Naar het einde
S. 1. KAIUASSIII S k
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
SNELBUS
DEN HEIDER-ALKMAAR
ZONDAG 27 AUG. 1933,
Motor-races te ALKMAAR,
Kermis te Alkmaar,
Het proces wegens den
Rijksdagbrand.
KONIJN's warme Croquets.
No. 7319 EERSTE BLAD
ZATERDAG 26 AUGUSTUS 1933
61ste JAARGANG
Nogmaals het onderhoud tusschen Dollfuss en Musso-
lini. - Leon Blum op het congres van de socialistische
internationale. - De toestand in Rusland. - Japansch-
politiek tienjarig plan.
Generaal O'Duffy trotseert het
verbod van zijn nationale garde.
Granaten onder St. Servaas-
brug te Maastricht.
in 50 dessins,
kleur-ooht, - wasch-echt,
12.10 van Havenhoofd
23 45 SNELBUS terug naar
DEN HELDER
„Omdat jij mijn geluk bent".
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1 1.65; binnen
land f 2.-Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Losse nos. 4ct.fr.p.p.6ct. Zondagsblad
resp. 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1.Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, fl.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Ja.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meei 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewljsno. 4 ct.
Hef onderhoud tusschen Dollfuss en
Mussolini zal dezen keer nogmaals een
onderwerp van ons overzicht uitmaken, en
wel naar aanleiding van een interview,
dat een speciale corr. van het Fransche
blad „Excelsior" te Weenen met den ka
binetschef van bondskanselier Dollfuss
had. Deze had n.1. Dollfuss vergezeld naar
Italië.
Hornborstel verklaarde, dat Mussolini
op het standpunt stond van handhaving
van de absolute onafhankelijkheid van
Oostenrijk. De Duce was van meening,
dat de Duitsche rijksregeering zich op 5
Augustus verplicht had, de propaganda
in Oostenrijk te staken. Noch Mussolini,
noch Dollfuss verwachtten, dat 't Duitsch-
Oostenrijksche conflict zich zou verscher
pen. Mussolini was echter van meening,
dat men ook dan met de grootste voorzich
tigheid moest optreden. Volgens Hornbor
stel mocht men niet vergeten, dat Musso
lini een zekere sympathie voor het natio-
naal-socialistische Duitschland koesterde.
Ten aanzien van de handelspolitiek
toonde Mussolini een goed begrip voor de
wenschen van Oostenrijk en was hij be
reid alles te doen om de oeconomische be
trekkingen tusschen Italië eenerzüds en
Oostenrijk en Hongarije anderzijds zoo
veel mogelijk te bevorderen. Van Oosten-
rijksche zijde hoopt men echter tevens, dat
Frankrijk zich tegemoetkomend zou too-
nen, in het bijzonder wat betrof den in
voer van Oostenrijksch hout.
Lèon Blum heeft gesproken op het con-
f/res van de socialistische internationale
en het zal zeker velen interesseeren wat
deze bekend politieke figuur daar gezegd
heeft. Welnu, volgens Reuter erkende hij,
dat de socialistische beweging in de we
reld teruggaat of liever aarzelt, welke aar
zeling Blum aan de economische crisis
toeschrijft.
Door te strijden tegen de crisis zal het
socialisme zoo zeide Blum het best
het fascisme overwinnen. Blum wees op
het gevaar van de aantrekkingskracht en
van het voorbeeld van het fascisme. Tegen
dit laatste gevaar prees Blum als middel
«an den internationalen geest steeds meer
te ontwikkelen om er de nationale politiek
mee te doordringen. De houding van het
Fransche socialisme, dat het tot stand ko
men van het vier-mogendheden-verdrag
heeft gesteund, als juist erkennend', zeide
Blum: Wij willen geen handen aanraken,
waaraan bloed kleeft, maar wanneer men
ons iets, dat goed is voor den vrede in
Europa, aanbiedt, zelfs met bloedende
handen, dan moeten wij het in ontvangst
nemen. (Beweging).
Ten slotte verklaarde Blum zich voor
stander van een organische proletarische
eenheid, met het doel nationale souverei-
Diiteiten te doen wijken voor het gezag dei-
Internationale.
De toestand in Rusland is moeilijk te
kennen. De berichten, die ons van dit on
metelijke rijk bereiken zijn vaak zoo
tegenstrijdig, dat men eigenlijk niet weet,
wat er van te kunnen gelooven. Zoo b.v.
de berichten over den hongersnood. Ze
worden van Russische zijde stelselmatig
tegengesproken en dat is te begrijpen,
omdat 't nu juist niet voor „het systeem"
zou pleiten, wanneer millioenen van den
honger moeten omkomen.
De Nw. Rott. Crt. slaakte daarover de
zer dagen ook een'verzuchting. Het blad
schreef:
Het zal den lezer steeds vreemder te
moede worden, wanneer hij onder elkaar
berichten pleegt te lezen, die met even
veel overtuiging van een weergaloozen
oogst berichten, als van hongersnood. Men
kan veilig aannemen, dat in het een en
ander een substantieele kern van waarheid
schuilt. Het samentreffen van de berich-
ten is wel daaraan te wijten, dat de be-
richten over hetgeen het Russische plat
teland dezen winter en dit voorjaar heeft
uitgestaan, slechts zeer vertraagd tot het
buitenland doordringen. Het is immers
onaannemelijk, dat zelfs indien de oogst j
van dit jaar matig ware, er midden in den
zomer van acuten hongersnood gesproken
zou kunnen worden. Dat dan toch in deze
maanden een hongersnoodcampagne be- j
gonnen wordt, zal verklaard moeten wor-1
den uit de vrees, dat in den volgenden j
winter opnieuw de omstandigheden van
het afgeloopen jaar zich zullen herhalen, j
Uit de politiek, welke de sowjetregeering
volgt, krijgt men den indruk, dat deze alles
in het werk stelt, om dat te voorkomen, 1
begrijpelijk trouwens, omdat het welzijn
van de steden een zoo spoedig mogelijke I
pacificatie van het platteland vereischt.
Het feit, dat deze inspanning samengaat i
met gunstige oogstverwachtingen, ver
licht de taak van <ie sowjetregeering aan
zienlijk. Maar zelfs indien de komende
winter opnieuw groepen van de Russische I
landbevolking in ellende dompelde, is niet j
goed in te zien, hoe een steunbeweging,'
als de onderhavige, succes zou moeten
hebben, daar van de sowjetregeering wel
allerminst te verwachten is, dat zij inmen
ging zal dulden m omstandigheden, die
niet het uitvloeisel zijn van den natuur
ramp, maar van den politieker! strijd, dien
zij ten plattelande voert.
Een politiek tienjarig plan van ,'unan.
De pogingen van toonaangevende politie
ke kringen om een duurzame basis voor
een bestendige nationale politiek gedu
rende ten minste 10 jaar te scheppen,
j schrijft de „Nw. Rott. Crt.", hebben Don-
j derdag, door een onderhoud van Waka-
Isoeki, president der Minseito, met minis-
ter-president Saito, tastbare resultaten
afgeworpen.
Aan dit onderhoud was voorafgegaan
een bespreking van Saito met Soezoeki,
president der Seiyoekai, de andere groote
partij in Japan.
Principieele overeenstemming is be
reikt over de noodzakelijkheid van een
waarlijk nationale politiek. Onmiddellijk
doel der besprekingen was te bereiken,
dat de op langen termijn berekende poli
tiek door geen kabinetswijzigingen zal
worden verstoord. Daarom wil men het
tegenwoordige Japansche kabinet op na-
tionalen grondslag reorganiseeren in dien
zin dat de leiders der beide groote partijen
in het kabinet zullen zitting hebben als
ministers zonder portefeuille.
PROFITEERT NOG HEDEN
van onze
LAGE ZOMERPRIJZEN
U weet toch wel, dat onze Anthraciet
electrisch gezeefd en automatisch wordt
afgemeten? ZEGT U DIT NIETS.
Fa. BOOIJ Zn., Molenstraat 136.
Telef. 235 en 479.
Parade der Blauwhemden te
Cork aangekondigd voor Zondag
aanstaande.
Vaz Dias meldt uit Dublin:
Generaal O'Duffy heeft ondanks de
door de regeering aangekondigde ver
boden besloten, zijn propaganda-actie in
het land op de oude wijze voort te zetten.
Gisterenmiddag begaf hij zich naar
Cootshill, waar zich op een geheim bevel
een groot aantal gardisten, gekleed in het
blauwe uniformhemd der Iersche fascis
tische beweging, verzameld had. Bii aan
komst te Cootshill hield O'Duffy een rede,
waarin hij verklaarde, dat zijn Nationale
Garde thans 45.000 jjeden in Ierland telde,
waarvan ongeveer vier vijfde gedeelte af
komstig was uit het graafschap Munster.
Het minst vorderde de beweging in het
graafschap Cork.
Tot groote verrassing der aanwezigen
kondigde O'Duffy daarop aan, dat Zondag
a.s. te Cork een groote parade der blauw
hemden zal worden gehouden, waaraan
40.000 man zullen deelnemen.
Algemeen verwacht men, dat De Valera
de Blauwhemden-organisatie een termijn
van eenige dagen zal geven om zich zelf
te ontbinden. Mocht dit niet geschieden,
dan zal liii waarschijnlijk direct daarna tot
arrestaties overgaan. O'Duffy heeft bij
enkele gelegenheden reeds over ziin te
verwachten arrestatie gesproken. Blijk
baar verwacht hij daarvan een groote pro
pagandistische werking voor zijn zaak.
Te Dublin is een sterke troepenmacht
geconcentreerd. In sommige kringen ge
looft men, dat deze bestemd is voor be
waking van een concentratiekamp, dat De
Valera zou willen inrichten als het aantal
gearresteerde blauwhemden te groot
mocht worden.
ALS DUITSCHER WORDEN
GEROYEERD
Eerste lijst.
Het blad van Goreing, de .National
Zeitung" te Essen, publiceert een eerste
lijst van lieden, aan wie het Duitsche bur
gerschap zal worden ontnomen: prof. Ein- I
stein, de voormalige prefect van politie te j
Berlijn Grzesinski, diens adjudant Weis,
de sociaal-democraten Wels en Breit-
scheid, de voormalige Pruisische minis-
ters Abegg en Weismann, en de vroegere j
hoofdredacteur van de Vossische Ztg.
George Bernhard.
DE BRANDSTICHTING IN DEN
RIJKSDAG.
Een beschuldiging aan het adres
van minister Goering.
De bekende Parsijche advocaat de Moro-
Giafferi heeft er den Pruisischen minis
ter-president Goering openlijk van be
schuldigd, de brandstichting in den Rijks
dag te hebben voorbereid. Deze beschul
diging is te vinden in het blad „Le Rem
part".
Mr. de Moro-Giafferi beweert, dat hij
door bestudeering van de bescheiden tot
zijn overtuiging is gekomen. Goering had
het geheele geval op touw gezet en Goe
ring had bet bevel tot de uitvoering ge
geven.
De Parijsche advocaat had verzocht de
beklaagden in de brandstichtingszaak te
mogen verdedigen, maar hü had geen
antwoord ontvangen. Hii zegt echter, te
beseffen, dat men hem niet zal laten plei
ten: „Het regiem-Hitier vreest de waar
heid te zeer."
DE OORLOGSVLOOT VAN
MANTSJOEKWO.
Drie schepen.
Met eenig ceremonieel is de jongste
vloot ter wereld, n.L de drie eerste sche
pen van de marine van Mantsjoekwo, alle
gebouwd te Kobe in Japan, te water ge
laten.
Binnenland.
Tijdig ontdekt.
De laatste dagen voor haar heropening
heeft de St. Servaasbrug min of meer op
heete kolen gestaan meldt de Limburger
Koerier.
Men heeft daar n.1. drie granaten ge
vonden in een diepen kuil ten noorden van
de brug. Vermoedelijk zijn die granaten
daar terecht gekomen, doordat zij met den
stroom van de Maas zijn meegekomen uit
het buitenland, toen daar nog over en
weer geschoten werd. -
De gevonden granaten zijn: 'een gra
naat Van 6 cm middellijn, een anti-tank/-
patroon voor geweer en een anti-tank
granaat van 3.7 cm.
Van de Hembrug zal iemand naar
Maastricht komen, om de granaten tot
ontploffing te brengen.
BOERDERIJ AFGEBRAND.
Hulpbehoevende vrouw met
moeite gered.
Donderdagmorgen is een hevige brand
uitgebroken in de boerderij van den
landbouwer H. Langens aan den provin
cialen weg HeesNistelrode onder de ge
meente Hees. De brand was in het achter
huis ontstaan en greep met groote snel
heid om zich heen. De echtgenoote van
Langens die hulpbehoevend is, kon met
moeite door buren uit het brandende l.Vis
worden gered. De brandweer uit Oss was
spoedig ter plaatse, doch kon wegens ge
brek aan bluschwater niets uitrichten.
Overwaaiende vonken deden ook de aan
de overzijde gelegen boerderij van den
landbouwer v. d. Heyden op drie plaatsen
vlam vatten. Door het krachtige optreden
van de omwonenden, die met emmers wa
ter hadden post gevat op het rieten dak
en met hulp van brandbluschapparaten
werd het vuur bedwongen en kon deze
hofstede behouden blijven.
De boerderij van Langens met stallen
en schuren is geheel afgebrand. Inboedel
en landbouwwerktuigen en een groote
hoeveelheid hooi en stroo. benevens de
aanzienlijke rogge-oogst, die juist was
binnengehaald, werden een prooi der
vlammen.
Ook de boerderij van v. d. H. heeft
brandschade opgeloopen. De schade,
welke zeer aanzienlijk is. wordt door ver
zekering gedekt.
EEN AANSLAG.
Een al te zorgzaam patroon.
Te Nijmegen heeft gisterenochtend J.
W. \V., logementhoudex1, op zijn 34-jarige
dienstbode A. Ph. R. W„ die zich bevond
bij haar aan den Ouden Heeschen weg wo
nenden broeder, op den weg voor diens
woning met een revolver trachten te
schieten. Zij werd niet getroffen, doordat
het wapen, volgens verklaringen van een
getuige, ketste. W. is door de politie aan
gehouden. De reden van zijn handelwijze
zou zijn, dat zijn dienstbode, die 22 jaar bij
hem heeft gewoond, omgaat met een kell-
ner, dien hij voor haar niet geschikt acht.
De revolver is niet gevonden.
BOOR EEN TREIN AANGEREDEN.
Donderdagochtend is op het baanvak
ZeistHuis ter Heide de 54-jarige ploeg
baas M. Klok uit Huis ter Heide door een
uit Zeist komenden trein aangereden. Hij
werd niet ernstig verwond. Hij is ter ver
pleging in de rijkskliniek te Utrecht op
genomen.
per el.
Verkrijgbaar bij:
Let op naam op den zelfkant
Vraagt onze Stalen-collectie
Buitenland.
i
Donderdagmiddag is aan het strand te
Vrouwenpolder een 12-jarig jongetje, dat
te Veere bij een familie logeerde bij het
baden door een golf meegesleurd en ver
dronken. Een lid van de Middelburgsche
reddingbrigade, de heer G. van Loo,
heeft eenige malen naar den jongen ge
doken en is er eindelijk in geslaagd hem
aan wal te brengen, doch nadat twee uur
kunstmatige ademhaling was toegepast,
kon een dokter uit Veere, die aan het
strand was, slechts den dood constate6ren.
VERDRONKEN.
In de buurtschap Mije onder de ge
meente Nieuwkoop, is het 6-jarig dochter
tje van den veehouder C. Voordouw het
land in geloopen, om de koeien te halen.
Zij maakte zich zoo bang voor een achter
in het land loopend paard, dat zij in een
vrij diepe wetering geraakte, waaruit zij
even later levenloos werd opgehaald.
0
Te Heer Hugowaard is Woensdagavond
het 4-jarige zoontje van den heer P. Oude-
mans in de Ringvaart geraakt. Hoewel
het kind vrij spoedig werd opgehaald,
waren de levensgeesten geweken.
Dinsdagavond is de 26-jarige W„ te
Boxtel, die in de Dommel aan het visschen
was, te water geraakt en verdronken. W.
was gehuwd en vader van één kind.
DE ZWARTE LIJST VINDT INGANG.
Op verzoek van het Drankweercomité
te Neede heeft ook de raad van Diepen-
heim (dezer dagen meldden wij het van
Epe) een strafbepaling vastgesteld op het
bezoeken van inrichtingen ingevolge de
Drankwet door personen, wier namen
een z.g. zwarte lijst voorkomen. De bedoe
ling is, dat de gemeentebesturen, die een
dergelijke lijst hebben ingesteld, deze on
derling zullen uitwisselen.
Het proces begint 21 September.
De president van de vierde strafkamer
van het Rijksgerechtshof heeft bepaald,
Idat het proces tegen de verdachten van
jde brandstichting in het Rijksdaggebouw,
Donderdag 21 September a.s., des mor
gens te 9 uur, zal aanvangen. De behan
deling zal in hoofdzaak te Leipzig ge
schieden, doch in verband met het groote
aantal getuigen, dat in Berlijn woonach
tig is, zal de bewijsvoering met het oog
op het getuigenverhoor, in het Rijksdag-
gebouw te Berlijn p^ats
s.e w, nachten.
De verdachten zijn: de 40-jarige com
munistische vroegere Rijksdagafgevaar
digde Ernst Torgler, wien volgens eigen
wenscht de advocaat dr. Saco uit Berlijn
zal bijstaan;
De 24-jarige metselaar Marinus van der
Lubbe, wien als verdediger de advocaat
Leuffert uit Leipzig is toegewezen;
De 51-jarige schrijver George Dimi-
1 troff; de 31-jarige student Blagoi Popoff
en de 36-jarige schoenmaker Wassil Ta-
1 neff, die door den advocaat dr. Teichert
uit Leipzig zullen wo-den bijgestaan.
Het materiaal.
Het procesmateriaal omvat niet minder
dan 35 banden met acten. De aanklacht
van den procureur-generaal beslaat 230
bladzijden. Het openbaar ministerie heeft
in totaal 110 getuigen en deskundigen ge-
FEUILLETON
Een Heldersche roman
door
WILLIARIS.
80)
Ik maak nu eiken dag een wandeling
om in den vorm te blijven, tot we gaan
verhuizen". -
„Dat is noodig voor u bootsman, ande
zie ik ervan komen, dat u op een goeden
dag niet meer door de deur kan.
„Nou, nou, dat loopt wel los J?™-
Voorloopig heb ik het nog druk genoeg,
want we gaan nog deze week vei huize
Ons huisje is klaar. Morgen pakken
het laatste in en overmorgen vertrekken
we. We komen morgen voor t laatst op
bezoek bij je Kluif. Je hebt morgen toch
geen wacht hoop ik?"
„Wel ik heb tegenwoordig eiken nacnt
de wacht bootsman!"
Hij keek hem wantrouwend van terzqoe
aan. In de grijze tinteloogen, die guitig
lachten, meende hij te bespeuren, dat d
Kluif hem nog eens te pakken wilde ne
men. Hij vertrouwde hem niet erg.
Maar daar de Kluif geen verderen uit
leg gaf, zei hij: „Zoo, zoo, nou ik
altijd wel geweten, dat het een zwaar ïe-
yeh is bij den onderzeedienst maar e -
kon nacht de wacht, dat is toch wel
kras hoor; daar had ik nog nooit van ge
hoord!"
,En hoe vind je het bij den onderzee
dienst? Het is zeker wel erg benauwd 111
die kleine dingen, benauwd en bekrom
pen, als je zoo onder water vaart!"
„Ja bootsman, het valt niet mee hoor.
Och, je went tenslotte overal aan, maar
om de 'waarheid te zeggen, lig ik liever
bij mijn vrouw onder de warme dekens.
Daar is 't veel aangenamer en lang niet
zoo gevaarlijk ook.
„Dat geloof ik graag Kluif. Intusschen
bewonder ik je om je goeden smaak. Ji.i
hebt maar eens een best vrouwtje getrof
fen. Maar denk erom Kluif, dan komen
we morgenavond. oor 't laatst hoor!
Vergeet het niet aai» Truus te vei-
tellen."
„Dat komt in orde bootsman. We zul
len' u feestelijk ontvangen."
Een beste kerel, die bootsman. En
een goede vrouw heeft hij. ook", mompel
de de Kluif. Jammer dat ze weggaan.
Een deuntje fluitend vervolgde hij zijn
weg naar huis, waar twee paar oogen al
verlangend naar hem uitkeken.
Op een stillen, donkeren herfstavond
was het dat Hans en Nelly weer op be
zoek kwamen bij hun vrienden in de
Zaagmolenstraat.
De bootsman was er al met zijn vrouw.
Dit was de laatste maal dat ze kwamen,
want den volgenden dag zouden ze er
gens anders gaan wonen en Den Helder
verlaten, zooal niet voor goed, dan toch
voor langen tijd. Het was tevens de eer
ste maal dat zij het kind meebrachten.
Tijdens hun vorige bezoeken was dat
altijd thuis gebleven onder de hoede van
een vriendelijk buurmeisje.
De Kluif kwam dicht bij de vrouw van
den bootsman staan en trok allerlei vreem
de gezichten om het kind aan 't lachen te
maken.
Het knaapje keek hem met groote ver
wonderde oogen aan en stak een handje
naar hem uit.
„En wat is het nu juffrouw, een kind of
een meisje?"
„Wel dwaze jongen, een kind is het in
ieder geval, maar een meisje niet hoor.
Het is een jongen!"
„Hazoo. En cenkt u dat hii ook zoo
groot wordt als uw man?"
„Nou, dat weet ik nog niet hoor, maar
hij is wel flink voor zijn acht maanden.
Hii was bijna een half jaar toen we hem
kregen."
„Nee juffrouw, nu wilt u me wat wijs
maken!
Ik heb genoeg verstand van kleine kin
deren 0111 te zien, dat dat kind van u toch
zeker anderhalf jaar is," zeide Kluif, ter
wijl hij de anderen een knipoogje gaf.
De vrouw van den bootsman "lom van
moederlijke trots, bij den lof, dien men
haar kind toezwaaide.
„Nietwaar hé", wendde zij zich met
hoogen blos naar haar man. „Hij is pas
acht maanden!"
De bootsman lachte hartelijk.
...Te kan wel zien dat jij den Kluif nog
niet zoo lang kent, vrouw. Hij neemt Je
in 't ootje hoor. Pas op voor hem. want
met het droogste gezicht van de wereld
zet hii je in 't zonnetje.
Hoe oud Is jou dochter nu al. Kluif?"
„Wel die is tusschen de twee en de
zestig, maar om je de waarheid te zeg
gen, weet ik het ook niet op een dag af."
„En heeft u ook zijn ouders gekend,
juffrouw?"
„Persoonlijk hebben we hen niet ge
kend. Volgens de inlichtingen die we
kregen, zijn de ouders bij een ongeluk
allebei om het leven gekomen. Maar of
wjj hen al of niet gekend hebben, doet
niets terzake.
Hij is nu onze zoon. Trouwens," voeg
de zij er ondeugend bij, „voor ons ben jij
eigenlijk de vader van dit kind."
„Truus, hoor je dat wat de juffrouw
daar zegt, vroeg hij met een verschrikt
gezicht.
De juffrouw beweert dat ik de vader
van dat kind ben! Maar jij gelooft het
toch niet!?"
Een vermakelijk gelach volgde.
„Ik vind dat ze gelijk heeft," hielp de
bootsman zijn vrouw.
„Jij hebt ons het denkbeeld aan de
hand gedaan! Wij hebben hem trouwens
naar jou genoemd ook. Hii heet Willem!"
De bootsman vertelde er niet bij, dat
zijn eigen vadpr ook Willem had ge-
heeten.
„Je hebt toen bewezen, dat je een aar-
digen kijk op de vrouwen hebt. Ik ben je
erg dankbaar hoor en we zün allebei dol
op hem.
Ik heb nu een huisje laten bouwen op
dat dorpje in Zuid-Holland, waar ik van
daan kom en er is een flinke tuin achter
het huis.-
Daar zal ik een hoekje vrij houden
voor onzen zoon, dan kan hij daar bij
Imooi weer spelen en ravotten naar harte
lust, want hij moet veel in de buitenlucht
wezen.
I Al is het dan niet een kind van ons
zelf, toch zijn we er wat blij mee en wij
zijn allebei geweldig trottsch op hem.
Ik ben tenminste even trotsch op hem,
als jij toen op die kleine meid van Truus."
„Wacht maar bootsman." kwam de
Kluif, „wacht maar, eerstdaags zie je nog
wat anders, man! Nietwaar Truus?"
wendde hij zich tot zijn vrouw, die hevig
bloosde.
„In elk geval zijn jullie de eersten, die
er bericht van krijgen, dat beloof ik je."
Nu werd het gesprek meer algemeen.
De vrouwen bespraken huishoudelijke
onderwerpen en de mannen praatten over
alles en nog wat. Tot het tenslotte tijd
werd om afscheid te nemen.
Met de belofte den volgenden zomer
met zijn gezin een paar dagen in Den
Helder te komen doorbrengen, vertrok de
bootsman met zijn vrouw en kind. nage
staard door de achterblijvenden, die nog-
eens wuifden voor zij om den hoek van
de straat verdwenen.
„Dat ziin een paar goede vrienden min
der", zei Hans spijtig, terwijl de anderen
instemmend knikten.
Het is altijd een interessant iets het
vertrek van een schip bij te wonen.
Voor velen gaat het gepaard met,
droefheid, voor anderen eer met blijd- J
schap, maar toch voelen allen een stem-j
ming van weemoed in zich oprijzen Zelfs
degene, die als bloot toeschouwer zoo'n
vertrek gadeslaat, ontsnant daaraan niet.
Is het om het zien van het leed van ande
ren. bij die toevallige toeschouwers?
Of is het een verborgen heimwee, dat
diep in het hart wegschuilt en den menseh
smaken 's zomers en 's winters even fijn!
doet verlangen naar het onbekende, liet
nooit geziene; dat hem opwekt om weg te
trekken over verre zeeën, naar vreemde
landen en volken, zijn zucht naar avon
turen bot te vieren en te gaan zwerven,
heel de wijde, heerlijke wereld door en
zich dan te vermeien in zijn gelukkige
vrijheid.
Onder de vertrekkenden bevinden zich
menschen, die hun eerste groote reis
gaan ondernemen. Zij zijn het, die met
ongeduld wachten op het commando om
de trossen los te gooien, die -net blijd
schap en een hart vol verwachting straks
het ruime sop kiezen.
De anderen, de bevarenen, kunnen
maar noode scheiden van vrouw en kin
deren.
Zij immers weten wat hen te wachten
staat! Voor jaren gaan ze weer weg, die
zwervers, alleen in den vreemde, met niets
dan de enkele brieven, die het contact
nog aanhouden met hun lievelingen, al
is het dan over een afstand van duizen
den mijlen.
Zij weten het. het is hun plicht.
Zii varen om het brood voor zich en
hun gezin te verdienen.
Op zulke oogenblikken is die plicht
dubbel zwaar.
De harde onverbiddelijke plicht dwingt
hen met ijzeren vuist en scheurt hen weg
uit den schoot van hun gezin.
Zie ze maar aan. de mannen die af
scheid moeten nemen.
Zij staan bii vrouw en kind, zwijgend
elkaar aanstarend.
iWordt vervolgd).
