MAISON GERRITS
Wol-aanbieding
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
BuiienEandsch overzicht.
Oost=!ndië.
„Omdat jij mijn geluk bent".
ZATERDAG 2 SEPTEMBER 1933
Heeft Goering den brand in den Rijksdag gesticht.'' -
De nat. soc. partijdag te Neurenberg. - Internationale
conferentie van links-socialistische partijen.
De ontvluchte Nazi-gouwleider.
De viering van den verjaardag
van H. M. de Koningin.
SALON DE COIFFURE I
SALON DE BEAUTÉ
Casha-wol
Ct.
Koord-wol
ct.
Mantel-wol
Ct.
Zephin-wol
2© Ct.
Fransche UswOl
2<& ct.
Pullover-wol
2© Ct.
Zeer fijne Pu!Sover-wol
Ct.
Extra 3 kleurige
Pullover-wol
59' ct.
Sokken-wol
Ct.
Moderne Pullover-wol
Ct.
feuilleton
No. 7322 EERSTE BLAD
61ste JAARGANG
COURA
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65binnen
land f 2.—Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Losse nos. 4ct.; Ir.p.p. 6ct. Zondagsblad
resp. 0.50 f 0.70, f 0.70,fl.—Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f1.50, fl.70.
Verschqnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIÊN:
20 ct. per regel (gaijard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekstl dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meei 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct.
5
Heeft Goering den brand in den Rijks
dag gestichtDe vraag in dit kopje is
voor velen geen vraag meer, maar wordt
door hen bevestigend beantwoord. Van het
begin af is er trouwens aan getwijfeld of
de communisten, die door de Nazi's hier
van beschuldigd werden, wel werkelijk de
schuldigen waren. Nu hebben we deze
week reeds meegedeeld, dat er in verband
met den brand, door dr. Branting een ern
stige beschuldiging was geuit iegen mi
nister Goering. Wij komen daar hieronder
nu uitvoeriger op terug door een gedeelte
van deii brief te vermelden, die door dr.
Branting aan den procureur-generaal van
het Rijksgerechthof te Leipzig is gezon
den. Dat luidt als volgt:
„Zeer geachte heer Oberreichsanwalt!
Ik bevestig de ontvangst van uw brief
van 22 Augustus. Ik stel met genoegdoe
ning vast, dat u van opvatting bent. dat
het materiaal in het bezit der enquête-com
missie geschikt kan zijn tot ontlasting der
beklaagden Torgler, Dimitroff, Popoff en
Taneff. U schrijft, dat u in uw verzoek aan
mij bent uitgegaan „van het streven, dat
door alle Duitsche ambtenaren van het
openbaar ministerie van oudsher als be
langrijke plicht is beschouwd, en volgens
hetwelk de ter zake dienende belangrijke
feiten ter kennis van het gerecht moeten
worden gebracht". Daartoe behoort onge
twijfeld ook het volgen van andere sporen
als het spoor, dat heeft geleid tot de door
u aangeklaagde personen. U schijnt ook
wegens materiaal, dat geschikt is. verden
king van medeplichtigheid aan den Rijks
dagbrand te wekken tegen personen, tegeiv
wie tot nu toe geen proces aanhangig is
gemaakt. Is het u niet bekend, dat in de
geheele wereldpers reeds begin Maart met
groote zekerheid werd verklaard, dat de
brandstichting in den Duitschen Rijksdag
geen werk van communisten was? Is het
u*niet bekend, dat in de geheele wereldpers
reeds begin Maart beweerd werd, dat de
brandstichting den tegenwoordigen Prui-
sischen minister-president Goering tot
auctor had? Het leek ons in het buitenland
vanzelfsprekend, dat minister-president
Goering tenminste een der groote wereld
bladen, die deze bewering uitten, bü het
bevoegde gerecht zou aanklagen. Hij heeft
het niet gedaan. Nog kort geleden heeft de
bekende advocaat Moro-Giafferi zelfs
woordelijk verklaard: „Ik beoordeel de
zaak streng van beroepsstandpunt en
spreek tot u als advocaat, die eenvoudig
de stukken heeft bestudeerd. Bij mijn ziel
en bii mijn geweten verklaar ik: „Goering
heeft het gedaan, Goering heeft bevel ge
geven het Rijksdaggebouw in brand te
steken". Ook tegen Moro-Giafferi is geen
aanklacht ingediend. U onderstreept in uw
brief uw interesse voor beschuldigings
materiaal ook tegen anderen dan de aan
geklaagden. Waarom hebt u de door de
wereldpers eenstemmig geuite beschuldi
gingen tegen Goering niet onderzocht? Al
zijn ook de persberichten formeel-juri
disch geen voldoende bewijsmateriaal, toch
konden en mochten de vervolgende auto
riteiten deze eenstemmig in de pers ge
uite beschuldigingen niet voorbijgaan.
De Enquête-commissie heeft u het
„Bruinboek over Rijksdagbrand en Hitler-
terreur" doen toekomen, waarin over de
onschuld der door u aangeklaagden als
mede over de schuld van den Prjisischen
minister-president Goering een deel van
het materiaal word'l verzameld. Het Bruin-
boek is in de geheele wereldpers ontvan
gen met het respect en de opmerkzaam
heid, die deze zorgvuldige arbeid verdient.
Hier is veel verricht in uw plaats, mijn
heer de proc.-generaal. Hier had u moeten
optreden.
Ik weet natuurlijk, dat de Duitsche wet,
die thans formeel nog van kracht is, even
als de wetten var, andere beschaafde lan
den, in vele l>epalingen en paragrafen
voorziet in rechten der beklaagden, enz.
Beteekenen echter thans .voor het Derde
Rijk deze paragrafen nog meer dan een
stuk papier? Het eenvoudige verwijzen
naar paragrafen beteeként niets."
Van deze opvatting uit maakt schrijver
dan verschillende scherpe opmerkingen
over den brief van den procureur-generaal.
De Vereenigde Staten in Havana.
Reeds geëindigd, dit conflict
Eenige dagen langer en men zou zich
van onze Amerikaansche stokjes bevrijd
hebben.
De nationaal-roeialistiscl 1 e partijdag.
Over het belangrijke congres van de natio-
naal-socialisten te Neurenberg hebben wij
Donderdag reeds een en ander gezegd.
Lippert heeft op dit congres een inleiding
gehouden over financ-ieele vraagstukken
der gemeenten, en heeft daarbij 0. m. ge
zegd:
De gemeenten staan voor de taak de
werkloozen te steunen en de ondragelijk
geworden schuldenlast te verminderen, en
zijn van oordeel, dat het Duitsche finan-
cieele en belastingstelsel zoo moet worden
gewijzgd, dat zorg kan worden gedragen
voor het financieele bestaan en de finan-
cieele autonomie der gemeenten. De ge
meenten hebben zich verplicht gezien om
tweederde van ce valiede werkloozen te
steunen op den grondslag van het maat
schappelijk hulpbetoon, dat haar steeds
weer nieuwe lasten heeft bezorgd. Het na-
tionaal-socialistisehe staatsbestuur wil aan
dezen toestand een einde maken. Het be-
besohouwt openbare werkverschaffing als
den besten steun voor werkloozen. Het is
echter niet mogelijk geweest tot dusver de
werkverschaffing organisatorisch en fi
nancieel zoo te herzien, dat de lasten voor
de gemeenten dragelijk worden. Men moet
er rekening mee houden, dat voor den
duur van het loopende jaar van geen ver
minderen van deze lasten sprake zal zijn.
Men heeft berekend, dat de gemeenten het
nieuwe jaar in zullen gaan met ongedekte
tekorten tot een bedrag van 1100 millicen
R.M. Vandaar dat Lippert er bü de regee
ring op aandringt spoed te maken met de
financieele hulp voor de werkloozenzorg,
waartoe zij reeds besloten is.
Als de groote financieele taak voor het
staatsbestuur voor later noemde Lippert
een hervorming van het crediet- en belas
tingwezen, welke zoowel rekening houdt
met de economische noodzaak van verla
ging en betere verdeeling van den belas
tingdruk als met de financieele behoeften
van Rijk, landen en gemeenten.
De internationale conferentie van links-
socialistische partijen te Parijs. Op deze
conferentie bleek een sterke strooming te
bestaan voor do vorming van een nieuwe j
Internationale. Vooral de aanwezige
Trotskistische groepen waren voorstander
hiervan.
Hoewel geen der gedelegeerden princi-
pieele bezwaren tegen de vorming eener
nieuwe Internatione had, achtte men het
uit tactische overweging beter nog niet j
dadelijk tot een derg;-Ui ken stap over te
gaan. I
Een algemeene resolutie, waarin zoowel
het falen van de Tweede als van de Derde
Internationale werd geconstateerd, werd
met 10 tegen 4 stemmen aangenomen, van I
welke laatste slechts één partij principieele 1
bezwaren tegen de resolutie hai terwijl de
overige drie tegenstemmers voornamelijk
bezwaar hadden tegen de formuleering.
Met algemeene stemmen werd besloten
tot voorbereiding van een wereldcongres,
waarvoor een beginselverklaring zal wor
den uitgewerkt en een algemeen program
van actie op reyolutionaire basis, dat tij
dig van tevoren'zal worden gepubliceerd.
Met algemeene stemmen werd tevens
een Nederlandse!) voorstel inzake den in-
dustrieelen boycot en transport-boycot
van het nationaal-socialistische Duitsch-
land aangenomen, evenals een resolutie,
waarin de voorwaarden zijn neergelegd,
waaronder men wenscht deel te nemen
aan de door de communistische Internatio
nale of haar onderdeelen georganiseerde
wereldcongres tegen fascisme, oorlog, enz.
Tenslotte werd een Nederlandsch voor
stel aangenomen tot stichting van een in
ternationaal solidariteitsfonds voor revolu
tionaire politieke gevangenen, die niet
door de' Tweede of Derde Internationale
worden gesteund.
Terwijl de meeste nationaal-socialisten,
die na de ontvluchting van Hofer werden
gearresteerd, weder op vrije voeten zijn
gesteld, is gouwleider dr. Lenz, die even
eens in den nacht van Dinsdag op Woens
dag in hechtenis is genomen, veroordeeld
tot 7 weken gevangenisstraf.
CHINA EN JAPAN.
Nieuwe gevechten in de pro
vincie Jehol.
Volgens te Londen uit Peking ontvan
gen berichten is het in de provincie Je
hol opnieuw tot gevechten gekomen. De
Mantsjoekwo-troepen hebben, gesteund
door Tangjoelin, den vroegeren gouver
neur van de provincie Jehol, de stad
Koezoean, ten Z.W. van Dolonor bezet en
drijven de daar achtergebleven strijd
krachten van generaal Feng uit het land.
EEN MANIFEST VAN HET IERSCHE
REPUBLIKEINSCHE LEGER.
Oproep tot strijd tegen de
regeering.
In antwoord op de huiszoekingen heeft
de I.R.A. Donderdag een manifest ver
spreid, waarin alle ware republikeinen
opgewekt worden tot strijd tegen de re
geering, die niet langer het vertrouwen
van het volk bezit en tot opzegging en in
elk geval niet langer erkenning van "-et
verdrag met Engeland van 1923. De ver
spreiding van het manifest te Dublin is
voorloopig door de politie toegelaten.
Op Italiaansch gebied aangekomen.
Vaz Dias meldt uit Bolzano (Bozen):
Frans Hofer, de Tiroolsche gouwleider
der N.S.D.A.P., die Dinsdagavond door
partijgenooten uit het huis van bewaring
te Innsbrueek is bevrijd, is Donderdag
avond om 10 uur aan het Italiaansche
grensstation op den Brenner aangeko
men. Er werd een officieel proces-verbaal
van zijn aankomst gemaakt, waarna hii
onder politlegeleide naar Bressanone en
vervolgens naar Bolzano werd gebracht.
Tengevolge van een schot tijdens de ach
tervolging in den auto heeft Hofer een
vleeschwond aan de rechterknie opgeloo-
pen, waardoor de tocht over den pas zeer
moeilijk was, omdat Hofer gedurende het
grootste gedeelte van den weg gesteund1
of gedragen moest worden. Hii was voor
nemens met zyn partijgenooten Vrijdag
nog naar Neurenberg te vliegen om op het
congres van de nazi's aldaar te verschij
nen.
Omtrent den ontvluchten Tiroolschen
gouwleider Hofer verneemt de Innsbruc-
ker Nachrichten uit Balzano, dat Hofer
j en zijn gezelschap bij hun aanmelding
I aan de Italiaansche grens bevel hebben
gekregen zich ter beschikking van de
overheid te houden. Hofe* heeft_ zich
naar Bressanone begeven, waar zijn ou
ders met vacantie vertoeven. Zqn bevrij
ders zijn doorgegaan naar Bolzano. Te
Kufstein zqn in verband met Hofer's ont
vluchting 16 nationaal-socialisten aange-
houden, o.w. de boekhoudster van de ga-
rage Schock, die voor het triptiek van den
auto gezorgd had. De garage is op last
van de overheid gesloten.
Het Openbaar Gehoor te Batavia.
Aneta meldt uit Batavia: Z. E. jhr. B. C.
de Jonge, gouverneur-generaal van Ned.-
Indië, heeft Donderdag met het gebruike
lijk ceremonieel openbaar gehoor verleend
in het Paleis Rijswijk te Weltevreden.
Rede Voorzitter Volksraad.
Als woordvoerder van de bevolking van
Xed.-Indië trad ook ditmaal de Voorzit
ter nir. H. J. Spit, op. Spr. merkte op, dat
het beeld dat de wereld vertoont verward
bleef, onzeker en verbijsterend en dat de
voorspellers bedrogen blijven uitkomen.
Als zeker schijnt slechts, dat oude waar
den verloren zijn en dat nieuwe waarden
moeten worden getoetst en herzien.
Geslagen is onze gemeenschap aldus
spreker doch niet verslagen of over
wonnen. Zij blijft bereid tot opbouw ter
overwinning. De cvergroote meerderheid
van ons, ongeacht ras of kleur, voelt voor
samenwerking.
De heer Spit eindigde met een betuiging
van hulde aan het Huis van Oranje en aan
H. M. de Koningin.
Rede Gouverneur-Generaal.
Vervolgens antwoordde de Gouverneur-
Generaal. Z. E. verklaarde, dat hij zich
gaarne rekenschap geeft van den zegen,
welke besloten ligt in een hecht staats
verband en in het voorrecht, onze Konin
gin aan het hoofd van den Staat te weten.
Waar zooveel ons ontvalt, aldus jhr. De
Jonge, is het een werkelijke behoefte te
denken aan hetgeen wij nog behielden:
Wij behielden onze Koningin.
„Zoolang Zij volhoudt zullen wü volhou
den. Zoolang Zy het voorbeeld geeft, zul
len wij volgen."
Spr. wijst er op dat, terwijl in zoovele
landen onrust en strijd heerschen. wü ons
verheugen in rust en orde.
„Door zulke zware tüden heen gaat ook
dit land en aan zulke ernstige beproevin
gen worden ook de bewoners dezer gewes
ten onderworpen, dat een totale ontwrich
ting van het maatschappelijk leven te vree
zen zou zijn, wanneer thans die grondslag
van rust en orde mocht ontbreken. Aan de
handhaving daarvan moet dan ook alles
ondergeschikt zijn."
Jhr. De Jonge verklaarde dat beperking
i van actie, die te ver gaat. dan ook moet
worden opgelegd; dat thans gemeenschap
pelijk streven naar hetzelfde doel noodig
is, n.1. oeconomisch verweer binnen en
naar buiten en financieele stabiliteit.
„Het is een vraag van zijn of niet-zijn".
De Regeering, aldus de Gouverneur-Ge
neraal, is zich deze primaire taak ten volle
bewust. Zij zal het Gezag handhaven met
geduld en beleid en. noodig, met
kracht.
Spr. memoreert hierbij, dat in toene
mende mate steun en medewerking wordt
verleend.
In dit verband memoreert de Gouver
neur-Generaal de ontroerende bewijzen
van gehechtheid, die geleverd zijn na het
gebeurde met Hr. Ms. „De Zeven Provin
ciën" en voorts bij de herdenking ^in
Willem den Zwijger.
De Gouverneur-Generaal eindigt met de
verzekering, dat de hulde gebracht bij
monde van den Voorzitter van den Volks
raad met de daaraan gepaarde wenschen
volgaarne zullen worden overgebracht aan
H. M. de Koningin.
Tel. 457 Spoorstraat 104-106.
DE SALARISVERLAGING VOOR HET
RIJKSPERSONEEL.
En de Centrale van Hoogere
Rijksambtenaren.
In een dezer dagen gehouden vergade
ring van het bestuur van de Centrale van
Hoogere Rijksambtenaren is besloten,
Zaterdag 9 September een buitengewone
vergadering van den Vereenigingsraad te
houden, ter bespreking van het voornemen
tot verdere verlaging van de rijkssala
rissen.
DE MOEILIJKHEDEN BIJ DE WERK
VERSCHAFFING IN DEN
WIERINGERMEERPOLDER.
V. D. meldt uit Oostza^i:
Donderdag zouden wederom een 25 ar
beiders worden uitgezonden naar de
Rijkswerkverschaffing in den Wieringer-
meerpolder, doch slechts twee werkwilli
gen hebben zich aangemeld en zijn per
bus naar hun werk vervoerd. De overigen
bleven, evenals de 25 arbeiders van de
vorige week weigerachtig.
Een afgevaardigde van het Ned. Ver
bond van Vakvereenigingen had de arbei
ders van tevoren aangeraden, wel naar de
werkverschaffing te gaan, maar dit bleek
niet van invloed te zijn. De weigerach
tige arbeiders worden uitgesloten van
werkverschaffing en steunverleening.
Verscheidene werkloozen houden zoo
KAKNEWABSER1
buitengewone
150 gram, rose, zalm, groen, bleu, wit
100 gram, korenblauw, bleu, groen geel,
rose, wit, zalm, terra, rood, beige, bruin,
licht-blauw
zeer mooi, in 12 fijne kleuren, 100 gram
in 20 kleuren, 50 gram
in 10 kleuren, 50 gram
Extra koopje, füne kleuren, 100 gram
moderne kleuren, 100 gram
zeer fyn, 100 gram
gemelleerd, in 10 kleuren, 70 lood
zeer sterk, 100 gram
nu en dan samenscholingen en trachten
door het verkoopen van bonnen langs de
huizen de uitgeslotenen toch een gelde
lijke uitkeering te kunnen verstrekken.
HET NATIONALE HULDIGINGS
DEFILE OP 9 SEPTEMBER.
Groote belangstelling.
Het uitvoerend comité van het nationaal
huldigingsdefilé in het Stadion op 9 Sep
tember a.s. en de technische leider, de heer
F. J. Thoolen, verzoeken ons mede te dee-
len, dat reeds 25 000 personen uit geheel
Nederland zich voor het défilé hebben op
gegeven.
Ongeveer 350 burgemeesters hebben
plaatsen besteld on de burgemeesterstri
bune. Voorts zullen aanwezig zijn de mi
nisters, de commissarissen der Koningin,
Een Heldersche roman
door
WILLIARIS.
33)
Hij sprak over de Banken, die daar ver
spreid lagen, hoe gevaarlijk
hoe reeds rtlenig schip riaar°P Lestra
was, wat veelal een ernstig verlies aan
menschenlevens kostte. Hij
ook den beruchten Razenden Bo«aar
van zij de kokende brand mg konden zien
bü het licht van den vuurtoren.
Zoo dicht mogelijk gingen ze H de zee
staan, die hier over het strand liep tot
ver over het langzaam afdalenc -
Hij vertelde haar ook hoe de ge
lijke'branding ontstaat en de manoeuvre
die uitgevoerd werden als er een sloep
doorheen moest.
„Voor de bemanning van deschenenis
het 1111 dubbel opletten hoor. Bij zulke ge
legenheden komt er van rusten 111
dan wordt er heel wat gevergd ian cie
jongens.
Maar daardoor leeren wij ook
waardeeren wat wij thuis vinden, aan c
Vooral als daar een lief vrouwtje op
ons wacht. Nu begrijp je misschien beter,
wat een zeeman allemaal moet missen.
Zij vingen den terugtocht aan.
De storm, die ze nu bijna achter zu 1
hadden, dreef h<m voort.
Hu en dan holden ze met den wind mee
Onderwyl zü druk bezig was, toefden
haar gedachten weer bü den avond te
voren en bü alles wat ze toen gezien en
rrzxl-» Viorl Vil Vl Q F'Vl f WPOP Hpn VlP.P.T-
en dan lachten ze als kinderen bü hun
PBü den Dükweg gingen ze naar bene-1 vuren en ujj au^o „au men b"»". e..
den om den regen, die nu begon te val- gehoord had. Zü herdacht weer den heer-
len 'zooveel mogelijk te ontloopen. j lüken wals, dien zij samen gedanst hadden
Spoedig waren ze weer thuis, geheel op- Hoe Hans haar had opgetild en haar naar
uefrischt en uitgewaaid. jbovoen gedragen had. als was zü een,
Hans genoot toen liü haar in het licht kind geweest, zoo licht. Een gelukkige
zag Haar oogen schitterden nog van op- blik in haar oogen en zachtjes neuriede
winding en een diepe blos lag over haar zü weer haar lievelingslied,
wangen.
„Kijk nu eens 111 den spiegel, meisje!
Je ziet er echt gezond uit hoor! Je wan
gen zien er uit 0111 zoo in te büten. Zie je
1 wel, dat het goed voor je is?
Dat zullen we nog dikwüls overdoen.
1 Ze gaf hem een kus.
I „Houd op jongen," zei ze. „Je maakt dat
ik van dat alles zooveel ga houden, dat ik
I bang ben het later niet te kunnen missen,
als we in Rotterdam wonen."
Zij keek hem guitig lachend aan.
„Dat zal wel meevallen, denk ik vrouw
tje! Bovendien nemen we, als het maar
Flinke zeematroos, knappe zeematroos,
Denk je nog eens aan die tijden,
Jij was zoo trotsch en fier,
Vroolijk en vol zwier,
Dat elke voruw m' om jou benijdde.
En je uniform, stond je zoo enorm,
Teder liep naar jou te chansen.
Want je liep zoo licht,
Met je lachende gezicht
En je kon zoo heerlijk dansen.
ijui .1 Het beloofde een echt oud-Hollandsche
eenigszins kan, elk jaar I g winter te worden. December zette in met
vacantie en dan gaa atnds- sneeuw. Het was stil en de sneeuwvlok-
j frissche lucht te happen n dwarrelden langzaam neer, de stad
lucht er uit te laten w^1- t bedekkend met een wit kleed.
Toen Nelly den volgenden morgen ont- verkeer ou straat
waakte was de storm gaan liggen. 'et geluid van t rk p si
Zü had heerlijk geslapen dien nacht en werd gedempt door de dikke sneeuwlaag
met blijdschap dacht ze terug aan den vo- en de stilte in de natuur deed weldadig
gen avond, maar ook dacht ze aan de aan na het rumoer van den stormach-
vele wandelingen, die ze samen nog zou- tigen herfst. Een heel enkele maal mocht
den maken eer de winter om was en zü in het het zonnetje gelukken door de dikke
Rotterdam'hun woning zouden vestigen, grijze sneeuwlucht te dringen. Dan lag
I donder gerucht te maken kleedde* zü de versche sneeuw hel wit te blinken in
zieh aan Even keek ze met een liefde- de povere zonnestralen. Maar het duurde
vollen'blik -naar haar slapende moeder. niet lang.
Gernischloos deed ze de kamerdeur Al gauw sloot de lucht zich en de war-
wepr d>eht en ging ze r>aar beneden om me vriendelijke zon verdween we-m.
het ontbüt klaar te maken. Een buitengewone stilte heerschte.
Het was alsof de natuur ging goedma
ken, wat zü had misdaan met haar woes- j
te, alles vernielende stormen.
Zü dekte de aarde toe met een zacht wit
kleed van sneeuw en zij scheen te wil
len zeggen: „ga nu maar goed uitrusten j
van je vermoeienissen, dan ben je als
het voorjaar straks komt, uitgeslapen en
ben je weer frisch en krachtig genoeg
om het nieuwe leven te ontvangen, dat ik
je geven zal."
Maar zooals het nu was, was het een
troosteloos gezicht, j
Voortdurend bedekten grauwgrijze wol-
ken den hemel en slopen ze als lükwade
langs het zwerk, als waren ze elk oogen-
blik gereed om de arme aarde met een
doodssluier te bedekken.
Ook in het huis op de Kerkgracht was
het stil. Nelly zong niet meer.
Met roodgeweende oogen liep ze te
dwalen door het huis en nergens vond ze
rust Haar moeder was sinds een paar
weken ziek en nam snel af.
De dokter was bij haar geweest en toen
hii weer beneden kwam had Nelly hem,
bijna radeloos van angst, gevraagd wat
hij van de zieke dacht.
Hij had de schouders opgehaald en ge-
zegd
„Juffrouw dit is ic*s waarvoor de we-
uischap nog geen middelen hec
den. Uw moeder is op, totaal vesleten is
I ze."
Zij snikte hartverscheurend.
„Kom, kom, meisje," bemoedigde de
dokter haar. „Wü moeten allen sterven,
de een vroeg, de ander laat. maar allen
i worden we geroepen! Met tranen kunt 11
haar niet in 't leven houden. Probeer
eens een beetje vroolnk te kiiken. TTm
°ens een beetje vroolijk te koken. Uw
moeder zal dat op prüs stellen. Dat maakt
haar het scheiden lichter.
U moet haar laatste levensdagen zoo
veel mogelük opvroolüken. Zü is 1
heel rustig en haar leven zal uitgaan
als een nachtkaars, zonder strüd."
De troostwoorden vermochten echter
niet haar op te beuren.
Wel deed zü haar best haar moedertje
toe te lachen en haar wenschen te voor
komen Zü verzorgde haar met veel toe-
wüding en ging bü'na geen oogenblik uit
haar kamer.
De oude vrouw sprak niet veel meer.
Zü lag maar stil te küken naar haar
dochter, die bij haar zat te handwerken
of iets voor las uit een van haar lieve-
lingsboeken.
Zü lag zoo vredig als een kind aan de
borst van haar moeder.
Soms haalde zij herinenringen op uit
I Nelly's jeugd en dan lachte Nelly haar
I toe, terwül haar hart bloedde en zij maar
|nauwelüks haar stem wist te belieerschen.
Zij kon zich het leven zonder haar 1110e-
I der niet indenken. Den laatsten tüd had
zij altijd haar hulp noodig gehad en nu
zou zij dat weldra niet meer mogen doen,
zou zij niet meer haar eigen lief moeder
tje met haar teedere zorgen kunnen om
ringen.
Zü voelde het nu al als een diep gemis.
De oude vrouw was nog helder van
geest, maar met den dag werd zü zwak
ker en voelde zij haar weinige krachten
wegslinken. Voedsel nam zü niet meer
tot zich.
Slechts op Nelly's aandringen nam zij
nog zoo nu en dan een ttugje van den
versterkenden drank, dien de dokter haar
had voorgeschreven.
Nelly zag dat de dokter gel'ük had. Als
een flakkerend lampje leefde zü een en
kele maal op, maar dan zoiik ze weer snel
in en haar dochter vreesde telkens, dat
het de laatste maal zou zijn, dat zü dan
zou wegzinken in den eeuwige slaap.
Des Woensdagavonds zou Hans komen.
De zieke lag met gespannen uitdruk
king in haar nu heldere oogen.
Toen zü het zachte geklingel hoorde
van de bel, die met een doek omwonden
was, herkende zü dadelijk zijn belletje en
kwam er een tevreden lachje op haar ge
laat.
Zü scheen op hem gewacht te hebben.
Hij ging naast haar bed staan en infor
meerde op zachten toon hoe het met haar
was.
Hij boog zich voorover om het ant
woord te kunnen verstaan, maar haar
1 stem klonk verwonderlijk helder.
„Het loopt af met me, jongen," zei ze,
zijn hand streelend.
„O moedertjte, zeg dat toch niet,"
snikte Nelly.
Zij viel op haar knieën naast het bed
en verborg haar gezicht tegen haar moe
ders arm.
„Moeder, lief moedertje, blijf bü ons!
Wij kunnen u nog niet missen. U moet
getuige zijn van ons geluk: ga nu nog
niet van ons heen!"
De oude vrouw beduidde Hans, dat hjj
naast Nelly moest knielen.
Nu legde zü de hand van haar dochter
in zijn hand.
Zegenend hield zij die beide omsloter
en in afgebroken zinnetjeis doch met dui
delijk hoorbare stem snrak ze ontroerd.
„Hans, neem haar. Maak haar. ge
lukkig. Zü heeft het aan mij.. verdiend
Ik ga nu naar boven. Kerstfeest vie
ren.... bü God".
(Wordt vervolgd).
