Wol-aanbieding
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
China en Japan.
AUTO NOODIG?
Een onaangenaam avontuur
MS—
DINSDAG 26 SEPTEMBER 1933
(jOebbels over de buitenlandsche politiek van Duitsch
land. - De ontwapeningsbesprekingen te Parijs. -
Nogmaals het experiment Roosevelt.
\Nij Breien en repareeren
alle soorten wollen Kleeding ook Sportkousen
Kousen cn Sokken (ook de allerfijnste). JAAP
SNOR, Zuidstraat 19 (Let op den gelen winkel).
CATZ&Zn.VANPEKELA-GRONINGEN
buitengewone
(Casha-wol
Ct.
S&oord-wol
Ct.
!S$fflan9el-wol
54 ct.
Zephir-wol
Ct.
Fransche IJswOl
Ct.
PuBlover-wol
Ct.
Zeer fijne PuBlover-wol
44 Ct.
Extra 3 kleurige
Pullover-wol
Ct.
Sokken-wol
Moderne Pullover-woS
feuilleton
kijken".
vin.
COURA.
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldorsche Courant 1.60; voor
oegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.66;binnen-
f 2,~ Nederl. Oost- en West-lndië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 8.20. Losse nos. 4ct.;fr.p.p.6ct. Zondagsblad
resp 0.60 f 0.70, f 0.70,fl.—Modeblad resp. f 1.20, f 1.60, f 1.60, f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 60 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENT1ËN:
fVh (galjard)- InSez- me^d. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prys. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 Lm. 3 regels 40ct.,elke regel meei 10 ct. by vooruitbetaling (adres
Bureau v.d.blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct
Le buitenlandsche politiek van Duitsch-
luiut. ln een groote redevoering, die
minister Goebbe's Zaterdagavond in het
Sportpalast te Berlijn heeft gehouden,
heeft hij o. m. ook de buitenlandsche poli
tiek besproken.
Onze buitenlandsclie positie zoo zeide
bU is niet zeer gunstig geweest.
Het was te verwachten, dat toen de na-
tionaal-socialistea aan de macht kwamen,
er een rilling is gegaan door het geheele
libe rale gevoel der wereld. Het is noodza
kelijk, dat thans aan het buitenland een
andere meening wordt bijgebracht.
Het buitenland kan het niet begrijpen,
dat de nationaal-socialsitische regeering
t>Ü het bestrijden der werkloosheid reeds
een belangrijk suoces beeft behaald.
Bii het buitenland wil het er ook niet in,
dat in Duitschland volk en regeering één
zijn, wellicht komt nog eenmaal het oogen-
blik, dat wij het buitenland metterdaad
kunnen toonen, hoe regeering en volk in
denken en doen inderdaad één zijn.
Voortgaande zeide de minister, dat het
toch eiken weidenkenden buitenlander
moet zijn opgevallen, dat de nationaal-so-
cialisten bij het overnemen van de macht,
een regeering vonden, die in het buiten
land als bedelaresse optrad en op het ge
weten appeleerde, die haar volksgenooten
met gummiknuppels en bajonetten uiteen
liet slaan. Wü. nationaal-soeiallsten, zijn
niet gaan bedelen, doch wij hebben voor
ons zelf gezorgd. (Stormachatige bijval).
Spreker deed voorts een dringend be
roep op de bevolking om met ijzeren vol
harding den strijd tegen den nood in den
aanstaanden winter te beginnen en zich
door niets te laten ontmoedigen.
leder burger moet krachtig optreden
tegen iedere poging tot sabotage en als
Iemand een saboteur weet, moet deze ver
nietigd worden. Als wü allen daarvan over
tuigd zü'n, dan blijkt, dat de naLionaal-so-
cialistische beweging de baanbreekster is
van een nieuwen tüd.
in goed ingelichte kringen verklaard
wordt, tot het opstellen van richtsnoeren
voor de toekomstige ontwapenjngsconven-
tie geleid.
De voorgestelde overeenkomst zou twee
perioden inhouden: Een periode van be
wapeningsstilstand van 3 tot 4 jaar. waar
in Duitschland naar men hoopt, zijn leger
met langen diensttijd tot een leger met
korten diensttijd zou reorganiseeren en
een tweede periode van eveneens 3 of 4
jaar, waarin de eigenlijke ontwapening
moet plaats hebben. Men acht het van we-
zenlük belang, dat de overeenkomst zelf
zal vaststellen, hoever in de tweede peri
ode ontwapend zal worden.
Het beginsel van de wapeningseontröle
is nog niet geregeld. Van Fransche zijde
Congres van den Volkenbond.
De voortgang naai- herstel door Roose
velt in de eerste zes maanden van zijn be
wind bereikt, is toch niet anders dan ver
bazingwekkend. Zijn ontzaggelijke nioed,
ARAK!
Japansch minister van Oorlog, een der
leidende krachten bij de onderhande
lingen betreffende een nationale
regeerlnq in Japan.
De ontwapeningsbesorekingen te Parijs.
De besprekingen te Parijs hebben, naar
PAUL BOHCOUR,
secretaris generaal van Buitenlandsche
Zaken In Frankrijk.
verdedigt men de opvatting, dat de con
trole automatisch en periodiek moet zijn;
aan Eugelsche zijde acht men het belang
rijker eerst vast te stellen, welke wapenin
gen gecontroleerd moeten worden.
In* Engelsche kringen meent men, een
zekeren maatstaf voor de contróle te zien
in den omvang van de ontwapening, waar
toe Frankrijk bereid is. in de tweede pe
riode over te gaan.
De bestaande vlootovereenkomsten die
nen met het einde van den termijn, waar
mee ze gesloten zijn, niet gewijzigd te
worden.
Zeer in het algemeen werd Vrijdagavond
in Engelsohe kringen de opvatting verde
digd, dat deze richtsnoeren wel een voor
uitgang beteekenen, maar dat het winnen
van de andere mogendheden voor deze op
vattingen in de toepassing van de genoem
de maatregelen nog groote moeilijkheden
zou baren, zoodat men de toekomst slechts
met gematigd optimisme tegemoet ziet.
Het experiment van Roosevelt. Ten
spijt van alle verontrustende factoren, al
dus schreef de „Times" Vrijdag in een
hoofdartikel, is het voorbarig om aan te
nemen, dat Roosevelt's experiment op een
ramp begint uit te loopen. Niemand kan
verwachten, dat het pad van het herstel
anders dan doornig zal zijn. Oponthoud en
complicaties zijn uit den aard der zaak
onvermydelyk, maar als men ze in hun
ware perspectief ziet, nemen ze minder
geweldige proporties aan.
tuigd zijn van de juistheid, van deze pro
cedure.
1SMET PACHA,
Turksch minister van Staat, een der
leidende krachten op den Balkan.
zijn bereidheid 0111 tot nu toe vrijwel niet
geëvenaarde verantwoordelijkheden te aan
vaarden en zijn krachtig en vruchtbaa r
probeeren zijn er ongetwijfeld in geslaagd
om het Amerikaansche volk nieuw leven
in te gieten. Vergeleken met de bijna ab
jecte moedeloosheid, die de laatste maan
den Aan Hoover's regime kenmerkte, is de
w ijziging, die in de gezindheid van het pu
bliek is ingetreden, weinig minder dan
wonderbaarlijk. En deze wijziging heeft
zich reeds in concrete resultaten geopen
baard, welke te treffen zijn dan dat men
ze zou kunnen negeeren. De industrieele
productie, hoewel zü zich nog ver onder
het welvaartspeil bevindt, is met sprongen
omhoog gegaan; de prijzen hebben een
belangrijke verbetering ondergaan en de
werkloosheid is evenzoo verminderd. Hoe
wel de opneming tegen September van 6
millioen werkloozen. wat zoo vol vertrou
wen door generaal Johnson was aangekon
digd als onmiddellijk doel van de cam
pagne voor naionaal herstel, niet bereikt
is, toch is dit aantal niet veel minder dan
3 millioen en dat is geen geringe prestatie.
Intusschen beroept Roosevelt er zich óp,
ondanks geweldige moeilijkheden, onge
veer 80 van de industrie van het land
binnen de organisatie van zijn „codes" ge
bracht te hebben, daaronder begrepen de
steenkoolindustrie, waar de oppositie ern-
stigen vorm dreigde aan te nemen en de
auto-industrie waar Ford nog een zekeren
passieven tegenstand schijnt te oefenen.
Ook het vraagstuk van de zwakke banken
is ter hand genomen door middel van de
deposito-garantie-wet met hulp van de
Reflco, hoewel erkend dient te worden,
';st de financieele kringen verre van over-
Maar de vraag, van vitaal belang, niet
alleen voor Amerika, maar voor de heele
wereld, blijft bestaan: Waartoe leidt dit
gigantische experiment? Naar welvaart,
of naar den afgrond van inflatie en oeco-
nomisehe ineenstorting? In dit opzicht is
de ervaring van het verleden geen zuivere
gids. De oeconomische en financieele om
standigheden in de wereld zijn zoo onge
kend, dat het voorbarig zou zijn om eenige
dogmatische verzekering te geven. Waar
geen zekerheid bestaat, daar kan tenslotte
hooD zijn. Zal Roosevelt in staat zijn, de
groote en niet te voorziene krachten, die
hij in beweging heeft gebracht, te leiden
en te controleeren? Dat is de ATaag, waar
op niet alleen de Ver. Staten, maar ook de
andere naties in spanning het antwoord
verbeiden.
NU OOK IN COCKTAIL.
LIKEUR, VERMOUTH.
SHERRY OF COGNAC.
Van der Lubbe-cartcatuur.
Schending van den Japaasch-
Chlneeschen wapenstilstand?
In een communiqué van het ministerie
van oorlog wordt verklaard, dat de bevel-
l hebbers van het leger van Kwantoe ig met
I bezorgdheid den toestand in Nóord-China
beschouwen, daar de Cliineesche generaal
I Fang-Tsjen-woe met vijftienhonderd man
Wei-Joe in de gedemilitariseerde zone
heeft bezet. Een waarschuwing is tot dezen
generaal gericht en op de strengste wijze
zal worden ingegrepen, wanneer hij de ge
demilitariseerde zone niet ontruimt.
DE REVOLUTIE OP CUBA.
Een Britsch onderdaan gear
resteerd.
Uit Havana wordt gemeld, dat Cubaan-
sche soldaten een Britsch onderdaan
'zekeren Stable hebben gearresteerd,
j Men weet nog niet, waarom dat is ge
schied.
Het Am. departement van buit. zaken
(heeft bericht ontA'angen, dat de ongere
geldheden in verschillende deelen van
Cuba toenemen, in het bijzonder te San
tiago, waar volgens den Amerikaanschen
consul de buitenlanders zich organiseeren
voor de verdediging.
Een Amerikaansche torpedobootjager
ligt gereed om 16 Engelschen en Amerika
nen, onder wie 3 vrouwen en 5 kinderen
aan boord te nemen, die in letterlijken zin
op hun suikerplantage ln het N. Oosten,
waar gestaakt wordt, gevangen zitten.
DE NIEUWE RICHTING IN
OOSTENRIJK.
Concentratie-kampen en een
raad van state.
De correspondent van de N. Rott. Ort.
te Weenen meldde Zaterdagavond laat,
dat binnenkort in Oostenrijk concentra
tiekampen ingericht zullen worden voor
lieden, die zich tegenover den staat vij
andig gedragen.
Verder wordt de instelling voorbereid
van een raad van state van 18 leden tot
het geven van advies aan de regeering.
Deze raad zal na Dollfuss' terugkeer uit
Genève worden ingesteld.
STALEN HELM BIJEENKOMST IN
HANNOVER.
Onder deelneming van prinsen
en leiders van de N. S. I). A. P.
Zaterdag is te Hannoyer de groote bij
eenkomst van den Stalen Helm gehouden.
Om half twee arriveerde rijkskanselier
Hitier per vliegtuig. Tegen 2 uur ver
scheen de vroegere kroonprins, gekleed in
de uniform van den Stalen Helm, met de
muts van de Dantziger lijfhuzaren. Bei
den begaven zich' per auto naar de Stads-
halle. Eenigen tijd later kwam vice-kan-
selier von Papen.
Toen de auto met Hitier en Seldte, den
leider van den Stalen Helm arriveerde,
steeg een luid gejuich op. Behalve de
kroonprins waren ook de prinsen Oskar
en Eitel Friedrii h de zcon van den kroon
prins, prins Wilhelm de plaatsverv. lei
der van de N. S D. A P Rudolf Hess 011
de chef van den staf, Roehm aanwezig.
Nadat bondskapitein A'an Stephani de
bijeenkomst geopend had, hield Seldte, de
bondsleider, een rede.
Na Seldte kwam Hitier aan het woord.
ROOESEVELT ONTVANGT 8000
BRIEVEN PER DAG.
President Roosevelt ontvangt gemid
deld per dag 8000 brieven. Voor de invoe
ring van de N.R.A. bedroeg het record
800 brieven per dag. Dit aantal werd door
president Wilson tijdens den wereldoor
log ontvangen.
T)e dagelijksche post van president Hoo-
•er was pl.m. 600 brieven.
ONTVOERING VAN MEISJES TIJDENS
EEN JAARMARKT IN BRITSCH-INDIË
Reuter meldt uit Simla:
Naar eerst thans bekend wordt, zijn on
langs tijdens de groote jaarmarkt te Ku-
rushetra in de Pentsjaab, welke samen
viel met de volledige zonsverduistering,
twintig meisjes ontvoerd.
De politie, die op de reusachtige men-
schenmenigte geen toezicht kon houden,
vermoedt, dat sommige der ontvoerders
Mohammedanen zijn, die op zoek waren
naar een vrouw. Anderen zijn leden van
georganiseerde benden, die hun slachtof
fers verkoopen in districten waar -vrou
wen schaarsch zijn.
Het aantal ontvoeringen bij dergelijke
gelegenheden is altijd groot geweest, doch
was de laatste jaren door het toezicht der
politie aanzienlijk verminderd.
ERNSTIG RELLETJE TE KOKOLEH.
Menado. Op 20 September vond ten
huize van het negorijhoofd van Kokoleh
een relletje plaats tijdens het onderzoek
van een aanklacht inzake een bombarde
ment met steenen van de woning van een
Chineeschen warbnghouder, die een rela
tie onderhield met een Kokolehsche
schoone.
|150 gram, rose, zalm, groen, bleu, witl
100 gram, korenblauw, bleu, groen geel,
I rose, wit, zalm, terra, rood, beige, bruin,
jlicht-blauw
zeer mooi, in 12 fijne kleuren, 100 gram
in 20 kleuren, 50 gram
in 10 kleuren, 50 gram
Extra koopje, fijne kleuren, 100 gram
moderne kleuren, 100 gram
zeer fijn, 100 gram
gemelleerd, in 10 kleuren, 70 lood
Ct.
I
zeer sterk, 100 gram
Ct.
BEL OP TEL. 533
GARAGE MANSHANDEN B2SB
Bonds Garage A. N. W. B.
Tijdens dit onderzoek kreeg deze wa-
ronghouder plotseling een klap, hetgeen
het sein was voor een algemeenen aanval
op de kleine groep aanklagers. De 200
koppige menigte, gewapend met messen
en pieken, drong de woning binnen en
slachtte een Gorontaleeschen bediende
af, nadat twee aanvallers waren neerge
stoken. De andere bediende, zoomede een
broeder van den waronghouder, werden
zwaar gewond. De waronghouder vlucht
te naar den zolder en bleef ongedeerd.
De woning van het negorij-hoofd werd
totaal vernield.
De assistent-resident van Menado, do
heer Oberman, en de inspecteur van de
veldpolitie begaven zich onmiddellijk met
30 man naar Kokoleh, waarna de rust
werd hersteld.
Vertelling van
F. M. DOSTOJEWSKI.
„Stel u mjjn toestand voor".... Iwan
Iljitsj liet thans zyn blik over al zyn toe
hoorders heengaan. „Er viel voor mi]
niets verder te doen; ik had geen keus en
ben te voet op weg gegaan. Ik dacht, tot
aan den grooten Prospekt (bo"le™rd,] zjJ
Ik het toch wel brengen, en daar zal
wel een droschke vinden...ne, nei
„Hi. hi, hil" echode Akim Petrowits]
eerbiedig terug. «nder
Wederom volgde een hpt ecn
de aantvezigen, maar thans kl
knal ecn der blazen bollen van de wand
lampen. Vol ijver sprong lema"d "a
voren om de zaak te rc.ldcren.PHelde^
mow kromp ineen en wierp dei I
vernietigenden blik toe. De sp
wel negeerde het voorval, zoodat al
weer spoedig tot rust kwamen.
„Ik ging dus op pad; do nacht *"s (V
wonderbaar stil.... Daar bo° '1,.,:
seling muziek, het gestamp en u
fel von voeten, daar werd gedanst,
formeerde bij een agent, die m« me<l.
deelde: Pseldonimow viert bruiloft, u
jouw feest, lieve vriend, Is zoo u
dat men het over de heele Petershnrger
zijde hoort. Ha, ha, ha!" Met de laatste
woorden wende hij zich plotse)li g
tot Pseldonimow.
„Hi, hi hi! Ja, ja!" echode wederom Pe-
trowitsj; door de gasten ging wederom
een kleine beweging. Maar het was zeer
dwaas, dat PseldonimoAV wel weer zijn
buigingen maakte, maar ook nu nog niet
lachte, zelfs niet glimlachte. Het was of
hij uit het hout gesneden was. „Wat een
kerel is dat!" dacht Iwan Iljitsj. „Nu had
de ezel toch moeten lachen, al het verdere
was dan als gesmeerd gegaan-" Innerlijk
was hij woedend van ongeduld.
„Toen dacht ik: nou moest je toch eens
even bij je ondergeschikte aanloopen, hij
zal je toch de deur niet uitgooien. Hij,
dei als gast hier binnengaat, komt nooit
te vroeg, maar steeds te laat! Dus, neem
het me asjeblieft niet kwalijk, lieve
vriend! Als ik derangeer, ga ik direct
weer weg.Ik ben alleen maar aan ko
men loopen om eens naar het feest te
Akim Petrowitsj trok een zoetspappig
gezicht, als wilde hij zeggen: „Maar hoe
zou Uwe Excellentie ons feest kunnen
verstoren?"
VIL
Maar langzamerhand ontstond ln de
menigte een algemeene beweging; alle
gasten begonnen zich weer te verroeren
en de eprste teekenen van een terugkee-
rende ongedwongenheid deden zich be
merken. De da mes hadden voor het groot
ste deel alweer plaatsgenomen. Dit \vas
ecn goed. ondubbelzinnig teeken. De
meest drieste hunner wamden zich met
antwoordde haar oveneen» hardop; door
zij evenwel de eenigen waren, die hardop
spraken, keerde hij toch weer tot den
fluistertoon terug.
De heeren, grootendeels kanselarij
beambten, bovendien twee of drie stu
denten, wisselden blikken met elkaar,
alsof ze elkander uitnoodigden om maar
weer gewoon ongegeneerd te gaan doen.
Zij schraapten zich de keel eens, en de
den een paar stappen naar links of
recjjts.
Bepaald verlegen was eigenlijk nie
mand; zij waren allen maar schroomval
lig, en meesten hunnen wierpen verstolen
vijandige blikken op den vreemden in
dringer, die hun feest kwam verstoren.
De officier, die zich over zijn lafheid van
straks schaamde, naderde langzaam de
tafel.
„Zeg, waarde vriend, vertel me eens:
hoe is eigenlijk je voornaam en vaders-
naam?" vroeg Iwan Iiljitsj zijn onderge
schikte Pseldonimow.
„Porfiri Petrowitsj, Excellentie," ant
woordde deze met wijd geopende oogen,
op dezelfde manier als bij een ambtelijke
inspectie. 1)
„Nou, Porfiri Petrowitsj, ik zou graag
eens kennis willen maken met je jonge
vrouw. Stel me eens aan haar voor...
Ik...."
1) In het Russisch worden, in den meer
familiaren omgang van het dagelyksch
leven, de personen mannen zoowei ais
vrouwen steeds toegesproken by iiun
voornaam, waar als tweede naam de va
ders naam met toevoeging zoon of docn-
ter op volgt. Ongeveer dus alsof men Dy
ons zou zeggen: „Zoo, Willem Pieters
zoon, boe maak je het?"
Hij wilde te kennen geven, dat hij wil
de opstaan. Maar Pseldonimow holde zoo
hard hij kon naar de woonkamer. Daar
stond de jonge vrouw in de deur, maar
toen ze haar naam hoorde, ging ze da
delijk weg en hield zich schuil. Een
oogenblik later leidde Pseldonimow haar
aan de hand nader. Men maakte plaats
voor haar. Iwan Iljitsj stond plechtig op
en wendde zich met zijn beminnelyksten
glimlach tot haar.
„Het is mij een buitengewoon groot
genoegen kennis met u te maken,zeide
hij roet een hoogst elegante buiging, „en
dat nog wel op een dag als deze".
Hierbij lachte hij schelmseh, en do
dames geraakten daardoor ln een vroo-
Hjke opwinding.
„Wat een leuke oude baasl zei de da
me in het fluweel bijna hardop.
De jonge vrouw paste voortreffelijk by
Pseldonimow. Het was een mager per
soontje, nog maar zeventien jaren oua,
bleek, met een zeer klein 8e"cb|t,en.1f';P
spits neusje. Haar kleine oogen, die IllnK
de wereld inblikten, toonden geen spoor
van verlegenheid, zagen integendeel
i ^.bi>nnvvi ln ViAt. rnnn. /ftliS
van PY t r,rtifa
scherp en opmerkzaam in het rond. Zeiis
lag er Iets van boosheid in. Het avbs dui
delijk, dat Pseldonimow haar niet om
haar schoonheid had genomen. Zij dioeg
een wit mousselienen kleedje over een
rose onderjurk. Haar hals was ma£arj
haar lichaam leek op dot van een jong
kuiken, overal staken de beenderen uit.
Od de begroeting van de zijde van den
president wist zij absoluut niets te ant-
°Wat een alleraardigst klein vrouwtje
heb Je daar
I1UU JU unai
luiden toon voort, juist aisoi
uitsluitend tot Pseldonimow
wendde,
maar opzettelijk luid genoeg om ook door
de jonge vrouw te worden gehoord.
Maar Pseldonimow antwoordde ook
hierop met geen letter; ja, dezen keer
maakte hij zelfs niet eens een buiging.
Iwan Iljitsj meende zelfs te bemerken,
dat in zijn oogen iets kils, verstolens, ja
zelfs iets geheimzinnigs en boosaardigs
lag. En toch moest hij tot eiken prijs bij
zijn ondergeschikte aangename gevoelens
wekken. Met dat doel was hij toch hier
gekomen!
„Wat een stel!" dacht hij Intusschen
bij zichzelf. „Maar"....
Opnieuw wendde hij zich tot de jonge
vrouw, die naast hem had plaats geno
men op de sofa. Op zijn vragen kreeg hij
evenwel slechts enkel „ja" of „nee ten
antwoord, en nog lang niet altijd.
„Als ze nou maar een beetje verlegen
was", aldus zette hij zijn zelfgesprek
voort, „kon lk tenminste grapjes gaan
maken. Maar zoo is mijn situatie hope-
10Ook Akim Petrowitsj zweeg bH deze
gelegenheid. Weliswaar deed hij het uit
domheid, maar niettemin was het onver-
gC$amesa2nhheeren! Ik heb u toch niet
in "uw feest gestoord?" Iwan Iljitsj wend
de zich nu tot het gansche gezelschap.
Hij voelde, dat zijn handen begonnen
te transpireeren.
Absoluut niet, maakt u zich geen zor-
treil, excellentie! Wij beginnen direct weer,
we moeten eerst een beetje afkoelen ant
woordde de officier.
Met zichtbaar welgevallen zag die jonge
vrouw den officier aan: hti was volstrekt
niet oud en zag er ln zijn uniform n et
kwaad uit. Pseldonimow stono nog altya
op dezelfde plaats, ln voorovergebogen
houding, en het leek alsof hij zijn krom
men neus nog meer dan anders naar voren
stak. Zijn wijze van toehooren en de uit
drukking van zijn gezicht waren precies
die van den lakei, die met de pels in de
handen gereedstaat en het oogenblik af
wacht waarop zijn heer het afscheidsge
sprek beëindigt. Iwan Iljitsj kwam zelf tot
deze vergelijking, hii geraakte er door van
de wijs, hii voelde zich ongerust, het was
alsof de vloer onder zijn voeten wegzonk,
alsof hij in stikdonkere ruimten rondzwierf
waar hii geen uitgang kon vinden.
Plotseling weken alle gasten uiteen, en
daar verscheen een kleine, stevige, al wat
oudere -vrouw, eenvoudig gekleed, maar
blijkbaar speciaal voor deze gelegenheid
in haar beste kleeren. Om de schouders
had zü een grooten döek, die aan den hals
was dichtgeknoopt. Op het hoofd een
muts, die zy klaarblijkelijk niet gewend
was te dragen. Zy droeg een Hein rond
presenteerblaadje in haar handen, waarop
een nog niet aangebroken, ontkurkte flesch
champagne stond. Daarnaast stonden twee
glazen, niet meer en niet minder. Blijk
baar was deze flesch slechts voor twee
gasten bestemd.
Deze vrouw naderde den president.
„U wilt ons wel excuseeren, excellen
tie!" zeide zy' met een buiging. „Daar uav
excellentie ons niet minacht, maar ons d«
eer aandoet op de bruiloft van mijn heven
zoon te komen, daarom vragen wy of u
de goedheid wilt hebben een dronk uit te
brengen op het welzijn van het jonge paar.
Ik hoop dat uw excellentie ons hiervoor
niet te gering acht, en ons deze eer wil
bewijzen!" (Wordt vervolgd).
