S. A. KANNEWASSER Zn.
Vreemde Kapers op de kust.
S. A. KANNEWASSER Zn.
TOBRALCO
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
Hedenavond zijn onze
zaken geopend tot
11 L2 U G*.
Zondags geopend tot 22 uur
No. 7280. EERSTE BLAD
ZATERDAG 27 MEI 1933
61ste JAARGANG
Frankrijk tegen her Viermogendhedenverdrag. - Van
de ontwapeningsconferentie. - Wapenstilstand tus-
schen China en Japan
Zuidstraat
Keizerstraat Kanaaiweg
in 50 dessins,
kleur-eoht, - wasch-echt,
De kabinetscrisis opgelost.
Indië en het nieuwe kabinet.
Er is gewoon Krentenbrood
en er is Krentenbrood van Krigeé
De marinezaken in Ned-lndië
FEUILLETON
LDERSCHE |^AN
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50- voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65binnen
land Nederl. Oost- en VVest-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Losse nos. 4ct.;fr.p.p.6ct. Zondagsblad
lesp. f 0.50 f 0.i0, f 0.70,f 1Modeblad resp. f ].20, fl.50, 11.50, 11.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Ju.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t, m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct.
Frankrijk tegen het Viermogendheden
verdrag. Frankrijk is in alle opzichten
het struikelblok voor de gemeenschappe
lijke regeling van internationale proble
men. In vorige overzichten schreven we
over de Fransche houding ten opzichte
van de ontwapeningsconferentie; de
angst voor Duitschland was oorzaak dat
Frankrijk hier de rem was voor het be
reiken van practisehe resultaten en op
dezelfde gronden is Frankrijk tegen het
waren daarentegen van meening dat zoo
wel een verdrag als de controle onuit
voerbaar zijn zoolang de nu heerschende
gebreken van de bestaande systemen niet
opgeheven zouden zijn.
De Duitsche oud-minister Moldenhauer
betoogde niet nadruk, dat Duitschland, in
overeenstemming met den oproep van
Roosevelt, ontwapening door afschaffing
van aanvalswapenen bepleit en in dezel
voorstellen slechts lapmiddelen ziet, die
vier-mogendheden-pact gekant, althans het doek nooit zullen Verwezenlijken. De!
tegen het pact zooals het resultaat uit de omweg over een bezuiniging in de be-
©nderhandelingen te Rome. grooting ïfioet mislukken omdat de eorr-
Oin niet verantwoordelijk te zijn voor i trole van een begrooting door niet-inge-'
een mislukking der onderhandelingen, wijden eenvoudig onmogelijk is.
heeft de regeering besloten haar onder-1 De ongerustheid zal Rusland betreffen,
handelaars te Rome en te Genève nieuwe Hoe meer men de troepen over China
instructies te geven. Het blad bevestigt verspreidt, des te minder krachten zal
nogmaals zijn informaties van Zondag j.1. men ter beschikking hebben om den druk
dat de regeering zich bereid zou heljben op de Russen te blijven uitoefenen, die
verklaard onder bepaalde voorwaarden de Japanners tot onbeperkte gebieders
het Engelsche ontwapeningsplan te aan- moet maken in Noord-Mantsjoerjje en
vaarden.
In de rechtsche pers wordt met een
zekere voldoening kennis genomen van
de sterker wordende oppositie van Polen
en de Kleine Entente tegen het vier-
mogendheden-pact.
In de „Echo de Paris" worde deze hou
ding der kleinere mogendheden door
wellicht ook nog verder.
Onder de Japansche officieren zullen
er velen zijn die niets liever wenschen
dan zich steeds verder te laten meetrek
ken, steeds grooter gedeelten van China
militair te bezetten, tot heel China aan
het Japansche gezag onderworpen is.
Men ziet hier, zooals zoo vaak waar te
Pertinax verdedigt, waarbij hij wijst op nemen valt, twee extreem vijandige groe
pen elkaar in de hand werken echter
met tegenovergesteld doel.
Als men met dit alles bij elkaar reke
ning houdt geven ons de berichten' over
een wapenstilstand nog heel weinig hou-
de gevaren die ook voor Frankrijk zelf
aan het viermogenheden-pact zijn ver
bonden. Artikel I van het pact zegt duide
lijk, dat de samenwerking der groote
mogendheden ook tegenover derde mo
gendheden kan worden toegepast, wat vast.
niets anders beteekent dan dat staten als
Frankrijks bondgenooten eenvoudig opzij
kunnen worden gedrukt. Ouk artikel III vjfln»„s,ik.tanH «„cci,»,,
van het pact inzake de ontwapening is i-mon? S Zt v, .?f 3 Cn
Oostenrijk, H„„sa,;i en IMgarije. Sjtig "iilftar m
roeping onvoorwaardelijk begrepen acht-
j te. Noemde hij toen een sluitend budget
I ..het primum verlim van alle wijsheid bij
het beheer van de publieke werken", hoe
i moet dr. Colijn nu dan wel den staat der
Indische financiën schatten, gegeven dat
Xederland's roeping ten opzichte van
Indië niet veranderd kan zijn.
Hierin kan eenige grond zijn gelegen,
j dat de kabinetsformateur in de crisis-
omstandigheden aanleiding vind tot een
1 combinatie van het premierschap met het
ministerschap van koloniën. Dit is wel
zeker, ook indien van de denkbaar ge
achte candidaten voor het zware ambt
een ander dan Colijn gekozen ware, dan
zou de invloed van den premier zich
sterk hebben doen gelden in het ministe
riegebouw tegenover het Mauritshuis.
Dr. Colijn zal niet uit het oog hebben
verloren de beteekenis, welke ook de bui-
tenlandsche geldmarkt in dezen tijd meer
dan ooit hecht aan een in alle opzichten
jsolide koloniaal beheer. Solide niet al-
De kansen lijken ons verreweg het voor koloniën: dr. H. Colijn (a.r.). I'l'1'" 00SPu',t> maar ook uit
Cl Wot un-t hm den gezichtshoek van het gezag. Het ge-
grootst dat wij alleen met een plaatselijke He ligt m het voornemen om zoodia De z Provinciën is no" niet
aangelegenheid te doen hebben mogelyk een voorstel aanhangig te ma- z.even i lovmcieii is nog
aangeiegeiuieiu ie uoen neouen. ken tot instelling van een denartement vel'8eten- De »laam va" dr. Colijn aan
r,, v.m - i k 't hoofd van het koloniale ministerie kan,
Aan Chineeschen kant zijn dus aller- i an sociale zaken De benoeming van een noodig nog ibiidelüker g.>rimt«tellen
lei stroomingen aan het werk. Het is eeh- minister voor dit departement kan echter N? d J, V' f jja
ter niet onwaarschijnlijk dat ook aan Ja- eerst geschieden wanneer aan dit voor-verwai. ing dL^
panschpn kant geen ^stemmig- ge g,v, z, ziy e.eeym
heid van bedoelingen heerscht. Volgens jeei, is m de naaam van pi of. di. ]ü()zj vail |ederland's koloniale
den uitstekenden correspondent van de J- R. Slotemaker de Biuine (c.h.) ge- -
Times te Tokio zag men daar zeer tegen noemd.) M
de bezetting van Peking op. Het is niet.
RADIO EX P.T.T. NAAR
T V1-"'
moeilijk de stad binnen te komen, zoo zou
men te Tokio redeneeren, maar wel heel
moeilijk haar dan weer te verlaten. Was
een dergelijk hoofdpunt bezet, dan zou
men niet kunnen nalaten het voor het
bereiken van politieke doeleinden te ge
bruiken. Dan echter zou men, bij onhan
delbaarheid der Chineezen, in de nood-
BINNENLANBSCHE ZAKEN.
Het geschrift, wtm in dr. CoFffn vijf
jaren geleden "n een zeer bepaald ver
band en onder bijzondere staalkundige
omstandigheden zijn inzichten gaf over
liet geboden koloniale beleid., mag hem
uiteraard thans niet als een naar de let
ter op te volgen program worden voorge
houden. Maar wel mag er deze algemeene
aan Frankrijk natuurlijk zonder de goed
keuring zijlier Middel-Europeesche bond
genooten nooit kan medewerken. Het
ergste is echter, dat de Fransche mi
nister van buitenlandsche zaken ondanks
de instructies, die bij van zijn regeering
had gekregen 0111 zijn veto tegen deze
voorstellen uit te spreken, zonder inner
lijke overtuiging het Fransche stand
punt heeft verwaarloosd en er op heeft
gewezen, dat hij een nog veel verdraag
zamer politiek zou hebben gevoerd in
dien hij meester van den toestand was.
Van de ontwapeningsconferentie.
Het wil maar niet opschieten met de ont
wapeningsconferentie. De commissie voor
de legeruitgaven behandelt sinds Dins
dagavond het vraagstuk van indirecte
ontwapening door middel van beperking
en internationale controle der uitgaven
voor leger-, vloot- en luchtmacht. De
meerderheid van de commissie heeft
Woensdagmorgen de technische moge
lijkheid van de controle uitvoerbaar ge
acht, naar een Wolff-telegram uit Ge
nève meldde en tevens de sluiting van
een internationaal verdrag in dezen zin.
De vertegenwoordigers van de Vereen.
Staten, Japan, Italië en Duitschland
aanleiding van
het Reuter-telegram dat de wapenstil
stand meldde:
Het lijkt ons voorzichtiger vooralsnog
te spreken van een wapenstilstand tus-
schen Chineezen en Japanners, en er dan
de vraag aan toe te voegen: Welke Chi
neezen-'
Het blad vervolgt dan 0.111.:
Er zijn in ieder stadium van het groote
conflict Chineezen geweest, die het ver-
standiger zouden hebben gevonden met
de Japanners te praten dan tegen hen
te vechten. Daaronder waren vreesachti-
gen, cynici, zelfzuchtigen die eigen
schade vreesden, maar ook ouderwetsch
wijze en eerbiedwaardige Chineezen, nog
gedrenkt met de klassieke denkwijze,
De Nw. Rott. Crt. schrijft:
Wij hadden als zeker aangenomen, dat
de voorgenomen wijziging van de indee
ling der departementen Waterstaat niet m.inpinipplp nit«nraak uit o?riteerd wor-
zou hotrpffpn pn dot dp hppr Kalff rins*1uitspraak uit gecnetia >\ui
zakelijkheid kunnen komen de bezetting ook de1 behandeling van het radiovraag-j zhvIleY 'Vóel
,Stï>ke ^Maa^r Cr.lc.> bericht echter in ^"0
omdat een aanzienlijke versterking van haar Ochtendblad van gisteren en even- j JSr StSkkéSL van een constructief
de troepenmacht in China dan onvermij- eens ;n haar hoofdartikel over de Kabi- llati0nalisme zoowel als voor een natuiir-
delijk zou worden. Bij het aanvragen der netsformatie, dat het beheer van de radioaantrekkine van kanitaai voor de
militaire credieten heeft men met deze naar hinnenlandsche zaken zou worden -|ke aantiekking pt
mogelijkheid geen rekening gehouden, ©vergt bracht.
Verder wil het opperbevel zijn. strijd- Naar ons gisteravond uit zeer be-
krachten weer in Mantsjoerije hij de trouwbare bron werd meegedeeld, zou
hand hebben.
SiïaS per el.
Verkrijgbaar bij:
Let op naam op den zelfkant
Vraagt onze Stalen-collectie
verdere oeconomische ontwikkeling van
Indië. Indien nu dr. Coliju's besluit in
breeden kring het vertrouwen kan schen
ken, dat niets ongedaan gelaten zal wor
dit bericht juist zijn en zou het de be- -
doeling zijn, het beheer van de P.T.T. en den 0111 Indle weei 111 het sp001 te bie
van de radio onder het nieuwe ministerie
gen, waarop het bij wederkeer van nor-
naler toestanden naar nieuwe wei
onder te brengen, biet meer bij het ]vaaTt kan worden gevoerd, zal hiermede
Tl partement van Waterstaat, doch bij Bin-
mé uenlandsche Zaken, zoodat dus nfr. J..A Aee *ei J b(,|] zj
.'.-ii de Wilde ook als radio-minister zou op
treden.
Dr. Colijn is er in geslaagd
een ministerie samen te stellen.
FIET CONFLICT IN HET
VISSCHERIJBEDRIJF TE
IJMÜIDEN.
1 grippen moet zijn.
De redacteur voor Indische zaken van' ue sa" wordt \oortgezet.
de Nw. Rott. Crt. schrijft: De IJniuider federatie, afdeeling van
Bij de beoordeeling van dr. Colijn's be-den Centralen Bond van Transportarbei-
Het Ned. Correspondontiebureau meldt sluit 0111 zelf koloniën te nemen, zou men ders, heeft in den schouwburg Thalia te
in overeenstemming met wat in ons nr. tot zekere hoogte er mee kunnen reke- IJmuiden een groote mobilisatievergade-
van Woensdag als de toen waarschijn- nen, dat liet kabinet is aangekondigd ais ring gehouden, zooals het in den oproep
Hjke samenstelling van het toekomstige crisis-kabinet. Men heeft uit de berich- tot deze bijeenkomst luidde. Beide zalen
Tolstoiaansch in hnrT geloof dat de sterk- kabinet is mdegedeld: ten over het Indische ontwerp-budget waren geheel gevuld. Er waren ongeveer
Ste hii 731 7iin die de7i hnn7e niet weer-' De formateur, dr. Colijn, heeft Donder- voor 1834 nog pas weder kunnen verne- 1000 stakers aanwezig. De heeren J.
gtaat dag zijn voordracht tot somenstelling van men hoe precair in Nederlandsch-Indië Brandsteder en J. v. d. Veen hebben een
Nanking heeft verklaard dat Kanton de
centrale regeering ten onrechte beschul
digde, met de Japanners te willen onder
handelen. Dat zal waarschijnlijk' beteeke-
nen dat de onverzoenlijken daar nog
steeds de overhand hebben.
Met de oppermacht der onverzoenlijken
te Nanking hoeft echter ook wat Reuter
ons heeft gemeld, volstrekt niet in strijd
te zijn. China, dit vergete men .niet, is nu
eenmaal geen eenheid en kent er vooral
niet de- van zelf sprekende nationale
discipline van westelijker staten. Men
vecht onder elkaar, men sluit vrede met
een vijand onafhankelijk van elkaar, men
loopt desnoods over, zonder dat dit zoo
bevreemdend is als het volgens onze be-
een Crisiskabinet aan H.M. de Koningin de toestand der landsniiddelen is en ook
ingediend.
In verband daarmee is de spoedige be
noeming te verwachten van:
voor buitenlandsche zaken: jlir. mr. A.
C. D. de Graeff (c.h);
voor justitie: mr. J. R. H. van Sciiaik
(r-k-);
voor hinnenlandsche zaken: mr. J. de
Wilde (a.r.);
voor onderwijs, kunsten en wetenschap
pen: mr. H. P. Marehant (v.d.);
voor financiën: mr. P. J. Oud (v.d.);
voor defensie: mr. dr. L. N. Deckers
(r.k.);
voor waterstaat: ir. J. A. Kalff (lib.);
voor oeconomische zaken en arbeid:
mr. T. J. Verschuur (r.k.);
weet men dat de oeconomische ontwrich
ting er totdus ver ongekende nieuwe pio-
blemen stelde.
In 1828 reeds heeft dr. Colijn, van zijn
uiteenzetting van den stand van zaken
gegeven, waarna de volgende motie werd
aangenomen.
De protestvergadering, enz.
kennis genomen hebbende van het
toen ondernomen oriënteeringsreis uit standpunt der reeders tijdens de laatste
Indië terugkeerende, in een woord conferentie met den rijksbemiddelaar,
vooraf tot het geschrift, dat de samenvat- j waarbij als nieuwe eischen werden ge-
ting van zijn indrukken bracht, gewaagd steld:
van „de toenemende, weldra zelfs over- a. een contract, dat afloopt op het al-
heerschende beteekenis van het koloniale lerslechtste moment van het jaar, 11.I.
vraagstuk voor het eigen land." Een zorg- Juni 1934;
wekkend verchijnsel zag hij toen reeds
in de geringe elasticiteit van de kolo
niale begrooting, welke leidde tot ver-
knibbeling op het „zaaikoren", m.a.w.
geen ruimte liet voor een welvaartspoli-
tiek, welke hij in Nederland's koloniale
b. 10 pet. loonsverlaging voor de zee
lieden. nadat de op 1 Januari 1933 ge
vormde 5 pet. loonsverlaging onder den
druk der staking door de reeders was in
getrokken;
c. opheffing van de vischlosregeling,
een instelling van groot sociaal nut voor
de havenarbeiders, welke juist door de
gezamenlijke actie der bonden den laat-
sten tijd belangrijk verbeterd was;
ziet in het stellen van deze nieuwe ver
gaande eischen een ongehoorde uittar
ting en uitdaging van de voor behoud
van de voor behoud van hun levensposi
tie strijdende visscherij-arbeiders;
aanvaardt de haar aldus toegeworpen
handschoen;
besluit den strijd onverzwakt met de
grootst mogelijke taaiheid te zullen voort
zetten, totdat de reeders blijk geven
evenals zulks door de IJmuider federa
tie bij herhaling is gedaan, mede te wil
len werken aan een redelijke beide par
tijen bevredigende oplossing van het ge
schil en roept alle zeelieden en overige
visscherij-arbeiders op niet te versagen,
niet te bezwijken voor de op ben uitge
oefende pogingen tot omkooperij' en te be
grijpen dat alleen in een onwrikbare soli
dariteit de kracht der arbeiderskrachten
ligt.
De dienstweigeringszaken
voor het Hoog Militair Ge
rechtshof. In 6 zaken beves
tiging van het vonnis in eersten
aanleg geëischt, in 2 zaken ver
nietiging. Slachtoffers van
een complot.
Dienstweigeringszaken voor
den Zeekrijgsraad.
Aneta meldt uit Batavia:
Het Hoog Militair Gerechtshof zette de
behandeling voort in hooger beroep van
de zaken tegen de dienstweigeraars J. T.
Peppinck en J. de Ridder matrozen der
eerste klasse, H. A. van Waardenburg,
marinier der eerste klasse, J. L. F. Wil-
lemsen, tamboer der tweede klasse, W.
Salverda, stoker der eerste klasse, J. C.
Naar het Engelsch
door
J. VAN DER SLUYS.
(Nadruk verboden.)
27)
Natuurlijk waren er moeilijkheden: de
zending, die de baron voorgesteld had en
het feit, dat aan Sheila het beheer over
een belachelijk groote som gelds toevei-
trouwd was, leverden geweldige bezwa
ren op. Het laatste bezwaar zou opgelost
kunnen worden, door den baron te ovei-
reden een geschikter persoon te vinden,
op wiens naam dit fonds, dat klaarblijke
lijk voor politieke doeleinden bestemc
.vias, gesteld kon worden.
De befaamde reis naar het C ontinent
■*vas een beletsel, dat niet zoo gemakke
lijk te overwinnen viel, maar Koyson zag
zeer goed de mogelijkheid in, dat t v- -
gelsche Gouvernement tusschenbeide zou
komen, aangezien Shelden de autoritei
ten wel met de plannen van den Span
jaard op de hoogte zou brengen.
Maar hier stond Shelden zeil in c
Kuurt van zijn huis te wachten.
Ik hoop dat ik u niet op een dwaal
spoor bracht door niet in het rijtuig ten
te keeren, zei Rovson.
Volstrekt niet. U is niet iemand van
<lat Soort. Toen het rijtuig voorby roiue,
Vist ik, dat u er niet in w as.
Dus u heeft nog steeds vertrouwen in
mij? lachte de militair, terwijl hij hem
voorging naar zijn zitkamer, waar een
troostelooze hond zijn afwezigheid gedu
rende vele lange uren betreurd had. De
kat lag natuurlijk in den gemakkelijker!
stoel ineengerold, waaruit zij onmiddel
lijk- verjaagd werd.
De kwestie is, dat ik wilde, dat u
wat meer vertrouwen in mij had, gaf
Shelden ten antwoord.
Maar ik kon er vandaag onmogelijk
aan ontkomen naar „The Homestead" te
gaan.
Dat heb ik gezien.
Dat is, wat uw vriend Furneaux een
diepzinnige opmerking zou kunnen noe
men.
Ik zou al een heel stumperige de
tective moeten zijn, als ik het interessante
punt van dien middag gemist hadn.1.
uw ontmoeting met juffrouw Sheila.
Royson was bezig zijn pijp te stoppen
en zweeg eerst. Waar wilde de man
heen? vroeg hij zich af.
Heeft u dan niet gehoord van de
twee vermomde mannen, die van een
Fransche visschersvloot aan land kwa
men? vroeg hij toen
Ja. ook dat. De heer Hobbs heeft
zijn cordon nauw getrokken. Hij Heeft de
beschikking gekregen over een auto en
vier extra mannen en nog een motor
rijder die nu in het dorp gestationeerd
zijn Evenals hij, zou ik wenschen, dat
juffrouw Macdonald maar weer op „The
Homestead" terug was, niettegenstaande
de thuiskomst van den onstuimige» Juan.
Maar u verwacht toch geen van
heiden dat haar eenig kwaad overkomen
kan, terwijl zij hij de Hethcott's is?
Men kan nooit, weten. We hebben
met een bende te maken, die voor niets
terugdeinst.
Maar ik heb reden te gelooven, dat
deze rooftochten tegen den baron gericht
zijn.
Toegegeven. Ik ga alleen uit van
de stelling, dat de bliksem zelden op de
zelfde plaats inslaat. In ieder geval kun
nen we aannemen, dat de jongedame
voor vanacht veilig is. U bracht haar na
tuurlijk thuis?
Bijna heelemaal, en ik hoorde een
verrukte verwelkoming van Hethcott.
I Shelden nam het aanbod van een whis-
key-soda en een sigaar aan. Aang vi. 11
hij ten volle besefte, dat hij een verkla
ring voor zijn bezoek schuldig was,
talmde hij er niet mee.
Het zou niet fair zijn 0111 u te vra
gen mij te vertellen, wat de baron niet
zooveel ernst zei in den tuin na de
thee, begon hij. Laat mij in de eerste
plaats zekere feiten constateeren. De
waarheid is dat baron Garcia y Gonzales
een oprechte en welmeenende gentlemen
is, die door zijn zoon en zijn eigen
naaste medewerkers beetgenomen wordt.
Die lijst, die deze week door zijn zoon
gestolen werd, was reeds maanden ge
leden in Barcelona in het archief gede
poneerd. Misschien begrijpt 11 nu, waar
om ik 11 den raad gaf 11 niet in allerlei
intrigues te steken, waarvan de afloop
niet te voorspellen is. Intusschen, als u
den ouden man een dienst wil bewijzen,
ga dan naar Zwitserland.
Och, kom, meneer Shelden, waarom
zou ik in Zwitserland blijven?
O, maak u daar geen zorgen over.
U zult heusch niet verder gaan. Drie da
gen, een week in Genève. zullen u zoo
onomstootelijk aantoonen, dat baron Gar
cia zich verlaat op mannen, die niets te
beteekenen hebben, dat 11 hierheen terug
keert en het hem zegt. Misschien zal hij
11 gelooven. Ik hoop het inderdaad. Over
de bedragen, die hij beheert, heeft hij de
1 volstrekte beschikking.
Laat hij die openlijk onder zijn land-
genooten verdeden. Zoodra het bekend
is, dat de oorlogskas ledig is, vervalt hij
in onbeteekendheid en veiligheid. An
ders zullen die schurken hem tenslotte
nog op de een of andere manier te pak
ken krijgen hetzij door pijniging, hetzij
door hen te treffen die hem lief zijn. Er
zijn er tientallen in Engeland. Wij kun
nen hen onmogelijk allen in het oog
houden.
Royson stond op. Gaat u met mij
mee naar het dorp? vroeg hij.
Waarom? Toch glimlachte Shelden.
Omdat ik met eigen oogen wil zien
onder wat voor bewaking u liet huis van
den heer Hethcott heeft geplaatst.
XYL
De tweede aanslag.
Den volgenden dag kwam Bob, de zoon
van juffrouw Smithers thuis. Hij stelde
geweldig veel belang in de plaatselijke
tragedie, maar aangezien er in de kran
ten geen woord gestaan had, dat „Zee
zicht" erbij betrokken was, luisterde hij
sprakeloos toe, terwijl zijn moeder hem
haar eigen lezing van het geval gaf.
Dien avond hielden kapitein en kor
poraal zitting. Zij waren verbonden door
de sterkste banden, die een man kent.
want zij hadden gedurende vier lange
jaren onder dezelfde luchten den dood
onder de oogen gezien. Weer hadden zij
jhet over krijgszaken, maar het ging niet
over de groote dagen. Zij waren nu ver-
diept in een kleineren veldslag, die vlak
bij huis werd ondernomen. Royson had
vertrouwen in zijn vroegeren krijgsmak
ker.
Door zijn kennis van de plaatselijke
gesteldheid genoot Bob Smithers van de
bijzonderheden van den aanslag en van
de gebeurtenissen, die ermede in ver
band stonden. Hij had een goed verstand,
dat hij ook wist te gebruiken.
Ik kan er maar niet bij, waarom die
kerels vrouwenkleeren hebben 'gekocht
in een van onze winkels, zei hij.
Daar heb ik ook al» den heelen dag
over zitten piekeren Bob. Intusschen
staat het vast, dat de schuit vertrokken
is. Een van de booten uit het dorp zag
haar vanmorgen vroeg twintig mijlen uit
de kust tegen den wind laveere».
Hé, daar snap ik ook al niets van,
meneer. Die Fransche visschersbeoten
wachten gewoonlijk op een bries uit het
Westen. Waarom zouden zij het niet
doen. Wanneer het hard gaat waaien,
terwijl de wind van den anderen kant
komt, krijgen zij het hard te verantwoor
den.
Royson begreep de kracht van deze
redeneering. Het maakte zelfs dat hij
zich niet heelemaal op zijn gemak voelde.
Hij wist, dat Juan Gareia op „The Ho
mestead" teruggekeerd was, en de nabij
heid alleen van dit onstuimige heerschap
was verontrustend. Evenals de stormzwa-
luwen op zee was hij een voorhoede van
ruw weer.
Wat voor weer is het vanavond?
vroeg hij, terwijl hij opstond.
Smithers, die dicht bij het raam zat,
was op liet punt de overgordijnen open
te maken.
Neen, zei Royson, doe dat liever
niet. Laten we een luchtje gaan scheppen.
Hij stond een oogenblik stil 0111 zijn
pijp weer op te steken, waarop Georgette,
die niet Jack verstoppertje speelde, op
den stoel sprong, waaruit hij juist was
opgestaan, en vandaar op zijn schouder.
Zoo gingen de mannen met Jack voor
op en de poes nog steeds op de plaats,
die zij zelf gekozen had, naar buiten,
sloten de voordeur achter zich en keken
naar den horizon. Het weer was nog
steeds mooi en de sterrenhemel, weer
kaatst door het haast onzichtbare water
vlak van de zee verspreidde zooveel licht,
dat de beide kapen en de breede boog
zand er tusschen duidelijk zichtbaar wa
ren. Het was buitengewoon laag water
en rotsen, die anders zelden te zien wa
ren, waren nu zichtbaar onregelmatige
zwarte vormen op een vaag zichtbaar,
glad oppervlak met een kustlijn, die aan
gegeven werd door een trage witte bran
ding.
Ja herhaalde Smithers. Het is gek.
Het is zelfs geen behoorlijke bries om
met gebraste zeilen te varen. Maar de
kreeft-visschers zijn eerste klas weer-
profeten. Misschien verwachten ze ver
andering van weer.
Zijn gedachten waren nog steeds bij
het vertrek van de Jeanne. Het was toen
omstreeks tien uur. Een minuut of twee
later sloeg inderdaad de kerkklok. Maar
noch Rovson noch Sinithters hoorde het.
(Wordt vervolgd.)