'Wat wilt li Iczenf tweede blad heldersche col'rant van donderdag 23 maart 1933. gaan Uit het leven der Heldersche haringtrekkers. 1'! S?~i«™»r. Vroeger toen kon Je makkelijker Stadsnieuws. Licht op voor alie voertuigen: Wintertijd. Donderdag 23 Maart18.45 uur Vrijdag 24 18.47 Bij het laatst gehouden examen slaagde te 's-Gravenhage voor het machi- ni- ten-diploma A, de heer W. J. Habiecht. AANBESTEDING. Uitslrg van de op 31 Maart 1933 ge houden openbare aanbesteding voor de levering van de bovenkleeding voor de adelborsten gedurende het jaar 1933. N.V. Goederenhandel voorheen L. A. Sl F. L. Kattenburg Co., te Amsterdam, voor 6786.09; Firma Herman Nijpels, te Den Helder, voor 7311.20; Firma H. Neville Hart Schoemaker, te Amster dam, voor 8242.40. FJF.N INGEZETENE TE DEN HELDER MEERMALEN MILLIONAIR. Men deelt ons mede, dat dezer dagen het tegoed der spaarders van de Helder sche Nutsspaarbank (een Heldersche Stichting), het bedrag van twee en een half millioen gulden beeft overschreden. PROEFTOCHT VAN DE „K XVII". Minister Deckers aan boord. Gistermiddag, om ongeveer vijf uur, is in onze haven de nieuwste onderzeeboot, de „K XVII", binnengeloopen. Gisteren morgen is de „K XVII" van de werf van Wilton, te Schiedam, vertrokken, met o.a. aan boord, de minister van Defensie dr. Deckers. Het gerucht dat de minister op een on derzoek in onze haven zou komen, had zich rondom de Buitenhaven als een loo pend vuurtje verspreid en zoo waren er nog een honderdtal belangstellenden toen de „K XVII" voor het commandements- gelmuw meerde. Aan de haven werd de minister verwel komd door den chef-staf, overste H. Jol les. De zeetocht was minister Deckers uit stekend bevallen. De auto van den minis ter stond reeds aan de haven gereed en daarmee werd door hem de tocht naar huis aanvaard. Alvorens door de marine te worden overgenomen, zullen hier eerst de noodi- ge proeven met de „K XVII" moeten wor den gedaan. SCHIP GESTRAND BIJ TERSCHELLING. Het Fransche stoomschip „Madeleïne" seinde gisteravond, toen het zich op 53° 50' N.B. en 3° 50' O.L. bevond, om sleepboothulp. De sleepbooten „Utrecht", „Witte Zee" en „Holland", van het bureau Wijsmul ler, zijn vanuit Den Helder, Hoek van Holland en Terschelling vertrokken, om assistentie te verleenen. Toen de sleepbooten op de aangegeven plaats waren gearriveerd, was het schip reeds gestrand. De plaats, waar het schip gestrand is, bevindt zich ten Noord-Westen van Ter schelling. Naar verluidt zou de sleepboot „Hol land" 65 mensohen van de „Madeleine" aan boord hebben genomen. Dit laatste kon men ons echter niet officieel beves tigen. THE 2 HODLARS IN MUSIS SACRUM. De populaire zingende accordeon-vir tuozen, bekend door de „Odeon"- en „Ho- mecord"-platen en de vele radio-uitzen dingen komen Zondag in Musis Sacrum. Zij zullen zoowel dans- als concertnum mers ten gehoore brengen. Zij traden in de grootste theaters en cabarets op en speelden o.a. voor Z.K.II. Prins Hendrik, burgemeester De Vlugt (Amsterdam), enz. Bizonderheden in de advertentie in dit blad en op de groote biljetten. BEGRAVEN PER AUTO-LIJKWAGEN. Voor begrafenissen buiten de gemeente en crematies wordt zooals bekend is, den laatsten tijd meer en meer gebruik ge maakt van auto-lijlkwagens. De heer Mans handen, de eigenaar van de bekende garage in de Laan, heeft dezen eisch des tijds begrepen en voor dit doel een keu rige lijk-auto aangeschaft. Hij vroeg ons langs dezen weg daarvan kennis te geven aan onze lezers, aan welk verzoek wij gaarne voldoen, omdat hiermede in een werkelijk bestaande behoefte is voorzien. AUTO IN BRAND. Dinsdagmiddag, half vijf, kwam de „Chrysler" van den heer S., Midden straat, van de Loodsgracht, aanrijden in de richting Koningsplein. Vlak bij de in aanbouw zijnde brug weigerde de wagen dienst, waarop de chauffeur er door voorbijgangers attent op gemaakt werd, dat zijn auto in brand stond. De man schrok en bemerkte, dat de vlammen uit het zitkussen sloegen. Hals over kop ver lieten hü en zijn metgezel het voertuig, dat een prooi der vlammen dreigde te wor den. Kordaat optreden voorkwam dit ech ter, water uit de gracht en zand van het bouwwerk deden wonderen; de heele zit ting werd er voorts uitgetrokken en ge- bluscht. Spoedig daarop stond de „Chrys ler", rook uit dien radiateur puffend, in deplorabelen toestand, omgeven door tal van nieuwsgierigen. EEN STOEIPARTIJTJE MET DRAMATISCHEN AFLOOP. Blijkbaar tengevolge van de lente, die hen in het bloed zat, waren twee jongens aan het stoeien in de Spoorstraat, voor den winkel van Laan. Plotseling kwam een van hen in onzachte aanraking met het aam, dat tegen een dergelijken druk niet bestand bleek. De jongen bekwam hierbij een bloedende verwonding aan een zijner handen. Een bereidwillige buur verleende eerste hulp, waarna de politie kwam en proces-verbaal opmaakte. LAATSTE ABONNEMENTS-VOORSTELLING. Met de voorstelling, die de N.V. Amster- dainsohe Tooneelvereeniging Dinsdag avond gaf, is voor dezen winter de serie voorstellingen wederom geëindigd. Dit be- teekent niet, dat wii nu in 't geheel geen goede tooneel-voorstellingen meer zullen krijgen de aankondiging van Heüer- mans' „Allerzielen" op Zondagavond a.s. is al dadelijk oen bewijs van het tegendeel maar het betee'kent wel, dat deze vaste avonden, waarop alles wat Den Helder be vat aan tooneelllevpnde ingezetenen, tegen woordig is, wederom hebben opgehouden. Op die overige avonden, nu ja, gaat men zoo eens te hooi en te gras, al naar het uitkomt en al naar er animo voor is. Maar deze serie-avonden.... niet veel minnaars zouden ze willen missen. Ie min der nu dit seizoen over 't algemeen betere stukken bracht dan het vorige het geval Wa\Vat ons ditmaal de heeren Van Dalsum en Defresne gaven, was, men weet net reeds door de verschillende medeJeeim- gen, die wii erover hebben gedaan, een circus-geschiedenis in vier bedrijven den Duitscher Carl Zuckmayer, getiteli „Circus Knie", een stuk, waarin speciaal Charlotte Kohier en Albert van Dalsum uitkwamen, terwijl een aantal medespelen den in het ensemble medewerkten, waar van wij speciaal noemen Bibbo, de cais- sière-wasohvrouw-kokin (Aaf Bouber) en Schmittolini, den clown van het circus (Jules Verstraete). innerlijke kracht en daardoor van sterk suggestieve beteekenis. Adembeklemmende tragiek ligt over het derde bedrijf, waarin Katharina de groote scène heeft met haar vader. Het circus is een jaar weggeweest en thans voor het eerst weer na Kajharina's heengaan in haar woonplaats aangeland. En nu komt voor haar het zware oogenblik, dat zij aan haar vader moet zeggen, dat zij niet weer bjj hem terug wil komen, maar zal blijven op de boerderij, bij den man, dien zij lief heeft. En Charlotte Köhler, die wij als Katharina in het eerste en tweede bedrijf reeds hadden leeren kennen als een won derlijk dualistische natuur, een, meisje met fantasie, met een feilen levensdrang, en die reeds in die bedrijven haar sterk-dra- i matisch spel had, gespeeld, Charlotte Het stuk bevat weinig intrige, maar des Köhler moest hier, in dit derde en aan- te meer naturalisme. Het is een brok le- grijpenöste bedrijf, haar zware rol vervul- dal werd weergegeven met een zóó len: tegenover den vader de verheugde ven. volmaakte plastiek, dat de toeschouwer dochter spelen, hem vooiioopig in zijn werkelijk gedurende een drietal uren in de wereld dezer circus-artisten is verplaatst geweest. Zeker is dat de verdienste van den schrijver, die zoo volkomen de sfeer van een reizend circus wist te benaderen, maar in veel meercJere mate nog is het cle verdienst? van de medcspelende dames en herren (zonder één enkele uitzondering), die zich zoo geheel op d!e sfeer hadden in gesteld en zelfs den ganschen avond door hun exotisch geaccentueerd Nederlandsch praatten. Het stuk zou kunnen worden gekarak teriseerd als „een stuk met karakter". Het was Duitsehe tooneel-schrijfkunst op haar best; sterk, vol sentiment en (dat was het merkwaardige ervan) volkomen a-senti menteel. Een zoo innige familie-verhou ding als bestond tusschen Katharina en haar vader, wordt, door een minder be- heerschte pen, tot een hopeloos sentimen teel geval uitgewerkt. Hier bleef de toe stand zuiver, de sentimenten echt en vol waan laten, dat zü voor goed was terugge komen, terwijl zij innerlijk verscheurd wordt door de smart, die zü hem onver mijdelijk zal moeten aandoen. En Van Dalsum vertolkte in deze scène de uit bundigheid waartoe het plotselinge terug komen van Katharina hem aanleiding gaf, en de stille wanhoop, het stille doodgaan aan het einde, vóór hij Katharina's ver haal nog gehoord heeft. Wel moet men groote acteurs zijn om zooiets te kunnen vertolken! In adembenemende spanning volgden wii d,en loop der gebeurtenissen, doodstil was de zaal en aan het einde van j dit bedrijf werd -ook niet gehaald. Dan: het vierde bedrijf. De artisten van den troep hebben hun ouden baas begra ven; zij hebben rouwkleeren gehuurd, overal waar zii ze konden bemachtigen en ook de clown Julius heeft op ziin tragi- sc-hen ouden kop den hoogen hoed geplant, die nu eenmaal bii die plechtigheid hoort. Ze hebben op het kerkhof kwestie gekre- door YVEL DLAWNURG. (Nadruk verboden). met eeremet de knuisten.... geen achteraffiesen as ik mijn tegenparty knook out had geslagen, dan was 't afge- loope.... ik dee altijd eerJifk en ridderlijk, en zoo kwam ik ok in Alkmaar. Dertig cent verdiend met touw pluize, zegt de 65-jarige scharrendroger zuchtend, l't is niet veul en mooie Mien kwijtZe Scharrendroger terug. Een gekke uit- n™een paar jaar weduwe. Laatst kw;am drukking gebruikt de Franschman: reve- lk,er teu8°' ?n toe,n wo" ze weer met '"e nous a nos moutons: Keeren wij naar anlegge. Ik ben ok weduwman maar ik onze schapen terug. De Scharrendroger, ,ruo van "1001e MleiJ 1,1 k? meer hebbe. Ik .al is hü 65 jaar en al heeft hij geen Hoo- lad vefllS J«ar geleje de schrik te pak- Het is eenige daoen later Over dengeschoot-opleiding genoten, is om de k?nKekrege en ze is nou ok heelemaal nei is eenige aagen latex... Over den r „:„h niet mooi meer, maar oud en geel en Ouden Helder is weer de avondstilte neer- ,oü.d. geeil_ j*dajK/:1 ky_iaaL gedaald. HOOFDSTUK VII. De Sciiarrendroger loopt een blauwtje bij mooie Mien. Rusteloos in eeuwige deining, slaat de zee tegen de steenen van de glooiing; het schuim der koppen doet spookachtig aan in het licht van de volle maan. Ik loop de dyk af en ga door de onaan zienlijke, mij lief geworden, straatjes en steegjes. Ja, ze zyn mij lief geworden deze steeg jes, die grauw zyn eri toch schoon. Sier loos maar toch schilderachtig zijn de hui zen waar de eenvoudi-gen wonen. Achter de gesloten luiken vermoed ik hun groote, ruwe, bonkige, stoere lijven in de kleine kaniers. Pracht-kerels, onze Hel dersche haringtrekkers en menschenred- ders! Zy vragen niet veel van het leven, alleen brood en werk. Hun eenige ver maak is te staan op den dijk en te turen, zwqgend te turen over zeeZwygen is de deugd van den Helderschen haring-1 trekker. De oude Scharrendroger zwygt! ookmaar wanneer ik bü hem binnen meer, maar oud en geel en niet scherenom de dooie dood niet. tanig. Zoo ik zeg, dertig cente, dertig Ilü liet zich niet lompen, door niemand "?01e, cente heb ik in de gevangenis ver n mnrl ah i ci/inii it'a ta ïii or at ïr» i Ir. niet. Als ik in het kleine achterkamertje, waarvan de muren geheel met een gril lige draperie van netten behangen zyn en op 'n stoel ga zitten, zit de Scharrendroger te mopperen. Hy zanikt wat over touw werk bijkoopen en over tuie en gije. Weet ik, feuilletonnist van de Jutter- krant, wat een tuie, weet ik wat een gye is? Neen, ik weet het niet en vraag het diend. Veul schuive ze niet of in Alk maar as je de uitgaanskas krijgt Toch altijd meer dan ik, zeg ik ja- ioerschwant ik heb in Alkmaar geen .cent verdiend met miin kaartjes maken voor de posterijen in die gevangenis. We binne echt kelega's, hebbe allebei gezeten, zegt de Scharrendroger joviaal. I Dat binne me, zeg ik, alleen ben ik geen visscherman. Visschermanwie is d'r dan nou aaU dwaiS^arreZfT"; minio wel visscherman, zegt driftig de Scharren- Scharrendroger, zeg ik.. Wat zyn tuie en gije? Tuie, die zitten op je ankers en gije zitte onder je simme, de onderkanten van het net. Ik snap er niks van, zeg ik. Het lijkt wel gevangenistaal. De Scharrendroger grijnst. Ik snap zooveul niet, zegt hy. Ik val, dan komt zijn tong los. Want liy i snap ok niet, dat jy, die in de gevangenis tande bint gaan, zitte, de gevangenistaal niet Maar wy wiste blikskaters goed Kaper- bestedeerd heb. Hoe komt een mens, met nieule te vinden, daar kon je vroeger best hersene in zyn harseskas, er toe, om vry- visschemaar nou is 't er bar slecht willig te gaan zitte? Ik heb ok eres ge- Op Huisduine lillijke steene, net zoo je zetemaar 't is al zeker 40 jare geleje, schreef en op Kapermeule zit het vol al meer dan 40 jare. Niet voor wat ge- heftevan die ouwe wrakke ineens hoor, niet om stele en moorde en Hefte, wat zijn nou hefte, zeg ik te- roove; maar ja, iedereen loopt wel eens gen den ouwen Scharrendroger. de kans om in de nor te draaie. Daar hei Jjj weet niks, zegt de Scharrendroger je nou zoo'n stelletje krentenbakkers uit verachtelijk, jij weet niks.... Hefte zyn Rotterdam, die hebbe d'r zaak op Zondag stukke hout en mastëindjes van wrakke, opegehouwe, kryge ze 50 cente boete of die siteken soms boven 't zand uit en 2 dagen bromme. Je heb heusch niet noo- daaran haal je je kostelijke nette au bar- dig iemand te vermore of te bestele om in rele. Ouwe Jaap Been heb er eenmaal de de cel te komme. Nou, dat weet je zelf j helft van zijn net verspeuld en asse ze op ok best. Je hebt zelf ok een bonnetje ge-Huisduine, met het net ophale, niet uit d'r had. Afijn, vervolgt de Scharrendroger, doppe küke, verspeule ze bü iedere trek weet je waarom ik gezete heb, een paar minstens 25 meter want, en je hoeft ge- dage heb gekrege? Dat zal ik je zegge, rust niet op de trekkers te kankeren, want Ik kreeg mot met een kammeraad van me de lui kenne di'r niks aai doen. over een meisie. Ik snap eigenlyk niet,! Alles werkt de trekkers teuge... die hoe ik zoo stom heb kenne zyn, om meafsluiting van de Zuierzee is de dood ge- voor zoo'n vrouwmensch zoo de kouwe worre voor de Helderschen. De haring mikkieskoors te make. Ze is later niet trekt niet zoo zwaar meer langs de kust, eens met me getrouwd. Afijn, ik was ver- j ze gaan de andere gaten in. De eenige kent Yvel al vele jaren. Hij kende hem liefd hè. Mien had een knappe kop, mooie! kans is as de wind en stroom gunstig is, reeds toen ie als H.B.S.-jongen in den blauwe ooge en blonde haren; ik was weg, maar de wind heb lak an iedereen, die op 't Marsdiep visscihe, as teugeswoordig. Toen visohte we bü Kapermeule, dat is Onrust, he, op de kaart staat 't angegeven met Molegat. Weet je wat idioot is, datte ae schooljongens in Den Helder persies op een prikkie kunne zegge waar Peking leit, maar asse ze op een eksame an zo vrage: waar leit t Molegat, of Kaper- j.a(j meer bet timbre van mezzo-sopraan, meule, dan staan ze met hun mond tol vnr*r Aniïpi^Hpripr^nnni Hanton gen met een geestelyke, die niet wilde toelaten, dat de balanceerstok van den overleden directeur mee begraven werd. Balsturig geworden, hebben ze toen de krans ook weer meegenomen. En nu komt het groote moment van clown Julius. „Wat moeten we nu?" zegt hü. „'t is af- geloopen met ons. De baas is heengegaan, en wü zullen naar alle windstreken wor den verspreid.... Wat zal er van ons te rechtkomen, het armhuis, de dood?" Maar dan komt wederom Katharina en ziet in waar tenslotte haar taak ligt. „Hier hoor ik, vooruit, we breken op en gaan naar de kermis in En alles wordt dan weer goed, het leven is er weer en de arbeid, al leveren zü weinig meer op dan droog brood. Voort gaat het: rusteloos is het leven, wreed en genadeloos. Maar liet is er omdat het er is en het heeft zün eisohen ook, en wee den opstandige, die aan die eisch en zou trachten 'te ontkomen! Vader Knie is dood, maar hier past slechts berusting: zün dochter zal zün plaats vervullen, on onderbroken gaat het leven door in voort- durenden op- en neergang. Karakter en sentiment, een uitste kende ky'fk op het leven van deze rondrei zende circus-menschen en een volkomen afwezigheid van alle sentimentaliteit, dat zy'n de kenmerken van dit treffende tranche de vie, dit stukje leven. En om nog even op de andere medespelers terug te komen: allen voelden dit, voelden dat hier geen aangeleerde poses of fraaie dictie van pas kwam, maar dat slechts na tuurlijkheid, losheid en ongedwongen spel noodig waren. Hoe voortreffelijk was ook Aaf Bouber, als gast aanwezig! Aaf Bou ber kennen de Helderschen natuurlijk uit de volksvoorstellingen van „De Jantjes" e. d. Hier was zü de oude waschvrouw en kokin, die ook zoo prachtig de 9feer wist weer te geven! Eerst om hij middernacht was deze voor stelling geëindigd. LAATSTE MARINE-CONCERT. Een stampvolle zaal. Casino was, by dit laatste der reeks winterconcerten, waarmede de stafmuziek het seizoen weder besluit, stampvol. By troepjes tegelyk kwamen de bezoekers binnen en tenslotte was het een zoeken om nog een plaatsje te vinden. Zoolang mogelyk laten de muziekkenners de voorste rijen onbezet, omdat je deze orkestmuziek natuurlyk beier in het mid den der zaal kan hooren, maar er was niets aan te doende laatkomers moesten naar voren en ook de laatste plaatsen in dit geval de voorste dus raakten bezet. De heer Leistikow heeft in het num mer van Zaterdag over de orkestnummers reeds zooveel medegedeeld, dat wy ons ontslagen mogen rekenen van de taak daar nog lang over uit te wyden. Het waren Beethoven'sEgmont-ouverture, het Largo van Handel, dat op verzoek op het programma was geplaatst, en Rich. Wag- ner's Meistersinger-muziek, vóór de pauze. Na de pauze liet groote en grootsclie nummer van Tschaikowskyde vyfde symphonie, eveneens op verzoek gespeeld. De vertolking van deze boeiende en vaak origineele muziek was voortreffelijk en gaf het publiek aanleiding tot hartelijke ovaties. In Handel's Largo trad de heer Pala als solist op, die eveneens den war men dank van het publiek in ontvangst had te nemen. Als soliste hadden we, zooals reeds vermeld, Mara Dyxhoorn, een zangeres van erkende bekwaamheden. Haar sopraan pag. Buitenlandsch Overzicht Feuilleton Radio-programma 2 Het autobusverkeer over den af sluitdijk begint Dinsdag 11 April 2 De muiterij op ..De Zeven Pro vinciën' en de dienstweigering. De lichte arrestanten hebben meer bewegingsvrijheid 7. Een jonge wolf uit de Rotterdam- sche diergaarde ontsnapt M 7, Drieduizend Mantsjoerijsche sol daten naar het Chineesche leger overgeloopen1 Een pleidooi van de Java-Bode voor opheffing van de Marine- kweekschool te Makassar 2 Het antwoord van den Minister van Binnenl. Zaken op vragen van den heer Braat in verband met den duur van den zomertijd 7, Een gedenkteeken op den afsluit dijk. Een uitzichttoren van 20 i 25 M. hoogte7, De vertooning van de film ,,Mor- genrot" door den Ned. Bioscoop bond stopgezet2 Voorstellen van Roosevelt tot be strijding van werkloosheid l, Een aanbeveling van de Konin gin-Moeder voor de a.s. Emma- bloemcollectc7 Een Amerikaansch ontwapenings voorstel 7 Gisterenmiddag is de onderzee boot K XVII in onze haven ge komen. Aan boord was Minister DeckersM 5 Omtrek nieuws 6 Marineberichten 8 Marktberichten 8 Ouden Helder, vette scharren en poonen kwam halen. Want de Scharrendroger was in den OudenHelder even beroemd als in Nieuwediep. Neel Kraan in de Steiger- steeg poogde hem met makreel-rooken den loef af te steken. Vreemd, ik kom by vele Helderschen, ze wonen in Den Haag, in Rotterdam en Amsterdam: weet je wat we missen, zeggen ze, Heldersche ge rookte makreel en bokking; we lusten ze hier niet. Een bekend oud-Heldersche, de directeur van de groote Transatlantische Telegraaf maatschappij, zeide mjj: Als je heelemaal weg, van verliefderigheid hè, j doet wat ie wil en op Huisduine is 't huile en ik geef uit jaloerschheid een Cal-met de lamp an voor de visschers, want lants-ooger, die teuge Mien knipte, een j het strand is 5 meter afgenomc en daar- pit voor zyn oog en wy rake daardoor an door zjjne die hefte op 't strand bloot ge- 't bakkeleien. Komt een pelisieagent er komme. by' en die zeit d'r wat van. Nou en ik bin De hoofde zjjne ok de schuld an die zoo stom om die ok te ljjf te gaan en toen was ik de pisang hè. En weet je wat het ergste was, nou, toen ik de volgende dag met een paar tande uit myn mond, die had die Callantsooger even d'r uitgemept en een dik blauw oog bjj d'r kwam, wat denk je dat blonde Mientje zeit? Ze zeit: wat over die zeeridders en makreelroo- j Wat mot je? Denk je dat ik met een jonge kers schrijft, dan komt het water in myn j wji loope, die net as een oud bessie geen mond, dan doemt myn oude buurvrouw. Neel Kraan, in levende lyve voor my op, dan ruik ik die pittige rooklucht, dan zie ik die vette poonen goudbruin aan de stokkies hangen op het eind van de Stei- gersteeg Geen rechtgeaard Jutter koopt gerook te poonen buiten Den Helder en ook geen taai-taai. Een vreemde combinatie: Hel dersche poonen, Heldersche taai-taai. Is er geen handelsgeest meer in onze vader stad? Kunnen de wjjd en zjjd beroemde Heldersche vischrookers en taai-taai-bak kers niet een nog veel grooter afzetge bied vinden? \ls ik vischrooker, als ik taai-taai-bak- Ker >as, drommels, heel Nederland at die dmgeu... alleen uit Den Helder. Hel dersche taai-taai zou de Weespermop verdringen. Jutter gerookte poonen sloegen Geldersche gerookte worst knock out. Lieve deugd, de koopmansgeest die in me is, heeft een oogenblik de feuille tonnist verdrongen; het is soms wel een beetje vervelend, als je zoo dualistisch bent... Revenous h nos moutons, keeren wy tot ons onderwerp, in casu, den ouden tande in z'n mond heb en een blauw en groen oog heb en met de pelisie vecht! Ik mot niks meer van je! Ik gaan met die Callantsooger... Ik most naar Alkmaar, net as jy. Ik zat heelemaal alleen. Die cipier zei niks teuge me; dat was persies de dood van Piero. Tjonge, dat is wat, as je daar heelemaal alleenig zit, omdat je met de pelisie en de Callantsootger ge klopt heb. Ik verveelde me doodMot je gewend zyn de heele dag in de buiten lucht te staan en de storm om je harses te hoore blaze en dan te moete zitte in zoo'n dooie cel, met geen ander vertier dan touw te pluize. Alleenig voor zoo'n pit, die je uitgedeeld heb. Te bikke kreeg ik genog. 's Morgens een paar sneje droog roggebrood, zulke pille, en 's middags kreeg ik stukkies spek in me ete. Maar 't is toch beroerd te zitte, as je 't niet ge wend bint en as je nou voor een slecht ding zit, maar voor een kloppartytje. Ik wachtte vroeger nooit tot ik den eersten klap kreeg, ik was geen schaap, om de dooie dood, dat was ik nietas se begonne, sloeg ik d'r op. Als ze me te na kwamnic, dan was 't bakkelijen.maar situwasie, dat zeg ik je. Eerst hei je het groote hoofd by 't badhuis, dan 't middel hoofd, det is uit elkaar geslage, 20 jaar geleje, maar nou woele die ouwe steene aldoor los. 't Zyne steene, die zooas myn vader zei, al in de Fransche tyd zjjn ge legd en nou aldoor door het ty en stroom los boven het zand slaan. De zee buiten 't hoofd is afgepeild door de Waterstaat en nou is alles ruwe puntige steenen, wat vroeger zand was. Vroeger was 't hoofd 20 meter langer. maar de storm heit 't gekort. De Waterstaat schijnt er niks an te kenne doen, dlie kan ok niet altüd schar- rele zoo asse ze graag zouwe wille.maar al komme d'r nou aanstonds duizend tal haringe anzwemme en die komme in de nette, dan geeft 't nog riks as do nette stuk gehaaid worde en vol gaten zitten. Je hebt nou zelf in het net, in de ge vangenis gezete en toen je in de cel kwam, maakten ze de deur dicht.,.. As ze 'm open late, zoude alle gevangene 'm smereZoo is 't ok met de netteas daar deure op Kapermeule of op de Huis- duioer Hoofies ingescheurd worre, dan gaan de haringe de cel uit.dan maken ze gauw een eind aan hun veroordeeling tot de dood. Zoo is 't.... en nou gaan ik nog effe naar de dyk.'t is mooi weer, de maan sohünt en ik heb geen zin om naar me kooii te gaan. Ik ook niet, zeg ik, ik ga met je mee een dükie maken. (Wordt vervolgd). hetgeen voor enkele liederenwy denken byvoorbeeld aan Grieg's „Ich liebe dich" met den geweldigen climax wel jammer was. Maar wat zy in de hoogte wellicht Daar sommiger smaak tekort schoot, werd dubbel en dwars vergoed door voor dracht en muzikaliteit, temperament en gevoel. Beethoven schreef in een jolige bui blijkbaar de muziek voor „die schone Schusterin", en de zangeres vertolkte dit typisch Beethoven-zangnummer op hu moristische wyze. De manier, waarop zy deze verzen voordroeg, gaf ons reeds een voorproefje van de vertolking van meer serieuze nummers en dit kwam in de volgende nummers dan ook uit. Hugo Wolf is de man die niet minder dan 53 liederen van Mörike op muziek heeft gezet, elk lied, hoe klein ook, is een af gerond apart kunstwerkje, dat een voor- treffelyke vertolking vraagt om tot zyn recht te komen. Uiterst fragiel is ook de harmoniseering en daarom werd ook van het orkest zeer veel gevraagd, want de minste onregelmatigheid in de vertolking kan de harmonie verbreken. Zoo goed als de zangeres een compliment toekomt voor de wyze waarop zy dezen componist vertolkte, moet ook het orkest hier worden genoemd voor de prachtige interpretatie, waarbü met name in het Christusvers („Auf ein altes Bild") de weemoedige sfeer van het geheel werd behouden. Geheel anders en voor het groote pu bliek dankbaarder was Grieg's liefdeslied en wederom wist zy hier den sterken climax goed weer te geven, al zou wel licht door een wat hooger stem dit lied nog beter tot zijn recht zyn gekomen. Met een Brahmslied (de groote autipode van Hugo Wolf) werd de serie besloten. De zangeres had, naast de bloemenhulde, ook het dankbare applaus van het publiek in ontvangst te nemen. Na afloop van het eerste gedeelte was het wederom de heer Leewens, die het podium betrad om den dirigent en de leden der kapel namens comité en publiek hartelyk te danken voor wat in den af- geloopen winter aan muziek en zang geboden was. Deze dank werd in stof- felyken vorm gegoten in de hoedanigheid van een krans en was aanleiding tot een orgie van applaus, dat over de kapel en haar directeur losbarstte, De heer Leewens bracht dank aan den admiraal voor diens belangstelling, aan kolonel van der Linden voor zyn tegemoetkomende houding inzake de medewerking der marinekapel, aan den burgemeester, helaas verhinderd te komen (beide aydere heeren waren tegenwoordig). In 't byzonder hoopte spr., dat, wanneer ook de gemeente onverhoopt genoopt zou zyn door crisis-omstandigheden aan verschillende subsidies te gaan tornen, die van de stafmuziek het allerlaatst aan de beurt zou komen. Met het spelen van het volkslied werd, zooals te doen gebruikelijk is, dit laatste concert besloten. 1 22, 23 en 24 Maart. T entoonstelling Speeltuinvereeniging. Musis Sacrum, van 2 tot 10 uur. Zaterdag 25 Maart. Uitvoering Sportvereen. „Zeemacht",. Casino, 8 uur. Feestavond Speeltuinvereeniging. Mu sis Sacrum, 8 uur. TENTOONSTELLING SPEELTUINVEREENIGING. De Speeltuinvereeniging heeft in den betrekkelijk korten tijd van haar werk> zaamheid blijken gegeven van een groote activiteit. Men weet het, verschillende af- deelingen zijn in onze uitgestrekte ge meente gesticht, en weliswaar mogen ze zich niet alle in een eigen tuin verheu gen, maar de animo en de werklust van de besturen is er niet minder om. Meer en meer breidt zich het werk uit, grooter en grooter wordt de kring van belang stellenden. Het is mogelijk, dat van de zijde der ouders misschien wel eens wat te veel op de besturen wordt vertrouwd, en dat vele ouders wat te passief blijven, het is een klacht, die wij tijdens ons bezoek aan de tentoonstelling vernamen daar tegenover staat, dat ontegenzegge lijk van de zijde van onderwijs- en ge meentelijke autoriteiten de belangstelling onverflauwd is, dat er steeds de meest mogelijke medewerking wordt verleend. Hoe kan het ook anders. Zooals de burge meester dezen Woensdagmiddag in zijn openingswoord releveerde, is de straat schenderij aanzienlijk verminderd sinds de Speeltuinvereeniging haar werk heeft aan gevangen. En wat men, bij een rondwandeling langs de verschillende stands, te zien krijgt over het door de kinderen vervaardigde werk, geeft wel een indruk van het buitenge woon nuttige en opvoedende werk, dat hier verricht wordt. Verleden jaar heeft de Vereeniging een tentoonstellinkje georganiseerd van het in de wintermaanden door de kinde ren vervaardigde werk. En Woensdag middag werd wederom zoo'n tentoon stelling geopend, ditmaal op veel groo ter schaal dan de vorige. 't Was heelemaal een typische dag, deze Woensdag: stralend scheen het voorjaarszonnetje over onze straten en lokte de moeders naar buiten met Uen kinderwagen. In de voorzaal van „Musis Sacrum" werd door de directie der Zui derzeewerken een groote openbare ver- kooping gehouden van allerlei afgedankte materialen, tengevolge waarvan het groot ste deel der Koningstraat een tijdelijke parkeerplaats was geworden van dozijnen auto s. De velen, die niet wisten wat er aan de hand was, brachten ze in verband met deze tentoonstelling, die er zoodoen de wel bij votiEen en ander gaf een ongekende levendigheid aan dit stukje van onze stad. Te twee uur heette de heer Lücker, de algemeene voorzitter der vereeniging. de talrijke aanwezigen, onder welke wij op merkten den burgemeester, het eere-lid den heer Hoek, den commissaris van po litie, wethouder van der Vaart, het raads lid Biersteker, onderwijs-autoriteiten (ter wijl nog verschillende anderen, de admi raal, de raadsleden Luyckx, Kraak, Min nes, Eylders en van Zwijndrecht, bericht kadden gezonden van verhindering).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1933 | | pagina 5