkelen aan de Duitsche
grens vlot toeneemt. De smokkelaars
ruilen vaak tabak, koffie, thee, meel-
waren enz. tegen Duitsche margarine.
Eiken dag en eiken nacht worden er wel
i personen aangehouden. Dikwijls zijn het
1 mannen, d'e nog nooit met de justitie in
aanraking zijn geweest.
De politie te Almelo heeft Doderdag-
nacht een auto aangehouden, waarmee
Duitsche margarine naar Almelo en Nij-
Indien gij voortdurend last hebt van
schele hoofdpijn als gevolg van een
slechte spijsvertering, gebruik dan
eens een poosje Foster's Maagpillen,
het betrouwbare, zacht werkende
laxeermiddel.
Alom ocrkrflghoor f 0.65 por flacon.
Roman van
HUGO BETTAUER.
8)
(Nadruk verboden).
Waarop Steinberg, zonder verder nog
een woord te spreken, bij den arm nam
en haar naar het privébureau van de
directie bracht, waarin de heeren Arn-
berg en Conried juist bezig waren elkaar
de grootste grofheden naar het hoofd te
slingeren.
\'ijf minuten later stond Lola op het
tooneel, om, begeleid door den Ween-
schen dirigent Lehner, voor een leege
zaal het schoone lied „Weist du, Mutterl,
was mir tramt nat...." te zingen.
Wederom vyf minuten later was Lola
tegen een salaris van twintig dollar per
week als soubrette aan het Irving-
Place-theater geëngageerd.
Zonder de werkelijke waarde van dit
bedrag direct te beseffen, spoedde Lola
zich overgelukkig naar huis, waar zij
haar ontroostbare, door leed verouderde
moeder jiüchend om den hals viel. De
weduwe luisterde naar het verblijdende
nieuws, er kwamen roode vlekken op haar
ingevallen wangen en met haar wasgele
handen die van haar dochtertje grijpend,
zei ze ernstig: „Zorg er voor, dat je rein
blijft kind, ook als ik er niet meer zal
zijn".
Eenige weken later, twee dagen, nadat
mevrouw Holub aan een zielsziekte be
zweken was, stond Loia op de planken en
vertolkte de Prins Orkowsk.y-rol in de
„Fledermaus". Dat zij in de entr'acte's zoo
hartbrekend snikte, dat zij door de mede
lijdende collega's met whiskey moest
worden gekalmeerd, was iets, waarvan het
publiek onkundig bleef.
Zoo verliepen twee, drie maanden in
een permanente geldverlegenheid en zware
beproevingen, tot op een Zondagavond
een eigenaardig toeval in den persoon van
den welgestelcen houtzager John Patrick
O'Flanagan aan het leven van de kleine
Lola een merkwaardige wending gaf.
John Patrick O'Flanagan was een Ier,
die als jongen naar Amerika was geëmi
greerd, zich eerst jarenlang als houthak
ker in het Westen had opgehouden, tot
hen ten slotte door taaie volharding, voor
beeldige vlijt, slimheid en het overboord
werpen van aiie gewetensbezwaren er ir:
geslaagd was zich zelf een paar H.A. bosch
en een mooi huis in St. Paul te koopen.
Hij was ongehuwd gebleven, eenerzijds,
omdat hij nooit tijd had gehad zich om
vrouwen te bekommeren, anderzijds ech
ter, wijl hli vreesde onder het juk te zul
len geraken van een Amerikaansche
vrouw, die, naar hij stellig meende, alleen
was uitgevonden om den mannen tot een
kwelling te zijn.
En nu was John Patrick voor het e"rst
sinds vele jaren naar het Oosten geko
men. Hij had in Philadelphia groote con
tracten afgesloten en was toen naar New-
York gereisd om met de directie van de
Erie spoorwegen te onderhandelen over
de levering van dwarsleggers voor een
spoorlijn van tienduizend kilometer.
Op den dag na Nieuwjaar slenterde de
man uit Minnesota door de straten van
de hoofdstad en verveelde zich, zooals
slechts een vreemdeling in het Amerikaan
sche Oosten dat kan.
Het was negen uur 's avonds en John
Patrick had juist besloten, hotel „Nether-
land", waar hii zijn intrek had genomen,
weer op te zoeken, toen hem op den hoek
van de Veertiende straat en Irving Place
iets van de muziek in de ooren klonk.
Nieuwsgierig speurend naar de herkomst
van deze klanken, kwam hii voor het
Duitsche theater, waarop reclamebiljetten
in het Engelsch en Duitsch aankondigden,
dat hier als „Sacred-Concert" met zang de
„Rabenvater" gegeven werd.
John Patrick O'Flanagan verstond wel
iswaar, behalve „Sauerkraut" en „Frank
furter" geen woord Duitsch, maar, dacht
hjj, Duitsch gezang is toch altijd nog beter
dan heelemaal niets, weshalve hij naar ce
kas ging, waar een vroegere Oostenrijk-
sche officier van den generalen staf hem
met allen verschuldigden eerbied een loge
plaats vlak bü het tooneel verkocht.
De eerste acte was juist geëindigd en
een heer in een slecht zittende rok zong
nu met een overslaande stem een einde-
looze aria, welke den man uit het W esten
bepaald slaperig maakte en tot onbedwing
bare geeuwen noopte. Na dit nummer ech
ter werd hij plotseling klaar wakker. Een
jong, blond meisje, dat er uitzag als een
pop en dat met onwaarschijnlijke viooltjes-
blauwe oogen de zaal in keek, betrad in
een lichtblauw toiletje het tooneel. Het
meisje zong met zachte, maar welluidende
slem een paar WTeensche liedjes, het on
vermijdelijke „Weist du, Mutterl, was mir
tramt bat" en „Muss ja net alles von Gold
sein, was glanzt", en Flanagan, die er na
tuurlijk geen woord van verstond, zette
z'n groote handen in beweging, applaudis
seerde onzinnig hard en floot en trappelde
daarbij met z'n voeten, hetgeen in Ame
rika een bewijs is van buitengewone in
stemming. Kortom, hii toonde zich zoo
uitgelaten, dat het zangeresje hem met
haar groote oogen verschrikt aanstaarde
en hem met een vriendelijk knikje nog
eens persoonlijk haar dank betuigde.
Waarop O'Flanagan tot over z'n ooren
bloosde en plotseling zulke hevige hart
kloppingen bespeurde als hii zich herin
nerde nog slechts eens in z'n leven te heb
ben gehad, n.1'. toen hii ergens in Wis-
consin onverwachts tegenover tien Rood
huiden had gestaan, die het op zijn scalp
gemunt hadden.
De kleine zangeres verdween weer.
O'Flanagan ontdekte na veel moeite in het
programma, dat zij Lola Holub heette en
toen na haar een imposante Germaansche
uit Berlijn het tooneel betrad, die een on
beschrijfelijk gedicht declameerde en daar
bij angstwekkend met de oogen rolde, nam
hij de vlucht.
Na een zeer onrustigen nacht, waarin
zware droomen hem meermalen het beeld
van de kleine Lola voor oogen tooverden,
deed O'Flanagan snel zijn zaken met suc
ces af, waarbij hij zoo verstrooid was, dat
hii de diverse directeuren nog meer af
zette dan oorspronkelijk in z'n bedoeling
lag. De overige uren van den dag werden
in een hoogst nerveuse stemming doorge
bracht en 's avonds zat hij reeds een
kwartier voor den aanvang in de loge van
het Duitsche theater, waar de een of an
dere klucht gegeven werd. Hii had geluk.
LoLa Holub had een klein rolletje in het
stuk, waarin zij weliswaar niet veel te zeg
gen had, maar toch bijna in elke scène op
het tooneel was. En onwillekeurig ging
cê blik van haar blauwe oogen steeds weer
naar dien grooten, dikken meneer in de
loge, die den vorigen avond op zoo over
tuigende wijze van z'n bewondering voor
haar optreden had blijk gegeven.
O'Flanagan transpireerde van opwin
ding. Hij voelde, dat hii beslist dienzelfden
avond nog die Lola Holub moest leeren
kennen. En als John Patrick iets wilde,
dan wist hii dien wil ook steeds door te
zetten. Maar dit geval scheen hem toch
wel het moeilijkste van alle, die hem ooit
waren voorgezet. Hoe leert men een ac
trice kennen? Dit probleem was hem te
eenenmale onbekend. Plotseling evenwel
herinnerde hij zich eens in een vijf cents
roman te hebben gelezen, hoe een graaf
aan een danseres zijn visitekaartje had
gestuurd met de uitnoodiging tot een
souper. Nu was hij wel geen graaf, maar
in ieder geval een vrije Amerikaan, die
over voldoende contanten beschikte.
Dies begaf hij zich direct na afloop van
de voorstelling naar den foyer, waar hij
spoedig een langen, mageren suppoost
ontdekte, die hem voor zijn doel geschikt
leek. Dit factotum van het Duitsche thea
ter was een oud-advocaat en procureur,
wien de grond in Weenen te heet onder
de voeten was geworden, derhalve de wijk
naar Amerika had genomen en nu voor
een vijf dollar biljet direct bereid werd ge
vonden O'Fianagans belangen bij Lola
Holub te behartigen. Hii verzekerde den
Amerikaan in onverstaanbaar Engelsch,
dat de jongedame in quaestie hoogst eer
baar was wat O'Flanagan bijzonder veel
genoegen scheen te doen maar dat hij
nochtans met een krachtig pleidooi haar
toezegging voor het souper had kunnen
verkrijgen.
En Flanagan werd wederom door For-
tuna begunstigd. Lola Holub had n.1. hon
ger, den gezonden honger van 'n jong
meisje, dat om zeven uur een bescheiden
pensionmaal heeft genoten, sindsdien
niets meer gehad heeft en geen geld bezit
om iets te koopen, zelfs nog geen vijf cent
om ergens een kop koffie te bestellen.
Toen nu de eerwaardige Mr. Mausch haar
de invitatie voor het souper overbracht,
begon ze te watertanden en benevelden
vage visioenen van slaatjes en mayonaises
haar zinnen. En toen bovendien Pietsch,
het vrouwelijke komische nummer, die
van het onderhoud getuige was, haar
vriendschappelijk adviseerde niet dom te
zijn en ce invitatie te acceptoeren, hakte
Lola den knoop door met de woorden:
„Ach wat, er steekt toch niets achter; hij
z!et er heel fatsoenlijk uit".
De avond verliep zeer merkwaardig.
Beiden zaten behaaglijk in een hoek.je van
het Duitsche restaurant Lückow, Lola
consumeerde kreeft en roastbief en een
bijna echte Sachertaart en Flanagan
wischte zich onophoudelijk het zweet van
het voorhoofd en goot het eene glas
I'schorr na het andere door zijn kedgaat.
Maar hierin bestond dan ook de gehetle
conversatie om de eenvoudige reden, dat
zü geen Engelsch en hij geen Duitsch
sprek.
(Wordt vervol:"!)