/2.5 uur Sterret/jd
ILLUSIE.
,a (alplia van den Lier; helderheid:
.1; parallaxis 0".124; afstand 28
ut jaren 280 billioen km); laag in
t Z.O.: Spica (alpha van de Maagd;
Iderheid: lm.2; parallaxis: 0".014;
1 sand 230 lichtjaren 2300 billioen
km).
's Avonds 10 uur (begin April 11 u-,
eind April 9 u.) staat de Groote Beer
in het zenith. Orion en de Groote Hond
zijn in het Westen ondergegaan. Bo
ven aan den Westerkim ziet men
het totale licht, door het stelsel in onze
richting uitgezonden, verminderd.
De tijdsduur der eclips 9u45m
is de tijd dien de begeleider noodig
heeft om voor den schijf der hoofd
ster te passeeren.
In het N.O. ziet men Daneb (alpha
van den Zwaan; helderheid lm.3; pa
rallaxis 0".005; afstand 650 lichtjaren
6500 billioen km) en Wega- In het
Oosten vindt men Hercules, de Noor-
II NEVELVLC
X STERRENH.
2 DUBBELSTER
O VERANDERLIJKE STl
♦•STER OER 1125 6R.
STER DER 35 GR.OFZWAIMER
II NEVELVLEK
X STERRENHOOP
-WIP
S DUBBELSTER
O VERANDERLIJKE 3T.
STER DER IS2f GROOTTE
(•STER DER J JGROOTTE OF ZWAKKER
Prooyen (alpha van den kleine Hond;
helderheid: Om.5; parallaxis: 0".30;
afstand 11 lichtjaren 110 billioen
km), Castor en Pollux van de Twee
lingen en Capella van den Wagenman.
In het Noord-Oosten vindt men het
sterrebeeld Perseus, waarin de veran
derlijke ster Algol, /an alle verander
lijke sterren is Algol het gemakke
lijkst waar te nemen. Gewoonlijk is de
helderheid 2m.2.
Om de 68,816 uren bereikt de hel
derheid een minimum van 3m.5. De
helderheidsverminderipg duurt 4u53m,
de daarop volgende helderheidstoena
me eveneens 4u53m. Daarna blijft de
helderheid gedurende 59 uren con
stant 2m-2, waarna opnieuw de helder-
heidsVermindering begint.
Algol is een spectrocopische dub
belster. Ook in de grootste kijkers kan
de ster niet als meervoudig gezien
worden. Dat zij echter meervoudig is,
blijkt uit de verplaatsingen, die de
spectraallijnen van het spectrum on
dergaan. De begeleider is donkerder
dan de hoofdster en wentelt zoodanig
om deze, dat zij eenmaal in de 68.816
uren een deel van het licht van de
hoofdster onderschept. Hierdoor wordt
der-Kroon, de Slangendrager en de
Slang. In het Zuiden de Waterslang,
de Raaf en de Beker.
Op verzoek van eenige lezeressen en
lezers deelen wij nog mede wat de be-
teekenis is van de tijdsopgave van het
Sterrekaartje. De kaartjes zijn getee-
kend voor een bepaald uur sterrentijd.
Bij ieder kaartje is daarom aange
geven voor welke uren Amsterdam-
schen tijd het geldt. Dit beteekent nog
niet dat het kaartje slechts op een
bepaald oogenblik kan worden ge
bruikt. Immers, de verandering per
dag geschiedt slechts langzaam. Al
leen voor de laag boven den horizon
geplaatste sterrenbeelden moet men
op den tijd letten, daar deze natuurlijk
slechts kort zichtbaar zijn.
Eenige andere lezers hebben ge
meend, dat de mededeeling, volgens
welke Mars en Jupiter zich in den
Leeuw bevinden, onjuist is, daar zij in
een astrologische „sphameris" (de as
tronomen spreken van „epliemeride")
gelezen hebben, dat Mars en Jupiter
zich in de Maagd bevinden. Waar
schijnlijk is de verklaring deze dat
de astrologen de plaats aangeven in
het teeken Maagd, welk teeken van
den dierenriem, door de precessie,
zich thans bevindt in het sterrenbeeld
de Leeuw. Na pl.m. 25000 jaar bevindt
het teeken Maagd zich weer in het ge
lijknamige sterrenbeeld. Men kan zbh
echter met eigen oogen overtuigen dat
beide planeten zich inderdaad in het
Sterrenbeeld de Leeuw bevinden.
A. C. de Koek.
(Nadruk verboden).
Ik heb de vorige week niet geschreven
hè en dat komp omdat ik m'n vingers in
een doekie had en nou zeg m'n zuster dat
ik een suffert ben.
En dat zeg ze nou omdat dat doekie om
m'n vingers zit en dat is nou allemaal ge
komen omdat ikke met m'n vingers tus-
schen de deur van de trein heb gezeten,
toen ik d'r de vorige week in mog zitten
omdat ik naar Amsterdam mog met m'n
vader en moeder en dat kwam toen omdat
ik een juffrouw deruit wou helpen en toen
ze deruit was toen goo'de ze de deur dig
en toen zat ik met m'n vingers der tus-
schen en die waren d'r bijna heelemaal af
maar nou zitten ze weer allemaal heele
maal deraan en nou doet het ook niet umer
zeer, maar dat heb 't wel gebaar
geloof nou wel dat het mooi weer gaat
worden he, want die klup die e.
allemaal op reis gaan die heef dat nou ook
weer gedaan en die zijn nou over den af
sluitdijk en Wieringen gegaan naar Fries
land en daar hebben ze nou allemaal lol
gehad. Maar ik ben niet mee gewees om-
datte dat doekie nog derom zat en dat
zou pijn gedaan hebben zei m'n zuster
met die bussen maar da's maar kwats
want als zij ergens naar toe gaat dan mag
ikke nooit mee omdat ik altijd zeg datte
haar hoedje scheef op d'r hoof staat.
En dat heb ik van de week ook in Am
sterdam tegen een juffrouw gezegd, want
dat kwam zoo. We zaten allemaal in de
tram en d'r zaten ook en hoop meheeren
in en toen stapte een juffrouw derin en die
had geloof ik allemaal aardappelenmeel
en verref op d'r gezig gesmeerd en daar
zaten nou al die meheere naar te kijken
en dat vond ze geloof ik niet lollig want ze
trok allemaal gekke gezichten en toen zeg
ik tegen die juffrouw, juffrouw ik wil nou
niks zeggen maar die meheeren kijken nou
allemaal naar u omdat uw hoedje scheef
op uw hoof staat en dat heef m'n zuster
ook.
Nou en toen gingen al die menschen lag-
gen en ik kreeg een wats om m'n ooren
van m'n vader maar dat doekie met m'n
vingers derin zaten d'r juist tusschen en
toen deed het nog meer pijn, en nou is de
brug ook bijna heelemaal klaar en nou
zal Wimpie eens een versie gaan proki-
seeren en dat komp dan in de krant en
meheer palla heef nou ook een prijs ge
wonnen he omdat ie zoo mooi op alle in
strumenten blazen kan en dat moet ie nou
wel kennen he want die menschen die ie
allemaal met de stok mag slaan as die
aan het spelen zijn, die kennen het ook
ant
kozAkken
Paar.
ZOo
dan
zin
net
soed en nou komen die menschen uit kr
land ook weer zingen maar niet egt w
dat zijn nou kozakken he en kot
moeten allemaal op paarden zitten
en nou moesten ze dan allemaal met j
den op het tooneel gaan zitten en dan z
zingen dan was het veel mooier en
zouwe ze dat moppie ook wel kenne
gen van:
„Hup paardje op een draf
en morrege is het Zondag."
Ik zal het ar maar niet heelemaal 0p.
zetten, want dat kenne toch alle mensche
he en dan zouwt ze allemaal mooi m,s
kenne zingen en dan is dat allemaal
zoo veel als een-pot poer rie.
En nou gaan ze ook weer alleman
stemmen en nou zeggen al die meheere je
moet op mij stemmen, want die anderen
weten d'r niks Van en dat zeggen ze nou
allemaal en op wie moet .ie nou stemmen
als ze allemaal zeggen dat ze d'r niks van
af weten. Dan ben ik maar blij, datte ik
niet hoef te stemmen. D'r heef in de krant
gestaan dat alle menschen nou een goeie
wil dag gaan moeten houden en dat ga ikke
ook doen.
En weet u wat ik mij dan allemaal gaan
voornemen: ie. Overgaan op school, 2e.
een fiets en een voetbal hebben, 3e. m'n
zuster niet meer kwaad maken; 4e. de
meissies niet meer aan de haren trekken
en 5e. nog een heele hoop Wimpie schrij
ven - dat zijn allemaal goede voorne-
mens he.
Nou ik hou op tot de volgende week
dan maar weer he.
daaaaaag,
Daar is in ieder menschenhart,
Een wondeplek verborgen smart,
Die zich geen weg wil banen,
En somtijds is daar bitter leed,
Waarvan de trouwste vriend niets weet,
't Zijn onvergoten tranen.
G. Borst.
„Daar heb je mevrouw Pietersen,
dat moet compleet een engel zijn wat
haar karakter betreft".
,,'k Geloof het graag, de vleugels
kun je duidelijk zien!"
(„Nebelspalter").
Het leven is een reis, waarvan nie
mand de route kent, dan na er de ver
schillende stations van te hebben door-
loopen.
door
HENRICA.
Jaap Meijer ging op zijn gemak zit
ten in den hoek van den coupé en vouw
de tic couranten optn op de pagina,
waar het Boekennieuws op stond. Gre
tig vlogen zijn blikken over de kolom
men, waar de nieuw verschenen wer
ken werden besproken en langzaam
aan verscherpte zich de bittere trek
om zijn mond. Jaap Meijer was een der
schrijvers die onbesproken blijven.
De openbaarmaking van zijn wer
ken geschiedde in een dof stilzwijgen.
Een heel enkelen keer stond zijn
naam, gezet met het allerkleinste let
tertje, dat de drukkerijen in voorraad
hadden, aan den voet van een kolom
van „toegezonden boeken" als er nog
wat te veel ruimte was om deze alleen
met een sierlijk vignetje te vullen-
Niemand had ooit van Jaap Meijer
gehoord. Als hij aan nieuwe kennis
sen vertelde, dat hij schrijver' was,
antwoordden zij hem altijd met de voor
hem smartelijke vraag:
„En.... schrijft u onder eigen
naam?"
Jaap Meijer legde voor den zooveel-
sten keer in zijn leven het „Boeken
nieuws" neer en zijn blik viel op een
medepassagier, een jong, aardig
meisje, met een fleurig, mooi ge
zichtje. Toen de trein zich in bewe
ging had gezet, nam ze een boek uit
haar koffertje en verdiepte zich erin.
Er was weldra een levendige en in
gespannen uitdrukking op haar ge
zichtje, dat hij verlangen gin-c te we
ten niet zonder eenige bittere ja-
loerschheid in zijn hart, welk werk
zóó boeien kon.
Zeker weer zulk een onmogelijke
„psychologische" roman, die met veel
gewichtdoenerij door de vrindjes werd
besproken in de dagbladen. De recla
me-omslag, die om het boek behoorde,
gleed naar beneden en wat ontdekte
Jaap Meijer tot zijn onuitsprekelijk
genoegen? Het was.... „De bitterste
Droppel", van Jaap Meijer! Een der
hartree rendste liefdes-tragedies, die
ooit uit zijn vulpen waren gevloeid.
Een warmte steeg in hem op, een
duizelig gevoel, ja, een ware geluk
zaligheid. Z'n wangen gloeiden. Hij
durfde bijna niet meer te kijken, uit
vrees zich te verraden. Even toch nog
kijken waar was zij ongeveer? Op
de helft maar het aantal der ge
lezen bladzijden te oordeelen, juist in
de episode, waar Reinhard aan Cle-
mence de hartstochtelijke liefdesver
klaringen doet en waar Clemence zich
schuchter terug trekt. Ziet eens hoe
de oogen van het mooie lezeresje ont
roerd kijken! Welk een geboeide trek
was om de even geopende lippen! Ze
kijkt niet eens op nu ze over een wis
sel gaan, Ze leest door, terwijl ze heen
en weer geschud wordt. Zalige situatie,
zijn stoutste droomen overtreffend!
Wie zou zij zijn? Misschien een
filmster, die een voor haar geschikt
scenario vindt in de roman-situatie.
Wat zou zij een bekoorlijke Cle
mence zijn! Wellicht wat te blond en
te naïef Clemence was donker en
melancholiek, maar toch
Hij fantaseert door stoutmoediger
dan hij als romanschrijver wel durft-
Hij ziet zich als gevierd, eindelijk
erkend acteur, vereenigd met de hoofd
vertolkster van „De bitterste Droppel"
hij ziet nederig om belet vragende
journalisten om een interview smee-
ken, dat hü hooghartig terugwijst. Hij
ziet zichzelf en haar vereenigd in de
geïllustreerde bladen: „het beroemde
echtpaar Meijer op de huwelijksreis"
„een snapshot van Jaap en zijn
vrouw in de studio's van Neubabels-
berg".
Opeens keert hij tot de werkelp-
heid terug, 't Meisje zucht diep en
kijkt met droomerigo oog^n. naar bui
ten 't boek onbewust tegen zicfi
aandrukkend.
Jaap Meijer houdt het niet langer
uit en zijn aangeboren verlegenheid
vergetend flapt hij eruit, terwijl het
hart hem in de keel klopt (en zijn stem
klinkt akelig heesch):
Is het zoo'n boeiend boek, dat u
daar leest, juffrouw?
Het meisje kijkt hem verbaasd aan,
dan bloost ze diep en antwoordt wat
verward lachend:
Ik weet het niet, wilt u het eens
zien?
Het boek daalt op haar schoot en
tot Jaap Meijer's ontzetting ontdekt
hij in het boek een dicht-beschreven
brief, waarboven zijn nu helderziende
oogen „Allerliefste" lezen.
Het meisje neemt den brief, bergt
hem zorgvuldig in haar taschje en
schuift haar medepassagier „De b"'
terste Droppel" onverschillig toe. Ver-
ontschuldigdigend zegt ze:
Het lijkt me erge flauwe k081'
maar ik nam het, omdat het maar een
kwartje kostte. U moogt het gerus
houden, mijnheer.
