IVot wiU H (muf
't iJ-L-
u
R BI.AD
HELDERSCHB COULANT VAN DINSDAG 27 DECEMBER 1932.
Stadsnieuws.
Visschei ij.
Drie gulden of twee dagen.
een horlogeketting aan helpen Zelfs m den oorlog werden aan
Op oefeningsreis met
de „Heemskerck".
2
(2 uur en 44 minuten in het Huis
van Bewaring te Alkmaar)
T>V
voor
Dinsdag 27
Woensdag 28
iVia -nijd.
iO.22 uur
16.22
EEN AFSCHEID.
autorit itcii als puil.,, .u! r n een eere
plicht jegens de vera anstelijke redders
van menschenlever.s willen vervullen door
volle medewerking te geven aan het natio
nale en liefdadige doel om deze redders
gedurende hun laatste levensjaren te red
den uit gebrek en armoede.
Postgirono.-secretariaat is 21602, Den
Haag.
WAT ER ALZOO MET KERSTFEEST
GEBEURDE.
Wanneer deze regels gedrukt worden is
het Kerstfeest al weder voorbij, de kaarsen
van de Kerstboomen zijn gebluscht. alle
mooie snuisterijen zijn opgeborgen tot het
.^asmiikiag had in ..e R.II.B.S. al
hier in intiemen kring een sfstheidsplech-
tigneu p.aats. Een van de crisis-maatre- -
Kjl;n der regeering is deze, dat aan de volgende jaar, de boomen zelf, voor zoo-
kien,v- R.H.B.S. het ambt van conciërge ver het de levende boomen betreft, geheel
en an nuensis in een persoon vereenigd onttakeld en in den vuilnisbak qeworpen
b°niid dat?/ dan voor. R-H-B-S- een symbool van het vergankelijke op
d«e T»ee dagen' h.bien zj
geld zou worden geste'd V? Pracht en glorie geprijkt, daarna
-Nadat de schoolbel in het jaar 1932 voor en zi> in het vuil ver^aPt en niemand
het laatst geluid had, kwamen directeur, meer naar ze om. Laat ons hopen,
leeraren en amanuensis in de leeraarska- dat zij hun werk gedaan hebben,
mer bijeen. De directeur sprak er zijn Kerstmis is de tijd waarin de menschen
leedwezen over uit, dat de heer Willemse meer dan op andere dagen aan elkaar den-
na 27 jaren trouwe plichtsbetrachting als ken, meer er van doordronqen zijn, dat
.n,(>est va'len en bood wij hier op aarde zijn om elkander te
■h^ni namens alle leeraren ^^TiflenirPTi ui 7 ir 1 1 1
I>e heer Ketner verklaarde, mede na- verschlllende konten de vijandelijkheden
mens den heer Reeders, het te betreuren,
nat aan de veeljarige aangename samen
werking met den heer WiJiemse een eind
Kekomen was en wenschte hem nog vele
gelukkige en rustige maar niet werke-
looze jaren toe.
IX heer Willemse bedankte voor het ge
schenk en voor de welwillende woorden en
verklaarde, dat hij door het ontslag zeer
onaangenaam getroffen was, maar dat hij
toch de school die immers aan het ont
slag geen schuld heeft een goed hart
bleef toeJrpgen.
jing. onder leiding van den heer J. Herts
worm. Deze vereeniging is voor het Te
huis geen onbekende en de verpleegden
I waren weer zeer dankbaar voor het op
treden van de H.O.V.
i Enkele leden van het Burgerlijk Arm
bestuur waren tegenwoordig. De bewo
ners werden door het B. A. getracteerd.
Ook hier kwam het Leger des Heils op
bezoek met muziek en verrassingen, welke
gevoegd werden bij die van verschillende
gevers, die voor tabak, sigaren, koek en
gebak in ruime hoeveelheid hadden ge
zorgd.
Ook hier brengen wij den dank van den
huisvader en de verpleegden aan de ver
schillende gevers over.
In het Marine-hospitaal zorgde een
zusterkoortje. met eenige musici, die be
geleidden, voor gewijde muziek.
Het weer hield zich met de Kerstdagen
uitstekend, waarvan natuurlijk ten zeerste
werd geprofiteerd. In vele huizen waren
de Kerstboomen ontstoken, wat vooral een
vriendelijk gezicht opleverde. In de kerst
verlichting heeft men tegenwoordig ook
voor variaties, welke men overal kon be-
EEN JUBILEUM.
gestaakt en brachten de vijanden het
Kerstfeest bij elkaar door. Het ,,Minuit
Chrétien" en het „Stille Nacht, Heilige
nacht" werden op één plaats gehoord. Op
Kerstmis missen degenen die ver van huis
en haard rondzwerven, den gezelligen hui-
selijken kring meer dan anders, Kerst- 1
mis is een tijd van inkeer.
In ons nummer van Zaterdag hebben
wij een uitgebreide Kerstagenda opgeno
men van de verschillende kerkgenoot
schappen en Evangelisaties, doch behalve
dat is er nog meer gebeurd.
Traditie getrouw gaf het Stedelijk Mu
ziekkorps op den ochtend van den eer-
dag jj. fSSlibSn»nhda„ K ""V"
Egner. Deze patroon had n.1. zijn perso- Hoewe er ko" "»or ,dl™ ''|cl een
neel 's avonds ten zijnen kantore genoo- ^eetie v Lwas tijdens het con-
digd, aan welk verzoek natuurlijk door cert ze" droog, het was zelfs aangenaam
allen voldaan werd. Aldaar gekomen, weer, heel wat beter dan met de vorige
deed de patroon de voor de gezellen ver- concerten, waaraan wij een koude herin- l
rassende mededeeling niemand had er nering hebben. Er bleken heel wat men-
maai eenig vermoeden van dat één on-'schen te zijn, die dit Kerstconcert op prijs!
der hen heden dien dag 20 jaar bij hem stelden. In den stillen ochtend, qeen qe-
(mmiTOmptlff Ue V !6it h.y meende niet luid deed zich haast hooren, klonken de
Kerstliederen prachtig door het park een
aldus gefêteerd werd en van den heer whngsvolle ouverture van het Kerstfeest. I
Egner een fraaie ets in lijst ontving. Hij Leger des Heilis was ook al op het j
zelf wist er totaal niets van af en was ei' Pad- De agenda hiervan hebben wij ook
volkomen door overrompeld. De werk- in ons nummer van Zaterdag opgenomen,
gever had op royale wijze gezorgd, dat De Gereformeerde Zangvereeniging
deze avond voor allen een hoogst pret- „Ora et Labora" zong 's ochtends op ver- i
tige en aangename is geweest, niet in het schillende punten van de stad en eveneens
minst voor den jubilaris. ;n het Tehuis voor ouden van Dagen, in
VIERDE de Gravenstraat, terwijl vantfit het Evan-
ABONNEMENTSVOORSTELLING.
Met het oog op de uitkomen van eenige
nieuwe stukken in begin Januari, wordt
de 4e Abonnementsvoorstelling waar
schijnlijk eerst in Februari gegeven. De
datum is echter nog niet vastgesteld.
„DORUS RIJKERS"-FONDS.
Op de onlangs gehouden vergadering
van het Hoofdbestuur van het „Dorus
Rijkers"-fonds zijn het nieuw ingestelde
College van Commissarissen en de nieuw
benoemde leden van het Hoofdbestuur ge
ïnstalleerd door den Voorzitter van het
Fonds.
Na de welkomsü'bue van den Voorzit
ter heeft de Voorzitter van hetTJollege
van Commissarissen, de Luit.-Generaal
b.d. H. N. A. Swart, geantwoord, dat de
leden van het College, volle sympathie
hebbende met het schoone doel der Ver
eeniging, gaarne hun taak zullen aanvaar
den om de fondsbelangen naar beste
krachten te behartigen, zoowel indivi
dueel als in de hoedanigheid van lid van
een toezicht houdend college.
Z.Exc. hoopte op een hartelijke samen
werking tusschen het College van Com
missarissen en het Hoofdbestuur, opdat
met vereende krachten de goede naam
van het „Dorus Rijkers"-fonds hoog ge
houden zal worden en opgevoerd.
De vergadering besloot om ondanks het
groote nadeelig saldo over 1931 en de ge
leden koersverliezen de uitkeeringen over
1933, in totaal ruim 36.000— niet te
verlagen, overwegende, dat de gelden door
het Nederlandsche volk zijn bijeenge
bracht voor de thans levende helden der
zee en jiiet voor de beoefening der wel
dadigheid in de toekomst.
geliesatiegebouw „Zaait van alle wate
ren", in de Vijzelstraat in den vroegen
morgen van den eersten Kerstdag, Kerst
liederen werden uitgezonden, die tot ver
over dit stadsgedeelte klonken.
V.C.J.B. voerde Vrijdagavond in de
Nieuwe Kerk aan de Weststraat een
Kerstspel op, dat een volle kerk trok.
De Tehuizen voor Ouden van Dagen
werden ook dit keer niet vergeten.
Door de gemeente was aan het Tehuis
in de Jan in 't Veltstraat een Kerstboom
verstrekt, welke door den huisvader keu
rig werd opgetuigd. Een onbekende ge
ver zorgde voor gerookte paling, de fa.
Hoogenbosch gaf een paar pantoffels,
door de buurtbewoners werd een pak
versnaperingen gegeven, terwijl de heer
P. Duinker de oudjes met een blik spe
culaas verraste, waarbij het leger des
Heils en de fam. Freeke uit de Jan in
't Veltstraat, ook nog met een presentje
kwam.
De verpleegden, werden door het be
stuur extra getracteerd en in de bestuurs
kamer was een aardige Kersttafel opge
steld, zoodat dit Kerstfeest voor de oudjes
van L. n. V. zeer goed is verloopen. Na
mens den huismeester en zijn vrouw dan
ken wij het bestuur en allen die aan dit
Kerstfeest hebben medegewerkt.
In het Tehuis voor Ouden van Dagen
aan de Kerkgracht is ook gezellig feest
gevierd. De vader daar, had met behulp
van den heer Winter een fraaie Kerst
boom opgetuigd. Op den avond van den
eersten Kerstdag concerteerden er eenige
De hoop werd uitgesproken, dat zoowel1 leden van de Heldersche Orkestvereeni-
wonatren.
EEN PRETTIGE KERST.
Voor 97 oude redders.
*Het bestuur van het Heldersche Red
dingfonds heeft besloten bij haar 45-jarig
bestaan op 25 December a.s. aan alle
Heldersche Zeehelden een feestgave te
doen toekomen. Indien U op Zaterdag
24 December a.s., des morgens van 9 tot
12 uur of des namiddags van 2 tot 4 uur,
deze kaart medeneemt, dan zal U door
onzen Penningmeester, den heer Oort-
gijsen, in zijn kantoor op het Houthandel
terrein aan het einde van de Janzenstraat,
een bedrag van tien gulden worden be
taald. Het Bestuur».
Dat was de kaart, die aan 97 van die
oude redders was toegezonden. Een
exemplaar van diezelfde kaart verdwaalde
op ons redactiebureau, maar wat bleek?
Die oolijke heer Oortgijsen had het bedrag
van tien gulden doorgeschrapt en daarvan
gemaakt 'feestelijk worden ontvangen*.
Zoo gaat het als journalist met je,
maar natuurlijk heb je geen rancune en
trekt des morgens even gemoedelijk naar
de houtzagerij dan de oudjes zelf. Het
is waar, een oud redder ben ik niet;
hoogstens heb ik en een kat van den
verdrinkingsdood gered.
Intusschen, feestelijk was de ont
vangst zeer zeker. Je was amper binnen
of je had al een sigaar te pakken (zeer
goede waren het!) Het was er warm,
rookerig en gezellig. Tabie zat er te
wachten op z'n wagen, en nog een paar
oudjes. Roetman was op een groote lijst
bezig aan te teekenen wie er alzoo kwamen
en van Dok, evenals Roetman, van 'Moed,
Volharding, Zelfopoffering», zat er met
een glunder gezicht bij.
Verder stond er een reuzenbak met
louter guldens en rijksdaalders, allemaal
echt spul, en de penningmeester graaide
daar maar weer in als er zoo'n oude baas
binnenkwam.
't Kistje sigaren, laat ik dat direct
zeggen, was in een minimum van tijd
leeg, de bak niet. Enfin, sigaren zijn
er genoeg, guldens en rijksdaalders
niet. Dat wil zeggen, ze zijn er wel, het
is alleen maar zoo lastig om er aan te
komen.
De oudjes die wilden, konden per auto
worden gehaald. Wilt u gelooven, dat er
verscheidenen waren, die te grootschig
daarvoor zijn. »Aan mijn lijf geen auto»
was hun zinspreuk. Liever kwamen ze
te voet of per fiets. Maar Tabie en nog
zoo'n paar werden gehaald, omdat ze wat
slecht ter been waren. Tabie z'n been is
intusschen weer aardig aan 't genezen.
Ook een oude baas van bijna 90 jaar
werd netjes gohaald en gebracht. Dat is
de oude C. Bontes en hij woont Kromme
Elleboogsteeg. 25 Maart a.s. wordt hij
negentig jaar. 'Nooit een minuut een
dokter gehad, gezond als een visch,
meneer, en eten... best, hoor!» Ja, 't is
een gezond vak, dat varen Vanwege z'n
adem kon-ie zoover niet meer loopen, een
beetje kortademig weet-u.
Janus Kuiper was bang, dat we zouden
vergeten de heeren, die voor deze feest
gave hebben gezorgd, namens allemaal
recht hartelijk te bedanken. Stel je voor,
dat we dat zouden vergeten! Neen hoor,
hier staat het, zwart op wit.
Natuurlijk was er ook de vlag. De natio
nale driekleur, maar ook de eigen vlag
van de Vereeniging: twee banen geel,
een rood.
Niet iedereen blijkt voldoende te welen
dat deze exua Kerstgave van ons plaatse
lijk fonds uitging. Hier zij dus nog eens
uitdrukkelijk vermeld: Niet het Dorus
Rijkersfonds is het, die den oudjes dit
Kerstfeest bereidde,ook niethetCarnegie-
Heldenfonds, maar het Fonds tot Onder
steuning van Redders van Sehipbreuke-
lingen, welk fonds hier ter stede ge
vestigd is.
Zeven-en-negentig ouden van dagen
Ook weduwen waren er onder die in de
termen vielen en die niet licht deze zon
nige Kerstdagen van 1932 zullen vergeten.
Langzaam sterven ze af, die oudjes, ze
zijn taai, dat ziet u wel aan Kees Bontes
en het duurt lang. Maar de tijd zal komen,
dal er geen meer over is. Want een nieuw
geslacht komter niet weer. Gelukkig niet,
le. omdat door de verbeterde scheepvaart
de strandingen zeldzamer worden en
bovendien ook, omdat de positie van de
bemanningen van reddingbooten enz.
thans sociaal beter is geregeld.
De garnalenvisscherij heeft in de week
voorafgaande aan Kerstmis, in de verste
verte niet het resultaat kunnen opleveren,
hetgeen in vorige jaren ltijd bereikt werd.
Hoe ook vroeger er.1 ele tijdperken van
het jaar konden worden beschouwd als
de meest gunstige, thans schijnen er niet
meer van die voordeelige tijdstippen te
willen aanbreken. Alles staat op visscherij-
gebied nog in de lage lijn.
Ook op de Noordzee was, afgescheiden
van de prijzen, ook niet veel succes te
behalen, omdat er, in tegenstelling met
eenige weken terug, weinig vangst was.
Volgens de 'Visscherij Courant" zal de
Visscherij-Ver. 'Samenwerking" gaarne
een strengere keur op de garnalen zien
toegepast, opdat langzamerhand de kwa
liteit der garnaal zal worden verbeterd.
In dezen werd de houding van den
handel, ook die ter plaatse, afgekeurd,
welke alles behalve medewerkt, om in het
garnalenbedrijf juiste toestanden tekrijgen
Om Amsterdam ook van platvisch te
voorzien, zullen, met eventueelen steun
van het gemeentebestuur, binnenkort
proeven worden genomen met enkele
vangsten, in de eerste dagen der week.
Alles zal gedaan worden om Amsterdam
Dinsdags, Woensdags en, kan dit, ook
Maandags van visch te voorzien.
Dit gaat dus de goede richting uit en
wij verwachten van dit gezamenlijk op
treden ten slotte een gunstig resultaat.
Het Noorsche ijs heeft zijn intrede te
IJ muiden gedaan en van den handel werd
daadwerkelijke steun voor het verbruik
toegezegd.
Ovèr de kwaliteit schijnt men zich niet
ongerust te maken, integendeel koestert
men daarvan de beste verwachtingen.
Voor de credietvereeniging van het
haringvisscherijbedrijf denkt het Rijk
een Va °/o rente in rekening te brengen.
Hiermee is het principe van crediet-
verstrekking aan de visscherij van over
heidswege vastgelegd en o.i. lijdt het
geeii twijfel of deze wijze van crediet-
verfèening om bedrijven op den been te
houden, zonder dat daaruit schade voor
heMRöjk zal ontstaan, zal meer en meer
toejAtssing vinden.
Deze tijd schijnt een brug te leggen
om iterker verbinding te krijgen tusschen
de bedrijfstakken en overheid, die inder-
jdaad ook zonder onderling verband niet
meer voort kunnen.
We bepleitten al meermalen de instel
ling van een voorschotbank voor de vis
scherij en nu de snurrevaad aanstonds
al meer beteekenis zal krijgen voor de
visscherij en daarvoor belangrijke som-
meri noodig zullen zijn, kan zoo'n voor
schotbank een buitengewone nuttige be
teekenis krijgen.
Als we lezen b.v. hoeveel schuiten op
Urk reeds voorzien zijn van een snurre-
vaad-uitrusting, dan kan daaruit de con
clusie worden getrokken dat dit al een.
veropgeschoten begin is van geheele
dat de tijden ten gunste mogen veran
deren.
AUTO TE WATER GEREDEN.
Een minder pleizierige Kerstmis.
De heer K., van den Ruyghweg, die op
Eersten Kerstdag met vrouw en dochter
een uitstapje maakte per auto, had het
ongeluk nabij Schoorldam te water te
rijden. Doordat de auto plotseling slinge
rende bewegingen maakte, had de heer
K. reeds het portier geopend, doch kon
niet beletten, dat de wagen te water ge
raakte. Aanvankelijk was er niemand op
den weg, zoodat de heer K. geheel op
zichzelf was aangewezen. Hij slaagde er
in door het portier der auto, dat boven
water was gekomen, naar buiten te komen
en wist met veel moeite, later bijgestaan
door een voorbijganger, die een ladder
haalde, de beide vrouwen te bevrijden.
reorganisatie in de vischmethoden.
En al mogen de financieele uitkomsten
thans niet zoo groot zijn, laat ons hopen
,W»'5CWe",',l vóóO
Wd„ rWw O"1
Ve rVeef
8
ii.
De dag breekt aan; het is te zien aan
i de vale lichtere kleur, die aan den kim
sluipend in de plaats treedt voor het
diepe dikke donkerblauw van den nachte-
lijken hemel. Het heeft er veel van, als
of het uitspansel daar in het Oosten
leelijk versleten is. En nu wij dat eenmaal
hebben ontdekt, ontwaren wij meer kale
plekken in het donkerblauwen
zij worden steeds grooter.
Het schip ligt nog steeds met gestopte
machines, het is dus zeer rustig aan
j boord. De ochtendschemering begint,
j Het wachtsvolk gaapt en vecht met den
slaap in het onzekere daglicht. Zij ver
langen naar het oogenblik, waarop het
zóó helder is dat de dekverlichting kan
worden uitgedraaid. De onderofficier van
de wacht kijkt op de klok en daarna op
de lei, om te zien, of het al tijd is voor
uitporren. Sommige menschen moeten
al vóór »overal« bij de hand zijn.
De vale kleur van den Oostelijken hemel
heeft plaats gemaakt voor het lichtblauw
en nu pas vangt de overwinning van den
dag aan. Het sluipende is verdwenen;
krachtig en uitbundig verdrijft het teere
blauw den nacht, en het breidt zich
hooger en hooger uit.
De zee, onwillig, blijft nog grijs. Zij
rimpelt zich en bedenkt zich blijkbaar,
wat te doen. Een zachte wind strijkt over
het water en de rimpelingen groeien tol
kleine kabbelende golfjes.
De Siërra Nevada wacht roerloos de
komende gebeurtenissen af: de lichten
aan haar voet worden gedoofd.
Het wachtsvolk doet niet mede aan de
algemeene rust en roerloosheid van den
omtrek" De koffieketel van de wacht
wordt opgeruimd met de mokken; met
water uit de kombuis wordt de zaak
schoongemaakt. De petroleumlampen, die
gedurende den nacht voor reserve heb
ben klaargestaan, worden uitgeblazen en
teruggebracht naar de lampenbergplaats.
De seiner van de wacht heeft een balie
met water op de brug gezet en veegt
met een zwabber de houten roosters aan.
De Spaansche plaatsjes zijn tijdelijk on
zichtbaar achter nevelgordijnen. Straks
komen zij als kleine witte blokjes langs
de bruine kust weer te voorschijn als
hadden ook zij voor den komenden dag
toilet gemaakt.
Het spel van goud en kleuren vangt
aan. De enkele wolkjes hoog in de lucht
worden rose en rood; de zee weerspiegelt
nu het blauw van den hemel. Het won
dere schouwspel doet den sneeuwwitten
top van de Siërra Nevada zachtjes blozen
van verrukking. De wolken aan den hori
zon worden met gouden randen omgeven
en de blos van de Siërra Nevada wordt
dieper en gloeiender, alsof de ongenaak
bare de vervulling van een stilgekoester-
den wensch nabij ziet. De sterren knip
peren verschrikt; hun reidans valt uiteen
en zij verdwijnen. De glimlach van de op
gewekte maan is verstart bij zooveel
machtsvertoon.
Het wachtsvolk heeft geen oog vooi
dezen gang van zaken. Er is wel méér te
doen, dat hun aandacht vraagt. De leer
ling is naar het benedenschip verdwe
nen en loopt gebukt onder kooien en
klamaaien door. Het is nog halfduister
en hij ziet nauwelijks den uitkijk, die zijn
weg kruist en opdracht heeft gedurende
den nacht op te letten, dat alles ordelijk
verloopt en of iedereen zijn kastje ge
sloten heeft.
Op den grond, op het linoleum, is on-
Buitenlandsch Overzicht
Feuilleton
Radio-programma
Van links en rechts
Verduistering van 18 mille
De hooge waterstand in Zuid-
Frankrijk wordt onrustbarend
Zeven kinderen bij een brand
te Birmingham om het leven ge
komen
De smokkelhandel op de Neder
landsche grens
pag. 1
1
6
6
6
Nieuwe onderhandelingen over
het Nederl.-Duitsche doaune- en
credietverdrag
Hevige gevechten tusschen Ja
panners en Chineesche vrijscha-
ren
Nieuwe revolutionaire beweging
in Chili onderdrukt
Liefdesdrama te Dordrecht. Twee
jonge menschen verdronken
Ernstige verduistering door pen
ningmeester van het Centr. Isr
Wees- en Doorgangshuis te
Leiden
Te Haarlem is ingebroken en
een bedrag van 1500 gulden ge
stolen
Jongeman met zijn auto te water
gereden en verdronken
Motorfiets tegen spoorboom ge
reden. Twee dooden
Overval op oude vrouw te Rot
terdam
Sportnieuws
Omtrek nieuws
Marineberichten
Marktberichten
n 2
H 2
6
m 6
F* 6
2
3
2
3
3
Woensdag 28 December.
Filmvoorstelling „Met een kwartje dé
wereld door", R.K. Volksbond,
der sommige kooien, door de belangheb
benden, met krijt geschreven wat zij
wenschen. Er zijn er, die zichzelf niet
vertrouwen: „Goed porren!" staat er bij
den opgegeven tijd. Anderen geven hun
functie aan, om te doen zien, waar zij te
vinden zijn. Als straks alle kooien ge
sjord en weggeborgen zijn en het och-
tendschaften is afgeloopen, verdwijnen
deze aanduidingen met het schoon schip
maken.
Stralend komt de zon op. Forsche
lichtstrepen schieten recht door het
luchtruim. Degenen aan dek, die reeds
zijn gepord~én een luchtje komen schep
pen, om even te bekomen van den slaap,
staan rustig te kijken, in tegenstelling
met de wacht, die alles gereed maakt voor
de komende werkzaamheden.
De tamboer komt aan dek met zijn
hoorn, suffig nog en met een gezicht
alsof liij voorloopig geen zin heeft in een
deuntje. Maar het duurt niet lang, of hij
blaast wat warme lucht door zijn hoorn
en geeft een paar tikken op het mondstuk,
alsof hij het instrument tot de orde roept
en bij voorbaat de noodige attentie op-
eischt voor de zuiverheid van het sein
„Overal".
Nog een oogenblik en daar schalt het
door het schip. De rust is weg, het geloop
en gedraaaf is begonnen en het eindigt
niet voor den avond
door
YVEL DLAWNURG.
8 (Auteursrecht voorbehouden).
Die domenee is geen kwajje kerel, om
de dooie dood, dat is-ie niet, maar dat het
gevaarlijk is, dat wete me zelf donders
goed: Zoo ben je d'r, en zoo hei je een
blauwe boon in je maag, maar tje, dat is
de risico van 't vak....
Een oogenblik zwijgt de oude stroo-
per.... hü laat zijn blik peinzend door de
celruimte gaan.... 't is alsof hij met zijn
gedachten in 't jachtveld vertoeftdan
vervolgt hij:
Wist ik maar wie 't wasdie ange-
schote is.ik denk haast.uit wat die
domenee zei, dat 't een uit onze buurt
was.... Ik heb de cipier d'r nog naar ge
vraagd, maar die zegt niks.... mag niks
zeggen.... nieuws blijft hier buiten de
deur.... maar jü ruikt nog naar de bui
tenlucht, jü komt versch van buiten....
wat hei jij d'r van gehoord?
Dorflenee heb de waarheid gesproken,
ze hebben 'm li 11 ijk geraakt, zeg ik, heel
lïllijk.... Onderweg is ie doodgebloed....
't stond in de krant van morgen
Gespannen, in diep stilzwijgen luisteren
de gevangenen toe.... Een van hen....
door een jachtopziener doorschoten
Tjonge, tjonge.... das lillijkeen
goeie jongen.... nog jongen., erg jong
was-ie;.. doodgebloed.thuisgebracht....
doodDe strooper huivertDie
jachtopziener, ik geloof niet, dat hij het
met opzet gedaan heb.... maar hü is niet
geschikt voor dat vak.... veuls te veul
zenewepil.ze schiete maar
Meewarig schudt de strooper zijn ruwe
kop.... Hü is diep onder den indruk, nu
een van zijn makkers op 't oorlogspad is
gevallen.
Strooper!.... ik geloof nooit, dat die
mannen begrijpen, dat ze een overtreding
begaan
„Ze zijne niet kwaad voor ons, de offi
cier en de directeur, maar ze motte hun
plicht doenhe.... je bent je vrijheid
kwijt en je tabak.... je pruimpie.... ze
zegge je mot je neus niet in een ander
mans zake steke.... Je ken toch niet ver-
rekke van den honger! Me neus uit....
Wie geeft je te vrete? Wie geeft jej een
trawler.'t is rot slecht.
De kantonrechter in Hilversum, das een
reuzerechter voor stroopers, lui, zeg ik,
om ze wat af te leiden. D'r stonden een
paar stroopers voor hem terect he, die
hadden, denk ik, een paar knü'nen gemold.
Nou dan, die kantonrechter is de kwaaiste
niet.... hij doet zijn plicht.... moet het
stroopen tegen gaan....
De oude strooper knikt.... das waar,
ze zü'ne allemaal niet kwaadmaar ze
motte ons veroordeelen.... De wet!
NTou dan, herneem ik, zooveel mogelijk
hun taaltje bezigend, die kantonrechter
geeft die stroopers een boete, niet te hoog,
maar billijkis geloof 5 gulden. Nou
begint die eene knijnekiller te janke: 't is
veuls te veul Edelachtbare, veuls te veul,
ik heb 12 kinderen.... en hij trekt een
benauwde postzegel en zeit nog eres....
ik heb twalef kinderen edelachtbare....
twalef!
Zeit de kantonrechter, zeit-ie't ver
wondert me niks dat jij zooveel kinderen
hebdat liei je zeker van de kniine
geleerd
De gevangenen lachen, slaan zich van
de lol op de knieën
Das fijn gezeid van die kantonrechter,
das een reuzebak
Het geheel onschuldig bedoelde gezegde
van dien kantonrechter heeft veel stof in
de Nederlandsche pers opgejjaagdin
tal van bladen is deze magistraat daarvoer
aangevallen, m. i. zeer ten onrechte. Ik ben
het roerend eens met Mr. A. J. G. Ma-
claine Pont, die in de „Gooi- en EemJan-
der" van 1 Dec. het opneemt voor dezen
geestigen rechter. Mr. Mac'aine Pont
schrijft o. a.:
....Een gewone kwinkslag wordt opge
blazen, al was hier sacrilege bedoeld
De magistraat behoort niet tot die rech
ters, die in stroopen een doodzonde zien.
Dit bepaalt de stemming, de sfeer, bü de
berechting van zoo'n zaak
H oo f d s t u k VIII.
Vele jachtopzieners vallen in de uit
oefening hunner plicht. maar ook vele
stroopers.... ft Ia guerre comme a la
guerre.... en stroopen is geen doodzonde.
Stroopen is verboden, het is zooals Mr.
A. J. G. Maclaine Pont terecht opmerkt,
een ernstig kwaad, dat de rechter behoort
tegen te gaan.... maar toch geloof ik, dat
er vele stroopers zijn, die men ondanks
alle straffen niet ervan kan weerhouden.
Het mijn en dijn bij de jjacht kennen zij
nietwillen zii niet kennen.... konij
nen zijn volgens de wet schadelijk wild..
en toch mogen zii geen lichtbak op ze
richtenals de jachtopziener ze met
een rookende spuit in 't jachtgebied aan-
ifey'v:-
Dart schaduwtde dood. De man der
Wet en de strooper tegenover elkaar
in het nachtelijk duister
treft zijn ze er büHet gaat dan niet
meer om hét gesneuvelde konijndan
staan er helaas soms menschenlevens op
't spel, dan ontbrandt de oorlog.... tegen
den man die ziin plicht doet.... moet
doendan ontwaken de hai'tstochten
de grofste, gemeente instinctenhet
dier in den mensch gromtdaar op die
donkere paden in de duinen., wordt een
drama afgespeeld.... Vaak, lieel vaak
nood weervoor de man der Wet, die
zijn plicht moet doen.... De dood van
het stomme konijnheeft onafzienbare
vreeseliike gevolgen.... De man der Wet
en de strooper tegenover elkaar op afge
legen, weinig betreden paden in de stik
donkere nachten
Dan worden drama's van Putbroek en
van Egmond geboren. De haat groeit....
Wü moeten toch vreten, zeggen de stroo
pers. wü stroopen niet voor de lol....
Wü moeten onzen plicht doenons
moeten kunnen verdedigen, zeggen de
mannen der wetWü dwalen ook niet
voor ons genoegen bü nacht en ontijden
door 't struikgewas
Dan schaduwt de dooden de deu
ren der cel gaan dicht voor lange
lange jarenheilige menschenlevens
worden vernietigd
Het is daarom te begrijpen, dat de rech
ters in een arrondissement, waar veelvul
dig gestroopt wordt, strenger moeten op
treden dan in streken, waarin stroo
pen sporadisch voorkomt. Voor de eene
rechtbank kunnen de stroopers tijdens de
zitting (zooals in Hilversum) bijdragen in
de vis comica, voor rechtbanken temidden
van jachtterreinen.... is hun verschijnen
voor dei. recler helaas vol tragiek.
Buiten de deur rammelt de cipier met
zijn sleutelbsode deur gaat open
Jullie metten je klaar maken om te gaan
luchten, mannen, zegt hü.
Wat moeten we doen, zeg ik, luchten?
De bruine trui lacht-.... nou jü bent
nog een echt groentje., we gaan kuieren,
fiin wandelen.
I
- W li
'z»
5
Als wilde beesten worden wij in de zwaar
getraliede kooien gelucht.
Jij moet ook meeluchten, zegt de cipier
tegen mijDe mannen trekken een jas
van grauwe bombezii aan en gaan achter
den cipier aan over de ballustrade. We
dalen verscheidene trappen in de hal af
en passeeren tal van cellen. Op de meeste
deuren zie ik ze weer de roode briefjes,
waarop een nummer staat, er onder liet
feit, vermeldende de misdaad, waarvan
degeen, die achter deze deur opgesloten
zit, verdacht wordt zich te hebben schuldig
gemaakt.... (Wordt vervolgd.)
