Geeft hem
Kannewasser's Sint Nicolaasfeest
DE STRIJD OM WEEKEN.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL,
WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
No. 7204. EERSTE BLAD
DONDERDAG 1 DECEMBER 1932
60ste JAARGANG
Zal v. Papen als üuitsch rijkskanselier terugkeeren? -
Hen Fransch-Russisch niet-aanval verdrag. - De be
strijding van de werkloosheid in Engeland en de
mislukking daarvan. - De Japansche ontwapenings
plannen ter zee.
voor Sint Nic.ü
OP 6 DECEMBER IN
CASINO".
WAT ZEGT U
WORDT BIJ U IN DE KEUKEN GEEN BLUE BAND GEBRUIKT?
De plannen van minister Deckers
gewijzigd.
Bij KONIJN, Tel. 339.
versch gebraden R 0 S B E A F
Een grensincident.
FEUILLETON
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.66;binnen-
land f 2.—, Nederl. Oost- en West Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20 Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct. Zondagsblad
resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,1.— Modeblad resp. f 1.20, fl.60, f 1.50, fl.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v h C. DE BOER Jh.
Bureau: Koningstraat 78 - Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
AD VERTEN TIEN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct.
Zal von Papen als rijkskanselier terup-
keeren?, dat is de vraag, die de gemoede
ren in Duitschiand bezig houdt. De kans
is n.1. lang niet uitgesloten, dat de rijks
kanselier op verzoek van Hindenburg, de
teugels weer in handen zal nemen. Von
Schleicher, die op het oogenblik nog po
gingen doet om tot de samenstelling van
een kabinet te komen, loopt het niet erg
mee en vooral de weinig meegaande hou
ding van de N.S.D.A.P. maakt het hem
niet gemakkelijk. Intusschen heeft hij zijn
pogingen nog niet gestaakt, al vreest men
dan ook, dat hij niet zal slagen. De „B. Z.
am Mittag" meent althans met groote stel
ligheid te kunnen meedeelen, dat de her
benoeming van von Papen tot rijkskanse
lier elk oogenblik verwacht kan worden.
Nieuwe ministers zijn dan waarschijnlijk
voor de portefeuille van binnenlandsche
zaken, arbeid en volksvoeding aan te ne
men. Het schijnt ook in het voornemen te
liggen rijksminister ör. Brach tevens mi
nister van binnenlandsche zaken in Prui
sen te maken.
Aangezien de oppositie van bijna den
geheel en Rijksdag vast staat, zal een twee
de kabinet von Papen, dan den Rijksdag
op grond van art. 48 der grondwet onmid
dellijk na de constitueering verdagen,
waartegen een protest van het parlement
bij het staatsgerechtshof te verwachten is.
Ook verwacht men een radio-proclamatie
van von Hindenburg aan het Duitsche
volk.
De Berlünsche corr. van het „Hbl.", die
getracht heeft een officieele bevestiging
van een en ander te krngen, kon deze niet
krijgen, zoodat men het met eenig voorbe
houd zal moeten aannemen. Bovendien zal
er spoedig genoeg een beslissing vallen.
Een Fransch-Russisch niet-aanvalsver-
drap is Dinsdag onderjeekend en beteekent
voor Rusland, dat voer eenige jaren nog
in het geheel geen contact kon krijgen
met de andere Europeesche landen, een j
diplomatiek succesje. Van de zijde van
Frankrijk is het sluiten van dit verdrag
te beschouwen als een manoeuvre tegen
Duitschiand.
Het thans afgesloten pact, hetwelk na-
He tthans afgesloten pact, hetwelk na
tuurlijk nog de goedkeuring moet erlan
gen van het Fransche parlement, betee
kent een belangrijken stap in de ontwik
keling van betere betrekkingen tussohen
Moskou en Parijs, waarmede Herriot, toen
hy in '24 aan het bewind kwam, al spoedip,
door de diplomatieke erkenning van de
Sovjetregeering, een aanvang maakte. Het
Dinsdag onderteekende document kan dus
gelden als een eerste bekroning van dezen
arbeid, welke intusohen nog niet is be
ëindigd. Nadere economische en handels
overeenkomsten moeten n.1. nog woxden
uitgewerkt, waarbij waarschijnlijk de oude
quaestie der schulden uit de tsaristische
periode wel een belangrijke rol zal spelen.
De eerste schrede is thans echter gezet
voor het tot stand komen van nauwere
betrekkingen tusschen Rusland en Frank-
een paar Voetbalkousen, maar
woestbare van JAAP SNOR.
S.P. Nu bestellen.
dan,
rijk, dat tót dusver voor de bu'sjewisten
gold als het gr.iote broeinest van alle mo
gelijke agressieve plannen, welke de kapi
talistische wereld tegen de sovjets zou
kunnen koesteren.
Besef voor de eigenbelangen Leeft de
beide regeeringen er toe gebracht te trach
ten een brug te slaan over de kloof, welke
tot dusver de twee landen van elkaar ver
wijderd hield.
Tot de motieven, welke de Fransche re
geering hebben aangespoord om, met op-
inerkelijken spoed in den laatsten tijd aan
te sturen op een niet-aanvalsverdrag met
Rus and, behoor ongetwijfeld het streven
om, naast het Duitsch-Russische verdrag
van Berlijn van '26 (dat een uitwerking is
van dat van Rapalio van '22) een soortge
lijke overeenkomst in het leven te roepen,
hetwelk een eventueele samenwerking van
Duitschiand en Rusland (rijksweer en
Roode Leger!) tegen Frankrijk moet uit
sluiten.
Rusland bereikt door het stelsel van
non-agressieverdragen, dat thans verwe
zenlijkt wordt, een grooter waarborg, dat
het in rust en veiligheid alle kraohen kan
wijden aan zijn binnenlandschen opbouw-
arbeid, terwijl het zich de mogelijkheid
opent bij de komende onderhandelingen
over handelsverdragen, tot economische
samenwerking, credietverkrijging en nau
were handelsbetrekkingen te komen, zij
het dan, dat het zal moeten treden in een
regeling der oude schuldenquaestie;
Frankrijk verzwakt erdoor de mogelijkheid
van eventueele Russisch-Duitsche samen
werking tegen Frankrijk, opent den weg
voor uitbreiding van den handel, waarop
de Fransche industrieelen sterk aandrin
gen; en werpt een dam op tegen de sovjet
propaganda (voor zoover dat dan door een
dergelijke afspraak te bereiken is).
Be werkloosheidsbestrijdinp in Enpe-
land en de mislukkinp ervan. Niettegen
staande alle ernstige pogingen van de En-
gelsohe arbeidersregeering om de werk
loosheid te bestrijden, is het resultaat
daarvan tot nu toe nihil. Het bewijst wel
de ernst van het probleem. De Engelsche
premier, MacDonald, heeft deze wee*k, in
antwoord op een brief van een vakveree-
nigingsbestuurder, een aantal opmerkin
gen gemaakt, waaraan wij de volgende
ontkenen.
Wjj hebben groote proeven genomen
met openbare werken, die veel geld ge
kost hebben, soms uit inkomen (van het
land of de gemeenten), soms uit leeningen
betaald, maar wat is de bate, die zij hebben
opgeleverd?
Sommige zijn heel nuttig geweest, an
dere het tegendeel; sommige waren noodig
in het openbaar belang, andere hebben de
plaatselijke en nationale schuldenlast ver
zwaard en ernstig bijgedragen tot een der
groote oorzaken van de voortdurende
werkloosheid, n.1 .de openlbare schuld, die
het karakter draagt van een doode last.
Dit echter hebben zü alle gemeen, zij
hebben geen invloed gehad op de werk
loosheid.
De onderstelling, dat wij de werkloozen
helpen met het besteden van groote som
men uit de openbare kas is bij ervaring
onjuist gebleken, en zij, die na al onze
jongste ervaringen geen ander denkbeeld
hebben dan de oude stelsels van openbare
werken en de oude plannen om de men-
schen tijdelijk aan het werk te' stellen aan
wegen enz. bekennen daamee niet in staat
te zijn een bijdrage te leveren tot het werk
loosheidsvraagstuk van thans en staan
zelfs een oplossing in den weg omdat zij
den indruk wekken meer voor de werkloo
zen over te hebben dan anderen.
De Japansche ontwapeninpsplannen ter
zee. De corr. van de „Times" te Tokio
verneemt, dat Japan te Genève de vol
gende voorstellen, die nog niet officieel
bevestigd zijn, zal doen inzake de ontwa
pening ter zee.
1. Volledige afschaffing van de vlieg
tuig-moederschepen zoowel als van dc
kruisers met een landingsdek voor vlieg
tuigen.
2. Vermindering van de tonnage voor
linieschepen tot 25.000 ton en van het ka
liber van het geschut tot 30.5 cm. Duik-
booten zullen gehandhaafd blijven, doch
hun tonnenmaat zal zooveel mogelijk ver
minderd worden tot onder het door de Lon-
densche vlootcommissie toegestane maxi
mum van 2000 ton.
De corr. weet niet zeker of de Japansche
voorstellen ook inhouden de vermindering
van het aantal linieschepen met 30 pet.
Volgens het Japansche dept. van oorlog
komen de Japansche voorstellen overeen
met de door de eerste commissie der ont
wapeningsconferentie op 20 Juli j.1. aan
genomen ontwerp-resolutie inzake de ont
wapening ter zee. De strekking der Ja
pansche plannen is evenals d'ie van deze
xesolutie, vermindering van de aanvals
wapens.
HET AMERIKAANSCHE VAK
VERBOND VOOR VIJFDAGEN-WEEK
EN ZESURENDAG.
De American Federation of Labor
heeft zich Dinsdag in een resolutie op
nieuw uitgesproken voor de vjjfdagen-
week en den zesuren-dag als eenig mid
del om in de huidige situatie werk vooi
millioenen werkloozen te vinden. De
voorzitter van het Vakverbond, William
Green, verklaarde dat alles in het werk
moest worden gesteld om de verkorting
van den arbeidstijd met behulp van de
wet verplicht te maken.
Zoo noodig met geweld.
De aanprijzing van een werkweek van
dertig uren, „zoo noodig met geweld",
heeft op het congres van het Amerikaan-
sche Vakverbond te Cincinnati, naar Reu
ter meldt, aanleiding gegeven tot geest
driftige toejuichingen. Op de vraag wat
hij precies meende met „geweld" heeft
Green, de voorzitter van het verbond, ge
antwoord: „oeconomisch geweld". Hij
weigerde echter het thema verder uit te
werken.
CHINA EN JAPAN.
De troebelen in Mantsjoerijc.
Uit Moekden wordt gemeld, dat het
blad Peiping and Tientsin Times een
telegram publiceert, naar Genève gezon
den door 14 commandanten van vrijwilli-
gersdetachementen, o.w. generaal Ma en
Soe Ping-wen, in welk telegram Japan
LEEST ONS RECLAMEBOEKJE.
er van wordt beschuldigd Mantsjoerije te
hebben bezet, Het telegram vermeldt ver
der, dat de Chineesche bevolking reeds
in opstand is gekomen en gereed staat
den bezetters tegenstand te bieden. Het
aantal vrijwilligers in het Noord-Ooste-
j lijk gedeelte van Mantsjoerije bédraagt
reeds een mililoen mannen. Het telegram
eindigt aldus: „Het is mogelijk, dat de
regeering van China niet in staat is
Mantsjoerije te heroveren, maar het
Chineesche volk heef zelve besloten de
Japansche bezetters weg te jagen.
Een missieve van den minister.
Behoud van regimenten en gar
nizoenen.
Naar de „Avondpost" verneemt, heeft
de minister van defensie aan de betrokken
divisie- en korps-commandanten een mis
sive gezonden, waarin wel spoedig na het
parlementaire debat een nieuwe beslissing
is genomen. Daarin wordt n.1. medege
deeld, dat de minister, „na ampele over
weging", wijziging heeft gebracht in zijn
oorspronkelijke reorganisatie-plannen be
treffende de vredes-samenstelling van de
landmacht.
Het resultaat van de wijzigingen kan als
volgt worden samengevat:
le. de 24 regimenten infanterie blijven
behouden (de opheffing van 8 daarvan
gaat dus niet door), doch zij krijgen elk
2 schoolcompagnieën inplaats van 3, zoo
als thans;
2e. de artillerie behoudt haar 3 school-
batterüen (de minister wilde er eerst 1 op
heffen);
3e. het garnizoen Middelburg vervalt,
of liever wordt gewijzigd, doordat het deel
(mitrailleur-compagnie) van het 14e regi
ment infanterie, dat daar ligt, naar Ber-
gen-op-Zoom wordt overgeplaatst, maar
inplaats daarvan wordt in Middelburg ge
vestigd de school voor reserve-officieren
der militaire administratie, die thans in
Breda is gevestigd;
4e. het le regiment Onbereden Artillerie
in Gorinchem wordt opgeheven.
Uit het bovenstaande volgt, dat eenige
garnizoenen, die eerst door de voorgeno
men reorganisatie zouden worden opgehe
ven, thans behouden blijven.
Op enkele plannen is dus radicaal terug
gekomen. Het belangrijkste punt is, dat
alle 24 regimenten infanterie en als gevolg
daarvan alle garnizoenen ook in de vre-
dessamenstelling behouden blijven. Wel
wordt het „garnizoen" Middelburg opge
heven, maar feitelijk is dit slechts op pa
pier, want van militaire zijde werd verze
kerd, dat de school van reserve-officieren
der Militaire Administratie, welke er zal
worden gevestigd, zeer vermoedelijk meer
militairen in die stad zal brengen dan op
het oogenblik tot de mitrailleurcompagnie
behooren.
Door de wijzigingen wordt aan vele in
de Tweede Kamer vernomen bezwaren te
gemoet gekomen.
DE INVOER VAN BLOEMEN EN
BLOEMBOLLEN IN ENGELAND.
De Algemeene Vereeniging voor Bloem
bollencultuur, gevestigd te Haarlem, ver
zoekt plaatsing van het volgende:
In het Reuter-t-elegram uit Londen, dat
op 27 November door een groot aantal
bladen is opgenomen, wordt het geheel ten
onrechte voorgesteld, alsof de invoer van
bloembollen in Engeland over het loopende
jaar kleiner zou zijn geweest dan in het
vorige jaar. Het tegendeel is namelijk het
geval, vooral indien men de hoeveelheid in
oogenschouw neemt. Aan bloembollen,
knol- en wortelgewassen is over de afge-
loopen maanden van 1932 ongeveer vijf
millioen kilogram meer uitgevoerd naar
Groot-Britannië. Natuurlijk is het bedrag
van de daaraan bij invoer in Engeland toe
gekende waarde door de prijsdaling ge
ringer geworden dan voor het kleinere
kwantum van 1931, maar de zeer aanmer
kelijke teruggang, zooals in het Reuter-
telegram gemeld wordt, is bij den bollen-
invoer gelukkig niet het geval. De in het
Reuter-bericht gegeven cijfers hebben uit
sluitend betrekking op den invoer van
afgesneden bloemen in Engeland en heb
ben geen betrekking op bloembollen. In
de eerste maanden van het jaar bevindt
zich onder de uit Nederland in Engeland
ingevoerde snijbloemen ook een aanzien
lijk aantal bloemen van bolgewassen
(hoofdzakelijk tulpenbloemen). Deze wor
den sedert 1931 door Engeland zwaar be
last met een hoog invoerrecht. Terecht
constateert het Reuter-bericht hier den in
vloed van de Engelsche protectie ten na-
deele van den Nederlandschen snijbloe-
meninvoer en ten voordeele van dien van
de Kanaaleilanden, maar met den bloem-
bollenuitvoer naar Engeland hebben deze
cijfers niets te maken, of het moet zijn,
dat door de belemmering van den bloe-
meninvoer is bevorderd; maar zulk een
invloed is uit de cijfers nog niet af te
leiden.
Binnenland.
Naar aanleiding van een poging
tot smokkelen.
Uit Bourtange wordt aan het „Nieuws
blad v. h. Noorden" geschreven:
Een eigenaardig grensincident houdt in
deze omgeving de gemoederen bezig.
De landbouwer B. woönt ongeveer een
kilometer van de Nederlandsch-Duitsche
grens in het pas voor korten tijd ontgon
nen moerasgebied te Wollingshuizen in de
gemeente Vlagtwedde. Deze streek wordt
Wollingshuizen-over-den-dijk genoemd.
Zoo dicht aan de grens is er natuurlijk om
gang tusschen Nederlanders en bewoners
aan de andere zijde van de landsgrenzen.
Het is dan ook begrijpelijk, dat de Duit-
schers probeeren sommige levensmidde
len, die in Duitschiand duurder zijn dan
in ons land, hier te betrekken. B. verkocht
aan een Duitscher twee zakken tarwemeel
onder voorwaarde, dat hii het meel op zijn
land, dat zich tot de grens uitstrekt, zou
Roman van
ÏIUGO BETTAUER,
(Nadruk verboden).
10)
Tot de Amerikaan het tijd vond om
zich voor te stellen. Maar tegelijkertijd
schoot hem de gedachte door het hoofd:
Om 's-hemels wil, ze mag niet weten, wie
ik ben, althans nog niet. De gedachte
mag niet in haar opkomen, dat zij een
In goud zwelgend monstrum voor zich
heeft, geen mensch van vleesch en bloed,
maar een levende schatkamer, die men
met hoon en woede, met giftigen eerbied
en bijtenden haat „den rijksten man ter
wereld" noemt.
„Patrick Ralph" mompelde hij zacht
jes, waarop hem een blanke, smalle hand
met spitse vingers en rose nagels werd
toegestoken:
„Mijn naam is Hilde Wehningen".
Lalo Bartos.
Toen Ralph later met het jonge meisje
In een taxi stapte en den chauffeur als
adres Kreuzgasse 73 noemde, sloeg hij
wel het minst acht op een mflgeren man
met roodachtig haar en een scherpen
neus, die dicht naast den wagen stond
en het deed voorkomen, alsof hij druk
bezig was een sigaret aan te steken. Hij
wist ook niet, dat deze man hem reeds
van de Herrengasse uit in een taxi was
gevolgd, achter hem was aangeloopen in
de Kartnerstrasse en in café Bristol aan
een tafeltje vlak naast het zijne had ge
zeten.
Deze man nu was Lazlo Bartos, van
beroep particulier detective, die in krin
gen van ingewijden, dank zij z'n bijzon
dere handigheid, een uitstekende repn
tatie genoot. Nadat de directeur-generaal
van de „Bankvereeniging", de heer
Klopfer-Hart eenige dagen geleden zijn
employé had opgedragen zich met den
Amerikaan in verbinding te stellen-
schoot het hem te binnen, dat het eigen
lijk wel raadzaam was Ralph O'Flanagan's
gangen nauwkeurig te laten nagaan. Hij
liet zich daarom met het detectivebureau
„Luna" .verbinden en gaf den eigenaar,
den heer Lazlo Bartos, 'opdracht O'Flana-
gan tot wederopzeggens toe te observee-
ren en hem dagelijks verslag uit te bren
gen van diens doen en laten. „Ik verzoek
u echter dringend deze zeer lastige en
discrete taak zelf op u te nemen en niet
een van uw helpers er mee te belasten."
Nu wilde het toeval, dat op den morgen
van den dag, waarop Ralph een bezoek
aflegde bij den bondskanselier, deze van
het hoofdbureau van politie de mededee-
ling ontving, dat er voor haar geen enkele
reden bestond om den Amerikaanschen
onderdaan Ralph O'Flanagan, wiens pas
poort niet alleen volkomen in orde was,
maar bovendien van een speciale aanbe
veling voor alle Amerikaansche legaties
was voorzien, nog langer te laten nagaan.
„Wanneer zijn excellentie dus geen bij
zondere redenen voor een verdere obser
vatie heeft, zullen we deze opheffen, te
meer, omdat de ook bij ons doorgevoerde
vermindering van het personeel ons nood
zaakt de grootst mogelijke zuinigheid te
betrachten!"
De bondskanselier ergerde zich, maar
wist, dat hij tegen de buitengewone cor
rectheid en plichtsgetrouwheid van den
politiepresident niets zou kunnen uit
richten, weshalve hij het dan ook ver
standiger achtte niet verder aan te drin
gen. Hij herinnerde zich, uit den tijd,
toen hij nog slechts partijleider was, Lazlo
Bartos, van wiens diensten hij meer dan
eens gebruik had gemaakt voor het na
gaan van zijn politieke tegenstanders.
Zoo ontving Lazlo Bartos dus twee ge
lijkluidende opdrachten, beide van zeer
vooraanstaande zijde, maar hij wachtte er
zich wel voor zijn lastgevers hiervan in
kennis te stellen, daar men anders wel
licht bezwaar zou maken tegen het bedrag
van het honorarium en de onkosten, welke
hij dubbel in rekening hoopte te brengen.
Waarom het eigenlijk ging, kwam hij al
heel spoedig te weten.
Lazlo Bartos had een zeer bewogen
leven achter zich. Hij was Hongaarsch
Honved-officier geweest, had wegens al
te hooge schulden en minder fraaie
avonturen ontslag uit den dienst moeten
nemen, zocht jarenlang zijn heil in Noord
en Zuid-Amerika, kwam vóór den wereld
oorlog terug, kreeg, toen hij zich voor den
dienst aanmeldde, weer den rang van of
ficier, werd, in verband met zijn uitste
kende talenkennis bij den berlchtdienst
ingedeeld en slaagde er in, zich zoo on
misbaar te maken en door vlijtige ver-
klikkerij zóó vaak arme Posen en Roe-
meensche intellectueelen lan de galg te
brengen, dat hij spoedig tot kapitein werd
bevorderd.
Toen de revolutie uitbrak, stelde Bar
tos zich ter beschikking van graaf
Karolyi, trad daarop in dienst der raden-
regeering, schaarde zich echter na de
nieuwe omwenteling met een bewonde
renswaardig gemak aan de zijde der witte
terreur, denucieerde honderden commu
nisten, sloot zich aan bij de „Ontwakende
Hongaren" en zou het waarschijnlijk nog
tot minister hebben gebracht, wanneer
niet een flinke interpellatie in het Hon-
gaarsche parlement zijn verleden, karak
ter en handelwijze dusdanig had onthuld,
dat hij voor zijn leven gecompromitteerd
was. Hij begreep den wenk van hooger-
hand, liet zich eervol ontslag geven en
vertrok naar Ween en, waar hij zich als
particulier detective etabliseerde. Hier
werkte hij eerst recht, zjj het dan ook on
officieel, in dienst van de Hongaarsche
regeering en haar gezantschap in Wee-
nen. bespionneerde emigranten, richtte
meer dan één bestaan ten gronde, maar
trad daarbij zóó voorzichtig en zóó han
dig op, dat zijn naam nooit in het publiek
genoemd werd. Bovendien kreeg hij spoe
dig, dank zij een voorzichtige en discrete
bemiddeling van het Hongaarsche gezant
schap, een uitgebreide cliëntèle onder de
groote financiers in de Oostenrijksche
hoofdstad, die er maar al te vaak belang
bij hadden, de connecties van dezen of
genen speculant, haussier of contrami
neur wat nader te leeren kennen. Den
laatsten tijd was hij er ook zonder veel
moeite in geslaagd toegang te krijgen tot
de kringen der partijfronten en zoo kwtcm
het, dat nu de bondskanselier zijn nulp
inriep.
Bartos liet de taxi met Ralph en het
jonge meisje kalm naar Wahring rijden,
stak zijn handen diep in de zakken van
zq'n elegante sportpels en overlegde wat
hem te doen stond.
Deze jonge dweper, aldus sprak hij tot
zichzelf, met name Ralph O'Flanagan, die
zich zooeven aan die dame als Patrick
Ralph heeft voorgesteld, schijnt hier in
Weenen zoo'n soort Haroen al Raschild
te willen spelen. Saneeren, helpen, red
den, weet ik veel, om er dan tenslotte
natuurlijk met zooveel mogelijk millioe
nen tusschen uit te knijpen. Zijn bediende
dat zwarte heerschap, heeft hem min of
meer een spaak in het wiel gestoken,
maar men zal hem toch niet durven be
letten dit Duitsche bedelpak met zooveel
millioen dollars bij te springen, dat zij
tenslotte weer arrogant en brutaal wor
den. Enfin, alles wat ik kan doen om dat
te voorkomen, zal gebeuren.
Bartos slenterde op zijn gemak naar
de Herrengasse, sloeg de Bankgasse in
en verdween in het paleis van het Hon
gaarsche gezantschap. Daar had hij met
een der voornaamste leden een onder
houd, dat meer dan een uur' duurde en
welks verloop hem volkomen scheen te
bevredigen.
Nu had hij drie zeer kapitaalkrachtige
cliënten, in wier opdracht hij Ralph's
wegen zou nagaan. En hij was vastbeslo
ten in den dienst der beide eersten slechts
zijn beenen, in dien der laatste echter zijn
hoofd en zijn, van hartgrondigen haat
tegen alles wat Duitsch was, vervulde
hersenen te stellen.
Een thee-visite.
Five o'clock tea bij de familie Klopfei-
Hart. Ralph O'Flanagan, die ietwat be
schroomd de villa in Döbling betrad, werd
door den heer des huizes reeds opgewach*
en wat te luid begroet, terwijl alle dames
en heeren hem, schijnbaar in gespannen
verwachting, nieuwsgierig opnamen. De
echtgenoote van den directeur-generaal
der „Bankvereeniging", een vriendelijR»
oude dame, bracht hem van het eene
tafeltje naar 't andere en van de eene ka
mer in de andere en stelde voor. Ralph kon
tenslotte 'n glimlach niet meer bedwingen.
Bijna iedereen, met wien hij kennis maak
te, bleek den titel „directeur", directeur-
generaal", of „president" of „consul" te
dragen. En de namen Schellfiseh, Feiner,
Gotlieb, Gnaus, Richard Ola en Horatius
Sandau gonsden hem in de ooren. De
meesten stelden zich tevreden met een
stommen, maar veelzeggenden handdruk,
maar er waren er ook, die ontactische op
merkingen maakten, als: „Ah, de beroem
de Amerikaan" of „Ik heb al over u ge
lezen."
De onwaarschijnlijkste physsionomieën
doken voor Ralph op. Mannen met water-
blauwe, slaperige oogen en ver van het
hoofd staande ooren, heeren met hang
snorren, clean -haven dwazen met mono
kei, die er graag oer-Engelsch zouden
hebben uitgezien en een geweldig dikke
kolos, wiens monokei er uit zag als een
vetoog op de soep, een zekere meneer
Berber, imiteerde den jovialen Don Juan.
Dames van Oostersch type wisselden af
met teringachtige blondines, alle kleur
nuances waren vertegenwoordigd en
Ralph maakte onwillekeurig de opmer
king dat met een deel van de waarde der
paarlencolliers, welke in twee en drie
rijen de halzen sierden, de Weensche uni
versiteit minstens voor eenige jaren ge
holpen zou zijn.
(Wordt vervolgd.)