IV5ARINE-BRIE 'EN UIT INDIË. De huisjes, die er nu nog op staan, zullen worden afgebroken; de autori teiten willen niet het risico loopen, zeggen zij, dat vacantienemende water toeristen het oude Pampus gaan ge bruiken als geschikt punt om te over nachten. Voor ondernemende lieden komt hier echter een terrein braak te lig gen. Een IJselmeer-hotel annex café restaurant moet voor dergelijke men schen, die wat aandurven, een verlei delijk perspectief zijn! Groote „opzetten". Dat binnen afzienbaren tijd wel een poging zal gedaan worden om tot iets dergelijks te geraken, lijkt waarschijn lijk, gezien het feit, dat, niettegen staande de ongust der tijden, het „ini tiatief" er onder ons Hollanders toch nog lang niet uit is. Van nieuwe groote opzetten hoort men steeds weer en zelfs gaan dergelijke opzetten ook wel door en „slagen", waarvan dan het Lido, het groote nieuwe café-restau rant aan de Stadhouderskade bij het Leidsche plein een voorbeeld is. Weet u waarom dat Lido zoo goed gaat?... ziet hier een der jongste Amsterdam- sche moppen. Niet? Wel, omdat Onnes „er achter zit", luidt het ant woord, dat doelt op het feit, dat Lido grenst aan het Huis van Bewaring, waar nog steeds de (eenmaal rijke) be woner van het kasteel Nijenrode in voorarrest zit, in verband met de be kende schilderijendiefstal. Maar dit terzijde. Een groote opzet was het Sportpaleis dat de maatschappij die het Stadion exploiteert, aan den Amstelveenschen ■weg zou gaan bouwen. Het plan was al bijna in kannen en kruiken; een laat ste restje bedrijfskapitaal ontbrak nog slechts. Dat men tenslotte dit laatste restje kapitaal, niettegenstaande een energieke propaganda in de pers en op andere wijze, niet bijeen heeft kun nen krijgen, vindt waarschijnlijk zijn oorzaak hierin, dat zich dit seizoen plotseling een vrijwel catastrophale vermindering in de publieke belang stelling voor wielerwedstrijden heeft voorgedaan en dit toekomstige sport paleis het voor een groot deel van der gelijke wedstrijden zou moeten hebben. Wij hebben er verleden jaar in deze brieven al eens de meening verkondigd dat in Amsterdam het wieler-enthou- siasme eigenlijk al Over zijn hoogtepunt heen was. De uiterlijke verschijnselen, hebben ons toen nog niet direct gelijk gegeven, want, ook na deze, onze diagnose, bleek het stadion op zomer- sche Donderdagavonden meerdere malen totaal uitverkocht of althans zeer behoorlijk bezet. Dit jaar echter, nu niettegenstaande de zeer verlaagde toe gangsprijzen, de sprinters en stayers in het Stadion reeds meerdere malen hun rondjes gedraaid hebben voor meer hooge dan bezette banken, krij gen wij op welhaast onverwacht acute "wijze gelijk! We zullen thans niet we derom de gronden van dit verschijnsel trachten na te sporen. Het feit is er en de groote plannen, de groote op zetten moeten zich dus naar een ande ren kant wenden. Zoo hoort men thans weer van een grooten opzet tot 't doen houden van autoraces in de Haar lemmermeer en ook tot het doen aan leggen van een groot natuurbad ter zijde van den nieuwen Rijksweg LarenBaarn ter hoogte van de z.g. witte bergen. Vooral, dit laatste plan schijnt groote kans van slagen te heb ben. Ten eerste zijn dergelijke groot- scheepsche natuurbaden, met groote ruimten voor zonnebaden, enz., op het oogenblik, gezien het succes dat men met hen in de Bildt, in Soest, in het verafgelegen Beekbergen zelfs be reikt, bü het publiek bijster in trek en ten tweede is het terrein dat men bij Laren reeds voor een en ander in handen heeft reeds nu, zonder dat het bad er nog is, een geliefd verpoozings- oord; men behoeft slechts op Zater dagen en Zondagen de honderden auto's te zien die daar in de buurt par keeren. Groote Rijkswerken. Een meevaller. Men hoorde behalve van groote op zetten door het particulier initiatief de laatste dagen ook van groote opzetten door het Rijk dat daarmede een ener gieke poging wil gaan doen het kwaad der werkloosheid te bestrijden. Met een van die laatste opzetten zal dan Amsterdam tennauwste te maken krij gen; het gaat hier om de „tunnel onder het IJ", die al jarenlang op het verlanglijstje van de hoofdstad staat. Zij komt nu op het werkverschaffings- 1 ijstje van de Regeering te staan en laarmede zijn de kansen tot verwer- ""lijking inderdaad grooter geworden! !j die nlannen opperden pi rpi*»'- ten, omtrent een tunnel onder het IJ of een brnzoer overheen, zijn gestorven of oud dan 'ijs geworden en vermoe delijk znog etnog vele ontwerpers oud en grüto aan. n, alvorens er een vaste verbbadden haran oever tot oever", zoo toen Gretóg in een dezer dagen verschenerMo. fchrijving van „Amster dam zooals het feeft en werkt". De kans is nu groot dat men reeds bij een tweeden druk vah dit werk deze pas sage zal dienen te schrappen! Het schijnt overigens, gaat men af op wat men bij den bouw van de nieuwe brug over het Merwedekanaal op den Muiderstraatweg te zien heeft gekregen, op het oogenblik wel een gunstige tijd voor het uitvoeren van groote Rijkswerken. De ondervinding opgedaan met de uitvoering van dit millioenen-werk kan zeer zeker een stimulans zijn genoemde groote werk verschaffingsplannen inderdaad door te zetten. Men kreeg hier toch te doen met diverse meevallers. Allereerst wel wat betreft den datum van oplevering. Steeds werd contractueel bepaald op 1 October; maar het laat zich thans aanzien, dat dit veel vroeger zal kun nen gebeuren en men reeds tusschen 15 Aug. en 1 September geheel met dit enorme werk gereed zal zijn. En dan is men, een tweede groote meeval ler, voornamelijk tengevolge van de dalende materiaalprijzen, een goede halve ton onder de oorspronkelijke be grooting gebleven. Er werd daar, met de geweldige be tonnen opritten, die tenslotte een tien tal meter boven den beganen grond oploopen en die 20 m breed zijn (fiets pad, autoweg, trambaan en voetpad komen er naast elkaar te liggen) een fraai technisch kunstwerk gewrocht (de ijzeren boogbrug van 100 m span ning en het geheel zal afmaken wordt Zondag 16 dezer geplaatst) wmarvoor ontelbare weggebruikers dankbaar zullen zijn; zij zullen in den vervolge voorgoed verlost zijn van de misères die zij zoovele jaren lang aan de be ruchte draaibrug daar ter plaatse moesten beleven, een draaibrug, die, volgens de statistieken, de laatste jaren gemiddeld honderd maal per 24 uur gedurende 7 minuten werd openge- draid! In afwachting van de hulp die nu, mogelijk, het Rijk ons met zijn tunnel- werkverschaffingsplan zal komen bren gen, doet de gemeente op bescheidener wijze ook wel iets in deze richting. Noemen wij b.v. den aanleg van sport terreinen aan den overkant van het IJ, een werk waar deze week een aanvang mee werd gemaakt Maar zal zelfs dat „iets", al is het dan nog zoo bescheiden, door de ge meente kunnen worden vastgehouden? We zitten nog altijd met het gat in de loopende begrooting van idem zooveel millioen (en we zijn al op de helft van het betreffende jaar!) en met een nog grooter gat in de komende begroo ting. En een zeer behoorlijke, dek king daarvoor hebben we nog steeds niet gevonden. Het gat in onze financiën. Hiermede zijn we dan ten laatste aangeland bij het belangrijkste punt van deze week: de.. lonosverlagings- debatten in den Raad. Op het oogen blik van schrijven zijn zij op het Prinsenhof nog druk aan den gang en te vermelden valt alleen dat de S. D. A.P.-fractie bereids verklaard heeft de voorstellen van B. en W. eensgezind te zullen afstemmen.... Als deze brief onder uw oogen komt is het uiteinde lijke resultaat van de stemming u reeds bekend. Stel het gunstigste. voor on ze gemeentelijke financieën gunstig ste geval, dan zijn onze begrootings- gaten thans gedeeltelijk dicht gegooid, - maar dan toch nog maar zeer ge deeltelijk en nog lang niet heelemaal... Ook dan nog zullen er niet velen zijn die een.... gat zien in het tenvolle dichtgooien van.... het gat! DE VROOLIJKE BURGEMEESTER. Jimmy Walker als .journalist. (Door onzen Londenschen correspondent). Londen, Juli 1933. Tot degenen, die op de economische wereldconferentie te Londen het mees te bekijks hebben, behoort zeer zeker Jimm.y Walker, de gewezen burge meester van de wereldstad New-York Reeds als burgemeester was hij be kend om de jazz-liedjes, die hjj maakte. Na een eenigszins onvrijwillig geno men ontslag hij werd tot zondebok gemaakt voor de corruptie, die ook zonder hem in New-York welig tierde M An' o Tc* rrinrf naar Europa enhet schijnt hem in de Oude Wereld buitengewoon goed te bevallen. Op het oogenblik zit hij in I/onden als journalist-verslaggever voor de „Hearsf'-bladen. Zijn geschikt heid voor dit werk ligt reeds opgeslo ten in zijn aard en karakter; na zijn ontslag als burgemeester heeft hij zich trouwens nog geen oogenblik zorgen behoeven te maken voor zijn bestaan. Op het oogenblik moet hij dagelijks 1000 woorden naar New-York telegra- feeren. Dagelijks verslindt de Ameri- kaansche krantenlezer Jimmy's indruk ken van de Londensche conferentie. Hij verstaat uitstekend de kunst om zich over de kopstukken vrooljjk te maken. Zoo ontvingen we dan deze week het bericht, dat onze eskader-commandant, de kolonel van Duim, bevorderd was tot Schout-bij-Nacht. Dit moge voor den nieuwen vlagofficier toch een groote voldoening zijn, want vooral in den laat- sten tijd is volgens mijn bescheiden meening de leiding van het eskader in Ned.-Indië niet gemakkelijk geweest. Nog pas eskader-commandant, kreeg kolonel van Duim direct die dienstwei gering op de vloot te „scheren", en vlak daarop werd Z.H.E.G. er door den ad miraal op uit gestuurd om de „Zeven Provinciën" het verder muiten te be letten, waarbij toch onder het oog van de geheele wereld ontzagwekkende be slissingen moesten worden genomen. Na een geestdoodende stilligperiode bij Onrust, volgde voor het eskader de „derde Japansche oorlog", terwijl, toen deze medio April weer wat begon af te slechten, de groote oefeningstijd voor het eskader begon, hetgeen terdege aangepakt, nu de oorzaak is, dat we weer „bij" zijn. Nu we de „zomermaan den" weer ingaan, zijn er ook weer een boel thuisvaarders, maar nog steeds komen er desillusie's voor -van men- schen, die reeds aangewezen voor thuis varen, doordat ze min of meer met de afgeloopen dienstweigermgs percara's iets uit te staan hebben gehad, de thuis- vaartbrief weer geannuleerd kregen. Nu en dat is een heel ding, dat weet je zelf nog Wel van je vorige term, hoe groot de vreugde om den thuisvaart- brief is, en hoe je daar eigenlijk je heele term, vanaf de eerste oorontste king in het zwembad in Sabang, tot het einde toe, drie jaar naar verlangd hebt. We zijn nu met de vloot al vijf weken van Soeraba.ja weg en komen weer in het stadium, dat we de schoonste vuile witte pakjes weer uit onze waschzakken te voorschijn gaan halen, omdat we door die achoone heen raken. (Gelukkig dien ik wat dit aangaat niet op een groot schip en mogen we hier aan boord op zee in het kahki loopen). Maar als we nu zooals tempo doeloe samer. een hutje hadden, dan waren we toch zeker al in gemeenschap van goederen, wat jij, oude sobat. Uit de overplaatsingen in de courant maak ik op, dat de .Zeven Provinciën" uit dienst gaat en de „Pelikaan" in dienst komt als Artillerie-instructie schip. hetgeen toch een zeer bijzondere bestemming is voor een schip, dat in 1923 aan de baai in Nieuwediep vertrok als moederschip voor onderzeebooten, onder bevel van den overste Wiesman. Toch is het een goed iets, lijkt mij, dat die ouwe „Kappal toedjoe" eens voor een poosje van het tooneel vedwijnt. Het moet, dunkt me, momenteel niet prettig zijn om op dat schip te dienen en zeer zeker niet prettig om met dezen naam rond te varen in den Oriënt. Toch zullen we daar overheen moeten, want de naam is te eervol in onze Marine- gesohedenis, dan dat wij hem graag zouden missen in onze Navy. De Kweekschool voor Inlandsohe schepelingen gaat blijkbaar toch uit Makassar blijvend verdwijnen, tenmin ste, de daarop dienende officieren wer den over de vloot en de walinriohtingen van de Marine verspreid, terwijl de In- landertjes, die nog in opleiding waren, dit thans zijn op de M.K.O. Wat de Marine nu met het gebouwen-complex in Makassar gaat doen is mij niet be kend. Voorloopig is er een bootsman gebleven voor toezicht, welke baan thans met die van beheerder op het Marinekampement op Malalang heel aardige baantjes voor een getrouwd onderofficier aan den wal zijn. De kolonel Posthumus zal. nu de eskader-commandant Schout-bü-Nacht is geworden, waarschijnlijk het bevel over de „Java" krijgen, overste Vreden- berg dat van de „Pelkaan", terwijl de vorige chef van het torpedo-atelier in Nieuwediep, overste Doorman, eerste "^irier van de „Java" genoemd wordt. Juist door zijn vermakelijke artike len is Jimmy Walker zeer populair, zooals hij als vanzelf datgene is en doet, wat in Amerika populair maakt. Hü kan zonder moeite van eiken diplo maat een interview krijgen, want nog steeds is hij in Amerika machtig, nu door zijn pen. En waar de meeste deel nemers aan de conferentie hem al leer den kennen als burgemeester van New-York, vinden zij het ook zelf wel interessant om hem nu in zjjn nieuwe beroep weer te spreken. Hij hoort meer dan een ander en hij weet het in een aantrekkelijken vorm aan zijn lezers voor te zetten. En zoo leeft hij voort, zijn leventje zonder zorg. Verder zijn hier geen overplaatsingen van belang, voor zoover ik weet. Kort geleden hadden we hier aan boord een bridge drive, waar ook de officieren van de onderzeebooten aan mee deden. Och, och, dat is toch zoo besteed aan die menschen van de onderwater cava lerie. Want je kunt nu wel zeggen, dat ze ontberingstoelagen en duikgelden krijgen, maar zoo een stuk of wat we ken met een onderzeeboot mee met het eskader valt voor die lui, wat ontbering aangaat, zeker niet mee. Al was het al leen maar dat ze 's avonds voor tafel geen glas port of een borrel mogen drinken, wat toch nog altijd een van de gezelligste momenten is op een varend schip, wat jij, kameraad? Een kleine rectificatie op mijn brief van de vorige week is het bericht, dat het met de tractememtsverlaging voor loopig nog wel mee zal loopen, althans dat er uitzonderlijke bepalingen voor de marine zullen gelden (alles van hooren zeggen hoor Jan, want ik wacht me wel om over dit precaire onderwerp met po sitieve berichten te komen, als ik er niet absoluut zeker van ben). Zoo hoor de ik ook, dat met ingang van 1 Juli de standplaatstoelage van Soerabaja ge heel komt te vervallen, (evenals Ban- doeng, maar dat is nu niet bepaald over stroomd van marine-familie's). Maar dat is toch ook beroerd en er valt gewoon niet tegen te schrijven aan jou in het Juttertje. Een grappig verhaaltje loopt momen teel in de Indische pers over Z.V.H. de Soesoehoenan van Solo, die er de „leer ling" op uitgestuurd had om 5 loten uit de groote ziekenhuisloterij te gaan koo- pen. Er waren er nog tien te krijgen en men bood den boodschapper de res- teerende vijf ook te koop aan. Deze wei gerde echter. Inderdaad won de Soesoe hoenan op een der loten 10.000 roepia's en de boodschapper verheugd over zijn geluk meldde zich aan het hof, om een pluimpje in ontvangst te nemen, was echter danig ontsteld, dat Z.V.H. hem weinig vriendelijk ontving, want op ©en der resteerende loten van de onver kochte serie, welke den Soesoehoenan te koop waren aangeboden geweest, was kasueel de 10Ó.000 gevallen. Dat noem je nog eens wanboffen, alhoewel het winnen van geldprijzen door dezen vorst een beetje water naar de zee dra gen is. De Fascistische partu hier m Indae zoekt een nieuwen leider. De heer De Bree zal aftreden en thans wordt als zoodanig genoemd de gewezen majoor van het Indische leger Rhemrev, een oud Atjeh-officier met een boel bin- tangs, ó.a. de Militaire Willemsorde. In onze eerste Malang periode in 1925 woonde hij ook op Malang. De vroegere „Insulinde" en het s.s. „T.jerimai" zijn naar het buitenland ver kocht. Voor menige marineman zal er aan die schepen van de Rotterdamsche Lloyd nog een prettige thuisvaart her innering kleven. Trouwens, hoe slecht is het onze trouwe „P. C. Hooft" niet vergaan. Ik zag laatst nog een afbraak- kiekje van dit eens zoo majestueuss schip. Menigeen zal daar, door amou- reuse mailboot perkara's, het «lek wel eens een beetje te warm ond "de voe ten geweest zijn, maar niemand had toch kunnen vermoeden, dat het schip zoo gauw zou verbranden. Sjonge Jan, je kunt merken, dat we lang weg zjjn uit Soerabaja, het bier in de toko raakt op, de sigaren, de lucifers en de „rooie ster", en met tandpasta en met zeep kun je nu eenmaal niet den TropendOrst lesschen, trouwens het brievenschrijven wil ook niet vlotten ah ik niet wat te rooken heb. Op hoop van de volgende week wat beter geëqui peerd te zijn sluit ik deze mail maar weer. Het beste kerel, de groeten. HENK.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1933 | | pagina 17