-PE8S9MS LE1IUIT
IS ALTIJD
j. Dunselman, Keizerstr. 24
DE STRIJD OM WEENEN.
.fUae KSEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERiNGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitera'andsch overzicht.
OOK VOOR
No. 7235. EERSTE BLAD
ZATERDAG 11 FEBRUARI 1933
61ste JAARGANG
De regeling van de werkzaamheden ter ontwapenings
conferentie. Hindenburg' als opperstechef van de
rijksweerbaarheid. - Hen geheim verdrag tusschen
Duitschland, Italië en Hongarije? Het eind van de
verzoeningspogingen tusschen China en Japan.
Een pessimitische beschouwing
van He riot.
Voorloopig geen terugkeer tot
den gouden standaard.
Luchtvaart.
Het zwakke punt.
FEUILLETON
OU RA PI
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen
land f 2.Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20 Losse nos. 4ct.fr. p.p 6ct. Zondagsblad
resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1.— Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v b C. DE BOER Jr. -
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
AD VERTEN TIEN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meet 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4ct.
Het Engelsclie voorstel tot regeling van
de werkzaamheden ter ontwapeningscon
ferentie. Het bureau der ontwapenings
conferentie is Donderdagmiddag met be
raadslagingen over den verderen gang
van zaken begonnen, schrijft de „Nw.
Rott. Crt.".
Henderson herinnerde in zijn ope
ningswoord aan het door vele delegaties
in de algemeene commissie uitgesproken
verlangen, dat het tijdperk van de groote
discussie en technische studie thans als
afgeloopen zou worden beschouwd, en het
tijdperk van besluiten zou aanbreken.
Eden lichtte hierna het door de Britsche
regeering eind Januari ingediende ar-
beidsprogramma voor de conferentie toe.
Dit komt in het kort hierop neer: de poli
tieke commissie en een commissie van con
tinentale Europeesehe staten zullen resp.
twee veiligheidskwesties bespreken, name
lijk het ontwerp van de plechtige belofte
om onder geen omstandigheid de oplos
sing van eenig geschil door geweld te zui
len nastreven en het sluiten van een con
tinentaal Europeesch veilghedispact. Het
bureau zou verder een aantal ontwape
ningskwesties behandelen betreffende de
unificatie van legertypes volgens het plan
Boncour, de vermindering van personeel
der landmacht volgens het plan Hoover,
de kwalitatieve ontwapening met betrek
king tot het oorlogsmateriaal der land
macht, de vermindering van het geoor
loofd blijvend oorlogsmateriaal, de af
schaffing van de militaire luchtvaart en
de schepping van een internationaal toe
zicht op de burgerlijke luchtvaart, de be
perking van tonneninhoud voor de ver
schillende soorten van oorlogsschepen.
Verder zou het bureau de practische toe
passing van het beginsel der rechtsgelijk
heid te bespreken hebben.
Hindenburg weer opperste chef van de
rijkswaarbeerheid. Men weet hoe moei
lijk het Hindenburg indertijd is gevallen
Von Papen, als rijkskanselier te laten gaan
en hoe ongaarne hij de benoeming van
Von Schleicher, als diens opvolger heeft
voltrokken schrijft de Berlijnsehe corr.
van de „Nw. Rott. Crt." Het strookte niet
met Hindenburgs wensch, dat Von Schlei
cher al.) rijkskanselier ook de portefeuille
van rijksweerbaarheid behield, maar von
Schleicher liet zich die niet afnemen.
Hindenburg is van meening, dat de por
tefeuille van riiksweerbaarheid geen poli
tiek karakter mag hebben en dat de dra
ger ervan zich buiten den politieken par
tijstrijd heeft te houden. Wat er anders
dreigt te gebeuren, heeft hij tijdens het
'bewind' van het kabinet-Brüning beleefd,
toen Groener zoowel minister van riiks
weerbaarheid als van birinenlandsche za
ken was en als zoodanig wegens zijn stand
punt t.a. v. het nat.-socialisme de rijks-
weerbaarheid trachtte te politiseeren.
Schleicher's val heeft tengevolge gehad,
dat hü tevens uit zijn positie hij de riiks
weerbaarheid is verdwenen en dat kolonel
von Bredow, die onder hem chef was in
het rijksweerministerie, van zijn ambt is
ontheven. Dat is uitdrukkelijk geschied
„ten einde het ministerie van riiksweer
baarheid buiten politieken invloed te
plaatsen". Een tijd lang leek het dat ook
generaal von Hammerstein, de chef dei-
legerleiding, zou heengaan. Naar verluidt
I T
heeft hij zijn ontslag ook aangeboden,
maar Hindenburg moet het niet hebben
aanvaard. Hammerstein en v. Bredow gin
gen door voor aanhangers van Schleicher.
De-kiemen van politiseering der rijks
weerbaarheid, die onder Groener en Von
Schleicher waren gelegd, heeft Hinden
burg bij de jongste kabinetswisseling uit-
gewischt en thans is het ministerie van
landsverdediging weer-een zuiver militair
vak-ministerie geworden.
Noch de minister, noch de rijkskanse
lier kan over de rijksweer beschikken;
slechts Hindenburg is daar als opperste
chef toegevoegd. Dit is de zin van de
jongste veranderingen in het rijksweer-
ministerie.
i Een socialistisch tegenstander van Von
Schleicher heeft onlangs van hem gezegd:
j „Hij is een heel verstandig man, maar hij
j heeft de zwakheid, zichzelf voor nog ver
standiger te houden dan hij is".
Een geheim verdrag tusschen Duitsch
land, Italië en Hongarije? Een belang
rijk bericht, dat weliswaar gedementeerd
is, vinden we in de groote bladen. Het
betreft een geheim verdrag, tusschen de
landen, in den kop hierboven genoemd.
Hierover zou in de«vergadering van de
commissie voor buitenlandsche aangele
genheden in de Fransche Kamer gespro
ken zij».
Het schijnt, dat de geheele beraadsla
ging aan de betrekkingen tusschen
Duitschland, Italië en Hongarije was ge
wijd. De rechts georiënteerde afgevaar
digde Ybarnegary zou hebben verklaard,
dat tusschen deze drie mogendheden op
7 Augustus 1932 een offensief en defen
sief verdrag zou zijn tot stand gekomen
en onderteekend. Herriot heeft hierop ge
antwoord, dat hij het bestaan van een der
gelijk verdrag weliswaar vermoedt, doch
dat hij de Quai d'Orsay verlaten heeft
zonder positieve bewijzen er voor in han
den te hebben. Tenslotte zou hij ver
klaard hebben, dat er tenminste tusschen
Duitschland en Hongarije eenerzijds en
Hongarije en Italië anderzijds een derge
lijk verdrag moet bestaan. Herriot noem
de den internationalen toestand zeer ern
stig, doch sprak de hoop uit, dat de
Fransch-Russische betrekkingen aan
zienlijk zullen verbeteren. Binnenkort
zullen bij de Fransche en Russische ge
zantschappen te Moskou en Parijs weer
militaire attaché's worden benoemd.
Ybarnegary deelde nog nader mede, dat
Rijkskanselier Hitier Frankijk en de
overige mogendheden binnenkort een
bondgenootschap tegenover het commu
nisme zou aanbieden, doch dat men zich
van Fransche zijde voor een dergelijk
aanbod zou moeten hoeden.
Het einde van de verzoeningspogingen
tusschen China en Japan? De commis
sie van 19 uit de buitengewone Volken
bondsvergadering is Donderdag bijeen ge
weest om van ce nieuwe Japansche voor
stellen, met betrekking tot de verzoenings
procedure en de daarbij behoorende toe
lichting kennis te nemen.
De commissie van 19 was van oordeel,
dat de door Japan voorgestelde woorden
met betrekking tot Mantsjoekwo te vaag
zijn om te kunnen worden aanvaard. De
commissie heeft besloten een duidelijk ant
woord van Japan te vragen, of Japan be
reid is als een der grondslagen voor de
verzoeningsprocedure de uitspraak der
commissie-Lytton te aanvaarden, dat wel
iswaar de terugkeer van Mantsjoerije tot
den status quo ante niet mogelijk noch
vensehelijk is, doch dat bij de reorgani
satie van Mantsjoerije dit gebied zooals
ondanks de daaraan toe te kennen auto
nomie toch deel van het Chineesche rijk
zou blijven.
Het komt mij voor schrijft de Ge-
necfsche corr. van de „Nw. Rott. Crt."
naar aanleiding hiervan dat het stellen
van deze vraag een einde maakt aan alle
kans, dat de verzoeningsprocedure van art.
15 par. 3 van het volkenboncsverdrag
wordt ingeslagen, want het schijnt on
denkbaar, dat Japan deze vraag bevesti
gend zou beantwoorden.
Intussehen mag ik niet verzwijgen, zoo
vervolgt de corr., dat enkele gedelegeerden
der commissie van 19 nog zoo optimistisch
ziin te gelooven, dat Japan in de laatste
weken zoo doordrongen is geworden van
het gevaar, dat een breuk zou met zich
brengen, dat een bevredigend antwoord
nog niet uitgesloten is.
De commissie van 19 heeft verder be
sloten met het oog op de ontvangen inlich
tingen over het voortduren van de mili
taire voorbereidingen en bewegingen in
de buurt van Jehol de aandacht van Japan
er op te vestigen, dat deze militaire maat
regelen den toestand verergeren en de ver
zoeningskans nog meer bemoeilijken. Op
dit punt heeft Matsoeoka reeds vanmiddag
aan Sir Eric Drummond geantwoord, dat
de Japansche houding in Jehol van die der
Chineezen zal afhangen.
Bloedroode zonsopgang in het oosten.
(„Söndagsfiisse").
Ten aanzien van den buiten-
landschen toestand.
Iti de Ere Nouvelle wijdt Herriot een
overzicht aan den internationalen politie
ken toestand in het algemeen en aan de
jongste gebeurtenissen in Duitschland in
het bijzonder. Hij noemt het een merk
waardig feit, dat het Fransche ontwape
ningsplan in Litwinof een der beste ver
dedigers heeft gevonden en gelooft, dat
het Russisch-Fransohe non-agressiepact
daarbij een zekere rol heeft gespeeld.
Duitschland manoeuvreert verder en men
moet erop bedacht zijn, dat het binnenkort
de kwalitatieve en kwantitatieve gelijkstel
ling van bewapening zal eischen. Dit zou
de wederwapening van Duitschland betee-
kenen. Het valt eveneens te vreezen, dat
Duitschland zich binnenkort zal willen
vrijmaken van elke controle om in het bin
nenland. zijn leger te kunnen organiseeren.
De spanning tusschen het Ri.jk en Pruisen
kan als geëindigd worden beschouwd. De
juridische formaliteiten tusschen Ade-
nauer en Braun eenerzijds en Adolf Hdtler
en Von Papen anderzijds lijken heel veel
op begrafenisformaliteiten. Voor de Duit-
sche sociaal-democratie kan men alles
vreezen. Hitier probeert zijn tegenstan
ders door snel optreden te verslaan. Er
valt niet aan te twijfelen, dat hü uit het
buitenland gesteund wordt. Frankrijk
heeft juist in dit opzicht eigenaardige in
lichtingen ontvangen. Zuidslavië en Polen
zün buitengewoon ongerust. Het is der
halve niet overdreven te beweren, dat de
buitenlandsche politieke toestand op ziin
minst genomen zeer ernstig is, en dat de
Fransche regeering en de publieke opinie
zich met meer hebben bezig te houden dan
alleen met den financieelen toestand.
In Engeland.
MacDonald heeft Donderdag in het La
gerhuis op een aantal vragen geantwoord,
dat persberichten en geruchten nopens
een voor de deur staanden terugkeer van
Engeland tot den gouden standaard, vol
komen uit de lucht gegrepen waren. In de
tegenwoordige omstandigheden kan de re
geering er eenvoudig niet over denken, en
er moesten heel wat oeoonomische en fi-
nancieele omstandigheden veranderen,
voor er ook in de toekomst aan gedacht
zou kunnen worden.
DE KWESTIE DER
OORLOGSSCHULDEN.
De openbare meening in de
Vereenigde Staten.
Te Washington hoort men thans de
veelbesproken leuze, dat „iedere dollar
van de oorlogsschulden in baar geld be
taald moet worden", bijna niet meer noe
men. Men is van meening, dat Roosevelt
van plan is het Congres aan te bevelen,
genoegen te nemen met een laatste beta
ling; maar ook dit gezucht is niet beves
tigd.
Senator Borah verklaarde in verband
hiermede: „Ik heb geen belangstelling
met spiraal f 4.25
voor welk plan ook ter behandeling der
oorlogsschulden, wanneer dit niet een re
geling inhoudt van de valutakwestie en
de andere problemen, die het herstel van
den handel en het bedrijfsleven rem
men".
Nog weet de „Herald Tribune" te mel
den, dat Bernard Baruch de leiding zal
hebben van de Amerikaansche delegatie
ter conferentie.
CHINA EN JAPAN.
Vier Chineezen te Kanton dood
geschoten.
Te Tokio is uit Kanton bericht ontvan
gen, dat vier Chineesche kooplieden al
daar die gearresteerd waren door „de nat.
reddingsmaatschappij", d.i. een anti-Ja-
pansche boycot-organisatie, wegens het
handelen in Japansche goederen, zijn ter
dood gebracht.
DE JAPANSCHE MARINE-UITGAVEN
In de bijeenkomst der begrootingscom-
missie van het Japansche huis van afge
vaardigden heeft de minister van marine
aangekondigd, dat gedurende het volgen
de begrootingsjaar een moederschip voor
duikbooten, twee torpedojagers en een
kruiser zullen worden gebouwd. De tor
pedojagers zullen een waterverplaatsing
hebben van 300 ton en een snlehied moe
ten kunnen ontwikkelen van 24 knoop,
terwijl de waterverplaatsing van den krui
ser 8500 ton zal zijn en den snelheid 33
knoop.
DE VORSTELLEN VAN
MINISTER DEVEZE.
In de Kamer-afdeelingen ver
worpen.
De correspondent van de Nw. Rott. Crt.
te Brussel meldt:
Do Kamer-afdeelingen hebben gister
middag de door minister Devèze inge
diende wetsontwerpen in behandeling
genomen. Het eerste ontwerp, waarbij
strenge straffen worden voorzien ter be
teugeling van de systematische actie voor
dienstweigering en van alle propaganda
welke de recruteering van het leger en
de militaire tucgt in gevaar kan brengen,
werd verworpen met 69 tegen 55 stem
men en 1 onthouding. Dit tweede ontwerp
betrof de bestraffing van woorden en
daden die beleedigend zijn voor de offi
cieren van het actieve leger. Het is dus
geenszins zeker dat deze wetsontwerpen,
bij de openbare behandeling, in de Kamer
een meerderheid zullen vinden. Mocht
hij op deze punten verslagen worden,
dan zou de minister van landsverdediging,
naar uit offleieuse bron wordt verzekerd,
ontslag nemen.
POLITIEKE BOTSINGEN IN
DUITSCHLAND.
In Brunswijk. Vele gevonden.
In het Konzerthaus te Brunswijk is het
Donderdag tijdens een soc. dem. vergade
ring tot een hevig handgemeen gekomen
toen ongeveer 200 geuniformde S.S.-leden
na een woordenwisseling met leden van
het IJzeren Front „Deutschland erwache"
begonnen te schreeuwen. Tafels en stoe
ien vlogen door de zaal. Vele aanwezigen
j werden licht, zeven zwaar gewond. In de
stad is het na ontbinding van de vergade
ring op verscheidene plaatsen tot relletjes
gekomen.
Drie zwaar-, 2 lichtgewonden In
Koningsbergen.
Na een vergadering van de Rijksbanier
is het Woensdagavond te Koningsbergen
tot een felle botsing gekomen tusschen
bezoekers der vergadering en nat. soc.,
die elkaar met pistolen, messen en andere
wapenen te lijf gingen. Eenige politie
agenten, die in de nabijheid waren, ston
den machteloos en moesten versterking
halen. Toen deze verscheen was ingrijpen
niet meer noodig. De leden van de Rijks
banier, van wie drie ernstig gewond
waren, hadden zich reeds in het gebouw
teruggetrokken. Een nat. soc. kreeg een
lichte kwetsuur.
Nachtelijke schietpartij te Ber-
lijn.
Woensdag is een groep communisten,
die van een vergadering huiswaarts keer
de, op den Brabanterplatz te Berlijn door
ongeveer 12 nationaal socialisten bescho
ten. De 26-jarige vrouwelijke communist
Alice Radzey kreeg een schot in de borst,
j Twee andere communisten werden in den
arm gewond. Na de daad vluchtten de nat.
soc., zoodat de kort daarop ter plaatse
j verschenen politie slechts nog een huis-
zoeking kon doen in het in de nabijheid
1 gelegen gebouw der nat. soc., waar ver
borgen op een kegelbaan IJ pistolen en
munitie in beslag zijn genomen.
DE RECORDVLUCHT VAN GAYFORD
EN NICHOLETTS.
De Koning heeft een telegram met zijn
gelukwenschen laten zenden aan Gayford
1 en Nicholetts voor het slagen van hun
vlucht over langen afstand. De prins van
Wales, die Woensdag een toespraak hield
aan het diner van Nieuw Zeeland bracht
ook hulde aan de vliegers. De vliegerij
heeft zich zoo ontwikkeld, zei hij, dat hij
verwachtte spoedig naar Nieuw Zeeland
te kunnen vliegen.
Uit verdere bijzonderheden, die van de
Het zwakke punt voor mannen en vrou
wen vormen de lendenen, welke zoo licht
worden aangedaan door overspanning en zor
gen, door kouvatten en tal van andere oor
zaken.
Dientengevolge komen scherpe, stekende
pijnen in den rug, urinestoornissen, waterzuch
tige zwellingen, hoofdpijn, duizeligheid en rheu-
matische pijnen ook zoo vaak voor.
Plaatselijke behandeling kan tijdelijk verlich
ting geven voor sommige dezer ongemakken,
doch de eenige wijze om gezond te worden en
te blijven is door het versterken der verzwakte
organen met Foster's Rugpijn Pillen. Dit spe
ciale middel behaalde reeds jaren lang een on
geëvenaard succes tegen rheumatiek, spit, ischas,
waterzucht, urinestoornissen, lendenpijn en
blaasstoornissen
Foster's Rugpijn Pillen zijn verkr. bij alle
drogisten enz. a i.1.75 en 3-per doos.
Roman van
IIUGO BETTAUER.
40)
Ralph echter leefde nog slechts voor
zijn liefde, hij vond alles goed, wat Hilde
voorstelde en koesterde slechts den
wensch haar elk uur van den dag een
nieuwe vreugde te bereiden. En zoo plun
derde hij raenigen juwelierwinkel, ont
dekte door middel van tusschenpersonen
paarlen colliers van phantastische pracht
en bracht zijn verloofde onvermoeid van
den eenen modesalon naar den anderen,
omdat hem niets te mooi en te kostbaar
was. Tot Hilde ten slotte met kracht
tegen verdere inkoopen protesteerde.
Meer en meer begonnen de enorme
uitgaven van den Amerikaan op te val
len. Op de eeri of andere manier verbreid
de zich het gerucht, dat Ralph O'Flanan-
gan weer een gefortuneerd man gewor
den was. Amerikanen, die van de over
zijde van den Atlantischen Oceaan kwa
men, verzekerden pertinent, dat de ge
schiedenis met dien plotseling opgedo
ken stiefbroer slechts een grap was en op
zekeren dag meldde een Weensch blad,
dat Ralph, waarschijnlijk om zich van tal-
looze parasieten te bevrijden, heel W ee
nen voor den gek had gehouden, en even
als vroeger, nog steeds de rijkste man ter
wereld was.
Nog dienzelfden dag, waarop dit be
richt verschenen was, begonnen^ de zen
delingen der diverse philantropisehe in
stellingen zich opnieuw te weren, regen
de het bedelbrieven, volgden van alle
kanten invitaties en gaf de presidialist
zijn kaartje af.
Dit alles bracht Ralph er slecht toe de
huwelijksvoltrekking te bespoedigen en
Oostenrijk zoo spoedig mogelijk te verla
ten. Hij wilde zijn verloofde tot geen prijs
in den dampkring eener leugenachtige
wereld trekken, slechts de oude Holub en
zijn beide vrienden Kriegel en Korn kwa
men in aanmerking aan haar te worden
voorgesteld en in hun gezelschap bracht
hü met zün toekomstige vrouw nog meni-
gen gezelligen avond door.
Een groote moeilijkheid leverde aan
vankelijk nog de vraag, wat er met Hil-
de's moeder en met Sam moest gebeuren.
Maar ook dit probleem werd spoedig tot
aller genoegen opgelost. Hilde zelf hield
veel van baar moeder, maar de familie
band was toch niet zoo nauw, dat zü haar
niet zou kunnen ontberen. En mevrouw
Wehningen bleek een onoverkomelijke
angst voor de zeereis te hebben, had vage
voorstellingen van Indianen, die den
mensch zelfs in New York niet met rust
lieten en bleek dan ook al spoedig tevre
den met de toezegging, dat Hilde elk jaar
eens naar Weenen zou komen om haar
moeder te bezoeken.
Met Sam stond de zaak eenigszins an
ders. De neger bleek tot over zün ooren
verliefd op zijn Lintschi, maar beiden mee
naar Amerika nemen was onmogelijk,
wijl het meisje als blanke vrouw van een
neger onder den haat en de verachting
der bevolking een ondragelijk bestaan
zou leiden.
Ten slotte vond Ralph echter een com
binatie, die alle moeilijkheden met één
slag uit den weg ruimde. Hij kocht op
nieuw een schitterende auto en Sam
werd weer als chauffeur aangesteld. Na
Ralph's vertrek zou Sam dan den wagen
krijgen en er een taxameter op laten mon-
teeren om dan als eigenaar van een bü-
zonder fraaie taxi genoeg te verdienen
om zijn Lintschi te kunnen trouwen. Het
zwart-witte paar zou dan intern in dienst
komen van mevrouw Wehningen, wier
toekomstige woning groot genoeg was en
die Lintschi met een gerust hart de zorg
van het huishouden kon toevertrouwen.
Toen ook dit probleem aldus gelukkig
was opgelost stond niets het huwelyk
meer in den weg. Zoo dacht men althans.
Maar al spoedig bleek, dat dit niet het ge
val was. Ralph toch bezat slechts een pas,
maar geen geboortebewüs. Men legde
hem uit, dat hü dat document eerst diende
aan te vragen. En dan moest nog een
„Aufgebot" in de Amerikaansche bladen
geplaatst worden, kortom er kon geen
sprake van zijn, dat het hmvelük binnen
twee of drie maanden zou worden vol
trokken. Het Amerikaansche gezantschap
door Ralph in den arm genomen, weiger
de als alle Amerikaansche gezantschap
pen en consulaten, die bekend staan, dat
zü elke interventie en elke steunverlee-
ning uit den weg gaan, om in te grüpen.
Ralph was woedend. H;j wilde nog de
maand Maart in Italië doorbrengen, dan
met Hilde Parijs en Londen bezoeken, in
Mei in New York een huis laten houwen,
den zomer in de bergen doorbrengen om
dan in den herfst hun nieuwe woning te
betrekken. En nu moest hü ervaren, dat
St. Bureaucratius het er op toelegde, dat
j mooie plan in de war te sturen.
Op advies van z;jn vrienden, wendde
Ralph zich ditmaal, daar Eitelhof op reis
was, tot een der bekendste Weensche ad
vocaten, dr. Hugo Srhönborn, een geestig
en hoogst amusant causeur, wiens buiten-
1 gewone handigheid in het verleenen van
1 intermediair bü particuliere aangelegen
heden in de Oostenrüksche hoofdstad
byna spreekwoordelijk was geworden.
Dr. Schönborn lachte, toen Ralph hem
het geval voorlegde,
„Ik wist werkelijk niet," zei hü, „dat er
naïeve Croesussen bestaan! Dacht u dan
heusch, dat er hier te lande of ergens
anders bureaucratische hindernissen be
staan? Een met goud beladen ezel kan niet
alleen over den hoogsten muur klimmen,
maar ook acten, die hem in den weg lig
gen, opeten. Enfin, wü zullen dien ezel
wel eens even in beweging bréngen. Ver
tel u mü eens, waarde heer O'Flanagan,
bevindt zich in de directie of in den raad
van toezicht van uw trust niemand, die
directe connecties heeft met het departe
ment van buitenlandsche zaken in Was
hington?"
Ralph dacht slechts een oogenblik na.
„Natuurlijk, de congresafgevaardigde
Houston maakt deel uit van de Board of
Directors der American Wood- and
Eorest Trust Company. Daar op het
oogenblik het congres in Washington zit
ting heeft, zullen we hem daar wel kun
nen bereiken."
„Uitstekend, dan zenden we dien me
neer vandaag nog een dringend telegram.
1 Misschien wilt u zoo vriendelük zün my
bü de Engelsche vertaling te helpen."
Een kwartier later werd de volgende
I dépêche aan het congreslid Houston ver
zonden:
„Wil onmiddellijk met een Weensche
jongedame, Hilde Wehningen genaamd,
hier in Weenen in het huwelijk treden.
Verzoek Foreign Office per kabel Ameri
kaansche legatie in Weenen opdracht te
geven alle hinderpalen uit den weg te
ruimen, zoodat Maandag 5 Maart de huwe
lijksvoltrekking kan plaats hebben. Met
dank voor bemoeiingen. Ralph O'Flana
gan."
Hierna volgde het nauwkeurige adres.
Er waren nog geen achtenveertig uur
verloopen, toen de Amerikaansche gezant
te Weenen reeds van Washington uit
kort en bondig opdracht kreeg, het op 5
Maart vastgestelde huwelyk van Ralph
O'Flanagan onder alle omstandigheden
mogelük te maken. Waarop de gezant zich
Ülings naar het departement- van buiten
landsche zaken op de Ballplatz begaf. Tien
minuten later bracht de minister van bui
tenlandsche zaken een bezoek aan zün
collega van binnenlandsche zaken, weer
tien minuten later bezocht deze den com
missaris der betreffende provincie, die
zich op zün beurt naar den burgemeester
haastte en daarmee was de zaak in orde.
Ralph O'Flanagan ontving de uitnoodi-
ging „met zün toekomstige eehtgenoote
en getuigen op Maandag den 5en Maart
te 4 uur nam. in de trouwzaal van het
nieuwe stadhuis aanwezig te willen zijn
ter voltrekking van het huwelyk met juf
frouw Hilde Wehningen."
De strijd cm Weenen.
Zoo had dan den 5en Maart in alle stilte
op het stadhuis de huwelijksvoltrekking
plaats tusschen Ralph O'Flanagan en
Hilde Wehningen. Als getuigen en gasten
van deze eenvoudige ceremonie waren
slechts aanwezig mevrouw Wehningen. de
uit Krieglach overgekomen mevrouw
Stuppach, de oude heer Holub en Ralph's
beide vrienden Korn en Kriegel.
Het jonge paar had plaatsen besteld
voor den nachttrein naar Milaan, maar
voordien werd bij Sacher nog in intiemen
kring gesoupeerd.
De Jonge echtgenoot en zün vrouw
hadden zich reeds voor de reis gekleed
en Hilde zag er in haar grijs lakensch
mantelpakie en het grijze wildleeren reis-
hoedje, dat de overvloed van goudblond
haar nauwelijks vermocht te verbergen,
werkelü'k allerbekoorlükst uit. Zóó be-
koorlük, dat Ralph zün blik niet van haar
kon afwenden en steeds weer heimelijk
haar hand drukte als om zich te overtui
gen, dat dit alles geen droom was.
Na de gebruikelüke toespraken werd
Ralph echter ernstig en diep ontroerd
richtte hü het woord tot zün vrienden:
„Ik ben uitermate gelukkig, terwijl ik
het eigenlijk toch niet mocht zyn. Want
de taak, die ik mezelf gesteld had, heb
ik niet ten uitvoer-kunnen brengen, m'n
plannen hebben hopeloos schipbreuk ge
leden. Ik verlaat Weenen, zonder de stad,
waarin ik m'n geluk heb gevonden, te
hebben kunnen helpen. Ik wilde om Wee
nen vechten en nu sla ik op de vlucht."
De oude heer Holub slurpte langzaam
7;jn glas champagne leeg, leunde achter
over in zün stoel en antwoordde op zeld
zaam bewogen, b;jna visionairen toon:
„Je hebt je geluk in Weenen gevonden
en wellicht daardoor den laatsten wensch
van je overleden moeder verTttfd. Je
missie zal echter wel eerst beginnen.
Want de strüd om Weenen moet, vroeg
of later, komen. Zooals het nu is, is het
slechts een overgangstüdperk, een stilte
voor den storm, een adempauze. In dit
voorjaar misschien of in een der eerst
volgende jaren zal het lot van Oostenrük
zich voltrekken. En dan eerst zal het
oogenblik gekomen zün, waarop jü niet je
geld het terrein van den strüd zult kun
nen betreden om een beslissing uit te
lokken en Weenen te helpen.
Je hebt te vroeg willen ingrijpen, te
1 vroeg willen redden, waar niets te red
den is.
Fe strijd cm Weenen bejfi~t eerst!"
EINDE.
