IS ALTIJD NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Buitenlandsch overzicht. OOK VOOR DAMES No. 7246. EERSTE BLAD DONDERDAG 9 MAART 1933 61ste JAARGANG Dt staatsgreep in Giiekenland. Pransche bezorgd heid over de gebeurtenissen in Duitschland. - MacDo- nald en Simon zonder vast plan naar de ontwapenings- confer entie. Duitschland en de ontwapenings conferentie. Big KONEJN,Tea. gelardeerde Ossenüever. China en Japan. De overval in de Westerstraat te Amsterdam. FEUILLETON 11 pi 11 i\ - COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65 finnen- land f 2. NederL Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, fl.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENT1EN: 20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meex 10 ct. bij vooruitbetaling (adres Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewjjsno. 4 ct De staatsgreep in Griekenland. De gebeurtenissen die zich deze week in Griekenland hebben afgespeeld, hebben niet geringe verbazing gewekt. Wij heu gen eris niet dat het ooit voorgekomen is. dat in den tijd van twee dagen het be wind van een land tweemaal in andere handen overging. Het begon met een staatsgreep van Piastiras', die inderdaad gelukte, doch nauwelijks had deze de macht in handen of hij werd vervangen door generaal Othonaios als dictator. De Nw. Rott. Crt. vraagt naar aanlei ding daarvan: Dus toch een dictatuur? Ja, maar deze draagt een geheel ander karakter. Piasti ras had zichzelf opgeworpen tot dictatuur. Othonaios is behoorlijk als zoodanig aan gesteld door den president, gehoord de voornaamste partijleiders. Naar Vaz Dias uit Athene verneemt was Piastiras' positie onhoudbaar, doordat hij niet den onver deelden steun van het leger genoot, en doordat president Zaimsi hem zijn steun weigerde en dreigde af te treden. In over leg met Venizelos en Tsaldaris, de leiders van de beide groote partijen, heeft de pre sident toen besloten generaal Othonaios met de vorming van een dictatoriale re geering te belasten. Vaz Dias meldt daarbij dat de volkspartij niet aan die re geering zal deelnemen. Daar deze bij de jongste verkiezing de meerderheid had behaald, zij het ook in een coalitie met eenige kleine partijtjes, beteekent dit ver moedelijk, dat geen der partijen officieel in het kabinet-Othonaios vertegenwoor digd zal zijn en dat dit in hoofdzaak uit ambtenaren zal bestaan. Wij kunnen ons althans niet voorstellen dat Tsaldaris zich anders terzijde zou hebben laten schui ven. Vaz Dias meldt verder, dat de staat van beleg is opgeheven, en dat generaal Piastiras waarschijnlijk naar het buiten land zal vertrekken. En het Hbld. schrijft: Hoe zich de vrij verwarde toestand in het door ernstige economistdie moeilijk heden bezochte Griekenland verder zal ontw'ikkelen, zal men moeten afwachten. Maar het lijkt wel waarschijnlijk, dat ook hier de heerschappij van het parlement tenslotte voorloopig uitgeschakeld zal blijven en men redding zal zoeken in den overal meer en meer gebruikelijk worden den, dictatorialen regeeringsvorm, zij het ook niet op de wijze, als generaal Piasti ras bedoeld had. Bezorgdheid in Frankrijk over de ge beurtenissen in Duitschland. Het is te begrijpen dat de gebeurtenissen in Duitschland nergens met zoo intense be langstelling gevolgd worden als in Fran- rjjk. Frankrijk is doodsbang dat Duitsc-h- lands oude macht zich zal herstellen en het vreest voor de gevolgen daarvan. Bijna alle groote Parijsche bladen, die commentaar geleverd hebben op de ver kiezingsresultaten hebben hoofdzakelijk gesproken over de consequenties voor de Duitsche binnenlandsche politiek. Wat de buitenlandsche politiek betreft, verklaart i de Intransigeant, dat ieder Franschman1 zich afvraagt wat Hitler, die tot dusverre de facto en thans ook de jure de leider van Duitschland is, zal doen, aangezien er in het geheel geen nat. soc. program bestaat, maar wel nat. soc. eischen. De eerste eiseh strekt tot psychisch en mo reel herstel van Duitschland, gelijk dit in 1914 was. Er bestaat geen beter mid del het Duitsche volk zijn leed te doen vergeten dan het lust tot roem te geven en dat vooral moet Frankrijk vreezen. MaeDonald en Simon zonder vast plan naar Genève. De Daily Herald sprak van de week de hoop uit, meldt de Lon- densche corr. van de Nw. Rott. Crt., dat MaeDonald en Simon niet als diplomatie ke opportunisten, maar met een plan naar Genève zouden tijgen, doch uit MacDo- nalds verklaring van Maandag blijkt, dat hij hoegenaamd niets van een plaii heeft, tenminste geen ontwapeningsplan. Hij gaat, zooals de diplomatieke cor respondent van de Daily Telegraph zegt, om een ineenstorting der conferentie te voorkomen. Hij zal daarom pas besiissen welke houding hij zal aannemen, wan neer hij te Genève aankomt. In gezagheb bende kringen worden op het oogenbllk volgens dezen correspondent vier alter natieven beschouwd. Het eerste ls om de conferentie eenvoudig te verdagen, daar onder de bestaande omstandigheden voor een heel jaar geen voldoende resultaten beschikbaar zijn. Het tweede is om alles waarover men het eens is bij elkaar in een overeenkomst te zetten en daarna tot ver daging over te gaan. Het derde is om na te gaan of de gedachte aan een conferen tie tusschen Frankrijk en Duitschland onder een onzijdig voorzitter te verwezen lijken is, het vierde is om in letterlijken zin een wapenstilstand voor vijf jaar te sluiten, n.1. overeen te komen, dat gedu rende dien tijd geen der mogendheden zijn toevlucht tot geweld zal nemen. Deze lhatste gedragslijn zou in Britsche krin gen op het oogenblik de meeste begunsti ging genieten. Vroeger heeft MaeDonald over een overeenkomst om de legers en vloten vijf jaar lang niet boven het bestaande peil te brengen, gesproken. Dit denkbeeld heeft toen geen gunstig onthaal gevon den. Misschien is, wat de politieke cor respondent als vierde alternatief ver meldt, daarvan de verzachte herhaling. Als de groote moeilijkheid wordt de houding van Duitchland beschouwd. Staat Hitler op onmiddellijke gelijkheid van wapening, dan zal Frankrijk niet toe stemmen, en zonder Frankrijk is geen ontwapening mogelijk. Eindigt Genève met een fiasco, dan kan Duitschland niet meer de gevreesde gelijkheid op- eischen omdat het door dat falen der conferentie van zijn verplichtingen, in gevolge het verdrag van Versailles ont slagen zou zijn. gebleken en dat zal waarschijnlijk weinig toeschietelijk zijn. In de Duitsche pers wordt het Bngel- sche denkbeeld van een bijeenkomst der minister-presidenten of ministers van buitenlandsche zaken der groote mo gendheden te Genève levendig bespro ken. De beslissing wie er van Duitsche zijde eventueel heen zou gaan is naar Wolff meldt nog niet genomen. Alleen is het uitgesloten dat rijkskanselier Hit ler persoonlijk zou gaan. Op den persoon komt het echter niet aan. De hoofdzaak is dat de gang van zaken te Genève niet met Duitschlands gerechtvaardigde eischen strookt en men is te Berlijn over de te Genève heerschende atmosfeer zeer ontevreden. Deze ontevredenheid is klaarblijkelijk ook in Engeland tot uiting gekomen en heeft tot het initiatief van MaeDonald geleid. Er zijn echter noch van den kant van Frankrijk, noch van dien van Italië eenige aanwijzingen dat zij zulk een conferentie zouden aanmoe digen en te Berlijn betwijfelt men sterk of Mussolini op het oogenblik veel voor zulk een conferentie voelt. Bij de ontwikkeling der dingen te Ge nève mag men niet vergeten dat Duitsch land in het ontwapeningsvraagstuk de rol van de schuldeischende speelt en de andere mogendheden die van schuldena ren die eerst moeten bewijzen, wat zij nopens de ontwapening willen doen. Het denkbeeld van een status quo in de bewapeningen voor vijf jaar of langer is voor Duitschland volkomen onaanne- lijk, nadat men het langer dan 12 jaar op inlossing van een plechtige belofte heeft laten wachten. Het Duitsche standpunt w-ordt duidelijk weergegeven door het op schrift van het artikel van minister von Neurath: „Ons geduld is ten einde". DE VALERA GAAT DE INGEHOUDEN LAND-ANNUITEITEN GEBRUIKEN. Een uiteenzetting van Thomas in het Lagerhuis. Dinsdagmiddag heeft minister Thomas i in het Lagerhuis meegedeeld, dat de hoo- ge-commissaris te Dublin de regeering i had meegedeeld, dat de regeering van de Valera de ingehouden sommen van de aan Engeland verschuldigde land-annui- iteiten voor haar normaal schatkistge- I bruik zal gaan aanwenden. De Valeïa meent dat er geen reden bestaat de gel- den nog langer te reserveeren nu de on- derhandelingen over een scheidsrechter lijke uitspraak afgebroken zijn. De Engelsche regeering, vervolgde Thomas, had geantwoord dat zij de me- dedeeling met spijt had ontvangen, omdat het Engelsche aanbod van arbitrage nog steeds open was gebleven, maar overi- i gens zou de Engelsche regeering niet zoo I maar in het geval berusten. Op een aantal nadere vragen antwoord de de minister dat het oorspronkelijk door de Valera achtergehouden bedrag 1 3/4 millioen pond bedroeg, waar sindsdien 2.9 millioen bijgekomen waren. De speciale invoerrechten op goederen uti den Vrijstaat hadden in denzelfden tijd 2.123.000 opgeleverd, zoodat Enge land nominaal nog ruim 21/2 millioen te goed had. De invoerrechten w-aren geen straf voor de Valera's houding maar een voudig een verzekeringspremie voor den Engelschen belastingbetaler tegen verde re verliezen. Duitschland en de ontwapeningsconfe rentie. Het gaat dus om Duitschland, zoo als uit het bovenstaande wel duidelijk is DE ZITTING VAN HET DUITSCHE KABINET. Geen afkondiging van den mi litairen uitzonderingstoestand. Naar Wolff uit Berlijn meldt, heeft het rijkskabinet in zijn zitting van Dinsdag besloten den Rijksdag tusschen 3 en 8 April bijeen te roepen Het kabinet heeft zich verder bezig ge houden met het plan van een machti gingswet. De regeering hoopt daarvoor ook het centrum- en de Beiersche volks partij, wier medewerking voor een meer derheid van 2/3 noodig is, te winnen. Er is nog geen beslissing gevallen over de instelling van een centraal rijksbureau voor propaganda. De rijkskanselier zal daarover nog overleg plegen met de be voegde ressorten. Van het uitvaardigen van een oproep der rijksregeering aan het volk, waarvan dezer dagen sprake van, is afgezien. Van bevoegde zijde worden ook de ge ruchten over afkondiging van den mïli- tqjren uitzonderingstoestand gelogen straft. Over kwesties van buitenlandsche poli tiek is in den kabinetsraad niet gespro ken. De volgende zitting van het kabinet is op Zaterdag vastgesteld. Zij zal zich in hoofdzaak bezig houden met landbouw vraagstukken. DE STRIJD OM I)E MACHT IN GRIEKENLAND. Bedreiging uit Salonlki? Dinsdagmiddag deelde het blad „Tahy- j dromos" mede, dat generaal Kondylis, de leider van de oppositie-groep die bij de verkiezingen triomfeerde, 's nachts te Larissa was aangekomen en aan den pre sident der republiek een ultimatum ge zonden had, waarin hü dreigde aan het hoofd van 2000 man en de gemobiliseerde bevolking van Thessalië naar Athene te zullen optrekken, indien de macht niet op constitutioneele wijze werd overgegeven aan de partij, diie bij de verkiezingen over wonnen heeft. Het per^ureau te Saloniki kan het bericht van het ultimatum noch bevestigen, noch tegenspreken. Bevel tot gevangenneming van generaal Piastiras. Naar de Atheensche bladen melden, heeft de politie bevel gekregen generaal Piastiras gevangen te nemen. Piastiras is gevlucht; het is onbekend waar hij zich ophoudt. Hevige strijd om Koepeikou. Naar Reuter uit Peking meldt, is een ernstig gevecht aan den gang bij Koe peikou, waar Tsjang Hsoe-liang, met 30.000 man de bergpas verdedigt. De Ja- I pansche artillerie bombardeert de Chi- jneesche stellingen. Vliegtuigen cirkelen j boven Koepeikou, werpen bommen uit en regelen het artillerievuur. De Japanners schijnen vastbesloten om Koepeikou te nemen. Te Peking heerscht groote zenuw- 1 achtigheid. Chineesche officieren voor den krijgsraad. De Chineesche regeering geeft in een verklaring toe, dat de klachten der Chi neesche openbare meening naar aanlei ding van het falen van het Chineesche leger in Jehol volkomen gerechtvaardigd zijn. De Chineesche regeering heeft er zich van overtuigd, dat de leiding van het Chi neesche leger niet voor haar taak is be rekend geweest. Tegen een aantal offi cieren van het Chineesche leger zijn pro cessen aanhangig gemaakt wegens hoog verraad. Alle leden van den Chineeschen generalen staf zullen voor een krijgsraad worden gedaagd en worden gevonnist. Mijnen in den havenmond van Swatou. De Chineezen hebben den ingang van de haven van Swatou (Zuid-China) van mijnen voorzien. Des nachts mag geen scheepvaartverkeer plaats vinden. DE TWEEDE KAMERVERKIEZINGEN. De Algemeene Democratische Unie. De Algemeene Democratische Unie stelt candidaat voor de kamerverkiezin gen: mr. J. H. Schultz van Haegen te Aerdenhout, dr. R. de Waard te Gronin gen, J. A. van Sijn, Rotterdam. A. van Gent, Waalwijk: P. de Boer, Drachten: R. Watjer, Groningen: mej. M. J. V. H. de Kruuff, Haarlem, G. H. H. Wychgel, Arnhem, mevr. P. H. A. SmitSchu- ckink Kool, Amsterdam, K. Breebaart, Kolhorn; W. F. H. Busch; Soest: mevr. H. van GenusGodfried, Sappemeer; N. Kraak Steemann, Amsterdam: Chr. F. Hossen, Middelharnis, T. Woudstra, Groningen: mej. E. Foukes, Groningen; mevr. J. G. H. VenemaSchaaf, Assen; J. A. Welszaan, Diemen en mevr. A. SchwierRutters, Amsterdam. Lijstaanvoerders zullen zijn: in de kies kringen Groningen, Leeuwarden en As sen: dr. R. de Waard. Den Helder: K. Breebaart; Maastricht, Tilburg en 's-Hertogenbosch: A. v. Gent. Haarlem, Amsterdam, Leiden, Den Haag, Rotterdam, Dordrecht, Nijmegen, Arnhem, Middelburg, Utrecht en Zwolle: mr. H. Schultz van Haegen. Voorloopige fascistische lijst. De voorloopige fascistische candidaten- lijst is als volgt samengesteld: 1. J. A. Baars, Den Haag; 2. J. G. van Heyst, Den Haag, oud-resident van Ma- doera; 3. Th. Riel, Den Haag; 4. D. van Dam, Nieuwerbrug; 5. S. Veldmeyer, Nij megen; 6. L. van Zandwijk, Herwijnen; 7. di\ A. A. Jurgens, Berg en Dal; 8. J. L. Lekkerkerk, Zuidland; 9. mr. W. baron van Heecekeren van Keil, Ruurlo; 10. J. Brugman, Amsterdam. De mogelijkheid bestaat nog, dat deze voorloopige lijst zal worden gewijzigd in dier voege, dat de namen van prof. C. Gerretson en van mr. dr. W. M. Wester man er op zullen komen. Voorts wordt het samengaan met enkele andere fascistisch georiënteerde groepen waarschijnlijk ge acht. DE VERHOOGING VAN DE KOSTEN VOOR PASPOORTEN. De Nederlandsehe Reisvereeniging hebben het volgende verzoekschrift aan de Tweede Kamer van de Staten-Gene- raal gericht: Ondergeteekenden, in hunne hoedanig heid van Algemeen Voorzitter en Alge meen Secretaris der Nederlandsehe Reis vereeniging (laatstelijk goedgekeurd bij Kon. Besluit d.d. 12 Augustus 1926, no. 32) hebben kennis genomen van het bij Uwe Kamer ingediende Wetsontwerp tot verhooging van de kanselarij-rechten, tengevolge waarvan de kosten van Pas poorten aanmerkelijk zullen worden ver hoogd. Zij verzoeken u namens de pl.pi. 60.000 leden van bovengenoemde Vereeniging dit wetsontwerp niet ongewijzigd te wil len aannemen en wel in dien zin, dat kos ten der paspoorten niet verhoogd wor den. Aan dit verzoek is een memorie van toelichting toegevoegd. Namens het Hoofdbestuur der Nederlandsehe Reisvereeniging, J. Panman, Algemeen Voorzitter. J. G. P. Sabel, Algern. Secretaris. 's-Gravenhage, 1 Maart 1933. Binnenland. Het Hof spreekt verdachte vrij. Dinsdag heeft het Amsterdamschc Hof arrest gewezen in de zaak tegen den 32- jarigen bellanger H. G. D., die door de rechtbank te Amsterdam op 22 Septem ber 1932 wegens poging tot diefstal met geweldpleging, veroordeeld was tot vijf jaar gevangenisstraf. Het Hof sprak ver dachte vrij, aangezien het niet de stellige overtuiging heeft, dat verdachte de hem ten laste gelegde misdaad heeft gepleegd. Voor de rechtbank had de officier van justitie acht jaar gevangenisstraf geëisoht wegens poging tot diefstal met geweld pleging. De verdachte ging van het vonnis der rechtbank waarbij hij tot vijf jaar gevan genisstraf werd veroordeeld in hooger be roep. Evenals voor de rechtbank hield verdachte ook voor het Hof zijn onschuld vol. De procureur-generaal had bevesti ging van het vonnis der rechtbank ge ëisoht nadat het Hof verschillende malen bii interlocutoir vonnis een hernieuwd ge tuigenverhoor had gelast. In spanning werd gisteren de uitspraak afgewacht. Verdachte, zeer onder den indruk, wendde zich na zijn vrijspraak tot zijn verdediger, mr. R. Heeg, en drukte hem ontroerd de hand. door MARTIN JOHNSON. 6) Hun kleine lichamen waren goed van Proportie. Hun borstkas was ontwikkeld, evenals de schouders, die tamelijk breed w-aren. Ze gaven den indruk van stevige, kleine vuistvechters. Zoo gauw mogelijk brachten we ze voor de camera's, alleen, in groepen, dansend, pratend, zingend en slaande op hun tom-toms. Vrouwen en kinderen waren in het be gin wat verlegen, maar we vrooljjkten ze een beetje op, zoodat ook zij belang in de gebeurtenis begonnen te stellen, en dapper met allen meededen. Onze eerste indruk van het kleine volk je was er een van vroolijke opgewektheid. Pygmeeën schijnen geen zorgen of narig heden te kennen. Het zijn onbedorven natuurwezens, en wat hun geest aangaat, die is niet verder gevorderd dan van een ongeveer tienjarig kind. Ze zijn gevoelig voor rhythme en uiten hun gevoelens in muziek," zang en dans. Hun leven is één vroolijk spel zonder begin en zonder einde, Bill Deans, de jonge zendeling, hielp ons bij de opnamen. We hadden er niet aan gedacht, dat het Zondag was, toen Bill ons voorstelde de godsdienstoefening dien dag in het huis van het stamhoofd te houden. Dit was de interessantste kerk dienst, dien ik ooit heb meegemaakt. Bill hield een preek in de Kingwanataal en de inboorlingen luisterden met overgave en belangstelling en deden hun gebeden met den groótsten ernst en toewijding, die men zich denken kan. Ze zongen met gevoel en muzikaliteit. De Pygmeeën be grepen natuurlijk niets van hetgeen er eigenlijk plaats vond. De gebeurtenissen van dezen dag de den ons inzien, dat wij in Pelingbo's dorp een prachtig terrein voor ons werk had den gevonden. We besloten ook nog een korten tijd naar Bwana Sn ra te gaan, maar hier zou ons kampement toch ge- ruimen tijd blijven vertoevén. We vonden een ideale kampeerplek, dicht bij de rivier, terwijl Bill Dean ons beloofde het oppertoezicht over den aanleg van het kamp te houden. Onze tijdelijke basis werd nu opge broken en we gingen voor korten tijd naar Bwana Sura, waar we het ons zoo gezellig mogelijk maakten. Osa en ik had den een tent met een hooge zoldering, waarin we rechtop konden staan. We hadden goede bedden, een badkamer en een evranda, en het was werkelijk een echt gezellig home. Om er zeker van te zijn. dat onze jon gens ons zuiver water uit de rivier zou den brengen, en opdat ze er niet met bloote voeten doorheen behoefden te waden, bouwden we een stuwdam, die het water als door een pijp naar beneden ge leidde. We bouwden verder een nestje voor Teddy en een tent voor Tumbu en Eleanor. De apen gevoelden zich dadelijk thuis en stoeiden in de boomen, terwijl ze zich slechts beneden lieten zien wanneer ze honger hadden. Ze geraakten zóó ge wend aan de wildernis, dat ze zelfs in de hoornen bleven slapen. Dan haalde Deelia j ze weer naar beneden; hij deed wonderen voor een beetje tabak of een hapje zout. Teddy, de Chimpansee, was erg wel gemanierd. Hij gedroeg zich zelfs rustig bij den maaltijd, maar als hij niet vastge houden werd, was hij een geboren klep tomaan. Niets was voor hem veilig, en als hij bij ongeluk de provisiekamer kon binnendringen, waren binnen enkele oogenblikken de jampotten leeggesnoept. Straffen hielp niet, het stelen zat hem in het bloed. Deelia en Salou keken steeds zwijgend en aandachtig toe, wanneer wij aan ons kamp werkten. Ze brachten ons dagelijks nieuwe pygmeeën in het kamp. Een klein dik meisje, vermoedelijk een zusje van Salou, was zóó verlegen, dat ze steeds wegkroop in het struikgewas en we haar overal moesten zoeken, als we haar voor voor de camera wilden hebben. Haar naam was Mollypool en men kon nooit uitmaken of ze pruilde of glimlachte. Mollypool was voor haar doen een echt vrouwelijk wezentje onder haar zwartjes. Ze kende alle mogelijke trucjes en kuurtjes, deed zelfs aan flirten, kort om ze was de grappigste kleine wilde bakvisch, die we ooit ontmoet hebben. We fotografeerden gedurende één week een dertigtal pygmeeën. Ze waren geschikt en vriendelijk, doch het stam hoofd en de inboorlingen ontpopten zich als gepatenteerde bedelaars, die voor eiken bewezen dienst schoenen, kleeren en voedsel in ruil moesten hebben. De pygmeeën waren meestal tevreden met een blinkend stukje metaal of wat zout. Als ze bij ongeluk te veel zout kregen, bewaarden ze het niet, doch gooiden het weg. Aan den dag van morgen denken deden ze niet. We trokken door de bosschen, om ook daar, evenals in de dorpen, opnamen te maken. Wij hoopten .ook wat dieren te kunnen filmen, hetgeen, gezien het bijna ondoordringbare Ituriwoud, haast on mogelijk scheen. Deelia en Salou vergezelden ons. We zagen versche sporen van olifanten en buffels, doch zooals ik reeds opmerkte, fotografeeren in het ondoordringbare oerwoud van Afrika was onmogelijk. Op de open plekken, waar de zonne stralen konden doordringen, waren toe vallig geen dieren. Deelia en Salou kon den onder en door het kreupelhout krui pen, doch wij moesten ons met bijl en zaag een weg banen door duizenden slin gerpaadjes. Na tien minuten waren we al ver dwaald, we gingen over beekjes en ri vieren, en konden onze pygmeeën met hun kleine beenen, die drie stappen de den tegen een enkelen van ons, nauwe lijks bijhouden. Indien we hen verloren liadden, waren we misschien weken lang in dit boseh blijven dwalen. Op den terugweg kwamen we voorbij een grooten diepen put, waarin het ge raamte van een niet volwassen olifant lag. Salou vertelde ons, dat de inboorlin gen deze olifantenvallen graven, en dat de pygmeeën ze in orde moeten houden. Ze verbergen ze met bladeren en takken, opdat ze niet in het oog vallen. Nu was het tijd om aan het eerste ge deelte van onze pygmeeën-film te begin nen. We vroegen Bwana Sura, om vijf tien mijl in den omtrek het dwergvolkje bij elkaar te roepen. We bouwden hutten voor onze kleine filmacteurs, en gaven hun petroleumblikken om voedsel in te bereiden. We zonden groote vrachtauto's liet bosch in, om de menschjes te vervoeren. Osa ging een anderen weg op met haar expeditie-auto om ook daar mensehen te verzamelen. Ik bleef het allerlaatste in ons kamp achter, om zorg te dragen voor onze camera-uitrusting. Hier zóu het grootste en belangrijkste deel onzer expeditie plaats vinden, dus spreekt 't vanzelf, dat we hieraan groote zorg en moeite moes ten besteden. Het zou echter nóg mooier en nóg kleu riger worden, dan wij ons ooit hadden voorgesteld. HOOFDSTUK V. P.vgmeeënstad. We hadden eindelijk bericht ontvan gen, dat ons kamp in Piligbo gereed was gekomen. En we zeiden dus Bwana Sura vaarwel. Bill Dean, onze zendeling, had geholpen ales in gereedheid te brengen, maar kon helaas niet langer bij ons blij ven, daar hij op last van den dokter, we gens hevige rheumatische pijnen, het oerwoud moest vaarwel zeggen. Ons pyg- meeënvolkje begon zich langzamerhand aan ons te hechten en wij hoopten op hun hulp, om contact te krijgen met hun col lega's dwergen. Onder de inboorlingen was een onzer beste vrienden, een dronkaard, met een vooruitstekenden Romeinschen neus. Hij woonde geheel alleen in Piligbo, waar hij zijn geliefkoosden borrel vermoedelijk zelf brouwde, daar hij een der weinigen van dit dorp was, dien we onder invloed van sterken drank hebben gezien. Maar hij was een buitengewoon manneke, net jes en bescheiden, die hoogstens éénmaal per dag om tabak bedelde. Deze eenzame zondaar bezat 'n drankvrijen broer, Bei den geleken op elkaar als twee druppels water en zij hebben mij eers tezamen op een zwerftocht vergezeld. Ze dronken toen met graagte twee flesschen bier, die ik meegenomen had. Het bier bracht hen in een staat van hevige opwinding, waar door ze alle rust en bescheidenheid uit het oog verloren. Doch... dit gebeurde slechts éénmaal. Het bananenbier, dat men in het Ituri woud brouw-, is gemakkelijk te bereiden. De inboorlingen hollen houten blokken uit, waarin een opening ontstaat, waarin 'n menschenarm past. In die holte worden bananen fijngemaakt, die daarin vijf dagen blijven liggen. Het vruchten- slaatje is dan een zurig, rottend mengsel geworden, dat misschien mettertijd zou kunnen gaan gisten, doch na vijf dagen reeds goed genoeg is voor den smaak van den inboorling. Geheele families drinken dit z.g. bier, maken pret, vechten en zingen, alleen Piligbo maakte hierop een uitzondering, met zijn kalme en eeni- germate verfijnde bevolking. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1933 | | pagina 1