Verdelgt is insecten
SheINTox
VAN WILLIGEN
LLUHH&Uili
TOBRALCO
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
„Omdat jij mijn geluk bent".
61ste JAARGANG
an de economische conferentie. Mussolini schrijft
een artikel over de mislukking van de conferenties.
De gebeurtenissen in Duitschland.
en spuit met
Busjes vanaf 45 cent
SPUIT40 cent
Geen vliegtuigen voor de
Duitsche politie.
De wet op onvruchtbaarmaking
in Duitschland.
Verbod van uniform en
onderscheidingsteeken.
De werkloosheid in ons land.
in 50 dessins,
kleur-echt, - waseh-echt,
FEUILLETON
©ÖMItAPIT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen
land f 2.— Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Losse nos. 4ct.fr.p.p. 6ct. Zondagsblad
resp. 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, fl.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekstt dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meei 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct.
De economische wereldconferentie loopt
©p haar laatste beenen, zooals we in een
vorig overzicht al schreven. Het zal de
groote vraag zijn of de conferentie, na de
verdaging, nog wel ooit bijeen zal komen,
er zijn vele sceptici die daaraan niet ge-
looven.
Dinsdag is de zitting der valuta-com
missie gehouden en daarmee was het
eigenlijke werk van de conferentie ge
daan. In deze commissie zijn, zonder
debat, de volgende moties aangenomen:
1. Organisatie der internationale schul
denonderhandelingen.
2. Een resolutie, waarin de terugkeer
tot de valuta-stabilisatie, het aanvaarden
van het goud als de internationale valu
ta-standaard en het gebruik van het goud
voor valuta-doeleinden en de wettelijke
valuta-dekking de tot bankbiljetten als
gewenscht wordt aangegeven.
3. Oprichting van centrale banken in
landen, waar die nog niet bestaan.
4. Nauwe samenwerking der centrale
banken met steun van de B.I.B.
5. Aanpassing van de centrale banken
der voornaamste landbouwlanden aan de
oeconmische voorwaarden dezer landen.
6. Aanbeveling van een internationale
overeenkomst betreffende maatregelen
voor de stabilisatie van den zilverprijs.
Het belangrijkste resultaat is de niet
vermelde overeenkomst inzake de beper
king van den zilververkoop op de wereld
markt. In het rapport der tweede valuta
commissie wordt verder melding ge
maakt van een resolutie over de alge-
meene beginselen der valuta-politiek dei-
centrale banken, waarin alle landen be
halve Amerika toestemden. De commis
sie nam verder kennis van een aanbe
veling, dat de B.I.B. het probleem van
den gouden standaard zoo spoedig moge
lijk zal onderzoeken.
Het rapport stelt verder vast, dat de
oplossing van het valuta-probleem op het
oogenblik onmogelijk is en dat de onder
handelingen moeten worden uitgesteld.
Mussolini schrijft een artikel over de
mislukking van de conferenties. Mus
solini heeft niet veel met de internatio
nale conferenties op en wij kunnen be
grijpen, dat een man van de daad als de
Duce, zich niet weinig ergert aan de
theoretische beschouwingen, die zonder
eenig resultaat blijven. In een artikel in
de „Morning Post" schrijft Mussolini,
naar V. D. meldt, dat het einde der eco
nomische wereldconferentie heeft ge
toond, dat internationale conferenties ver
ouderd zijn.
De tegenwoordige procedure op confe
renties is geheel verkeerd, en bovendien
zijn zij niet voldoende voorbereid. Het is
de eeuwige conventioneele vergissing, die
de democratische gelijkheid bewierookt,
hoewel noch in de natuur, noch in de.
historie democratische gelijkheid heeft
bestaan. Men had beter gedaan de landen
van were'.dbeteekenis, bij elkaar niet meer
dan een dozijn bijeen te roepen. Waren
deze landen tot overeenstemming geko
men dan had men 75 pet. der wereldber
volking haar economische vrijheid ge
schonken, wat vanzelf den noodigen in
vloed op de kleinere staten had gehad.
Zoowel de Londensche als de Geneefsche
conferentie zijn zieltogende, zoodat men
van twee gevaarlijke vergissingen in de
Europeesche politiek kan spreken. Slechts
het Vier Mogendhedenverdrag geeft
Europa gelegenheid tien jaar lang rustig
adem te halen. Het woord „conferentie"
dient binnen eenige jaren uit het woor
denboek der internationale politiek te
verdwijnen. De democratie kan slechts
spreken en leven van woorden, doch in
tijden van crisis moeten de volken bevelen
krijgen.
De gebeurtenissen In Duitschland blij
ven belangwekkend en vragen nog steeds
onze aandacht, omdat ze van groote be-
teekenis zijn voor de toekomst van
Duitschland en daardoor indirect voor die
van Europa.
In het „Handelsblad" van Dinsdag
avond vinden we een artikel gewijd aan
de gebeurtenissen van de laatste dagen.
Wij ontleenen daaraan het volgende:
De positie van Hitier c.s. schijnt alles
behalve benijdenswaard. De leider kan
zich niet ontveinzen, dat het aantal onte
vredenen, zoowel ter rechter- als ter lin
kerzijde, met den dag toeneemt.
Hij is er volkomen ingeslaagd de ver
schillende politieke partijen te doen ver
dwijnen. Wat dit betreft is hij volkomen
meester van het slagveld. Maar het is niet
aan te nemen, dat bij velen van hen, die
met meer of minder geweld van het poli
tieke tooneel zijn afgedrongen, door een
dergelijke onverbiddelijke behandeling
niet een groote mate van wrok en verbit
tering zou zijn gekweekt. Met andere
woorden, door deze methoden moet het
terrein zijn voorbereid voor het ontstaan
en het voortwoekeren van een onder-
grondschen ondermijningsarbeid, welke
voor het oogenblik wellicht geen groote
vooruitzichten biedt, doch waarvan de
werking zich op een tijdstip van beslis
sende crisis in de overheerschende partij
op voor de machthebbers gevaarlijke wijze
kan doen gevoelen.
Het is da'n ook te begrijpen, dat de lei
der, met inbegrip voor de gevaren a#lke
dientengevolge zijn positie op den duur
uit dien hoek kunnen bedreigen, de nood
zaak inziet om, zooveel mogelijk althans,
de oorzaken voor die toenemende onte
vredenheid weg te nemen. "Vandaar voor
een deel zijn streven om de extremisten
en terroristen onder zijn volgelingen tot
matiging te brengen en de discipline in
eigen gelederen te herstellen.
De practijk heeft Hitier intusschen ge
leerd, dat het niet zoo eenvoudig is de
geesten kwijt te raken, die hij eerst heeft
opgeroepen. En het wordt steeds duidelij
ker, dat hier voor Hitiers positie een nog
veel grocter gevaar schuilt dan van de
zijde van de ontevredenen in het andere
kamp van zijn vijanden.
Van een evolutie willen deze extremis
ten niet weten en de kans schijnt niet ge
ring, dat zij zullen trachten hun haan vic
torie te doen kraaien. De nieuwe verorde
ning heeft ten doel nogmaals te pogen
om deze radicale groep te intimideer en en
in het partijverband terug te brengen
de wet, in den loop van de vorige week
afgekondigd, waarbij strenge straffen
worden bedreigd tegen degenen, die nieu
we partijen oprichten, is niet alleen be
doeld tegen herstel van burgerlijke of
Marxistische partijen, maar zeer zeker
óók tegen pogingen om door scheuring in
de nat.-soc. partij een nieuwe partij te
stichten.
Uit een en ander zou men moeten con-
cludeeren, dat het de regeering inderdaad
ernst is met haar krachtproef en dat zij
eventueel niet voor uitersten terug zal
schrikken.
Uit dezen maatregel blijkt opnieuw hoe
critiek de toestand feitefijk is en hoe be
zorgd de regeering zich maakt over de
rebellie in eigen gelederen.
BEVOORRECHTING VAN GROEPEN
- LEDEN DER N.S.D.A.P. BIJ
TEWERKSTELLING.
De plaatsvervangende leider der N. S.
D. A. P., Rudolf Hess, publiceert in de
Völkische Beobaehter een beschikking,
waarin o.a. wordt verordend: i
„Alle nationaal-socialisten, onverschil- j
lig of zij in partijdienst staan of een par
ticuliere positie van invloed bekleeden, I
dienen naar hun beste vermogen zorg te j
dragen, dat nog werklooze leden der N. S.
D. A. P., die voor 30 Januari 1933 tot de
partij toetraden, den voorkeur krijgen bij
het geven van arbeid. Deze bevoorrech
ting zal een schadeloosstelling zijn voor
het feit, dat nationaal-socialisten, die voor
30 Januari 1933 zich openlijk aan de zijde
der N. S .D. A. P. schaarden, onder het
oude. systeem in vele opzichten ernstige
moeilijkheden ondervonden en dikwijls
hun werk verloren of bij het bezetten van
vacatures achtergesteld werden. Van deze
oude partijgenooten dienen in het bijzon
der actieve strijders, die zich naar buiten
toe als nationaal-socialisten onderschei
den hebben, zooals S.A.- en S.S.-leden, en
de oudste leden, den voorkeur»te krij-
gen.
Aangezien de toetreding tot de partij na
1 Febr. 1933 slechts voordeelen in het
vooruitzicht stelde, kan het lidmaatschap
van deze leden geen invloed oefenen opl
de beoordeeling voor de tewerkstelling
van deze leden, in het bijzonder niet bij
ambtenaren.
Engeland weigert Goering's
verzoek.
Naar de Londensche draadlooze dienst
meldt, heeft de Engelsche regeering thans
antwoord gegeven aan Goering, den
Pruisischen eersten minister, die tevens
rijksminister van luchtvaart is, en die on
langs aan den Engelschenluchtvaart-
attaché te Berlijn had meegedeeld dat
Oostenrijk enkele Engelsche vliegtuigen
van militair type voor politiediensten had
aangeschaft. Hij opperde tevens de moge
lijkheid dat Duitschland toestellen van
hetzelfde type en voor dezelfde doelein
den zou koopen.
De Engelsche regeering heeft hem nu
laten meedeelen dat geen vliegtuigen van
het bedoelde type aan de Oostenrijksche
regeering zijn verstrekt en dat de Engel
sche regeering niet bereid is toe te stem
men in een afwijking van de in 1926 te
Parijs aangegane luchtvaartovereenkomst,
krachtens welke aan 50 leden van de
Duitsche politiemacht wordt vergund1
vliegonderricht te krijgen op voorwaarde
echter dat dit politiecorps geen lueht-
dienst verricht en niet in het bezit komt
van vliegtuigen.
De nieuwe wet ter voorkoming van de
overerving van ziekten bepaalt, dat erfe
lijk zieken door chirurgisch ingrijpen on
vruchtbaar gemaakt kunnen worden. Dat
kan ook geschieden met personen, die
zware alcoholisten zijn. De wet kan ech
ter slechts in die gevallen worden toege
past, waarin de erfelijkheid volgens den
huidigen stand van wetenschap voldoen
de duidelijk is vastgesteld. Het verzoek
om sterilisatie kan geschieden door den
geen, op wien de operatie zal worden
toegepast en anders zijn wettelijke ver
tegenwoordiger. De beslissing wordt ge
nomen door nieuw in te stellen erfelijk
heidsrechtbanken, bestaande uit een be-
roepsrechter en twee artsen. Voor deze
rechtbank zijn getuigende artsen van hun
beroepsgeheim ontslagen. De beslissing
geschiedt bij meerderheid van stemmen.
Hoog beroep is mogelijk. De operatie
mag slechts door daartoe aangewezen
artsen in daarvoor bestemde inrichtingen
geschieden en in geen geval door den
arts, die het verzoek ingediend heeft of
als rechter aan de beslissing erover deel
genomen heeft. De sterilisatie kan ook
tegen den wil van den patiënt geschie
den. Over het algemeen heeft degeen, die
aan de operatie onderworpen wordt,
daarvoor geen kosten te dragen. De staat
komt op voor de kosten van het geding en
de ziekenhuizen voor die van de operatie.
NOG MEER AANHOUDINGEN IN
SPANJE.
Uit Parijs wordt gemeld, dat er in ver
band met het in Spanje ontdekte nieuwe
complot tot nu toe 500 menschen in hech
tenis genomen zouden zijn.
Omtrent het mislukte complot, heeft het
hoofd van de regeering, naar Reuter uit
Madrid meldt, medegedeeld, dat de be
weging een zuiver burgerlijk karakter
heeft gedragen en dat de voornaamste
samenzweerders in hechtenis zijn geno
men. De preventieve inhechtenisnemingen
waren noodig om ernstiger dingen te
voorkomen.
Te Barcelona zijn 150 menschen in
hechtenis genomen.
DE HONGAARSCHE
MINISTER-PRESIDENT
GOEMBOES NAAR ROME.
De Hongaarsche minister-president
Goemboes is gisteravond naar Rome ver
trokken. Hij is vergezeld van den minis
ter van buitenlandsche zaken, van Kanya.
Wetsontwerp bij de Tweede
Kamer ingediend.
Bij de Tweede Kamer is ingediend een
wetsontwerp tot aanvulling van het Wet
boek van Strafrecht, met het oog op klee-
dingstukken en onderscheidingsteekenen,
welke uitdrukking zijn van een bepaald
staatkundig streven. Voorgesteld wordt,
na artikel 435 van het Wetboek van
Strafrecht in te voegen een nieuw artikel
435a, luidende:
„Hij die in het openbaar kleedingstuk-
ken of opzichtige onderscheidingsteeke
nen draagt of voert, welke uitdrukking
zijn van een bepaald staatkundig streven,
wordt gestrafd met hechtenis van ten
hoogste twaalf dagen of geldboete van
ten hoogste honderd vijftig gulden".
Aan de
memorie van toelichting
lis het volgende ontleend:
Den laatsten tijd doet zich in toene-
j mende mate het verschijnsel voor, dat
'aan staatkundig streven in het openbaar
1 uitdrukking wordt gegeven door het dra
gen of voeren van kenmerkende
kleedingstukken of onderscheidingstee-
kenen.
Het verschijnsel is gezien de ervarin
gen in verschillende midden-Europeesche
I staten en ook hier te lande opgedaan, niet
zonder bedenking.
I Het ostentatief dragen of voeren
van kleedingstukken of onderscheidings-
I teekenen met staatkundige strekking
j werkt, in het bijzonder in tijden van
i spanning, op politieke tegenstanders uit
tartend. Voorbeelden daarvan vertoonden
zich in den laatsten tijd helaas meerma-
len. Bij herhaling was in verband daar-
j mede, soms uitgebreid, politie-optreden
i noodzakelijk tot handhaving van de open-
I bare orde,
j Naast het andersdenkenden uittartend
karakter van kleedingstukken en onder
scheidingsteekenen, welke uitdrukking
zijn van bepaald staatkundig streven, be
staat echter in deze nog een tweede ver
bodsmotief,
In het bijzonder uniforme of anders
zins kenmerkende kleeding wordt voor
zoover niet enkel sprake is van een, min
of meer belachelijke, zucht tot nabootsing
van buitenlandsche methoden veelal
mede ten bate van een zekere machtsont
wikkeling gekozen. Een machtsontwikke
ling zoowel inwendig, binnen het verband
van hen, die deze kleeding dragen, als
uitwendig, tegenover het publiek.
Binnen het verband van de dragenden
doet de kenmerkende kleeding den
enkelen drager terstond als medestander
herkennen. Zij stelt hem daarmede onder
controle van de groep. Zij vergemakke
lijkt tevens discipline en eventueel het
optreden in quasi-militair verband.
Het zal geen beloog behoeven, dat
een min óf meer militaire
machtsontwikkeling van politieke
richtingen naast het wettig gezag
al kleedt men haar, wellicht in den
aanvang te goeder trouw, in den vorm
van hulpverleening aan dit gezag in
een geordenden staat niet kan worden
geduld. Zoodanige machtsontwikkeling
van bepaalde groepen, voordat zij meer
ernstige vormen aanneemt, te voorkomen,
is, naast het tegengaan van andersden
kenden uittartende kleedingstukken en
onderscheidingsteekenen, de strekking
van het wetsontwerp.
In d« week van 3 t/m 8 Juli. Do
daling tot stilstand gekomen.
De directeur van den rijksdienst der
werkloosheidsverzekering en arbeidsbe
middeling deelt mede, dat de werkloosheid
onder de 607.000 leden van, ingevolge het
Werkloosheidsbesluit 1917 gesubsidieerde
vereenigingen in de week van 3 tot en met
S Juli heeft bedragen 24 pet.; zij is in
vergelijking met de week van 19 tot en
met 24 Juni niet gedaald. De werkloos
heid is regelmatig gedaald van de wieek
£§25 per el.
Verkrijgbaar bij:
Let op naam op den zelfkant
Vraagt onze Sfalen-collectie
van 23 tot en met 28 Januari af, toen zij
het hoogste was en 40 pet. bedroeg; de
totale daling bedraagt dus 16 pet. In het
jaar 1932 bedroeg de werkloosheid in den
aanvang van Juli 26 pet., dus 2 pet. meer
dan thans. In dat jaar was het hoogste
punt bereikt in de week van 8 tot en met
13 Februari, toen het percentage 30 be
droeg. De daling was toen dus 4 pet.,
waarbij echter in aanmerking moet wor
den genomen, dat de werkloosheid eerst
w;as gedaald tot een minimum van 23 pet.
in den aanvang van April en van die week
af geregeld steeg. Het vorig jaar was dus
in Juli de werkloosheid niet alleen grooter
dan thans; zij nam toen nog steeds toe,
terwijl zij thans geregeld is afgenomen,
zij het ook, dat op het oogenblik daarin
1 stilstand is gekomen,
j Bij 1.056 organen der openbare arbeids
bemiddeling stonden op 8 Juli 1933 in
totaal 302.407 werkzoekenden ingeschre
ven, onder wie 288.080 mannen. In totaal
i waren werkloos 275.925 personen, onder
|wie 266.909 mannen,
j Op 24 Juni bedroeg het totale aantal
ingeschrevenen bij een vrijwel gelijk aan-
Tal ingeschrevenen bij een vrijwel gelijk
aantal organen der openbare arbeidsbe-
I middeling 301.351, hiervan waren werk
eloos 275.585 personen, onder wie 266.499
mannen. Het aantal ingeschreven werk-
j zoekenden is derhalve sedert 24 Juni ge
stegen met 1.056, het aantal werkloozen
met 340.
DE FINANCIEELE MOELIJKHEDEN
TE ZAANDAM.
Ten einde het overleg tusschen de par
tijen te bevorderen, is besloten de op Don-
derdag uitgeschreven raadsvergadering,
j waarvoor de leden de agenda reeds had-
jden ontvangen, niet te doen doorgaan.
'Vermoedelijk zal nu de eerstvolgende
raadsvergadering worden gehouden op
Maandag a.s.
Dinsdagmiddag zijn B. en W. nog weer
bijeen geweest ter bespreking van de
Een Heldersche roman
door
WILLIARIS.
16)
Ik wilde het niet gelooven, dat zq na
dansen en op andere dagen ook, met een
matroos liep. Hoor je goed vrouw! Onze
dochter loopt met een matroos! Zij
schaamt zich niet om met zoo'n kerel ge
armd door de stad te loopen. Ik zei al
reeds, ik kon het niet gelooven, toen men
het mij vertelde.
Daarom besloot ik mezelf te overtui
gen. Verscheidene avonden heb ik uitge
keken en nu vanavond kwam ik haar
tegen met dien vent, Nu moest ik het wel
gelooven."
Zijn vrouw trilde. Zij wist dat nu de
uitbarsting zou volgen en ze beefde voor
haar kind. Nelly stond met bleek gelaat
af te wachten, wat er nog meer zou ko
men.
Nu scheen hij zich voldoende opgewon
den te hebben en wendde hij zich tot zijn
dochter.
„Schaam je je niet: jij. waar wij onze
beste zorgen aan hebben besteed; om je
zelf zoo te vergooien, ie zoo te verlagen
In het oog \Tan ieder die ons kent!
Jij doet onzen naam schande aan. Jij
maakt dat de menschen achter mijn rug
praatjes maken en medelijdend hu»
schouders ophalen!"
Steeds meer wond de man zich op, hij
sloeg met zijn belachelijk klein vuistje
nijdig op de tafel of die er wat aan kon
doen en schreeuwde:
„En de menschen hebben daar het
recht toe! Jij sleurt ons in de modder."
Hij stikte bijna van w oede.
Even hield hij op om adem te scheppen.
Nelly, bleek van opwinding antwoord
de zoo kalm mogelijk:
„Ik had het veel flinker gevonden, als
u ons daarstraks had aangehouden en
als u den moed had gehad, om hem te
zeggen hoe u over hem en mij denkt.
Maar nu kom ik tot de ontdekking, dat
u een lafaard is. Een groote lafaard!"
Zij slingerde de Avoorden naar hem toe,
met een onbeschrijfelijke minachting in
haar blik hem aankijkend.
Zij keerde zich om en ging naar de
deur.
„Blijf hier", krijschte het mannetje op
nieuw. „Ik ben nog niet met je klaar."
„Je hebt van Brummel zoo koel en zoo
onvriendschappelijk behandeld, dat hij
heelemaal niet meer hier komt.
Maar ik zeg je, dat majoor Sikkel om
je hand heeft gevraagd en dat je dien
moet aannemen.
Hoor je goed; möèt aannemen!"
„Ik denk er niet over," verklaarde zij
trotsch.
„Houd je mond. brutaal nest. Jij hebt
niet te denken. Ik zal voor jou denken, I
begrepen! Je gaat niet meer de deur uit, i
dan alleen onder mijn persoonlijk geleide.1
En ik zal de middelen vinden om jou te
dwingen. Wij zullen zien, wie het sterkst
is en of jij dan je vader niet gehoor
zaamt"
Ondanks zijn herhaald bevel, blijf hier.
keerde zij zich naar de deur en keek hem
nog eens diep minachtend aan. 1
Zij ging naar haar kamer en zoo flink
als ze daareven geweest was, zoo klein
voelde ze zich nu. Haar zenuwen ont
spanden zich en ze brak los in een tra
nenvloed, die haar wat verlichting bracht.
Maar steeds weer zag zij dat tooneel voor
zich van dien kleinen, woedenden duivel,
die haar vader was. Die man met zijn be
krompen verstand, die zelf nooit buiten
de grenzen van Nederland was geweesj;,
en die een vernietigend oordeel durfde
vellen over menschen, waarvan hij niets
af wist.
Hij Avas bang voor hetgeen de men
schen misschien zouden zeggen, maar het
geluk van zijn kind telde hij niet. Dit
scheen hem van minder belang. Haar
kussen tverd nat van het huilen, dat ze
deed. Zq merkte nu pas dat zij gekleed
op haar bed lag. Snel ontkleedde zij zich,
deed de deur op slot en ging naar bed.
Het duurde lang, voor zij kon slapen
en telkens weer moest ze aan Hans den
ken.
Wat miste zij nu haar sterken jongen.
Had ze hem maar mee laten gaan naai
haar vader, Avie weet was het misschien
heel anders geloopen.
Eindelijk viel ze in slaap, doch de natte
plek op haar kussen getuigde van haar
leed en aan haar wimpers beefden nog de
tranen.
Hans Berg Avist niets van al het leed,
dat zijn lieveling moest verduren.
's Maandags begon zijn examen voor
korporaal en de drie volgende dagen wa
ren vol spanning over den afloop daar
van.
Donderdagsmiddags hoorde hij, dat hij
was geslaagd als nummer één en werd
hem meteen meegedeeld, dat hij den vol-
1 genden morgen geplaatst zou Avorden op
de „Nassau", die voor drie jaar naar Indië
ging.
Hij was eiken avond voorbij het huis,
waar Nelly woonde, geloopen, maar hij
kreeg haar niet te zien.
Hij informeerde op de dansclub.
Daar hoorde hij, dat van haar vader
een briefje was ontvangen, dat Nelly be
dankte als lid. Meer kwam hij niet te
weten.
Hij schreef een brief aan haar huis en
een naar het kantoor waar zij werkte,
maar hij dacht dat de oude heer Avel zijn
maatregelen zou nemen, om te beletten
dat zij zelf schreef of iets van hem ont
ving.
Moedeloos ging hij Vrijdagsmorgens
naar Niemvediep. Hij wist niet wat hij
verder nog zou kunnen doen. Er bleef
hem niets over dan te wachten, in de
hoop, dat zij nog eens kans zou zien te
schrijven. De „Nassau" vertrok echter
naar Indië zonder dat hij iets van haar
gehoord of gezien had.
De oude Vinkema had de bediende, die
de post uitzocht, gelast alle particuliere
brieven, aan zijn dochter gericht, aan
hem te overhandigen en als zij zelf zou
trachten van kantoor af te schrijven, ook
die brieven aan hem te brengen.
Zoodoende kreeg hij het briefje van
Hans in handen, dat op het kantoor be
zorgd werd. De brief, die thuis gebracht
werd vond hij vanzelf, Avant hij had een
slot op de brievenbus gehangen. Ging zij
van kantoor naar huis, of omgekeerd, dan
gelastte hij haar met hem mee te gaan.
's Avonds mocht zij niet meer naar bui
ten en het lidmaatschap van de dans
club had hij al dadelijk afgeschreven,
zonder haar iets te vragen.
Van den majoor, die geregeld op be
zoek kAvam, hoorde hijdat Berg was
overgeplaatst naar de „Nassau" en zeer
binnenkort voor drie jaar naar Indië
ging. Dat werkte zijn plannen in de hanu.
Hij moedigde Sikkel aan 0111 Avat vaker j
op bezoek te komen, Avat de majoor gaar- j
ne deed.
Nelly had een hekel aan hem en ze had
hem graag de deur uit willen kijken.
Zij wist, dat het onmogelijk was, maar
tegen beter weten in, hoopte ze toch op
de een of andere manier iets van Hans
te hooren.
Zij werd al stiller en bleeker en de her
haaldelijke ruzies met haar vader ver
veelden haar verschrikkelijk.
Bijna twee jaar hield ze dat leven vo».
Op het laatst dacht ze tot alles in staat
te zijn en kon het haar niet meer sche
len wat er verder nog met haar gebeurde.
Als ze maar uit deze gevangenis kon
wegkomen. Eindelijk gaf ze zich gewon
nen en trouwde zij met majoor Sikkel.
Zij had er dat tenminste mee gewon
nen, dat ze nu vrij kon rondloopen en
niet meer met haar vader behoefde sa
men te leven.
Maar aan den anderen kant voelde zij
zich Aveer gebonden door haar huwelijk.
Ze Avas nu een getrouwde vrouw en had
alle recht op Hans verloren, hoewel ze
nog niet wist wat ze zou doen als hij in
de nabijheid Avas. Dit huwelijk was haar
immers opgedrongen!
Al gauw beklaagde de majoor zich
over haar weinige belangstelling.
Zij gooide hem voor de voeten, dat het
zijn eigen domme schuld was.
Door zijn hoogmoed en zijn verwijfd
heid begon ze hem te haten.
Zij lachte hem openlijk uit om zijn
bleekheid, zijn nette maniertjes en zijn
zwakheid.
Zij schold hem uit voor imitatie-man
en haar haat groeide nog meer, toen zij
in haar hoop op een kind werd teleur
gesteld.
Had zij een kind gehad 0111 te verzor
gen, Avellicht was zij langzamerhand met
haar lot verzoend geraakt.
De meest pijnlijke zorg besteedde hij
aan zijn uiterlijk en ook hoorde ze hem
dikwijls zuchten, als hij weer ergens pijn
had.
Zij kon hem dan wel slaan en trappen.
Zij haatte hem en zij walgde van zijn
aanblik. Gelukkig voor hem, was hij, toen
ze 21/* jaar getrouwd waren, uitgezonden
naar Indië.
Vlak daarop werd haar vader gepen
sioneerd. Zij ging met haar ouders mee
verhuizen naar Nieuwediep, om afleiding
te hebben.
Zij kon het nu gerust doen, daar haar
vader haar nu weinig of niets meer in
den weg legde, nu hij haar veilig ge-
trouAvd wist.
TAvee maanden na haar vestiging op de
Kerkgracht was haar vader overleden en
voelde zii zich opgelucht, hoewel zij zich
zelf een hartelooze schold.
Na den dood van haar vader begon
haar moeder, waar zij dolveel van hield,
snel af te takelen.
Zij was slecht ter been en bezat een
ZAvakke gezondheid, zoodat de oude vrouw
haar meesten tijd op haar slaapkamer
doorbracht.
(Wordt vervolgd.)
