Juweelen, Goud,
Zilver en Horlogerie
J. F. Beemsterboer
S, I. KIRIIilll I li.
metIO tot 45
KORTING
KEIZERSTRAAT
GARAGE MANSHANDEN
KIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
Wij breien!!! alle soorten
„Omdat jij mijn geluk bent".
'L
No. 7296 EERSTE BLAD
DINSDAG 4 JULI 1933
61ste JAARGANG
Roosevelt verwerpt het voorstel der goudlanden. -
Zal Amerika zich terugtrekken? - Duitschland en de
Ncderlandsche vorderingen. - Rusland beveiligt zich.
Algeheele Reorganisatie Uitverkoop
Juwelier
ZILVER pleet lepel en vork totaal fl. 1.95
TELEFOON 533
Stadsritten 50 ct met 6-7 pers. auto's
Buitenritten a 7 cent per K.M.
LAAN 44-46.
in 50 dessins,
KONIJN's GELARDEERDE LEVER
'vftfrA GW
FEU ILLETO N
u.
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen
land 2.-, Nederl. Oost- en West-lndië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Losse nos. 4ct.; fr.p.p.6ct. Zondagsblad
resp. f 0.50 f 0.70, 0.70,fl._. Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, fl.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Ju.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meei 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct.
President Roosevelt heeft thans aan den
Amerikaanschen minister van Buitenland-
sche Zaken, Cordell Hul, doen weten, dat
hij het gezamenlijke voorstel der goud
landen in zijn huidigen vorm verwerpt.
De inhoud kan in de volgende drie pun
ten worden samengevat:
lo. het is noodzakelijk, dat de goudlan
den aan den gouden standaard vasthou
den;
2o. de landen, die den gouden standaard
hebben verlaten, zullen dien standaard,
indien mogelijk, weer invoeren;
3°. de centrale banken der betrokken
landen zullen stappen doen om speculaties
op groote schaal tegen te gaan.
Minister Huil heeft een verklaring af
gelegd. waarin de politiek der Vereenigde
Staten met betrekking tot het valuta-
vraagstuk is uiteengezet. -Men vindt het
voornaamste daaruit op een andere plaats
in dit blad.
Naar van Campo Bello in New Bruns
wick, waar president Roosevelt thans ver
toeft, gemeld wordt, moet Roosevelt aan
journalisten, die hem vroegen naar zijn
standpunt inzake de stabilisatie, gezegd
hebben, dat hij een tijdelijke stabilisatie
beschouwt als een zaak, die alleen behoort
te worden geregeld door de Centrale ban
ken. Het is niet de taak van de oeconomi-
sche wereldconferentie te trachten naar
stabilisatie. De duurzame stabilisatie kan
alleen tot stand gebracht worden door een
internationaal verdrag van de toonaange
vende regeeringen te wereld. Roosevelt is
er echter van overtuigd, dat dit nog gerui-
men tijd vereischen zal. De wereldbanken
moeten er allereerst een begin mee maken
een tijdelijke vaste basis voor de valuta te
vinden. Roosevelt hoopt, dat dit werk be-
sioedigd kan worden. De vraag van een
permanente stabilisatie moet zorgvuldig
worden onderzocht. Hiermede hangt de
kwestie samen, of de goudlanden de goud
valuta moeten opgeven om een technische
basis te vinden voor algemeen gestabili
seerde valuta's. De Amerikaansche regee
ring hecht geen al te groote beteekenis
aan de schommelingen van den dollar.
Overigens heeft Roosevelt met de toon
aangevende mogendheden geen enkel con
tact onderhouden.
Naar vernomen wordt zal de resolutie
der goudlanden, onverschillig of zij door
de Ver. Staten aanvaard wordt of niet, ge
deponeerd worden bü het Bureau der
Econ. Wereldconferentie in ongeveer den
gepubliceerden vorm, ter behandeling in
de commissie.
Men beschouwt dit als een ernstigen
klap voor de Econ. Conferentie, daar dit
het terugtrekken van de Ver. Staten kan
beteekenen. Tevens is hiermede aan de
onderhandsche valutabesprekingen een
einde gemaakt.
Alle berichten uit de omgeving van
Roosevelt wijzen erop, dat hij de fluctua
ties van den dollar niet als fluctuaties, doch
als een langzame daling beschouwt. De
president schijnt er van overtuigd te zijn,
dat de koers van den dollar nog verder
moet dalen.
President Roosevelt wijst elk voorstel
af, dat hem de handen bindt met betrek
king tot het economisch herstel.
De bladen meenen hieruit te kunnen op
maken, dat de Amerikaansche regeering
geen pogingen wil doen om den dollar
voorloopig te stabiliseeren. Particuliere
banken kunnen, wanneer zii dat wenschen,
koersfluctuaties verhinderen. De regee
ring zal echter onder geen voorwaarden
op eenige overeenkomst te dien opzichte
ingaan.
De correspondent van de „Petit Pari-
sien" te New-York verneemt, dat men in
de Vereenigde Staten voornemens zou
zijn een fonds tot egalisatie der valuta te
vormen. Hierdoor zouden de door de spe
culatie op de wisselmarkten teweeg ge
brachte gevaren worden afgewend.
Naar aanleiding van de dezer dagen ge
houden enquête vanwege de Nederlandsche
Bank over de vorderingen, die Nederlan
ders hebben in Duitschland, wordt thans
het volgende medegedeeld:
In totaal hebben ruim 47.500 hier te
lande, gevestigde personen, firma's en in
stellingen hunne vorderingen op en belan
gen in Duitschland aan de Nederlandsche
Bank opgegeven. Volgens deze opgaven
bedroeg op 1 Juni 1933 de totale nominale
waarde der Duitsche obligaties in Neder-
landsch bezit 430.6 millioen (vreemde
valuta omgerekend naar de koersen op 1
Juni jj.). Hieronder was begrepen 12.1
millioen aan obligaties Dawesleening en
30.4 millioen aan obligaties Young-
leening.
Het totaal der niet in obligaties be
lichaamde vorderingen beliep 613.4 mil
lioen. Obligaties en niet in obligaties be
lichaamde vorderingen tezamen bereikten
dus een totaal van 1.044.000.000.
Daarnevens wezen de bij de Bank inge
komen opgaven nog een totaalbezit van
Duitsche aandeelen aan ten bedrage van
nominaal 263.8 miilioen. Aan andere
deelnemingen en aan eigendommen in
Duitschland werd in totaal respectievelijk
101 millioen en 35.1 millioen opge
geven.
In een perscommuniqué zegt de presi
dent der Duitsche Bank, dr. Schacht, o.a.:
De regeering is besloten, een vaste va
luta-politiek te volgen. Indien men het
niet den Duitschen uitvoer mogelijk maakt
in de
Dit is het belangrijke feit, datelkeen,
die hecht aan mooie dingen en deze
op de juiste waarde weet te schatten,
bezig houdt. En dat is niet te ver
wonderen. Hoe weinig komt het toch
voor, dat artikelen van zoo'n groote
waarde tegen zulke sterk vermin
derde prijzen worden verkocht? Dit
is een hooge zeldzaamheid en daarom
zal niemand willen verzuimen z'n
voordeel te doen in de
van
wollen kleeding, ook badpakken, kousen en
sokken (ook de allerfijnste) JAAP SNOR, Zuidstraat
19 (Let op den gelen winkel).
DON JUAN,
de vermoedelijke Spaansclie troon-pretendent.
De beide oudste zonen van den ex-koning
hebben afstand van alle rechten gedaan, de
eerste tengevolge van zijn burgerhuwelijk, de
andere 'om zijn slechte gezondheid.
zich verder uit te breiden, dan zal Duitsch
land ten slotte niet in staat zijn zijn parti
culiere schulden te betalen. Slechts die
landen, die bereid, zijn, Duitsche goederen
te koopen, kunnen den eisch stellen tot
betaling huner vorderingen.
Indien Duitschland geen onderscheid
heeft gemaakt tusschen de verschillende
landen, dan heeft het dit nagelaten in de
hoop, dat toch nog eenmaal het gezond
verstand in de internationale economie zal
zegevieren.
Duitschland brengt in het belang van de
geheele werled een buitengewoon groot
offer, indien het in de positie waarin het
zich bevindt, toch aan de goudpariteit
vasthoudt. Ook het belang der schuld-
eischers is ermede gebaat Duitschland zoo
danig te versterken, dat het aan de goud-
pariteit kan blijven vasthouden.
In aansluiting hierop wordt nader be
kend gemaakt, dat de landen met den gou
den standaard Zondag hun besprekingen
hebben voortgezet en daaromtrent een
nadere verklaring zullen publiceeren. On
danks Roosevelt's „neen" volhardt Neder
land in zijn houding, om den gouden stan
daard te handhaven.
Naar „United Press" verneemt, hebben
de besprekingen, welke de Russische
Volkscommissaris van Buitenlandsche
Zaken, Litwinof, te Londen heeft geveord,
geleid tot volkomen overeenstemming over
het sluiten van een veiligheidspact, om te
beginnen tusschen de Sovjet-Unie, Polen,
I Roemenië en Turkije, waarbij zich onge
twijfeld spoedig de Oostzeestaten Letland,
Estland en Litauen zullen aansluiten, be
nevens vermoedelijk ook Tsjeohoslowakije
en Joegoslavië, en hetzij direct, hetzij la
ter ook Perzië en Afghanistan. De Sovjet-
Unie zou zoodoende veiligheidsovereen
komsten hebben gesloten met de meeste
zijner naburen in Europa en Azië, bene
vens met die landen der Kleine Entente.
Waarschijnlijk zullen de eerste parafee
ringen van het pact heden geschieden.
De beteekenis van het pact zou 0. a. zijn,
dat de Sovjet-Unie thans, na veertien en
een half jaar, stilzwijgend de annexatie
van Bessarabië door Roemenië erkent.
KOLONEL LINDBERGH,
de beroemde aviateur, zal binnenkort starten
om de mogelijkheden te onderzoeken voor een
AmerikaanschEuropeesche vlucht-route via
Groenland.
HUGENBERG TREEDT AF.
Dultschnationaal front ontbonden.
De Duitsch-nationale minister van land
bouw, dr. Hugenberg, heeft gisteren bij
rijkspresident Hindenburg een verzoek
om ontslag ingediend. Een beslissing
wordt eerst heden verwacht.
Het Duitsch-nationale front heeft
waarschijnlijk in verband met Hugen-
bergs aftreden in overleg met Hitier
besloten de partij te ontbinden.
RIJKSPRESIDENT VON HINDENBURG
dio door het aftreden van Hugenberg zijn
vertrouwensman in het kabinet verliest.
kleur-eoht, - wasch-echt,
«g» «SB»
ïEPïS» per ©I.
Verkrijgbaar bij:
Let op naam op den zelfkant
Vraagt onze Stalen-collectie
smaakt 's zomers en 's winters even fijn.
HET EN GELSCH-RUSSISCHE
GESCHIL UIT DE WERELD.
Het Engelsche embargo op
geheven. Thornton en Mac-
Donald op vrije voeten.
Een communiqué van het Engelsche
departement van buitenlandsche zaken
deelt mee: dat de sowjetambassade heeft
bericht, dat het verzoek om gratie van
ïfwJrntón en MacDonald, die in April j.1.
tot straffen van resp. drie en twee jaar ge
vangenisstraf veroordeeld zijn, door het
presidium van het .centrale uitvoerende
comité behandeld is en dat de vonnissen
gewijzigd zün, zoodat de twee mannen on
middellijk het sowjetgrondgebied moeten
verlaten. Zij zün Zaterdagavond op vrije
voeten gesteld.
Tegelijkertijd heeft de sowjet-volkscom-
missaris voor den buitenlandschen handel
het contra-embargo op den Engelschen in
voer opgeheven.
Een supplement van de Londen Gazette
heeft een proclamatie van den koning en
den ministerraad gepubliceerd, waardoor
het op 19 April geproclameerde embargo
op bepaalde Russische goederen is inge
trokken.
Het communiqué voegt er aan toe, dat
terstond maatregelen genomen zullen
worden voor de hervatting van de onder
handelingen over een Engelseh-Russisoh
handelsverdrag, welke zullen worden her
vat op het punt, waarop zij door de arres
tatie van de ingenieurs van Metro-Vickers
zijn afgebroken.
HET ZONNEWENDE FEEST.
Een rede van Goebbels.
1 Het zonnewende-feest in het Stadion te
Berlijn, dat de vorige week wegens het
slechte weer was uitgesteld, is nu Zater
dag gehouden. Het weer was niet beter
dan een week geleden, want het stort
regende aldoor.
Minister Goebbels heeft voor de groote
schare van aanwezigen een rede gehouden,
waarin hii o.m. zeide:
Het ligt niet in onzen aard, illusies te
voeden Dat wij sinds 30 Januari het Duit
sche volk stap voor stap hebben veroverd,
de partijen hebben kapotgeslagen, organi
saties hebben ontbonden of gelijkgescha
keld, wil nog niets zeggen. De vijand leeft
nog, hij houdt zich alleen maar dood. Ik
geloof niet, dat hii het veld definitief ge
ruimd heeft, hü wacht slechts op zijn uur;
er behoeft slechts een groote crisis uit te
breken, dan steekt hii het hoofd weer op.
Daarom moeten wü niet stil zitten, wij
mogen ons niet in slaap laten sussen en
mogen nooit gelooven, dat de revolutie
reeds ten einde is. Wü zijn thans tot het
beslissende oogenblik gekomen. In den
loop van 8 dagen heeft de revolutie weer
grooten voortgang gemaakt. Partijen, die
1 een of twee weken geleden nog politieke
I beteekenis hadden, hebben zich zelf ont-
Een beslagen tong is
een vrij zeker bewijs van
slechte spijsvertering en
verstopping. Ook voor
kinderen zijn Foster's
Maagpillen, het bekende
laxeermiddel, uitstekend.
0.65 Mi flacon.
Een Heldersche roman
door
WILLIARIS.
7)
„Jawel bootsman, die staan op myn
ligkleedje!" was het verrassende ant
woord.
Meteen dook hü met een vlugge bewe
ging onder de groote grüpende handen
door, wel wetend dat hü anders een pak
slaag zou krügen dat hem lang zou
heugen.
Een luid gelach volgde en de bootsman,
die eerst niet recht wist of hij kwaad zou
worden over zooveel brutaliteit, lachte
toen maar mee.
Enfin, het is morgen toch Hollandsen
tenue; en ik ben toch blij dat hij tenmin
ste recht voor de waarheid uitkomt, dat
hü "ie niet met een zedig gezicht voor-
li(,^Ecn echte derde klas", bromde hü
nog na.
Bmia al deze dingen waren voorgeval
len op de aclitmaandsebe reis, die nu op
haar einde liep. Funchal op Madeira
was de laatste plaats geweest, die was
aangedaan.
Begunstigd door schitterend voorjaars
feer zette de „IJzeren Hertog' op een
heel bedaarde manier zün reis voort,
elk uur zijn vastgestelde 12 mylen afleg
gend, die het schip en hare bemanning
steeds dichter bü het vaderland brachten.
Zelfs in de Golf van Biscaye, door ve
len zeer terecht gevreesd, was het bü'na
bladstil.
Het zonnetje scheen heerlijk; en al was
het voor de jongens van den Hertog, die
zoo pas uit de tropen kwamen, nog geen
ideaal weer, het kon er. de tijd van het
jaar in aanmerking genomen, best mee
door.
De lente was nog niet eens begonnen
en de jongens waren dan ook best tevre
den met het weer. Aan stuurboord ach
teruit verdween langzaam Kaap Finistère
aan den gezichtseinder; en de horizon,
weerkaatst door de zacht kabbelende
golfjes, scheen vroolük door de patrijs
poorten aan stuurboord en op de dekken
van den Hertog, waar men overal druk
bezig was met de voorbereidingen voor
de aankomst in Holland. Er was bekend
gemaakt dat op den dag van binnenkomst
in Nieuwediep een verlof zou worden
verleend van 10 dagen en dat na verlof
het schip een half jaar reparatie zou
krügen en klaargemaakt zou worden voor
een reis naar Ned. Oost-Indië.
Dientengevolge heerschte een nog
vroolijker stemming dan gewoonlijk, want
10 dagen verlof vielen er in als koek.
En het vooruitzicht van een half jaar
reparatie gedurende den zomer was
vooral voor de getrouwden, die in Nieu
wediep woonden, een buitenkansje. Die
konden nu met hun gezin samen ook
eens genieten van een Hollandschen
zomer.
Het vooruitzicht van na dat half jaar
weer naar Oost-Indië te moeten drukte
niemand, want de zeeman is verstandig
genoeg om te genieten van het oogenblik,
wel wetend dat piekeren toch niet helpt
en de ellende altüd nog vroeg genoeg
komt.
Zü hebben groot geüjk, want als ze
zicli over elk volgend afscheid zoo druk
zouden maken, zou immers hun verlof en
elk samenzü'n met hun gezin, vergald
worden door de gedachte aan het steeds
naderend vertrek.
Bovendien kan er in een half' jaar
zooveel gebeuren; dus geen zorgen voor
den tijd. Zoo scheen de Kluif er ook over
te denken. Of misschien hü dacht er
heelemaal niet aan. Hü deed zün werk
als altqd, met opgewektheid. Kwamen ze
binnen, welnu, het was hem goed, dan
ging hü zün verschillende kennissen
weer eens opzoeken- En was de tijd van
verlof daar, dan ging hü naar Den Haag,
naar zün ouders. Niet dat hü er onver
schillig voor was!
Heelemaal niet! Misschien genoot hü
tijdens zü'n verlof nog meer dan de an-
1 deren, maar hü was nu éénmaal een zielje
zonder zorg. Als hü maar voldoende naar
zijn zin te eten kreeg en genoeg te roo-
ken had, was hij al tevreden en zong hü
met zijn volle heldere stem zijn koddige
liedjes.
Enkele keeren gebeurde het dat hü
pikante of sentimenteele liedjes ten
beste gaf, doch meestal waren ze van het
vroolijke, luchtige genre.
Om tien uur 's morgens was het com-
maliewant schoongemaakt, het logies op-
geruimd en alles aan kant gebracht.
Dan begonnen de zeuntjes de vorken
en lepels te schuren, messen te slijpen
maal met eten klaarmaken en met eet
gerei in verband staan.
De Kluif was op dezen zonnigen mor
gen even aan dek geweest en had nog
gekeken naar de verdwünende kust bü
Kaap Finistère.
„Zoo zoo," had hü gezegd, „we gaan
de Golf in. Nou, met een 12 mijls vaartje
doen we er 30 uur over, dan zyn we mor-
genmidag by Ouessant".
Nu zat hy aan zyn baktafel, ijverig be-
1 zig zün messen te schuren en zong hü
een van zijn leutige liedjes.
Toen ik nog jong en klein was.
En in de wieg nog lag,
Toen vonden die lieve dames
Dat ik zoo'n dotje was.
Ze droegen mij op hun armen,
Ze kusten mij keer op keer;
Maar nu ben ik zoo oud geworden,
Nu kust mij niemand meer.
Ik was een heel klein ventje,
Toen ik op school nog ging,
Toen vonden die lieve meisjes
Mij altijd zoo'n aardig ding.
Zij droegen mij op hun armen,
Zij kusten mij keer op keer.
Maar nu ben ik zoo oud geworden,
Nu kust mij niemand meer.
Maar nu ben ik zoo oud geworden,
Nu kust mij niemand meer.
„Nee maar j'ongens, dan moet j'e zoo'n
kerel eens hooren," viel bootsman 'louw
uit, die onder het zingen was binnenge
komen en naar hem had staan luisteren,
hooren jullie dat?"
een bordenkwast te maken of een van die
„De Kluif beeft in een wieg gelegen,"
plaagde hij. „Als je nou vertelde, dat je
veel voorkomende dingen, die nu een-1 gevonden bent achter een boom met een
kwartje in je band, dan zou ik je eerder
gelooven. En wie waren die lieve dames
dan wel?"
De Kluif was in 't geheel niet belee-
digd, hy wist wel, dat het maar plagery
was.
„Wel, die dame3 kwamen bij myn moe
der op kraamvisite", bootsman.
„Nou Kluif, jy in een wieg en lieve da
mes die jou een dotje vinden! Ilahaha,
hooren jullie dat zeg, die Kluif een dotje
„Hoe is 't mogelijk? Hoe kan een moe
der van zoo'n kind houden!"
„Ik heb jou altijd aangezien voor een
zoontje van wilde ouders, hahahaha,"
schaterde de bootsman het uit. „Jü een
dotje."
De Kluif lachte mee. Het was immers
niet zoo kwaad bedoeld!
„Ja zeker bootsman, ze vonden mij een
dot. En kunt u u voorstellen, dat ze me
vroeger nog op mün billen gezoend heb
ben?"
Een geweldig gelach schaterde door het
tusschendek. De bootsman sloeg bijna
dubbel van het lachen dat hij deed. Hü
hield zijn buik vast en de lachtranen
stonden in zün oogen.
„Wat een mormel zeg. Ze hebben hem
vroeger op zijn billen gezoend!"
Nog schaterlachend verwijderde hü
zich, mompelend af en toe: „Waar haalt
die vent 't vandaan?"
Onder stuipachtig lachen begaf hij zich
naar de officierskombuis, om de nieuwste
mop van den Kluif aan zijn vriend, den
chef-kok te gaan vertellen.
HOOFDSTUK 4.
Truus Berends zat met het hoofd in de
handen, de ellebogen op de tafel ge
steund, te piekeren.
Zii was ten einde raad en wist niet
meer wat te doen. Zü zat zonder werk en
was zonder eenige verdienste. Geld om
eten te koopen was er niet en tot over
maat van ramp was sinds een paar dagen
haar dochtertje ziek geworden.
Zij bezat niet de middelen om een dok
ter te laten komen, die haar kind zou
kunnen helpen.
Zij kon er nu heelemaal niet meer op
uit gaan om wat te verdienen. Waar
moest dat heen?
Byna twee jaar geleden was haar man
gestorven. Hü was visscher geweest.
Een jaar waren zy getrouwd, toen men
op een kwaden dag haar was komen ver
tellen, dat haar man overboord geslagen
was en verdronken.
Daar zat ze toen, zonder inkomsten en
over een paar weken wachtte ze haar be
valling.
Haar zuster- die een groot gezin had,
had haar geholpen bij de geboorte van de
kleine.
Dan had ze nog een veel ouderen broer,
die ouderling was, maar die beiden had
den genoeg aan hun eigen gezin om dat
te kunnen onderhouden, zoodat ze van
hen geen hulp kon verwachten en ook
niet wilde vragen.
Haar broer had het altijd zoo druk met
zijn ouderlingschap, die gunde zich geen
tijd om eens even bü haar aan te loopen.
Hij had wel gezorgd dat zy zes gulden
in de week als steun van de kerk kreeg
en dat scheen hij zeker wel voldoende te
vinden.
Maar ze had zoo graag eens rustig met
hem willen praten en hem om raad ge
vraagd.
(Wordt vervolgd).
