SCHOONHEID IN EIGEN LAND
VAN ZATERDAG 24 JUNI 1933. (AUTEURSRECHTEN VOORBEHOUDEN}
EN PENSION
In het Noorden van ons land, eenigs-
zins uit de gebruikelijke reisroute ge
legen, kan men volop genieten van de
Friesche meeren, die echter lang, niet
de schoonheid van de Noordelijke pro
vincies vertegenwoordigen.
In het Zuidelijkste puntje van ons
land met zijn heuvelachtig gebied, dat
een bewoner van een vlak land als
bergen kan aecepteeren, lokt de
schoonheid van Valkenburg, een
schoonheid, die geflankeerd wordt
door eeuwenoude historische monu
menten, dagteekenende o.a. uit den
tijd der Romeinen.
Geheel Brabant is een aantrekkelijk
oord voor hen, die van bosschen eu
vennen houden. Rond Eindhoven, in
Oisterwijk, in de omgeving van Breda,
overal kan men er van het Brabant-
sche landschap genieten, dat mot war
me tinten overgoten is.
Maar ook in Zeeland is er veel te
genieten. Door het sappige, hei-lichte
Zuid-Beveland met zijn frisch geschil
derde hofsteden, komt men in den
tuin van Zeeland, het wondersehoone
Walcheren, dat hoewel niet zoo groot
van omvang, een-schat van natuur- en
historische schoonheid draagt. In Mid
delburg en Veere dringt de rniddel-
eeuwsc-he rijkdom aan mooie gebou
wen en geveltjes op, in Vlissingen,
dat eigenlijk de eenige moderne stad
is op dit schiereiland, kan men geboeid
toekijken naar het passeeren van de
groote mailstoomers en tegelijkertijd
van het kleine strand genieten. Dan ia
er op Walcheren de stille, doch hoog-
aangeschreven badplaats Domburg,
waar vroeger tal van internationale
grootheden hun vacanties plachten
door te brengen.
Met een vliegtuigsnelheid hebben
we een tocht over Nederland onderno
men, slechts aanstippend, waar men de
mooie plekjes o.a. kan vinden. Wij we
ten natuurlijk, dat er nog zeer vele an
dere mooie streken zijn in ons land,
die het bezoeken overwaard zijn. Men
behoeft er niet eens de prospecti van
de verschillende vereenigingen ter be
vordering van het Vreemdelingenver
keer op na te slaan om te weten te
komen waar men een prettige varan-
tie kan doorbrengen.
Het doorbrengen van de vacantie in
eigen land kan niet genoeg worden
aanbevolen. Het heeft verschillende
voordeelen: het versterkt het nationale
saamhoorigheidsgevoel, het geld blijft
in Nederland, zoodat de werkloosheid
erdoor verminderd wordt, men behoeft
niet voortdurend langdurige vermoei
ende treinreizen te maken om op de
plaats van bestemming aan te komen.
Nederlanders koopen zooveel moge-
Maar toen ze een half uurtje later
weer buiten stonden, 't was heerlijk
in den tuin stonden de gezichten be
denkelijk. ,,Da's niet groot!" vond Reu
vers, het vuur openend. „Niet groot.,
niet groot! Verhoefs stem klonk ruzie
achtig, 't is idioot, bespottelijk klein!"
„Ja, het valt mij ook niet mee", vond
Alida bedeesd, „hoe moeten we daar
slapen met z'n allen., met z'n negenen?
En dan met de hitte.en ze veegda
bedachtzaam met haar in eau de cologne
gedrenkte zakdoek over het voor-hoofd.
„Enfin.... 't zal moeten!" berustte
Nico, dwaas afstekend 11 zijn zwarte pak
tegen den lichten, zcmerachtergrond
van den tuin met de vele fleurige bloe
men,
Er waren vier dagen voorbij gegaan.
Ze hadden gewandeld. veel ge
wandeld!
„Zeg! fluisterde Reuvers zijn vrouw
in het oor, toen ze op een dier tochten
een oogenblik waren achtergebleven.
Zeg.... vind je het nu noodig dat we
öp iedere wandeling zooveel verteren.,
en dan, zooals Karei bijvoorbeeld en
Mies.... altijd van die, dure dingen.,
ijs en nog eens ijs
„Nou jameende de practische
Alida, dat betalen ze toch zelf!"
„Neeverbeterde Nico, dat is het
hem juist.... we hebben afgesproken
dat Verhoef alles zou betalen en dan
f
Een schets die een waarschuwing
inhoudt voor hen die gezamenlijk
willen „huren"!
door
GUUS BETLEM Jr.
Verhoef gaf geen antwoord, terwijl hij
hielp de kinderen in den trein te til
len. Dan, bedachtzaam, volgde hij zelf,
nadat de anderen ook waren ingeste
gen. De reis werd een marteling.
Reuvers, in zijn donkere, zwarte pak,
voelde zich als in een kooi, zoo be
nauwd, temeer waar Mies, gezien de
verkoudheid van de kleine Jaantje, lie
ver geen raampje wilde openhebben en
de zon brandend door het eene venster
raar binnen scheen.
Verhoef dampte een groote zware
sigaar, ondanks de mededeeling op het
emaille plaatje „verboden te rooken".
„We zijn toch onder elkaar", meen
de hij.
Reuvers hield zijn mond maar keek
met een schuwen blik naar zijn vrouw,
die verdacht begon te hoesten. Ze kon
er nu eenmaal niet tegenthuis
rookte hij' zelf ook haast nooit...
wachtte altijd tot hij buiten was, en al
leen als er eens visite was presenteer
de hij een licht sigaartje... Maar dit
en hij keek naar de zware blauwe
walm, die in het zonlicht dat overvloe
dig de coupé beplenste, nog tweemaal
zoo dik scheen Dan verkondigde een
plotseling oorverdoovend lawaai dat
de altijd maar tijdelijke wapen
stilstand tusschen Wim en Kareltje,
beiden van eenzelfden leeftijd al
weer was opgeheven, wijl laatstge
noemde zijn „vriendje" met een spe'3
in het been had weten te prikken, wel
ke uiting van vriendelijkheid Wim be
antwoordde door een venijnigen trap
tegen Kareltje's enkel...
„En nou één ding!" bulderde Reu
vers kwaadaardig tot de beide bengels,
geen herrie... geen ruzie meer, an
ders gaan we direct terug!"
„Ja maarweerstreefde Wim, „hg_
becon".
"Nietes!" loog Kareltje rnet klem,
„hij!"
„Kan me niet schelen wie er begon!"
ketste Nico iedere verdere ontboeze
ming „als het maar uit is! Begrepen?"
De beide kinderen, even timide.toch,
knikten bedremmeld met het hoofd en
keken naar buiten.
„Ja, maar..." begon even.l.ater Ver
hoef zachtjes, „je moet toch werkelijk
in aanmerking nemen, wie de aanlei-
dende ooi'zaak is van die eeuwige
•ruzie... ik vind jouw manier van op
treden nogal vreemd. In dit geval zou
ik werkelijk zeggen, dat je Wim eens
wat flinker had moeten aanpakken..."
Reuvers haalde zijn schouders op.
„Als het maar afgeloopen is!" vond
hij, „je kunt moeilijk voor elke wisse-
was gaan onderzoeken wie nou de ware
schuldige is. Als twee vechten heb
ben twee schuld! Dat is mijn opinie!"
Nu haalde Karei zijn schouders op.
„Een vreemde opinie", vond hij.
De verdere reis verliep zonder inci
denten.
„Zoo!" herademde Reuvers, toén ze
voor het kleine huisje stonden, „zoo
we zijn d'r!" en achter de dikke,
schommelende boerin, die op hun ge
roep kwam toegeschoten, betraden ze
de „drie-kamers-met-pension", die ze
hadden gehuurd.
,,'t Was genoeg, had Karei geoor
deeld, iedere familie één slaapkamer en
een gezamenlijke zitkamer!"
ne bad-accommedatie, maar het bezit in
de onmiddellijke nabijheid schitterende
boson-en waterpartijen. Daarbij is
's-Gravenhage, als het ware tegen
Scheveningen aangebouwd.
De Veluwe zal aantrekkelijk zijn
De \acautie noodt tot een bezoek. De schoonheid is er dicht
gezaaid.
Van de reclame-zuilen in de steden,
van de advertentie-pagina's in de kran
ten, vanuit de étalages der winkeliers
wordt ons door middel van pakkende
biljetten en de aandacht trekkende an-
noncen toegeroepen: „Koopt Neder-
landsch Fabrikaat". En hoewel lang
zaam, dringt hei toch tot de koopende
bevolking door hoe noodzakelijk het is
producten uit eigen land te betrekken,
vooral als deze niet duurder en zeker
evengoed, zoo niet beter dan de buiten-
landsche kwaliteiten zijn. Dagelijks kan
men nu wel in de winkels hooren: „Is
het wel Nederlandseh fabrikaat, juf
frouw."
Wij willen ons thans niet tot taak
stellen de loftrompet te steken over
Nederlandseh Fabrikaat in den gang
baren zin des woords.
Neen wij willen hier nog eens
want het is immers reeds zoo vaak ge
beurd de aandacht vestigen op de
schoonheid van eigen land, op het feit,
dat men in Nederland minstens even
goed zi,jn vacantie kan doorbrengen als
in het buitenland, vooral ook nu een
bezoek aan Duitschland minder aan te
bevelen is, omdat men er een slot op
den mond zou moeten dragen indien
men niet sympathiseert met de tegen
woordige bewindhebbers, want de min
ste geringste opmerking kan aanleiding
zijn, dat men over de grens wordt ge
zet.
Maar geen nood! Nederland is nog te
weinig bij de Nederlanders zelf bekend.
Het eenige wat in ons Nederland ont
breekt is een grootsehe bergnatuur,
maar overigens kan men er van aller
lei soorten natuurschoon genieten. We
hebben een breed Noordzeestrand, met
mondaine en niet mondaine badplaat
sen, badplaatsen, waar men zich aan
steedsche vermaken kan overgeven en
badplaatsen die een dorpsehe gemoede
lijkheid bewaarden.
Maar overal hetzelfde is de ma
jestueuze pracht van de Noordzee, of
men haar in Huisduinen, Zandvoort,
Scheveningen of Domburg aanschouwt.
Over de meer dan bijzondere betee-
kenis van Scheveningen behoeven wij
eigenlijk niet veel uit te weiden. Het
zal iederen Nederlander toch wel be
kend zijn, dat Scheveningen niet voor
niets den naam draagt van den parel
der Noordzeebadplaatscn, een faam.
die tot ver over de grenzen bekend is.
Scheveningen heeft niet alleen een
schitterend strand, en een buitengewo-
voor hen, die in de zee-provincies wo
nen. Bosch, heide en heuvels, doorsne
den met kronkelige beekjes wisselen
hier elkaar af. Aan den Noordrand van
de Veluwe kan men genieten van de
schilderachtige dorpjes aan het vre
dige IJsselmeer. Dicht onder den rook
van Amsterdam bevindt zich ook het
pittoreske Gooi, met zijn forensen, iri-
heemsche boeren en schilders, een he
terogeen gezelschap, dat zich best met
elkaar schijnt te verdragen.
1iu hm 1 lom mdav
