Kannewasser's Sint Nicolaasfeest
DE STRIJD OM WEENEN.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
Polsmoffen!!
Truien (in alle soorten).
60ste JAARGANG
De Kamerverkiezingen in België. - Optimisme op de
ontwapeningsconferentie. - Hetschuldenvraagstukaan
Amerika en de houding van Engeland.
China en Japan.
Bij KONIJN, Tel. 339.
versch gebraden LAMSBOUT
Nieuwe vaststelling van rechts
gebieden voor rechterlijke
colleges.
OP 6 DECEMBER IN
Peil van het IJsselmeo.
NERGENS
FEUILLETON
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Pautowna, Breezand, VVieringen en Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, NederL Oost- en West-lndië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20 Losse nos. 4ct.fr.p.p.6et. Zondagsblad
resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1.—. Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, fl.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
AD VERTEN T1ËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4ct.
De Kamerverkiezingen in België heb
ben den socialisten en katholieken een
belangrijken winst gebracht, terwijl de
liberale partij en ook de frontpartij ver
liezen hebben geleden.
Het zal vermoedelijk blijken, schrijft
„De Courant", dat de katholieken vijf of
zes zetels hebben gewonnen en dus de
sterkste fractie zullen blijven vormen, met
80 of 81 zetels. Verwacht wordt, dat de
socialisten 76 of 77 mandaten zullen ver
werven (vorige Kamer 70) zoodat geen
partij de absolute meerderheid zal be
halen en de liberalen hun positie „op de
wip" zullen handhaven; een toestand die,
wat betreft het vormen van een regee
ring, moeilijke vraagstukken zal opleve
ren. Over het geheel genomen hebben de
verkiezingen een rustig verloop gehad.
Wat de Vlaamsch-nationalisten betreft,
staat het vrijwel vast, dat zij te Antwer
pen en te Mechelen, waarvoor resp. Her
man Vos en Ward Hermans in het parle
ment zaten, hun zetels zullen verliezen.
De socialisten blijken hun winst vooral
ten koste van de liberalen te hebben be
haald, terwijl de katholieken zoowel op
de liberalen als op de Vlaamsch-nationa
listen winst hebben veroverd.
Op sommige plaatsen hebben ook de
communisten eenig succes behaald en
het is niet uitgesloten, dat zij het in de
Kamer weer tot 2—3 zetels zullen bren
gen. Hun invloed blijft echter onbedui
dend, vooral tegenover de sterkere socia
listische fractie.
Een optimistische toon van de ontwape
ningsconferentie. Onze laatste beschou
wingen over de ontwapeningsconferentie
waren van minder opgewekten aard. Nu
er een optimistische toon doorkomt, haas
ten we ons daarvan melding te maken.
Het is een bericht van den corr. van de
„Nw. Rott. Crt." te Genève, dat hier mel
ding van maakt. Hij schrijft o.m. aan zijn
blad:
De besprekingen, die in de afgeloopen
week hebben plaats gehad, schijnen wer
kelijk de standpunten nader bij elkaar
gebracht te hebben. Von Neurath verzet
zich niet meer tegen officieuze bespre
kingen tusschen de vijf meest betrokken
mogendheden, zoodat, wanneer ten min
ste ondertusschen geen veranderingen in
de regeeringen intreden, men hoopt, dat
Vrijdag deze besprekingen zullen kunnen
aanvangen. Zij zullen niet alleen over de
pariteitseischen, doch eveneens over de
veiligheid loopen en bij een bespreking
tusschen de vertegenwoordigers van
Frankrijk, Duitschland, Engeland, Ame
rika en Italië zullen ongetwijfeld de voor
stellen van Sir John Simon eveneens, zij
het misschien oppervlakkig, behandeld
worden.
Naast de Engelsche voorstellen over de
vlootontwapening hebben, zooals bekend,
ook de Japanners voorstellen, die zij,
wanneer zij het oogenblik gekomen ach
ten, bij de conferentie zullen indienen.
Naar verluidt, zal de Japansche regeering
niet alleen een vermindering van de
totale tonnenmaat, maar ook de vermin
dering van de tonnenmaat van zekere
categorieën schepen, en wel van slag
schepen en kruisers, voorstellen. Hier-
dubbel gebreide
wanten.
mee zou gepaard moeten gaan de vermin
dering van het kaliber van het geschut
van deze schepen. Eveneens zouden de
Japansche voorstellen inhouden de af
schaffing van het marinevliegwezen, de
moederschepen en drijvende landings
plaatsen. De voorstellen bevatten echter
geen cfjfers, aangezien Japan eerst de
cijfers ter sprake wil brengen, wanneer
de principes zijn aangenomen.
De politieke correspondent van de
„Echo de Paris" weet, volgens Reuter,
over de stappen, gedaan tot oplossing van
de kwestie der rechtsgelijkheid mede te
deelen, dat Sir John Simon en Norman
Davis aan de Fransche regeering zullen
voorstellen een nieuvy verdrag te slui
ten, dat aan de onderteekenaars ieder ge-
1 bruik van geweld zal verbieden. Verder
zullen zij trachten Duitschland af te bren-
j gen van iedere poging tot opnieuw wape
nen.
Het schuldenvraagstuk aan Amerika.
j De kwestie van de betaling van de oor-
i logsschulden staat op het oogenblik nog
in het middelpunt van de belangstelling.
Immers de helft van de volgende maand
zullen de miilioènen over de brug moeten
komen, of liever, over den Oceaan moeten
worden gestuurd. In Engeland zijn twee
partijen, de eene die van geen betaling
wil weten en de ander die beweert dat
Engeland best zy'n verplichtingen na kan
komen.
Bij de bladen, die meenen dat Engeland
I betalen moet, schrijft de Londensche corr.
van de „Nw. Rott. Crt.", heeft zich thans
ook de „Daily Herald" gevoegd, die daar-
bij opmerkt, dat de bladen, die Groot-Brit-
tanje in gebreke willen doen blijven, juist
die zijn welke na den oorlog het hardst
om enorme schadeloosstelling geschreeuwd
hebben. Wat de tekst der gisteren gepu
bliceerde Amerikaansche nota betreft,
geeft men algemeen toe, dat de welwil
lende gebaren daarin ietwat meer gepro
nonceerd zijn dan zich op het eerste me
morandum van Hoover liet aanzien, maar
sommige bladen erkennen, dat er ook
duidelijk in te lezen staat,' dat er op een
omkeer in het congres voor 15 December
nagenoeg geen hoop bestaat. Vrij sterk
verbeid is in de pers de indruk dat het
departement van financiën voor niet be
talen ijvert, niet alleen om de onmiddel
lijke gevolgen van betalen voor pond en
prijzen, maar naar gezegd wordt ook om
dat inzake deze schuldkwestie aldus ein
delijk een beslissing onvermijdelijk zou
worden. In het kabinet zou Baldwin de
leider zijn van die ministers, die niet be
talen willen. De „Daily Express" maakt
een verschil tusschen Frankrijk, dat „wij
willen niet betalen" en Groot-Brittannië,
dat „wij kunnen niet betalen" zegt.
Ook de „Daily Mail" beweert, dat Groot-
Brittannië niet betalen kan omdat de
stoffelijke middelen daartoe ontbreken.
De „Morning Post" schrijft daarentegen,
dat Groot-Brittannië nog niet zoo laag
gezonken is, dat het geen 28 millioen pond
meer betalen kan, wanneer de wettelijke
betaling daarvan geëischt wordt. Zoo
schrijft ook de „Herald" dat Groot-Brit
tannië niet faillliet zou gaan om een som
van 28 millioen pond. De meeningen zijn
dus nog heel erg verdeeld.
Bij jaap SNOR, Zuidstraat 19. iLet op den gelen sche Storting heeft besloten den Nobel-1
GEEN NOBEBLPRIJS VOOR DEN
VREDE.
De Nobelprijs-commissie van het Noor-
kennen en het bedrag tot het volgende
jaar te reserveeren.
Versterking van het Japansche
officierscorps.
De Osaka Asahi meldt, dat het Japan- j
sche dept. van oorlog heeft besloten de
opleiding van het officierscorps van het
Japansche leger en de vloot uit te brei- i
den. Er zullen nieuwe scholen worden ge- j
sticht en ook het aantal officieren zal
worden vergroot. Vooral het Japansche
luchtvaart-officierscorps zal worden ver
sterkt, waarvoor twee opleidingsinstituten
geopend zullen worden. Van groote be-
teekenis acht men de opleiding van
Mantsjoerjjsche officieren in het Japan
sche leger.
De nieuwe staat Mantsjoerije.
Een Japansche opvatting.
De Japansche regeering is van mee
rling, dat de stichting van den nieuwen
onafhankelijken staat Mantsjoekwo en
ten gevolge heeft, dat het negenmogend-
hedenverdrag niet langer van kracht is
voor Mantsjoerije, behalve voor zoover
het oude verplichtingen aangaat zoo
als de „opendeur-politiek" welke door
Mantsjoekwo vrijwillig zijn aanvaard.
Deze mededeeling, die gedaan is door
den Japanschen officieelen woordvoerder
van het dept. van buitenlandsche zaken
te Tokio, werd afgelegd in verband met
het bericht dat indien de Volkenbond
geen oplossing zou kunnen vinden voor
het Chineesch-Japansche conflict, de
zaak misschien zou worden gebracht naar
de onderteekenaars van het Negen-mo-
gendhedenvedrag.
ENGELSCHE SCHULD AAN DE
VER. STATEN.
De Londensche financiers en
het ministerie zijn het oneens
inzake de mogelijkheid van be
taling op 15 December.
Volgens de „Daily Herald" bestaan er
meeningsverschillen tusschen het mi
nisterie van financiën en Londensche
financieele kringen over de door Enge
land aangenomen houding in de schul
denkwestie.
Terwijl het ministerie van financiën
het onmogelijk acht per 15 December be
talingen te doen, acht men dit in finan
cieele gringen wel mogelijk.
Volgens dit blad zijn ook eenige leden
der regeering van meening dat het wei
geren om te betalen niet gentlemanlike
zou zijn.
EEN OPROER IN DEN
BRITSCH-INDISCHEN STAAT ALWAR
Er heerscht een ernstige toestand in
den Britsch-Indischen staat Alwar waar
de Mohammedaansche dorpelingen in op
stand zijn gekomen tegen den Mararadja.
Het schijnt dat de menschen zich bekla
gen over een te hoogen belastingdruk en
over andere bestuursmaatregelen. De
Statesman uit Dehli verneemt, dat onge
veer 100 dorpen bij den opstand betrok
ken zijn. Troepen dorpelingen, gewapend
met geweren en ouderwetsche musketten,
o.w. zich een groot aantal oud-soldaten
bevindt, loopen het land af en delven
loopgraven door de wegen om het ver
keer onmogelijk te maken. De maharadja
is hals over kop naar Delhi gekomen om
overleg te plegen met den onderkoning.
winkel). Ie klas reparatie-inrichting.
prijs voor den vrede dit jaar niet toe te
Het vcorlocpig verslag van de
Tweede Kamer. Het ontwerp on
dervindt kritiek van zeer vele
leden.
Verschenen is het voorloopige verslag
over de wetsontwerpen tot nieuwe vast
stelling van het rechtsgebied en de zetels
der rechtbanken en kantongerechten.
Zeer vele leden hadden ernstige be
zwaren tegen deze wetsontwerpen. Zij
verklaarden zich met de voorgestelde op
heffing van niet minder dan 7 rechtban
ken en 48 kantongerechten niet te kunnen
vereenigen.
Algemeen was men van oordeel, dat op
de rechterlijke organisatie bezuinigd kan
en moet worden; doch zeer vele leden
waren niet overtuigd, dat deze voorstel
len den besten weg daartoe wezen, ^er-
schillende middelen om tot bezuiniging
te geraken zijn in het verslag aange
geven.
Andere leden achtten de aangevoerde
bezwaren sterk overdreven. Zij herinne
ren aan de opheffing van de rechtbanken
te Heerenveen en Zierikzee, welke als een
ramp werd aangekondigd, doch waarvan
deze leden in de praktijk nimmer nadee-
lige gevolgen hadden bemerkt of ver
nomen.
Het verkeer, zoo betoogden zij, is zoo
danig verbeterd, dat ook bij de voorge
stelde concentratie de toestand voor de
meeste streken nog aanmerkelijk gunsti
ger moet worden geacht dan enkele tien
tallen jaren geleden.
Vrij algemeen stond men zeer sceptisch
tegenover de vraag of op de door den nii-
nister voorgestelde wijze inderdaad een
reëele bezuiniging te verkrijgen is.
Gezien de zeer groote bezwaren welke
tegen de wetsontwerpen bestaan en ge
zien de vele mogelijkheden om op andere
en h.i. betere wijze tot bezuiniging te ge
raken, spraken zeer vele leden als hun
meening uit, dat instelling van een kleine
commissie van deskundigen noodzakelijk
'is teneinde een goed voorbereid bezuini
gingsplan te ontwerpen, waaraan niet de
groote nadeelen voor de justiabelen
kleven, die aan de thans ingediende
voorstellen eigen zijn. Zij waren van oor
deel, dat onderzocht moet worden of de
technische organisatie de geheele werk
wijze der rechterlijke macht niet aan een
ingrijpende herziening zou kunnen wor
den onderworpen, een herziening welke
ook op zichzelf gewenscht zou zijn. Naast
bezuiniging zouden daardoor ook andere
voordeelen kunnen worden verkregen,
versnelling van den rechtsgang, vermin
dering der kosten voor de partijen. Zij
drongen er op aan, dat de regeering haar
plannen zou terugnemen.
Veel bezwaren tegen dfe ophef
fing van de Alkmaarsche recht
bank.
Met het voorstel tot opheffing van de
rechtbank te Alkmaar verklaarde men
vrijwel algemeen ^ich niet te kunnen ver
eenigen. Men was van oordeel, dat zonder
behoud van dit college geen doelmatige
indeeling van Noord-Holland benoorden
het IJ te verkrijgen is, terwijl ook hier
de kans op bezuiniging van eenige om
vang gering werd geacht.
Verscheidene leden meenden dan ook,
dat, in dien één rechtbank in Noord-Hol
land zou moeten worden opgeofferd, eer
der Haarlem daarvoor in aanmerking zou
dienen te komen dan Alkmaar. Zij zouden
in dat geval het Amsterdamsche Gerechts
hof willen overbrengen naar Haarlem.
LEEST ONS RECLAMFBOEKJE.
Andere leden verklaarden met een der-
gelijken maatregel niet te kunnen instem
men.
Vele leden waren van oordeel, dat het
kanton Zaandam niet bij Amsterdam ge
voegd behoort te worden, doch dient te
blijven voortbestaan.
Ook tegen opheffing van het kantonge
recht te Schagen bestond bij een aantal
léden bezwaar.
Zeer vreemd achtte men de indeeling
van Wieringen bij het kanton Hoorn.
HET VISSCHERIJBEDRIJF
TE IJMUIDEN.
Donker perspectief.
Men meldt aan de „Nw. Rott. Crt.":
dat van de andce schepen, wanneer zij
binnen zijn, het grootste deel zal wordei
opgelegd. Hierdoor zijn 110 opvarenden
werkloos geworden, terwijl door de ver
minderde werkgelegenheid in de neven-
bedrijven ook daar ontslag van werklie-
j den zal volgen.
De aanvoer van buitenlandsche visch
gaat echter ongestoord voort en wordt
j steeds grooter. Niet alleen met schepen,
j ook per spoor en met vrachtauto's wordt
1 de visch uit het buitenland aangebracht.
Van een opleving te IJmuiden, waarvan
zelfs in regeeringsstukken werd gewag
j gemaakt, kan dus moeilijk gesproken wor-
1 den. Integendeel, nimmer liet de toestand
zich in de beste maanden van het jaar zoo
diepbedroevend, zoo hopeloos aanzien.
DE INVOER VAN BLOEMEN EN
BLOEMKOLLEN IN ENGELAND.
De invoer uit Nederland sterk
verminderd.
Reuter meldt uit Londen:
De Engelsche invoerrechten op bloem
bollen beteekenen groot voordeel voor de
kweekei's op de Kanaal-eilanden, die hun
producten vrij van rechten mogen invoe
ren.
j De eerste tien maanden van dit jaar is
de invoer van gesneden bloemen en
j bloembollen van de Kanaal-eilanden toe
genomen van f 148.553 tot 162.772.
I Uit Nederland en Frankrijk is de in
voer van zelf sprekend sterk verminderd.
Van Januari tot October bedroeg de in-
i voer uit Nederland 226.117, tegen
513.227 in dezelfde periode van het
vorige jaar.
Frankrijk importeerde voor een waarde
van 122.655 (tien eerste maanden van
1931 258.175).
De totale invoer in Engeland van ge
sneden bloemen voor genoemde periode
dit jaar was 518.169, tegen het vorig jaar
927.458, een verschil dus van 409.289.
SAMENWERKING TUSSCHEN
R. K. EN S. D. A. P.?
Prof. mr. P. J. H. Aalberse, voorzitter
van den partijraad der R.-K. Staatspartij,
heeft Vrijdag te Haarlem in een verga
dering der partij, een rede uitgesproken
als inzet van de propaganda voor de ver
kiezingen in Juni 1933.
Dan zal weer het politike lot van ons
vaderland worden beslist. Wij moeten
vasthouden, zei spr., aan ons groote be
ginsel, aan ons katholieke geginsel, dat
ons moet leiden bij ons practisch hande
len op katholiek gebied. Daarin ligt de
eigenlijke bron van onze onverbreekbare
eenheid. Nergens heeft men dat zoo diep
gevoeld als juist in ons land. Wij zijn
een voorbeeld voor andere landen door
ons karakter en door onze historie.
Voor de komende jaren zal het nood
zakelijk zijn, Jat wij een kabinet hebben,
I steunend op een meerderheid in de Ka-
Imer. Wij moeten verreweg de voorkeur
I geven aan een parlementair kabinet.
Er zijn drie mogelijkheden, t.w. een ka
binet op principieele basis, op breedere
basis (rechts plus gedeeltelijk links), op
andere basis (eenige rechts en eenige
links).
Mocht ons in de toekomst een ijzeren
noodzaak dwingen om met de sociaal
democraten samen te gaan, dan zullen
wij eenvoudig daartoe moeten overgaan.
Maar spr. wil mgr. Nolens' principe niet
omverwerpen.
Verlaging om defensieredenen
voorloopig nog onmogelijk en
schadelijk voor de scheepvaart.
De ministers van Defensie en van Wa
terstaat hebben het lid der Tweede Ka
mer, den heer Ketelaar, op zijn desbe
treffende vragen geantwoord, dat hand
having van het IJselmeer op een epil,
niet lager dan 0.14 M. N.A.P., ook
thans nog om defensieredenen onvermij
delijk wordt geacht.
Niettemin is de Regeering voornemens,
om, indien mocht blijken, onafhankelijk
van de IJselmeerwerken, tot verlaging
van het IJselmeer kan worden overge
gaan, zonder de belangen van de lands
verdediging in gevaar te brengen, daar
aan zoo spoedig mogelijk uitvoering te
geven.
Sedert het tijasüp, waarop het voor
nemen om spoedig tot den aanleg van
het IJmeer over te gaan, is losgelaten, is
dan ook overleg ter zake tusschen de mi
nisters gaande. Dit overleg is nog niet
afgeloopen. Daarbij wordt overwogen of
periodieke verlaging van het IJsselmeei
beneden het thans wettelijk voorgeschre
ven peil van 0.13 M. N.A.P. bij Urk in
een niet te verre toekomst kan worden
toegelaten.
Tijdelijke verlaging in gevallen van
zeer sterken regenval is niet mogelijk,
aangezien een periode van zware regens
niet tijdig kan worden voorzien en een
verlaging van eenige beteekenis uiter
aard tijd vordert.
Verlaging van het IJsselmeer beneden
het peil van 0.13 M. N.A.P. bij Urk
zou vooralsnog schadelijk zijn voor de
scheepvaart.
Zoodra de IJmeer-werken of een equi
valent van deze werken voltooid zullen
zijn, zal ten opzichte van den toestand
van vóór de afsluiting van de Zuiderzee
verbetering in de afwatering van alle
rond het IJsselmeer gelegen gebieden
optreden.
Met de uitvoering der IJmeerwerken,
welke, voorhands niet in de bedoeling
ligt, zouden volgens destijds opgemaakte
plannen zeven jaren gemoeid zijn. Er is
een andere oplossing in studie, waarbij
Wilt gi) U weer frisch
en opgewekt voelen, vrij
van slechte spijsvertering,
verstopping en de daaruit
voortvloeiende lusteloos
heid, gebruik dan Foster'
Maagpilllen.
f 0 65 bei flact
Roman van
HUGO BETTAUER.
(Nadruk verboden).
0)
In z'n onderbewustzijn gevoelde Ralph
echter, dat hem deze offervaardigheid
steeds zou ontbreken; slechts van boven
af, als van een hooge toren, zou hij het
leven kunnen beschouwen. Hij herin
nerde zich den mooien roman „Christian
Wahnschaffe" van Jacob Wassermann,
welken hij in St. Paul met kloppende
fiolsen had gelezen. Destijds had het hem
iet mooiste ideaal geschenen te zijn als
deze Christian. En nu, nu kwam het hem
ondenkbaar voor afstand tte moeten dan
onmogelijk voor afstand te doen van
sitie en onafhankelijkheid hem bood.
Maar hij wilde ook niet verstijven, neen,
hij wilde mensch blijven. En een missie
vervullen. Of het dan juist die zou zijn,
welke de laatste woorden van zijn moe
der hem hadden ingegeven, dat zou de
toekomst moeten leeren.
Verlangen steeg in hem op, verlan
gen naar een goeden, trouwen mensch,
die in hem niet den onuitputtelijken geld
zak, doch den broer, den vriend zou zien.
En voor zijn oogo» ontwikkelde zich het
beeld van een blond, lief meisjeskopje
met groote grijze oogen
Een steeds toenemende onrust belette
hem nog langer in den auto te blijven
zitten. Midden in de Kartnerstrasse stapte
hij uit en ging te voet verder. Het was
vijf uiy, kort voor Kerstmis en overvol
op straat. Maar binnen in de groote ma
gazijn gaapte de leegte, sloop het spook
van het faillissement langs de kassa's.
Een slechter Kerstmis had men in Ween-
sche zakenkringen sedert tientallen ja
ren niet gekend. De juweliers vertelden
elkaar, dat zij per dag nog niet genoeg
ontvingen om de verlichtingskosten te
dekken, in de galanteriewinkels werd de
sporadische kooper onmiddellijk door
tien bedienden omringd en zelfs de boek
handelaars wachtten tevergeefs op hun
trouwe klanten.
Ralph bedacht, dat hij dit jaar nie
mand had, aan wien hij iets zou kunnen
geven en evenmin had hij van iemand
iets te vrwachten. Nog nooit in zijn
leven had hij zich zoo eenzaam en vei
laten gevoeld. Overbodig was hij, een vo
gelverschrikker voor die menschen, die
in hem niets anders waardeerden dan zijn
geld.
In gedachten verzonken bleef hij staan
voor de hel verlichte étalage van een
juwelier. Zijn oog viel op een sigaretten
koker, waarvan de eene helft van mat
goud, de andere van emaille, waarin
kleine diamanten, gemaakt was. Hij ging
den winkel binnen, waarin slechts enkele
verkoopers verveeld bij elkaar hokten,
liet- zich het étui voorleggen, vond den
prijs van twintig millioen, in dollars om
gerekend, laag, schreef een chèque uit
en wilde het kostbare voorwerp in zijn
vestzak steken. Toen hij echter het doo-
delijk verschrikte gezicht van den juwe
lier zag, begon hij luid te lachen.
„Neemt u me niet kwalijk. Ik dacht er
niet zoo gauw aan, dat volgens de Ween-
sche zakenlui „Scheek" op „Schreck"
rijmt! Enfin, wisselt u dan maar eerst
dit papiertje en zendt me het étui naar
hotel Imperial, kamers 10 tot 12".
De juwelier bood verlegen zijn exuses
aan, noemde verschillende gevallen op,
waarbij zakenmenschen door ongedekte
chèques voor groote bedragen waren op
gelicht en bracht ten slotte het gesprek
op de heerschende malaise in den handel.
Ralph haalde de schouders op. „Mij
komt het voor, dat Weenen, verblind
door de ongunstige conjuctuur der laat
ste jaren te veel van zichzelf heeft ver
langd. Hoe kan de hoofdstad van een
klein vernietigd land als Oostenrijk een
dergelijke luxe verdragen, als zich hier
overal openbaart?"
„Ja, we hebben allemaal op de vreem
delingen gerekend, die vroeger in groo-
ten getale naar Weenen plachten te ko
men en nu, nu zij zich niet meer laten
zien, zitten we met onze luxe, die we niet
meer kwijt kunnen. Als de vreemdelin
gen maar weer kwamen!"
„Waarom zouden ze dat doen? vroeg
Ralph glimlachend. „In Amerika, in En
geland, ja, zelfs in Zuid-Amerika zijn de
tijden al even slecht. Daar wordt ge
spaard en de menschen gaan alleen naar
het buitenland, als daar voordeel te ha
len is. En dat schijnt nu in Weenen op
het oogenblik toch nauwelijks meer mo-
gelijk. Later, over een paar jaar mis
schien, als het ook in het Westen weer
wat beter gaat, dan zal Weenen er zich
vreemdelingen te loken."
op moeten toeleggen door uitgezochte
attracties, voorstellingen, sportwedstrij-
vreemdelingen te lokken."
Ralph stond nu op den Ring, stak
deze over en overlegde juist of het niet
tijd werd eindelijk eens een kijkje te
gaan nemen in een specifiek Weensch
café, toen zich een klein incident voor
deed, dat voor hem v&n buitengewone
beteekenis bleek te zijn. Een bejaarde
vronw trachtte in een reeds in beweging
zijnde tram te stappen, zij kwam te
vallen, werd een eind meegesleurd en
bleef tenslotte hevig bloedend en bewus
teloos liggen.
Vóór Ralph, die haastig was komen
toeloopen, hulp had kunnen bieden,
knielde reeds een dame naast de onge-
lukige en trachtte haar op te richten.
Ralph bedacht zich geen moment, boog
zich over de oude vrouw heen, nam
haar in zijn armen en droeg haar, om
ringd naar een menigte menschen naar
de portiek van het diehtsbij gelegen huis.
Het meisje dat het eerst hulp had gebo
den, volgde hem en droeg het hand-
taschje van het slachtoffer. Spoedig ver
scheen eveneens een politieagent en een
der omstanders liep naar het Café Bris-
tol om den geneeskundigen dienst te
waarschuwen. Ralph fluisterde den agent
zijn naam en adres toe met het verzoek
hem van den toestand van de oude vrouw-
op de hoogte te stellen, daar hij bereid
was de verplegi-ngskosten voor zijn re
kening te nemen.
Nu eerst had hij gelegenheid zich tot
de dame te wenden, die de eerste hulp
geboden had. Het bloed schoot hem naar
het hoofd, zijn hart klopte hoorbaar. Ge
heel in de war, hevig verschrikt, maar
tevens overgelukkig stond hij tegenover
het blonde meisje met de grijze oogen,
dat hij reeds dagen lang tevergeefs had
gezocht.
Ook het meisje scheen hem bij den eer
sten blik te herkennen, zij bloosde, een
bekoorlijke glimlach kwam over haar
lippen, maar met een „Dank u wel,
meneer!" wendde zij zich snel af.
Ralph, dié nog nooit een meisje op
straat had aangesproken, raapte al zijn
moed bijeen en zei me heesche, ge
dempte stem:
„Pardon dame, maar zóó kunt u toch
niet gaan! U bent van onder tot boven
met modder bespat en uw handschoenen
zijn met bloed bevlekt. Als u permitteert
zal ik een taxi voor u bestellen wij
kennen elkaar immers reeds!"
Het jonge meisje keek hem vol aan.
En van zijn gelaat stroomde zooveel in
tense goedheid naar haar uit, dat haar
oogen donker werden en zij zachtjes, met
bevende lippen antwoordde:
„Ja, dat is waar. Wij hebben elkaar
eens vluchtig gezien. Als u werkelijk zoo
vriendelijk zoudt willen zijn om een taxi
voor me te roepen ik kan zóó niet met
de tram gaan."
Plotseling bemerkten beiden, dat er
beweging kwam in de menschenmenigte,
die zich voor de portiek waar de onge
lukkige vrouw lag, had verzameld. Er
werd geschreeuwd en geroepen, de po-
litie-agent trad ontstemd naar voren, zag
Ralph en riep hem toe;
„Die vrouw is niet meer te helpen, ze
is dood! Schedelbreuk!"
Ralph kon niet eens van zijn ontzet
ting blijk geven, want het meisje aan' zijn
zijde werd doodsbleek en begon te wan
kelen. Willoos liet ze het toe, dat Ralph
zijn arm om haar schouder legde en
haar snel naar Café Bristol bracht om
haar daar stil in een hoekje op een stoel
te laten plaats nemen. Na enkele minu
ten was zij haar aanval van zwakte vrij
wel te boven en toen zij het glaasje cog
nac, dat Ralph haar naar de lippen
bracht, had uitgedrongen, keerde de blos
weer op haar wangen terug.
„Dom kind", berispte ze zichzelf, „om
direct zwak te worden en dat nog wel op
straat! Maar ik had nog nooit een doode
gezien en het greep me zoo zeldzaam aan
u zult zeker niet graag voor de tweede
maal een dergelijk avontuur beleven".
„Toch niet, integendeel", zei Ralhh
ernstig. „Van ganscher harte dank ik
het toeval, dat u en my tezamen heeft
gebracht. Zij het dan, dat de wijze waarop
dat gebeurde, iets minder huiveringwek
kend had kunnen zijn. U moet namelijk
weten, dat ik sinds het oogénblik, waar
op u in de tram voorbijreed, eiken dag
urenlang naar u gezocht heb.
Het meisje boog het hoofd.
„Zeldzaam, ook ik heb steeds aan den
Schottentor naar n uitgekeken en ge
meend, dat ik u wel eens zou zien".
En heiden zwegen, wijl ze zoozeer d"or
het oogenblik waren aangegrenen, dn'
zij geen woorden konden vinden.
(Wordt ver-
