NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
IS AkLTIoiO
Ij Gerencd
DE STRIJD OM WEENEN.
61ste JAARGANG
De politieke crisis in Duitschland. - Een verklaring
van den Duitschen rijkskanselier, in verband met de
ontwapeningsconferentie. De Volkenbondsraad
spreekt krachtige taal.
KRIGEÉ's Gemberbrood
f O 25
OOK VOOR DAMES
Amerika's houding in zake de ooriogsschulden.
Bij KONIJN, Tel. 339,
gelardeerde Kalfslever.
Wederom rugpijn
FEUILLETON
ZATERDAG 28 JANUARI 1933
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f '2.10, idem per
mail en overige landen f3.20 Losse nos. 4ct.; fr.p. p. Cct. Zondagsblad
lesp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1.Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f1.50, f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur; P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 10066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prys. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct.
De politieke crisis in Duitschland. De
onderhandelingen betreffende een „scha
duwkabinet" zijn Woensdag door de par
tijen voortgezet meldt Vaz Dias, uit
Berlijn, en de „Deutsche Zeitung" weet
mee te deelen, dat tusschen Hugenberg
en den voorzitter der Rijksdagfractie van
de N.S.D.A.P., besprekingen zijn gehou
den.
De „Germania" legt er in dit verband
den nadruk op, dat de beide partijen der
rechterzijde volgens de verklaring der
nationaal-socialisten in zooverre weer
een gemeenschappelijk front hebben, dat
beide partijen in de oppositie zijn tegen
het rijkskabinet. Deze negatieve gemeen
schap kan verkeeren in een positieve.
De „Ajigriff" schrijf nog eens: Er be
staat voor von Schleicher nog slechts
één mogelijkheid: direct af te treden in
den huidigen moeilijken toestand van
staat en volk kan slechts een man de
regeering ter hand nemen, die, zooals
Adolf Hitier, op een beweging van 12 mil-
lioen menschen kan steunen
De regeering zou op het standpunt
staan, dat voor het geval dat de Rijksdag
voor onbepaalden tijd verdaagd wordt,
dit voor de regeering niet voldoende zal
zijn en dat daarom het kabinet van den
Rijksdag een duidelijke verklaring zal
moeten eischen, welke arbeidsmogelijk
heden biedt.
Berlijnsche bladen leggen er den na
druk op, dat nog steeds geen zekerheid
bestaat over de vraag of het tot een
nieuwe verdaging van den rijksdag zal
komen of niet.
Een verklaring van den Duitschen
rijkskanselier in verband met de ontwa
peningsconferentie. Nu de hervatting
van de werkzaamheden der algemeene
conunissie van de ontwapeningsconferen
tie voor de deur staan, heeft de Duitsche
rijkskanselier, aan de Duitsche Volken-
bondsvereeniging, een verklaring gezon
den over de houding die de Duitsche
delegatie aan zal nemen. Wij achten het
van voloende beteekenis om deze verkla
ring hier te laten volgen, omdat er zeker
belangstelling zal zijn juist voor de hou
ding van Duitschland.Zij luidt dan:
„De Duitsche rechtsgelijkheid op ont-
wapeningsgebied is door de resolutie dei-
vijf mogendheden van 11 December er
kend. Wij kunnen thans naar de ontwa
peningsconferentie terugkeeren om te
bereiken, dat te Genève binnen zoo kort
mogelijken tijd een ontwapeningsconfe
rentie gesloten wordt, die door de ontwa
pening der sterk bewapende staten de
algemeene voor alle staten geldende vei
ligheid zal scheppen. Duitschland heeft
den weg tot dit doel door zijn ontwape
ningsvoorstel van 18 September 1932 ge
wezen. Wij zouden echter ook ieder an
dere ontwapeningsmaatregel ondersteu
nen, die het sluiten van een conventie
mogelijk maakt, welke onze principieele
eischen vervult.
Yan de wijze waarop de conferentie de
algemeene ontwapening zal uitvoeren, zal
ook de verwezenlijking onzer rechtsge
lijkheid afhangen. Met dit beginsel zal de
conventie rekening moeten houden.
Tweeërlei recht voor de overwinnaars en
overwonnenen uit den wereldoorlog mag
een delicatesse
niet langer bestaan. Een conventie, die
jraèt dit beginsel geen rekening houdt,
zouden wij nooit onderteekenen. Het tot
stand brengen van de algemeene veilig
heid door de algemeene ontwapening is
de noodzakelijke voorwaarde voor den
terugkeer van de veilige politiek en oeco-
nomische betrekkingen in de wereld. De
I conferentie draagt dus een zware ver
antwoordelijkheid er voor te zorgen dat
dit doel wordt bereikt.
Be Volkenbondsraad spreekt krachti
ger taal. Dat mag wel eens vermeld wor
den na alle slap-gtdoe van den Volken
bondsraad. Het was in verband met het
geschil tuscshen Columbië en Peru, een
geschil dat gevaar opleverde voor bloe
dige verwikkelingen. De Raad heeft nu
een nieuwe methode gevolgd voor de op
lossing van dit geschil, zoo deelt de
Geneefsche corr. van de „Nw. Rott. Crt."
aan zijn blad mede.
Hij is namelijk niet begonnen niet het
zenden van heel lieve en voorzichtige
neutrale telegrammen aan beide partijen,
waarin hij zicR er voor hoedt, op eeniger-
lei wijze partij in het geschil te kiezen en
de partijen heel in het algemeen er toe
aanspoort toch alsjeblieft aan hun ver
plichtingen als Volkenbondslid te den
ken èn niets te doen wat het geschil zou
kunnen verergeren. De Raad heeft dit
maal reeds onmiddellijk in zijn eerste
telegrammen aan de regeeringen van
Columbië en Peru deze staten heel dui
delijk verklaard, wat hij van het geschil
denkt en hoe ieder van beide partijen
zich behoort te gedragen.
De kwestie waarover het geschil gaat
is de volgende:
Bij het in 1922 tusschen beide landen
gesloten verdrag dat een grensregeling
bevat, werd het havenstadje Letieia, dat-
steeds door lieden van Peruaansche na
tionaliteit was bewoond, aan Columbië
toegekend. De geldigheid van dit op het
Volkenbondssecretariaat geregistreerde
verdrag wordt ook door Peru niet ont
kend. In September 1932 hebben plotse
ling een aantal Peruanen die grensplaats
voor Peru in bezit genomen. Columbië
wil thans natuurlijk weer de macht over
Letieia hernemen. Het heeft de noodige
miltaire voorbereidingen hiervoor getrof
fen. Peru, dat eerst zijn verontschuldi
gingen aan Columbië voor het optreden
van zijn staatsburgers had aangeboden,
heeft nu bij den Volkenbond geëischt,
dat Columbië zal afzien van het zenden
eener militaire expediti^naar Letieia en
dreigt anders met miltaire machtsmaat
regelen, bewerend, dat de grensregeling
van 1922 een onhoudbare onrechtvaardig
heid voor Peru is.
Het is duidelijk, dat het goede recht
hier aan de zijde van Columbia is, schrijft
de corr. De Volkenbondsraad heeft dan
ook niet geaarzeld dit te erkennen in
twee telegrammen, die hij vandaag be
sloot te zenden naar de regeering van
Peru en Columbia.
De tekst van de telegrammen, die de
raadscommissie, bestaande uit de gede
legeerden van Guatamala, Ierland en
Spanje heeft opgesteld, is natuurlijk met
de grootst mogelijke nauwkeurigheid
overwogen, vooral ook door de Europee-
sche raadsleden, omdat een dergelijk in
cident als dat van Letieia zich ook in
Europa zou kunnen voordoen overal daar,
waar de bestaande grensregelingen nog
tot ontevredenheid aanleiding geven.
.'belanghebbenden en uit subsidies, welke
izyn toegezegd door het Rijk, de ge-
meenten Rotterdam en Dordrecht en de
Kamer van Koophandel en Fabrieken
voor Rotterdam.
Na gehouden bespreking met de daar-
DE BEVOLKING VAX AMSTERDAM. voor yn aanmerking komende autoritei-
j ten werd besloten, vandaag met de cam
pagne een aanvang te maken en daartoe
j is om half één, in opdracht van het co-
|mité, van Rotterdam vertrokken de ijs-
breker Spitsbergen, van den Xederland-
schen Stoomsleepdienst v.h. P. Smit
In het vorige jaar met ruim
6100 toegenomen.
De bevolking van Amsterdam bedroeg
op 1 dezer 772.370 zielen, tegen 766.263
op 1 Januari 1932, zoodat zij in het jaar
1932 met 6107 zielen is toegenomen. Deze
toeneming is geringer, dan die in het
vorige jaar (8877). Wel was het geboorte
overschot, 5984, een weinig hooger, dan in
1931 (5866), doch het vestigingsoverschot
liep terug van 3011 tot 123.
PERSONEEL IN OPENBAREN
DIENST.
Een adres aan de raad van mi
nisters in verband met de lievige
vorst.
Het hoofdbestuur van den Nederl. Fe
deratieven bond van personeel in open
baren dienst heeft een adres gericht aan
den voorzitter van den raad van minis
ters, waarin verzocht wordt gedurende de
heerschende strenge vorstperiode voor
het Rijkspersoneel de volgende bescher
mende maatregelen te nemen dat buiten
werktijd voor het personeel, dat buiten
werkt, met 2 uur per dag te verkorten en
het tekort aan personeel aan te vullen
met werkloozen; b. voldoende verwarming
van werkplaatsen en schaftlokalen; c.
verstrekking op ruime schaal van warm
voedsel en warm drinken voor hen, die
hun arbeid buiten moeten verrichten; d.
het verstrekken van een uitkeering in
eens voor kleeding en schoeisel.
Vooral aldus adressanten, nu 1 Januari
1.1. een nieuwe salarisverlaging is opge
legd en de nood in de gezinnen van het
rijkspersoneel blijft stijgen, klemt dit ver
zoek.
DE CRISISVARKENSWET.
„Tergingen", die uit de toe
passing voortvloeien.
Het Tweede Kamerlid Kersten beeft
den minister van oeconomische zaken en
arbeid de volgende vragen gesteld:
Is het den minister bekend, dat bij
voortduring varkens in beslag genomen
worden vanwege de Varkens-Centrale?
Acht de minister het geoorloofd, dat
ambtenaren met behulp van politie, bui
ten weten van den burgemeester en zon
der dat zij zich kunnen legitimeeren tot
inbeslagneming overgaan, gelijk te Woer
den geschiedde?
Heeft de minister vernomen, dat na en
waarschijnlijk ten gevolge van het mer
ken varkens ziek geworden zijn?
Is de minister bereid aan de tergingen
die uit de toepassing van de Varkens-
Crisis-wet vloeien, een einde te maken?
IJSBESTRIJDING TEN BEHOEVE
VAN HET SCHEEPVAARTVERKEER.
De ijsbreker Spitsbergen uit
gevaren.
Het comité voor ijsbestrijding, het
welk in den strengen winter van 1929 te
Rotterdam is opgericht en toen belang
rijk werk ten behoeve van handel, in
dustrie en scheepvaart verricht heeft
door de vaarwegen in het gebied der be
nedenrivieren open te breken, heeft, nu
de vorst weer zulke groote moeilijkheden
aan het verkeer te water in den weg be
gint te leggen, zijn activiteit hervat. Ge
noemd comité stelt zijn maatregelen tot
ijsbestrijding onder de technische leiding
en goedkeuring van den rijkswaterstaat.
De kosten van zijn maatregelen worden
bestreden uit bijdragen van particuliere
Jr., waarmee men het voornemen heeft
naar Dordrecht te varen en van daar hulp
te verleenen bij het openmaken van de
Dordtsehe Kil.
Het comité houdt contact met de voor
gelijk doel te Amsterdam opgerichte Am-
sterdamsche vereeniging tot ijsbestrij
ding, ten einde de waterverbinding tus
schen de groote centra Rotterdam en
Amsterdam zooveel mogelijk intact te
houden.
Men pijnigt zijn hersenen om uit de
economische impasse te komen. Men wil
daarbij niet afwijken van het chauvinisti
sche standpunt, zooveel mogelijk profijt
voor zichzelf te zoeken, als het kan ook
ten voordeele van de anderen, maar mocht
dit uitgesloten zijn, welnu, dan gelat alleen
maar het eigenbelang. Men begrijpt, dat
op deze wijze niets positiefs tot stand kan
worden gebracht. Daartoe zijn de belan
gen té tegengesteld aan elkander.
Een der hoofdkwesties is het probleem
der ooriogsschulden. Naar het ons toe
schijnt, overdrijft men het belang van dit
vraagstuk. Men betaalt toch niet meer en
of men het niet-betalen sanetionneert dan
w el bestrijdt, doet aan den loop der wereld
niets al'. Met of zonder ooi logsschulden
zitten w ij in de economische moeilijkheden
en aeze zullen o.i. niet verminderen, zoo
lang alle verwordende factoren niet uit
gewerkt zijn.
Toch willen wij den psyche!ogisehen in
vloed van een mogelijk compromis niet
onderschatten. Dit is die eenige voordee-
lige consequentie, welke uit een over
eenstemming zou kunnen ontstaan, ter
wijl, wanneer de besprekingen tot een
negatief resultaat mochten leiden, diezelf
de psychologische invloed een funeste uit
werking zal kunnen hebben.
Rooseveltr en Hoover hebben opnieuw
roet elkander geconfereerd. Veel is over
die conferentie niet uitgelekt, doch het
weinige, wat er bekend gemaakt is, doet
vermoeden, dat de strijd, welke om de
ooriogsschulden gestreden zal wonden,
scherp zal zijn. Immers, men zou besloten
hebben aan die landen faciliteiten toe te
staan, die de annuïteit op 15 December j.1.
vervallen, hebben voldaan. O. a. behooren
Engeland en Italië daartoe. De Staten, die
hun verplichtingen niet hebben nageko
men, kunnen alleen in de bespre
kingen betrokken worden, wanneer zij
alsnog aan hun verplichtingen voldoen.
Wjj vinden, dit standpunt volkomen billijk.
Waarom zou Engeland b.v. op denzelfdien
voet als Frankrijk wonden behandeld, ter
wijl Frankrijk haar handteebening als een
vodje papier heeft beschouwd, niettegen
staande haar voortdurend gezeur over de
heiligheid eer verdragen, wanneer het ver
plichtingen. van anderen tegenover haar
betreffen? Hoe het ook zij, een dergelijke
billijke bepaling zal in Frankrijk kwaad
bloed zetten. De Franschen zullen bij hun
eenmaal ingenomen standpunt blijven; de
tocht naar Canossa zou voor deze natie,
die nog altijd eerzuchtige hegemonie-ge
dachten koestert en die geheel Europa zoo
dolgraag aan haar voeten zo-u zien, te
zwaar zijn. Bovendien is de huidige regee-
ring van Paul Boneour uiterst labiel, w ant
elk moment kan zij vallen en men vraagt
zich af, hoeveel regeeringen de tegenwoor
dige nog zullen moeten opvolgen, alvorens
van een stabiele politiek sprake zou kun
nen zijn. De linksche overmacht in het
Parlement houdt voor het oogenhlik alle
opbouwende elementen tegen.
Zoolang Frankrijk dus niet betaalt, is
een regeling met Amerika niet mogelijk.
Zooals bekend is de overeenkomst van
Lausanne, waar de Duitsche herstelbeta
lingen op één eindbetaling na, werden ge
schrapt, afhankelijk van het feit, of een
dergelijke regeling ook met Amerika wordt
doorgevoerd. Want alleen dan zou Frank
rijk, wanneer dit land het zou wenschen,
op Lausanne kunnen terugkomen.
Er zjjn echter nog verdere voetangels en.
klemmen. De bereidwilligheid van Ame
rika om met Engeland tot een billijke
regeling te komen hangt ook nog' af van
den terugkeer van Albion tot dien gouden
standaard. Dit blijft echter een puzzle. De
Engelschman is te nationalistisch gestemd
om een dergelijk ingrijpen in zijn binnen-
landische aangelegenheden te willen tole-
reeren en misschien zou een dergelijke
eisch juist leiden tot het omgekeerde. Ten
tweede bestaat er in Amerika een niet af
gesproken particuliere boycot tegen Fran-
sche artikelen. De Amerikaansche huis
vrouw- heeft eenvoudig gedecreteerd: wij
koopen geen Fransche goederen, zoolang
de oorlogsannuïteit van 15 December niet
is voldaan" en uit de vroegere hooge sui
kerprijzen, welke ook door de Amerikaan
sche huisvrouwen naar henedien verdien
gebracht, heeft men den invloed van de
Amerikaansche vrouw op het economische
leven leeren kennen. Het is een groot
offer, dait dieze op het moment brengen.
Afstand doen van de verschillende „dpr-
nierscris" uitde lichtstad.... de parfums,
ce toiletten, welke nü worden gemist, is
een vrouwen-daad, die voor Frankrijk wei
nig goeds voorspelt. Maar diergelijke boy
cot-pogingen hebben gewoonlijk verbitte
ring tengevolge: zij vormen geen opbou
wend element. Zoolang de verhouding van
Frankrijk tot de overige wereld zoo ge
spannen blijft., zoolang de Quai d'Orsay
geen water in zijn nationalistischen wijn
doet, zoolang zal de economische crisis
blijven bestaan. Het is voornamelijk de
economische wereld-oorlog, die voor het
grootste gedeelte eer ellende verantwoor
delijk is; bij onderlinge eensgezindheid
zullen de andere problemen wel vrij spoe
dig in goede banen worden geleid,
wanneer men de berichten uit New-York
De houding van Roosevelt tenminste,
wanneer mij de berichten uit New-York
mag gelooven wijst niet op een spoe
dige regeling der besprekingen!
Binnenland,
Voortdurend pijn in de lendenen, of scherpe
steken als gij u bukt of opricht, wijzen op ver
zwakking der organen in den rug. Des te
nteer als gij tevens blazen onder de oogen,
duizeligheid, hoofdpijn of urinestoornissen
kunt opmerken
Verwaarloozing dezer verschijnselen kan
aanleiding geven tot ernstige kwalen. Er be
staat gevaar voor maandenlange pijn of wer
keloosheid door rheumatiek, ischias, spit,
blaaszwakte. waterzucht enz
Laat Foster's Rugpijn Pillen de organen
weder tot gezonde werking brengen, zoodat
het urinezuur en de andere schadelijke stoffen
weder uit het bloed gefiltreerd worden. Reeds
jaren verwierf dit speciale middel naam door
tallooze mannen en vrouwen van eiken leeftijd
hun gezondheid en kracht te hergeven.
Bij alle drogisten enz. 1.75 per flacon.
EEN JONG GEZIN TE AMSTERDAM
DOOR GAS VERSTIKKING OM HET
LEVEN GEKOMEN.
Een lek in de gasleiding onder
het trapportaal.
Donderdochtend vroeg namen de be
woners van de bovenwoningen van het
perceel 36 in de Crijnssenstraat te Am
sterdam (West) en ook de bewoners van
de belendende perceelen een sterke gas-
lucht waar. In elk gezin begon men eerst
in eigen woning naar de oorzaak te zoe
ken; daarna gingen de bewoners met
elkander in verschillende huizen zoe
ken, maar tevergeefs totdat het opviel,
dat men de bewoners van de beneden
woning niet te zien kreeg. Hier woonde
de 33-jarige politie-agent De R. met zjjn
25-jarige vrouw en een kindje, een jon
getje van een jaar. Kloppen, daarna hard
bonken op de voordeur, had geen gevolg;
er kwam niemand open doen. De politie
jis er toen bij gehaald, en men heeft zich
door het achtertuintje tot de woning toe
gang verschaft.
Onmiddellijk stroomde na het openen
van de keukendeur gas in groote hoeveel
heid naar buiten, zoodat men eerst de
woning goed heeft moeten ventileeren, al
vorens er iemand binnen kon gaan. In de
voorkamer vond men toen op den grond
uitgestrekt den jongeman op den divan,
met het kindje in de armen, zijn vrouw,
alle drie in nachtgewaad, en alle drie
dood, blijkbaar door gasverstikking om
het leven gekomen. Een dokter uit de
buurt moest vaststellen, dat hier niets
meer te redden viel. Vermoedelijk was
de dood reeds geruimen tijd te voren in
getreden. De geneeskundige dienst heeft
de lijken naar het Wilhelminagasthuis
vervoerd.
Bij verder onderzoek is gebleken, dat
zich een lek bevond in de hoofdgaslei
ding, onder den vloer van het trappor
taal, die door het achterhuis loopt naar
de bovenwoningen. De benedenwoning
heeft haar eigen hoofdleiding, welke in
tact is bevonden. Als het waarschijnlijkst
neemt men aan, dat het groote lek in de
leiding onder den vloer door de strenge
vorst veroorzaakt is. Het gas heeft zich
onder de vloeren van de benedenwoning
j verspreid en is door naden en kieren
doorgedrongen in alle vertrekken. Blijk
baar heeft het echtpaar De R., toen het
nog niet geheel bedwelmd was, nog po
gingen gedaan om met het kind te ont-
komen; de lijken zjjn immers niet in de
I slaapkamer, maar in de voorkamer ge-
j vonden. Waarschijnlijk hebben de man
en de vrouw nog willen trachten de ven-
I sters te bereiken, om deze open te gooien,
'maar hebben zij daartoe de kracht niet
meer gehad.
De politie van het bureau Overtoom
had vanochtend de taak. de te Amster
dam en elders woonachtige familie der
verongelukten op de hoogte te stellen van
het vreeselijk ongeluk, dat in de huurt
groote ontsteltenis veroorzaakt heeft. De
overleden politieagent De R. deed dienst
aan het politiebureau Warmoesstraat.
Roman van
HUGO BETTAUER.
34)
De toespraak van den directeur bleek
haar uitwerking niet gemist te hebben.
Het ontbijt werd op het apartement van
den Amerikaan geserveerd, een schitte
rende auto stond steeds te zijner beschik
king, tien flesschen wijn en vijf flesschen
likeur in reserve, coiffeur, manicure,
schoenpoetser, zeep, parfum, een tailleur
die in staat was binnen vier-en-twintig
uur een paar colberts te leveren, enzoo-
voorts.
„Dat is een echte Amerikaan!" meen
de de directeur en „Dat is een echte Ame
rikaan" echode het in den kring van zyn
personeel.
In den namiddag verschenen de
Avondbladen met het sensationeele be
richt van de aankomst van den echten
nabob en er meldden zich bij den portier
van het hotel Bristol ettelijke reporters
om John O'Flanagan te interviewen. Deze
laatste bleek uiterst joviaal, klopte ieder
een kameraadschappelijk op den schou
der, deelde bij doosjes tegelijk, Khedive
sigaretten uit, die hij uit het hotel had
laten aanrukken en sprak over zijn ar
men broer, dien fantast, wien hij slechts
een bewijs van zijn broederliefde wilde
geven.
Eén passage in zijn interview trok den
volgenden dag de algemeene aandacht:
„Voor zoover ik er in de enkele uren,
die ik hier ben, over kan oordeelen, is
het Weensche volk veel te trotsch om
zich wat te laten schenken!"
Laat in den middag verliet de Ameri
kaan met zijn secretaris voor het eerst
zijn appartementen om op de gang aan
alle leden van het personeel, die hem in
den weg traden, bankbiljetten rond te
deelen, die hij los in zijn broekzak droeg.
Beneden aangekomen pakte hij den
directeur bij een knoop van zijn jas, gaf
hem vriendschappelijk een stomp in de
maagstreek en zei:
„Dear friend, je hotel bevalt me uit
stekend. Maar vertel me nou eens, waar
we ons vanavond kunnen amuseeren?"
De directeur lachte als de bekende
boer met kiespijn en dacht, zichtbaar in
gespannen, na. „Wacht eens," kwam hij
eindelijk, „als ik het wel heb, is er van
avond een groot bal masqué in het Con
certgebouw. Een schitterende gelegen
heid om Weenen te leeren kennen! Ik
garandeer u, dat u zich daar kostelijk
zult vermaken."
Mister John O'Flangan werd plotse
ling ernstig.
„Ik heb helaas nog geen f uil dress, wat
men bij jullie rok noemt. Ik heli de ge
woonte in elke stad, waar ik kom, alles
nieuw te laten maken. Dat meesleepen
van al dien rommel is me te lastig."
De directeur, die in den loop der jarm
geleerd had zich over niets te verw le
ren knikte begrijpend.
„Zeer practiscli, zeer practisch, luis
ter O'Flanagan. Altijd alles nieuw, na
tuurlijk, dat is het verstandigste, wat u
doen kunt. Maar u kunt toch gecostu-
meerd gaan! Overigens behoeft u werke
lijk niet zooveel omslag te maken. Het
zal meneer Altmann, die het bal georga
niseerd heeft, een eer zyn u te mogen
ontvangen. Dus twee kaarten, niet waar?"
De directeur haastte zich naar de tele-
lefoon en bracht den schilder Altmann,
die de kunstzinnige reclame in Weenen
op een ongekende hoogte gebracht heeft,
van een en ander op de hoogte. Deze wreef
zich vergenoegd in de handen. Het Con
certgebouw uitverkocht, Breitbart op het
tooneel en de rijkste man ter wereld in
een loge prachtig over dat bal zou
men voorloopig niet uitgesproken raken.
Klokslag tien uur betrad John O'Fla
nagan met zyn particuliere secretaris
Fred Plumber liet Concertgebouw, dat
tjokvol was met dames en heeren in de
meest uiteenloopende kleederdrachten.
Het comité van ontvangst beschouwde het
als een typisch Amerikaansche gewoonte,
dat de multi-millionair zelf in een donker
colhert met een geruite pantalon ver
scheen, maar zijn secretaris correct in
smoking. In het geoefende kunstenaars-
oog van den heer Altmann maakten de
beide gevierde gasten een eenigszins gro
tesken indruk. Hij meende in de pantalon
vaii den Amerikaan een genaaide winkel
haak en op de smoking van diens secre
taris ettelijke vetvlekken te bespeuren,
aar tenslotte was hij toch zoo verheugd
r him komst, dat hij deze kleine onge-
tigheden spoedig vergat.
De illustre gast werd nu allereerst
voorgesteld aan de echtgenoote van den
heer Altmann. Daar deze kennismaking
op eenigszins luiden toon plaats had,
verbreidde zich de mare van O'Flanagan's
verschijnieng in een minimum van tijd
en eer 10 minuten verstreken waren, was
niemand der drie duizend gasten meer
onbekend met 't feit, dat de rijkste man
ter wereld onder hen vertoefde.
Cijfers gingen van mond tot mond,
men vermenigvuldigde en deelde en als
een loopend vuurtje werd het bericht
verspreid, dat mister John de benijdens
waardige bezitter was van achthonderd
zeven en veertig biljoen.
De heer Altmann bracht de beide hee
ren naar zijn loge, waar Plumber een be
scheiden plaatsje op den achtergrond
zocht, terwijl zijn chef al spoedig om
ringd was door een groepje heeren, wien
hij op luiden toon en breed lachend ver
zekerde nog nooit zooveel aardigs te
hebben gezien.
Een oogenhlik werd aller aandacht in
beslag genomen door Breitbard, die nu
het podium betrad, een ijzeren staaf mid
dendoor boog en daarvoor een honora
rium kreeg van vijf millioen. Nauwelijks
was het applaus der menigte verstomd,
of reeds richtten zich aller blikken weer
naarde loge, waarin de richard uit Ame
rika troonde.
Intusschen had zich een gesprek ont
wikkeld tusschen den heer Altmann en
de inzittenden der naburige loge, waarin
een rijke bankier met zjjn echtgenoote
had plaats genomen, welke laatste voor
haar zeer alledaagsch costuuni natuurlijk
de eerste prijs werd toegekend.
De heer Altmann wendde zich tot zijn
illustren gast:
„Mister O'Flanagan, die heer hier
naast ons is een der eerste bankiers uit
de stad, evenzeer beroemd om Zijn suëces
als om zijn literaire veelzijdigheid en zijn
buitengewone gaven van geest. Hij zou
graag kennis met u willen maken. Ver
leent u mij de onderscheiding u te mo
gen voorstellen."
O'Flanagan voldeed aan het verzoek en
tusschen de heeren ontwikkelde zich een
geanimeerd gesprek, in welks verloop de
Amerikaan echter herhaaldelijk blijk gaf
van een merkwaardige naïviteit. Midden
in de conversatie werd de aandacht plot
seling afgeleid door een angstkreet van
een dame, die een met diamanten bezette
haarspang bleek te vermissen. Iedereen
begon te zoeken, men kroop over den
vloer, de dame jammerde en haar echt
genoot raasde. Mister John wendde zich
tot het slachtoffer van de verloren haar
spang:
„Mevrouw, daar dit ongeluk in m ij n
tegenwoordigheid gebeurd is, voel ik me
verplicht u te troosten. Ik ben zelf een
buitengewone liefhebber van juweelen
en beloof plechtig u morgen een sieraad
te zullen zenden, dat het verlorene spoe
dig zal doen vergeten."
Algemeene ontroering over zooveel
noblesse. De dame droogde haar tranen
en de bankier nam het gesprek weer op,
informeerde naar den economischen toe
stand van Amerika vertelde een en ander
over de verhoudingen in Oostenrijk en
sprak als zijn overtuiging uit, dat on
danks alle crediet de kroon waardeloos
was en opnieuw zou dalen.
De Amerikaan schudde het hoofd.
„Ik ben een andere meening toegedaan.
Wij, Amerikanen, hebben wel vertrou
wen in Oostenrijk en ik geloof dan ook
zeker, dat de dollar spoedig weer op
vijftigduizend zal staan."
De bankier protesteerde. Als de kroon
werkelijk kon stijgen, zou ze al lang ge
stegen zijn. Ik voor mij ben er van over
tuigd, dat de dollar mede in verband met
den huidigen toestand in Eurapa, spoe
dig weer de hoogte in zal gaan."
Mister John kneep zijn nieuwen kennis
zoo hard in den arm, dat deze eén kreet
van pijn slaakte.
„Well, ik houd er niet van veel woor
den vuil te maken. Onmiddellijk hande
len! U geeft mij morgen duizend millioen
in baar geld en ik betaal u binnen een
maand tegen den koers van morgen in
effectieve dollars. Ik meen reden te heb
ben om te gelooven, dat ik dan een
maand lang voor niets leef."
De bankier overlegde snel, dat hij bij
de huidige stabiliteit van de kroon in
ieder geval niet veel riskeerden en aar-
zelde toen geen moment op het voorstel
j in te gaan. O'Flanagan wenkte zijn secre
taris.
„Freddy, jij gaat morgen naar dezen
i meneer, haalt me duizend millioen kro
nen in baar en geeft daarvoor een dollar
cheque, betaalbaar on wt"
(Wordt vervolgd).
